Gentle Wind of Vengeance

by 4reuminct

ASSAULT SERIES #3

Zephyr Jairo Adler holds a dark past under a bright smile. Jiara Zyleon Titus, the princess of Kassanight a
nd a member of Zedvage, tries to find out what it is.

Prologue

He’s a gentle wind from the west, where it is the darkest.

She’s a rough storm from the south, where the sun is always out.

They collide.

and form a tornado of vengeance.

***

This is an independent story. You don’t need to read "Zedvage Assault" and "Quertige Assault" to underst
and this story. Though, they may have family connections. If you are interested, you can go to my profile
and browse my works.

This story contains trigger warnings for self-harm and death.

Chapter 1

Jiara’s POV

"Nagbreakfast ka na ba, Ji? You’re better than that!"

I tried again. I tried and tried, using all of my energy, putting them on my fist. I punched the damn punchin
g bag and it flew. "Oh.." I whispered in shock. "Nanghina ako doon, Tita." I stretched my arms and remove
d my boxing gloves.

For a simple background check, I live in Kassanight. A country where there are two types of people: The
Royalty and The Regular. My father’s a Royalty and my mother’s a Regular. I’m a half-blood.

"Tatak Zedvage, Jiara. Very good." Tita Addy gave me a thumbs up while smiling. Zedvage is an undergr
ound training center. It was, back then, a guild where my mom and dad met. They do missions for money
involving the life of a person.

Bakit ba ako nage-English?

"Handa ka na sa Level 15?" Tanong niya sakin at napadalawang-isip ako. May mga level ang pagte-traini
ng dito. Kakalagpas ko lang sa Level 14. Bawat level ay may obstacle course. "Simple lang. Kailangan m
o lang maramdaman ang presensya ng tao kahit hindi ka nakatingin at maiwasan ang bala." Pagpapaliwa
nag niya.

I’m a bit scared and nervous. My father created that technique. He was an expert, and please don’t fall for
him even though he looks young and attractive. He’s married, people. With a loving daughter and son.

"Is that possible? Can I do that?" Pagdududa ko sa sarili kong kakayahan. Wala pa masyadong nakakaga
wa nun successfully. Mostly, nagiiskip sila sa level na ’to but I can’t do that. I need to learn.
"Ewan ko lang, ah. Ako, hindi ako expert dyan! Si Fader mo ang tanungin mo dyan o kaya mga Tito mong
siraulo!" Nag iinit agad ang ulo niya kaya tinawanan ko siya. I love the old Zedvage family. They were MY
family simula baby ako. Ngayon, nandito pa din naman sila but not much. They still have missions to acc
omplish but again.. not much. They have a new motto now.

Not to kill.

"Okay, game." I can do this!

Sinuot ko na ang gear ng pang paint ball. Alangang baril talaga ang gamitin sakin diba? Edi nagwala si M
ommy bigla at sumugod dito. "Ready ka na?" Tanong ni Tita Addy sa may speaker pagkapasok ko sa obs
tacle.

Nag thumbs up ako at huminga ng malalim. Nang magstart na ang larong ’to, agad kong sinuot ang blindf
old at pinakiramdaman ang paligid ko.

12 o clock?

3?

4?

Humarap ako sa 4 o’ clock at bumaril ng paint ball. "Good job, Jiara." Rinig kong sabi ni Tita. Yumuko ako
nang maramdaman kong parang may tatama sakin at bumaril ulit sa side niya.

"2 na lang." Pag announce ulit.

I took a step forward and tried to keep up with my senses. I put my left foot forward a little and my right fo
ot backward. "Gotcha." I smiled and shot twice while my back is on the floor. "Did I win?!" Tinanggal ko an
g blindfold ko.

"Congratulations, Ji!!!" Tuwang tuwang sabi ni Tita Addy. Level 16! Can’t wait to tell Dad about this.

"Are you okay po?" Agad na tanong ko din sa mga nabaril ko ng paint ball. Ngumiti lang sila sa akin at gin
ulo ng iba ang buhok ko. "Did it hurt?" Nag aalalang tanong ko.

"Wag mo na kami alalahanin, Ji." Sabi naman nila at ngumiti lang ako sa kanila.

Nagbihis na ulit ako sa dressing room at nagsuot ng hindi kakapalang jacket para may mapatong sa sport
s bra ko. Nag ipit ako ng ponytail bago lumabas. "Tita, uuwi na po ako!" Pagpapaalam ko bago umalis.

Nagdrive na lang ako since I’m already turning 19 and I already have my license. By the way, 10 AM pa la
ng. Nagte-training ako during weekends ng 6 AM so tulog pa ata lahat ng tao sa bahay, ako nakapag exe
rcise na.

"Good morning po!" Bati ko sa mga katulong sa mansyon.

"Magandang umaga, Prinsesa Jiara." Pagbobow nila. "Gising na po ang mahal na hari."

Luma na ata ’yung mga ganyan na sinasabi pero ginagawa pa din nila bilang respeto na din siguro sa "titl
es" naming dugong bughaw. "Good morning, Dad!" Pagbati ko. "Guess what!"

"Congrats!" Inunahan na niya ako habang nagluluto siya ng umagahan ni Mommy at ng kapatid kong sira
ulo na borlogs pa din kaka-DOTA hanggang madaling-araw. "May pupuntahan ka pa ba ngayong araw?"
"Ah, yes. I have a meeting at 11 AM for the school fair. Club Presidents are going to attend. I need to orga
nize the event." Being the President of the whole school, there are a lot of responsibilities. But work is goo
d and easy since the majority of students are afraid of me.

"Kumain ka muna. Gisingin mo na nanay mo at kapatid mo." Tumango ako at umakyat na sa kwarto nila
Mommy. Kumatok muna ako bago pumasok at nakita ko siyang kakagising lang. "Mom, breakfast."

Tumango siya sakin habang bangag pa at sunod ko naman pinuntahan si Jinx na puyat na puyat pa kaya
sarap ng tulog. "Hey." Sinundot ko ang braso niya. "Gising na for breakfast." Tinapik tapik ko ang pisngi n
iya. "Are you dead?" Tanong ko.

"Hmm.. Nubayon.." Tinaboy niya ang kamay ko.

"Breakfast, Jinx."

"Ge.." Pero hindi pa rin siya tumayo.

"Don’t make me start counting." Pagkasabi ko nun, agad siyang napabalikwas sa higaan niya at tumingin
sakin na gulo gulo ang buhok at walang suot na pantaas. Ganyan siya matulog.

"ATE! IKAW PALA ’YAN!" Energetic na bati niya. "Sus! Hindi mo naman ako ginising agad, eh! Gutom na
gutom na ko, whoo! Fastbreak na!"

***

"Sino na lang ang kulang?" I asked as soon as I entered the Student Council conference room. "Lahat na
ba ng President andito? How about the officers?" Tanong ko ulit.

"Pres! Si Anne daw nilalagnat hindi makakapunta, si Jerome nag CR lang saglit tapos si Jenny inasikaso l
ang ’yung payments, tapos uhm.. si Zeph po male-late saglit." Pagpapaalam ng Secretary ng SC.

"Yeah? For how long?" Tumaas ang kilay ko. Ayoko sa lahat ang late.

"WAG KANG MAG ALALA, BOSS! I’M HERE NA!" Malakas na bumukas ang pinto at agad kumunot ang
noo ko. "COFFEE PARA SA INYO!" At namigay pa siya isa isa ng Starbucks coffee na kala mo nanganga
ndidato. "Siyempre, Bossing President! Hindi kita kakalimutan! Isang matamis na hot choco para sa mata
mis mong Oo! Kems! Puahaha!" Inabot niya sakin ang cup at nakatingin lang ako sa kanya.

"And you are?" Tinaasan ko siya ng kilay.

"Aray ko!" Humawak siya sa dibdib niya. "Hindi mo ako kilala?! Ako ’yung nagconfess sayo last month lan
g!"

"What?"

"Zephyr nga pala, Bossing President." Ngumiti siya sakin na parang siya na ang pinakamasayang tao sa
buong mundo.

Zephyr.. Okay, kilala ko na. "Mr. Friendship?" Tanong ko. Yan ang title niya sa school dahil parang tropa
na niya ata lahat ng studyante dito mapabata mapamatanda, eh. Hindi na ako magtataka. He’s very talkat
ive, carefree, and easygoing.

"Mr. Friendship?! Grabe naman ’yon." Kunwari pa siyang tumanggi. "Zeph na lang.. Babe for short." At sa
ka siya tumawa.
"Sit down, please." Walang emosyon na sabi ko sa kanya at ngumuso lang siya bago umupo. "Secretary.
Agenda."

At nagstart na ang meeting tungkol sa bazaar fair na gagawin sa school namin for fund-raising na idodon
ate namin sa organization ng mga batang nasa hospital. Kung ano-ano ang mga prinopose nilang ibebent
a nila and it’s up to me kung ia-approve ko or not.

"Okay so, turn ko na! Wala ba kayong mga kamay?!" At ayan nanaman si bida kid. "Ahh, magbebenta ho
kaming Sports Club ng limited-edition na mga sapatos, straight from ibang bansa ho ’yon at mga accesso
ries na connected sa sports kunwari medyas, bandana, headband, wristband, mga ganon ho! Maraming s
alamat at magandang gabi, Bayan!" Nagbow pa siya at pinalakpakan ang sarili niya.

"Okay." Tumango ako. "Next."

"So approved ba, Bossing President?" Tanong niya. Tatango na sana ako pero nagsalita siya ulit. "Ako.. s
ayo? Approved ba ko sayo?" Pagbanat niya ulit.

Napairap ako sa kaingayan niya. It’s not like hindi ako sanay whenever I’m with my Titos and their sons.

He’s somehow familiar. I think we met somewhere. I don’t remember his confession last month though.

Pagkatapos ng meeting, nag alisan na agad sila dahil sa gutom. Lunch time na kasi pero naiwan ako par
a magpirma for approval ng mga papeles nila. "Hindi ka kakain?" Tanong niya sakin nang papalabas na s
ana siya. Si Zeph.. I think?

"Later." Simpleng sagot ko.

Bumalik siya at umupo ulit sabay lapag ng mga folders na dala niya din kanina. Tahimik lang siyang nags
usulat ng hindi ko alam kung ano ’yun. Siguro after 30 minutes, saka lang siya tumayo at lumapit sakin. "I
numin mo na ’to. Magiging cold choco na siya." Hinawakan niya ’yung hot choco ko. "Una na ko, bye Bos
sing President!"

Pagkalabas niya, saka ko lang napansin ’yung post-it note na dinikit niya sa cup ng hot choco ko. "Salam
at sabi ng lalaking tinulungan mo bawiin ’yung wallet." Pagbasa ko and it hit me. "So that was him!"

I think a few months or weeks ago, I encountered a crime scene. Na-snatch ’yung wallet nung babae so h
inabol ko ’yung snatcher at dumating din si Zeph kasi nakuha din ’yung wallet niya. Nabalik ko both. Hindi
ko lang inakala na schoolmate ko siya.

Sabagay, I don’t really like talking with my schoolmates. I have two friends though.

Pagkatanggal ko ng post-it note napansin ko na meron pang nakalagay sa likod. "P.S: Crush na kita simul
a nun." Nanlaki ang mata ko at bigla akong napatingin sa paligid ko to see if this is a prank pero walang ta
o.

At saka ko nakita ang maliit na maliit na sulat sa may baba.

’Kems! Hahaha.’

What the hell is he?

Third Person’s POV

"Goaaaaaal!" Malakas na sigaw ni Zeph pagkasipa ng bola. "Nispa! Nispa! Boom panis!" Sumayaw saya
w ito sa gitna ng malaking soccer field.

"Lodi ka talaga, Cap! Anakan mo kame!" Pag kantyaw ni Aron, ang isang miyembro ng soccer team.

"Captain, tawag ka ni Coach!" Sigaw naman ni Caden, isa pang miyembro ng soccer team.

"Sipain mo ko sa mukha, Papi!" Pang aasar ni Zack.

Si Zeph ang captain ng soccer team ng school at ang president ng Sports Club. Hindi man halata sa ugali
pero ganoon talaga. "Yes, Dadi?" Tinaas-baba nito ang kilay niya sa coach nila nang tawagin siya palapit
.

"Nag-training ba kayo kahapon kahit wala ako?" Tanong nito.

Nagkatinginan sila at nagbasahan ng emosyon dahil ang ginawa lang nila maghapon ay mag comp shop
at maglaro ng kung ano ano basta hindi soccer. "ABA’Y OO NAMAN, DADI!" Tumaas ang pitch ng boses
ni Zeph sa pagkukumbinsi. "Sobrang pinagod ko mga ’yan sa training! Tignan mo ’yon, sabog na!" Turo ni
to sa isang player nila na nakahiga na sa soccer field dahil may hangover sa pag iinuman nila kagabi.

"Talaga lang, ah."

"Ay TALAGANG TALAGA, DADI!" Pagkumumbinsi pa ulit ni Zeph. Tumango na lang ang coach nila at sin
abing magpahinga na lang sila.

"Yan gusto ko sayo, Cap!" Nag thumbs up si Aron dahil hindi sila naglaglagan.

"Uy uy uy, Cap! Code red! Si crush mo!" Sigaw ng isa pa nilang miyembro na si Drago. Halos lahat sila n
agtakbuhan palapit para sundan ng tingin si Jiara at pinabalik balik ang tingin kay Zeph habang nang aas
ar.

"Wag niyo tignan, mahahalata tayo?!" Pagbawal naman nito sa kanila sabay harang pa sa view. "Ako lan
g pwede tumingin! Chupe!"

"Ligawan mo na kasi, Cap! Hina mo naman, eh!" Sabi ni Drei, isa pang player. 11 silang players, hindi pa
kasama ’yung mga sub. Ang dalawa pa ay sina Collin at Nixon.

"Ikaw kaya ’no? At least improving! Nagdate kami kaninang lunch mga kumag! Kami lang dalawa sa conf
erence room mga 30 minutes!" Tuwang tuwang sabi ni Zeph.

"WEEEEEEEHHHHH." Sabay sabay na react nila.

"Ayaw niyo maniwala?! Totoo nga!"

"Cap! Cap! May nagbibigay ng bulaklak!" Pagbabalita pa ni Seb.

"Ooooh, talo ka pala, eh!" Kantyaw ni Luke.

"Bulaklak lang! Sus!" Umismid si Zeph. "Ako, hot choco at puso ko! Kaya ko ibigay!"

"Sipain mo ’to, Cap! Papunta doon! Magpapansin ka! Kunwari kukunin mo ’yung bola!" Dinala ni Bryden a
ng soccer ball at nilapag sa damuhan. "Game game!"

Agad naman pumwesto si Zeph at pagkasipang pagkasipa, agad din siyang tumakbo papunta sa direksy
on ng bola. "Shit." Bulong niya nang matanyang tatama ito sa ulo ni Jiara.
"Bossing President!" Sigaw nito habang tumatakbo. Pagkalingong pagkalingon ni Jiara, agad niya itong hi
natak at sinipa ang bola pabalik. "Okay ka lang?" Tanong nito kay Jiara na hawak niya sa may dibdib niya
.

"What the hell was that for?" Inis na tanong ni Ji.

"Ahh, ’yung gago ko kasing player sinipa ’yung bola, muntik ka na tuloy matamaan." Pagkukunwari nito p
ara hindi halatang papansin lang siya. "Buti naman hindi ka natamaan! Whoo, kinabahan ako dun, eh! Ka
hit isang lamok, ayokong padapuin sayo, eh!"

Tinalikuran lang siya ni Jiara at naglakad palayo. "Goodbye Bossing President! Ingat sa pag uwi!!! Kumai
n ka ng madami!! Wag magpupuyat!! See you on Monday!!!"

"Sino ’yon?" Agad na singit ni Jinx sa hindi kalayuan habang nakasandal sa motor niya.

"Yung Zephyr.. I don’t really know him." Nag kibit balikat si Jiara habang naglalakad palapit.

"Ahh.. Siya!" Pumitik sa hangin si Jinx na parang may naalala. "Nakalaya na pala siya?" Tumango tango
siya at nagsuot na ng helmet. Agad napakunot ang noo ni Jiara.

"Nakalaya saan?" Tanong nito.

"Sa kulungan!" Ngumiti si Jinx. "Ex-con siya, kapatid! Hindi mo ba nababalitaan ’yun? Tagal na ’yun, ha!
Alam mo naman ang bansa natin, kahit minor, pwede na. Puahaha! Una na ko!" Pinaharurot na ni Jinx an
g motor niya paalis at naiwan si Jiara na maraming katanungan sa isip.

_______________________________________________________________________________

Hello. You can imagine whoever you want but I’m seeing Kiji Kush as Zephyr. (with less tattoo)

Thank you so much for reading and supporting! Hope to be with you till the end. Love you. For new reade
rs, you don’t have to read Zedvage and Quertige Assault. Just be familiar with the terms. :)

Thank you, Ela for the cover!

Chapter 2

Third Person’s POV

"Good morning, J." Bati ng lalaking dumaan habang papalakad si Jiara sa lockers. Kung sino sino ang bu
mabati sa kanya at hindi na bago para sa kanya ’yun. Minsan nga ay sinisiraan na siya ng kababaihan at
sinasabing kaya lang siya naging President ay dahil maganda siya.

Pagkabukas niya ng locker niya, nagsilaglagan ang mga letters na nasa loob at inis siyang napairap bago
pulutin lahat. Araw araw na lang siyang naglilinis ng locker niya dahil hindi naman siya kayang lapitan ng
mga ’to kaya patago na lang nagpapadala ng mga mensahe. Para na tuloy canteen ang locker niya dahil
may mga nag iiwan pa ng mga pagkain at inumin sa sahig nun.

Kinuha niya lahat ng letters at nilagay sa bag. Hindi naman niya binabasa ang mga ’to. Iniwan na lang din
niya ’yung mga pagkain sa sahig. Araw araw may mga nagaabang na studyante sa hindi kalayuan na iw
anan niya ang mga pagkain sa sahig para mag agawan sila sa pagkuha.

"Morning, J!" Bati ni Aliesha, ang anak na babae ni Addy.

"Omg, ayan nanaman ang mail delivery! Pabasa na ko ng mga love letters nila para sa akin! Kaloka, pina
padala pa talaga sayo!" Maharot na sabi ni Davina. Davi sa umaga, Dave sa gabi. Ang bakla nilang kaibi
gan.

Tumawa lang si Jiara bago umupo at naglabas ng libro na babasahin niya sa loob ng isang araw. Nagsia
yusan na din sila ng upo nang dumating ang guro. "Good morning, class! I have an announcement."

Nagkatinginan tuloy sila.

"Nandito ang Soccer team natin o kilala bilang Red Aces para ayain kayo na manood ng game nila sa Fri
day. Kailangan nila ng matinding support natin dahil lalabanan nila ang isa sa magagaling na school sa K
assanight." Nakangiting sabi ng guro nila. Tuwang tuwa siya dahil puno ng mga pogi ang soccer team nila
. Nagbulungan naman kaagad ang mga babae sa room nila.

"Omg omg, wait. Pahiram ako ng lip tint!"

"Ako muna, girl! Later ka na!"

"Dalian niyo na, naghihintay na ’yung Aces sa labas! Omg!!"

"Kasama si Zeph?"

"Yes, kasama si babe ko."

"Shut up, Shaki! He’s mine, okay?! Kay Seb ka na lang! Magkatunog naman!"

At nanatiling nagbabasa ng libro si Jiara hanggang sa magsipasukan na ang team. "Good morning, we ar
e ACES." Sabay sabay na bati nila.

"Cap, ikaw na magsalita!" Tulak ni Nixon.

"Bat ako?!" Tanggi naman ni Zeph. "Eh diba by turn tayo?! Kakatapos ko lang!"

"Cap naman! Alam naman naming gusto mo ’to!" Pang aasar pa ni Zack.

"Anong gusto ko?! Tarantad--" Tinakpan ni Aron ang bibig niya habang tumatawa. Agad naman niya itong
tinanggal.

"Sige na, Cap! It’s your time to shine!" Pagpilit pa ni Bry.

"Take your time, boys." Nakangiting sabi ng teacher nila na nag eenjoy sa view.

"Ah, so ayon nga ho!" Malakas na sigaw ni Zeph sabay palakpak ng kamay para tumahimik ang lahat. Na
kuha naman ng palakpak niya ang atensyon ni Jiara. Mas lalo tuloy siyang kinabahan nang tumingin ito. "
Ahh, may laro po kami sa Friday 4 PM. Maaga pong papauwiin ang lahat kaya alam naming makakaabot
kayo. Inaanyayahan po namin kayong manood bilang suporta laban sa Easthigh. At red po ang susuotin
kung pupunta kayo. Gaganapin po ’to sa pinakamalaking soccer field sa may Sentro kaya kakasya ho kay
ong lahat don. Tapos.. Ahh, ano pa ba?" Bulong niya sa mga players.

"Tapos ayain mo na din siya." Bulong ni Luke.

"Tapos inaaya ko po si-- Ha, teka, ano?!" Agad na bawi ni Zeph nang marealize niyang nauto nanaman si
ya ng mga kumag niyang kamiyembro. "Tapos ho! Pwede po kayong magdala ng mga balloons, banners,
at kung ano ano pa! May ipoprovide pong libreng pagkain ang Student Council para sa mga pupunta."

Agad nanlaki ang mata ni Jiara. "Wait, what?" Tanong niya.

"Ahh, kakasabi lang ng Principal. Siguro hindi pa kayo nakakausap pero ’yun nga ang mangyayari." Naka
ngiting pagpapaliwanag ni Zeph.

"Cap, baka himatayin ka. Guys, alalayan niyo!" Bulong ni Drei.

"Okay, I’ll talk to him." Tumango si Jiara. "Also you. I need to talk to you after class. You’re the Captain of
the team right?"

"A-ahh, oo." Nauutal na sabi nito. Minasahe naman agad ng mga kamiyembro niya ang balikat niya sabay
bulong na ’Kaya mo ’to, Cap! Kapit lang! CAP-it lang!’ "Yun lang po, Maam. Salamat po sa time." Ngumiti
si Zeph at muntik pang madapa nang papalabas na sa pinto.

"Puahahaha, excited Cap?! Usap lang walang inlove-an! Hahaha!" Tumatawang kantyaw ni Caden.

Nang makalabas sila at masara ang pinto, mabilis na napasandal si Zeph sa likod ng pinto, hawak ang di
bdib at exaggerated na mabigat ang paghinga. "Medics! Medics!" Sigaw nito habang nakahawak sa puso
niya.

Agad siyang pinaypayan ng Aces at binuhat na parang hindi siya makalakad. "Aray ko! Baba niyo na ko,
mga hayop!!!" Sigaw nito pero tuwang tuwa ang mga ito at hinahagis hagis pa siya pataas at sinasalo. "P
UTANG--! Isa!"

***

"Drago! Yung bola! Anak ng!" Inis na sigaw ni Zeph habang nakapamewang sa gitna ng field. "Kapag gan
on, pumwesto ka na doon malapit sa goal. At kayo, para kayong nagmamadali! Nag aagawan pa! Eh diba
may code na tayo! Alam niyo naman kung kanino niyo ipapasa, eh."

"Makinig kayo sa kanya." Tumango-tango lang ang coach nila. "Isa pa. Balik sa pwesto!" Pumito siya at n
agtakbuhan ang mga players sa gitna. Kinuha ni Zeph ang bola at nilagay din sa gitna.

"Pagod na?" Tanong ni Zeph at nagtanguan sila. "HINDI PWEDENG NAPAPAGOD! TULOY ANG LARO!
"

Habang naglalaro sila, ginagabayan sila ni Zeph at mapapaos na yata ito kakasigaw. "Cap!!! Code red!!!"
Sigaw ni Caden kaya agad silang napatigil sa paglalaro.

"Shit." Bulong ni Zeph at lumingon saglit at nakita nga niyang nandoon si Jiara sa bench at naghihintay n
a sa kanya dahil mag uusap pa daw sila. "Dadi, ano itsura ko?!" Nagpapanic na tanong niya sa coach nila
.

"Mukha kang.. Pagod?" Patanong na sabi nito.

"Ano amoy ko!" Tinaas ni Zeph ang kili-kili niya.

"Amoy mandirigma."

"Shiiiitttt!" Nagtata-talon talon si Zeph at pinabalik balik ang tingin kay Jiara at sa damit niya. "Tuloy niyo l
ang, Dadi. Papalit lang ako saglit!" Pagpapaalam niya. "Kakausapin daw ako ni Bossing President!" Siga
w nito habang tumatakbo papuntang CR.

Hinubad niya ang shirt at pinunas sa pawis niya sa katawan. Nagspray siya ng pabango sa katawan at kili
kili bago nagpalit ng puting sando. "Whoo! Macho!" Sabi pa niya sa salamin at tumingin sa relo bago bu
malik sa field.
"Wooooow, ang bango naman! Abot dito!" Pang aasar ni Collin at tinaasan lang siya ni Zeph ng middle fin
ger.

"Goodluck, Cap! Pagpe-pray kita!" Sigaw ni Seb.

Nagmadaling lumapit si Zeph at umupo sa tabi ni Jiara ngunit nasa kabilang dulo siya ng bench. "Ano ag
enda natin, Bossing President?" Tanong nito agad.

"Am I some kind of virus?" Tanong ni Jiara dito at kinabahan naman siya. "Come closer, can you?"

"A-ah! Oo!" Umusog siya ng kaunti at tinignan si Jiara. Nakataas lang ang kilay nito sa kanya kaya umuso
g pa siya para hindi sila masyadong magkalayo. "Okay na, Boss?" Tanong niya. Noong nagmemeeting sil
a, ang lakas lakas ng loob niya pero kapag sila na lang dalawa ay parang nauubusan na siya ng salita.

"Yeah. So.. Kakatapos lang namin magmeeting about the fund for food. We would like to ask something..
Popcorn at drinks ang naisip namin for students. Gusto rin namin kayo bigyan ng food, I would like to ask
what kind of food do you guys prefer?"

"Ahh, napakabait niyo naman." Nahihiyang sabi ni Zeph. "Siguro ano.. Tubig lang okay na." Pero nasa isi
p niya talaga ay buffet dahil sa katakawan ng mga players. Kung magbubuffet nga sila ay ’yung buffet ’yu
ng malulugi.

"Water.. And?" Tanong ni Jiara habang nagsusulat sa notebook niya.

"Kayo na bahala. After game pa kami pwedeng kumain ng madami. Diet kami simula pa last last month, e
h." Pagpapaalam nito.

"If you want.. We could buy you guys a healthy sandwich. At kapag nanalo kayo.. Sagot na namin Korean
BBQ niyo." Pagaalok ni Jiara. Napuno naman ang isip ni Zeph na magde-date sila ni Jiara.

"Deal! Deal! Baka malugi kayo! Ilang buwan na din kaming diet! Whoo! Sarap ng cheat day!" Tuwang tuw
ang sabi ni Zeph.

"PAG nanalo kayo." Nagkibit balikat si Jiara.

"Sus! Doncha worri, Bossing President! They have me!" Hinampas nito ang dibdib niya at tumayo. "Magal
ing ata ’to, ’no! Ayokong ma disappoint ka!"

"Good luck." Ngumiti si Jiara bago naglakad paalis.

Agad napahawak si Zeph sa dibdib niya habang pinapanood itong umalis. "Cap! Ano nangyare!" Pakiki c
hismis ng Aces. "Medics ulit?!" Sigaw nila.

"AAAAAAAAAAAAHHHHHH!!!!" Malakas na sigaw ni Zeph habang tumatakbo palapit sa kanila. "Ibang kl

ase mga tol! Yung ngiti niya, ibang klase! Ginanahan ako! Kaya kayo, wag niyong ipapatalo ’yung laro!!"

"Baliw ka na, Cap." Napailing iling si Luke.

"Lilibre daw nila tayo sa Korean BBQ pag nanalo tayo." Masayang balita ni Zeph at nagsilakihan ang mga
mata nila. "Dadi, cheat day! Pagbigyan mo kami!"

"TALAGA?! PUCHA!!!!" Nagsipaan sila sa tuwa.

"Hoy Drago, ayusin mo ha! Kakaltukan ka namin!"

"Kaya natin ’to! WhoooooooooOooooO!!"

***

"What?! Where the heck are you?" Tanong ni Jiara kay Jinx habang kausap ito sa phone. Nagpapasundo
ito dahil nabunggo daw motor niya. "I’ll be right there."

Niliko ni Jiara ang sasakyan at nagdrive papunta sa kinaroroonan ni Jinx. Gabi na at kung saan saan pa it
o nagpupunta. Nakita niya ito sa may gilid ng daan at nakatumba ang motor na sira. Nagmadaling bumab
a si Jiara at lumapit. "Are you okay?! Are you hurt?!" Nag aalalang tanong nito sa kapatid. "What the hell
happened?!"

"Ahh.. Nasagi ako nung kotse na mag oovertake, eh." Napakamot siya sa ulo niya.

"And where is he?" Tanong ni Jiara.

"Wala.. Pinakawalan ko na. Hehehe." Nag peace sign si Jinx sa kanya at agad siyang binatukan ni Jiara s
a sobrang inis. "Aray, ha! Ehh, kawawa naman, eh. Tsaka hindi naman ako nasaktan! May gasgas lang n
g konti tapos kaya naman palitan ’tong motor, eh!"

"Sakay." Utos ni Jiara at agad itong sumakay sa shotgun seat. Pinakuha na lang nila ang motor sa mga k
awal. "Magkotse ka na lang sa susunod, ha! Wait, no.. Minor ka pa nga nagmomotor ka na! Magpahatid k
a na lang sa driver!" At patuloy nitong pinapagalitan si Jinx.

"Bat traffic?" Nagtatakang tanong ni Jinx nang ma-stuck sila sa mahabang pila ng sasakyan. "May naaksi
dente ba?" Sinubukan sumilip ni Jinx pero wala siya makita.

After 10 minutes, halos hindi sila umaandar. "Ah! I’ve had enough!" Inis na bumaba si Jiara at sinilip kung
ano nangyayari sa unahan. Sumunod naman si Jinx na hawak ang susi ng kotse.

"Hala!" Sigaw ni Jinx nang makita ang lalaking binubugbog ng grupo ng kalalakihan sa gitna ng daan.

"Ano ba ’yan?" Nagtatakang tanong ni Jiara. "At wala man lang nakaisip na pumigil or tumawag ng pulis?"

Inis na naglakad si Jiara palapit. "Ano ho ganap dito?" Tanong niya at napatigil saglit sila sa pagsipa sa la
laki. Agad tumayo ang lalaki at nagtago sa likod ni Jiara.

"Miss, tabi dyan." Nagtitimping sabi ni manong sa kanya.

"Wag ka na makisali, bata." Sabi pa nung isa.

"Panong hindi? Nagco-cause na kayo ng traffic! If you want to beat someone, don’t do it at the middle of t
he road!" Pakikipagtalo nito.

Tutulak na sana siya ng isang lalaki ngunit agad niyang nahawakan ang pulsuhan nito at madiing binali. "
Don’t touch me." Seryosong sabi ni Jiara.

"Oo nga! Don’t touch her!" Sigaw ni Jinx. "Isa pa, ha! Isa pa, bibingo kayo sakin!"

"Ano ka ba?! Gusto mo ba talagang makisali?!" Inis na sigaw ng lalaki sa kanya.

"Lika dito, nang matuto k--"

"Pre, wag." Agad na pigil nung isa nang matignan nila ng maayos si Jiara sa mukha.

"Bakit ba?! Eh gustong sumali ng bata na ’t--"

"Jiara Titus, pre." At sa isang tunog lang ng pangalan ni Jiara, agad nanlaki ang mga mata nila.

"Kamahalan!" Agad silang nagunahan sa pagtakbo paalis. Napairap si Jiara at tinulungan ’yung binugbog
na lalaki na makatayo.

"Are you okay?" Tanong ni Jiara sa kanya.

"Salamat po." Nagbow ito ng nagbow sa kanya. "Salamat, Kamahalan!"

Napatakip si Jiara ng bahagya sa mukha niya nang magsilabasan na ng camera ang mga tao bago nagm
adaling hinatak si Jinx pabalik sa kotse. "We need to go."

"Laman ka nanaman ng articles mamaya! Puahahaha!" Tuwang tuwang sabi ni Jinx. "Facemask kasi, Ate
! Uso ’yon!"

"Lagi kong nakakalimutan, okay?!"

Pag uwi nila, naabutan nilang nag aayos ng plato si Jax sa lamesa na kakagaling lang din sa trabaho dah
il naka long sleeves pa. "Dad." Sambit ni Jiara.

"AT SINO NANAMAN ANG NILIGTAS MO, WONDER WOMAN?" Mapang asar na sabi ni Chiara sabay l
apag ng kanin at ulam sa lamesa.

"Ang bilis nga naman ng balita!" Tumatawang sabi ni Jinx. "Mother, mukhang masarap ang ulam ah!"

"Magdidinner tayo sa Friday, manlilibre ang Tito niyo." Sabi ni Jax pagkaupo.

"Friday?" Pag ulit ni Jiara. "Dad, I can’t."

"At bakit?" Tanong ni Chiara.

"Uhh.. There’s this event in school that--"

"SOCCER GAME, PAPSI!!!" Pangunguna ni Jinx. "MANONOOD DIN AKO, EH! GUSTO NIYO BA MANO
OD!!"

"Soccer game?" Tanong ni Jax. "Anong oras?"

"Dad, please wag kang pupunta." Pagmamakaawa ni Jiara. "Magkakagulo lang sila dun."

"Luh, sinabi ba naming pupunta kami." Tanggi ni Chiara. "Magdidinner nga kami nila Tito mo diba. Mukha
ng hindi rin makakasama ang mga bagets. Kami kami na lang."

"Yieee, ang sabihin mo, ayaw mong makilala ni Papsi ’yung manliligaw mo! Puahahaha!" Pag kantyaw ni
Jinx at agad sumama ang tingin ni Jiara sa kanya at kumunot ang noo ni Jax.

"What the heck are you saying?" Naguguluhang tanong ni Jiara.

"Si Zeph! Yieee!" Pang aasar nito.

"Disgusting!" Sigaw ni Jiara sa kanya.

"Sino ’yon?" Seryosong tanong ni Jax.

"Dad!!!" Iritang sabi ni Jiara. "Stop it for Pete’s sake, Jinx!"

"Yieeee." Pagpapatuloy ni Jinx. "Oh shit, oh shit!" Agad nalaglag si Jinx sa upuan at nagmadaling tumakb
o papunta sa taas nang hinawakan ni Jiara ang kutsilyo. "Joke lang, Ate! Joke lang!"

"Do you know him, Dad?" Tanong ni Ji dahil curious siya sa isang bagay. "Zephyr Jairo Adler."

Nagisip saglit si Jax. "Adler?" Pag ulit niya sabay iling. "Hindi, eh. Wala pa kong kilalang Adler."

"So, hindi siya nakulong dahil sa Royalty? So kung hindi siya kilala ni Daddy.. He’s a Regular." Bulong ni
Jiara. "Then.. what happened?"

_______________________________________________________________________________

If you have questions, comment on this line. :)

Chapter 3

Third Person’s POV

"Manalo, Matalo, pogi pa din tayo." Sambit ni Zeph habang nakapabilog silang nakaupo sa gitna ng field.
Gabi na at kakatapos lang ng training nila bago sumabak sa laro kinabukasan.

"Pero walang Korean BBQ." Pambasag ni Drei.

"Kota naman si Cap pag pumunta sa laro si Crushie bukas." Pang aasar ni Zack. Agad napailing si Zeph.
"Bat naman, Cap?"

"Wala namang hilig ’yon sa ganon, eh." Nag kibit balikat si Zeph.

"Oo nga, ’no? Hindi pa ’yon nanonood ng game natin kahit kailan." Sambit ni Seb nang mapagtanto niyan
g totoo nga ito.

"Iba ngayon! Student Council ang mamimigay ng pagkain. Tsaka nangako siya na manlilibre sila ng Kore
an BBQ diba!" Pampalubag loob ni Bry.

"Eh last time, SC din nag facilitate pero wala naman siya, eh." Kontra nanaman ni Caden.

"Alam niyo, mga KJ kayo ’no! Tiwala lang, pupunta ’yon! Pag pumunta ’yon, Cap, wag kang kakabahan h
a!" Sabi ni Aron sabay hampas sa dibdib ni Zeph gamit ang likod ng kamay.

"Gaganahan pa ko." Ngumiti ng maloko si Zeph at inimagine na manonood si Jiara bukas ngunit tinigil din
dahil kinikilig na siya.

"Baka galingan mo masyado, ah." Pang aasar pa ni Drago.

"Ikaw ang dapat galingan! Kayo! Galingan niyo bukas, ah. Kaya natin ’yon." Pagmomotivate ni Zeph sa k
anilang lahat. Mahalaga ang laro bukas dahil mabigat ang kalaban at dahil na din pinagdadasal niya na p
umunta man lang si Jiara para manood at sumuporta. Kahit hindi sa kanya, kahit sa school na lang.

"Yes, Cap!" Sabay sabay na sabi nila.

"Oh pray na bago umuwi." Tumayo na silang lahat at naghawak hawak ng kamay. Pagkatapos magpray,
nagsikuhanan na sila ng bag at nagpaalam na sa isa’t isa.

Naglakad si Zeph palabas ng school para maghintay ng jeep ngunit agad napatigil nang makita si Jiara n
a nakaupo sa may waiting shed na parang may iniisip. Agad naman siyang nag panic at umiwas ng tingin
. Inamoy pa niya ang damit niya at napamura nang maamoy ang sariling pawis.

"Lalapit ba ko?" Tanong niya sa sarili niya.

"CAP!!! BYE CAP!!" At naabutan na nga siya ng mga walanghiya niyang players. Napatigil ang mga ito sa
paglalakad paalis at pinabalik balik ang tingin kay Zeph at Jiara at sabay sabay na nagngisihan.

"Cap! Mukhang pagod na binti mo sa training, ah! Kaya mo pa ba tumayo dyan?" Pangunguna ni Luke na
nakangisi na parang satisfied sa sinabi niya.

"Oo nga, maupo ka kaya muna!" Pagsunod ni Collin.

"Sesan." Walang tunog pero ’yun ang buka ng bibig ni Zeph sa kanila at pinanlakihan sila ng mata.

{Sesan = Pakyu. This is called Sassanight Language or Ssanight.}

"Caaap, sige na! Maupo ka na muna! Hiya ka pa, eh! Crush mo ba?" Malakas na pagpaparinig ni Zach sa
bay taas-baba ng kilay. Lalong nanlaki ang mata ni Zeph sa kanila.

"Dali na, Cap!" At tinulak tulak na siya ng mga ’to. Sinubukan niyang pigilan ang paa niya ngunit isa lang
siya laban sa mga ’to. Nang makaupo na siya sa kabilang dulo ni Jiara, nagsingitian ang mga ’to. "Bye, C
ap!! Goodluck! Parating na medics!" Pagpapaalam ni Nixon at naglakad na sila paalis.

Hindi alam ni Zeph kung anong gagawin niya. Kanina pa niya pinupunas sa short niya ang namamawis n
a kamay sa sobrang kaba. "Hoo.. Tagal ata ng jeep." Sabi niya na lang para hindi masyadong tahimik.

Napansin niyang inis na tinago ni Jiara sa phone ang bulsa nang namatay ito. "Can I use your phone?" L
aking gulat ni Zeph nang humarap sa kanya si Ji.

"Ahmm.. Wait." Nagtaas ng isang daliri si Zeph at kinalkal ang phone sa bag pero napapikit din siya sa ini
s. "Lowbatt na din, eh."

Tumayo si Jiara at nagsimulang maglakad paalis. Agad ding napatayo si Zeph. "Bossing President, san k
a pupunta?" Nagaalalang tanong niya.

"Walking home." Sagot ni Jiara sabay harap sa kanya.

"Wala ’yung kotse mo?"

"Would I be walking if I had a car?" Masungit na sagot nito.

Tinantya muna saglit ni Zeph sa utak kung gaano kalayo ang tirahan nila Jiara sa school nila. "Anlayo ata,
ah." Sambit nito.

"What can I do?" Nagkibit balikat si Jiara habang naglalakad pa din palayo.

Nagpanic si Zeph nang nakakalayo na ito. Pabalik balik siyang naglalakad habang nag iisip at hindi na niy
a napigilan ang bibig. "Hatid na kita!"

Agad napalingon si Jiara sa kanya at naglakad pabalik. "What?"

"H-hatid na kita. Tricycle tayo." Suggest ni Zeph sa kanya. Kumunot naman ang noo ni Jiara. "Hindi ako ki
dnapper, ah! Sasamahan lang kita! Malapit din bahay namin dun."

Nakatingin lang sa kanya si Jiara ng ilang segundo bago tumango. "Lead the way." Sabi nito at naglakad
na si Zeph papunta sa pilahan ng mga tricycle. Nang mapansin niyang malapit na mamukhaan ng driver s
i Jiara, agad niyang hinatak ito at tinago ang mukha sa dibdib niya. "May problema ho ba sa girlfriend ko?
" Maangas na tanong nito.

"Ahh, wala naman, iho. Akala ko lang ay may kamukha siya. Sige, sakay na." Sambit ni manong.

"Would you please stop pulling me into your chest?" Umirap si Jiara. Pangalawang beses na kasi niya ito
ng ginagawa.

Tumango lang si Zeph at sumakay na sila sa loob. Tahimik lang silang dalawa at si Zeph ang hindi sanay
sa katahimikan pero hindi niya alam kung anong sasabihin niya.

"Anong oras ulit ’yung game?" Agad na tanong ni Jiara kaya nagulat din si Zeph at napatingin sa kanya.

"H-huh?"

"Yung game. Anong oras?" Ulit ni Ji at tumingin din sa mata ni Zeph. Agad naman napaiwas si Zeph ng ti
ngin dahil hindi niya raw kinakaya ang matinding energy ng sparks.

"4 PM." Kating kati na siya itanong kung pupunta ito pero nahihiya siya magsalita. "Ready na ’yung mga p
agkain?" Yun na lang ang natanong niya.

"Yup."

At nabalot nanaman sila sa katahimikan.

"Uhm.." Panimula ulit ni Zeph. "Ikaw ba mamimigay ng pagkain bukas?" Pasimpleng tanong niya para ma
laman kung manonood ito.

"Nope." At nawalan siya ng pag-asa.

"Ahh.." Tumango na lang si Zeph at nalungkot. "Andito na pala tayo." Bumaba si Zeph at siya na ang nag
bayad ng pamasahe. "Doon ka banda diba?" Turo niya sa may kalayuan. "Samahan na kita maglakad."

Hindi sumagot si Jiara kaya sumunod na lang si Zeph sa kanya. Hindi naman ito tumanggi na sasamahan
siya pero hindi ito nagsasalita.

"Why do you look sad tonight?" Biglang tanong ni Jiara habang naglalakad sila. Nasa likod lang kasi niya
si Zeph at hindi siya sinasabayan mismo sa tabi niya.

"Wala naman." Ngumiti si Zeph. Siyempre nahihiya naman siyang sabihin na ito ay dahil hindi manonood
si Jiara ng laro. "Masaya kaya ako!"

"Sabi mo, eh." Nagkibit balikat si Jiara. May gusto din siyang itanong pero naniniwala siyang masyado ito
ng personal at hindi naman sila magkaibigan para magshare ng mga sikreto at personal na bagay.

"Hanggang dito na lang ako, Bossing President!" Masayang sabi ni Zeph at huminto sa paglalakad dahil n
asa tapat na sila ng mansyon. "Baka makita pa ko ng hari, lagot ako! Di pa ko ready sa meet the parents!
Hahaha, kems."
"Right." Pag agree ni Ji. "Thanks. Sa hatid."

"Basta ikaw! Hehe!" Pagtawa ni Zeph para hindi masyadong halata. Kunwari joke lang.

Naglakad na si Jiara papasok at tumalikod na din si Zeph. Sinisipa sipa niya ang maliliit na bato habang n
aglalakad.

"Wait!" Agad napalingon si Zeph kay Jiara na hindi pa masyadong nakakalayo. "Goodluck for tomorrow!"
Ngumiti ito at saka pumasok sa gate.

Para namang tinubuan ng halaman ang dibdib ni Zeph at napahawak siya dito. "Whoo." Paghinga niya ng
malalim. "Kalma, puso! Wag kang weakshit! Ngiti pa lang ’yon!"

***

"Oks na ba kayo?!" Malakas na bungad ni Zeph sa loob ng kwarto kung saan sila nagbibihis. "Unti unti na
ng dumadami ’yung mga tao." Pagbabalita niya.

"Caaaap, ayoko naaa!" Kinakabahang sabi ni Aron. "Lalabas na puso ko sa dibdib ko! Manonood magula
ng ko!"

"Kaya mo ’yan, tol!" Minasahe ni Zeph ang balikat ni Aron. "Ako nga wala si LOML eh!"

"LOML?" Tanong ni Drago.

"Ay, obobs?!" Sigaw ni Zeph sa kanya. "Love Of My Life! Puahaha!"

"Cap! May kumakatok! Yung editorial ata ng school." Pagbabalita ni Luke.

Agad namang lumabas si Zeph para salubungin ito. "Hello po!" Kinikilig na sabi ng babae. "Kami po ay na
gtatrabaho para sa newspaper ng school. Balak lang po namin magpicture para may mailagay po sa dyar
yo. Pwede po ba pumasok?"

"10 minutes lang, ah. Magpe-prepare din kame, eh." Nakangiting sabi ni Zeph at tumango ang dalawang
babae at kilig na kilig na pumasok. "Oh magpapogi na kayo mga panget! Kunwari stolen, ah! Magpipictur
e daw sila!"

Nagkanya kanyang pose naman ang mga mokong na players at dumeretso si Zeph sa locker niya para k
unin ang jersey niya. Black na may red ang design ng jersey nila. "Ops! Walang magpipicture, ah!" Malok
ong sabi nito nang hubarin ang t-shirt para magpalit.

"OMG." Bulong ng dalawang babae at hindi maalis ang tingin sa hubad na likod ni Zeph pero agad din ito
ng napalitan ng jersey niya.

"Hoy! Wag niyo silipan si Captain!" Pagbawal ni Bry. "May love loves na ’yan! Puahahaha!"

"Pwede po ba kami mag interview about lovelife?" Nagbabakasakaling tanong ng isa at nagtawanan nam
an silang lahat.

"Wala pa! Soon!" Sambit ni Zeph sabay tawa.

Nang matapos na ang 10 minutes, papaalis na sana ang mga babae ngunit biglang pinigilan ni Nixon. "W
ait, mga Ate! May gusto kami itanong!"

"Po?" Agad bumalik ang mga ’to.

"Ehem." Kunwaring umubo si Zack. "Nasa labas na po ba ang Student Council?" Panimula ng mga ’to.

"Ah opo! Kanina pa po sila namimigay ng pagkain. Bakit po?" Sagot ng isa.

"Uhmm.. Kasama ba si Pres?" Tanong ni Seb. Agad nakuha ang atensyon ni Zeph at lahat sila ay naghihi
ntay ng sagot.

"Wala po, eh." At agad silang nagsigawan na parang sila pa ang mas nasaktan.

"Sige, salamat." Malungkot na sabi ni Zeph at tumalikod na ulit para magsuot ng medyas.

"Pero ang alam ko po bumili lang po siya ng extra drinks kasi nauubos na po." At nagsigawan ulit sila nan
g makakita ng pag asa.

"Talaga?!" Mabilis na paglingon ni Zeph.

"Narinig ko lang po."

"Salamat, mga Ate! Hulog kayo ng langit!" Nakangiting sabi ni Collin. Nang makaalis ang mga ’to, nagtingi
nan sila kay Zeph. "May pag asa pa, Cap! Tiwala lang!"

Tumalikod at yumuko na ulit si Zeph para magsuot ng medyas at sapatos. "Nasan na ba kasi ’yon! Nahihi
ya lang siguro ’yon saken kaya ayaw magpakita!"

"Cap.." Pagtawag ni Caden.

"Sus! Baka crush din niya ako! Di niya lang alam! Hahaha!" Pagpapatuloy ni Zeph.

"Cap!" Pagsigaw na ni Drei.

Tumayo na si Zeph nang masintas na ang sapatos. "Ano nanaman ba?! Busy ako nangangarap tap-- AY
PUTA!" Agad napatakip sa bibig si Zeph nang humarap siya at nakitang nasa pinto si Jiara na may dalan
g dalawang plastic ng water bottles. "Shit, sorry." At napatakip ulit siya sa bibig niya.

"Whooo, Cap! Mabuhay si Cap!" Kantyaw ni Luke at nagsigawan sila ng ’Mabuhay!’

"Wag ka mag alala, Cap. Wala ka namang binanggit na pangalan." Malokong bulong ni Aron sa kanya sa
bay tapik sa balikat niya.

"Bossing President!!" Masayang pagbati ni Zeph. "Naparito ka!"

"Iba ata energy mo, Cap, ah? Ang taas, ah! Pansin niyo?" Kantyaw ni Zach.

"Water." Pag alok ni Jiara at binigyan sila isa isa ng tubig. "Am I late?" Tanong nito at sabay sabay umilin
g ang Aces. "Good."

"Buti nakarating ka!" Hindi pa rin makapaniwala si Zeph. "Akala ko may lakad ka, eh. Tsaka hindi ka nam
an interesado sa mga games diba?"

"The council needs me." Simpleng sagot ni Ji. "I need to go now. Goodluck everyone. Do your best." Pag
cheer nito at mabilis na umalis.

"MEDICS! MEDICS!" Agad silang tumakbo papunta kay Zeph at binuhat ito sabay lapag sa kanya sa ben
ch. Kunwari nilang pinump ang dibdib nito tulad sa CPR.
"Hinga, cap! Hinga!" Sabi ni Drei habang pinapump ang dibdib nito.

"Buhay ako, mga ogag! Buhay na buhay ako! Whoo!" Umupo si Zeph na may ngiti sa mukha at agad tum
ayo.

"Ano meron?" Tanong ng coach nila na kakarating lang. "Ang saya ata ni Captain?"

"Oo naman, Dadi!!!" Energetic na sagot niya. "Ano? Lalabas na ba? Game na ba? Nandyan na ba yung
mga kalaban?"

"Isa isa lang! Oo lalabas na! Oo, malapit na magsimula at Oo, kanina pa nandyan ang mga taga East! Re
ady na kayo?" Tanong ng coach nila. "Pray muna."

Nagpabilog sila at pagkatapos magdasal, nilagay na nila ang mga kamay sa ibabaw ng isa’t isa. "RED AC
ES! GET UP, GET ROUGH, GET TOUGH, KICK HARD!" Sabay sabay na sigaw nila bago nagtakbuhan
palabas.

Sa kabilang dako, patuloy na namimigay ang Student Council ng pagkain at inaasikaso ito ni Jiara ngunit
lahat sila ay pinaupo na nang maglabasan na ang mga players. "Omg, ayan na ang mga papi!" Excited n
a sabi ni Davina.

"Bakla, kumalma ka!" Pagpapakalma ni Aliesha.

"GUYS! YUNG CHEER NATIN! 1! 2! 3! GO!" Pangunguna ni Davi. Lahat naman sila ay sinigaw ang chee
r nila para sa school. May mga dala silang banners, balloons, at kung ano ano pa. May fansclub pa nga a
ng ACES at sila ang bongga ang preparation.

"Omggg, ayan na!" Umupo si Davi at natahimik ang pwet habang kumakain ng popcorn at nanonood. Na
gsisigawan ang mga ito habang sinusundan ang bola. "AAAAAH!!! GO PAPA ZEPHYR!!!!! ANG GALING
GALING MO!!!"

Napatakip si Jiara sa tenga niya sa sobrang ingay ng sigaw ng kaibigan. Sinundan niya lang din ng tingin
ang bola at namamangha siya sa bawat sipa ni Zeph. First time niya kasing manood ng soccer game. "An
g galing pala." Sabi niya sa mga kaibigan.

"Nino?" Tanong ni Ali. "Ni Zeph? AY MALAMANG, TIH! ANO, NGAYON MO LANG NAPAGTANTO?! TA
GA KWEBA KA BA?!"

"Hindi naman kasi ako nanonood!" Pagprotekta ni Ji sa sarili.

"ANO, TEH? INLOVE KA NA?" Pang aasar ni Davi. "CHAROT LANG! AMAS NG TINGIN MO, EH!" At tu
mawa ito pero agad nanlaki ang mata nang nagsigawan ang mga tao. "OMG! GOAL!! NAKAGOAL SI FA
FA ZEPH KO!!!"

Nagsigawan sila at ngumiti lang si Jiara. "Mukhang mapapalibre kami ng Korean BBQ." Bulong niya.

________________________________________________________________________________

:)

Chapter 4

Third Person’s POV

"Nice game!" Nakipagkamay ang Aces sa mga kalaban nila. Lahat sila ay may mga ngiti sa labi ngunit bu
sy si Zeph na hinahanap si Jiara sa mga nanonood. "Cap! Makipagkamay ka na!" Pagbasag ni Seb sa m
unting mundo nito.

"Ah! Oo nga, sabi ko nga!" Natauhan si Zeph at ngumiti sa mga kalaban. "Nice game mga tol." Sabi nito.

"Nice game. Ang galing mo, Captain." Pagpuri sa kanya ng isang player sa kabila.

"Sus! Hindi naman!" Pagkunwari pa ni Zeph at matapos makipagkamay sa lahat ng players, bumalik na di
n sila sa kwarto nila para magbihis.

Lahat sila ay sumalampak sa sahig, ang iba sa bench, sa sobrang pagod. "Hubeg! Hubeeeg!" Pagod na p
agod na sambit ni Bry. Kumuha ng bote si Zeph at binato ito sa mga players na nasalo naman nila.

"Nice game din para sa inyo, mga kumag." Pag compliment nito sabay hubad ng t-shirt dahil puno na ito
ng pawis. Kumuha din siya ng inumin at sumandal sa lockers habang umiinom.

"Coming from you, Cap! Ikaw nanaman nagdala ng laro, eh!" Pagbalik ni Aron ng compliment. Para silang
tangang nagkakahiyaan pa sa mga compliment ng isa’t isa.

"HELLOOOO KOREAN BARBECUE!!" Masayang sigaw ni Luke na punong puno pa din ng enerhiya hab
ang nag iistretch ng binti. "PUAHAHAHA, EXCITED NA AKO!"

"Cap, kasama daw ba SC pag kakain na?" Curious na tanong ni Collin.

Nagkibit balikat si Zeph. "Sana!"

"MAY BISITA KAYO, UMAYOS KAYO!" Sigaw ng coach nila pagkapasok. Nagsiayusan naman kaagad si
la ng upo at tumingin sa pinto.

"Good job, everyone." Mabilis na nabuga ni Zeph ang tubig na iniinom niya at napatalikod para matago a
ng katawan dahil wala siyang suot na shirt.

"Anak ng! Wala man lang warning, oh!" Reklamo ni Zephyr. "Hi, Bossing President!" Bati nito habang nak
atalikod pa din at nagmamadaling kumuha ng t-shirt.

"Cap, wag ka na mahiya! May abs ka naman, eh!" Pang-aasar ni Nixon.

"Ano ba, di pa kami ready para magpakitaan ng katawan!" Tumatawang sabi ni Zeph habang nagsusuot
ng t-shirt.

"Gusto mo ba makita, Pres? Kinaiinlaban ng mga babae ’yon!" Pang aasar pa din ni Caden.

"No, thanks." Ngumiti ng tipid si Jiara. "Nandito ako para sana itanong sa inyo kung saan niyo mas prefer
kumain? Sa may malapit sa school or dito sa Sentro?"

"Sa Sentro na lang, Bossing President!" Sagot ni Zeph sabay sandal ulit sa lockers. "Ngayon na ba?"

"Text niyo na lang kami pag ready na kayo. Nagpa reserve na kami." Sambit ni Jiara at nilabas ang cellph
one niya.

"Ano ba number mo?" Tanong ni Zeph at nagsigawan ang mga players.

"AW AW AW AW!!! SMOOTH!!!"

"DYAN NAGSIMULA NANAY AT TATAY KO, EH. SA NUMBER NUMBER NA ’YAN ."

"LEVEL UP! TEXTMATES NA!"

Hindi sila pinansin ni Jiara at nilahad ang kamay. "Can I have your phone?" Tanong nito at agad namang
binigay ni Zeph. Pagkatapos magtype ni Jiara, tinawagan niya ang sarili niya para malaman din ang num
ber ni Zeph. "There. Save it."

"Apkors, Bossing President." Ngumiti si Zeph hanggang sa pag alis ni Jiara. "SHIT SHIT SHIT!" Pagpapa
nic agad niya nang mawala na si Ji. "Muntik na ko mahimatay."

"Tuwang tuwa ka, kumag!" Binatukan siya ng coach nila. "Magsiligo na kayo, mga amoy pawis! Siguro ka
ya umalis agad si Jiara eh dahil hindi natiis ang amoy ninyo!"

"Hala, mabaho ba talaga, Dadi?!" Nagpapanic na tanong ulit ni Zeph. "Nakakahiya naman sa LOML ko!!!"

"Maligo na kayo!" Sigaw ng coach nila at nagtakbuhan sila papunta sa shower room.

"Eto na nga, eh! Eto na!" Pagsagot pa ni Zeph habang kumukuha ng twalya.

Masayang nagshower si Zeph at excited nang i-text si Jiara pagkatapos. Para siyang tangang nakangiti la
ng habang nagsasabon ng katawan.

"Cap, may shampoo ka pa ba dyan?!" Sigaw ni Zach sa kabilang shower sabay silip kay Zeph. "Witwew,
hi sexy!"

"Tantado ka talaga!" Binato nito si Zach ng shampoo sa mukha at bumalik sa pagsasabon ng katawan. "N
aiinlove ka nanaman sa katawan ko, eh."

"Bat hindi mo pinakita kay Pres? May abs ka naman, ah! Baka mainlove pa ’yun!" Pag comment ni Drei s
a kabila.

"Hiya ako, eh." Sabay tawa ni Zeph. Nagbanlaw na siya at nagtakip na ng towel bago lumabas pabalik sa
may lockers para kuhanin ang damit. Busy siyang naglalagay ng damit sa hanger para matuyo at sumisi
pol sipol pa. Pagbukas niya ng locker, wala doon ang pamalit niya.

"Is this yours?"

"Putangin--!" Napatakip ulit si Zeph sa bibig niya nang makita si Jiara na nakaupo malapit sa pinto. "Shte!
" Napatakip din siya sa katawan niya at mahigpit na hinawakan ang twalya. "Bat ka nandito?!"

{Shte, short term for Remaishte, it means tngna.}

"My keychain fell." Tinaas ni Jiara ang keychain niya. "So it was true." Tumango si Jiara na halatang nang
aasar.

"Ha?!" Nakatakip pa din sa katawan niya si Zeph.

"You do have abs." Tumawa ng mahina si Jiara at iniwan ang damit ni Zeph sa may bench at bigla bigla n
a lang din umalis.

Nakahinga ng maluwag si Zeph nang makaalis ito ngunit hindi mawala ang kahihiyan. Hindi na niya alam
kung paano haharapin si Jiara o maitext man lang mamaya. Umiling iling siya at inuntog untog ng mahina
ang sarili sa lockers, umaasang makakalimutan ang nangyari.
"Cap! Ano meron? Bat ganyan itsura mo?" Tanong ni Drago pagkagaling sa shower.

"Ang puri ko.." Malungkot na sabi ni Zeph. "Hay, bahala na!" Natauhan na ito at nagbihis na ng pang alis.
Naka sweatshorts lang ito na black at grey na v-neck saka nagsuot ng cap at sapatos.

Umupo ito sa may bench at kinuha ang cellphone. Kanina pa siya nagtytype at binubura din ang text dahil
hindi niya alam pano niya itetext si Jiara. "Cap! Sasabihin mo lang na ’Ready na kami’ ganon! Kanina ka
pa dyan, eh!" Reklamo ni Seb.

Huminga ng malalim si Zeph. {Boss, ready na us.} At sinend na nga niya ito. Nakahawak lang siya sa pho
ne niya at naghihintay ng reply.

"Yon!!" Sigaw ni Zeph nang tumunog na ang phone.

{Okay. Meet us at Seoulite. We’re already here.}

"Taralets!" Tumayo si Zeph at kinuha ang bag. "Seoulite daw mga kumag! Lakarin na lang natin! Lapit lan
g!"

Agad siyang napahinto nang may marealize siya.

"Bakit, Cap?" Tanong ni Aron.

Napahawak sa puso niya si Zeph. "Nandon na daw sila.. I-ibig sabihin.." At kinabahan nanaman siya. "Ka
sama siya. Kasama siya!!! Magde-date na kame!!! Whoooo!!!"

***

Tahimik lang na nakapahalumbaba si Zeph at nakatitig kay Jiara na busy kumukuha ng kanin at seasonin
gs para sa kanila. "Huy, Cap! Hulog na hulog, ampucha!" Pinitik ni Nixon ang noo ni Zeph para matauhan
ito.

"Ano ba ’yon?!" Reklamo nito at napansing nakatingin sa kanya ’yung iba pang officers ng SC. "Uy, hi. He
hehe. Musta kayo dyan?" Nakangiting tanong nito.

"Here." Nilapag ni Jiara ang kanin at binigyan sila isa isa ng alak. "Are you guys allowed to drink?" Tanon
g nito.

"Dadi, ano comment?" Tanong ni Zeph sa coach nila.

"Ngayong gabi lang, ah!" At naghiyawan sila sa sagot nito. Mga mabibigat na manginginom ang Aces kay
a matagal tagal pa bago sila malalasing.

"Iinom ka din?" Tanong ni Zeph kay Jiara nang mapansing may hawak din itong isang bote. Sa tapat tala
ga siya ni Ji umupo at siyempre, pinagbigyan siya ng Aces dahil napaka supportive nila dito.

"Yeah, why?" Tanong ni Jiara pabalik.

"Wala, malakas tama nyan, eh." Turo niya sa bote at nagkibit balikat lang si Ji. Nag aalala naman si Zeph
dahil mukhang hindi alam ni Jiara ang pagkakaiba ng mga simpleng alak sa iba pang alak.

Pero hindi na niya ito pinakealaman dahil hindi PA naman daw sila para mangealam siya at hindi rin sila f
riends.
Kinuha ni Ji ang pangluto pero agad kinuha ni Zeph. "Ako na! Ako na magluluto, Bossing President! Hehe
he!" Nakangiting sabi ni Zeph at naglagay na ng samgyupsal para lutuin.

Lahat ata ng niluluto niya ay kay Jiara niya lang binibigay. Nakatingin na ng masama sa kanya ang Aces.

"Cap?! Hello?! Ganito mo ba kami tatraydurin?!" Reklamo ni Zach.

"Bakit?" Nakangiting tanong ni Zeph. Tinuro ni Zach ang plato ni Jiara. "Ay shit." Napamura si Zeph nang
makitang puno na ng samgyupsal ang plato ni Ji at nakatingin lang sa kanya ito na parang ang weird niya
ng tao. "Sorry! Sorry! Akala ko lalagyan! Plato mo pala ’yan!" Palusot nito at binawi ang mga pork saka bi
nigay sa Aces.

"I’ll just get you guys some water." Tumayo si Jiara.

"Ako na! Ako na kukuha!" Pagprisinta ni Zeph at inunahan si Ji na manguha ng tubig. Napapailing at tawa
na lang ang Aces.

"Malala ka na, Cap! Puahahaha!" Pag kantyaw ni Luke.

"May naisip ako! Maglaro tayo!" Nakangising sabi ni Drei. Napatingin naman sa kanya lahat. "Mag subua
n dapat ’yung mga magkatapat ng korean BBQ!"

Agad nanlaki ang mata ni Zeph at napatingin kay Jiara na nagulat din. "Para san?!" Tanong naman ni Ze
ph.

"Wala, Cap! Para lang may twist! Pabilisan sa pag nguya, ang manalo sa kanya ’yung inorder na chicken!
" Pagdugtong ni Drei. "Oh game! Game!"

"Teka--"

"Wag ka na kumontra, Cap!"

Napatahimik si Zeph nang makitang kumuha na ng lettuce si Jiara at sinawsaw na ang meat bago ilagay
sa lettuce. Nilagyan pa niya ng pepper at kung ano ano bago binalot. "Come on, Zeph." Sabi nito.

"A-ah! Wait!" Nanginginig ang kamay na kumuha si Zeph ng lettuce at ginawa din ang ginawa ni Jiara.

"Oh, game game! Dapat may picture! Coach, picture-an mo kame!" Tuwang tuwang tumayo si Bry at bini
gay ang camera sa coach nila saka bumulong. "I-focus mo din kela Cap. Hehehe."

"1! 2! 3!" Bilang nila.

Lumapit si Ji para isubo kay Zeph ang lettuce at ganun din ang ginawa ni Zeph. Napatakip si Ji sa bibig ni
ya habang ngumunguya para mapigilan ang tawa. At saka lang nalaman ni Zeph kung bat ito tumatawa n
ang malasahan niya ang matinding anghang.

"Boss Pres naman!!!" Reklamo nito at nilagok ang isang baso ng tubig. Tawa pa din ng tawa si Jiara.

"Tingin ng kuha mo, Coach." Bulong ni Bry at kinuha ang camera. "Ang cute! Shte, bagay sila!" Tuwang t
uwang sabi nito nang makita ang pictures. Saktong sakto sa nagsubuan sila, ’yung pagtawa ni Jiara haba
ng nakatingin kay Zeph at puno ang bibig, tapos ’yung pag inom ni Zeph ng tubig habang tumatawa pa di
n si Ji at ’yung nakatingin ng masama si Zeph kay Jiara na tumatawa pa din. "Ayos!!! Sesend ko ’to sa G
C ng Aces!"

"I’m so sorry." Tumatawang sabi ni Jiara at inabutan ng tubig si Zeph. "It’s just that.. Hahaha! It was hilari
ous!"

"Sige, sige!" Tumango tango si Zeph. "Saya mo, eh!"

"Yieeeeeee." Pang aasar ng Aces na nakatingin sa kanilang dalawa. Agad naman namula si Zeph at pina
nlakihan sila ng mata.

"Anyways.. Cheers!" Tinaas ni Ji ang bote at nagcheers sila bago lagukin ang alak. Nag aalala namang tu
mingin si Zeph kay Ji na halos maubos na sa isang shot ang sa kanya.

Um-order pa ulit sila ng marami dahil parang may halimaw sa tyan ang Aces. "Kain pa, Bossing President
." Nilagyan ni Zeph ng beef ang plato ni Ji na nakasandal na lang at nakahawak sa ulo.

"Ayaw ko naa.. Sayo naa.." Sambit nito.

Agad kumunot ang noo ni Zeph. "Okay ka lang?" Tanong niya at tumango tango lang sa kanya si Ji. "Lasi
ng ka na ba?"

"Lasing na si Pres?!" Tanong ni Caden.

"Chismoso! Don nga kayo!" Pagtaboy sa kanila ni Zeph. Tumayo ito at nakipagpalit ng upuan sa katabi ni
Ji na officer. "Huy, okay ka lang?" Tanong ulit nito kay Jiara na nakadukmo na lang sa lamesa.

"Galing mo mag soccer! Hahaha!" Yun lang ang sinabi ni Jiara.

"Nagpasundo ka ba? May dala ka bang sasakyan?"

"Yesss.. A car! I have a car!" Kinuha ni Ji ang susi niya sa bag at pinakita ito kay Zeph. Kinuha naman niy
a ’to at tinago sa bulsa. "Buttt, I don’t wanna come home yet!"

Tumingin si Zeph sa orasan. 9 PM na. Buti na lang ay wala silang pasok bukas. "Uwi na tayo." Sabi nito a
t tinulungan itong tumayo.

"HOY HOY HOY CAP! SAN MO SIYA DADALIN, AH?!" Napatayo si Drago at tinuro ang dalawa.

"Hahatid ko na pauwi." Simpleng sagot ni Zeph. "Enjoy lang kayo dyan! Babalik ako pagkatapos ko ihatid!
"

At nagmadali na itong lumabas. Pinaupo niya sa shotgun seat ito at sinuotan ng seatbelt. "Hayy, sabi na
nga ba malalasing ka, eh." Bulong ni Zeph bago isara ang pinto. Lilipat na sana siya sa driver’s seat ngun
it agad na napatigil.

"Jairo! Ano, buhay ka pa pala?!" Napapikit si Zeph ng mariin bago harapin ang dalawang lalaki.

"Pau. Sed. Ano kailangan niyo?" Seryosong sabi ni Zeph sabay sandal sa may pinto ng kotse.

"Masarap ba mabuhay sa loob ng kulungan?" Tanong ni Pau at nagtawanan silang dalawa. Napangisi na
man si Zeph sa kanila.

"Masarap." Tumango ito. "Sayang, hindi kami nagkita ng tatay mo."

"Tarantado k--" Agad hinawakan ni Zeph ang kamao ni Pau nang susuntukin siya nito. Madiin niya itong p
inisil at agad napasigaw sa araw si Pau.

"Kelan ka pa nakalaya? Nasa daan ka nanaman at naghahamon ng away!" Sabi naman ni Sed.
"Last year? O mga ilang buwan pa lang naman?" Nagkibit balikat si Zeph. "Sayang, hindi ako nakalaya n
g mas maaga.. Nabisita ko pa sana kayo sa ICU." At ngumisi ito.

"At sino naman nagbalita sayo nun?!" Sigaw ni Sed.

"Sources, Sed. Mabilis ang balita tungkol sa mga napupuruhan at WEAKSHIT sa bugbugan." Tumawa si
Zeph saglit para mas lalo silang mapikon.

"Huyyy, antagal mo naman!" Agad napaalis sa sandal si Zeph nang buksan ni Jiara ang bintana. "Uuwi b
a tayo o uuwi! Hehe!"

"Kelan ka pa nagka girlfriend?" Napangiti si Pau at lalapit na sana nang humarang si Zeph. "Bakit? Gusto
ko lang naman makilala."

"Isa pang hakbang." Seryosong sabi ni Zeph. "Mukhang namimiss mo na ang ICU, ah. Gusto mo na bum
alik? Papabalikin kita."

"Hayop ka talaga, Jairo. May pumatol pala sayo? Alam ba niya lahat ng kagaguhan mo?" Tumawa si Sed
at lumapit kay Jiara. "Hi--"

Agad tumama ang likod nito sa poste ng ilaw at napaupo sa sahig sa sobrang sakit. "Ano? Iisa ka pa?" M
aangas na tanong ni Zeph matapos itong hatakin at sipain patama sa poste.

"Gago ka talaga, Jairo!" Naglabas si Pau ng balisong at agad itong inilagan ni Zeph. Mabilis niyang tinabi
g ang kamay nito at hinawakan ang leeg pasandal sa may poste. "Ano?! Papatayin mo ko?! Ha?" Nahihir
apang sabi ni Pau.

"Nakulong na ko. Wala na kong kinakatakutan." Binitawan siya ni Zeph ngunit sinikmuraan kaagad para h
indi na makatayo. "Wag niyo lang idamay ’yung babaeng ’yon. Naiintindihan mo?"

"B-babalikan k-kita!" Sambit nito habang nakahawak sa sikmura.

"Magpalakas kayo bago niyo ko balikan." Umismid ito at binuksan ang driver’s seat.

"Aabangan ko kayo." Tumingin siya kay Pau na tinutulungan ang kaibigan na makatayo dahil mukhang n
abali ang likod nito. "At magdala na din kayo ng kabaong niyo." Ngumisi ito at sumakay na.

_______________________________________________________________________________

Last update for tonight! Baka busy na sa schoolworks this week, eh. :)

Chapter 5

Jiara’s POV

"Hoy laseng, gising na!" Binuksan ni Jinx ang ilaw sa kwarto ko at tinanggal ang kumot ko. "Mag uusap ta
yo ng masinsinan!"

"Let me sleep, Jinx.. My head hurts." Inis na sabi ko. What does he want? Sana binigyan niya na lang ako
ng hangover cure hindi ’yung sisigaw sigaw pa siya.

Parang nabaliktad ang situation namin, ah.

"Ayan! Kakainom mo! Sino ba nagturo sayo uminom!" Galit na sabi niya at nararamdaman kong nakapam
ewang pa siya. "Sino nagturo! Hindi ka tinuruan ng maayos! Dapat hindi nalalasing! Tignan mo tuloy itsur
a mo!" Sinundot niya pa ang pisngi ko.

"Ano ba!" Inis akong napaupo at dinilat ang mga mata ko sabay tingin sa kanya. Nakapamewang nga siy
a at walang suot na pang taas. "What is it?"

Pinakita niya sakin ang phone niya at may picture doon ni Zeph galing ata sa facebook or something. "Hin
atid ka niya kagabi!" Halatang inis siya. "Bat ka niya hinatid kagabi!"

"Oh shit." Napahawak ako sa ulo ko. Did he? OhmyGod. "How about Dad?! Did he.."

"Hindi! Nasa dinner nga sila kahapon diba! Ako lang mag isa dito at hindi pa kita sinusumbong." Sabi niya
at umupo sa may sofa. "Ipakita mo sakin ’tong lalaking ’to! Mag uusap kame! Lalaki sa lalaki!"

"Oh, shut up." Tumawa na lang ako. He’s overprotective. "I need a hangover cure."

Tinuro niya ang tray sa may side table ko. "Pinagluto na kita." Bumusangot siya dahil inis pa din siya saki
n. "Kainin mo, pampawala ng hangover." Tumayo siya at lumabas na ng kwarto.

Kinuha ko ang phone ko and checked my messages. "Buti na lang.." I feel relieved. I didn’t drunk-text any
one. "Stupid! Stupid!" Hinampas hampas ko ng mahina ang ulo ko. Why did I even drink that unfamiliar bo
ttle of alcohol? I thought it was just some kind of beer. I now regret not listening to Zeph.

I decided to thank him so I texted him. {Hey, thanks for last night and I’m sorry for the inconvenience.}

Wala pa sigurong 10 seconds ay nagreply na siya. {Wag ka na iinom sa susunod ah.}

Napahawak ulit ako sa ulo ko para alalahanin kung may ginawa ba kong nakakahiya kagabi. "Come on, Ji
ara. Think." Napatingin ako sa damit ko kagabi na nakatambak sa sofa.

And then it hit me.

*Flashback*

Third Person’s POV

"Buksan mo!!!" Sigaw ni Jiara kay Zeph at pinipilit suntukin yung taas ng sasakyan. "Buksan mo kasi!"

"Paano ko bubuksan eh hindi naman nabubuksan ’yan!" Nagpapanic na din na sabi ni Zeph habang nagd
adrive. "Bossing President, yung seatbelt mo, jusko."

"Nakakainis ka naman, eh." Inis na umayos ng upo si Ji at nagtakip ng mukha sabay nag ingay na parang
umiiyak siya. "Huhuhu, you’re mean."

"Ano ginawa ko?" Tumatawang sabi ni Zeph sabay sulyap kay Jiara. "Cute mo, bat umiiyak ka dyan?"

"Do you like me?" Nag-lean si Jiara sa direksyon ni Zeph at agad nanlaki ang mata nito. Hindi na ata siya
makafocus sa daan sa lapit ng mukha ni Jiara sa gilid niya. "Do you? Do you?" Pag ulit pa nito.

Hininto ni Zeph ang kotse sa gilid at humarap kay Jiara kaya malapit na ang mukha nila sa isa’t isa. "Curi
ous ka?" Halatang nang aasar na tanong ni Zeph.

"Yup, aren’t you?" Tanong din ni Jiara.

"Wait lang, ah!" Lumayo si Zeph at napahawak sa puso niya habang nakatingin kay Jiara. "Teka, teka! Gi
ve me a minute, Bossing!" Huminga ng malalim si Zeph para pakalmahin ang sarili. "Teka nga, hindi ka b
a natatakot sakin, ha? Nasa gilid tayo ng daan, tayo lang dalawa, madilim tas walang tao?"

"Bat naman ako matatakot?! HALA MULTO KA?!" Sinundot sundot ni Jiara ang pisngi ni Zeph. "Hindi ka
multo.." Namamanghang sabi niya.

"Wag kang sasama sa kung sino sino lang, ha!" Sabi ni Zeph para maiba lang ang topic. "Madaming mas
asamang tao ngayon!"

"Are you one of them?" Tanong ulit ni Jiara sabay lapit ulit kay Zeph.

Bumuntong hininga si Zeph. "Sayo, hindi."

"Okay, then!! Buksan mo na ’to!" Turo ulit ni Jiara sa bubong ng kotse. Napapasabunot na lang si Zeph s
a buhok niya dahil nga hindi naman talaga nabubuksan ’yung taas. Kung nabubuksan ’yon ay kanina pa n
iya ginawa.

"Hindi nga ’yan nabubuksan."

"Do you like me?" Tanong ulit ni Jiara at siningkitan ng mata si Zephyr na nakatingin lang sa kanya at pin
agmamasdan siya na parang painting sa art museum. "Okay, then. You don’t." Nagkibit balikat si Jiara at
umayos na ng upo.

Tinanggal ni Zeph ang seatbelt niya at lumapit kay Jiara. "Wag kang basta basta magtatanong sa kung si
no sino kung gusto ka nila tuwing lasing ka." Ngumiti si Zeph at hinawakan ang seatbelt ni Jiara para isuo
t ulit. "Hay.. Hindi mo nga maalalang nagconfess ako sayo, eh."

Ngunit pagkasabi niya nun ay tulog na si Jiara.

*End of Flashback*

Oh.. Shit. "AAAAAH!!!" Sinabunutan ko ang sarili ko. "Nakakahiya! Whoo.. Whoo.. Kalma, Jiara. Act like n
othing happened. Whoo."

Tatayo na sana ako kaso nagtext siya ulit. {Naiwan mo ulit keychain mo sa Seoulite. Nasakin siya ngayon
.}

Bakit ba lagi ko na lang naiiwan ’yung keychain ko? It’s nothing special. Isa lang siyang maliit na keychain
na may letter "J" for Jiara. Nakasabit siya sa I.D ko. Lagi nga lang siyang nalalaglag kasi nasira.

I replied. {Nvm. Keep it.}

Tumayo na ako para kumain. After that, I took a shower and brushed my teeth. While brushing my teeth, I
realized something. "O..M..G.." I put my hand in the mirror. "MY TRAINING!" Tinignan ko ang orasan at n
akitang maglulunch time na. "I missed it!"

Pupunta na lang ako doon ngayon. Agad agad akong nag ayos at umalis papuntang Zedvage. Pagkapas
ok ko.. The usual. Nagiinuman sila sa Cheatra (center of the place), may mga nagtetraining sa training gr
ounds (underground) at may nagpapractice sa grey field (fighting place, 2nd floor of Cheatra).

At dahil lunch time ako pumunta, mas madaming tao kesa sa 6 AM. At nasaktuhan ko pa ang oras na nan
dito sila Tito Aider.

"Baby Bossing!!!" Agad na sigaw ni Tito Jeris nang makita ako. Kumaway ako at naglakad palapit para ya
kapin sila isa isa. "Late ka ata?"
"Wag ka nang chismoso, gunggong kalabasa! Hindi ka importante! Ako ang favorite Tito niya!" Pagsingit
ni Tito Aider.

"Tantanan niyo nga ’yung bata." Sabi naman ni Tito Yuan. Finally, a normal Tito. "Wala si Addy ngayon, e
h. Ako na lang magtetrain sayo."

"Bat ikaw!!" Sigaw naman ni Tito Tevin.

"Oo nga! Bat ikaw?!" Reklamo din ni Tito Aider. "Alam nating lahat na ako ang pinakamagaling dito! Jiara,
lumaki ka man sa iba, ako pa rin ang tatay mo.." Madramang sabi niya sakin. Tinawanan ko na lang sila.

"I’ll train myself." I smiled and went to the training grounds pero sinundan nila ako papunta doon.

***

"Nakahawak ka na ba ng baril?" Tanong ni Tito Jeris sa akin habang nililinis ang baril. Tumango ako. Alth
ough my first time seeing a gun was traumatic, I can hold one now.

"Ganito, baby Bossing! Itapat mo sa target!" Tinapat ni Tito Aider ang kamay ko kay Tito Jeris. "Tapos pa
putukin mo ’yung ulo! Puahahahaha!"

"Ulol." Sabi ni Tito Jeris. "Oh, hawakan mo." Binigay niya sa akin ang baril at hinawakan ko naman.

I know how to use a gun. I just don’t want to use it on someone else. "Game, ako magpopoints, ah." Sabi
ni Tito Yuan.

I held the gun and closed my left eye. Tatlong sunod sunod kong pinaputok ito dahil tatlo ang target. Whe
n Tito Yuan went to check it, he gave me a thumbs up.

"Isang gitna, dalawang one inch." Pag announce ni Tito Tevin. "Konti pa! Hehehe! One inch na lang, sa gi
tna na! Sayang!"

"No one is perfect, Tev! Ako nga pala si No One." Pagtawa ni Tito Aider. I don’t really know why I’m havin
g my training with them.

"Titos, I have something to ask." Tinanggal ko ang shades ko at ang headphones. Nakatingin lang sila sa
akin at naghihintay ng tanong. "May kilala po ba kayong Adler ang apelyido?"

Nagkatinginan sila at nag isip. "Wala, eh." Sagot ni Tito Jeris.

"Ako din, wala. Sino ba ’yon? Inaagrabyado ka ba nun?!" Pananakot naman kaagad ni Tito Aider.

"Nothing.. I’m just curious about something. I want to dig some criminal records but I want to respect som
eone’s personal life." Napabuntong-hininga ako. It’s hard to be eaten by curiosity.

"Boyfriend mo ba ’yon?!" Tanong naman ni Tito Yuan.

"Ayieee, may boyfriend na!" Pang aasar ni Tito Tevin. Agad akong umiling sa kanila. Jusko, I’m already p
utting Zephyr in danger. First, kay Jinx at ngayon sa friends ni Daddy. Sana hindi na umabot sa parents k
o.

"I’ll just go for a walk po." Pagpapaalam ko sa kanila bago umalis.

Nakita ko na lang ang sarili ko na nakaupo sa may dulo ng rooftop ng mataas na building habang umiino
m ng juice at kumakain ng tinapay. I like watching the people come and go from my view. Ang liit nila tign
an sa taas at ang ganda tignan ng buong city.. pati ng mga sasakyan.

Ahh, my love, Kassanight.

I’m just sitting here like a superhero waiting for someone to call for help. I’m just glad I was born brave.

Nagmumuni muni ako nang biglang tumunog ang phone ko. Someone’s calling. "Hello?" Sagot ko.

{San ka?} Tanong ni Mommy.

"Rooftop. Bakit po?"

{Bantayan mo nga ’yung dalawang lalaki sa pamilya natin at mukhang may kalokohan nanamang gagawi
n!}

"Where are they?" Sumingkit ang mga mata ko. Ano nanaman ang pakulo ni Daddy at Jinx? Lagi na lang
silang nagcau-cause ng trouble when they’re together.

{Sasama daw sila sa pagraid ng lugar na puno ng drugs. Hindi ko alam kung saan ’yun pero isa siyang bu
ilding tapos--}

"Nevermind, Mom. I know where it is." Napangiti ako habang nakatingin sa mga police car na papunta na
sa direksyon ko..

Tinago ko ang phone ko at hinawakan ang juice ko sa isang kamay bago ako tumalon sa rooftop.

Kumapit ako sa isang block sa 20th floor at tinignan kung may tao at meron nga. Nagkakagulo na sila sa
pagtatago ng papers. Binuksan ko ang bintana at pumasok doon. Nakasandal lang ako sa may pader whi
le watching them and drinking my juice. I’m just waiting for my brother to reach the 20th floor.

And there he is. Sinuot ko kaagad ang facemask ko to cover my mouth and my nose. Nagbato siya ng bot
e sa loob at agad itong umusok. Pinanood ko lang siyang nakikipagsuntukan doon. Mamaya, ako na ang
susuntok sa kanya.

"Clear na, Papsi! Alaws na isip! Unconscious na!" Sabi niya sa earpiece niya. Napatingin siya sa direksyo
n ko. "Ay wait, meron pa ata!"

Lumapit siya sakin. Hindi niya ako makita ng maayos dahil sa usok. Agad kong sinipa ng mahina ang binti
niya at hinawakan ang pulsuhan niya nang nilabas niya ang balisong. "PAPSI! NANLALABAN!" Sigaw ni
ya pa.

He’s funny.

Agad ding dumating si Daddy at lumapit samin. Sinipa ko din ang binti niya pero hindi siya nalaglag sa sa
hig. Yep, he’s strong, I know. Hinawakan niya ang pulsuhan ko at hinawakan ko din ang sa kanya. Ibabali
ktad na sana niya ko pero I caught him and kicked his leg. Still, he didn’t budge.

Lumingon ako nang maramdaman ko si Jinx sa likod ko at hinawakan ko ang leeg niya but not so hard. I
don’t want to choke my own brother.

"Sino ka ba, anak ng!" Inis na sigaw ni Jinx sakin.

I laughed. "Your wife and your mother sent me here." Nagcross arms ako at nang mawala na unti unti ’yu
ng usok, agad napaupo sa sahig si Jinx nang manghina ang tuhod and he shouted in horror.
Napatakip naman sa bibig niya si Daddy. Nakatingin ako sa kanila. They’re doomed. "Shit, sorry baby." A
gad na pagsosorry ni Daddy sa ginawa niya sakin.

"Lord, kunin niyo na ko!" Sigaw ni Jinx. "Mas gusto ko pa dyan kesa sa kamay ni Ate! Huhuhu!"

"Life is precious, brother." I held his hand and forced him to stand up. Binatukan ko siya ng malakas at na
pasigaw naman siya sabay takbo sa likod ni Daddy.

"Papsi!! Sinasaktan ako!!!" Pagsusumbong niya.

"Yeah, Jinx! Ilang taon ka pa lang! Ilang taon ka pa lang sumasama ka na sa ganito, ha!" Hinabol habol k
o siya para hampasin. Paikot ikot na kami dito sa floor. "And Dad! He’s a child!" Inis na sabi ko din kay Da
ddy.

"Nagpumilit siya, eh." Nagkibit balikat siya. "Training na din."

"Training?!" I snorted. "I know he’s good enough to be a fighter but he’s still so young! Don’t expose him o
n battle fields."

"Sorry na nga, eh." Bumusangot si Daddy sakin at napabuntong-hininga na lang ako. They’re both helple
ss. "Siya kasi, eh."

"Anong ako! Ikaw kaya ’yun, Papsi! Pinilit mo ko!" Tanggi ni Jinx.

"Wow.. ’Papsi sama ako please? Magpapakabait ako! Promise!’" Pang gagaya niya kay Jinx.

"Wow.. ’Jinx sumama ka, tuturuan kita kung pano mapa improve ’yung skills mo.’" Pang gagaya din ni Jin
x kay Daddy.

Hindi ko na alam sino sa kanila ang nagsasabi ng totoo. They’re both frustrating. "Just go home." Napaira
p ako at pumunta na sa bintana. "Home. Straight." Utos ko bago tumalon sa bintana. Sa likod ako dumaa
n dahil may mga pulis sa harap.

Kumapit ako sa may 3rd floor para mapigilan ang impact ng laglag ko bago ako bumitaw at safe naglandi
ng sa ground.

"Whoa!" Agad nanlaki ang mata ko nang makita ko si Zephyr na napatigil sa pagbibike. "Nakakagulat ka n
aman! Ikaw na ba ’yung pinapadala ni Lord sakin galing langit? Literal na hulog ka ng langit. Puahahaha!"

Agad akong napaatras. "What are you doing here?"

"Bibili lang sana ako ng tinapay." Turo niya sa hindi kalayuan. "San ka galing? Sa taas?" Turo niya sa buil
ding.

"Uhh.." I think it’s too weird to answer that one.

"Wag mo na sagutin." He smiled at me like he knows what I was thinking. "Gusto mo ba ng tinapay?" Tan
ong niya.

"Is that the new way of flirting?" Tanong ko at agad siyang nagpanic. "I’m kidding." Masyado siyang mukh
ang kinakabahan palagi, eh. "Sure. Wala rin naman akong magawa. Just to kill time."

Pina angkas niya ko sa likod ng bike niya at saglit lang din kaming nakarating sa tindahan ng tinapay. Bini
lhan niya ko ng ensaymada at umupo kami sa may hagdan sa gilid ng daan para kumain. "Where are you
going next?"

"Wala naman. Ang plano ko lang talaga ay bumili ng tinapay at umuwi na kaso nga may hinulog si Lord s
a langit kaya ayoko na tuloy umuwi." Ngumiti siya habang nakatingin sa malayo.

"Oh.." Tumango ako at wala akong masabi. Halata namang hindi siya sanay na tahimik kaya for sure mag
iisip siya agad ng topic.

"Nakapunta ka na sa Trinidad?" Tanong niya sakin at agad kumunot ang noo ko. "Ahh, malapit lang din s
a Sentro ’yon. Lugar siya na chill lang, magaganda mga lumang bahay tapos may soccer field din doon,
minsan nagtetraining kami dun. Tapos masarap ice cream dun! Tsaka yung melon nila sa stick matamis."

"You want to go there?" Tanong ko. Agad naman siyang tumanggi.

"Hindi, ah! Share ko lang naman!" Sabi niya. "Pero kung gusto mo naman.. Hehehe."

Tumayo ako at nilahad ang kamay ko. "Let’s go, then." Nagulat siya at nakatingin lang siya sakin at saka
sa kamay ko, pabalik balik. "Okay.. If you don’t want to." Binaba ko na ulit ang kamay ko at uupo na sana
ulit nang tumayo siya at hinatak ako paalis.

"Pasensya na, medyo nagwala lang puso ko. Hehehe, kems." Sambit niya at kinuha ang bike niya. Uman
gkas ulit ako sa likod at tahimik lang ako hanggang sa makarating kaming Trinidad.

"Wow." I whispered. He was right. The view itself is already breathtaking. I can’t believe I didn’t know this
place exists.

"Yun! Doon!" Sinundan ko siya. Excited siyang pumunta sa may nagbebenta sa maliit na stall. "Dalawa p
o." Nakangiting sabi niya. He looks so soft. Is he really an ex-con?

"Jairo, nandito ka na ulit!" Gulat na sabi ng nagtitinda. "Ang tagal mo nang hindi nakakabalik dito, ah. Lum
ipat na kayo ng bahay?"

"Ahh, opo." He gave an awkward smile. It’s weird to hear people calling him Jairo. Kinuha niya ’yung dala
wang stick na may melon at binigay sakin ang isa. "Tikman mo! Matamis ’yan!"

I gave it a bite. "Hmm.." I nodded. "It’s good!"

"Sabi sayo, eh!" He looks so proud of himself. "Dito kami nakatira dati kaya madami akong kakilala dito.
Wag mo na lang pansinin." Ngumiti siya sakin.

Naglakad lakad kami at tinitignan ko lang ang mga lumang bahay. Ang ganda pala dito. Paminsan minsa
n ay mapapatigil kami dahil may babati sa kanya. Lahat sila ay Jairo ang tawag sa kanya.

"Si Jairo ba ’yun?" Rinig kong sabi ng lalaki na nakasandal sa pader sa gilid at nagyoyosi.

"Gago, siya nga!" Sabi ng ka-jamming niya sa yosi.

I know he’s aware of them talking about him but he’s ignoring everything and I don’t know why.

"Hindi nga? Nakaalis na pala siya?" Sabi ng isa.

Lumingon sa kanila si Zeph at agad naglakihan ang mga mata nila. "Shit! Shit!" At nagtakbuhan sila. Nap
ailing na lang si Zeph at pinagpatuloy ang paglalakad.
Napatigil siya sa tapat ng isang pader na maraming nakadikit na mga papel o posters. "Why?" Curious na
tanong ko at tumingin din. It’s all about justice. About drug pushers being killed in this area. In Trinidad. "
Are you okay?" I asked because his face looks blank.

Humarap siya sakin at bigla na lang natanong. "Sa iba may hustisya, bakit dito wala?"

________________________________________________________________________________

:)

Chapter 6

Third Person’s POV

"Is this where you live?" Tanong ni Jiara kay Zeph nang makarating na sila sa village nila. "It looks scary."
Sabi ni Ji habang nakatingin sa daan papunta kela Zeph. Iba kasi ang daan papunta sa mansyon nila.

"Oo kaya wag ka maglalakad dyan pag gabi, ah!" Pagpayo ni Zeph. "Salamat ngayong araw, Bossing Pre
s!" At naglakad na ito paalis. Pero agad siyang huminto sa hindi kalayuan para tignan kung nakapasok na
sa village nila si Jiara para masiguradong ligtas ito.

Pagkatapos ay nakangiti siyang naglakad pauwi. "Aaaahhh, ang saya saya ng buhay." Tuwang tuwa siya
dahil nakasama niya si Ji ngayong araw. Hindi niya na alam kung mauulit pa ba ’yon. "Nakakahiya ’yung
kanina, haaay!" Inis na sabi ni Zeph sa sarili nang maalala ang tanong kay Ji. "Ano naman kinalaman niy
a sa hustisya hustisya diba! Tanga mo, Zeph!"

Kinakausap niya lang ang sarili habang naglalakad pauwi. Nang makarating na siya, pumasok na siya sa
bahay nila at nagtanggal ng sapatos. "Dito na ko." Malamig na sabi niya.

"San ka galing?" Tanong ng nanay niya habang may hawak na baraha at yosi. Ka-sugal nanaman nito an
g Tita niya at dalawa pang taga-kapitbahay.

"Trinidad." Sagot ni Zeph. Hindi bongga ang bahay nila pero hindi rin ito maliit. Kumbaga ay sakto lang pa
ra sa kanilang tatlo ng nanay niya at ng Tita niya pero hindi katulad sa bahay nila noon sa Trinidad na par
ang mansyon.

"Ano? Bat ka bumalik don?" Tanong naman ng Tita niya na may hawak ding yosi.

"Wala." Aakyat na sana si Zeph ngunit napatigil nang tawagin nanaman siya.

"Ipagluto mo kame! Gutom na kami at wala ka pang dalang pagkain pauwi!" Sigaw ng nanay niya sabay n
giti nang malapag ang baraha.

Napakagat sa labi si Zeph at pinigilan na lang ang sarili. Bumuntong hininga siya at pumunta sa kusina. "
Pwede ho bang wag kayo magyosi sa loob ng bahay?" Hindi napigilang sambit niya. Ayaw niya ng amoy
nito at baka mamatay pa siya ng maaga dahil sa kanila.

Sinamaan siya ng tingin ng Tita niya. "Ayaw mo ba nun? Sama sama tayong mamamatay."

"Kayo na lang." Bulong ni Zeph habang nagiinit ng pagkain galing sa ref. Nang matapos ito, padabog niya
ng nilapag ang ulam at kanin sa lamesa. "Magsi-kain kayo. Aakyat na ko." Malamig na sabi nito at umaky
at na.

Napaupo siya sa kama at napahilamos sa mukha gamit ang kamay. "Whoo.." Paglabas niya ng inis na na
raramdaman. Kung kanina ay masaya siya dahil kasama niya si Jiara, nawala lahat ’yon tuwing umuuwi s
iya.

Naligo na siya at nagtoothbrush bago bumalik sa kwarto. "Hoy." Agad siyang napalingon sa nanay niya n
a nasa pinto.

"Ano ho?" Tanong ni Zeph habang nagaayos ng kumot.

"May pera ka ba dyan?" Tanong nito at agad napatigil si Zeph. "Natalo ako, eh. Wala na akong pang pust
a." Kasywal na sabi ng ina.

"Studyante ako, Ma." Madiin na sabi ni Zeph na halatang pinipigilan ang sarili.

"Sinong may kasalanan kung bakit naubos ang iniwang pera ng tatay mo? Kung hindi ka nakulong, hindi
sana ganto!" Pagsusumbat nito.

"Bakit niyo pa kasi ako pinalaya?" Galit na humarap si Zeph sa ina. "Sana hinayaan niyo na lang akong m
abulok at mamatay sa loob ng kulungan!"

"Wala kang utang na loob!"

"Wala akong pakealam! Mas masahol pang tumira dito kesa sa kulungan." Kinuha ni Zeph ang bag at na
glagay ng damit doon.

"San ka pupunta, ha?!" Sigaw ng nanay niya. "Ano?! Lalayas ka nanaman?! Mang aaway sa daan?! Maki
kipagpatayan?! Ano?!"

"Shte!" Malakas na sigaw ni Zeph at padabog na sinara ang cabinet. "OO! HINDI KO KAYANG MATULO
G SA WALANG KWENTANG BAHAY NA ’TO!"

"Pera! Bigyan mo muna ako ng pera!"

Kinuyom ni Zeph ang kamao at binuksan ang cabinet. Binato niya ang isang envelope sa ina. "Magsawa
kayo! Mga mukhang pera." At saka ito mabilis na bumaba at umalis ng bahay.

Lakad lang siya ng lakad at agad napaupo sa may gutter sa gilid ng daan. Napatakip siya sa mukha niya
at huminga ng malalim. "Tangina!" Binato niya ang nahawakang bato sa malayo.

"Aray ko! Anak ng!" Sigaw ng lalaki sa kabilang daan na nakaupo at umiinom lang ng softdrinks. "Problem
a mo ba!" At hinawakan niya ang ulo niya.

"Pera! Wala na kong pera!" Inis na sagot naman ni Zeph.

"Pera lang pala, eh! Marunong ka makipagsapakan?!" Sigaw ulit ng lalaki sa kabilang daan.

"Oo, baket?!" Pagsagot ni Zeph. Para silang tanga na nagsisigawan sa magkabilang gilid ng malaking da
an. Madilim at hindi nila makita ang isa’t isa.

"Yun naman pala, eh! Sumali ka sa Zedvage, pwede ka magkapera don sa pagiging basagulero mo!" Nak
ita niyang naglalakad na palapit sa kanya ang lalaki. "Ay pucha! Ikaw?!" Sigaw ni Jinx sabay turo niya kay
Zeph.

"Oh!" Turo din ni Zeph kay Jinx. "Kapatid ni Bossing President?"

"Hoy, mag uusap pala tayo!" Umupo sa tabi niya si Jinx. Mas bata ito pero parang magkaedad lang sila k
ung magsalita siya. "Bat ikaw naghatid sa Ate ko nung isang gabi?!"
"Nanlibre ’yung Student Council kasama ’yung Aces. Nalasing Ate mo at ako lang nagmalasakit maghatid
. Yun lang ’yon." Pagpapaliwanag naman ni Zeph.

"May gusto ka sa Ate ko?!" Sinamaan siya ng tingin ni Jinx.

"Ops.. No comment." At tumawa si Zeph. Inis na kinuyom ni Jinx ang kamao niya. "Oh, oh! Teka! Ano gag
awin mo!" Napaatras si Zeph.

"Bago mo magustuhan Ate ko, dadaan ka muna sakin!" Protective na sabi nito sa kanya. "Kaya mo ba siy
a protektahan?!"

"Siguro?" Patanong na sabi ni Zeph.

"Hindi pwedeng siguro! Kailangan mo talaga mapasok sa Zedvage." Tumango tango si Jinx. "Ilalakad kita
bukas sa Tito ko. After class, ah! Hanapin mo ko sa building namin!" Tumayo ito at umalis na agad. Hindi
na nakapagsalita si Zeph dahil ang bilis nitong umalis.

"Ano ’yon?" Tanong ni Zeph sa sarili. "Anong Zedvage sinasabi nung batang ’yon?" Tumayo na lang siya
at naglakad papunta sa bahay ni Seb dahil ’yon ang pinakamalapit. Lagi naman siyang nakikitulog doon p
ag ayaw niya umuwi dahil mag isa lang ito sa bahay. Naging tambayan na lang din nila ’yon.

***

Kinabukasan, umattend si Zeph ng klase at kahit hindi nakikinig, sumusunod naman siya sa mga pinapas
agutan. "Good afternoon!" At dumating na ang teacher nila sa last period.

"Good Morning, Ma’am Mali! Magandang buhay!" Sabay sabay na sabi nila.

"Maam, may nagawa ka na bang tama ngayong araw?" Malokong tanong ni Luke.

"Mr. Wenger!" Agad na sigaw ng teacher nila. "Gusto mo ulit madetention?!"

"Ay, nako, Maam! Wag! MALI ’yan!" At nagtawanan silang lahat sa sinabi nito. Napahinga ng malalim ang
guro. "Joke! Joke lang, Maam! Kalma! Tignan niyo na lang si Cap para kumalma ka!"

Tumawa ang Aces dahil alam naman nilang lahat na may gusto kay Zeph ang guro nila sa Science. "Tant
ado." Bulong ni Zeph sa kanila. "Loyal ako sa LOML ko!"

"Quiet!" Sigaw ng guro. "For today’s activity, ipe-pair ko kayo para sa pag gawa ng experiment." Kinuha ni
to ang notebook at sinabi ang mga pangalan ng pairs.

"Zeph and Flaire." Agad na nag ’Oooooh’ ang Aces nang marinig ito. "Is there a problem?" Masungit na s
abi ng guro.

"Wala naman, Ma’am! Medyo.. Ehem! Medyo awkward. Puahaha! Tiba tiba si Cap! " Malokong sabi ni Nix
on.

Napailing na lang si Zeph at sinuot ang lab coat pati ang salamin na walang grado para lang maprotektah
an ang mata sa experiment. Nagsipuntahan na sila sa laboratory at nagkanya kanyang gawain.

"Sooo.." Panimula ni Flaire, ang laging nananalo sa beauty contest sa school nila at ang pambato sa iban
g school. Pinaniniwalaan naman ng iba na kaya lang ito nananalo ay dahil hindi naman kasali si Jiara. "Ta
yo nanaman ang partners."
"Oo." Ngumiti ng tipid si Zeph. Lagi silang magkapartner tuwing may gawain at dahil lagi silang pine-pair
ng ibang teachers nila dahil kumalat na magka M.U daw sila noon. "Simulan na natin."

Kinuha ni Zeph ang instruction at siya na ang nagsalin ng acid. "Ako naman." Sabi ni Flaire pero hindi niy
a ito pinayagan.

"Ikaw na lang magsulat, ako na dito. Yun ang usapan, diba?" Pagtataboy ni Zeph dito.

"Sige na, please! Ako na!" Pinilit kinuha ni Flaire ang test tube.

"Ah!!" Napahawak si Zeph sa kamay nang matapon ang mainit na liquid galing sa tube.

"OhmyGod!!!!" Agad nagpanic si Flaire. "Okay ka lang?! Sorry! Sorry!!"

Tinaas ni Zeph ang isang kamay niya para pigilan ito at binuksan ang gripo para hugasan ang kamay na
napaso. "Okay lang." Ngumiti na lang si Zeph sa kanya. "Papacheck-up ko na lang."

"Hahatid na kita sa clinic! Sorry!!" Naiiyak na sabi ni Flaire.

"Wag na, ako na lang mag isa. Tapusin mo na ’yan." At nagpaalam na si Zeph sa guro para umalis.

Naglalakad siya na hawak ang nakabalot na kamay sa malinis na towel nang matanaw niya si Jiara na na
glalagay ng libro sa locker. Agad naman nagpanic si Zeph at hindi alam kung magpapapansin ba siya.

Nagulat siya nang mapatingin sa kanya si Ji. "Bossing President!" Sigaw niya at kumaway gamit ang isan
g kamay.

Kumunot ang noo ni Jiara nang makita ang kamay niyang isa na nakabalot sa towel. "Are you okay?" Tan
ong nito.

Bumilis ang tibok ng puso ni Zeph. "A-ah! Oo! Napaso lang! Ang sakit nga, eh!" Pagpapapansin niya.

"Hala.." Lumapit si Jiara at tinignan ang kamay niya. "Samahan na kita sa clinic."

"Sige, please! Hindi ko na kaya, eh!" Exaggerated na sabi ni Zeph pero sa loob loob niya ay napapa ’YES
SS’ na lang siya.

Pagkatapos gamutin ng kamay ni Zeph sa clinic ay binalot ito ng gauze bandage. Yung kulay puti. "Does i
t hurt?" Curious na tanong ni Jiara.

"Ngayon, hindi na. Nandyan ka na, eh." Ngumiti si Zeph at tumawa. "Kems! Hahaha! Wala lang ’to. Natap
unan lang nung experiment sa Lab. Inagaw ni Flaire ’yung hawak ko, eh."

"The school beauty?" Tanong ni Jiara.

"Kilala mo?" Tanong din ni Zeph.

"Of course, she’s the daughter of someone I know." Tumango si Zeph at tumayo na. "You need to go hom
e. Last period niyo na, diba?"

"Oo, kaso may pupuntahan pa ko, eh." Sabi ni Zeph at hindi na sinabi na kay Jinx siya papunta.

Nagpaalam na siya kay Jiara at pumunta na sa building ng kapatid nito. Nakita niyang naghihintay ito sa
may poste malapit sa building nila. "Hoy!" Sigaw ni Jinx nang makita siya.
"Ano na?" Tanong ni Zeph pagkalapit.

"Luh! Ano nangyare dyan?! Nakipagsapakan ka na agad?!" Turo ni Jinx sa kamay niya.

"Napaso lang."

"Osige! Tara na!" Hinagis ni Jinx ang helmet sa kay Zeph at nasalo naman niya ito.

"San tayo pupunta? Tsaka pwede ka ba magmotor?!" Gulat na sabi ni Zeph. "Wala akong tiwala sayo, eh!
"

"Tingin mo may tiwala ako sayo?! Wala din, ’no! Sumakay ka na!" At sumunod na lang siya sa kapatid ni
Jiara.

***

"Tito Aider, may ipapasok ako sa grupo!" Pagpapakilala ni Jinx.

"San galing ’yan?" Bulong ni Aider sa kanya. "Mamaya, delikado tayo, ah!"

"Eto.. ang lovey dovey ni Ate ko!" Inis na sabi ni Jinx sabay hatak kay Zeph. "Kailangan natin siyang paga
lingin para kaya niya protektahan kapatid ko!"

"Ayan ba?! Ikaw ba si Adler?!" Tanong ni Aider at napakunot ang noo ng dalawa. "Hehehe, nabanggit lan
g ni Baby Bossing."

"Baby Bossing?" Tanong ni Zeph.

"Ahh! Si Jiara! Ang tatay niya kasi ang Bossing namin! Teka nga, alam mo ba pinapasok mo?" Tanong ni
Aider dahil mukhang walang kaalam alam ito kung bat siya nasa loob ng Zedvage. "Ito ay tinatawag na Z
edvage! Simula pagkabinata namin ay nandito na ’to. Tinayo ’to ng pamilya ni Jiara. May mga grupo dito..
"

Palakad lakad sila habang nagiintroduce si Aider. "May apat na malalakas na grupo dito. Ang Piersage, a
ng Blackrick, ang Gunner at ang Kingstern. Dati, nagpapaligsahan sila buwan buwan. Laging naglalaban
sa 1st place ang Gunner at Kingstern. Ang tatay ni Jiara ang leader ng Kingstern at ang nanay naman niy
a ang leader ng Gunner. At ako! Ako ay miyembro ng Kingstern kaya bossing namin si Jax, okay?!" Pagp
apaliwanag ni Aider.

Tumango si Zeph. "Astig naman! Ano pa po, dali! Kwento pa!" Interesadong sabi ni Zeph dahil may nalala
man siya tungkol sa crush niya.

"Ang mga sumasali dito ay dalawang klase lang. Gustong magkapera o gustong pumatay." At kinilabutan
naman si Zeph. "Pero iba na ngayon! Bihira na lang ang patayan dahil ayaw ni Baby Bossing nun! Heheh
e!"

"Kaya kayo pasunurin ni Jiara?" Tanong ni Zeph.

"AY JUSKO LORD!" Sigaw ni Jinx. "HINDI MO SIYA KILALA! SINASABI KO SAYO! WHOO, NAKAKAKIL
ABOT!" Niyakap pa niya ang sarili.

"Nakikita mo ang board na ’yon?" Turo ni Aider sa isang malaking board na may mga papel. "Yan ang mg
a missions na ginagawa ng mga grupo. Paunahan ’yan tuwing Assassination Charts. Yung Assassination
Charts ay ginaganap buwan buwan dito. Doon dumadating ’yung mga bagong misyon, tas ang resulta ng
labanan, tapos may mga booth dito at party party. Hindi na gaanong active ang mga grupo ngayon noon..
Pero ngayon, ang mga anak na nila ang pumapalit sa kanila."

"Ahh, dyaan sila kumikita." Tumango si Zeph at tinignan ang mga misyon. "Hanapin si ganto.. Protektaha
n si ganto.. Oh! Patayin si ganto.." Pagbasa ni Zeph sa mga misyon. "100,000?!?!?" Sigaw niya.

"Oh bat nagugulat ka dyan?! Basic lang ang 100k!" Sabi ni Jinx. "Si Paps nga ang mga ginagawang misy
on nila noon ay milyon milyon ang reward."

"Eto ang Cheatra, doon ang grey field kung saan laging nagbubugbugan ang magulang ni Baby Bossing,
at doon ang training grounds. Doon tayo nang makita namin kung gaano ka kagaling!" Sabi ni Aider at na
gpunta na sila sa training grounds. "HOY ASHER! ANO TINUTUNGANGA MO DYAN?!" Sigaw ni Aider s
a anak.

"ANO NANAMAN PAPI?!" Sigaw ni Asher na nakaupo sa may itaas ng mga box.

"Labanan mo ’to!" Turo ni Aider kay Zeph.

"OH! SI KUYA ZEPHYR! HELLO PO!" Pagkaway ni Asher.

"Wow.." Bulong ni Zeph. "Bat wala akong kaalam-alam na miyembro ang mga schoolmates ko.. Ilan pa k
ayo?" Nagugulat siya sa mga nakikita niya.

"Madami pa! Matutuklasan mo din." Kumindat si Jinx at inabutan siya ng weapons. "Pili ka." Tinignan ito n
i Zeph at puro parang laruan lang. "Bawal muna deadly weapons! Delikado ka kay Asher!"

Ngumiti lang si Zeph at kinuha ang kutsilyo na parang laruan pero naglalabas ng kulay para kapag may n
atamaan ay makikita sa damit.

"Ahh, skill testing ba, Paps?!" Bumaba si Asher sa mga box at kinuha rin ang kutsilyo na laruan. "Game!
Game!"

Pumasok na si Zeph at lumapit kay Asher. "Ang sakit naman sa pride na mas bata sakin kalaban ko." Bir
o nito.

"Ang sakit nga sa pride na ako ginagawang pang skill testing palagi, eh!!" Ngumuso si Asher.

"Game!" Sigaw ni Aider.

Agad nilabas ni Asher ang kutsilyo at sinubukang saksakin sa sikmura si Zeph pero nahawakan nito ang
pulsuhan at sinubukan siyang gantihan pero nahawakan din ni Asher ang pulsuhan niya at sinipa ang pat
alim para mabitawan niya pero nasalo ulit ni Zephyr at inikot ang balisong sa kamay.

"Oooohh.. Magaling siya, ah." Sabi ni Aider kay Jinx.

Sinipa ni Asher ang binti ni Zeph pero nahuli nito ang leg niya at hinatak siya pa-forward kaya napahiga it
o sa sahig. "Aray, ah!" Sigaw ni Asher. "Papsi, magaling siya, eh!"

"Tama na nga! K.O ka na, eh!" Sigaw ni Aider. "Hindi dapat ikaw nilalaban sa kanya! Si Jiara!"

"Si Jiara?" Tanong ni Zeph. "Pumupunta ho siya dito?"

"Oo! Tuwing weekends ang training niya ng umaga!" Pagchika ni Aider kaya kinurot siya ni Jinx. "Hahana
p ako ng magtetrain sayo na lalaki. Hmmm.."

Nagkatinginan sila ni Jinx. "Tito, wag siya.." Agad na sabi ni Jinx nang mabasa ang iniisip ni Aider.
"Siya. Puahaha!" Ngumisi si Aider at tumingin kay Zeph. "Tatanungin ko si Boss Jax kung gusto ka niya i-
train. PUAHAHAHAHAHA!"

________________________________________________________________________________

:)

Chapter 7

Third Person’s POV

Tahimik lang na hindi nakikinig sa guro si Zephyr. Sulat lang siya ng sulat ng kung ano ano sa likod ng no
tebook niya. "Cap, nagfe-FLAMES ka nanaman ba?" Bulong ni Caden sa kanya.

"Hindi, ah." Mabilis na tanggi ni Zeph. "Ilang beses ko na na-FLAMES pangalan namin ni Jiara, ganon pa
din result, eh."

"Eh ano ginagawa mo?" Singit din ni Luke.

"KAYO DYAN SA LIKOD, ANONG PINAGKAKA ABALAHAN NIYO? MIND SHARING IT TO THE CLASS
?" Galit na sabi ng guro nila. Nagkatinginan sila at hinintay na puntahan pa sila ng teacher.

Itatago na sana ni Zeph ang notebook pero naagaw kaagad ito ng guro. "Ano ’to? Jiara Zyleon Titus.. He
art heart heart?" At nagtawanan ang buong klase. Napatakip si Zeph sa mukha sa kahihiyan.

"Mamaya kayo sakin." Bulong niya kela Caden.

"Patingin pa, Maam! Puahaha!" Sigaw din ni Nixon.

"Jiara loves Zeph.. Zeph loves Jiara.. At ano pa ’to? Nakadrawing pa na kinakasal kayong dalawa?!" Nila
pag ulit ng guro ang notebook sa desk ni Zeph. "Ay sayo na nga ’yan! Hindi ko masikmura, Mr. Adler!"

Napakagat sa labi si Zeph at tumango na lang bago yumuko ulit sa kahihiyan. "Si Maam naman, brinoadc
ast pa.." Bulong niya at tinago ang notebook sa bag bago tumunganga ulit buong klase.

Nang tumunog ang bell, sabay sabay na sumigaw ang Aces ng "RECESS!!!" at nagunahan papunta sa C
afeteria. Inakbayan nila Luke si Zeph palabas habang inaasar asar ngunit agad napatigil nang makita sa t
apat nila si Flaire.

"Yes? Ano ho ’yon?" Sabi ni Seb na parang tindero.

"Uh.. Si Zeph." Ngumiti si Flaire at tumingin naman sa kanya si Zeph. "Gusto ko lang magsorry.." Malungk
ot na sabi nito sabay turo sa kamay ni Zeph na mayroon pa ding bandage.

"Okay na ’yon!" Ngumiti si Zeph at agad tumalikod. "Tara naaa!" Excited na sabi niya at hindi na pinaking
gan pa ang iba pang gustong sabihin ni Flaire hindi dahil naa-awkwardan siya dito kundi dahil excited na
siya makita si crush sa Cafeteria.

"Ayun! Ayun siya, Cap!" Turo ni Seb kay Jiara na nakaupo kasama ang dalawang kaibigan at kumakain.

"Rereserve na namin ’yung katabing table!" At agad na umalis si Nixon. Ang ibang miyembro nila ay hindi
nila kaklase dahil mas bata ito o kaya naman ay nasa ibang section.

Bumili na lang si Zeph ng spaghetti at juice saka pumunta na sa table nila. Hindi siya makatingin kay Jiar
a habang padaan siya dahil ika nga niya ay ’Act normal.’

"Cap, pinag uusapan ata nila ’yung sa fund-raising." Pagchika ni Luke.

"Oo nga pala!" Naalala ni Zeph na malapit na nga palang ganapin ’yon. "Okay na. Nakabili naman na kam
i ng ibebenta."

"Cap, cap. Magpapansin ka, dali." Suggest nanaman ni Caden.

"Ano nanaman ’yon?" Inis na sabi ni Zeph habang kumakain pero interesado naman. Inutusan nila itong t
anungin si Jiara kunwari kung kelan ’yung fund raising event nila sa school. "Ano ako, papansin? Ayoko n
ga!"

"Kunwari ka pa, Cap! Dalian mo na!" Tinulak siya ni Seb patayo.

"Hindi pa ko tapos kumain, oh!" Turo ni Zeph sa plato niya.

"Okay na ’yan, Cap!" Hinatak ni Luke patayo ito at pinunasan ang bibig gamit ang tissue. "Baka mamaya
may sauce ka pa ng spaghetti, eh. Puahahaha."

Tinulak na nila ito para simulan maglakad at dahan dahan namang naglakad si Zeph habang pinapractice
ang sasabihin. "Bossing President.. Kelan ’yung fund raising.. Bossing President.. Kelan ’yung fund raisin
g.. Bossing President.. Kelan ’yung fund raising.." Paulit ulit na bulong nito sa sarili.

Huminto siya sa tapat ni Jiara at napatingin silang magkakaibigan sa kanya. "Uhm.." Hindi makapagsalita
si Zeph at nakalimutan na ang prinaktis. "Mahilig ka ba sa apple juice?"

Napasapo sa noo nila ang Aces nang marinig ito. "Cap, bumalik ka na dito!" Bulong nila.

"Ano daw, bakla?" Tanong ni Ali kay Davina.

"Mahilig daw siya sakin, gaga!" Kinikilig na sabi nito.

Napatawa saglit si Jiara. "Yes, I do like apple juice."

"A-ah.. Okay." Mabilis na tumalikod si Zeph at naglakad ng mabagal paalis pero nang nakaka tatlong step
s na siya ay agad siyang tumakbo pabalik sa table nila. "Shit, shiiit." Nag inhale exhale siya.

"Ano, Cap? Nasisiraan ka na ng ulo. Puahahaha! MEDICS MEDICS!" Sigaw ni Seb.

"Mahilig ka ba sa apple juice, Cap?" Pang gagaya ni Luke.

"Ahhh!" Hinampas ni Zeph ang lamesa at napasapo sa noo niya. "Kayo may kasalanan neto, eh! Sabi na
ng ayoko lumapit, eh!"

"Hahaha, bat kasi apple juice? Sana sinabi mo na lang.. Bossing President, mahilig ka ba sa mga katulad
ko?" At nagtawanan sila sa sinabi ni Nixon.

"Nakakahiya, sesan." Napailing na lang si Zeph. Hindi na tuloy niya alam kung paano haharapin ito sa su
sunod. Lagi na lang niyang pinapahiya ang sarili dito.

"Okay lang ’yan, Cap. Malay mo naman favorite niya talaga ang apple juice. Puahahaha!" Tinapik tapik ni
Caden ang balikat ni Zeph.

"Tantanan niyo nga ko!" Sigaw ni Zeph sa kanila at nagtawanan sila.

***

"Mag warm up na kayo." Binato ng coach nila ang bola sa kanila at sinimulan na nilang magsipaan ng bol
a doon sa field.

"Cap, okay ka lang ba?" Tanong ni Collin kay Zeph na parang pinagbagsakan ng langit at lupa na nakaup
o sa gitna at nakatunganga.

"Hoy, apple juice! Ano ginagawa mo dyan? Kilos kilos din!" Sigaw ng coach nila at nagtawanan silang lah
at.

"DADI!!!!" Inis na sigaw ni Zeph. "Ang bilis nga naman ng chika oh!" Tumayo siya at kumuha ng bola saka
sinipa sa malayo. Nashoot naman ito sa basurahan.

"Cap, kalmahan mo lang!" Tumatawang sabi ni Aron.

"Side effect ’yan ng pag inom ng apple juice. Hayaan niyo na siya." Patuloy na pang aasar nila Drei.

"Whoo, hanggang next year pa ata ’yang apple juice na ’yan." Bulong ni Zeph.

***

Gabi na nang natapos ang training at nag aabang na ulit ng masasakyan si Zeph pauwi. Nakatayo lang si
ya at nakapamulsa habang nakatunganga at iniisip pa din ang apple juice na sinabi niya kay Ji.

"Hoy gunggong!" Agad siyang napaatras nang may humintong motor sa harap niya. "Sakay!" Utos ni Jinx
sa kanya.

"Ano nanaman ’yon?" Tanong ni Zeph.

"Pupunta tayong Zedvage!" Binato nito ang helmet kay Zeph na nasalo naman nito. "Get in, loser!"

Sinuot ni Zeph ang helmet at umangkas. Binubully nanaman siya ng kapatid ng crush niya. Hindi lang siy
a makaganti dahil pa-good shot siya.

Pinaharurot nito ang motor paalis. Nang makarating sila, dere-deretso lang itong pumasok sa loob. "Ano
gagawin natin dito?" Tanong ni Zeph pero hindi siya sinagot ni Jinx.

"Papsi! Eto na siya!" Sigaw ni Jinx.

Agad napaatras si Zeph sa sinabi ni Jinx at tatakbo na sana paalis pero nahawakan siya ni Jinx sa kwely
o at hinatak pabalik. "Teka, di ako ready!" Sabi ni Zeph sa kanya.

"Zephyr Adler?" Tanong ni Jax na nakaupo sa may lamesa sa Cheatra at nag aayos ng gloves.

"O-o-opo." Nauutal na sabi ni Zeph. Nilahad sa kanya ni Jax ang kamay niya at nakipagshake hands na
man siya kaagad at dalawang kamay pa ang gamit.

"Suotin mo." Hinagis ni Jax ang bagong bili na gloves at nasalo naman ito ni Zeph. "Grey field tayo."

Nanginig naman si Zeph. "A-ano gagawin namin?" Tanong nito kay Jinx.

"Ewan. Puahahaha!" Nag kibit balikat si Jinx at sumunod kay Jax sa grey field.
Sinuot ni Zeph ang gloves at umakyat na. Hindi niya alam ang gagawin niya. Gusto na lang niya tumakbo
palabas pero mukhang mababadshot siya sa tatay ni Jiara.

"Okay.. Uhm.. Ano na po gagawin?" Tanong ni Zeph na nakatayo lang sa may grey field. Lumapit sa kany
a si Jax at inambahan siya ng suntok kaya agad siyang napapikit at nagshield kunwari gamit ang kamay.
"Jusko Lord!" Sigaw nito.

Hindi ito tinuloy ni Jax at nakatingin lang kay Zeph. "Ganyan gagawin mo kapag may susuntok sayo?" Ta
nong nito.

"H-hindi po." Nauutal pa din na sabi ni Zeph.

Sinipa ni Jax ang tuhod ni Zeph kaya agad itong napaluhod sa sahig. "Ah!" Napahawak sa tuhod si Zephy
r. Hindi siya handa doon at handa man siya, alam niyang hindi siya papatol dahil tatay ’to ni Jiara.

"Pumatol ka sakin." Utos ni Jax. "O kailangan ka pang galitin?"

Tumayo si Zeph at inistretch ang binti para mapatunog ang buto sa tuhod. "Eh hindi ko nga po alam anon
g ginagawa natin dito, eh." Ngumuso si Zeph.

"Basta patulan mo ko." Inayos ulit ni Jax ang gloves niya. "Wag mo pigilan sarili mo. Hindi ko kailangan n
g kahinaan sa Zedvage."

"Zephyr, kung ano ka sa labas, ibahin mo dito! Nag iiba lahat kapag may kalaban!" Payo ni Jinx.

Huminga ng malalim si Zeph at umayos ng tayo. "Okay." Seryosong sabi nito.

Inambahan ulit siya ng suntok ni Jax at nahawakan niya ang kamao nito, sunod ay tinulak niya ito sa dibdi
b. Ginamit ni Jax ang isang kamay niya para baliin ang buto sa pulsuhan ni Zeph pero agad siyang sinipa
nito sa sikmura at naghiwalay silang dalawa. "Isa pa. Lapit." Utos ni Jax.

Lumapit si Zeph at hinawakan ni Jax ang leeg niya. Hinawakan ni Zeph ang kamay nito pero hindi niya m
aalis kaya siniko nito ang siko ni Jax para mapabitaw. "Okay." Binitawan siya ni Jax. "Marunong ka huma
wak nito?" Inabutan siya ni Jax ng balisong.

Kinuha ito ni Zeph. Binaba niya ito at tinaas at parang hinagis hagis sa ere at hinawakan ulit na nakalaba
s na ang patalim. Naguluhan naman si Jinx. "Ha? Pano ’yon!"

Kinuha din ni Jax ang patalim niya. Hindi na laruan ang hawak nilang dalawa at kaya na nitong makasuga
t. Lumapit ulit sila sa isa’t isa at nangunang gumawa ng move si Jax at nagbend pabackward si Zeph par
a makaiwas dito. Sinipa ni Jax ang balisong sa kamay ni Zeph pero nasalo niya ito ulit at tinapat kay Jaxvi
en. Bumaba si Jax sa sahig para sipain ang binti ni Zeph pero nailagan ito ni Zeph at nahawakan niya an
g paa ni Jax saka hinatak pahiga. Nang nakahiga na ito, naglabanan sila ng lakas sa pulsuhan. Agad ulit
silang naghiwalay.

"Baril? Marunong ka?" Tanong ni Jaxvien habang naglalakad pababa ng grey field. Nakasunod lang sa k
anya si Jinx at Zeph.

"Ahh.. Ewan ko po." Hindi na alam ni Zeph. Nakahawak, oo pero hindi pa niya nagagamit.

Pumunta sila sa training grounds, sa shooting center. May tatlong target na karton na hugis tao sa hindi k
alayuan. Sinuot ni Zeph ang earphones at hinawakan ang baril. "Ulo." Maikling sabi ni Jax.

Pinikit ni Zeph ang isang mata at pinaputok ang baril pero hindi ito gumana. "Ikasa mo kasi, gunggong!" S
igaw ni Jinx.
"Ay.. Hehe." Napakamot sa ulo niya si Zeph at kinasa ang baril. Nagulat pa siya nang mapaputok niya ito.

Tinignan ni Jax kung saan ito tumama. "First time mo ba?" Tanong nito.

"Ah.. Gumamit ho. Bakit po? Hindi po ba natamaan?" Tanong ni Zeph.

"Head shot." Tumango si Jax. "Aim for the heart."

Pinaputok ito ni Zeph at sumablay ng konti pero malapit na din sa puso. "Next, pelvis." Pinaputok ulit ito ni
Zeph at tumama sa may kaunting left side ng pelvis, sa binti part.

"Okay na." Sambit ni Jax. "Ang tatlong ’yon ang critical parts ng katawan. Kapag nabaril ka dyan.. Ewan k
o na lang sayo."

"Si Papsi nabaril na sa dibdib ilang beses.. Buhay pa din. Hindi talaga namamatay ang masamang damo,
oh!" Pang aasar ni Jinx.

"Ikaw kaya patayin ko!" Pagbanta pa ni Jax. "Kapag nabaril ka sa dibdib, may chance pa. Pag nabaril ka
sa puso, pwede pang maayos ’yon. Merong artificial heart pero walang artificial brain. Ang pinakamasakit
sa lahat ay ang matamaan sa pelvis. Kaya mag ingat kayo."

"Ah.. Ano na po gagawin next? Tsaka para san po ba ’to?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

"Tinignan ko lang kung magaling ka." Nagkibit balikat si Jax. "Gusto mo gumawa ng mga misyon diba? P
ara sa pera? Bago ka gumawa ng misyon, kailangan kong siguraduhin na hindi ka mamamatay."

"Answeet naman.." Bulong ni Zeph.

"Kumain ka na ba?" Tanong ni Jax at umiling si Zeph. "Oh." Binigyan siya ni Jax ng isang envelope.

"Hala, para san ho ’to?" Tanong ni Zeph. "Pasensya na po pero may pride pa din ak--"

"Nakatapos ka ng isang misyon. Yan ang reward." Inabot din sa kanya ni Jax ang papel. Ang misyon na l
abanan si Jax sa grey field na ginawa ni Aider.

"Totoo?" Hindi makapaniwalang sabi ni Zeph. "Pero ayoko pa rin ho tanggapi--"

Sinamaan siya ng tingin ni Jax at napatahimik siya bigla. "Oooh, wala ka pala, eh! Puahaha!" Pang aasar
ni Jinx.

"DAD? JINX?" Nanlaki ang mata ni Jax at Jinx nang marinig nila ang boses ni Jiara sa may hagdan na hi
nahanap sila.

"JUSKO!" Agad hinatak ni Jinx si Zeph at tinanggal ang headphones nito na nakasabit sa leeg. Tinago di
n niya ang gamit na baril at hinatak si Zeph paupo.

Sumandal lang sa poste si Jax.

"Andito pala kay--" Napatigil si Jiara nang makita si Zeph na nakatingin din sa kanya. Gulat sila pareho. "
What.. are you doing here?"

"Ahh.. Yun din gusto ko itanong sa sarili ko, eh." Napakamot ito sa ulo.
"Jinx? Dad? Can someone explain what is he doing here?" Naguguluhang tanong ni Jiara.

"Ni-recruit siya ng kapatid mo." Panlalaglag ni Jax.

"PAPS?!?!?!" Sigaw ni Jinx.

"Payback time." Ngumisi si Jax sa kanya.

"But.. why?" Naguguluhan pa din si Jiara. Hindi naman niya alam ang matapang side ni Zeph. "Can he..
Uh.. Do you even know how to fight?" Nag aalangang tanong nito.

"Ahh.. Hindi nga, eh." Nahihiyang sabi ni Zeph. "Wala kasi akong laban pagdating sayo, eh." At tumawa it
o. "ARAY!" Sigaw niya nang batukan siya ng malakas ni Jinx. "Aray! Isa pa!" Sigaw niya ulit nang nakibat
ok din si Jax.

"Ano? Ano?" Parang batang paghahamon ni Jax at Jinx. Sabay pa sila.

"Okay.. Uhm.. I don’t know the reason but.. Welcome to Zedvage, Zeph." Ngumiti sa kanya si Jiara. "Pina
pasundo kayo ni Mommy, kakain daw tayo sa Restau."

"Tinatamad nanaman siya magluto." Napabuntong hininga si Jax.

"Restau nanaman.." Bulong ni Jinx.

Tumayo na sila at susunod na sana kay Jiara nang mapalingon sila kay Zeph. "Ano pang tinutunganga m
o dyan?" Tanong ni Jinx.

"H-huh?" Tanong ni Zeph.

"Hindi ka ba sasama samin?" Tanong ni Jax. "Kain."

_______________________________________________________________________________

Ayie.

Chapter 8

Third Person’s POV

Tahimik lang na nakaupo si Zephyr sa tapat ni Chiara na kanina pa din nakatingin sa kanya at nakasingkit
ang mata. Naiilang na tuloy siya dahil hindi inaalis sa kanya ang tingin nito. "Mom, stop looking at him." A
t nagsalita na si Jiara.

"Crush mo?" May halong pagseselos na pang-aasar ni Jax.

"Hindi naman." Sumandal si Chiara at nakatingin pa din kay Zephyr na nakaayos ng upo at halatang kina
kabahan. "Sino ’to?" Turo niya kay Zeph.

"Ah.." Inalok ni Zeph ang kamay niya. "Zephyr Adler po." Inabot naman ni Chiara ang kamay niya at nakip
ag shake hands.

"Bagong recruit ng Zedvage." Sabi ni Jax pagkatapos mag order sa waiter. "Sinama na namin ni Jinx kasi
di pa raw siya kumakain."

"Bakit, Mamsi? Ayaw mo ba?" Tanong naman ni Jinx.

"Hindi naman.." Nagpahalumbaba si Chiara at tumingin ulit kay Zeph. "Ilang taon ka na?"

"Ahh, kasing edad ho ni Jiara."

"May kapatid ka ba?"

Nagbago ang ekspresyon sa mukha ni Zeph pero ngumiti na lang din siya kaagad. "Opo.."

"May sports ka?"

"Captain ho ng Soccer Team ng school."

"Marunong lumaban?"

"Oo." Si Jax na ang sumagot.

"Marunong uminom?"

"Ahh.. Siguro ho." Nahihiyang sabi ni Zeph.

"Marunong ka humalik?"

Nanlaki ang mata ni Zephyr at napasapo na lang sa noo si Jinx at si Jax. Agad namang napabuntong hini
nga si Jiara. "P-po?" Nauutal na tanong ni Zeph.

"Joke lang." Ngumisi si Chiara at dahan dahang uminom ng tubig sa wine glass. "Hmm.. Pero ’yung totoo
?"

Napakurap ng dalawang beses si Zephyr. "Seryoso?" Naguguluhang tanong niya.

"Just answer her. She won’t stop teasing you." Payo ni Jiara.

Napahawak sa batok niya si Zeph at sumagot. "Marunong ho."

"Ahh.." Tumango tango si Chiara. "Grades?"

"A po. Straight." Sagot naman ni Zeph.

"Kaya mo bumuhay ng pamilya?"

"Ahh.. Nag aaral pa lang ho ako para magkatrabaho. Tsaka pumasok na din ho ako sa Zedvage para ma
gkapera." Wais na sagot ni Zeph. Tumango tango ulit si Chiara. Kinakabahan tuloy si Zeph sa mga tanon
g niya. Feeling niya ay inaalam ang buong pagkatao niya.

"Anong gusto mo maging paglaki mo?"

"Abogado ho."

"Okay." Tumigil na sa kakainterview si Chiara nang dumating ang pagkain. "Tsibugan na!" Sigaw niya at n
agsikuha na sila ng pagkain matapos magdasal.

"Are you okay?" Nag aalalang tanong ni Jiara. "I’m so sorry, my mom--"

"Okay lang, ano ka ba." Natutuwa pa nga si Zeph at nakilala na niya ang pamilya ni Crush. Para daw hind
i na niya poproblemahin ’yon sa future.

"Oh, apple juice para sayo! Puahaha!" Inabot ni Jinx ang baso kay Zeph.

"Pano mo.."

"Mabilis ang balita, Koya." Tinapik tapik ni Jinx ang balikat ni Zeph at napailing na lang ito sa hiya.

Nang matapos na sila kumain, agad na tumayo si Jiara. "I’ll bring him home." Turo niya kay Zeph. Masya
do na niya itong napeperwisyo at nahihiya na siya sa pinag gagagawa ng pamilya niya sa kanya.

"Umuwi ka agad, ah." Utos ni Jax.

"Oo nga! Umuwi ka kaagad, ha! Kundi susunduin kita don!" Sabi din ni Jinx.

"Sige na, ihatid mo na, Wonder Woman. Ingat sa daan." Ngumiti si Chiara at tinaboy na silang dalawa.

"Salamat po." Nagbow si Zeph para magbigay respeto sa Royal Family. "Salamat po ng marami." At hinat
ak na siya ni Jiara paalis. Nang makalabas na sila, huminto si Zeph at parang nanlambot ang tuhod na na
pasandal sa may poste. "Whoo! Teka lang! Whoo!"

"Are you okay?" Tanong ni Jiara.

"Medics.. Bossing President. Yung puso ko hindi kinaya ’yung intense moment na ’yon. Hindi nga ata ako
humihinga sa buong oras na ’yon! Bat buhay pa ko!" Nag inhale exhale ulit ito.

"I’m really really sorry about what happened. I feel so bad about it." Sumakay na sa driver’s seat si Jiara a
t sumakay na sa shotgun seat si Zeph. "Seatbelt." Pagpapaalala niya.

"Lagi ba silang nag iimbita ng lalaki sa dinner niyo?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

"Nope. You’re the first." Nagkibit balikat si Jiara.

Kinilig naman si Zeph at hindi na ulit nagsalita. Tinuro na lang niya ang daan papunta sa bahay nila at hini
nto ni Jiara ang kotse sa tapat. "Thank you, Bossing President! Ingat ka pauwi, ah!" Sabi ni Zeph sabay b
aba at sara ng pinto.

Kumaway kaway pa ito habang papasok. Ngumiti lang si Jiara sa kanya.

Pagkapasok niya, agad na nag iba ang ekspresyon niya sa mukha. "Nakauwi na ko." Sabi niya pagkahub
ad ng sapatos.

"Buti naisipan mo pang umuwi? Naubusan ka na ng damit na inimpake?" Sabi agad ng nanay niya. Nagla
laro nanaman sila ng baraha at may pera sa lamesa.

Hindi na lang sumagot si Zeph.

"Oh, san ka pupunta?" Tanong naman ng Tita niya. Lumingon ulit si Zeph sa kanila at tinakpan ang ilong
dahil sa amoy ng usok ng yosi. "Hindi pa kami kumakain."

Padabog na pumunta ulit si Zeph sa kusina at ginawa ulit ang gabi gabi niyang ginagawa. "Buti pa katulo
ng, may sahod." Bulong niya sa sarili habang pinaghahandaan sila ng pagkain.

"Ang laki na pala ng anak mo." Rinig niyang sabi ng kalaro nila ng baraha.
"Oo nga. Malaki nga, siraulo naman." Sagot ng nanay niya.

"Diba nangangailangan ka ng pera? Pwede ’yung anak mo, ah." Sabi ng isa pa nilang kasugal.

"Ay, oo. Pwede ’yan si Zephyr. Gwapo naman. Matangkad at maganda katawan." Sabi ng Tita niya.

"Eh may kilala ka ba? Magkano ba ang inaalok?" Napatawa ng sarkastiko si Zephyr nang marinig niya ’yu
n sa sariling ina.

"Pwede na ang tatlong libo sa isang gabi. Sa simula pa lang."

Galit na naglakad palapit si Zeph at sinipa ang lamesa nila kaya bumaliktad ito at natapon lahat ng pera a
t baraha. "Nanay ka ba?!" Sigaw nito sa ina.

"ANO BANG PROBLEMA MO?!" Sigaw ng nanay niya sa galit dahil sa tumaob na lamesa.

"Bat hindi sarili mo ang ibenta mo? Desperada ka diba? Desperada ka sa p*tanginang pera!" Pagkasigaw
niya noon ay sinampal kaagad siya ng ina. Napayuko siya at sinampal ulit siya ng isa pa. Kinuyom niya a
ng kamao niya.

"ANO?! MAGSALITA KA PA!" Sigaw ng ina niya at tinulak tulak siya sa dibdib. "Ano?! Walanghiya kang b
ata ka. Wala ka na ngang natutulong, puro perwisyo ka pa!"

Kinuha ni Zeph ang plato at binato sa sahig kaya nagkaroon ng malakas na ingay ng pagkabasag nito. Ki
nuha niya ang isang piraso ng basag na plato at mahigpit na hinawakan ito. Nakatingin lang siya sa ina at
hindi magawang saktan ito. Nagdudugo na ang kamay niya sa sobrang higpit nang hawak niya.

"Nako po, ang kamay mo!" Sabi ng kasugal nila.

Binitawan ni Zeph ang hawak at sinipa ulit ang lamesa at nabali ito sa gitna. Doon niya na lamang binunto
ang galit niya.

"BUMALIK KA DITO, IHAHAMPAS KO ’TONG LAMESA SAYO! SESAN!!!! SHTE!!!" Pagmumura ng ina h
abang paakyat si Zeph sa kwarto.

Kinuha niya ulit ang bag at naglagay ng mga damit doon. Nagkakaroon na ng bakas ng dugo ang mga hi
nahawakan niya pero wala siyang pakealam. "LALAYAS KA NANAMAN?! UMUUWI KA LANG TALAGA
PARA KUMUHA NG DAMIT ’NO?!" Sigaw ng nanay niya pagkapasok at binuksan ang cabinet.

Pinagbabato nito lahat ng damit sa sahig. "DALHIN MO LAHAT! WAG KA NANG BABALIK! WALA KANG
KWENTA ANG KAPAL NG MUKHA MO!"

Huminga ng malalim si Zeph. "Labas." Utos nito at hinatak ang ina palabas. Pagkasara niya ng pinto, nap
asandal siya sa likod nito at napaupo sa sahig habang nakatakip sa mata at hinayaan ang luha na tumulo
.

Ngunit agad niya itong pinunasan at kinuha ang bag niya. Agad agad siyang tumakbo palabas ng bahay.

Pero napahinto siya nang makitang nasa tapat pa din ang kotse ni Jiara at nakasandal ito sa may harap
ng kotse. "Get in." Utos ni Jiara at wala nang nagawa si Zeph kundi sumunod dahil wala naman siyang pl
ano sa buhay.

Pagkapasok niya, agad pinaharurot ni Jiara ang kotse paalis. Hindi alam ni Zeph kung saan sila pupunta.
Nakayuko lang si Zeph at nakatingin sa kamay nagtutulo ng dugo sa loob ng kotse ni Ji.
Hininto ni Jiara ang kotse sa lugar na hindi alam ni Zeph. Isa itong mataas na lugar at bangin na ang nas
a dulo. Sumunod lang siya kay Jiara na umakyat sa maliit na bahay sa itaas ng puno. Umupo si Zeph sa
parang terrace nito at nakatingin lang sa city lights ng Kassanight.

Bumalik si Jiara na may hawak na first aid kit. Umupo siya sa tapat ni Zeph at kinuha ang kamay nito. "Ah
!" Pag aray ni Zeph nang sinimulan niyang gamutin ito.

"You can start crying now and I’ll pretend that it’s because of the pain in your hand." Yun lang ang sinabi
ni Jiara.

Nakatingin lang sa kanya si Zeph at unti-unting napangiti. "Umatras na luha ko, eh."

"Don’t fool me." Umirap si Jiara at binalot na ang kamay ni Zeph ng bandage. "Ayan, dalawang kamay mo
na ang may bandage."

Tinignan ni Zeph ang dalawang kamay. "Oo nga ’no." Saka niya lang narealize. "Narinig mo ba lahat?"

"No." Umiling si Jiara. "Yung pagbasag lang at ang pagwasak ng kahoy."

"Hindi ka magtatanong?"

"I believe you should not force a person to speak up." Ngumiti ulit si Jiara habang nakatingin din sa city lig
hts ng Kassanight. "Unless you’re ready. Just don’t keep it all in or it will explode."

Hindi nagsalita si Zeph ng ilang segundo. Nakatingin lang siya kay Jiara na nakatingin sa malayo. Nagrer
eflect sa mga mata niya ang ilaw ng Kassa. "Bat ka ganyan?" Tanong ni Zeph.

"Huh?" Nagtatakang tanong ni Jiara.

"Bat parang expert ka na sa mga kailangan gawin para mahulog sayo ’yung tao?" Umiwas si Zeph ng ting
in.

"I am not." Tanggi ni Jiara. "Why? Don’t tell me you’re--"

"WOY, HINDI, AH!" Mabilis na tanggi ni Zeph. "Ano tingin mo sakin? Marupok?! Hindi ako ganun, ’no! Chi
ll chill lang tayo dito! Whoo, ikaw Bossing President, kung ano ano lumalabas sa bibig mo! Assuming ka d
in, ah!" O.A na pagtatanggol nito sa sarili.

"I know, I know. Calm down. I was kidding." Tumawa si Jiara. Hindi alam ni Zeph kung manhid ba talaga
siya o umaakto lang na manhid, eh. "Are you sure about Zedvage?"

"Nasimulan ko na, eh." Sagot ni Zeph.

"I’m not trying to scare you or anything but it’s really dangerous."

"Alam ko. Ikaw, ah. Concern ka sakin, ah." Pang aasar ni Zeph. Hindi niya alam kung saan siya nakakuha
ng confidence.

"Assuming ka din, ah." Pagbalik sa kanya ni Ji. "Are you okay now?"

"Pag kasama naman kita, YAKULT, eh." Pagbanat ni Zeph. "Everyday okay." Bulong niya.

"What?"

"Wala. Whoo, ang ganda ng view." Sabi na lang niya at tumingin sa Kassanight.
***

"Hoy, apple juice, bumangon ka na dyan! May training pa!" Hinampas ni Seb ng unan ang pwet ni Zeph n
a nakahiga sa kama.

"APPLE JUICE, MAGAGALIT SI DADI! BUMANGON KA NA! TULO PA LAWAY MO!" Sigaw din ni Luke.
Lagi naman silang natutulog kela Seb. Parang mga walang bahay.

"Tangnanto, nakangiti pa habang tulog. Ganda panaginip mo, Cap? Kinasal na kayo ni Pres?" Pang aasa
r din ni Caden.

"Ayaw tumayo." Sambit ni Bry at nagkatinginan sila.

"ANAK NG!!!! NASAN AKO?!" Sigaw ni Zeph nang sabay sabay siyang binuhat ng players saka binagsak
sa kama na parang niwrestling lang.

"Nasa langit ka na, Cap. Comatose ka. Pipili ka na ngayon kung gusto mong bumalik sa mundo o manan
atili ka na lang dito, sa piling namin." Panloloko naman ni Aron.

"Tantanan niyo nga ako! Ang iingay!" Tumayo si Zeph at pumunta na sa banyo para maligo.

Pagkakain at pagkaligo niya, pagkatoothbrush na din, nagsipuntahan na sila sa school. 5:30 AM pa lang
ay nandoon na sila para mag tatakbo paikot sa soccer field. Jogging kumbaga araw araw.

Nag stretch stretch muna sila sa may gilid ng soccer field at mga inaantok pa ang iba. Konti na lang ay m
atutulog na sila sa damuhan. "Whoo, ang sarap sarap mabuhay!" Tuwang tuwang sabi ni Zeph. Naalala n
iya nanaman si Jiara.

"Simulan mo na, apple juice!" Hinampas ni Zach ang pwet ni Zeph at sinimulan na nito na magjogging pai
kot. Sumunod na sa kanya ang players.

Kumakanta pa sila sabay sabay habang nakapila at nagjojogging paikot na parang mga sundalo. "I’M A B
ARBIE GIRL, IN A BARBIE WOOOOORLD! LIFE IN PLASTIC, IT’S FANTASTIC! YOU CAN BRUSH MY
HAIR! UNDRESS ME ANYWHERE! IMAGINATION! LIFE IS YOUR CREATION!"

"COME ON BARBIE LET’S GO PARTY!" Sigaw ni Zeph.

"AH! AH! AH! YEAH!!!" Malokong pag ungol ng mga players.

"COME ON BARBIE LET’S GO PARTY!"

"AH! AH! AH! YEAH!"

"COME ON BARB-- Now I’ve heard there was a secret chord.. That David played, and it pleased the Lord
.." Pag iba kaagad ni Zeph nang kanta nang makita si Jiara na nagjojogging din sa school bago pumasok.

"APPLE JUICE, AYUSIN MO!" Sigaw ni Drei.

"Teka, teka! Water break!" Sigaw ni Zeph para lang pagmasdan si Ji.

"ANONG WATER BREAK?! NAKAKA TATLONG IKOT PA LANG TAYO!" Reklamo ni Drago.

"HOY, ANONG GINAGAWA NIYO DYAN?!" Sigaw ng coach nila. Nagsitakbuhan naman kaagad sila ulit
habang kumakanta.

Matapos nila mag jogging, nagpalit na sila ng soccer shoes at nagsipuntahan na sa field para maglaro. N
agpadamihan sila ng talbog ng bola gamit ang ulo, sunod ang paa, ang likod, at iba pang mga parte ng ka
tawan.

Matapos nila maglaro ng maglaro ay nagsi-ligo nanaman sila sa shower room. "Uy, bago ’to, ah!" Turo ni
Nixon sa keychain ni Zeph na nakasabit sa bag niya.

"Well!" Nagkibit balikat si Zeph. "Galing lang naman kay Crush? Well? What can I say?" Pagyayabang nit
o.

"Ay, level up na! Nagbibigayan na ng gamit!" Sabi ni Collin.

Pagkabihis nila ay nagsipasukan na sila sa kanya kanyang classroom.

SA KABILANG DAKO..

"Ji, gusto mo ng fries?"

"Pres, mango shake? Baka gusto mo?"

"Kumakain ka ba ng carbonara, Ji?"

Sunod lang ng sunod ang mga kalalakihan sa kanya habang naglalakad siya papunta sa cafeteria. Hindi
niya ito pinapansin at may hawak lang na libro at tahimik na nagbabasa.

"OHOOOY, SALAMAT SA PAGKAIN!" Humarang si Jinx at kinuha lahat ng pagkaing alay nila kay Jiara.
Napakunot naman ang mga noo nila. "Ano? Angal? Suntukan tayo!" At nagtakbuhan ito paalis.

Napailing na lang si Jiara at pumila na para bumili ng pagkain. Nauna na kasi si Ali at Davina para magre
serve ng table. Bumili na lang siya ng rice meal at naglakad na papuntang table. "Bossing President!" Na
patigil siya nang makita niya si Zeph na naglalakad palapit sa kanya at kumakaway pa.

"Hey." Bati ni Jiara sa kanya.

"Apple juice?" Pag aalok ni Zeph ng apple juice in can. Kinuha naman ’to ni Jiara at nilagay sa tray. "Pasa
salamat sa kagabi. Hehe."

"You didn’t have to." At naglakad na ulit siya pabalik. Nang makita ng mga lalaki na tinanggap niya ang bi
gay ni Zeph ay nagsilapitan ang mga ito para magbigay ulit ng pagkain.

"OPS! OPS! OPS!" Hinarangan silang lahat ni Zephyr bago pa sila makalapit. "Chupe! Chupe! Bawal!"

"At bakit?!" Sigaw nung isang lalaki. "Tabi dyan!"

At tinulak na nila si Zeph pagilid. Ngumuso na lang ito at tumalikod na para maglakad paalis. "Hoy bata, b
at andito ka?" Tanong nito kay Jinx.

"Hihinge ako pera kay Ate, eh! Bakit!" Sagot naman sa kanya nito.

Nang magkagulo ang mga kalalakihan, nadapa ang isang lalaki at sakto napahawak sa dibdib ni Jiara. N
anlaki ang mata ng lahat at napalingon si Zeph at Jinx.

"Shit! Sorry!" Sigaw ng lalaki pero pagkatalikod ay patagong nakipag apir sa mga tropa. Gulat na nakating
in lang sa kanya si Jiara.

Parang nandilim ang paningin ni Zeph at Jinx nang makita ito. "May baril ka ba?" Seryosong tanong ni Ze
ph kay Jinx.

"Kamao meron." Sagot naman ni Jinx.

_______________________________________________________________________________

:)

Chapter 9

Third Person’s POV

Bago pa makalapit si Zeph at Jinx, tumama na kaagad ang likod ng lalaki sa bakal na lamesa ng cafeteria
at bumagsak siya sa sahig sa sobrang lakas ng sipa ni Jiara sa tyan nito. "Whoa." Bulong ni Zeph.

"Do not ever think of sexually harassing women, including me, expecting that you would get away from it.
Some women might be afraid, yes, but someone should always stand up for them and fight back.. that wo
uld be me, asshole." Kinuha ni Jiara ang apple juice at tinapon ito sa lalaki. Nang maubos ay binato niya it
o sa ulo niya. "Go fuck yourself." Saka ito umalis.

Pero hindi pa rin nagpatinag si Jinx. Dali dali itong lumapit at hinatak sa kwelyo ang lalaki. "Sa susunod n
a hahawakan mo ang kapatid ko, o kahit sinong babae, ng ganon, hindi kita hahayaang mabuhay ng pay
apa. Naiintindihan mo?" Nakakatakot na sabi nito.

"Hindi kita papatulan ngayon dahil nakailan ka na." Tinapik nito ang balikat ng lalaki at hinatak si Jinx paal
is. "Oh, kalamahan mo na, boy! Pinatulan na ni Bossing Pres!"

"Ikaw.." Turo ni Jinx sa pagmumukha ni Zeph. "Pag wala ako, protektahan mo ’yon, ah. Bantayan mo! Ka
hit mukhang kaya niya sarili niya, may kahinaan din ’yon. Wag kang papaloko!"

"Anong kahinaan niya?" Tanong naman ni Zeph.

"Bat ko sasabihin?! Baka mamaya gawin mo kahinaan niya para di siya makalaban sayo, eh! Wala ako ti
wala sayo, ’no!" Umismid si Jinx at umalis na.

***

Jiara’s POV

"Dito, masarap ’to!" Lumiwanag ’yung mata ni Ali habang hinahatak kami sa mahabang pila ng street food
sa kanto. It’s already 7 PM and I’m still wearing our uniform. I had a lot of work in the SC office and they
waited for me to eat these.. Uhm..

"Mas masarap ako ’no!" Pagkontra naman ni Davina. I just watched them eat and they looked so happy a
nd positive about life. I want to achieve that kind of look. "Kainin mo ’to!" Sinubuan ako ni Davi ng kwek-k
wek. At least I know what to call it.

It’s good. I ended up eating some until we’re all full and decided to head home. Since I didn’t bring my car
with me at walking distance lang to mula sa bahay, I decided to walk.

The street lights were all out and the darkness suggests fear but that doesn’t even work on me. Habang n
aglalakad ako, nakarinig ako ng mga bote bote at kung ano ano pang sound kaya sumilip ako sa may esk
enita.

Pero walang tao.

Tinawid ko ang makitid na eskenita, even though I don’t know where it would take me. Curiosity kills but I’
m a risk-taker. "What is this place?" Tanong ko sa sarili ko nang mapunta ako sa unfamiliar place. May ga
nito palang lugar malapit samin. It’s scary. Walang tao at walang ilaw ang mga bahay na nakasara na. Ta
pos puro empty spaces na ’yung iba.

Nakarinig ulit ako ng tunog kaya naglakad lakad ako. "Hello?" I asked. "Is anyone here?"

Pumasok ako sa isang empty space between two houses. Dahan dahan akong lumapit pero agad may hu
matak sakin pagilid. I didn’t have the time to scream and process what happened because he covered my
mouth.

"Shh."

What the hell?

"Tangna, nakatakas si gago!" Rinig kong boses galing sa empty space.

"Tanga tanga ka kasi. Lagi ka na lang naiisahan ni Jairo!"

"Lahat naman tayo naiisahan non, diba? Tangna ng utak ng munggong ’yun. Sa susunod na makita ko si
ya, hospital bagsak niya."

At nakarinig ako ng footsteps paalis. Binitawan na niya ako at tinignan ko siya. "What the hell are you doi
ng here?" Tanong ko kay Zeph.

I’m sure as hell those.. ’Gang’ members were talking about him. What did he do?

"Secret." Ngumiti siya sakin. He’s back to his happy positive self. "Nangangalakal lang. Naghahanap ng b
akal bote. Puahaha!" Nilagay niya ang dalawang kamay sa likod ng ulo at papito pito pang naglakad.

I’m not dumb to not know he’s lying and he wants to avoid the question so I didn’t ask him anymore.. Kidd
ing. I’m curious. "What did they do to you?"

"Nakikita mo ’to?" Tinagilid niya ang mukha niya sakin at nakita ko ang band aid sa may cheekbone niya.
"Hindi nila gawa ’yan. Hahaha!" At tumawa ulit siya.

"Ano nga?" Pangungulit ko.

"Wala. Wala silang nagawa sakin." Sa boses niya, I can sense he’s smirking. "Wag ka nang pupunta ulit s
a lugar na ’to, okay?"

"I don’t even know what place is this." Ano nga ba?

"Wag mo na tanungin. Basta wag ka na bumalik dito." Sumeryoso na ang boses niya.

"Why are you always telling me what to do?" I don’t understand him anymore. Ayoko ng inuutusan ako. I
have a mind of my own. Gagawin ko ang mga gusto ko and no man can tell me otherwise.

"Pwede ba sumunod ka na lang?" Napaatras ako sa tono ng boses niya. "Wag ka nang makulit."

"Are you getting mad at me?" Sigaw ko din sa kanya. "Do not tell me what to do! I can protect myself. And
who the heck do you think you are?"

Napatigil siya sa tanong ko. I was pissed but it was an honest question. We don’t have any relationship wi
th each other. We’re not even friends and yet he’s acting like he is one. And I hate it.

I hate being close to people I don’t have business with.

"Okay." Parang nawalan siya ng boses. "Sorry.."

I didn’t answer. Instead, I left him and walked out of this damn horror place. Habang naglalakad ako pauw
i, I can’t stop thinking about his facial expression while apologizing. He looks hurt. Is he hurt? Did I hurt hi
m? Is he really serious about that.. ’Crush kita’ thing?

Come on, Jiara. Don’t think. Stop thinking.

***

Third Person’s POV

"APPLE JUICE, PUNTA NA TAYO SA F--" Napatigil si Aron nang makita ang itsura ni Zeph na parang kin
ain ng aso niya ang paborito niyang pagkain pero hindi niya magawang pagalitan ’to. "Huy."

"Cap, anyare, Cap?" Tanong din ni Caden sabay upo sa tabi ni Zeph.

"Wala." Ngumiti ito ng malungkot. "Ano? Tara na ba sa field?" Tumayo ito at kinuha ang towel dahil sigura
dong pagpapawisan nanaman sila sa training nila. May laban nanaman sila sa ibang school dahil sila ang
nanalo last time. Winner VS Winner na ang next.

"Cap, balita ko sa Friday na daw ’yung fund-raising." Pagbabalita ni Seb habang naglalakad sila papunta
sa field. Umagang umaga, bago sila magklase ay nagtetraining na ulit sila.

"Ahh.. ganon." Sagot naman nito.

"DOUBLE TIME!" Sigaw ng coach nila at nagsitakbuhan na sila sa gitna. Dala dala ni Drago lahat ng bola
sa isang malaking itim na parang sako at hatak hatak ito. "Oh, Cap. Anyare sa mukha mo?"

"Wala ’to, Dadi!" Ngumiti si Zeph at kumuha na ng bola.

Nagtagal ang training nila ng 6:30 kaya nagsiligo na ulit sila at nagbihis ng uniform. Habang naglalakad p
apunta sa building nila, inakbayan ni Luke si Zeph. "Cap! Si crush oh!" Turo nito kay Jiara na pasalubong
ang lakad sa kanila.

Umiwas ng tingin si Zeph at dere-deretso lang nilang nilagpasan ang isa’t isa. "Oh? Walang bati bati? Go
od morning, Bossing President. Ganon?" Nagtatakang tanong ni Bry.

"Break na kami, eh." May halong biro na sabi ni Zeph sabay pagpapaawa ng mukha.

"Cap?! Nagbreak na kayo agad kahit di pa nagiging kayo?! Akala ko ba ikakasal pa kayo sa lahat ng simb
ahan sa Kassa?!" Sabi naman ni Collin.

"Hayaan niyo na. Okay lang ’yan, Cap." Tinapik tapik ni Nixon ang balikat ni Zeph at naglakad na sila pap
unta sa room nila.

Buong klase ay nagsusulat lang ng kung ano ano nanaman si Zeph sa notebook niya at hindi nakikinig. N
agtataka na nga sila pano ito nagkakaroon ng mataas na marka. Talagang matalino lang siya.
"MR. ADLER! Ano nanaman ’yang sinusulat sulat mo?!" Sabi ulit ng guro nila at kinuha ang notebook. "O
h! Bat puro sad face ’to?! May pinagdadaanan ka ba?!"

"Opo, Maam. Break na kami ng crush ko, Maam. Ang sakit." Humawak sa puso niya si Zeph at tumawa.

"Hindi naman ata naging kayo, eh." Pambabasag ng guro at binalik ang notebook.

"Ano ba ’tong si Maam, hilig mambasag, Basagulera ka ata, eh." Bulong ni Zeph at nagdrawing drawing n
a ulit.

Nang magrecess ay nagsitayuan na ang Aces pero napahinto nang makitang nanatili sa upuan niya si Ze
ph. "Cap, di ka kakain?" Tanong ni Caden.

"Wala akong gana." Malungkot ulit na sabi niya. "Tsaka ayaw niya naman ata ako makita, eh.."

"Jusko, Cap! Para ka talagang galing sa break-up. Wag ka mag alala, dadamayan ka namin." Tinapik tapi
k ni Seb ang balikat nito. "Wag ka iiyak, ha. Bibilhan ka namin ng pagkain, babalik din kami."

"Hoy, dapat humihinga ka pa pagbalik namin, ah." Sabi ni Nixon bago umalis.

Napahalumbaba si Zeph sa arm chair niya at nag isip na lang ng kung ano ano. Lutang na lutang siya na
ng biglang umupo sa harapan niya si Flaire. "Are you okay?" Tanong nito.

"Oo naman!" Ngumiti si Zeph sa kanya. "Bakit? Ano pakay natin, ’te?"

"Ahh.. Pag usapan pala natin ’yung gagawin nating mini film sa English. Magkagrupo kasi tayo, eh. Wala ’
yung iba nating kagrupo kaya magplano muna tayo. Busy ka kasi lagi before and after class, eh." Nilabas
ni Flaire ang notebook. "Nagmeeting kami last time tapos napag desisyunan nila na ang role mo na lang
ay boyfriend ko."

"Ha?!" Agad na react ni Zeph. "Madami bang linya ’yon?"

"Hindi. Yun ang pinakaunti ang line kaya ’yun ’yung inassign sayo kasi lagi kang nasa training, eh." Pagp
apaliwanag naman ni Flaire.

"Ahh.. Sige. Ano ba gagawin dyan?" Tanong ni Zeph at inabot sa kanya ang script. Binasa niya ito. "Holdi
ng hands.. Akbay.. Susubuan pa kita?! Tapos.. ano ’to? Sino gumawa neto? Bat may kiss pa sa noo? Tas
dito natin gagawin ’yan lahat sa school? PDA ’yun, ah."

"For film purposes naman, eh. Hindi ako ’yung gumawa ng script, ah."

"Hay, sige. Bahala na." Nagkibit balikat na lang si Zeph at dumukmo na sa armchair niya.

"WOOOY, ANO ’YAN?!" Sigaw ni Seb pagkapasok nila ng room.

"Nothing. Just about the mini film." Tumayo na si Flaire at bumalik sa upuan. "Zeph, may filming mamaya,
ah."

"Cap, oh! Palabok at apple juice!" Nilapag ni Caden ang pagkain sa table ni Zeph at kinain naman niya ito
. "Kunwari ka pang walang gana, eh."

"Ang hirap pala masaktan." At maarteng humawak ulit si Zeph sa dibdib niya.

"Cap, move on move on din! Madaming isda sa dagat!" Pagcocomfort ni Nixon.

"Pero isang isda lang gusto ko, eh." Sagot naman ni Zeph. "Kems! Kumain na nga lang kayo. Okay lang a
ko! Okay na okay lang talaga ako!"

"Cap--"

"PROMISE! OKAY LANG AKO, WAG KA NA MAGTANONG."

"Ca--"

"OKAY NGA LANG AKO." Madiin na sabi ni Zeph.

"YUNG ZIPPER MO KASI CAP NAKABUKAS! ANAK NG! AYAW PATAPUSIN!" Sigaw ni Luke at nagtingi
nan ang mga kaklase nila sa kanya.

"Bat di mo naman sinabi agad?!" Sigaw ni Zeph sabay ayos ng zipper niya. "Anak ng! Nasira pa, oh!" Tu
mayo ito. "Papalit lang ako ng P.E."

Naglakad ito papunta sa lockers at kinuha ang P.E uniform nila. Pagkatalikod niya, nakita niya si Jiara ka
sama ang dalawang kaibigan na naglalakad din papunta sa lockers. "Ano ba namang tadhana ’to, oh!" Ini
s na bulong ni Zeph sa sarili. Nang malapit na sila Jiara ay nagkunwari ulit siyang may kinukuha sa locker
.

Nang sa tingin niya ay malayo na ito, sumilip siya para magnakaw ng tingin kay Jiara pero agad itong lum
ingon sa kanya kaya agad din niyang sinara ang locker at mabilis na naglakad paalis. "Nakakahiya." Bulo
ng nito sa sarili.

Napahinto siya sa paglalakad. "Shit.." Tumingin siya sa zipper niya. "Bukas nga pala zipper ko! Napansin
ba niya?!"

***

"Closer pa! Closer." Utos ng kaklase nila na nagfifilm. Lumapit si Flaire kay Zeph. Nakaupo sila sa may b
ench at magkahawak ng kamay. Pinupunasan pa ni Flaire ang pawis ni Zeph.

"Babe, may training ka nanaman ba?" Tanong ni Flaire dito.

"Oo, eh. Ayaw man kita iwan pero kailangan ko na bumalik dun, eh."

"Sige.." Ngumuso si Flaire at tumayo na si Zeph.

"Wag ka na malungkot." Nagbend si Zeph sa harap niya at ngumiti. "Babalik ako, baby." Hinalikan niya ito
sa noo at pumunta na sa field.

"Okay, cut! Nice nice!" Sigaw ng kaklase nila.

"Aalis na talaga ako. Training." Sabi ni Zeph at nang pumayag na sila ay bumalik na nga siya sa field. Nat
anaw pa niya si Jiara sa hindi kalayuan na nagbabasa ng libro. Lagi na lang silang nagtatagpo.

***

"Unang misyon." Nilapag ni Jax ang papel sa harapan ni Zeph na katabi si Jinx. Nasa Cheatra sila at kak
atapos lang ng training ni Zeph. "Magkasama kayong dalawa."

"HA?!" Sigaw ni Zeph at ni Jinx ng sabay. "BAKIT!" Sabay ulit na reklamo nila.
"May aangal ba?" Tanong ni Jax at natahimik sila. "Hati kayo sa 100k. Basahin niyo na lang ang misyon."

"Hanapin si Mr. Casas.. Dalhin sa Prianda?" Pagbasa ni Zeph.

"Prianda ang walang laman na warehouse ng Kingstern. Doon namin dinadala noon ang mga kailangan t
anungin. Dalhin niyo siya ng buhay. Nasa kanya ang pera galing sa nabentang drugs. Naalala mo ang ni-
raid natin?" Tumango si Jinx sa ama.

"May pagdanak ba ng dugo?" Tanong ni Jinx.

"Hindi niyo kailangan pumatay. Basta dalhin niyo siya ng buhay. Madami siyang tauhan dahil nga may ma
laking pera siyang hawak. Pero may impormasyon na dyan kung saan siya mahahanap." Turo ni Jax sa p
apel. "Lahat ng armas na kailangan niyo, meron sa headquarters ng Kingstern. Doon kayo kumuha."

"Tara!" Hinatak ni Jinx si Zeph papunta sa taas. Ang headquarters ng Kingstern. Walang patumpik-tumpik
niyang binuksan ang pinto. "HELLO WORLD!"

At agad may tumamang cheetos sa mukha niya. "Hoy munggo, wag ka maingay!" Pagsuway ni Aider.

"Bat munggo?!" Tanong ni Jinx at dere deretsong naglakad papasok. Sumunod naman sa kanya si Zeph.

"Mung-gago. In short.. Munggo. Puahaha!" At tumawa si Aider.

"Ano meron? Bat andito ka?" Tanong naman ni Jeris na naglilinis ng baril sa gilid.

"Ikaw? Bat andito ka? Pinatulog ka nanaman sa labas ’no? Puahahaha!" Tinawanan siya ni Jinx dahil mu
khang tama nanaman siya. May ginawa nanaman sigurong kalokohan ang Tito niya at nagalit si Addy.

"Armas ba hanap niyo?" Tanong ni Yuan na nagluluto sa kusina.

"Yes! You’re right! You’re very brainy ha! Easy to catch up ha!" Ngumiti si Jinx dito at tuloy tuloy na puma
sok sa isang kwarto na puno ng armas. Nanlaki naman ang mata ni Zeph. "Astig ’no? Lahat ng model me
ron."

"Shet, ang angas." Hinaplos ni Zeph ang mga baril. Meron pang iba’t ibang klase ng patalim. Meron ding
mga high tech na equipment. "Para san ’to?" Tanong ni Zeph.

"Oh, wag mo hahawakan!" Sabi ni Jinx. "Sa handle mo hawakan. Instant kuryente ka dyan, apple juice."

Napairap si Zeph at naghanap ng armas. "Ano sayo?"

Tinaas ni Jinx ang patalim. "Eto lang para may masaksak man ako.. Hindi naman sila mamamatay. Masa
saktan lang pero hindi mamamatay! Me as fak! Puahaha!"

"Eto na lang akin." Kinuha ni Zeph ang pinakamagandang balisong na nakita niya. Sinubukan niya itong i
hagis hagis sa ere at ibaba at itaas. "Ganda."

"Nag away kayo ni Ate ’no!" Biglang sabi ni Jinx saka humarap kay Zeph. "ANO GINAWA MO HA!"

"Teka! Wala akong ginawa!" Tinaas ni Zeph ang dalawang kamay niya. "Secret na namin ’yun. LQ lang ’y
on. Hahaha, kems!"

"Sasaktan talaga kita, eh." Inambahan ni Jinx si Zeph at lumabas na. Sumunod naman si Zeph sa kanya
hanggang makarating pabalik sa Cheatra. "Paps, eto na y-- JUSKO DIOSDADO MACAPAGAL!" Napaatr
as kaagad siya nang makita si Jiara na nakaupo sa may lamesa at umiinom.

Nanlaki din ang mata ni Zeph at agad tumalikod para maglakad paalis.

"Nakalimutan kong sabihin.. Tatlo pala kayo sa misyon." Sambit ni Jax at agad napatigil si Zeph. Napaling
on siya kaagad at nakitang chill lang na umiinom ng juice si Jiara.

"Bat po ganon?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

Nilapag ni Jiara ang juice na iniinom niya at tinaasan ng kilay si Zeph. "Why? Gusto mo si Flaire ’yung isa
?" Napakurap si Zeph sa sinabi nito. Ano daw?

_______________________________________________________________________________

:)

Chapter 10

Jiara’s POV

The whole day at school was boring. Zeph and I ran into each other this morning but we LITERALLY just r
an into each other like strangers. Well, I didn’t think of that until recess came.

He wasn’t at the cafeteria. I don’t even know how I noticed that and why I looked for him. Flashbacks of hi
m shouting ’Bossing President’ whenever we see each other went to my mind.

"TAPOS ALAM MO DIBA NILALANDI NIYA NGA AKO, SIYEMPRE NAMAN DUH! DALAGANG PILIPINA
ANG LOLA MO, SABI KO AY SHEREH KESHE STEDIS MENE BEFERE LEBLEYP HIHI." I laughed at h
ow Davi talked while telling us a story about someone he met on a dating app. It was a girl. Of course, tha
t wasn’t his type.

Naglalakad kami papunta sa locker when I saw Zephyr again. He immediately pretended to get somethin
g inside his locker when he saw me. Alam ko naman na kakatapos lang niyang makuha kailangan niya bu
t he’s doing it to avoid me.

Why is he avoiding me though?

Well, maybe because you said ’Who the heck do you think you are?’ to him, Jiara, treating him like a com
plete stranger.

I’m stupid.

After turning my attention to Davina’s story, I looked at him again and caught him looking at me. Then, I n
oticed his pants. "Bukas zipper niya! Nakakaloka! My eyes!" Sigaw ni Davina kaya umiwas ako ng tingin.

Is he aware? Napansin ba niya na napatingin ako sa zipper niya?

***

After class, I decided to read a book in a quiet place outside the building. There was an empty bench near
the field so I sat there and started reading.

But I can’t seem to concentrate hearing so much noise coming from the field. A group of people was filmin
g something so I watched them and saw him again. Why the hell do we keep on running to each other? H
e doesn’t want to see me and I don’t want to see him either.
"Oh.." I exclaimed when I saw Flaire, Tita Firenze’s daughter, and Zeph flirting with each other. I immediat
ely went back to reading before seeing any more of that ’lovey dovey’ scenes.

I think they look good together though.

***

"Dad, what’s up?" Tanong ko kay Daddy pagdating ko ng Zedvage. Gabi na pero pinapunta niya pa din a
ko dito dahil daw bibigyan niya ko ng misyon kasama si Jinx at Zeph. I didn’t want to do it but I need to pr
otect Jinx.

He gave me a paper and asked me to read it. "So that’s it? We just need to find someone?" Tanong ko ha
bang nakaupo sa lamesa at umiinom ng juice. "Nasaan sila?

"Umakyat sa headquarters para pumili ng armas." Pagpapaalam naman niya sakin. "Okay ’yung ni-recruit
ni Jinx."

"Who? Zeph?" Tanong ko at tumango siya. "What do you mean?"

"Marunong siya makipaglaban. Sa paggamit lang ng baril niya kailangan ng training pero kaya na ng kam
ao niya protektahan sarili niya. Hindi ko lang alam kung saan niya natutunan." Nag kibit balikat siya. "May
pinagdadaanan ata ’yung tao."

"Yes.." Naalala ko ’yung isang araw na hindi niya na ata naramdaman sakit ng dumudugo niyang kamay
dahil natabunan ng sakit sa puso niya. "He’s.. He’s deep."

"Gusto mo ba siya?" Muntik ko na mabitawan ang juice na iniinom ko sa tanong ni Daddy. This is my first
time hearing that.

’Gusto mo ba siya?’ No one ever said that to me. Siguro dahil walang nagtatanong, hindi ko na iniisip. "He
ck, no." I immediately replied and he raised a brow. "I promise."

"Gusto ka ata niya." Nabuga ko na ’yung iniinom ko. Dad is full of surprises. "Okay ka lang?"

"Dad!!" Sigaw ko sabay punas sa bibig ko. "He doesn’t like me, okay? I think he likes someone else. Tita
Firenze’s daughter, to be exact." I shrugged.

"Si Flaire?" Kumunot ang noo niya. "Nandito lang siya kani-kanina lang. May kinuha ring misyon."

"Don’t care."

At dumating na nga ang dalawa. Sumigaw nanaman si Jinx na parang nakakita siya ng multo. Akala niya
siguro ay may panibagong misyon nanaman siyang itatago sakin. Nang sinabi ni Daddy na tatlo kami sa
misyon, nag react kaagad si Zeph.

He asked why. His face is like telling me that he doesn’t want to be near me in any way possible. I wonder
why? Is it because of Flaire?

"Why? Gusto mo si Flaire ’yung isa?" I asked and realized that it doesn’t sound right. They all looked at m
e with wide eyes. "What? I’m asking an honest question."

"Ano meron kay Flaire?" He asked me.

"Answer it."
"Hindi!" Tanggi niya naman. "Hindi ganon ibig kong sabihin.. Gusto ko lang itanong bat kailangan tatlo tay
o."

"Why do you want to ask?"

"Wala lang?"

"Wala lang?" I repeated. "Okay, then. Dad, I won’t do the mission." Kinuha ko ulit ang juice ko at bumaba
sa lamesa. "I’m leaving. I wasted my time."

Dad called out for me but I didn’t listen to him. I just left. Yup, just like that. I said last time, I don’t want to
be with people I don’t have business with and I will definitely won’t force someone to have one with me.

He’s asking why because he doesn’t want it, obviously, so I did him a favor. No hard feelings though.

I just hope he would protect Jinx on his own.

***

Third Person’s POV

"Aaaah!" Napaupo na lang si Zeph sa gitna ng field at inistretch ang dalawang binti. Ginawa niyang pang
suporta ang mga kamay niya. Pagod na pagod na silang lahat at gabi na din.

"Bakit, Cap? Pagod ka na?" Tanong ni Caden sabay upo din sa tabi ni Zeph.

"Hindi. Kelan ako napagod?" Bumuntong hininga siya. "Miss ko na siyaaaa!" Sigaw niya na parang nagre
reklamo pa.

"Bat kasi kayo nagbreak, Cap?" Tanong naman ni Nixon.

"Wala nga! Mahabang storya basta break na kami!" Humiga si Zeph at pinatong sa kamay ang ulo. "Bast
a ang hirap! Huhuhu, miss ko na siya kausapin. Miss ko na siya kulitin."

"Malala ka na, apple juice!" Pang aasar ni Aron. "Alam mo maganda dyan? Makipagbati ka na bukas! Fun
d raising event na bukas, oh."

"Eh ayaw niya nga sakin, eh! Alangan ipilit ko pa diba!" Malakas na sabi ni Zeph na parang sa sarili niya it
o sinasabi.

"Hoo, hirap maging tanga sa pag ibig." Umiling iling si Drago.

"Mas mahirap maka-goal! Kaya magtraining ka ng maayos!" Ganti naman ni Zeph. Nagtawanan silang la
hat. "Laban na din pagkatapos ng fund-raising! Grabe, I’m a busy man! In demand na ako sa events."

"Okay! Uwian na." Nagsitayuan silang lahat sa pagyayabang ni Zeph at iniwan siya doon sa gitna. Tuma
wa si Zeph at sumunod na din.

Pagkatapos nila magshower at magbihis, pumunta na sa parking lot si Zeph dahil hinihintay na siya doon
ni Jinx. Nagmotor sila papunta sa isang pang mayaman na hotel para gawin ang misyon.

"Alam mo naman kung ano ’to diba?" Turo ni Jinx sa earpiece niya.

"Ano ako, tanga?" Umirap si Zeph at sinuot ang kanya. "Ikaw? Alam mo naman gagawin mo diba?"
"Ano ako, tanga?" Umirap din si Jinx. "Balitaan mo ko, ah!" At tumakbo na ito papunta sa likod ng hotel pa
ra akyatin sa bintana ang 30th floor. Si Zeph naman ang bahala sa mga nagbabantay sa labas.

"Reservations, sir?" Tanong ng babae sa may counter ng lobby.

Naka-black na shirt lang si Zeph at pinatungan niya ng black na jacket. Sa baba naman ay nakaitim na rip
ped jeans at black na boots. "Ah, yes. Room 3021. Can you give me the keys please?" Sagot niya.

"Okay, sir. Wait a minute." Pagkatalikod ng babae ay agad na siyang umalis at pumasok sa may elevator.
Pinindot niya ang 30th floor at nilabas ang balisong niya at nilagay sa bulsa.

Pagkabukas ng 30th floor ay nakita na niya ang mga tauhan na naka suit pa na nakabantay sa tapat ng is
ang room. "Andito na ko." Sabi ni Zeph sa earpiece niya.

[Oks. Nakatambay lang ako dito sa hallowblock sa ilalim ng bintana.] Sagot ni Jinx kaya agad napakunot
ang noo ni Zeph.

"Di ka ba takot malaglag dyan?" Tanong niya.

[Ikaw ilaglag ko?! Si Ate nga tumatalon pa sa rooftop pababa!]

"Okay." Umirap si Zeph at binalik na ang tingin sa mga tauhan. "Anak ng. Ang dami naman neto, oh!"

[Wag kang duwag! Nakita ko din na madami din don sa loob.]

"Ge. Simulan ko na."

Dere-deretsong naglakad si Zeph at agad siyang hinarang ng mga tauhan. "Sa kabilang room ako." Sabi
nito. Agad naman siyang binitawan at mabagal na naglakad si Zeph papunta sa kabilang room. Nilaglag n
iya ang panyo niya bago naglakad ulit.

Umakto siyang bubuksan ang pinto dahil nakatingin sa kanya ang higit sampo nitong mga tauhan na may
baril. Pinagsisisihan niyang wala siyang dalang baril. "Wait.." Agad bumalik si Zeph sa tapat ng pinto ni
Mr. Casas kaya agad ulit siyang hinarangan. "Yung panyo ko. Chill." Turo niya sa sahig.

Dahan dahan siyang yumuko at pinulot ang panyo. Bago siya makatayo, agad niyang hinatak sa leeg pab
aba ang isang lalaki at umakyat sa balikat nito sabay sipa sa isa. Nagsilabasan sila ng baril nang matumb
a ang dalawa.

Agad niyang sinipa ang isa sa tyan kaya nagsitumbahan ang mga nasa likod pa nito. Nagpaputok na sila
ng baril kaya agad siyang dumapa sa sahig para ilagan ito sabay higa at ginamit ang binti para hatakin di
n papunta sa sahig ang leeg pa ng isa. Kinuha niya ang baril nito at hinampas sa mga nasa sahig para m
awalan ng malay.

Nang magpaputok ulit ng baril ay nagtago si Zeph sa may pader sa hallway. "Anak ng. Lima pa sila." Sabi
ni Zeph.

[Mahirap din dinadanas ko dito ’no!] Nakarinig siya ng mga pagbasag ng mga kung ano ano sa kabilang li
nya.

Umiling na lang si Zeph at sumilip sa pader. Palapit na ang mga ’to sa kanya. Kinasa niya ang baril at nag
paputok sa gawi nila kaya nagsiyukuan sila. Agad naman siyang lumapit at sinikmuraan ang isa at pinag
untog ang dalawa sabay tulak para matumba pa ’yung dalawa. Sinipa niya ang baril na hawak nila at kinu
ha ang mga napunta sa sahig.
Tinapat niya ang baril sa kanila nang tatayo pa sana ang mga ’to. "Wag niyo na subukan." Umatras atras
si Zeph hanggang sa makarating sa pinto. Binuksan niya ang pinto at pumasok.

Nakita niya si Jinx na naglalaptop sa may sofa at wala nang malay ang mga lalaki. "Ano ginagawa mo dy
an?" Tanong ni Zeph at sinilip.

"Dinelete ko lang footage ng CCTV." Nagkibit balikat ito at sumandal.

"Si Casas? Nasan?" Lumingon si Zeph sa paligid at nakita si Casas na nakadapa din sa sahig at walang
malay. "Tinugis mo?!"

"Ano ako, bobo? Malamang hindi! Tulog lang ’yan." Sinara ni Jinx ang laptop. "Buhatin na natin."

Binuhat nila ito at binuksan ang bintana. Tinalian nila ito bago sinama sa pagbaba ni Jinx sa ground. Sum
unod si Zeph na nakahawak sa may tali at nagslide pababa. "Ganto pala feeling mangidnap." Sabi ni Jinx
habang nilalagay sa backseat ang walang malay na matanda.

"Kaso ’yung masamang tao ’yung kinikidnap ng mabubuting tao ngayon. Baliktad na." Sumakay si Zeph s
a shotgun seat at nagpunta na silang Prianda. "Oh? Dito ’yung Prianda?"

"Oo. Adchorum. Alam mo din ’tong lugar na ’to?"

"Oo. Dito kami nag away ng Ate mo, eh." Napakamot siya sa ulo niya at naalala nanaman ang away nila.
"Pano kasi.. Delikado naman talaga dito, eh. Ghost town ’to diba. Walang tao dito kasi dito dinadala lahat
ng kinikidnap, pinapatay, at kung ano ano."

"Eh bat ka nandito non?" Tanong ni Jinx.

"Wala, may hinahanap lang ako."

"Bagay?"

"Tao." At hindi na nagtanong si Jinx. Bumaba na sila sa Prianda at pumasok sa loob. Andoon na ang Kin
gstern na naglalaro ng UNO sa table maliban kay Jax na naka pamulsa ang isang kamay at nakasandal s
a may lamesa. Ang isang kamay niya ay may gloves at hawak hawak ang isang baseball bat. "Angas ng t
atay mo ’no?"

"Oo naman. Hindi mukhang tatay diba?" Tumawa si Jinx at pumasok na. Hatak hatak nila sa kamay si Ca
sas na tulog. "Papsi! Eto na siya!"

"AYAN NA SI KUMAG!! Hoy Jeris, nalingat lang ako saglit, sinisilip mo na card ko!" Sabi naman ni Aider b
ago sila nagsitayuan para itali na sa upuan ang matanda.

"Ano gagawin sa kanya?" Curious na tanong ni Zeph. "Papatayin ba siya?"

"Oh no no no, boy!" Sambit ni Jeris at umiling iling pa. "It’s all in the past! Mayayari tayo kay Baby Bossin
g nyan."

"Gisingin niyo na." Utos ni Jax at kinuha naman ni Tevin ang isang panyo na may pabango. Pinaamoy niy
a ito sa matanda at agad naman itong napabalikwas. Sinuot nilang lahat ang facemask nila.

"Nasan ako?!" Gulat na sabi niya pagkagising. "Sino kayo?!"

Pinaglaruan ni Jax ang baseball bat habang palapit. "San mo tinago ’yung pera?"
"Anong pera?!" Sigaw naman nito kaagad. "Pakawalan niyo na ko! Wala akong alam dyan!"

Tinigil ni Jax ang paglalaro sa baseball bat. "Saan?" Seryosong tanong nito ulit.

"Wala nga akong alam!" Sigaw nito. Tinaas ni Jax ang baseball bat ang hahampasin na sana ito sa tyan n
ang bigla itong nagsalita. "NASA SASAKYAN!!! NASA SASAKYAN KO!!! NASA KOTSE KO! WAG NIYO
KO PATAYIN! WAG NIYO KO PATAYIN PARANG AWA NIYO NA! NAPAGUTUSAN LANG AKO MAGTA
GO NG PERA!"

Binaba ni Jax ang baseball bat.

"Tanga, hindi ka naman talaga hahampasin ni Bossing, eh. Nauto ka nanaman." Tumawa si Yuan.

"Nasa sasakyan daw pala, eh. Hehe." Sabi ni Tevin habang kumakain sa gilid.

Lumapit si Jax sa dalawa. "Nakita niyo? Pag aralan niyo. Sa susunod, kayo na gagawa nyan." Napatango
naman si Zeph at Jinx.

***

"OH BILI NA KAYO! SAPATOS! SAPATOS KAYO DYAN! ATE, KUYA, LIMITED EDITION GALING IBAN
G BANSA! SAN PA KAYO? SPORTS CLUB NA!" Sigaw ni Zeph. Fund raising day at lahat ng club ay nag
tayo na ng mga booth sa tapat ng naka assign na room sa kanila. Sa loob ng room ng sports club ay nak
astuck ang iba pang mga sapatos.

Inopen sa lahat ang gate ng school nila kaya naman sobrang daming nagpuntahan dahil sa maraming da
hilan. Merong mga nagpunta dahil andito ang Prinsesa at Prinsipe na sina Jinx at Jiara, ang iba naman a
y may mga crush sa Aces at iba pang mga varsity sa school nila, ang iba naghahanap ng pogi at magand
a, at ang iba gusto lang talaga bumili at mag explore sa school nila.

"Oh! Oh! Dahan dahan lang ho sa pagpili! Hindi ho kayo mauubusan!" Sabi ni Luke habang pinipigilan an
g mga tao sa booth nila na nagtutulakan na.

"Hi Kuya, pwede magpapicture?!" Lumapit ang mga babae kay Zeph na nag aayos ng mga box.

"Ay, sige. Oo." Humarap si Zeph sa camera at ngumiti.

"Whoo, kanina pa ’yan, ah! Tourist attraction ka na ngayon, Cap!" Pang aasar ni Bry.

"Siyempre! Kaya nga ako nandito sa harap ng booth para maakit silang bumili satin sa sobrang pogi ko, e
h." Pagyayabang ni Zeph. Nagsiubuhan ang Aces at nagkanya kanyang gawa. Tumutulong ang mga ito s
a Sports Club kahit hindi sila officer.

"Bati na ba kayo, Cap? Diba ngayong araw ka makikipagbati?" Tanong ni Zach.

"Hindi pa nga, eh." Napakamot sa ulo niya si Zeph. "Makikipagbati ako mamaya. Miss ko na siya, eh. Huh
uhu."

"Kuya! Papicture po!"

Humarap nanaman si Zeph sa camera at bumalik sa pagaayos ng mga box. "Hoy, bawal nakaw, ah! Ayus
in niyo, ah!" Pagpapaalala niya sa mga nagsusukat.

"CAP! CAP! CODE RED, CAP!" Tumatakbong sabi ni Seb. "Nagchecheck si Pres ng mga booth!"
Agad na nagpanic si Zeph. "Ano itsura ko? Mukha ba kong haggard?! Ano?! May salamin ba kayo dyan?!
Pulbo? May pulbo ba kayo?" Tanong niya. Inayos naman ng Aces ang buhok niya at pinunasan ang pawi
s niya saka inisprayan siya ng pabango. Nilagyan na din nila ng onting pulbos.

"Kamusta booth niyo? Okay ba ’yung location niyo?" Agad na tanong ni Jiara pagkalapit.

Humarap sa kanya si Zeph. "Yup. Okay siya." Pa-casual na sabi niya.

"Okay." At naglakad na si Jiara paalis. Napasimangot naman si Zeph.

"Yun na ’yon?!" Reklamo niya. "Shit! Shit!" Agad na nagtago sa loob ng room si Zeph nang lumingon si Ji
ara. Narinig ata ang sinabi niya.

"Wala na, Cap! Umalis na ulit." Sabi ni Collin at lumabas na ulit si Zeph. "Ano na, Cap?! Makipagbati ka n
a kaya!"

"Mamaya." Sagot ni Zeph.

"Kung hindi lang talaga naka off limits si Jiara sa marriage booth, nilista na namin kayong dalawa, eh! Kas
o wala, eh." Sabi naman ni Nixon. "Anong plano, Cap?"

"Ewan! Bahala na mamaya!"

***

Mabilis na lumipas ang oras at nang mag-gabi na. Dumami na ang tao sa field para sa water party party n
ila doon kasama ang music. May mga color-coded na bracelet na glow in the dark na nakaprovide doon a
ccording to relationship status.

"Cap! Eto sayo, oh! Color Blue!" Inabot ni Luke ang bracelet kay Zeph.

"Ano meaning neto?" Tanong niya.

"UMAASA KAY CRUSH! HAHAHAHA!"

Sinuot ’to ni Zeph at nagpunta na sila sa field. Nang dumating na ang DJ, nagkagulo na sila doon lalo na
nung tumugtog na ang mga kanta. May mga inumin din pero may bayad at para lang sa mga 18 and abov
e.

"Stop pushing me! Ali!!!"

Napalingon sila Zeph nang makita si Jiara na tinutulak tulak ng dalawang kaibigan palapit sa gawi nila.

"Ow!" Agad hinawakan ni Zeph sa bewang si Jiara nang muntik na ’tong matumba sa kanya ng patalikod.

"Sorry." Tumayo ng maayos si Ji at natapon pa sa kamay ang inumin. Napansin ni Zeph ang suot nitong
yellow na bracelet.

"Ano meaning non?" Tanong ni Zeph kay Nixon.

"Ang meaning nyan ’HINDI KO MAIPALIWANAG’ Cap. Hahahaha! Di daw niya maipaliwanag kung ano re
lationship status niya. Kakabreak niyo lang daw kasi, eh. Hahaha!"
"Shh!" Hinampas siya ni Zeph sa dibdib para patahimikin. "Hi Bossi--"

"ZEPH!!!! ANDITO KA PALA!" Napatingin sila sa babaeng humarang.

"Flaire." Pagbati ni Zeph. "BOSSING! WAIT! TEKA!" Sigaw niya pero naglalakad na sila Jiara paalis. "Hay
yy! Makikipagbati na sana ako, eh!"

______________________________________________________________________________

:)

Chapter 11

Jiara’s POV

"Teh! Sandale, aba! Dahan dahan, mapapahiya ako sa boys!" Hinampas ni Davi ang kamay ko at binitaw
an ko na silang dalawa. I just felt like I had to leave.

"Ano ba meron?! Bigla biglang umaalis ’to! Gusto ko lang naman magpapicture kay Papa Zeph?!" Reklam
o pa ni Ali sakin. I didn’t answer them, instead, I looked back and saw him looking around, looking for som
ething.

"Teka nga! Magkalinawan tayo, ha." Nagpamewang si Davi sa harapan ko. "Nagseselos ka ba kay Flaire
? Sabihin mo lang! Aabangan ko sa gate ’yan para wala nang hadlang!"

"No! Of course not." I exclaimed. I don’t want any conflict right here. "Zeph and I.. You know well.. are just
.. not in good terms right now."

"Ay pak! May pa good terms good terms na si gaga!" Pang aasar kaagad ni Ali. I immediately rolled my e
yes. She’s getting the wrong picture. "Eh akala ko ba makikipagbati ka na din? Hmm?"

"I can’t do it." I admitted.

"Ang pride kasi, ibaba, oh! Ikaw kaya naghurt hurt sa kanya sa sinabi mo. Grabe, kahit friends lang hindi i
noffer! Strangers talaga ang datingan!" Davi said, obviously trying to make me feel guilty.

"I wanted to, okay?! I wanted to say sorry but.. my mouth won’t open!" This is already getting so frustratin
g. My mouth automatically shut when I’m in front of him.

"Yung totoo, teh? Bat di ka makapagsalita sa harap niya? Crush mo ba? Ha?" Pangungulit pa ni Ali. "And
ami dami! Andami daming lalaking pumipila sayo araw araw, at hindi mo sila pinapansin lahat. Siya lang a
ng bukod tangi! Anong meron, ha?"

"Can we please just enjoy this party without bringing that up?" I said, holding my head. They’re making it
worse. I don’t want to think. I don’t want to deal with problems.

Pumayag na lang sila at kumuha na kami ng drinks at food.

"Jiara! Pizza? Cake? Tinapay? Cocktail? Ano gusto mo? Lechon? Gusto mo?" Sabi ng mga lalaking in ch
arge sa pamimigay ng mga pagkain sa field.

I ignored them, as always. Kumuha na lang ako ng mga gusto ko kainin on my own at nilagay sa plato ko.
Kumuha din ako ng cocktail at umupo na kami sa may bandang gilid ng field, kung saan hindi masyadon
g nagkakagulo ang mga tao.
"Tama ’yan, ate gurl! Uminom ka para maging matapang ka!" Sabi ni Ali.

I saw him at the middle of the crowd, laughing and nodding to the beat of the music. Nagsisisigaw ang mg
a tao doon, nagsasayawan, nagkakagulo. I don’t belong there. I don’t belong to his world. We’re different f
rom each other.

Oh God, why is the alcohol so fast?

"Jusko, kalandutan talaga niyang si Flaire, oh! Hindi na umalis sa tabi ni Papi Zeph ko. Kakaloka. Mukha
namang deadma lang siya." Inis na sabi ni Davi and I laughed. "Ano, teh? Wag kang patawa tawa lang dy
an! Ang mundo ay isang malaking Quiapo! Maraming snatcher! Maagawan ka! Lumaban ka!"

"Shut up, Davi." I looked around and saw Jinx, playing around with his friends. They’re allowed to join the
party but not allowed to drink. Hah, minors. "He’s trying to fight everyone again." I rolled my eyes when I s
aw him trying to pick up a fight between other boys.

"Tara na! Sayaw na us!" Sabi ni Ali pagbalik niya galing sa pagtatapon ng mga kinainan namin. "Jiara, tar
a na!"

Tumango na lang ako at tumayo. Naka cling lang sila sakin at hinahatak ako papunta sa magulong part.
Nagsi sunuran naman ’yung mga lalaki sa kung saan kami mapadpad. Would You Ever ang kanta at nak
a cross arms lang ako habang nakikisayaw sila Ali at Davi.

"Oh teka, teka! Mayroon nga pala tayong special number galing sa isang team ng school! Hulaan ninyo!"
Sigaw ng DJ.

"ACCCCEEEEEEEESSSSSSSSS!!!" Nag iiritan na ang mga babae. I know Aces tend to play around a lot
when there are special events in school. Either they dance like idiots or sing like someone’s cutting their t
hroats.

Still, ladies love it. I don’t even know why.

"ACEEEEEESSSS!" Pagwewelcome sa kanila at nagsi akyatan na sila sa stage. It’s weird because hinaw
akan nila ’yung instruments ng bandang nag play kanina.

"Ehem, ehem! Lagi man kaming mukhang tanga pag may event.. Ibahin natin ngayon!" Sabi ni.. Luke? I t
hink.

"Gusto namin kayo bigyan ng magandang performance. Mahatak lang kahit papaano ang image namin. P
uahahaha!" Nakisingit din sa mic si Seb.

Puro kinikilig na babae ang naririnig ko at may mga lalaki ding nagchecheer na idol sila sa soccer. Dahil n
ga open gate, mas dumami pa ang mga tao. Kahit hindi nila kilala ang Aces, dahil pogi sila, crush na din
nila agad.

"Oo, tsaka.. may mga taga ibang lugar, eh. Nakakahiya naman." Sabi ni Nixon na may hawak na gitara.

"Dahil marami kami.. Take turns na lang kame! Medyo mahaba ang performance namin, okay lang ba ’yo
n?!" Sigaw ni Bry.

"OKAY NA OKAY!!!" Sigaw din ni Davi at Ali.

Napatingin ako kay Zeph na tinotono ang gitara. Marunong ba siya? I haven’t seen them perform with inst
ruments before. I’ve always thought they’re just some untalented guys ruining events.
"Dahil banda ang peg namin ngayon.. Simulan natin sa Parokya!" Sabi ni Caden. Napasigaw na din pati a
ng mga lalaki pero may mga ilan pa na nagdo-doubt kung kalokohan nanaman ba ang gagawin nila.

"Cap, game na!" Sigaw nung Drago. Ang iba sa kanila ay may name tag pa at nakalagay ang number nila
. Naghahanap nanaman sila ng chix. Well, except Zeph. Wala siyang name tag or anything.

"Hello, mic test." As soon as Zeph uttered those 3 words, the crowd immediately went wild. The screams
went louder and the girls are now hurting each other. I guess they do that when they feel ’kilig’.

Walang warning, sinimulan ni Zeph i-strum ang gitara at nagsigawan nanaman sila nang maging familiar
ang intro.

I know that, too. It’s "Gitara".

May hawak ding gitara sila Luke, Caden at Drago at ang iba ay nakahilera sa may mga microphone stand
at sumasayaw pa. Parang mga backup dancers at second voice vocalists.

Hindi pa nagsisimula ang kanta, namangha na ko dahil marunong pala sila mag gitara. Especially him. I d
idn’t know about that.

"HUWAAAAA! HUWAAAAAAA! I LOVE YOU!!!" Powerful na sigaw ni Davi at Ali. "GAGA KOPYAHIN MO
NUMBER NUNG NAKA BLACK, TEXT NATIN!"

"Bakit pa kailangang magbihis.. Sayang din naman ang porma."

Oh God.

They’re so loud for Pete’s sake! Parang nabingi talaga ako sa lakas ng sigawan ng mga tao, lalo na ng m
ga babae, nang si Zeph ang nagsimula ng kanta.

"Lagi lang namang may sisingit.. Sa twing tayo’y magkasama." Followed by another member.

"Bakit pa kelangan ang rosas.. Kung marami namang nag-aalay sayo.. Uupo na lang at aawit.. Maghihint
ay ng pagkakataon." Sabay sabay na sabi ng mga backup dancers sa gilid at naglabas pa ng rose haban
g sumasayaw.

"Go, Cap!" Rinig kong sabi ng isa.

Nakatingin lang sa microphone si Zeph habang nag gigitara sabay kanta ng lines. "Hahayaan na lang sila
ng magkandarapa na manligaw sayo.. Idadaan na lang kita sa awitin kong ito.. Sabay ang tugtog ng.."

"Gitara~ Idadaan na lang sa gitara~" Sabay sabay na kanta ulit ng second voice vocalists nila.

At nagiba agad sila ng pagstrum ng gitara.. leading to another song. I think it’s "One and Only" now.

"It took one look.. Then forever laid out in front of me.." Panimula naman ni Zach.

"One smile then I died.. Only to be revived by you." Followed by Aron.

"There I was.. Thought I had everything figured out.. Goes to show just how much I know.. ’bout the way li
fe plays out.." Followed by all of them.

"I take.. one step.. away.. then I find myself coming back.. to you.." And then Zeph.

"My one and only, one and only.." And the second voice vocalists. Is this supposed to be funny? Because
they look like they practiced before their performance or maybe they jam a lot.

"I take.. one step.. away, then I find myself coming back.. to you.. My one and only, one and only you.." Af
ter singing that line, Zeph changed again the song using his guitar, followed by everyone.

"Orange and Lemons na tayo ngayon!" Sigaw ni Collin at nagsigawan sila. They surely love bands.

Or is it because they’re going to sing "Yakap Sa Dilim"? But slower and sexier?

"Sandal mo sana.. ang ulo mo sa unan.."

Goosebumps. I felt chills when Zeph started the song. He even smiled after like he really wants people to
faint. "OHMYGOOOD, ANAKAN MO KO!" Sigaw ni Davi.

"Katawan mo ay.. aking kukumutan." Seb.

"Mga problema’y.. iyong malilimutan.." Luke.

"Habang tayo’y magkayakap sa dilim.." Drei.

"Huwag mong pigilin.. kung nais mapaluha.. Pakiramdam mo.. sana’y guminhawa." And then it’s Zeph ag
ain.

"Kung gusto mo ay magsigarilyo muna.. Bago tayo magkayakap sa dilim.." Caden.

And all of them, with the second voice vocalists.. "Heto na ang pinaka-hihintay natin.. Heto na tayo magka
yakap sa dilim.. O kay sarap ng mga nakaw na sandali..Habang tayo’y.. magkayakap sa dilim.."

And the song changed again. Shit, they’re really trying to make them pee their pants. It’s "Hanggang Kaila
n" now and again, slower.

"Labis na naiinip.. Nayayamot sa bawat saglit.." Nixon.

"Kapag naaalala ka.. Wala naman akong.. magawa.." Aron.

"Umuwi ka na baby.." Shit, it’s him again. Why are they like this?

"Go Cap! Para daw sa’yo ’yan!" At nagsigawan sila sa sinabi ni Bry. All of us don’t know who ’sayo’ is. Ma
ybe it’s Flaire.

"Hindi na ako sanay ng wala ka..Mahirap ang mag-isa.." Pagtuloy ni Zeph after laughing.

"Miss ka na daw niya!" Kantyaw ulit ni Luke.

"At sa gabi’y hinahanap-hanap kita.. Hanggang kailan ako maghihintay na makasama ka muli sa buhay k
ong puno ng paghihirap.."

"Pansinin mo na! Ilang araw nang lungkot ’yan!" Sabi naman ni Caden.

"Hoy, ano ba." Tumawa si Zeph at nagsi iritan sila. Even laughing turns them on. "Na tanging ikaw lang a
ng.. pumapawi sa mga luha.. At naglalagay ng ngiti sa mga labi.."

"KAMIKAZEEEEE!" Sigaw ni Zach at nagsigawan sila nang lumakas na ang tugtog dahil sinamahan na ni
la ng hardcore na drums.
"I’ll just get a drink." Pagpapaalam ko kela Davi at umalis sa crowd. Pumunta ako sa likod at kumuha ng g
lass para inumin. I know for sure this won’t make me drunk but I just need something to calm myself down
.

"SA DINAMI RAMI NG NAKILALA WALANG KAPARES KUNG SAYO’Y IHAHAMBING SILA!" Second so
ng after "Halik".

"ANG TAMIS AT WALANG KASING TAMIS NA UNANG TIKIM!!!"

"CAP, IKAW AH GUSTO MO TUMIKIM?" Rinig kong pang aasar nila at ang pagtawa ulit ni Zeph sa mic.

Nagsigawan sila. "AKO! KISS MO KO PAPI!!!"

Napailing na lang ako at kumuha ng finger food para papakin sabay balik ko na sa crowd, sa tabi nila Dav
i and Ali.

"Oh, last song na ho namin ’to. Huling Sayaw the Acoustic version." Sabi ni Drei.

"Ito na ang ating huling sandali.. Hindi na tayo magkakamali.. Kase wala ng bukas.. Sulitin natin ito na an
g wakas.. Kailangan na yata nating umuwi.."

Nang tumugtog na sila, tinanggal ni Zeph sa balikat niya ang gitara at pumunta sa may gilid para ilapag.

"Hawakan mo aking kamay.. Bago tayo mag hiwalay.. Lahat lahat ibibigay, lahat lahat." I laughed when L
uke sang that part trying to sound like a girl.

"Paalam sating huling sayaw.. May dulo pala ang langit.."

They’re patting Zeph’s shoulder and whispering something to him. He was laughing and smiling. "Kaya m
o ’yan, Cap." Somehow, narinig ’yun sa microphone.

"Kaya’t sabay tayong bibitaw.. Sa ating huling sayaw.."

"Di namalayan na malalim na ang gabi pero ayoko sanang mag madali.. Kay tamis, kay sarap ngunit ito n
a ang huli.. kailangan na yata nating umuwi."

Umikot si Zeph papunta sa may backstage and he’s gone now. I don’t know where he’s going. Maybe he
needs to pee.

"Hawakan mo aking kamay bago tayo mag hiwalay. Lahat lahat ibibigay, lahat lahat.."

"Teh, san na siya?" Tanong ni Davi sakin.

"How would I know? Baka nasa restroom." Sabi ko naman.

"OHMYGOD!!!" Napatakip si Ali sa bibig niya at napahawak sa balikat ni Davi.

"Why? What the hell? May dumi ba sa mukha ko?" I asked, conscious.

And I felt a hand on my shoulder.

"Paalam sating huling sayaw.. May dulo pala ang langit.."

When I turned around, I whispered a curse word and tried to cover my mouth.
"Gulat ka ata?" Zeph smiled in front of me holding a rose on his other hand. "Uhmm.. Wait lang, nawala pr
inactice ko."

"Kaya’t sabay tayong bibitaw.. sa ating huling sayaw.. GO CAP!!!"

"Ano.. Uhm.." Napakamot siya sa ulo niya. I just hope he won’t say something about apples again.

"Sorry." I said. I mean.. BOTH of us said.

My eyes widened when someone pushed me. Buti na lang mabilis ang reflexes ni Zeph, being an athlete..
He put a hand on my back to stop me from falling.

"Oops, sorry! Accident! Na-push." Nagpeace sign si Davi.

I can’t think about how close we are right now. I can barely think about anything.

"Okay ka lang?" Tanong niya at agad akong nag step back.

"Yeah. Yeah, of course." I gave him a little smile. I’m aware some people are already looking at us. Most
of them, disappointed because they think Zeph is.. in a relationship now but they’re wrong.

"Encore! Summer Song kahit hindi Summer!" At tumugtog na ulit ang Aces. "Magkatabi tayo sa duyan.. S
a ilalim ng buwan.. Buhangin sa ating mga paa.. Ang dagat ay kumakanta!"

"Matagal naring magkakilala.. Minahal na kita.. Simula pa nung unang.. Unang makita ang iyong mga mat
a.." Pagsabay niya sa kanta tas humawak pa siya sa dibdib niya. "Ops. Kanta lang ho. Kanta lang." At tu
mawa siya.

Napairap na lang ako at pinitik ang noo niya.

"Sana ay h’wag nang matapos tooooong.. Pagibig na para lamang sa iyo... Woh oh~!" Kanta niya ulit at n
akikisabay sa crowd na mag wave wave ng hand. He’s looking at the stage now so I did the same. "Gusto
kong tumalon, tumalon sa saya dahil ikaw ang kapiling. Sa iyo, sa iyo, sa iyo lamang ang puso ko!"

"CAP, AKBAY NAMAN DYAN!" Kantyaw ng Aces sa stage.

Nanlaki ang mata ko. What? Did I hear it right?

"Wag ganon! Friends only!" Sigaw ni Zeph sabay tawa. "Friends nga ba? Friends na ba tayo?" Tanong ni
ya sakin.

"Uhm, yeah, sure." Tumango na lang ako.

"Nice! Dahil friends na tayo.. Tuwing ika’y nalulungkot nandito lang ako pangako ko sa’yo.. Hindi kita iiwa
n! Huwag kang mag-alalaaa.." Pagkanta niya ulit.

"Really." Napailing na lang ako.

"Ikaw lang ang aking mamahalin! Hanggang sa langit ikaw ay dadalhin! Tara na, tara na, tara naaaa!" Hu
marap siya sakin. "Ops, kanta only. Hahaha, theme song na natin ’to, ah! Hahahaha!"

He really likes messing around with me. Now, I don’t even know if.. I don’t know. I don’t want to think any
more.

Let’s just let this moment happen.

***

Third Person’s POV

"Bossiiiiing Ppppprreeeessssss!!!" Rinig na rinig ang lakas ng sigaw ni Zeph sa hallway nang makita niya
sa kabilang dulo si Jiara na naglalagay ng gamit sa locker. Tumakbo siya at nagsorry sa mga nabunggo n
iya, para lang maabutan si Ji. "Hi!" Bati niya nang nasa tapat na siya nito.

"Hey." Bati din ni Jiara sa kanya. "What are you doing here? Walang training?"

"Meron! Pero diba.. nangako ako sayo na kakain tayo ngayon!" Sabi niya at kumunot ang noo ni Jiara.

"What? When?" Tanong niya dahil wala naman siyang naalalang ganon.

"Ngayon! Kakasabi ko lang. Puahahaha, tara na!" Hinawakan niya ang kamay ni Jiara at hinatak palabas
ng building.

"Where the heck are we going?!"

Huminto si Zeph sa may parking nang mapagod na. Napahawak siya sa tuhod niya habang hinihingal. "T
eka! Hahaha! Joke lang. Pinapatawag tayo ni Papsi mo sa Zedvage." Nilahad niya ang kamay niya. "Pen
geng keys, Boss."

"Wait, what?" Napakurap si Jiara.

"Keys?" Ulit ni Zeph.

"What?!" Sigaw ulit ni Jiara. "Why would I kiss--"

"Susi ng sasakyan?" Hindi na tinuloy ni Jiara ang sasabihin dahil mapapahiya lang siya. Agad niyang kinu
ha ang susi at binigay kay Zeph saka dere-deretsong pumasok sa kotse. Tumawa na lang si Zeph at sum
akay na din.

Pagkarating nila ng Zedvage, agad silang dumeretso sa may Cheatra kung saan naghihintay si Jaxvien. "
Dad." Pagbati ni Jiara. Napalingon siya at nakitang nandito ang lahat. Pati ang mommy niya.. Ang Gunner
at Kingstern pati ang mga anak nila. Ang iba sa Blackrick at Piersage ay nandito din. "What the hell is ha
ppening?"

"Oy, teka. Hindi pa ko ready sa meet the WHOLE family, ah!" Pag atras ni Zeph.

"Ugok!" Sigaw ni Jinx.

"Nandito na ang lahat." Tumayo na si Jax at pumunta sa harapan. "May problema tayo."

"Shit." Bulong ni Jiara. "What happened?"

Nilapag ni Jax ang newspaper sa table at pinaikot. Nang makarating ito kela Jiara, napatakip si Zeph sa b
ibig niya. "A bombing. In Densiara?" Tanong ni Jiara. "How many were killed? And who are the people be
hind this?"

"More than 50." Sagot ni Jinx.

"Signal ’yan." Sabi ni Jax at napatingin sila sa kanya. "Ng pagpapakilala ng bagong grupo."
______________________________________________________________________________

Let’s start.

Happy birthday Keila! Panghe mo.

Chapter 12

The multimedia.

Third Person’s POV

"Jinx.. Magsama sama kayo nila Asher, Yuri, Jude. Masyado pang bata si Trey at Tris para makigulo dito
at ayaw din ni Jadzia." Agad namang tumayo si Jinx at pumunta sa grupo ng mga tropa. Magkakasama n
a sila sa school, hanggang Zedvage ay magkakasama pa din sila.

"Ano ba ’yan, sawang sawa na ko sa mukha niyo!" Reklamo ni Jinx.

"Sawang sawa na ko sa mukha ni Jodi!" Kantyaw ni Asher. "Sayo, hindi. Papi kita, eh." Kinindatan niya si
Yuri at umirap ito.

"Magpagalingan na lang tayo, oh!" Paghahamon ni Jude.

"Kala mo talaga! Jackstone nga di ka manalo nalo!" Sabi ni Yuri.

"What a good idea to bring all the KIDS together, Dad." Bagot na sabi ni Jiara.

"Gusto mo ba sila samahan?" Tanong ni Chiara at agad napaayos ng upo si Jiara.

"Heck, no!" Iniisip pa lang niya ay parang nabibingi na siya sa bangayan ng mga ’to. Walang oras na lumil
ipas na hindi sila nag aasaran kapag magkakasama. Kaya lagi silang nao-office, eh.

"Si Zeph?" Tanong ni Chiara.

"I don’t know. He’s--" Napatigil si Jiara nang makitang nakikipag usap si Zeph sa Kingstern at Gunner at n
agtatawanan pa sila doon. "Right. Okay, Mr. Friendship! Time to get your ass back here!" Sigaw ni Jiara a
t agad namang lumingon si Zeph at bumalik sa tabi ni Ji.

"Zeph, ah! Mamaya, ha!" Sigaw ni Carrissa at tumango si Zeph.

"Sige, Tita! Promise! Pangako ’yan!" Tumatawang sabi ni Zeph bago umayos ng upo. Kumunot naman an
g noo ni Jiara sa kanya. "Bakit? Ano meron?"

"Tita?" Ulit ni Ji.

"Oo! Tita! Tsaka mga Tito!" Turo niya sa Kingstern. "Bakit? Masama ba? Ayaw mo nun? Pwede na tayo
magpakasa-raaaay ko!" Napatigil siya nang pingutin siya ni Chiara. "TEKA JOKE LANG ’YON, MUMSHIE
!"

Binitawan siya ni Chi nang dumating na ulit si Jax. "Kaya niyo bang labanan ang isa’t isa?" Tanong kaaga
d nito.

Nagkatinginan si Jiara at Zeph. "What?/Ayoko ho siya saktan." Sabay nilang sabi at kitang kita kung ano
ang pinagkaiba nilang dalawa.
"Oh, no. I guess you’re underestimating me." Tinaasan siya ng kilay ni Jiara.

"Hindi ho, boss." Tinaas ni Zeph ang dalawang kamay niya para sumuko. Baka hamunin pa siya nito, edi
siya ang talo dahil hindi naman niya kayang patulan si Jiara.

"Grey field. Kayong dalawa. Ngayon na." Utos ni Jax at tumayo kaagad si Jiara.

"HA?! SERYOSO HO?!" Sigaw ni Zeph pero paakyat na si Jax sa grey field. "Hala naman, oh!" Napailing
na lang si Zeph at wala nang nagawa kundi sumunod habang sinusuot ang gloves niya na bigay pa ni Jax
.

"MAGLALABAN SILA?! TOTOO BA?!" Sigaw ni Jinx.

"Nako, patay!" Napailing si Yuan.

"Wag kang mag alala, Yuan! Mukhang magiging masaya ’to panoorin!" Tuwang tuwang sabi ni Aider at u
makyat na din sila.

"Nasisiraan na ata ng ulo si Jaxvien." Umiling din si Javiera.

"MGA TEH, BAGO KONG PAPI!!!" Kinikilig na sabi ni Emily. "SI ZEEEEPHHH!"

"Gaga, tantanan mo ang bata!" Binatukan siya ni Chiara. "Hanap ka ng ka-edad mo!"

"At least makikita na natin kung anong level ang skill ni Zeph. Hindi naman siya papasabakin ni Bossing k
ung hindi niya kaya ang sarili niya diba? Tutal, nauna niyang kinalaban si Zeph." Sabi ni Jeris.

"HA?! KINALABAN NI JAX SI ZEPH?! I MEAN.. KINALABAN NI ZEPH SI JAX?!" Gulat na sabi ni Carriss
a. "Ano nangyari?! Napuruhan ba?!"

"Makikita niyo ang sagot pag nanood na kayo. Kaya shhhh." Sabi naman ni Tevin na may hawak pang po
pcorn kasama ang kambal na anak.

"Handa na ba?" Tanong ni Jaxvien sa dalawa. Nag stretch ng braso si Jiara at nakabusangot lang si Zep
h na inaayos ang kutsilyo. Tig isa sila. Mukha namang hindi nila papatayin ang isa’t isa.

"Kailangan po ba talaga ’to?" Reklamo ulit ni Zeph.

"Kailangan rin nila makita kung marunong ka lumaban." Sabi ni Jax at napa buntong hininga na lang si Ze
ph at pumwesto na sa kabilang dulo.

Pagkasignal ni Jax, lumapit kaagad si Jiara kay Zeph at siya na ang naunang sumaksak pero umilag sa g
ilid si Zeph. "Papatayin mo ata talaga ako, eh!" Reklamo ni Zeph pero hindi siya pinansin ni Jiara at sinipa
lang ang tuhod niya kaya napaluhod ang isa niyang tuhod. "Hindi ’to proposal, ha!" Defensive na sabi niy
a.

"Gunggong, umayos ka!" Sigaw ni Jinx. "Papatayin ka niyan!"

Sinipa ni Ji si Zeph pahiga at umupo sa tyan nito at inambahan ulit siya ng saksak pero nahawakan ni Ze
ph ang pulsuhan niya at inipit niya ang binti nito saka tinulak din pahiga para mapalit ang pwesto nila. Aga
d tumayo si Zeph at hinayaan si Jiara na makatayo din.

Inambahan ulit siya ni Jiara ng suntok pero yumuko ito at sunod sunod na inilagan ang mga sapak ni Jiar
a. "Boxing na lang! Boxing! Baby Boxing! Hahaha!" Tumatawang sabi ni Zeph. Natawa tuloy si Jiara saglit
pero sinubukan ulit magseryoso ang mukha.
"Use your knife, Zeph." Bulong ni Jiara sa kanya.

"Eh, ayoko nga, eh." Nasa bulsa niya lang kasi ito at hindi niya nilalabas.

Tinapatan siya ni Jiara ng kutsilyo sa leeg at hinawakan ni Zeph ang kamay niya at sinipa ito pataas kaya
nabitawan ni Jiara ang patalim na agad namang sinalo ni Zeph sa isang kamay habang hindi gumagalaw
sa pwesto. Nang makuha niya ito, binigay niya ulit kay Jiara.

"Are you trying to tease me?" Tanong ni Ji nang hawakan ulit ang patalim niya. Sinikmuraan niya si Zeph
bigla at napahawak ito sa tyan niya. Iipitin na sana ni Jiara sa binti niya ang leeg nito para ibagsak sa sahi
g pero nahawakan ni Zeph ang binti niya at siya ang bumagsak, at nasa taas niya nanaman si Zephyr.

"Tama na kasi." Ngumuso si Zeph at napakamot sa ulo. "Suko na ko, okay? Ansakit ng sikmura ko, men!"

Tumayo na si Jiara at tinago ang kutsilyo. "He won." Sabi nito.

"Hindi ho. Si Jiara ho ang nanalo." Pag kontra ni Zeph.

"No. Zeph won."

"Siya ho talaga."

"Hoy, wag sa harap namin!" Sigaw ni Jinx. "Sasapakin kita, magroroll ’yang mata mo at makikita mo utak
mo!"

"Nag-tie din sila ni Jax?" Tanong ni Carrissa.

"Mas magaling si Boss pero kayang labanan ni Zeph si Bossing sa kamao lang. Sa baril, hindi pa siya ma
alam." Pagpapaliwanag ni Aider.

"Magkagrupo kayong dalawa." Sabi ni Jax. "Kayo ang magle-lead."

"What?!" Sigaw ni Jiara. "Magle-lead?! But Dad, I thought you’re the one who--"

"Kailangan niyo nang matuto magplano at mapag isa. Pero wag kang mag alala, kasama niyo pa din kami
pero kapag kailangan niyo lang ng tulong. Henerasyon niyo na ’to. Ituturo namin sa inyo ang mga kailang
an niyo matutunan." Sabi ni Jax at tinapik sa balikat ang anak.

"Oo nga. Tingin niyo papabayaan ba namin kayo?" Sabi ni Chiara. "Jiara, may tiwala ako sayo. Zeph.. Oo
na, may tiwala na din ako sayo."

"Yes, Ma’am!" Masayang sabi ni Zeph dahil okay na siya kay Mumshie at Papsie. "Uhm.. Ano po ba gaga
win? Hehe." Naguguluhang tanong niya. Hindi naman niya alam kung saan sila magsisimula. Paano, eh,
pinakita lang ni Jaxvien na may bombing na naganap pero hindi sinabi ang gagawin nila para doon.

"Siguradong pupunta sila sa Kassanight." Sabi ni Jinx. "Nanggaling na sila sa Densiara at nakita na din sil
a sa Chancasia, at sa iba pang bansa. Siguradong darating din sila dito."

"Ano bang gusto nila mangyari?" Tanong ni Jude.

"They want to lead. They want to be recognized. Or.." Tumingin si Jiara kay Jax. "They’re members of.. Q
uertige. Those who ran away. If they’re seeking for revenge, that’s not impossible. Members of their group
already dedicated their lives for the guild and we were the ones who ruined it. I guess?"
"Bat hindi na lang muna natin alamin kung sino sino sila para malaman natin kung ano talaga ang kailang
an nila?" Suggest ni Zeph.

"Good." Tumango si Jax. "Wala akong sasabihin. Kayo umalam ng mga kailangan niyo alamin."

"Okay! UNO na!" Pag aaya agad ni Aider nang hinatak siya ni Jeris pabalik. "Ano ba?! Scared to lose?!"

"Hindi pa kasi tapos! Ilan ang anak ng Piersage at Blackrick?" Tanong ni Jeris.

"Ang bagong henerasyon ng Piersage ay binubuo ng tatlo. Si Flaire, si Dwayne, at si Jill. Isasama na nati
n sa kanila ang dalawang miyembro ng bagong Blackrick. Si Kier, at si Aki." Pagsagot ni Jax. "Pero kaka
alis lang nila dahil may mga gagawin pa sa school."

"OKAY! UWIAN NA! UNO NA!" Pag aaya ulit ni Aider.

***

"Wag ka na mag isip tungkol don, kumain ka muna." Sabi ni Zeph na nakapahalumbaba at pinapanood la
ng si Jiara na kumain. Nakangiti pa siya.

"Please don’t watch me while I’m eating. That’s rude." Pagbawal ni Ji dahil naiilang siya sa titig nito at hin
di maka kain ng maayos.

"Eh tapos na ko kumain, eh. Ano magagawa ko? Edi tumunganga." Nakangiting sabi pa din ni Zeph. Nak
u-cute-an siya sa way ng pag-kain ni Jiara ng burger dahil hinihiwa niya pa ito ng kutsilyo imbis na isalpak
na lang sa bibig.

"Tell me about yourself." Suggest ni Ji.

"Okay! Uhm.." Nag isip si Zeph ng sasabihin. "Favorite color ko ay gray. Favorite food ko ay spaghetti at s
inigang. Favorite drink ko ang apple juice. Uhm.. Favorite number ko ang birthday mo. Favorite person ko
ay ikaw. Takot ako sa insekto. Takot din ako na mawala ka.. Uhm.." At tumawa na ito. "Joke lang, joke la
ng."

"How about your family? Is it okay to tell me about that?" Tanong ni Jiara.

"Ahh.." Nag iba ang ekspresyon ng mukha ni Zeph pero ngumiti na din siya agad. "Alam mo naman na, e
h. Yung nanay at Tita ko na lang ang kasama ko sa bahay. Sa Trinidad talaga kami nakatira pero lumipat
kami nung.. Uhm.."

"Nung?"

"Nung namatay tatay ko." Parang hirap na hirap siyang sabihin ’yun at napansin din ni Jiara kaya tumigil s
iya sa pag-kain. "Lumipat kami kasi.. Nilayo nila ako.. sa lugar na ’yun. Ayaw nila ako doon dahil doon siy
a namatay, eh. Sa harap ko."

"Stop." Ngumiti si Jiara. "Just tell me about your uhm.. Past relationships with people?"

"Ah, sige!" Nag iba ulit ang ekspresyon niya. "Alam naman ng lahat ’yung kay Flaire diba?"

"What? Na you’re in a relationship?" Napatingin kaagad si Zeph kay Jiara na nakataas ang kilay sa kanya
.

"Hindi, ah!" Tanggi niya. "May iba akong ka-relationship! Tsaka diba nga! EX na ’yon. EX. Kapag ex na, E
KIS na!"

"So sino ’yung ka relationship mo?"

"Edi ikaw!" Turo niya kay Ji. "Relationship! Friend-SHIP. Sounds like!"

"Ah.. Tell me about your confession. The one you mentioned.. last time." At sa wakas, nakahanap na si Ji
ara ng pwedeng maitanong. Matagal na din siyang nacu-curious doon dahil hindi niya matandaan sa dam
i nila.

"Wag na, nakakahiya." Nahihiyang sabi pa ni Zeph. "Kasi ganto ’yun, eh.." Napangiti na lang si Jiara sa k
anya. Kunwari pa nahihiya. "Diba nga.. Nagkita tayo nung ninakaw wallet ko. Hinanap kita nun! Sinearch
kita sa Nearby ng Facebook ganon! Tapos wala! Nakita lang kita noong naisipan ko.. Naisipan ko lang na
man.. na mag-aral! Tapos nakita kita sa history book!"

"Oh." Tumango si Jiara. "Yeah. I was in the history book."

"Edi nagulat ako! Tapos nag aaral ka nga daw dito! Eh sakto, dahil nga lumipat na rin kami ng bahay, lilip
at na din ako ng school! Parehas tayo! Edi boom! Schoolmates!" May sound epeks pa siya mag kwento. "
Tapos edi sinusubukan kong kausapin ka lagi nung kakalipat ko lang kaso hirap, eh! Ang taas mo, eh! Hir
ap i-reach kaya naging isa na lang ako sa mga nagbibigay ng letter!"

"I need to find those letters." Pang aasar ni Ji.

"Wag na! Nakakahiya ’yon. Basta ayun na nga! Eh diba lagi ka nasa rooftop ng building! Edi sinubukan ko
lang naman na pumunta sa rooftop! Nakita kita don! Tinadhana kasi talaga tayo ni Lord. Wag ka na kum
ontra doon. Tapos nanginig buong kalamnan ko nang makita kitang nakatayo na sa may pinakadulo! Ana
k ng!"

"Omg!" Napatakip si Jiara sa bibig nang maalala na bigla. "THAT was you?! Hahahahahaha!" At nagtingin
an ang ibang mga customer sa lakas ng tawa niya. "OMG HAHAHAHAHAHA!" At hindi pa ito maka move
on.

"Oo na, oo na! Sige, tumawa ka lang!" Umirap si Zeph.

Napapunas na ng luha si Jiara kakatawa. Hindi niya alam bakit niya nakalimutan ito.

*Flashback*

Naglalakad lakad lang si Jiara sa may dulo ng rooftop para magpahangin. Naka-lock ang pinto dito pero
marunong siya magtanggal ng padlock kaya nakaka akyat siya rito.

Si Zeph naman ay nakitang nakabukas ang pinto kaya agad na lumabas dito at halos mahimatay nang m
akitang nakatayo na sa may dulo ng rooftop si Jiara. "WAG!!!!" Iyon ang unang lumabas sa bibig niya.

Lumingon si Jiara sa kanya. Dahan dahang lumapit si Zeph sa kanya na para siyang asong mangangagat
. "Excuse me?" Tanong ni Ji.

"Wag na wag mong gagawin ’yan, Pres! Mapag uusapan natin ang problema mo!" Sigaw nito dahil baka
hindi sila magkaintindihan sa lakas ng hangin. "Bumaba ka dyan, please!"

"Do I know you?" Tanong ni Ji sa kanya.

"Hindi! Pero kilala kita! At alam kong may mga nagmamahal sayo! Ang pamilya mo.. Tapos mga kaibigan
mo.. Tapos.. Tapos ako!" Turo ni Zeph sa sarili niya. "OO TAMA! AKO! ISA AKO DON! KAYA BUMABA K
A DYAN! PROMISE MAKIKINIG AKO SA KUNG ANO MAN PINAGDADAANAN MO! DI KITA IIWAN!"

Bumaba si Jiara at naglakad palapit habang tumatawa. "What an idiot." Sabi nito at nilagpasan si Zeph pa
alis.

*End*

"Malay ko naman, diba?" Sumimangot si Zeph. "Ubusin mo na nga lang ’yang pagkain mo dyan."

Pinagpatuloy na ni Jiara ang pag-kain niya at tumatawa tawa pa din kapag naaalala ang nangyari. Gusto
niyang isulat ito para hindi niya makalimutan dahil isa ito sa mga pinaka nakakatawang nangyari sa buha
y niya.

Sa katunayan, puro nga ata kasama si Zephyr sa mga nakakatawang nangyari sa buhay niya. Baka ito tal
aga ang nagpapasaya sa kanya.

"Let’s go!" Tumayo na si Ji nang matapos na silang kumain. Nasa mall kasi sila dahil inaya niyang kumain
si Zeph at para na rin mapag usapan ang tungkol sa misyon.

"Zeph!"

Napalingon silang dalawa kay Flaire na naglalakad palapit na may dalang mga shopping bags. "Hi Jiara!
Ano ginagawa niyo dito?"

"Hey." Maikling bati ni Ji.

"Ah, wala naman. Kumain lang! Ikaw?" Friendly na tanong ni Zeph.

"Shopping lang. Uhm, can you help me with these? Ilalagay ko lang sa car." Pagtukoy ni Flaire sa mga da
la dala niya.

Bilang isang mabuting lalaki, pumayag naman si Zeph. "Ah, sige. Saan ba?" Kinuha ni Zeph ang mga dal
a niya at binuhat. "Bossing Pres, wait lang, ah! Tulungan ko lang ’to. Babalik ako agad!" Pagpapaalam niy
a.

"Yeah. Go." Plain na sabi ni Ji at pinanood lang umalis ang dalawa. Napairap na lang siya at nag tingin n
g mga damit sa Shadows.

Kumuha siya ng shopping bag at kung ano ang magustuhan ay lagay lang siya ng lagay sa sobrang inis n
iya.

"Bossing Pres!" Nakangiting salubong sa kanya ni Zeph. "Kanina pa kita hinahana--" Napatigil siya nang
pwersahang binigay sa kanya ni Jiara ang dalang bag na puno ng mga damit na isusukat niya.

"Can you also help me with these?" Pang mo-mock niya kay Flaire.

"Apkors!" Ngumiti naman si Zeph na hindi nagegets ang nangyayari. Hindi na siya ulit pinansin ni Jiara. B
asta tinatambakan lang siya nito ng damit. "Masusuot mo ba ’to lahat?"

Hindi siya pinansin nito at naglakad lakad lang.

"Huyy.." Pangungulit ni Zeph pero hindi pa rin siya nito kinakausap. "Galit ka ba?" Nagtatakang tanong ni
ya. "Oy!"

"What!" Sigaw ni Jiara sa kanya habang naghahanap ng damit.

"Galit ka?" Naguguluhang tanong ni Zeph. "Bakit? Bat ka galit?" Sunod lang siya ng sunod dito, buhat bu
hat ang mga damit.

"Eh iniwan mo ko kanina, eh!" Parang batang sabi ni Jiara kahit hindi naman talaga siya doon naiinis.

"Edi sorry na." Hinabol siya ni Zeph at pumunta sa harapan niya. "Sorry na po." Iniwasan lang siya ni Jiar
a. "Sige, gumanyan ka pa. Iisipin ko na talagang nagseselos ka, eh!" Pang aasar ni Zeph.

"Why would I be?" Umirap si Jiara. "I’m just mad because you made me wait."

"Sorry na nga, eh. Bat di mo ko pinapansin?" Pangungulit pa nito.

"Susukatin ko na!" Kinuha na ni Jiara ang mga damit at pumunta na ng fitting room. Hinintay lang siya ni
Zeph sa labas at naglaro na lang ng Cooking Mama habang naghihintay dahil sobrang dami nitong susuk
atin. "Is this dress okay?" Tanong ni Ji.

"WHOA WHOA WHOA!" Tumayo si Zeph at napatakip sa bibig niya nang makitang nakasuot ito ng maikli
ng red dress. "Whoa! Totoo ka ba? Miss, baka pwedeng labas tayo minsan!"

Tumawa si Jiara at sinara na ulit ang pinto para magpalit. Kotang kota siya sa papuri kapag kay Zeph niy
a pinapatingin ang mga damit. Pagkatapos nila magbayad, tinulungan siya ni Zeph na magbuhat.

Habang nilalagay nila ang mga gamit sa sasakyan, napasandal si Zeph at siningkitan ng mata si Jiara. "O
y, friend." Tawag niya dito.

"What?" Tanong ni Ji na busy nag aayos ng gamit.

"Crush mo ko ’no?" Walang hiyang tanong nito.

"Are you hearing yourself?" Pambabara ni Jiara. "Come on, Zeph. Just help me with this."

"Crush mo ko ’no? Nagselos ka kay Flaire ’no?" Pang aasar pa ulit nito. "Dali na! Aminan na tayo, dali! Ak
o mauna."

"What?" Inis na tanong ni Ji. "Just shut up and help m--"

"Crush kita." Simpleng sabi ni Zeph pero ang lakas ng impact nito sa kaluluwa ni Ji.

_______________________________________________________________________________

Confident.

Chapter 13

Jiara’s POV

I stopped doing what I was doing and looked at him in the eye, then I snorted. "What? Haha!" Pinagpatulo
y ko ulit ang pagaayos ng gamit. I saw him smile and he covered his mouth to hide it.

"Kunwari ka pa." Tumawa siya at binuhat ang mga natitira pang paper bag at nilagay sa likod. Pagkasara
niya, sumandal siya sa kotse at tinignan ako. I feel awkward. I don’t like him staring at me. "Crush mo din
ako, di ka lang aware!"

I rolled my eyes. I won’t take his said ’confession’ seriously since I know he likes messing around with me
. I don’t want to make assumptions. Though, I know we got closer after our fight which is good for me sinc
e I finally earned another friend.

And my friend is damn good-looking.

Sumakay na kami sa kotse at nagdrive pabalik ng Zedvage. We’re taking over another headquarter for th
e new generation. We bought some things, decorations and furnitures to place here because it’s empty.

This is the first time we’re using this room. "Put that at the center and move that sofa to the left." Turo ko s
a may sofa at sumimangot sakin si Zeph.

"Porket macho ako, ah!" Pero sinunod niya din naman ang utos ko. Buhat buhat niya ang side table at nil
agay sa may gilid at tinulak ’yung sofa.

Dumating na din ’yung iba pang pina-deliver namin na furnitures dahil hindi ’to kasya sa kotse, obviously.
"Kuya, pakilagay na lang ’yung bed sa may black na kwarto." Turo ko sa isang pinto.

Buhat lang sila ng buhat habang tinitignan ko sa magazine ang gusto kong itsura. Pagkatapos, umalis na
din sila. "Perfect!" I exclaimed. "Now, time to organize the weapons!" Turo ko sa magkakapatong patong
na boxes ng new weapons na binigay ni Daddy.

"Jusko!" Napapunas ng pawis si Zeph at tinaas ang sleeves ng shirt niya. "Whoo, sige! Kaya ko ’to!" I lau
ghed at him while he was pushing the boxes. Pinalagay ko lahat sa may isang buong kwarto na puro shel
ves.

"This is good." Tinaas ko ang glasses na may camera sa gilid and the little monitor kung saan ito makikita
.

"Wow, high tech! Yan gusto ko, eh!" Sabi ni Zeph habang nilalagay sa pinakataas ’yung bazooka. It was h
uge and heavy. Hindi ko alam pano niya nabuhat ’yon. "Eto, ano ’to?" Tinaas niya ang isang maliit na par
ang can.

"Oh, that’s the smoke. Don’t shake it. Place it there." Turo ko sa shelves na puno ng mga pasabog. The d
eadly perfumes. "You need to be familiar with those things. Tuturo ko sayo mamaya."

"Tapos na ba? Wala na?" Tanong niya pagkalagay niya ng pinaka last na sniper rifle. Tumango ako at bin
agsak niya ang sarili niya sa sahig. "Sa wakas!!!! Sa wakas naman!!"

"You know, you can stay here if you don’t want to go home.. Unless you still want to stay at Seb’s house."
I wonder what really happened between him and his mom. I don’t want to ask about that since he’s sensit
ive on that part.

"Sige, hmm, pwede din naman." Tumango siya. "Uuwi ako ngayon, eh. Kailangan ko kuhanin damit ko." H
e gave me a smile.

"Do you.. want me to come with you?" I’m just concerned about what will happen. I don’t want to see him
cry again.

"Hindi na! Kaya ko na ’no! Malaki na ko!" Tumawa siya at tumayo na.

***

Third Person’s POV

Huminga ng malalim si Zeph bago pumasok ng bahay. "Nakauwi na ko." Sambit niya bago inayos ang sa
patos sa gilid.

Pero hindi niya nakita ang nanay at tita niya na nagsusugal. Mukhang walang tao sa bahay kaya umakyat
na lang siya papunta sa kwarto niya ngunit nakarinig siya ng kalabog sa kabilang kwarto.

Binuksan niya ang pinto at nanlaki ang mata nang makita ang ina na may kasamang bagong lalaki sa kw
arto. "Zeph! Ano ba ’yan!" Agad tumalikod si Zeph at pumasok sa kwarto niya.

Napaupo siya sa kama at napatakip sa mukha. Hindi na bago ’to pero hindi pa rin maalis sa isip niya kap
ag nangyayari ito. Ilang lalaki na ang inuuwi nito sa bahay sa sobrang desperada nitong humanap ng per
a pang sugal. "Hoo.." Bumuntong hininga si Zeph at napailing na lang, umaasang maaalis sa utak niya la
hat.

"Zeph." Binuksan ng ina ang kwarto niya. "Si Albert nga pala." Pagpapakilala nito sa lalaking kasama.

"Oh?" Napatawa ng sarkastiko si Zeph. "Pang ilan mo ’yan? Pang singkwenta?"

"Pigilin mo ang kabastusan ng bunganga mo, ha!"

Tumayo si Zeph at lumapit sa lalaki. "Magkano binayad mo sa kanya? Limang daan? Ahh, masyadong m
ura.. Pero lahat naman papatulan niyan para sa pera, eh." Tinignan nito ang ina. "Diba?"

At nakatanggap kaagad siya ng isang sampal, sunod ay kinwelyuhan siya ng lalaki at idiniin sa pader. "Ak
ala ko hindi totoo na gago ka. Gago ka pala talaga!" Sinuntok siya ng lalaki at hinayaan niya lang ito.

"Nagagalit ka? Kasi totoo?" Pang aasar pa ni Zeph at susuntukin na sana siya ulit nito ngunit tinuhudan ni
ya ito sa sikmura at nang mapaluhod, hinawakan niya ang buhok nito at tinaas ang mukha para mapating
ala sa kanya. "Hindi ganon sumuntok." Kinuyom niya ang kamao niya at sinuntok ito ng malakas na nawa
lan ito ng malay.

"ALBERT!!!" Sigaw ng ina at lumapit sa lalaki. "HAYOP KA! ANO NANAMAN GINAWA MO?! KATING KA
TI BA PUMATAY ’YANG KAMAY MO, HA?! ANAK BA KITA, HA?!"

"IKAW? NANAY BA KITA?!" Ganting sigaw ni Zeph. "Wag kang mag alala, hindi pa ’yan patay." Saka nito
malakas na sinara ang pinto.

Kinuha niya ulit ang bag at naglagay ng panibagong mga damit doon. Pero ngayon, lahat na ng gamit niy
a ay dadalhin niya. Mas gusto niyang manatili na lang sa Zedvage kesa araw araw silang magsigawan at
magsakitan ng ina. Lagi namang ganon tuwing umuuwi siya.

"ANO?! DINADALA MO NA LAHAT NG GAMIT MO NGAYON?! BAKIT?! MAY TRABAHO KA NA?! KAY
A MO NA BUHAYIN SARILI MO?!" Sigaw ng ina pagkapasok.

"Kayong dalawa nga ng kapatid mo binubuhay ko, sarili ko pa?! Aalis na ko dito. Makipag bayuhan ka sa
mga lalaki mo nang makahanap ka ng pang tustos sa sarili mo! Kung wala.." Sinara nito ang cabinet. "Ma
gutom kayo."

"Pagkatapos kita alagaan ng ilang taon, eto ang igaganti mo sakin?! Nasan ang utang na loob mo?!"

"Binayaran ko na lahat ng utang na loob ko sayo.." Tumawa si Zeph. "Pinang sugal mo nga, diba?" Saka
kinuha pa ang ibang gamit bukod sa damit. Lahat ito ay pinagkasya niya sa dalawang maletta.

"SAAN KA PUPUNTA?! BUMALIK KA DITO!"

"Sa impyerno!" Sigaw ni Zeph sabay hatak ng dalawang maletta paalis.

***

"Jesus, what happened?!" Napatayo si Jiara nang pumasok si Zeph sa headquarters.

"Anak ng, nawala ka lang saglit, may bagong sugat ka na?!" Sabi ni Jinx habang kumakain ng chichirya a
t nanonood ng movie.

"Hindi mo ata pwedeng iwan ’yan, Kumander, eh!" Sabi ni Jude.

"At ikaw? Tingin mo kaya mo na sarili mo?" Nakapamewang na sabi ni Ali sa kapatid. "Maghugas ka ng pl
ato don! Yung pinagkainan mo, hala, wag kang dugyot at iipisin tayo dito!"

"IPIS?! SAAN?!" Sigaw kaagad ni Asher at tumungtong sa sofa.

"HA?! IPIS?!" Sigaw din ni Zeph at nagpanic.

"ANONG IPIS?!" Sigaw ni Jude. "MERON?!"

"Mga bobo." Bulong ni Yuri at napailing na lang. "Maghugas ka na nga lang, Jodi!"

"Ano? Pinagsisisihan mo na bang makasama kami? Puahahaha!" Pang aasar ni Jinx sa Ate niyang bwisit
na bwisit sa sobrang ingay.

Pumunta na si Zeph sa kwarto niya at binuksan na ang maletta para maglipat ng gamit. Habang nilalagay
niya ang mga ’to sa cabinet, biglang pumasok si Jiara na may dalang first aid kit. "Hi, Pres!" Masayang b
ati ni Zeph.

"Sit down." Turo ni Ji sa kama at sumunod naman si Zeph. Nilabas ni Jiara ang bulak at nilagyan ito ng cr
eam saka dahan dahang nilagay sa sugat ni Zeph sa may cheekbone. "Sino nakaaway mo?"

"Wala, nauntog lang mukha ko sa pader!" Pagpapalusot nito.

"Okay. I’ll accept that one and pretend that it wasn’t a lie." Hindi na lang nagsalita si Jiara at nilinis ang su
gat nito saka niya nilagyan ng band aid na may design pa.

"ATE ATE!!!" Biglang silang napatingin kay Jinx na nasa pinto. "Tignan mo." Binigyan siya nito ng papel n
a naglalaman ng misyon. "Pinapabigay ni Papsi."

"In 20 minutes, may magaganap na raid sa factory sa Renes. They’re asking for money from the Royaltie
s pag hindi, they will kill people." Pagpapaliwanag ni Jiara.

"So bibigyan niyo sila ng pera?" Tanong ni Zeph.

"Heck, of course not." Umirap si Jiara at naglakad papuntang living room. "We don’t have much time. If yo
u want to come with me, get your weapons and get dressed. We’re leaving in 5." Sagot nito at napatingin l
ang sa kanya sila Asher.

"Ha?" Naguguluhang tanong ni Asher.

"MAGSIBIHIS NA LANG KAYO AT MAY MGA MAMAMATAY KAPAG HINDI PA KAYO KUMILOS!" Siga
w ni Jinx at nagsitakbuhan sila sa kanya kanyang kwarto. Pumunta naman si Jiara sa kwarto na puno ng
baril at sumunod doon si Zeph.

"Papatay ka?" Tanong ni Zeph sa kanya.

"If I need to." Bumuntong-hininga si Jiara. "As much as possible, I’ll avoid that."

"Nakapatay ka na?"

Humarap sa kanya si Jiara. "Ikaw? Nakapatay ka na?"

Hindi na lang nila sinagot ang tanong at kumuha ng baril. "Do you even know how to use that?" Tanong ni
Jiara.

"Nag-training na ko, no!" Pagyayabang ni Zeph. "Joke.. Hindi ko alam. Bahala na."

Nagkanya-kanyang kuha na rin sila Jinx ng dadalhin. Nagpalit na rin sila ng damit at dala ang facemask n
ila dahil baka may makakilala sa kanila.

"Let’s go."

***

Hininto ni Jinx ang motor sa hindi kalayuan. Natatanaw nila ang isang factory ng Electronics sa Renes. K
asama niyang nakamotor sila Asher. Si Zeph, Ali at Jiara ay pumasok sa loob para paalisin ang mga tao.

"Hilahin ko na?" Tanong ni Zeph.

"Oo, hilahin mo na, paps!" Sabi ni Ali.

"Talaga? Totoo na ’to?" Paninigurado ni Zeph.

"Oo nga!" Sabi ni Jiara at pagkahila ni Zeph, tumunog na ang malakas na fire alarm. Agad na nagkagulo
ang mga tao sa loob. "Ali, dalhin mo sila sa kabilang warehouse. I think it’s safe there."

Umalis na si Ali at tinawag si Jude para tulungan siya pa-evacuate-in ang mga tao. "Andito na sila." Samb
it ni Jinx sa earpiece niya sabay sakay sa motor para harangan ang mga sasakyan nito.

"Oy oy oy, hanggang dyan na lang muna kayo!" Bumaba si Jinx sa motor.

"Hala gago ka talaga!" Sigaw ni Asher nang nagsibabaan ang mga lalaki na may hawak na mga baril at ti
napat sa kanilang tatlo. Tinaas nila ang dalawang kamay nila. "Boss, napadaan lang kame dito. Hehe."

"Bobo." Bulong ni Yuri.

"Tabe!" Tinulak sila ng mga lalaki at tumakbo na papasok sa factory. Nilabas ni Jinx ang baril niya at pina
putukan ito sa paa sunod sunod.

"Weak, sablay ang iba!" Pang aasar ni Asher.

"Tanga, tumama kaya!" Pakikipagtalo ni Jinx.

"Mga obobs! May mga parating pa!" Sigaw ni Yuri. "Asher, umakyat ka na sa factory!" At tinulak na nito si
Asher paalis. Siya kasi ang sniper nila.

Sa kabilang dako, nakita na ni Zeph at Jiara ang mga paparating. "Andito na sila, hindi pa din nakaka alis
ang iba!" Pagpapanic ni Jiara.

"Ako sa left gate, ikaw sa right." Sabi ni Zeph saka tumakbo paalis. Nang makarating siya sa may left gat
e, nilabas niya ang baril niya at nagtago sa likod ng mga box.

Huminto ang dalawang van sa tapat ng gate at inakyat nila ang gate. Kinuha ni Zeph ang tali at nilagay a
ng pang kuryente dito at hinagis papunta sa gate. Nang maka-kapit ito sa metal, pinindot niya ang hawak
na ballpen at bumagsak ang mga ’to sa sahig.

Napasapo siya sa noo niya nang may mga dumating pang van at dumaan sa sentro. Nakarinig na din siy
a ng pagputok ng baril sa loob kaya tumakbo siya papasok. "Dito ho ang daan!" Turo niya sa mga taong p
alabas.

"Shit." Agad hinatak padapa ni Zeph ang nakasalubong babae at pinaputukan ng baril ang lalaki na kakap
asok lang. "Umalis na ho kayo dito." Sabi niya sabay lakad palapit sa mga lalaki.

Tinapatan siya nito ng mga baril at bago pa nila ’to mapaputok ay binaril na niya ang mga kamay nito par
a mabitawan. "Ah!!!" Sigaw nila sabay hawak sa kamay. Lumapit si Zeph at hinampas ang isa ng baril sa
ulo. "Ayan, puro kayo sugod! Badtrip." Sambit nito.

"ANG ANAK KO!!!!" Napalingon siya nang may sumigaw na babae. "TULOONG!!!!"

Agad tumakbo si Zeph papunta sa taas kung saan napapalibutan na ito ng mga tauhan. Nakita niya ang i
sang batang nagtatago sa likod ng machine. Umiiyak ito at yakap yakap ang tuhod.

"Get him. I’ll deal with these bastards." Biglang sulpot ni Jiara sa likod niya at binaril ang paa ng lalaking p
alapit.

Gumapang si Zeph papunta sa bata at napapangiwi tuwing nakakarinig ng putok ng baril. Lumapit si Jiara
sa mga lalaki at sinapak ang unang lumapit sa kanya. Sabay slide niya pababa para patirin ang mga ’to a
t inipit ang leeg sa binti sabay tulak pababa ng second floor.

"Whoo, wait!" Nilabas ni Jiara ang tubig para uminom at gumilid ng konti para iwasan ang bala. "Oops." S
ambit nito sabay yuko para ilagan ang binatong patalim sa kanya. Pagkabato niya ng bote ay tinaas niya
ang kamay para saluhin ang binatong kutsilyo sa kanya na agad niyang binato pabalik at tumama ito sa b
alikat ng lalaki.

"Shh, shh. Okay lang ’yan.." Nilahad ni Zeph ang kamay sa bata at dahan dahan niya itong hinatak paalis
. Binuhat niya ito at ilalabas na sana nang mapatingin siya kay Jiara at sa lalaking pinagmamasdan siya s
a likuran.

"Ji!" Sigaw ni Zeph pero hindi siya nito marinig. Binato niya ang baril na hawak niya nang mawalan ito ng
bala. "Jiara! Anak ng!" Sigaw ni Zeph.

Napailing na lang siya at nilapag ang bata sa gilid sabay takbo para hatakin si Jiara padapa. "Ah!" Sabay
nilang sigaw. "What the hell?" Nagtatakang tanong ni Jiara. Kinuha lang ni Zeph ang baril sa gilid at binari
l ang lalaki sa di kalayuan bago tumayo. "Dalhin mo na ’yung bata sa labas. Ako na dito."

Tumayo si Jiara at binuhat ang bata. "May hostages sa loob nun." Turo niya sa isang kwarto. "I’ll be right
back." Saka ito umalis.

Tumayo si Zeph at gumapang papunta sa likod ng boxes at napahawak sa balikat. "Ah.." Napangiwi siya
nang makitang puno ng dugo ang kamay. Pinunas niya ito sa sahig at nilabas ang balisong.

Dumaan siya sa kabilang kwarto at binato ang granada sa may pader. Pagkasabog nito, nagsigawan ang
mga tao sa kabilang kwarto.

Gumilid si Zeph para ilagan ang baril at napahawak ulit sa balikat niya nang tumama ito sa pader. Ginami
t na niya ang isang kamay para batuhin ang kamay ng lalaking may hawak ng baril at agad naman niya ’t
ong nabitawan.

Sakto biglang sinipa ni Jinx ang pinto pabukas at sinipa ang lalaki pabunggo sa pader saka binato sa bint
ana ang kinwelyuhan niya para mabasag ang bintana. Naglagay siya ng tali doon pababa. "Umalis na kay
o dito." Sabi niya at nagunahan ang mga tao pababa gamit ang tali. "Uy Zeph-- Oh, anong itsura ’yan?!" T
anong ni Jinx nang makita ito sa gilid.

Tinago ni Zeph ang kamay sa likod at napangiwi nang magalaw ang balikat. "Wala naman. May mga tao
pa sa baba?"

"Wala, andoon na si Yuri at si Ate. Tara na!" Pagaaya ni Jinx sa kanya. Ngumiti lang si Zeph at napangiwi
ulit nang tumalikod na si Jinx.

Bumaba na si Zeph at lumabas na sila ng factory matapos itali ang mga nahuli nila. Pinasakay nila ang m
ga ’to sa van na ginamit at sila Ali ang nagdrive.

"Zeph, let’s go!" Sigaw ni Jiara.

"Hindi na! Sabay ako kela Asher sa van!" Turo ni Zeph sa kabilang van at naglakad patalikod para hindi
makita ni Ji ang tumutulong dugo sa balikat niya.

Binuksan niya ang pinto ng van at sumakay. Nanlaki ang mata ni Asher na nasa driver’s seat. "HOY ANO
NANGYARE SAYO?!" Sigaw niya nang mapaupo si Zeph. "Dugo! Dugo!!" Nagpapanic na sabi niya. "YU
RI!!!! YURI!!!" Sigaw ni Asher sa bintana.

Agad na tumakbo si Yuri palapit at sumakay sa van. "Drive." Sabi nito at nagdrive na paalis sin Asher.

Nilabas ni Yuri ang first aid kit at ginupit ang suot na damit ni Zeph. Pinatalikod niya ito at nilagyan ng clot
h ang sugat para mapigil ang pagdugo nito. "Dalian mo, dalhin mo sa headquarters ng Kingstern!" Utos ni
Yuri. "Mauubusan na ng dugo ’to!"

"Ano ba naman kasing trip mo, Zeph!" Nagpapanic na tanong ni Asher habang nagdadrive. "Hindi ako na
niniwalang natamaan ka kasi hindi mo nakita. Imposible!"

"Jiara." Maikling sabi ni Zeph at naintindihan na nila agad.

_______________________________________________________________________________

:)

Chapter 14

Third Person’s POV

"Malala ka na! Alam ba niya?" Tanong ni Yuri.

"Hindi, siyempre." Tumawa pa ito. "Baka magpanic lang ’yon tas maturn-off pa sakin kasi natamaan ako n
g bala! Obobs diba!"

"Obobs ka nga." Umirap si Yuri. "Asher, ano ba! Dalian mo na!"

"Oo nga. Pag ako namatay, ikaw una kong bibisitahin." Pagbibiro ni Zeph.

"Teka! Time pressure!!!" Sigaw ni Asher.

Pagkadating nila ng Zedvage, nauna pa sila kela Jiara kaya agad nilang inakbay si Zeph sa kanila at dina
la sa headquarters ng Kingstern. Pagkabukas ng pinto, agad nahulog si Aider sa sofa. "ANO ’YAN!" Siga
w niya.

Tumakbo si Yuan at kinuha ang di-gulong na kama at hiniga si Zeph doon. "Yuri, sumama ka samin." Uto
s nito at pinasok sa isang kwarto ang kama.

Kinuha ni Jaxvien ang dextrose sa may cabinet at pumasok sa kwarto. "Gising ka pa?" Tanong nito kay Z
eph.

"Siyempre po." Nanghihinang sabi ni Zeph sabay tumawa pa. "Pakitanggal ho.. yung bala. Hehe." At kusa
na siyang dumapa.

"Baliw." Napailing si Yuan at kinuha ang injection upang turukan ito ng anesthesia dahil masakit ito. Nang
makatulog, sinimulan na nilang linisin ang sugat. "Bat ba natamaan ’to?"

"Sinadya niya, eh." Sabi ni Yuri na taga bigay ng mga gagamitin.

"Ano?" Tanong ni Jax.

"Sinalo niya ’yung para kay Ji." Pagkekwento ni Yuri at napailing na lang si Jax.

"Ikaw na ikaw, eh ’no?" Tumawa si Yuan sa sinabi niya kay Jax. "At least may nagpoprotekta na sa prinse
sa mo."

"Alam ko naman." Sabi ni Jax na hawak ang dextrose. "Pangalawang sabak pa lang, nagpabaril na si ku
mag."

"Oo nga, eh. Hindi na ko magtataka pag sa susunod, pati granada yakapin neto, eh." At tumawa ulit si Yu
an habang inaalis ang bala na bumaon sa balikat. "Buti hindi masyadong malalim."

Tinahi na ni Yuan ang sugat at nilipat na si Zeph sa kabilang kwarto. "Ano nangyari?" Curious na tanong
ni Tevin.

"Nabaril. Galing sila sa factory." Pagpapaliwanag ni Jax.

"PUAHAHAHAHA!" Pagtawa ni Aider at napatingin sila sa kanya. "HULA KO DAHIL KAY BABY BOSSIN
G! HULA KO LANG NAMAN!"

"Hula, eh sinabi ko na sayo!" Pag kontra ni Asher.

"Ano ba, nanlalaglag ka pa, eh. Mapapaniwala ko na sana silang magaling ako manghula!" Bwisit na sabi
ni Aider. "Tulog pa si munggo?"

"Oo. Wag niyo na sabihin sa iba. Mukhang ayaw niya ipaalam." Sabi ni Yuan at tumango na lang sila. Ma
ya maya, bigla nang pumasok si Jinx sa headquarters nila.

"MISSION ACCOMPLISHED!!!" Masayang sabi niya at napatingin sila sa kanya. "Oh! Kaninong dugo ’to!"
Turo niya sa bakas ng tulo ng dugo sa sahig.

"HINDI ’YAN DUGO! WINE ’YAN!" Pagpapalusot ni Aider.

"Weh, tikman mo nga?" Nakangising sabi ni Jeris.

"Ayoko nga! Dirty! Natapon na, eh!"

"Wine ba ’to?" Nagtatakang tanong ni Jinx at sinubukan hawakan pero biglang tumakbo si Asher at humig
a sa sahig. "Ano ginagawa mo dyan?!"

"Nagyoyoga lang! Relax relax." Sambit ni Asher at malakas na tumawa si Aider.

"Ikaw maglaba ng damit mo, ah!" Tumatawang sabi ni Aider. "Lagot ka sa nanay mo!"

***

Jiara’s POV

"Pres!" Lumingon ako nang may tumawag sakin. It was Luke from Red Aces. "Alam mo ba kung nasan si
Cap? Dalawang araw nang hindi nagte-training, eh! Laban na kasi naman sa isang araw, eh!"

"I don’t really know." Hindi ko pa rin siya nakikita sa school or sa Zedvage for three days. Pagbalik namin
galing sa factory, he vanished from my sight.

"Ay ganun.. Sige salamat po! Nag aaalala kami, eh." And then he ran away. I saw him talking to his team
mates about what I said. They’re all very confused.

I.. also.. am confused about what the hell happened to him. I tried asking Asher where he went pero hindi
niya daw alam. Hindi alam pero sila ang magkakasama pabalik sa Zedvage.

Anyway.. Mabilis na lumipas ang oras sa klase. There’s nothing new. Plain and boring. Kahit nung lunch,
wala siya sa cafeteria. I don’t think he even went to class.

"Teh, alaws pa din? No signs of Papi?" Tanong ni Davi nung uwian at naglalakad na kami sa hallway.

"Eh san siya napunta?" Nagtatakang tanong ni Ali.

"I don’t know, okay! Wag na natin pag usapan, napapaisip lang ako lalo." I’m getting worried. I don’t want
this feeling.

"Miss mo na ’no? Yieee!" Pang aasar ni Davi and I rolled my eyes.

"I don’t!" Tanggi ko. Though 3 days without him was so boring. Do I miss him? I don’t think I’ve ever miss
ed anyone before so I don’t know the feeling. I really can’t tell.

"Pano ’yan? Eh laban na ng Aces, ah!" Nagtatakang sabi din ni Ali. "Ano ’yun? Wala silang captain? Mas
malupit pa naman ang laban na ’to kesa last time."

"Whatever." I sighed. I’m sure he won’t just leave his teammates like that.

***

Third Person’s POV

Kinabukasan, lahat ng studyante ay nakasuot na ng red shirt bilang suporta sa laban ng soccer team nila.
Ito ang laban pinakasinusubaybayan ng lahat kesa sa basketball dahil sunod sunod silang champion sa
Soccer.

"Wala pa din si Cap, ano na gagawin natin?" Kinakabahang sabi ni Seb. Nakaupo lang din sa gilid ang co
ach nila na si Dein. Ngunit Daddy ang tawag sa kanya ng mga players.
"Si Apple juice naman, eh! Nang iiwan sa ere, oh!" Ngumuso si Drago habang nagpapatuyo ng buhok. Ka
katraining lang nila at limang oras na lang ay laban na nila pero wala pa din si Zeph.

"Dadating din ’yon! Tiwala lang! Baka may problema lang sa bahay." Pananalangin ni Caden.

"Okay, kahit wala si Cap, kailangan kayanin pa din natin!" Tumayo si Aron at chineer up silang lahat. "Pag
napanalo natin ’to, regional na laban natin! Tapos international na! Championship! Umayos kayo!"

"Nak ng tupa oh." Napakamot si Bry sa ulo. "Basta, alam niyo naman na gagawin! Kaya natin ’to! Whooo!
"

May mga babae ulit na pumasok para mag interview for school paper. "Totoo po bang wala si Captain ng
ayon?" Ang una nilang tanong.

"Ha? Kalat na ba?" Tanong ni Nixon.

"Opo. Usap-usapan na po sa labas, eh." Sabi nito.

"Patay tayo dyan, baka malaman ng kabila tas ganahan pa sila lalo porket wala si Cap." Sambit ni Collin.

"Hayaan niyo na, galingan na lang natin." Sabi naman ni Drei.

Nang matapos ang interview ay sunod namang pumunta ang ilang officers ng SC para mamigay ulit ng tu
big. Sagot nanaman nila ang pagkain ngayon. "Meron pang 5 hours! Tiwala lang! CAP-it lang!" Sabi ng is
ang officer sa kanila.

***

Jiara’s POV

"Teh, baka humaba na leeg mo dyan sa kakahanap hanap mo." Tinignan ko ng masama si Davi. Nagbeb
enta kami ngayon ng tickets para sa laro mamaya sa stadium. 5 hours left and still.. he’s not here.

"Kalma ka lang! May 5 hours pa. Malay mo may milagrong mangyari at dumating siya, diba?" Pang aasar
ni Ali habang nagaayos ng pera. "Enjoy ho kayo sa game!" Sabi nito sa schoolmates namin.

Tuwing may laban ang Aces, either pinapalabas kami ng maaga or walang klase buong araw. That’s how
the school support the team. Parang laban ng boxing or Miss Universe.

Dalawang oras na ang nakalipas, pinipilahan pa din ang stall namin at nang maubos na, sabay sabay na
kaming pumunta sa stadium. A lot of people are already there, waiting for the game. We also started distri
buting food for the students.

But my mind is occupied with something else.

"Ateng, ano! Hindi natin schoolmate ’yan!" Pagbawal ni Davi at agad akong natauhan at binawi ang food
na binibigay ko sa kabilang school. "Gaga ka talaga, nakakahiya ka! Kumalma ka! Hindi pa naman siguro
dedslaloo si Papi Zeph!"

"Ahh, I can’t help it. Ilang days na and this day should be very important to him and yet, he’s still not arou
nd." Maybe something really happened to him.

"Kalma, okay! Kalma! May 2 hours and 30 minutes pa para dumating siya." Pagpapakalma ni Ali.
***

Third Person’s POV

"Mag warm up na kayo sa labas. 30 minutes lang ang binigay sa dalawang team." Sambit ng coach nila p
agkapasok. Nagsitayuan na ang Aces at lumabas.

Meron pa silang dalawang oras kaya hindi pa nila suot ang jersey nila para sa warm-up. Naka t-shirt at sh
orts lang sila nang lumabas at nagsigawan naman ang mga tao.

Pero nagtaka na din ang iba dahil wala pa din si Zeph. Nag kanya-kanyang kuha sila ng bola at kanya ka
nyang sipa. Ang iba ay tumatakbo paikot at naglalaro.

"Whoo, Cap! Pag nakita talaga kita, sasakmalin kita!" Sigaw ni Zach pagkasipa ng bola sabay takbo.

"Wag niyo na isipin si Zeph dahil madidistract lang kayo sa laro. Kaya niyo naman maglaro kahit wala siy
a. Nag aalala lang kayo sa kanya pero wag niyo muna isipin ngayon. Hindi kayo makakapaglaro ng maay
os." Pagpayo ng coach nila.

"Yes, Dadi." Sabay sabay na sabi nila.

Nang makalipas ang 30 minutes, nagsishower na sila at nagbihis ng jersey. Nakaupo lang sila at tahimik
na nagmumuni muni bago magsimula ang laro.

Sa stadium naman ay text pa din ng text si Jiara kay Zeph pero wala pa rin siyang natatanggap na reply. "
The game is about to start." Bulong niya sa sarili niya.

"Baka naman may nangyari lang talagang emergency sa life niya, ganun." Pagpapalubag loob ni Davi.

"AYAN NA!!!" Sigaw ni Ali nang magsipasukan na ang players. "Kaso wala pa din si Zeph. Ano ba ’to!"

Kinakausap ng Aces ang referee at isang host ng laro tungkol kay Zeph at sinasabing na-late lang ito. Ipa
pasok na lang daw nila sa laro kapag dumating na at pumayag naman sila.

"Good luck, tol." Sabi ng kabila habang nakikipagkamay sa kanila.

"Alaws Cap?" Tanong nung isa.

"Alaws. Late." Sagot ni Luke.

"Late nga ba?" Pang aasar pa ng isa. Pinigilan naman ni Caden si Luke at sinabing wag na patulan ito.

"Sisipain ko ng bola ’yan sa mukha mamaya, makita niya." Inis na sabi ni Aron.

"Focus na lang tayo." Sabi ni Drei.

Nagsimula na ang first half ng game at hindi sila makapaglaro ng maayos ngunit nakakagoal pa din nama
n kahit papaano ngunit nagtie bago natapos ang first half. Binigyan sila ng 15 minutes break at kumuha si
la ng tubig habang kinakausap sila ng coach.

"Kilala niyo na kung sino forward nila, siya ang bantayan ninyo at wag ipapasa ang bola malapit, naiintindi
han niyo? At bumalik kayo sa katinuan! Wag niyo munang isipin si Zeph! Hindi siya matutuwa kung ganya
n kayo maglaro ngayon!"

Tumango na lang sila at nagpahinga. Nang matapos ang break, tumayo na sila at naglakad na ulit papunt
a sa field para sa kickoff.

"Ji! Omg! Ji!!!" Sigaw ni Ali at inalog alog si Jiara. Napatayo naman kaaagad si Jiara at nanlaki ang mata
nang makita ang lalaking tumatakbo din papasok ng field.

"He’s here." Bulong niya sa sarili. Nagulat saglit ang mga kaschoolmates nila at biglang nagsigawan.

Hindi na napansin ng Aces ang malakas na sigaw ng mga tao habang naglalakad sila palapit. Huminto sil
a sa gitna, medyo malayo sa kabilang team dahil sila ang magiistart ng second half.

Nagulat si Luke at Seb nang may umakbay sa kanilang dalawa. "Pagod na?" Tanong nito. "Di pwedeng m
apagod!"

"CAP!!!!!!" Sabay sabay na sigaw nila at lalapit na sana para bugbugin siya.

"Focus, mamaya niyo na ko suntukin." Sinabihan niya ito na tumingin sa harap. "Pagkasipa niya non, Drei
, pumwesto ka kaagad at ipasa mo sakin ang bola sa kabila. Harangan niyo si Ren-Ren boy! Aagawin ny
an yung bola sakin. Magaling ’yan, eh." Pagtawa ni Zeph.

"Yes, Cap!" Sumaludo si Drei.

Nang sinipa na ang bola, nagsitakbuhan na sila sa kanya kanyang pwesto at tumakbo na din si Zeph pap
unta sa goal nang maagaw ni Drei ang bola at sinipa papunta sa kanya.

"Nandito ka na pala, Cap." Sabi ng kabilang player habang sinusubukan agawin ang bola.

"Oo, eh." Ngumiti lang si Zeph at sinipa pagilid ang bola at nilagpasan ang lalaki sabay sipa niya ulit papu
nta sa goal.

"WHOOOOOO!!!" Nagsitayuan na ang mga schoolmates niya.

Tumakbo na ulit si Zeph sa gilid at nang bumalik na ang bola, napunta ito kay Bry. "Bry, kay Aron!" Sigaw
ni Zeph habang naglalakad sa gilid.

Nang maagaw ito ng kabila, agad siyang sumingit sa gitna at sinipa pailalim, padaan sa binti ng isang pla
yer, ’yung bola at napunta kay Nixon. Sinenyasan siya ni Zeph na ipasa kay Collin.

"Goal mo!" Sigaw niya nang mapunta kay Collin ang bola. Kinakabahan pa siya dahil hindi pa niya tanya.
"SIGE LANG! KAYA ’YAN!" Pag cheer ni Zeph habang tumatakbo.

Nang sipain ito ni Collin, nagsigawan ulit sila. "Nice!" Nakipag apir si Zeph at bumalik sa pwesto. Naagaw
ulit ng kabila ang bola at mabilis na sinipa ito sa goal na nasalo naman ni Zach. "YON!!!" Tuwang tuwang
sabi ni Zeph.

"Ayos si Zachy boy!" Tumatawang sabi nila Luke.

Nagwala ang mga studyanteng nakapula nang matapos ang second half. Sinugod ng players si Zeph sa
gitna hanggang sa bumagsak sila sa field. "Aray ko! Teka! Yung balikat ko!" Sigaw ni Zeph.

"HAYOP KA, CAP! SAAN KA GALING!!"

"OKAY KA LANG BA?!"

"BUHAY KA PA PALA, HA!"

"LIKA DITO, KIKISS KITA!"

"ANG SARAP MONG SAKALIN!"

"Teka, pucha!" Tinulak sila ni Zeph at tumayo. Nagsitakbuhan na ang ibang tao papunta sa field para icon
grats ang players.

Natanaw ni Zeph si Jiara sa hindi kalayuan na tumatakbo palapit. "BOSSING PRES!" Sigaw niya sabay k
away.

"Oh!" Nagulat si Zeph nang bigla siyang niyakap ni Jiara sa leeg at muntik pa silang malaglag.

Hinawakan na lang niya ito ng mahigpit sa bewang para buhatin at alalayan ng konti. "Miss mo ko?" Bulo
ng ni Zeph.

_______________________________________________________________________________

:) Update again tomorrow.

Chapter 15

Third Person’s POV

"OY OY OY OY BAKLA ANO ’YAN!!!" Sigaw ni Davi na tumatakbo para habulin si Jiara at nakita na lang
nila na nakayakap na ’to kay Zeph. "AY AMBILIS NI ATENG OH! HALULULULUH!"

"Ang harot harot." Napailing na lang si Ali.

"OY CAP, ANO ’YAN!" Sigaw ng Aces na halos malaglag ang panga nang makita si Jiara na nakayakap k
ay Zeph sa leeg. Nagkibit balikat sa kanila si Zeph dahil hindi niya rin alam at naguguluhan din siya kung
bakit bigla na lang itong sumampa sa kanya.

"Huy, Boss.. Kakagaling ko lang sa laro, ambaho ko. Teka lang." Binitawan naman siya kaagad ni Jiara. "
Miss na miss mo ba ko?" Pagbibiro nito at napahinto nang makita ang lungkot sa mata ni Ji. "Bakit?"

"I hate you." Inis na sabi ni Jiara at napakurap na lang si Zephyr. "I hate you so much do not ever think of
talking to me!" At tumalikod na ito.

"Hala?" Napakamot si Zeph sa ulo niya. Nababaliw nanaman siguro si Jiara. Agad na nagsilapitan ang ib
a pang tao sa kanila para i-congrats sila kaya hindi na niya ito nahabol. Pati nahihiya din siya dahil puro p
awis pa siya.

Nang makabalik sila sa likod ay nagkanya-kanyang kuha na sila ng damit pamalit dahil magce-celebrate
ulit sila ng pagkapanalo. Siguro ay kakain nanaman sila at mag iinuman sa karaoke o sa kahit saang mai
sipan nila. "Cap? Di ka pa magshoshower?" Tanong ni Nixon.

"Patulong nga." Turo ni Zeph sa jersey niya dahil sumasakit ang balikat niya kaya hindi niya ito matanggal
.

Agad namang lumapit si Luke at tinulungan itong hubarin ang jersey. "PUCHA ANO ’YAN!" Gulat na sabi
ni Luke sabay turo sa gauze pad na nasa balikat ni Zeph. "Ano nangyare dyan?!"

Nagsilapitan na din ang iba pang players para tignan. "Ano nangyari sa balikat mo, Cap?!" Gulat na tanon
g din ni Caden.
"Nasaksak ka ba?!" Tanong din ni Aron. "Tinulak ka pa naman namin pahiga kanina! Masakit?!"

Siyempre hindi masabi ni Zeph na tama ito ng baril dahil baka mas lalo silang mag alala at magtaka kung
paano nangyari ’yon. "Wala, napasandal ako sa pader eh may pako pala. Ayon." Pagpapalusot niya.

"Ang obobs mo naman, Cap!" Pagtawa ni Collin. "Kaya ka ba hindi pumapasok?"

"Oo, ayaw ako paalisin sa hospital, eh." Ngunit ang tinutukoy niya ay ayaw siyang paalisin ng Kingstern d
ahil hindi pa magaling ang sugat niya. Pinilit na lamang niya si Aider kanina nang siya na lang ang natira
na nagbabantay sa kanya kaya nakahabol siya kahit papaano. "Naiwan ko pa charger ng phone ko kela S
eb."

"Okay ka naman na ba, Cap?" Tanong ni Bry habang pinagmamasdan pa din ang pad.

"Oo. Pakitanggal na lang muna, magshoshower ako, eh. Tapos tulungan niyo na din ako linisin tsaka palit
an ng pad." Nilabas ni Zeph ang cream at ang panibagong gauze pad para mamaya.

"Yes, Cap!" At tinanggal naman ni Drei ang pad at napatakip sa bibig. "SHET TINAHI?! ILANG TAHI ’TO,
CAP?!" At nagsilapitan nanaman sila para pagmasdan ang sugat.

"Sure ka, pako ’yan, apple juice?" Nagtatakang tanong ni Luke. "Hala, baka matetano ka!"

"Magshower na nga kayo!" Tumayo si Zeph at kinuha na ang twalya saka sabay sabay silang pumunta sa
shower room. Pagkatapos nilang magsilipan, magharutan at maligo ay tinulungan na nila si Zeph linisin ’
yung sugat at palitan ng gauze pad.

Nagbihis na din siya ng black sweatpants at simpleng white shirt. "San tayo?" Tanong ng coach nila.

"Karaoke! Karaoke! Karaoke!" Sabay sabay na kantyaw nila.

"Okay! Karaoke na, Dadi!" Sigaw ni Zeph. "COME ON LET’S GO! WHOO!"

***

Kanya kanya silang upo sa malaking pabilog na sofa sa loob ng malaking KTV room. Nag order na sila ng
maraming alak at pulutan habang nagkekwentuhan at nagkakantahan ang iba. "Maiba tayo, Cap, ah! An
o meron sa inyo ni Bossing Pres?" Tanong ni Aron.

"Friends only!" Safe na sagot naman ni Zeph.

"Mukhang inch by inch we’re moving closer.." Pagkanta ni Seb sa mic. "May pag-hug hug na, eh!"

"I-inom niyo na lang ’yan! Whoo!" Pag-iba ni Zeph ng topic at tinaas ang bote. "Akin na ’yung mga baso!
Gawin na natin ang pinakamalupet sa malupet."

"Yes! Gusto ko ’to!" Tuwang tuwang sabi ni Luke.

Hinelera na nila ang mga baso na may laman na alak at pinatong sa isa pang nakahilerang baso. Nilagya
n ito ni Zeph ng beer at hinanda na nila ang camera nila. "GO!" Pinitik ni Zeph ang baso at sunod sunod it
ong nahulog sa isa pang mga baso na may laman na alak. Sabay sabay nila itong kinuha at sabay sabay
na shinot.

"WHOO! FIRST!" Binaliktad pa ni Zeph ang baso sa ulo niya para masabing wala na itong laman. Sunod
sunod silang nagsilapagan ng baso. Kinuha naman ni Zeph ang isa pang bote at sunod sunod na nilagya
n ang nakahilerang mga baso nila.
"At the count of three, ah!" Tuwang tuwang sabi ni Drei.

"1! 2! 3!" Sabay sabay ulit nila itong shinot. Tig tatatlong baso at tuloy tuloy. "Ops! Ako first mga katoto!" T
inaas ni Caden ang tatlong baso at nilapag sabay kuha ng microphone. "Oh kanta ko na ’to! Kanta ko na!"

"Oy, dahan dahanin niyo!" Sabi ng coach nila na kumakain lang ng pulutan. "Wasted nanaman kayo mam
ayang madaling araw." Napailing na lang siya.

"I JUST WANT YOUR BODY BABY LIKA NA! DI NA KO GALET BABY UWI KA NAAAA! HINIHINTAY KI
TA DITO KANINA PA! I JUST WANT YOUR BODY LIKE NOW NOW NOW!!" Malakas na kanta ni Caden
sa microphone.

"I just wanna feel your body, your body, your body! Fuck you right in the bed, let me ride on you baby!" Pa
gsunod nila Zeph.

"OY MAY MAGANDANG BALITA AKO!" Tuwang tuwang sabi ni Nixon pagkapasok na kakagaling lang sa
CR sa labas. "May girls don sa labas, tinatanong number ko! Whoo!"

"Ilan?" Tanong ni Zach na may dala dalang pulutan.

"Mga anim sila, eh. Tinanong din nila kung kasama ko daw ’yung maiingay sa room na ’to." Sagot ni Nixo
n.

"Gago, imbitahin mo dito!" Tumatawang sabi ni Bry.

"Tanungin ko ba?" Tanong ni Nixon at nagsitanguan sila.

"Out ako dyan, ah." Sabi naman ni Zeph sabay inom sa bote.

"Ay, wag na pala! Baka magalit si PRES sa atin, eh." Pang aasar ni Collin.

"Hindi. Basta kayo bahala." Sabi naman ni Zeph dahil ayaw niyang maging KJ sa paghahanap ng poreber
ng mga kateammates niya.

"Sige, ah!" Lumabas si Nixon.

"OH KANTA KO NA ’YAN!" Sigaw ni Aron sabay agaw ng mic. "Nais kong magpakalaseeeeeng.. Dahil w
alaaaaa ka naaaa.."

Nagsihiyawan naman sila at nakisabay sa kanta. Hindi talaga nila hahayaang isa lang ang nagmomoment
. Lahat sila ay nakikisabay. "Giliwwww, wag mo sanang limuutiiinn.."

Kumuha ulit si Zeph ng panibagong bote at nilagyan ang mga baso nila ngunit konti lang ang nilagay sa s
arili dahil paniguradong malalasing ang Aces at walang kasama si coach magbantay.

"IBUUUUUHOS NAAAAAA ANG BEEEEER SA AAAAAAKING LAAAALAMUNAAAAAAAAN!!!" Malalaka

s na kanta nila sabay naghehead bang pa. "Upang malunod na ang puso kong nahihirapaaaaan!!"

"Bawaaaaat patak!!!!"

"Anoooong sarap!!!!"

"Ano ba talagang mas gusto kooOoooOOOO!!!" At may pagpiyok pang nagaganap. Napapatawa na lang
si Zeph sa kanila. Sanay na siya sa mga ganito dahil lagi silang ganyan. "Ang beer na to o ang pag-ibig m
o!!!"

"Aces, eto nga pala sila Shaina.. Si ano.. Di ko na alam ibang names. Hehe." Pumasok si Nixon na may k
asamang mga babae.

"Oh singilin na ’yan ng hati sa pulutan!!" Siraulong sabi ni Zach. "WHOOO!"

Lumiwanag naman ang mga mata ng anim na babae habang pinapagmasdan isa isa ang mga mukha ng
Aces. Naka-hit raw sila ng jackpot. "Omg, Elsi! I like that guy wearing red na!" Bulong ni Shaina.

"I like the one in navy blue and.. and ’yung katabi niya din sa left! Pati na pala sa right!" Kinikilig na sabi ni
Janine.

"Omg, malandi ka talaga! Basta ako crush ko ’yung kumakanta and ’yung may hawak ng red horse." Sabi
ni Queen.

"Oh, kumuha pa ko ng black label!" At dumating na din si Zeph na nawala lang saglit para bumili.

Napatingin sa kanya lahat ng babae at sabay sabay na nagkatinginan. "Oh.. My.. Gosh.." Sabay sabay nil
ang sabi.

"He’s mine! He’s mine!" Pakikipag unahan ni Elsi.

"Shut up! Nauna namin siyang nakita ni Dianne!" Pakikipaglaban ni Zara.

"Uy, pasok kayo! Di kami gago, wag kayo mag alala!" Sabi ni Luke.

"Omg, yes of course!" At nag unahan sila sa pagpwesto sa upuan. Hindi nila alam kung saan nakaupo si
Zeph dahil nakatayo pa ito habang naglalagay ng alak sa mga baso nila. "Hello, I’m Queen." Pagpapakilal
a nito kay Seb at Caden.

"Hello." Nakangiting bati naman ng dalawa.

"May gusto ba kayo kantahin?" Tanong ni Bry at inabot ang songbook kay Shaina. Kinilig naman ito kaag
ad. Hindi na rin nila alam kung kanino sila kikiligin dahil lahat sila pogi.

Umupo na lang si Zeph sa tabi ni Zach dahil naagawan na siya ng pwesto ni Zara. Agad namang nagsita
yuan at nagsiunahan ang anim na babae para makatabi si Zeph. Naghatakan pa ito ng buhok. "Whoa, wil
d." Tumatawang sabi ni Collin.

"Cap, sayo ata nag uunahan?" Tanong ni Zach.

"Sakin? Baka sayo." Manhid na sabi ni Zeph.

"I WON!" Sigaw ni Elsi nang makaupo sa tabi ni Zeph. Nagsimangutan ang mga babae at bumalik sa kan
ya kanya nilang pwesto. "Hello! Elsi!" Pagpapakilala nito.

"Hi." Ngumiti na lang si Zeph at hindi sinabi ang pangalan pero kinausap pa rin siya nito.

"Ano meron? Bat kayo nagiinuman?" Tanong nito.

"Ah.. Nanalo kami sa game, eh." Sagot naman ni Zeph at kumunot ang noo nito. "Soccer."

"SOCCER!" Gulat na sigaw ni Elsi at nagtinginan silang mga babae. "OHMYGOD I LOVE SOCCER!"
"SOCCER PLAYERS KAYO?! WAAH WE LOVE SOCCER!" Pagsunod naman ni Dianne.

"Ahh.. Oo." Napatango na lang si Zeph. "Luke, may powerbank ka?" Tanong nito.

"Yes, Cap! Wait!" Tumayo naman si Luke at hinalungkat ’yung bag.

"Omg, siya ’yung captain niyo?!" Turo ni Shaina kay Zeph.

"Oo! Di ba halata?" Tumatawang sabi ni Seb.

"Wooow, ang gwapo niya naman. Pero gwapo ka din naman! Hihi."

"So ikaw ’yung captain.." Kinikilig na sabi ni Elsi. Hindi siya pinansin ni Zeph at kinuha lang ang powerban
k na inabot ni Luke saka nilabas ang cellphone para icharge. "So uhm.. Feeling ko magkasing edad lang t
ayo. Saan kayo nag aaral?"

Tinuro na lang ni Zeph ang badge sa bag ni Luke. "Oooh! Ang ganda ng school na ’yan, omg! Pang maya
man! Diba dyan nag aaral ’yung Royalties?"

Ngumiti naman si Zeph. "Oo." Sabay kalikot sa phone nang bumukas na ito. Nakita niya na ang sunod su
nod na text ni Jiara sa loob ng tatlong araw na wala siya. Agad siyang nagreply sa pinakalast na text nito
kanina lang.

[I hate you.] Text nito.

Nagtype naman si Zeph. [Miss you too. Hahaha!]

"May girlfriend ka na ba?" Tanong ni Elsi at napatingin naman sa kanya si Zeph.

"Wala pa." Sagot nito sabay balik ng tingin sa cellphone para hintayin ang reply ni Ji.

"CAP! CAP!" Inalog alog ni Zach si Zeph at agad nagpanic ito.

"BAKIT?! BAKIT?!" Tanong ni Zeph at bumulong sa kanya si Zach. "HA?!" Sigaw ni Zeph sabay tingin kel
a Seb na tinatamaan na. "Oy, ayusin niyo." Binato sila ni Zeph ng tissue box.

"Yes, Cap! Bait kame!" Sabi naman ni Bry. "Kwentuhan lang!"

"Siguraduhin niyo." Sabi ni Zeph na MTRCB nila.

"ANG ALMUSAL AY SIGAWAN!! ANG HAPUNAN NATIN AY TAMPUHAN! ANG MERYENDA PAGDUD
UDA!!! PERO MAHAL KITA WALA NANG HAHANAPIN PANG IBA!!!" Sabay sabay na kanta nila.

"Cap! Cap! May tumatawag!" Turo ni Nixon sa phone ni Zeph na nagvivibrate.

Agad namang lumayo si Zeph at sinagot. "Hello? Boss!" Mapagbirong sabi niya kay Jiara.

[Where are you? Dad is looking for you.]

"Ahh.." Naalala niyang tumakas lang pala siya sa Kingstern. "Pakisabi may sinasamahan lang akong mga
bata!"

[Are you drunk?]

"Hindi, ah! Drink moderately, Bossing Pres! Sila lang ang lasing! Okay pa ko."
[KTV?] Tanong ni Jiara dahil naririnig niya ang malakas na pagkanta ng Aces ng ’Ayokong Tumanda’. [Le
t me guess.. Sa sentro?]

"Bakit? Pupuntahan mo ba ko? Kala ko ba don’t you ever think of talking to me?" Pang gagaya ni Zeph sa
bay tawa. "Joke!"

[Paano ka uuwi?]

"Ahh, di ata ako makakauwi dyan. Kela Seb kame, aalagaan ko ’tong mga lasing na ’to, eh!" Sabay tingin
niya sa Aces na nahuhulog na sa sofa. "Tsaka may mga babae kasi dito, eh. Bantayan ko na din."

[..What?]

"Ha?"

[What did you say?]

"Saan don?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

[You said something about girls.]

"Oo! Si Nixon kasi nagdala ng babae dito, eh. Punta ka na din dito kung gusto mo! Hehe." Pag aaya ni Ze
ph sa kanya.

[10 minutes. You better stay normal.] At binaba nito ang tawag.

"WAG NIYONG GAWING KAANEEEEEEN ANG AMEEEEENG PULUTAAAAAAN!" Sabay sabay na kant
a ni Collin, Nixon at Drago na magkakaakbay pa dahil inuubos ni coach ang pulutan nila.

"GUSTO KO LAMANG SA BUHAY AY YAKAPIN MO AKOOOOO!!!"

"Pucha!" Agad tumakbo si Zeph kay Seb nang mahulog ito sa sofa. "Okay ka pa?" Tanong ni Zeph at tinu
ngga ni Seb ang isa pang bote.

"Bawal weakshit satin, Cap! Kaya ko pa!" Gumagapang na sabi ni Seb papunta kela Drei na nakaupo na l
ang sa sahig at nakahawak sa ulo. Si Bry ay nakasubsob na lang ang mukha sa lamesa.

"Oh laro tayo! Laro laro!" Pag aaya ni Luke at nilapag ang bote. "Oh mga girls, kung sasali kayo, sumali n
a kayo!"

"Anong laro!" At biglang nabuhay si Bry sabay lapit. Nakapabilog sa sahig ang Aces at umupo si Zeph sa
gitna ni Collin at Drago.

"Truth or Dare! Pag ayaw sagutin o gawin, iinom!" Sabi ni Luke at umayos naman sila.

Unang ikot ng bote ay natapat kay Dianne. "Omg! Dare!" Matapang na sabi nito.

"Hmm.." Nag isip si Seb dahil sa kanya natapat ang kabilang dulo ng bote. "Kainin mo ’to! Puahahaha!" In
abot niya ang siling labuyo.

Na-disappoint naman ito dahil akala niya ay dirty dare ang ipapagawa sa kanya. Pero dahil mababait ang
Aces ay off limits muna ’yon. Ayaw nilang mag-dare ng ganon kapag walang consent dahil mahalaga ang
consent ng babae.
Uminom na lang si Dianne dahil hindi siya kumakain ng maanghang. "Oh game! Luke at Elsi!"

"Dare!" Matapang na sabi ni Luke. "Come on! Come on!"

"Kiss someone.. dito sa circle! Opposite sex, ah!" Sabi ni Elsi at nagkurutan sila.

"Pwede ba ’yon?" Tanong ni Luke. "Teka, tanungin muna namin kung okay sa inyo. Mahirap pag ano.."

"Yes! Okay!" Sabay sabay na sabi nila.

"Okay uhm.." Nag isip si Luke at lumapit kay Queen ngunit sa noo niya lang ito hinalikan bilang respeto. "
Oh, walang sinabi kung saan ah. Basta kiss lang. Next!"

"Okay!! Dianne at Caden!"

"Dare!" Masayang sabi ni Dianne.

"Ahh.. Ang hirap naman mag isip." Sabi ni Caden. "Ano na lang.. Maghubad ka ng isa sa kahit anong suot
mo ngayon. Pwedeng sapatos.. bracelet.. kahit ano. Isa lang."

Agad napatakip si Caden sa bibig niya nang hubarin nito ang jacket. Naiwan ito sa sports bra niya. "Whoo
.." Napainom na lang sila habang nakaiwas ng tingin.

Umubo si Zeph at inikot ang bote. "Collin at Aron."

"Truth."

"EEEEEEEYYYYY.." Sabay sabay na sigaw nila. "KJ!"

"Oh sige! Sinong last na babaeng nakahalikan mo?" Tinaas baba ni Aron ang kilay niya sabay ngisi.

"Si Amanda." Simpleng sagot nito.

"HA?!" Sabay sabay na sigaw ng Aces.

"SI AMANDA?! ’YUNG CHEERLEADER?!" Gulat na sigaw ni Bry.

"Tangina, pre.. Malandi ka. Puahaha!" Lasing na sabi ni Drago.

"Oh ne--" Napatigil si Drei nang makita niyang bumukas ang pinto. "OH SHIT! OH SHIT!" Agad niyang kin
uha ang tissue box at binato kay Zeph na nakatalikod sa pintuan.

"Aray ko pucha!" Humawak si Zeph sa ulo niya. "Bakit ba?" At pagkalingon niya agad nanlaki ang mata ni
ya. "Hala!" Tumayo siya at sinalubong si Jiara na nakataas ang kilay sa kanya.

"Who’s that?" Tanong ni Elsi.

"Ahh.. Labidabs ni Cap! Patay na, off limits na ho si Cap! Bawal na ho." Pang aasar ni Collin.

Umupo ulit si Zeph sa dating pwesto ngunit nasa tabi niya na si Jiara. "Okay continue!" Sabi ni Zeph.

"Okay! Kasali na si Pres, ah!" Inikot ni Bry ang bote. "YOWN!!! ZEPH AT ZACH!"

"Dare?" Patanong na sabi ni Zeph. Nagkatinginan ang Aces at nagngisihan. "Ayusin niyo mga ogag."
"Andami naming gusto ipagawa, Cap! Puahahaha! Teka pipili kami sa choices." Malokong sabi ni Zach at
nagbulungan sila. "Okay game! Cap.. Dahil mababait kame.. Holding hands lang. Holding hands kayo ni
Pres hanggang matapos ang laro."

Pinanlakihan siya ng mata ni Zeph kahit kinikilig sa loob loob niya. "Okay lang ba?" Tanong nito kay Jiara.
Nilahad ni Ji ang kamay niya at hinawakan naman ito ni Zeph. "Whoooo, shet!" Kinikilig na sabi niya.

Mga nakailang ikot pa sila ng bote bago tumama kay Jiara. "Oh eto na, eto na!" Sigaw ni Nixon. "Queen, i
kaw magaaano!"

"Dare." Simpleng sagot ni Ji.

"Okay.. I dare you to kiss someone. Sa circle lang na ’to." At ngumisi ito.

"Ano ba ’yan." Bulong ni Zeph. "Pres, pwede kang uminom kung ayaw mo. Ako bahala kahit malasing ka!
"

Tumingin lang si Jiara kay Zeph at hinalikan ang pisngi nito. "Done."

Nanlaki ang mata ni Zeph at napahawak sa pisngi.

"Cap! Cap, okay ka lang?!" Sigaw ni Drago.

"CAP!!!!" Sigaw ulit ni Luke pero parang hindi ito humihinga.

"MEEEEEDDDDIIIIICCCSSSSSSSSSS!!!!!!" Sabay sabay na sigaw ng Aces at nagsitayuan. Binuhat nila

si Zeph papunta sa sofa at pinump ang dibdib nito. "HINGA, CAP! HINGA!!"

"Yung balikat ko!" Sigaw ni Zeph sa kanila pero pinupump pa rin nila ang dibdib niya.

Nagtawanan ang Aces at nagsibalikan sa pwesto. "Cap! Alam mo na ang inhale exhale routine. Huminga
ka okay?! Hinga!" Pagpapaalala ni Seb.

Pagupo ni Zeph, hindi na siya makatingin kay Jiara at hindi na rin niya mahawakan ulit ang kamay nito. P
aniguradong namumula siya kaya ayaw niyang humarap kay Jiara. "Are you okay?" Tanong ni Ji.

"O-oo." Nauutal na sabi ni Zeph habang hindi pa rin nakatingin.

"Do you want to go outside for a little bit?"

"O-oo." Wala sa sariling sagot ni Zeph. "Ay ano?! Teka!" Pero hinatak na siya ni Jiara paalis. "Wait lang!
Babalik ako!" Sigaw niya sa Aces bago makalabas.

"YUN OH!! INGAT CAP! PUAHAHAHA!" Pang aasar ng Aces.

Lumabas sila sa parking lot at umupo si Jiara sa may hagdan kaya tumabi sa kanya si Zeph. "Uhm.." Awk
ward na sabi ni Zeph.

"Sorry about.. earlier." Agad na sabi ni Jiara. "About the hug.. and yes, also the kiss."

"Okay lang." Nahihiyang sabi ni Zeph.

"Why is it okay?" Nagtatakang tanong ni Ji. "I mean.. I--"

"Crush nga kasi kita, kulit neto." Simpleng sabi ulit ni Zeph at sumandal gamit ang kamay na pangtungko
d sa likod niya. "Kems." Pagbawi niya dahil hindi nagsalita si Ji. "Alam mo.. Kung nagsisisi ka sa ginawa
mo, kakalimutan ko na lang."

Tumingin sa kanya si Jiara habang kinakalikot ang kamay. "No.. I just.. I’m.. also confused."

"Bakit naman?" Kumunot ang noo ni Zeph. "Wag ka mag alala, di ko naman binibigyan ng meaning! Sus!
Friends only!"

Nanlaki ang mata ni Zeph nang ipitin ni Ji ang panga niya sa isang kamay at hinarap sa kanya. Nakatingi
n lang sa kanya si Jiara ng matagal at hindi niya alam kung saan siya titingin.

"Crush ba kita?" Naguguluhang tanong nito na kinalakas ng tibok ng puso ni Zeph.

________________________________________________________________________________

:) Update tomorrow. Mga noon.

Chapter 16

Third Person’s POV

Habang naglalakad sila pabalik sa KTV room ay hindi sila makatingin sa isa’t isa at wala ring nagsasalita.
Hindi alam ni Zeph ang sasabihin at nahihiya si Jiara sa sinabi niya.

Sabay nilang hinawakan ang handle ng pintuan at sabay din nilang binitawan. "A-ah.. Ako na." Pinagbuks
an siya ni Zeph ng pinto at pagkapasok nila, parang biglang sumakit ang ulo ni Zeph sa nakita.

Nagsi-alisan na ang mga babae at halos lahat sila ay bagsak na. "Buti naman bumalik ka pa. Tignan mo,
oh!" Turo ng coach nila sa Aces.

"Seb!!! Ano ba, wag mo hawakan pwet koo.." Reklamo ni Bry na nakadapa sa sahig at inangat ni Seb ang
ulo niya na nakadukmo sa lamesa kanina.

"Ha? Ako?" Nagtatakang tanong ni Seb. Malayo sila sa isa’t isa. "Bat ako, pre! Hindi tayo talo, pre! Hindi
naman malaki pwet mo para hawakan ko, preee!"

Nakaunan si Aron at Caden sa pwetan ni Bry at nakahiga na din sa sahig. Si Nixon, Collin at Luke ay ma
gkakaakbay na nakaupo sa sofa at kumakanta pa din sa mic. "Ikaw na lang ang katabeeeeee, ngayong g
abeeeeeeee! Pwede tayo magpabaga pag nanlalameeeg! Oh magdamag nakasindeee, buong gabeee!"

"Are they always like this? Seriously, how much did you guys drink?" Nakasimangot na sabi ni Jiara na na
kasandal lang sa may pinto.

"OOOOYYY CAPPP, ANDETO KA NA!!" Sigaw ni Collin. "Puahaha, san kayo galeng, haaa! IKAW NA LA
NG ANG KATABEE NGAYONG GABEEE! PUAHAHAHA!" Pang aasar nito.

Agad tinakpan ni Zeph ang bibig niya at inagaw ang mic pero ayaw nila ibigay. "Dito tayo sa dilim yun wal
ang may kita! Buksan mo ng palihim meron yang sorpresa!" Pagtuloy pa ni Luke.

"HA! SI CAP! ANDITO NA SI CAP?!" Agad nagising si Zach.

"Ano? Pati ikaw? Matino ka pa kanina, ah?" Kinuha ni Zeph ang hawak nitong empty bottle at nilagay sa l
amesa. Niligpit na din niya ang mga nakakalat sa sahig na iba pang bote, baso, at pulutan.

"EEEEHHH, AKIN ’TO!" Pagyakap ni Drei sa bote ng alak.

"Akin na." Pilit inagaw ’to ni Zeph pero ayaw niya bitawan. "Sige, ibabasag ko ’yan sa ulo mo." Agad nam
an ’tong binigay ni Drei.

"Basag?! Walang basagan!!!" Sigaw ni Drago na nakahiga sa likod ng TV.

"Bat nandyan ka?! Tumayo ka dyan, baka makuryente ka!" Parang nanay na sabi ni Zeph at lumapit. Hin
awakan ni Zeph ang dalawang paa nito at kinaladkad paalis papunta sa may carpet.

"CAP! CAP! KAMUSTA CRUSH MOOOOOO?" Pang aasar ni Bry.

"SILA NA! SILA NA AYIEEEE!" At sinundot sundot pa ni Seb ang bewang ni Zeph. Agad namang hinamp
as ni Zeph ang kamay nito. "EH ’YUNG BALIKAT MO C--" Pinasakan ni Zeph ng bote sa bibig si Seb par
a matahimik. "Ano ba ’yan, wala nang laman, eh!"

"WALA NANG LAMAN!!!" Sigaw ni Aron na nagising bigla. "BILI PA TAYO!" At tumayo ito pero agad bum
agsak pahiga sa sofa. "Kayo na pala! Hilo na me!"

"Basang basa na nga nasa isip mo gusto na matikman! Ang tamis na nakaligtaan mong todo! Wag kang
magalala ngayong gabi hindi ka na masasaktan! Pag tumama di mo mararamdaman!" Pagkanta pa din nil
a Luke na sumasayaw pa.

"Ano? Sige, alak pa!" Nakapamewang na sabi ni Zeph habang pinagmamasdan silang lahat. "Tantanan ni
yo na nga ’yang mic!" Turo niya kela Nixon at agad naman silang lumayo sa kanya at natalisod pa sabay
yakap sa mic.

"Wag! Wag kang mag alala, anak ko! Ligtas ka sa amin nila Ninong!" Pagkausap ni Collin sa mic. Napaili
ng na lang si Zeph.

"AYAN NA AYAN NA!" Sigaw ni Luke nang nagsimula ang bagong kanta. "I’m just a bachelorrrr.. I’m looki
ng for a partner.. Someone who knows how to ride.. Without even falling off.."

"Pasensya na talaga, Pres." Pagsorry ni Zeph kay Jiara dahil sa nakikita nito ngayon at sa mga naririnig n
iya sa mga kinakanta ng kumag niyang mga kaibigan.

"CAP! CAP, MAY JOKE AKO!" Tinaas ni Seb ang kamay niya at tinaasan siya ng kilay ni Zeph. "Ano na
magiging apelyido ni Mountain Dew kapag nagjoke!!!"

"Ano?" Tanong ni Zeph nang matigil na ’to.

"Edi.. Mountain Dew-ker!!! HAHAHAHAHAHAHA!" At umalingawngaw ang malakas na tawanan nila.

"Ha-ha. Mountain Joker. Ha-ha." Umirap si Zeph at kinuha na ang mic. "Iuwi na natin ’to, Dadi!" At tumayo
na ang coach nila para tulungan si Zeph na ilipat ang mga myembro sa sasakyan ni Coach at ang iba ay
sa kotse ni Jiara.

"The smell.." Napatakip si Ji sa ilong niya pagkasara niya ng kotse.

"MABAHO BA KAMI, PRES!!!" Malakas na tanong ni Luke. "PRES, HINDI KAMI MABAHO!! MABANGO
KAME! ANG GAMIT NAMING PABANGO AY GUYABANO!"

"What are they saying?" Kumunot ang noo ni Ji at inistart na lang ang sasakyan.

"If you’re horny, let’s do it! Ride it, my pony!" Pagkanta ni Nixon at Collin.
Napapikit na lang si Zeph at napamasahe sa sentido niya. Hiyang hiya na siya kay Jiara dahil sa pinagsa
sasabi nila. Okay lang sana kung sila sila lang. "PRES, PRES! ALAM MO BA ’TONG SI CAP!" Agad nanl
aki ang mata ni Zephyr at napatingin kay Seb. Hindi niya alam ang sasabihin nito pero kinakabahan siya.
"NAPAKAPOGI!!! PUAHAHAHA!"

"Tumahimik ka na lang." Pinitik siya ni Zeph sa noo at napahawak naman siya dito sabay nguso.

"NAKO, PRES! ALAM MO BA! ANDAMING GIRLS NYAN!" At agad kumunot ang noo ni Zeph at Jiara sa
sinabi ni Luke. "TOTOO! NUNG ANO NGA.. NUNG ANO.. NUNG GAME NAMIN LAST LAST TIME, NAH
ULI NAMIN SIYA NAKIKIPAGKISS SA LOCKER!"

"Ha?!" Hindi alam ni Zeph kung anong trip ng mga kaibigan niya. "Wag kang magsinungaling, gago!" Pag
papanic niya dahil hindi naman talaga totoo.

"He did?" Tanong ni Jiara.

"Hindi!!" Tanggi agad ni Zeph pero hindi siya pinapansin nito. "Mamatay man ako ngayon! Anak ng, Luke!
Ayusin mo!"

"OO!!! SILA NI FLAIRE YON DIBA!" Pag gatong pa ni Collin. Napasabunot na lang si Zeph sa sarili niya s
a sobrang hindi malaman kung anong gagawin.

"Dati, hindi nagsisinungaling ang mga lasing. Ngayon, kahit lasing nagsisinungaling na." Pagtatanggol ni
Zeph sa sarili.

"With Flaire.. I see." Tumango tango si Jiara at binilisan ang pagmamaneho.

"SEEEELLLLOOOOOOOOOSSSSSS!" Sabay sabay na sabi ng apat. "SELOS! SELOS! SELOS!" Kantya

w pa nila at sinubukan takpan ni Zeph ang mga bibig nila pero hinahampas lang nila ang kamay niya.

"Sorry talaga." Paghingi ulit niya ng tawad kay Ji.

"TAPOS SI BOSSING MAY PAGHAWAK PA! YAAAAPIIIITTTSSS!!!!" Pag gatong pa ni Nixon. "TOUCH
MY BODEHHHH. HAHAHAHAHA!"

"Pucha." Bulong na lang ni Zeph. Wala na siyang magawa dahil hindi ito matatahimik. Hinihiling na lang n
iya na makarating na sila agad kela Seb.

"AY OO! NAKITA KO DIN ’YON! TAPOS NAALALA NIYO NUNG PUMUNTA TAYONG BGC.. PUAHAHA
HAHA!" Malakas na tawa ni Seb. "YUNG.. YUNG.. HAHAHAHA!"

"Yung what?" Curious na tanong ni Jiara dahil nagtawanan na silang lahat. Natahimik bigla si Zeph dahil
parang alam niya ang tinutukoy ng mga ’to.

"Yung ni-lap dance siya, Bossing Pres!! Puahahaha!" Pagsusumbong ni Luke. Napaubo ng malakas si Ze
phyr at binuksan ang bintana habang pinapaypayan ang sarili. "Patay ka ngayon, Cap! Kala mo, ah! Puah
ahaha!"

"TUWANG TUWA NGA SIYA NON, EH! PERO MABALIK TAYO KAY FLAIRE.. UYY, SI CAP PINAGPAP
AWISAN NA!" Pang aasar ni Luke. "Ayaw mo ba malaman ni Pres kung pano kayo ni Flaire non! Diba sin
andal mo pa nga siya non sa lockers! Uyyy.. Very wild! PUAHAHAHAHAHA!"

"Kasinungalingan!" Tanggi ulit ni Zeph dahil hindi naman talaga totoo. "NANDITO NA TAYO, SA WAKAS!
" Agad na bumaba si Zeph at hinatak ang apat pababa sabay tinulak tulak papasok sa bahay nila Seb.
Nang mahatid niya na ito sa may sofa at ang iba ay nasa kwarto, bumalik na siya sa labas at sumakay sa
shotgun seat. Hindi siya makapagsalita at nakatingin lang sa bintana. Hindi pa rin iniistart ni Jiara ang sa
sakyan at tina-tap tap lang ang manibela ng daliri habang nakatingin sa harap.

"So.. Uhm.." Panimula ni Jiara. Napatingin naman sa kanya si Zeph na nakahawak sa labi niya. "You.. an
d Flaire.."

"Hindi totoo." Agad na tanggi niya.

"No, I mean.. It’s okay. No problem." Sinubukan siyang ngitian ni Jiara habang tina-tap pa din nito ang ma
nibela.

"Hindi ko alam kung anong trip nila pero lahat ng sinabi nila hindi totoo." Pagpapaliwanag ni Zeph at bigla
ng may naalala. "Maliban nung sa BGC." Nahihiyang sabi pa niya.

"Oh." Gulat na sabi ni Ji. "Okay.. Uhm.." Awkward na sabi niya at binuksan din ang bintana niya. "I just.. I
opened it because.. the smell.." Nauutal na paliwanag niya.

"Ha? Okay lang, sige." Sagot naman ni Zeph. "Ahh.. Hindi pa ba tayo aalis?" Tanong pa niya dahil matag
al na silang naka tambay sa harap ng bahay ni Seb.

"Oh.. Okay. Sabi ko nga. Haha!" Inistart na ni Jiara ang kotse pero hindi pa rin niya inaabante. Nagta-tap
pa din ang daliri niya sa manibela.

"May bumabagabag ba sayo?" Nagtatakang tanong ni Zeph. "Kanina mo pa ginagawa ’to, eh.." At tinap-t
ap niya ang bintana para gayahin si Ji.

"Yes. I mean, No. No.. It’s nothing." Umiling si Jiara at aabante na sana nang biglang lumapit sa kanya si
Zeph. Nanlaki ang mata niya at nakatingin lang sa harapan dahil pag lumingon siya dito ay malapit nana
man ang mukha nila sa isa’t isa. "What are you doing?"

"Seatbelt?" Inosenteng sabi ni Zeph sabay lagay ng seatbelt ni Jiara. "Ayan. Tara na." At sinuot na din niy
a ang sa kanya.

Nakatingin lang sa kanya si Jiara kaya napatingin din siya dito. "Uhm..?" Awkward na sabi ni Zeph dahil
mag iisang minuto nang nakatingin sa kanya si Ji. "Uhm.." Ulit niya at umiwas ng tingin. Sa harapan na la
ng siya tumingin kahit nakatingin pa din sa kanya si Ji na parang may gustong sabihin.

"Hello?" Sabi ulit ni Zeph at napakurap si Ji na parang bumalik sa katinuan. "Uhm.. Mag e-eleven na."

"O-okay." At nagdrive na talaga si Jiara papunta sa Zedvage.

Nang makarating sila, nauunang maglakad si Jiara papunta sa headquarters at nasa likod lang niya si Ze
ph na sumusunod. Walang nagsasalita sa kanila hanggang sa elevator at hanggang sa makapasok sa he
adquarters.

"Nasan sila?" Nagtatakang tanong ni Zeph dahil walang tao sa loob.

"Went home, I guess." Nagkibit balikat si Jiara at pumunta sa kusina para uminom ng tubig. Sumunod na
man si Zeph at nagbukas ng coke in can. Sumandal siya sa may counter, hindi kalayuan kay Jiara, haban
g umiinom.

Umalis naman kaagad si Ji sa kusina at umupo sa may sofa. Nakatulala lang siya sa TV kahit hindi ito na
kabukas at tumayo ulit. Maya maya, umupo ulit. Pinapanood lang siya ni Zeph mula sa kusina at natataw
a sa ginagawa nito.
Agad umayos si Zeph nang naglakad ulit papasok ng kusina si Jiara at huminto sa may pintuan. "Bakit?"
Tanong ni Zeph dahil nakatingin nanaman ito sa kanya.

Umiling ulit si Jiara at tumalikod para maglakad ulit papunta sa sofa.

"Hindi nga totoo, Ji." Seryosong sabi ni Zeph na nakapagpatigil sa kanya.

Agad humarap si Jiara at napaatras din nang mabunggo ang ulo niya sa dibdib ni Zeph na nakatayo na p
ala sa harap niya. "No, I.. I.." Kinalikot nito ang mga daliri. "What the hell is wrong with me?" Tanong niya
sa sarili. "Wait.. You called me by my name." Gulat na sabi niya.

"Hindi ’yun totoo, okay?" Hinawakan ni Zeph ang baba ni Jiara at inangat ang mukha para tumingin ito sa
kanya. "Kanina ka pa hindi mapakali, eh."

"And what makes you think it’s because of that?" Patuloy na tanggi pa ni Ji.

"Wala lang." Nag kibit balikat si Zeph. "O kung hindi man.. Ano pala?" Binitawan siya nito at kinuha ulit an
g coke sa counter para uminom.

"Did you like it?" Agad nabuga ni Zeph ang iniinom. "What?"

Napatakip si Zeph sa bibig niya at kumuha ng tissue para punasan. "Yung ano?!" Naguguluhang tanong
niya.

"About what they said about you and Flaire?" Patanong na sabi ni Ji at napatawa naman si Zeph. "Don’t l
augh."

"Okay." Sinubukang gawing seryoso ni Zeph ang mukha niya. "Anong magugustuhan ko eh hindi nga toto
o? Hindi nga nangyari?" Pagpapaliwanag ulit niya.

"But you want it to happen? I mean.. If ever--"

"Hindi." Mabilis na sagot niya. "Hindi. Hindi ko magugustuhan kasi hindi ko siya gusto, okay?" At hindi nag
salita si Jiara. Napangiti na lang si Zeph sa itsura nito na parang kinawawa ng mundo. "Bat ba nababaga
bag ka don? Mag aminan na nga tayo ulit." At sumandal ulit siya sa counter.

"I don’t have anything to admit though." Sambit ni Ji.

"Sure ka?" Pang aasar ni Zeph. "Mukhang meron, eh."

"Wala." Seryosong sabi na ni Jiara kaya mas lalong napatawa si Zeph. "Please don’t laugh."

"Okay." Uminom na lang ulit si Zeph ng coke habang nakasandal pa din at nakatingin lang kay Ji. Hindi p
a rin ito umaalis sa pwesto niya na parang may gusto pa sabihin. "Lika dito." Tumingin lang sa kanya si Ji.
"Lapit. Dali."

Mabagal na naglakad si Jiara palapit dahil hindi niya alam kung bakit siya nito pinapalapit pero nang mak
arating siya sa harapan ni Zeph, hinatak siya nito at sinandal sa may counter. Nanlaki ang mata niya at p
arang hindi siya makahinga. "W-what.. are you up to?"

Hinawakan lang ni Zeph ang likod ng ulo niya at sinandal ito sa dibdib niya. Nakatingin lang sa baba si Jia
ra habang nakasandal sa dibdib nito. "Rinig mo ’yan?" Tanong ni Zeph.

"Mine or yours?" Naguguluhang tanong ni Jiara dahil mukhang tibok ng puso niya ang mas malakas niya
ng naririnig ngayon.

"Tignan mo!" At binitawan siya ni Zeph. "Tignan mo, tignan mo! Crush mo ko! Puahaha!" Tumatawang sa
bi niya. "Yiee, aminin mo na."

"What?! No!" Tanggi ni Jiara.

"Weh?" Pang aasar pa din ni Zeph at tinignan siya ng masama ni Ji. "Hahaha, joke lang. Pikon neto. Oo n
a!" Tumalikod na ito at naglakad paalis. "Hindi naman ako umaasang magugustuhan mo ko, eh!"

Umirap lang si Jiara.

***

"Davi, what is crush?" Naguguluhang tanong ni Ji kinabukasan noong lunch break. "Ali?"

"Bakit? Crush mo na si Zeph?" Deretsang tanong ni Ali na umiinom ng banana milk.

"Ay gaga ka! Kung crush mo siya umamin ka na agad agad! Diba nga sabi ko sayo! Kapag ikaw naunaha
n, patay ka! Nako!" Pagsuporta ni Davi.

"Nagagwapuhan ka ba sa kanya?" Tanong ni Ali.

"ABA SINONG HINDI?!" Singit ni Davi.

"Yeah, and?" Nagtatakang tanong ni Ji.

"Masaya ka sa kanya?" Tanong ulit ni Ali.

"Uhm.. Yes, I guess." Tumango ulit si Ji.

"Hindi buo araw mo pag di mo siya nakikita?"

"WOW TINATANONG PA BA ’YAN! Eh nung isang araw nga halos humaba na leeg nyan kakahanap kay
Papi Zeph, diba! Boba ka talaga, Ali!" Pagkontra ulit ni Davi.

"Uhm.. Gusto mo siyang kausap?"

"Uh.. I don’t know? Right now?" Naguguluhang tanong ni Jiara.

"Napapatibok niya puso mo?"

"Blood ang nagpapatibok ng puso ko, Ali." Literal na sabi nito.

"Eh ewan ko! Ganito ’yan! Tuturuan kita okay?!" Humarap si Ji kay Davi na handa nang mag demonstrate
. "Hawakan mo ang mukha.."

"And then?"

"Tapos i-kiss mo!!! Kapag wala kang naramdamang kakaiba, hindi mo siya crush! Kapag meron, ay teh! It
uloy tuloy mo na! Chance na din! Hihihihi."

"DAVI!" Sabay na sigaw ni Ali at Jiara. "Pero try mo din." Mapang asar na sabi ni Ali.

"Are you guys serious?! There’s no way I would do that!" Kumain na lang si Ji habang nag iisip kung ano
ba talaga kailangan niyang gawin. Naguguluhan na din kasi siya at gusto niya malaman kung may gusto
ba siya kay Zeph o wala. Hindi naman kasi niya alam kung paano nagkakagusto sa tao.

"Hayyy, ang popogi!" Kinikilig na sabi ni Davi habang nagde-daydream at nakatingin sa Aces na kakapas
ok lang sa cafeteria. Hindi ito nagklase at galing lang sa training kaya mga nakasando lang ito o simpleng
jersey o shirt. "Waah, ang muscles! Ay teka, nakita niyo na ba ang pic nila?"

"Anong pic?" Tanong ni Ali. "Ahh! Yung naka topless silang lahat?! Nasave mo na?! Patingin!"

"Oo, icocover sana ’to sa newspaper kaso hindi pumayag si Principal! Kaloka!" Kinuha ni Davi ang phone
at pinakita ito. "HUWAAAA, nakakahimatay diba!"

Iniwas ni Jiara ang tingin. "I’m trying to eat, Davi."

"Ayaw mo non?! Kanin na lang kulang oh!" Tumatawang sabi ni Davi. "Omg, ayan na silaaa! Close up mg
a, te!"

Pinanood lang nilang maglakad ang Aces palagpas sa table nila dahil sa kabilang table na katabi nila lagi
ng umuupo ang mga ’to. "Oh oh, oh! Ayan! Tingin pa sa kanya, Jiara nang hindi ka mahalata!" Pagkurot n
i Ali dito.

"Aw! I didn’t look!"

***

Pagkarating ni Jiara sa headquarters galing school, nabasa niya ang iniwang note ni Jinx na may mission
daw na pinapagawa sa kanila si Jax. "Ugh.. Dad!" Inis na sabi niya bago pumasok sa kwarto at naligo sa
ka nagpalit ng shorts at simpleng shirt.

Umupo siya sa may sofa at binasa ang mga papel sa lamesa. Mga bagong mission na pagpipilian nila. H
abang binabasa ’to ni Jiara, hindi rin siya makapag focus dahil iniisip niya ang mga payo nila Ali.

Mas lalo pa siyang nagulantang nang dumating na rin si Zeph galing school. "Walang training?" Nagtatak
ang tanong ni Jiara.

"Kakatapos lang." Turo ni Zeph sa ulo na halatang bagong shower siya, ibig sabihin ay kakatraining lang
nito.

Nilapag ni Zeph ang bag sa may lamesa at naglakad papuntang kusina habang hinuhubad ang jacket. Na
iwan ito sa v-neck na black. Sinubukan namang ituon ni Jiara ang atensyon sa pagbabasa ng mga missio
n. "Wala pa din sila?" Tanong ni Zeph na kakalapag lang ng baso.

"They’re on a mission." Sagot ni Jiara habang hindi nakatingin.

"Ahh.." Tumango na lang si Zeph at nagkalikot ng makakain sa may cabinet sa itaas ng ref. Nang wala si
yang makita, naglakad na siya papunta sa kwarto niya.

"Wait!" Bago niya masara ang pinto ay nagsalita na si Jiara. Napatingin naman siya dito habang naglalak
ad ito papasok sa kwarto niya.

"Bakit?" Naguguluhang tanong ni Zeph.

"Can you help me with something?" Tanong ni Jiara.

"Wag lang Math, ah!" Pabirong sabi ni Zeph. "Ano ’yon?" At sinara ni Ji ang pintuan. "Bakit? Ano meron?"
Lumapit sa kanya si Jiara kaya napaatras siya bigla. "Can I.." At hindi niya ito matuloy.

"Can you ano?" Nagtatakang tanong ni Zeph. Hindi niya alam bat bigla bigla siyang sinusugod ni Jiara da
hil nananahimik lang naman siya at hindi niya naman ito inaaway.

"Can I kiss you?"

"HA?!" Kung may kinakain lang si Zeph ay nabulunan na siya. "A-ano? Tama ba pagkakarinig ko?" Panini
gurado niya.

"You said you’re willing to help me." Sumimangot si Jiara.

"Ha? Teka.. Ano? Nilalagnat ka ba? Lasing ka ba?" Nag aalalang tanong ni Zeph. Hindi nagsalita si Ji at
nakatingin lang siya dito.

Tumalikod si Zeph at napamasahe sa sentido niya at nag inhale-exhale bago humarap ulit kay Jiara. "Ser
yoso?" Tanong ulit niya.

"No.. No.. It’s okay if you don’t want to! I don’t even know why I said that.. Shit." Nauutal na sabi ni Jiara a
t parang kinakausap ang sarili. "F-forget it."

Tumalikod na ito at bubuksan na sana ang pinto nang isandal siya ni Zeph dito at nilagay ang kamay sa g
ilid niya. Agad naman nanlaki ang mata ni Jiara at iniwas ang tingin. "Okay.. So.. Is this a yes?" Kinakaba
hang paninigurado ni Ji.

Tatawa na sana si Zephyr ngunit bigla siyang hinatak ni Jiara at hinalikan sa labi.

"I knew it." Bulong ni Jiara nang bitawan niya ito.

________________________________________________________________________________

Oops.

Di ko sure kung may double UD.

Btw, accidentally kong na-publish yung chap 17. I’m so sorry in-unpublish ko na ulit. Hehe.

Chapter 17

Third Person’s POV

Nakatulala lang si Zeph kay Jiara na nakatingin lang rin sa kanya. Parang hindi nagfufunction ang utak ni
Zephyr at sige lang ang pag-pump ng puso niya ng dugo. "Are you okay?" Nag aalalang tanong ni Jiara.
Nakasandal pa din siya sa pinto at nasa harap pa rin niya si Zeph na nakalagay ang kamay sa gilid niya p
ero hindi siya gumagalaw.

"Zeph!" Sigaw ni Jiara at agad tinanggal ni Zephyr ang kamay niya sa pinto.

"H-huh?" Gulat na sabi niya.

"Are you okay? You.. Your.." Pinisil ni Jiara ang sariling pisngi at tinuro ang mukha ni Zeph. "You look flus
hed."
"H-huh?" Ulit ni Zephyr at dahan dahang umaatras palayo kay Jiara.

"Are you sure you’re fine?" Nag aalalang tanong ni Jiara at lumapit kay Zeph na agad namang umatras uli
t palayo. "That.. isn’t your first kiss, right?"

"Oo.. Ikaw?" Mahinang tanong niya.

"That was my first." Casual na sabi ni Jiara at parang nanghina ang tuhod ni Zephyr, buti napakapit siya s
a may pader malayo kay Ji. "I’m sorry.. I think I frightened you.." Paghingi niya ng tawad. "I just.. I just had
to be sure of something."

"Na-sure mo na ba?" Tanong naman ni Zeph. Hindi sa ayaw niya ’yung nangyari. Hindi lang pumapasok s
a utak niya ngayon na siya ang pinakaunang hinalikan ni Jiara sa labi. Bakit siya? Tanong niya sa sarili.

"Yes." Tumango si Jiara. "I.. Let me.. Uhm.. Let me just.." Umatras na din si Jiara papunta sa pinto. "Bye!"
At agad itong tumakbo papunta sa kwarto niya.

Pagkasara niya ng pinto, tumakbo siya sa kama at dumapa habang nakatakip sa mukha niya. "Omg.. Om
g.. Omg.." Paulit ulit na bulong ni Jiara sa sarili at kinuha ang salamin sa side table. "Aaaaaah!" Hinawaka
n niya ang pisngi niya nang makita niyang namumula ito.

"Jiara, what the hell is wrong with you!" Pagkausap niya sa sarili sa salamin. "You.. You gave your first kis
s to.. You.. OhmyGod." Binaon niya ang mukha niya sa unan at pinaghahampas ang kama. "Wait.. Oh my
God.. Ako pa ’yung nauna!" Pagsisisi niya nang marealize na siya pa ang nanghalik.

"Oh well.." Tumayo siya at inayos ang buhok. "I won’t do it. EVER. AGAIN. This is Davi’s fault." Pagsisi ni
ya pa sa kaibigan para gumaan ang loob niya. "I don’t regret it though." Hinawakan niya ang baba niya at
napaisip. "Yung itsura niya kanina.. He.. He didn’t like it! Shteeeeeee.." Sinampal sampal niya ang sarili. "
I need to apologize."

SA KABILANG KWARTO, nakaupo lang si Zeph sa sofa ng kwarto niya. Nakapatong ang siko sa dalawa
ng binti at ang kamay ay nasa baba habang nakatingin sa sahig at nag iisip. "Ano na gagawin ko.." Nagu
guluhang tanong niya sa sarili. "Hindi ba responsibilidad ko ’yon?" Tanong ulit niya.

Tumayo siya at napahawak sa pader habang nakatingin ulit sa malayo. "Ako first kiss niya.. Diba dapat..
may responsibilidad ako don?" Napaisip ulit siya. "Bakit niya ba kasi ginawa?!" Naguguluhang tanong niy
a ulit.

Napaupo siya sa kama niya at nag inhale exhale. "Hoo.. Hoo.. Kaya mo ’to, Zeph! Kaya mo ’to!" Napaha
wak siya sa dibdib niya na hanggang ngayon ay malakas pa din ang pagtibok. Feeling niya ay lalabas na
puso niya sa katawan niya.

Tumayo siya para kumuha ng tubig sa kusina dahil feeling niya ay mapapakalma siya ng tubig. Pero pagl
abas niya, bumukas din ang kwarto ni Jiara kaya agad siyang bumalik sa kwarto niya at sinara ulit ang pi
nto. "Whoo.. Whoo.." Pag inhale exhale niya ulit at dahan dahang sumilip sa pinto.

Nang wala na si Ji ay lumabas na siya at mabilis na pumuntang kusina. Dahan dahan siyang kumuha ng
baso na parang magnanakaw na ayaw magpahuli. Pagka inom niya ay tumalikod na siya at biglang nabit
awan saglit ang baso kaya agad niya itong sinalo ulit. "Are you okay?" Tanong ni Ji na nasa may sofa sa l
iving room.

"Oo.. Oo.. Okay lang.." Ngumiti ng pilit si Zephyr at hinugasan ang baso bago ibalik. Hindi niya na kaya a
ng atmosphere sa headquarters kaya kinuha niya na ang wallet niya at nagsuot ng cap. "Uhm.. Alis lang
ako." Pagpapaalam niya. Hindi na niya hinintay ang sagot ni Jiara at dere-deretso siyang umalis ng Zedv
age.
Naglakad lakad lang siya hanggang sa makarating ng bayan. Bumalik siya sa may Adchorum. Ang lugar
na walang tao. Pinasok niya ang isang bahay doon na walang tao at umakyat sa second floor.

Binuksan niya ang mga cabinet at tinignan din kung may bakas ng dugo sa pader at nakita niya ang baril
sa sahig. Sinuot niya ang gloves niya at pinulot ito para tignan. Hinawakan niya ang pula sa baril at inamo
y. "Sariwa pa ’to, ah." Bulong niya sa sarili. Sariwa pa ang bakas ng dugo at mukhang kaka alis lang ng g
umamit nito.

Binitawan niya ang baril nang makarinig ng kalabog sa baba ng bahay. Agad siyang nagtago sa likod ng
cabinet at sumilip sa mga paakyat.

Nagulat siya nang may bumagsak na lalaki sa sahig at may pumasok na dalawa pang lalaki. Kinuha ng is
a sa kanila ang baril. "Naiwan ko pala ’to." Sambit nito.

"Wag po.. Wag po.." Nanginginig na sabi ng lalaking nagdudugo ang ulo at umatras ng umatras hanggan
g sa macorner siya sa pader.

"Aamin ka lang.." Sumingkit ang mata ni Zeph nang makilala ang dalawa. Dalawang pulis ng Trinidad. "A
amin ka o papatayin ka namin. Dalawa lang ’yon."

"I-pabor mo na samin ’to, Reyes.. Pag nakakuha kami ng award at mapromote, pangako namin ilalabas k
a kaagad namin sa kulungan." Sabi ng isang pulis at nilabas ang isang pack ng droga.

"Wag.. Wag.. May dalawa ho akong anak.. May asawa.. Parang awa niyo na ho wag ho ako.." Pagmama
kaawa ng matanda.

"Pag pinatay ka namin, mamamatay ka sa pangalang ’pusher’. Ganon din ang mangyayare." Sambit ng is
a.

Kinuyom ni Zeph ang kamao niya at napapikit ng mariin. Matapos huminga ng malalim ay nilabas niya an
g balisong.

"Parang awa niyo na.." Umiiyak na sabi ng matanda habang naglalakad palapit sa kanya ang dalawang p
ulis.

Kinasa na ng isa ang baril at tinapat dito. "Sinabi na kasing wag ka na makulit, eh.."

Agad sinipa patumba ni Zephyr ang cabinet at binato ang patalim sa hawak na baril para tumalsik ito. Pag
katapos ay naglakad palapit sa matanda at huminto sa harap niya bago lumingon sa mga pulis. "Shit, pre.
May witness." Pagpapanic ng isa.

Tinignan sila ni Zephyr at pinagmasdan ang galaw nila. Dahan dahang kinuha ng isang lalaki ang baril sa
bulsa. "Kala ko nagbago na gawain niyo.." Nagkibit balikat si Zephyr. "Ilan pa ba sa inyo ang kailangan pa
tayin?"

"Shin?" Agad na sambit ng isa kahit hindi nila maaninag masyado ang mukha niya dahil medyo madilim.

"Tsk.. tsk." Napailing si Zephyr at pinulot ang bote ng alak sa sahig saka naglakad palapit. Agad na nilaba
s ng pulis ang baril at pinaputok ito. Nakarininig sila ng pagbasag ng bote at bigla na lang nawala si Zeph
sa paningin nila.

"Nasan na siya?! Natamaan ba?!" Nagpapanic na sabi ng isa dahil bigla ring namatay ang ilaw.

"Wala nang sindi! Ayaw mabuksan!" Sigaw ng pulis nang sinubukan i-on ang switch. Kinuha nila ang flas
hlight at pagkatapat sa pader ay wala na rin ang matanda. "Nasan na sila?!"

Agad sumara ang pinto at napatingin sila sa gumugulong na bote na may lamang liquid sa loob. "SHIT!"
Sigaw ng isa nang magliyab ang pinto.

Agad nilang kinuha ang upuan para basagin ang bintana. Mabilis na kumalat ang apoy sa loob.

Nakaupo lang si Zephyr sa may backyard ng bahay na nasusunog ang kwarto at pinapanood ang dalawa
ng basagin ang bintana. Pero narealize nilang nakabukas naman pala ito dahil iniwan ’to ni Zeph na buka
s.

"Hindi ako ganon kabrutal." Tumatawang sabi niya sa sarili at pinanood na tumalon ang dalawa mula sa 2
nd floor at bumagsak sa sahig. "Medyo lang." At narinig niya ang pagsigaw ng dalawa sa sakit sa bubog
na kinalat niya sa baba.

Tumayo na siya at kinuha ang fire extinguisher at pumasok sa loob para ubusin ang apoy. Pagkatapos ay
umalis na din siya agad. Narinig pa niya ang sigaw ng dalawa. "HAYOP KA TALAGA, JAIRO!"

Tumawa na lang siya at nakapamulsang naglakad. Sinisipa sipa niya ang batong maliit habang naglalaka
d lakad nang makasalubong ang isang grupo na may mga dalang baseball bat. "AYON! AYON SIYA! AN
DITO SIYA!!!"

"Shte." Bulong ni Zephyr bago tumakbo at hinabol naman siya ng grupo nila Sed at Pau na nakaaway niy
a noong nalasing si Jiara. "Bat dumami sila?" Tanong niya sa sarili at lumiko sa may eskenita. Tumungto
ng siya sa box at tumalon saka kumapit sa isang block at umakyat papunta sa ikalawang palapag.

Kumapit siya sa may bintana at umakyat sa may terrace at tumambay doon habang pinapanood sila Sed
na hanapin siya. Nakarating na ito sa eskenita kung nasaan siya ngunit hindi nila mapansin si Zephyr na
nasa taas.

"Mga bobo." Bulong niya sa sarili at kinuha sa bulsa ang maliit na bote. Nilaglag niya ito sa sahig at bigla i
tong umusok. "Bye!" Tumalon si Zeph pababa at tumakbo paalis. Hindi na nila napansin ito dahil sa kapal
ng usok.

"NAISAHAN NANAMAN TAYO! PUNYETA!" Sigaw ni Pau.

"Sigurado ba kayo sa tinatarget naten?" Tanong ng isa nilang kagrupo.

"Oo, bobo! Nagyabang kame na babalikan namin siya!" Sabi ni Sed. "Hindi niyo ba kilala si Jairo? Taga T
rinidad kayo diba?!"

"Kilala namen." Sabi ng isa. "Kaya nga tinatanong namin kung sigurado kayo diba? Hindi niyo ’yon mahu
huli."

"Hindi niyo ba alam ’yung codename sa kanya ng mga pulis?" Tanong ng isa. "Shin?"

"Ah, oo! SHIN. Galing sa shinobi."

"Alam namen! Shinobi.. o ninja. Kasi di nila mahuli huli." Sagot ni Pau. "Mga bobo lang ’yon! Eh pagala ga
la lang ’yan si Jairo sa Sentro, eh! Baka hindi nila mahuli kasi sila ang nahuli! Pag hinuli nila ’yon edi nilag
lag sila non!"

"Eh kung abangan na lang natin sa tapat ng school nila?" Suggest ng isa nilang kagrupo.

"Pwede, pwede! Kaso hindi natin alam kung saang gate siya lumalabas at kung anong oras!" Kontra ni S
ed. "Pagmasdan ko muna bukas. Tetext ko kayo."

***

"Good morning, class!" Pagbati ng guro pagkapasok sa room nila Zeph. "Alam niyo naman kung anong g
agawin natin ngayong araw, hindi ba?"

"Ano ’yun?" Nagtatakang tanong ni Zeph kay Caden.

"Absent absent ka kase, eh!" Pang aasar nito. "Eto na ang pinakamasayang araw sa buhay mo, Cap!"

"Bakit? Ano meron?" Kumunot ang noo ni Zeph. "Bat di niyo na lang sabihin!"

"Pagsasamahin tayo at ’yung section nila Pres ngayong araw! May group quiz daw, eh! Tapos may mga n
adiscuss satin na hindi nadiscuss sa kanila at vice versa kaya pagsasamahin na lang raw kasi pasahan n
a din ng grade eh may kulang pa!" Pagpapaliwanag ni Nixon.

Tumayo na silang lahat at kinuha ang bag para pumunta sa kabilang room. Malaki ang room kaya kasya
silang lahat at isa pa, hindi naman nila kailangan maging arranged dahil igugrupo din sila mamaya. "May
quiz?!" Gulat na tanong pa ni Zeph.

"Ayan! Absent pa! Puahahaha!" Sambit ni Luke. "Oo, Cap! May quiz, tama ka dyan! Yung nadiscuss last t
ime basta simula sa may Solar System."

"Wala akong alam don!" Pagpapanic ni Zephyr.

"Sus, kaya mo na ’yan, Cap!" Nilabas ni Caden ang iPad at binigay kay Zeph. "Basahin mo lang kuha mo
na ’yan agad!"

Pagkapasok nila sa room ay nagsitaguan na ng pang retouch ang mga babae dahil kakatapos lang nila m
agpaganda ulit. Nakangiti ang mga ito at nagkukurutan pa nang pumasok ang klase nila Zeph.

"DITO! DITO VACANT SEAT PO!" Sunod sunod na sabi ng mga kaklase ni Jiara. Nangunguna pa si Davi
. Si Ji ay nakapahalumbaba lang at nagbabasa ng libro.

"PAPA ZEPHHHH!! DITO KA SA TABI KOOO!" Sigaw ni Davi at agad umangat ang ulo ni Jiara at tumingi
n sa pinto. "Oh gaga ka, wala kang kaalam alam sa nangyayare no! Narinig mo lang pangalan ni Papi, ah
!"

"Zeph, dito!" Sabi ni Flaire na nakaupo na sa tabi ng friends. Meron pang vacant seat sa tabi niya.

"San tayo, Cap?" Tanong ni Seb.

"Sahig na lang kame." Ngumiti si Zeph kay Flaire at pumunta na sila sa harapan para mag indian seat sa
sahig kahit may mga vacant pa. Ayaw lang talaga nila maghiwa-hiwalay.

"PAPII! PAPI DITO, OH!!" Turo ni Davi sa tabi ni Jiara.

"Upuan ko ’yan, eh!!" Reklamo ni Ali na kakarating lang galing CR. Buti ay nakadating siya ng maaga kun
di ay pinamigay na ng kaibigan ang upuan niya.

"Wag na, dito na lang kami." Sagot ni Zeph habang binabasa ang nasa iPad.

"OKAY! GOOD MORNING CLASS!" Malakas na sigaw ng teacher at tumahimik na silang lahat. "Eto ang
groupings natin.. Etong mga nasa harapan at etong nasa first row.."
"ANAK NG! Sabi na nga ba’t magandang ideya ’tong hindi natin paghihiwalay, eh!" At niyakap sila ni Luke
na parang group hug.

"OMGGG, TAYO YUN DIBA? TAYO DAW? FIRST ROW?!" Kinikilig na sabi ni Davi. "Omggg, helloooo!
Wag kayo mag alala, andito si Jiara! Makakapasa tayo sa quiz!"

Ngumiti lang sila Zeph. Awkward pa rin silang dalawa ni Jiara at hindi nag uusap ngunit okay naman sila
sa isa’t isa.

Nang pinag-circle na sila ng guro, umupo na sila sa totoong upuan at si Ali ang magsusulat at magtataas
ng board kung saan nila isusulat ang sagot.

"It is a ball of rock and metal on whose surface all geography exists.." Ulit ng guro sa tanong.

"Earth." Simpleng sagot ni Jiara at sinulat naman ’to ni Ali. "Hanggang Earth Science including solar syste
ms lang kami, we didn’t discuss about Biology."

"Ay kami, hindi namin nadiscuss ’yung iba sa Earth Science!" Sabi naman ni Seb.

Nakaupo lang si Zeph sa gilid at naglalaro ng Cooking Mama habang nagsasagot sila Jiara. Siguro ay na
kaka 15 na points na sila at wala pang namamali.

"They are similar in functions but anatomically different.. 10 seconds!" Nagkatinginan sila Jiara.

"That’s Bio." At tinignan ni Jiara sila Zeph.

"Cap! Cap, ano sagot!" Inalog alog ni Seb si Zeph na naglalaro.

"Absent ako non." Sagot ni Zeph.

"5 seconds!"

"CAP!!!" Sigaw ni Nixon.

"Analogous." Sagot ni Zephyr habang naglalaro at sinulat naman kaagad ni Ali.

"The answer is.. Analogous structures or Analogous!"

"YYYYESSSS!!" Sigaw ng Aces. "Pinagpala ka talaga, Cap! Whooo!"

"Who was the first to confirm the helical structure--"

"Rosalind Franklin." Sabi kaagad ni Zeph at sinulat na ni Ali. Tinago na ni Zephyr ang cellphone niya at n
akinig na lang sa mga tanong. Hindi siya masyadong sigurado ang iba dahil absent siya at isang beses la
ng niya nabasa ang mga ’yon. Ang mga kateam naman niya na nandoon nung diniscuss ay hindi man lan
g nakikinig.

"Died at the age of.." Sambit ulit ng teacher.

"37. Ovarian Cancer." Sagot ni Zeph. Nakatingin lang si Jiara sa kanya at nang mapatingin sa kanya si Z
eph ay agad siyang umiwas.

Nang matapos ang laro, nagsitayuan na sila. "Whoo! Makakapasa na din ako sa Science! Sa wakas!" Tu
wang tuwang sabi ni Seb.
"Nasayo na ang lahat, Papi kooo!" Maharot na sabi ni Davi.

"May klase pa ba after?" Tanong ni Ali. Pagcocompute lang ng grades ang ginagawa ng mga guro ngayo
n at hindi naman talaga nagkaklase kaya pagala gala lang din ang mga estudyante sa labas.

"Wala na ’yan!" Sagot ni Luke. "Cap, bili tayo ng shake!!!"

"Punta lang kaming cafeteria." Pagpapaalam ni Zeph sa tatlo. Partikular na kay Jiara pero hindi na lang ni
ya pinahalata.

"So kanino ka talaga nagpapaalam?" Pang aasar ni Ali.

"May ipapabili ka ba?" Tanong ni Zeph kay Ji at agad naman itong napatingin sa kanya.

"Nah, I won’t eat." Sagot niya.

"Kumain ka." Pagpilit ni Zeph.

"Wala akong gana."

"Kahit na."

Umirap si Jiara at sumimangot. "Fine. Ikaw na bahala. Whatever you want."

At umalis na sila Zeph. "KYAAAAAAAAAAAA!" Kinikilig na tili ni Davi at inalog alog si Ji. "Kinikilig ako, om
g! Magpakasal na kayo, please!"

"Saya siguro kung classmate natin sila Zeph forever, ’no?" Pang aasar din ni Ali. "Tuwang tuwa niyan ang
lola mo at baka hindi na nagsasarili ng mundo."

"I know my feelings now." Ngumiti ng tipid si Ji at napatingin naman sa kanya si Ali at Davi.

"HA? PANO?" Tanong ni Ali. "Wag mong sabihing.." At nagkatinginan sila ni Davi.

"I did what Davi said." Deretsahang sagot ni Jiara at nanlaki ang mata ng dalawa. "What? You suggested
that one!"

"NAGKISS KAY--" Tinakpan ni Ji ang bibig ni Davi na parang nahihirapan na huminga. Nang tanggalin ni
Ji ang kamay niya ay nag inhale exhale ito. "Gaga ka?! Nagkiss kayo?!" Bulong niya.

"I kissed him. He didn’t kiss me." Nagkibit balikat si Jiara.

"Omg.. Teka.. Teka lang, ha. Masyado kang straightforward at matapang ha.. Hindi ko kinakaya ’to." Nap
ahawak si Ali sa ulo niya. "So crush mo siya?"

"Yeah." Tumango si Ji.

"I mean.. Alam naman na naming crush mo siya! Bat mo pa ginawa ’yung sinuggest ni Davi! Loka loka ka
din talaga, Jiara! Hindi ko na alam sayo!"

"What? Davi knows best." Sambit ni Jiara ng palaging sinasabi ng kaibigan tuwing nagbibigay ng advice.

"Huwaaaaa, pag nakikita ko na tuloy si Zeph at ikaw, naiimagine ko sa utak ko! Jusko po!" Napahawak di
n si Davi sa ulo niya. "Ano, teh? Ano feeling?!"
"Uh.. What?" Kumunot ang noo ni Ji. "You’re disgusting, don’t ask me that."

"Wow, ah! Sino kaya dito ’yung kumiss--" At tinakpan ulit ni Jiara ang bibig niya nang dumating na sila Ze
ph. "AY, OH! SI ATE GIRL HUMIHIRIT NANAMAN!" Inis na sabi ni Davi nang makitang kinakausap nana
man ni Flaire si Zeph na kakapasok lang sa pinto.

"Gosh! Pag ex na, ex na!! Wag nang sumingit pa sa eksena!" Inis na sabi din ni Ali. "Pero at least, ikaw n
akakiss na! Eh siya ba! Hahahahaha! Scooooore!"

"Score natin! One-zero!" Pag announce ni Davi.

Inis na sumandal si Jiara at tinap-tap ang daliri sa armchair habang nakatingin kay Zeph at Flaire na nag
uusap pa din sa may pintuan. "ZEPHYR! GUTOM NA KO!" Reklamo ni Jiara at agad na napatingin sa ka
nya ito.

"Ah, wait!" Agad na iniwan ni Zeph si Flaire at lumapit kay Ji. Nilapag niya ang dala dalang pagkain at inu
min bago kumuha ng upuan at umupo sa tabi ni Jiara.

"I thought you like me." Inis na sabi ni Ji habang naglalagay ng straw sa inumin.

"Kaya nga?" Sagot naman ni Zeph.

Inirapan siya ni Jiara. "Then tell her that."

________________________________________________________________________________

:)

Chapter 18

Jiara’s POV

"Nakapag-research ako." Jude said while typing something on his laptop. "Tama kayo, isa silang grupo na
may layunin mamuno sa lahat ng guild sa mundo. Kung noon sa Quertige ay layunin nilang makuha ang
Zedvage, ngayon etong mga bagong salpak na ’to, tinatakot nila ang mga Criminals at mga katulad natin
na sumama sa kanila."

"And where the heck did they come from?" I asked.

"Kung sino sino lang din sila na parang naisipan lang. Pero ayon sa sabi sabi ay na-inspire raw sila sa Qu
ertige kaya balak nilang ituloy ang sinimulan." Yuan answered my question. Groups like Zedvage just won
’t let each other live in peace. In fact, we are the most peaceful guild in this world.

Nababalitaan namin bigla na may nag aaway na sa dalawang bansa like they’re on a war but not in public
and not in front of ’normal’ people. Quertige was.. something like Zedvage, I guess. It was from my father
’s generation. They wanted Zedvage to be theirs and it really caused a fire between Densiara and Kassa.

But they’re all dead now, I think. Members who managed to survive are now one of us.

"Gano kalaki ang grupo nila and what are they called?" I asked, again. I didn’t have time to research on th
at because I had a lot going on with my life.

"Despicari. Pero hindi ko sure." Sagot ni Yuan. That’s a weird name. Just by saying it sounds like you’re c
alling for all the evil to enter your soul until you vanish completely from the world. "Padami na sila ng pada
mi dahil padami na din ng padami ang ginugulo nilang bansa. Ngayon siguro ay lagpas 60 na sila."

"Ah, edi pasimula pa lang sila?" I turned my attention to Jinx. "Tayo ang tatapos sa mga ’yan."

"Let’s not rush ourselves. Pinasara ’yung barriers ng Kassanight so no one could enter this country again
just like what happened with Quertige. But still.. Of course, eventually, they would be able to think of a wa
y to get through. Kapag dumating na ang oras na ’yon.. Then let’s fight them."

"Kelan pa! Kating kati na kamay ko sumapak!" At nag boxing pa si Asher sa ere.

"Asa ka pa, eh lagi ka lang naman nasa taas ng puno o di kaya nasa taas ng building!" Jude said.

"Oh sige! Sapakan tayo ngayon!" Pag aaya ni Asher.

I’m having problems reaching out to Zephyr these days. I think he feels really awkward around me ever si
nce I did ’that’ thing. Maybe he didn’t like it.

"Do you guys know where Zeph went?" I asked them and they looked at each other.. and then looked bac
k at me again. "Okay, you don’t know. Pero nung nawala siya for 3 days, don’t tell me you still don’t know
shit about that?"

And again, they looked at each other and then looked at me with innocent eyes. "Ako, di ko talaga alam!"
Pangunguna ni Jinx.

Third Person’s POV

"Balita ko nabugbog raw siya kaya nawala, eh?" Pang iissue ni Jude. "Eh kasi sabi nung nag interview pa
ra sa school paper! Narinig daw niya na may sugat si Zeph, eh!"

"Di totoo ’yon!" Pagtatanggol naman kaagad ni Asher. "Baka naman nasugat lang sa pinto, ganon?"

"Nasugat sa pinto tapos di nakapasok ng tatlong araw?" Pag kontra ni Jude.

"Sa balikat raw, ah.." Pag chismis din ni Jinx. "Testing na lang natin mamaya nang magkaalaman."

"Wag!" Sabi ni Yuan. "Pano pag may sugat talaga siya sa balikat? Edi pinalala niyo pa."

"Eh pano kung wala?" Tanong ni Jude. "Tanungin na lang natin!"

"Wag niyo na tanungin!" Pagkontra din ni Asher.

"Can you guys please stop shouting at each other? You’re like inches away?" Pagsingit ni Ji dahil kanina
pa siya naririndi sa pagbabangayan ng apat.

***

Kinabukasan ay parang mga tangang naglalakad lakad sila Asher sa tapat ng building nila Zeph para hint
ayin ito dahil sa tingin nila ay uwian na. "Tama ba? Dito ba ’yon?" Tanong ni Jude.

"Oo nga! Kabuilding nga nila si Ate!" Inis na sabi ni Jinx dahil paulit ulit pa ’to.

"Baka naman sa kabilang building!" Pagkontra pa ni Asher. Hindi na nila napigilan ang dalawa dahil magh
ihinala pa na kasabwat silang dalawa ni Yuan.

"Bobo ka ba!" Bulyaw ni Jude. "Dito ’yon!"

"Bobo ka din! Kanina mo pa nga tinatanong kung dito, eh!" Ganti ni Asher.

"Kanina pa tayo nandito, wala pa din siya." Sabi ni Yuan na nakaupo na lang sa may hagdan. "Baka nam
an may training."

"Wala, wala silang training! Tinanong ko, eh! Pahinga daw sila ngayon!" Sabi ni Jinx. "Ayon! Ayon siya!" S
igaw niya at nagsitayuan sila. Sa kabilang pinto ito dumaan at dere-deretso sa may gate para umuwi.

"Hoy!" Agad nilang hinabol si Zephyr na kakalabas lang ng gate na napatigil din. "Narinig na ba niya tayo
?" Tanong ni Asher.

"Hindi.. May iba ata siyang tinitignan." Sabi ni Yuan kaya nagmadali silang tumakbo para makalapit kaaga
d.

"Oy, kumag!" Salubong ni Jinx nang makalapit. Napatingin sa kanila si Zeph at binalik ang tingin sa mga l
alaking kausap nito pagkalabas niya. "Oh sino ’yan?" Nagtatakang tanong ni Jinx.

"Wala ’yan." Sagot ni Zeph at tinaasan ng kilay sila Pau at Sed na kasama nanaman ang grupo nilang ma
y mga dalang baseball bat. "Mga fans ko lang."

"Hah, magbait-baitan ka pa sa harap ng ibang tao, Jairo!" Pagtawa ni Pau. "Ano? Dito na ba namin simul
an nang makita ng mga kasama mo o sasama ka na lang samin sa tagong lugar?"

"Kahit san." Nag kibit balikat si Zephyr na nakahawak lang sa strap ng bag niya. "Saan ba venue ng fanm
eeting naten?" Pang aasar pa nito.

"Sino ba ’yang mga ’yan? Angas, ah! Kakagaling lang sa baseball!" Tuwang tuwang sabi ni Asher. "Orig b
a ’yan, Kuya?"

"Wag mo hawakan!" Nilayo nung isa ang baseball bat niya nang hahawakan na sana ni Asher. "Mahal ’ya
n."

"San ba fanmeeting? Sama kame!" Nakangising sabi ni Jinx at napailing na lang si Zeph sa kanila.

"Oo nga! Saan ba! Special guests, ayaw niyo?!" Pagsunod ni Jude. "Tara, oh! Ano, ano!"

"Pre, sa susunod na lang." Bulong ng isa nilang kamiyembro.

"Anong sa susunod? Eh mga bata lang ’yan, eh!" Sabi naman ni Pau.

"Titus yata ’yung isa." Bulong ulit nito.

Napatingin si Pau at Sed kay Jinx na nagiinat ng braso. "Babalikan ka namin, Jairo!" Sigaw nila at nagtak
buhan paalis.

Napakamot si Zeph sa ulo niya. "Duwag, eh." Humarap siya kela Asher. "Ano kailangan niyo, ha?"

"Totoo bang hindi ka nakapasok ng tatlong araw dahil nakipagbugbugan ka?" Tanong ni Jude.

"Ha?!" Nagtatakang sabi ni Zeph. "Ahh.. Oo, siguro." Sagot niya.

"Okay, nalaman niyo na! Tara na!" Pag aaya ni Asher para hindi na nila tanungin pa ito.

Lumapit si Jinx at hinampas ang likod ni Zeph. "AH!!" Napahawak si Zephyr sa sugat at napaupo sa sahig
at pumikit habang tinitiis ang sakit. "Ano ba ’yon?!" Reklamo nito.

"Sabi na, eh!" Ngumisi si Jinx. "Nabaril ka ’no!"

"Hindi, ah! Bat naman ako mababaril?! Sus, bulag ba ko?!" Patuloy na tanggi pa niya.

"Oo nga! Bulag ba siya!" Pagsingit ni Yuri.

"What the hell are you guys doing to him?!" Napatingin sila kay Jiara na mabilis na naglakad papunta kay
Zeph na nakaupo sa sahig at nakahawak sa likod. "Are you okay?!" Nag aalalang tanong nito.

"Ah.. Oo.."

Tinignan ng masama ni Jiara sila Jinx at sabay sabay nilang tinuro ang kapatid. "What did you guys do!"

"Wala kaya!" Tanggi ni Jinx. "Sinungaling! Si Jodi ’yon!" Turo ni Jinx kay Jude at nagsi-turuan na rin sila di
to.

"Stand up." Tinulungan ni Jiara na makatayo si Zephyr at inakbay ang braso nito sa balikat niya. "I will kill
all of you." Nakakatakot na sabi nito bago alalayan si Zephyr papunta sa parking lot.

"Okay lang ako!" Sabi ni Zeph habang inaalalayan siya ni Jiara. Kaya naman na niyang maglakad pero ay
aw siya bitawan ni Ji. Tinake na lang niya ang chance na maakbayan si Jiara. "San naman tayo pupunta?
"

Sinakay lang siya nito sa shotgun seat at umikot papunta sa driver’s seat. Pagkasuot niya ng seatbelt ay i
nistart kaagad niya ang sasakyan. "My Mamita wants us to gather tonight for a family dinner."

"Mamita?" Tanong ni Zeph.

"My great grandmother." Pagpapaliwanag ni Ji.

"Ha? Eh bat kasama ako!"

"Dad wants you to come." At nagdrive na ito paalis. "I don’t even know why. Maybe he likes you that muc
h. Or maybe he wants Mamita to evaluate you or rate you from 1 to ten. Or maybe.. he wants Mamita to
meet you because.. Her time is limited now.."

"Ha?! Pupunta tayo sa Palace?! Ganto suot ko!" Turo nito sa uniform na suot niya. Naka long sleeves siy
a na white at naka blazer tapos ay naka pants na black.

"Just take your blazer and I.D off. You can pull off that look."

Hinubad ni Zeph ang blazer niya at tinupi ang button up long sleeves hanggang siko. Tinanggal din niya a
ng butones hanggang dalawa para hindi siya mukhang sakal na sakal. Kinuha niya ang bag niya at binuk
san ang bintana. "Magpapabango lang ako." Pagpapaliwanag niya bago magspray.

"Baka gusto mo din mag lip tint." Pang aasar ni Ji.

"Pwede?" Tanong ni Zeph at tumawa. Pinunasan niya lang ang mukha niya gamit ang oil control sa bag a
t inayos ang buhok. "Ayan! Okay na ko! Whoo. Kinakabahan ako, ah. Sabi ko hindi pa ko ready sa meet t
he whole family, eh!"

"Mamita will like you. You guys are similar to each other." Paga-assure ni Jiara. "And just act normal."
Pagkadating nila sa palasyo ay pinagbuksan kaagad sila ng mga kawal ng pinto at bumaba na si Zeph. N
anliit tuloy si Jiara dahil sa height nito at sabay silang pumasok sa loob. ulong ni Zeph habang nililibot an
g paningin sa loob. "Puro ginto, ah! Tunay ba ’to?" Kinuha niya ang isang display at kinagat. "Aw. Tunay n
ga."

"What are you doing? Let’s go!" Hinawakan ni Jiara ang kamay niya at hinatak papunta sa dining. Naabut
an nilang nagluluto si Chiara at si Kurt. Si Jax, Jinx at Kean naman ay wala pa. "Mom, we’re here."

"Oh, Zeph!" Humarap sa kanya si Chi. "Kunin mo nga ’yung mga plato doon sa cabinet."

"Yes, boss." Sumaludo si Zephyr at agad binuksan ang mataas na cabinet. Pinapanood lang siya ni Jiara
at ina-appreciate ang katangkaran nito at ang pagsunod sa mommy niya. "Ano ho gagawin dito?"

Kakarating lang ni Zeph pero parang wala lang sa kanya ang mautusan. Napangiti na lang si Jiara haban
g pinapanood ang nanay niya at ang lalaking crush niya na magtulungan sa kusina.

"Siya ba?" Tanong ni Kurt na kakatapos lang maghugas ng gulay. Pinunas niya ang kamay sa cloth at ina
bot kay Zeph. "Kurt nga pala. Tito na lang itawag mo sakin."

"Zephyr ho." Nakangiting sabi ni Zeph at nakipag shake hands. "Zeph na lang ho. Ilang taon na po kayo?
Hulaan ko.. 20s?"

"Sikreto." Ngumisi si Kurt at inabot ang container na may mga gulay at kung ano anong mahihiwa. "Marun
ong ka ba maghiwa?"

"Siyempre ho! Lahat kaya ko ’no. Kems." Pagbibiro niya at kinuha na ang chopping board. Nilapag niya it
o sa table at kumuha ng kutsilyo. "Tingin ka? Inlove ka nanaman sa veins ko, eh." Pang aasar niya kay Ji
ara na nakaupo lang at nakapahalumbaba.

"Just do your job." Umirap si Ji.

Sunod sunod na hiniwa ni Zeph ang sibuyas. "Wag mo panoorin, maiiyak ka." Pagbawal nito kay Ji pero
nakatingin pa din ito kahit masakit sa mata. "Anak ng, sabi na kasi wag panoorin, eh." Naghugas si Zephy
r ng kamay at kinuha ang panyo saka lumapit kay Ji.

"I’m fineeee!" Reklamo ni Ji habang dahan dahang pinupunasan ni Zeph ang mata niya. "Go back to work
!"

Tumawa si Zeph at pinagpatuloy ang paghiwa ng carrot. "Ayos, ah. Chef ka ba?" Tanong ni Kurt.

"Hindi ho. Sadyang talented lang ako. Hahaha, kems." Pagbibiro ulit ni Zeph. "Pag pinakanta niyo ho ako,
kakanta ako! Pag pinasayaw niyo, sasayaw ako!"

"Talaga? Marunong ka mag painting?" Pagsubok ni Kurt.

"Ay, basic!" At tumawa ulit si Zeph. "Hindi niyo ho ba alam? Prinsipe talaga ako kaya tine-train kame sa la
hat ng ganyan, eh." Pagbibiro niya.

"Tumahimik ka nga dyan, gunggong. Akin na ’yung mga hiniwa mo." Tumatawang sabi ni Chi at inabot na
man sa kanya ni Zeph. "Ikaw, Wonder Woman? Uupo ka lang dyan?"

"What should I do?" Tanong ni Ji.

"Wag na ho! Ako na lang ho gagawa!" Pagprisinta ni Zephyr. Napailing na lang si Chiara dito. "Pag nagin
g mag asawa kame, di ko ’yan pahihirapan!"
"Asawa asawa ka dyan! Tuli ka na ba!" Pambabara ni Chi.

"Ay grabe." Humawak si Zeph sa dibdib niya. "Kailangan umatake ng ganon, Mumshie?" Binatukan siya n
i Chiara at tumawa lang siya. "Ano ho putahe naten ngayon? Sinigang ba ’yang niluluto niyo?"

"Eto? Oo. Tikman mo nga kung okay na." Kumuha si Chi ng kutsara at pinasubo kay Zeph ang sabaw. "A
no?"

"Konting asim pa. Hmm.." Tumingin si Zeph sa paligid. "Try niyo ho ilagay ’to."

"Sure ka?"

"Aba oo naman ho, ako pa! Trust me!" At hinampas nito ang dibdib niya.

"He’s not called Mr. Friendship for nothing." Bulong ni Jiara. "He really knows how to socialize with people
.. and entertain them."

"Magandang hapon mga ka-Royalties!" Masayang bati ni Kean na kakapasok lang sa kusina. "Oh! Sino ’t
o!" Turo niya kay Zeph.

"Ako ho si.. pamangkin-in-law! Hahaha!" Pagbibiro ulit ni Zephyr at inalok ang kamay. "Zeph ho. Sa totoo
lang.. Hindi ko rin alam kung bakit nandito ako. Mukhang may shortage sa mga katulong."

"Hahaha, magkakasundo kame neto!" Nakipag shake hands si Kean na Tito ni Jiara. "Midnight, pinapahir
apan mo ata si Zeph, eh!"

"Hindi ho! Gusto ko ’to!" Pagtatanggol ni Zeph. "Ano pa ho ba pwedeng gawin?"

"Kung di niyo na kailangan ng tulong niya, aayain ko maglaro ng Chess!" Sabi ni Kean. Humarap sa kany
a si Chiara at sumenyas na okay na kaya hinatak na nito si Zeph papunta sa living room.

"Tito! Where are you taking him!" Tumayo naman si Jiara at sumunod na parang may tali sila ni Zeph kay
a hindi sila pwedeng malayo sa isa’t isa.

"Oh game, game!" Excited na sabi ni Zephyr pagkalapag ng chess board. Magaling siyang makisama sa
mga tao kaya agad naman siyang nagugustuhan ng mga ’to. Noong kausap pa nga lang niya ang Gunner
ay napangiti kaagad niya ang mga ’yon.

Nanood lang si Jiara sa kanila habang nagche-chess. "HELLO SA INYO!!" Malakas na sigaw ni Jinx pagk
apasok sa palasyo. "UY, CHESS! PATAY KA ZEPHYR, WALA PA NAKAKATALO DYAN! TALO NYAN SI
PAPSI!"

"Takot ako, ah." Nakangiting sabi ni Zeph habang nakafocus lang sa board.

"Akyat lang ako kay Mamita!" Pagpapaalam ni Jinx at pumunta na sa kwarto ng lola nila. Nakita niya itong
nagtitingin sa photo albums sa loob ng kwarto. "Mamsi!!" Humalik si Jinx sa pisngi nito.

"Jinx.." Masayang bati nito. "Kakain na ba?"

"Hindi pa ho! Nagluluto pa sila Tito pero nandyan na ho ’yung gusto ipakilala ni Papsi!" Pagbabalita nito.

"Talaga?" Lumiwanag ang mata nito. "Gusto ko siya makita."

"Masusunod, boss!"
Bumaba si Jinx at pumunta sa living room. "Ano na balita? Di pa tapos ’yan?" Tanong niya.

Ngumisi si Zephyr pagkatapos tumira ni Kean. "Ako na." Umayos ito ng upo at napamura si Kean nang m
arealize ang galaw nito. "Checkmate." Nakangiting sabi niya.

"AAAAAAAHHHH!!!!" Hinampas hampas ni Kean ang unan. "BAT GANON!"

"OOOOOOHHHH, WALA KA PALA, EH!" Pang aasar ni Jinx kay Kean. "Wala na titulo mo, parekoy! Alaw
s na, naagaw na korona! Loser ka na! Puahahaha!"

"Bastos ka talagang bata ka!" Binatukan nito si Jinx.

"Zeph, tawag ka ni Mamita." Agad namang tumayo si Zeph at inayos ang damit. Sinamahan siya ni Jinx p
apunta sa taas at binuksan ang pinto ng kwarto nito. "Mamits, eto na siya."

Lumingon si Mamita at ngumiti kay Zeph. "Pasok, iho."

"Magandang hapon po." Nagbow si Zeph bago lumapit sa dating reyna. "Zephyr po."

"Maupo ka, dali." At umupo naman si Zeph sa tapat nito.

"Ano ho tinitignan niyo?" Pakikichismis ni Zeph at masayang pinakita sa kanya ni Mamita ang photo albu
ms. "Ang cute naman! Sino ho ’to?"

"Yan si Jaxvien noong kabataan!" Masayang sabi ni Mamita. "Tapos eto.. tignan mo ’to.."

Ngumiti na lang si Jinx at iniwan na si Zeph doon. Pagbaba niya ay agad siyang tinanong ni Jiara kung ba
t iniwan ito. "Eh mukhang bestfriends naman na sila, eh!"

"Magaling makisama ’yung jowa mo." Pang aasar ni Kean.

"He’s not my jowa!" Pagtanggi ni Ji.

"Edi soon-to-be! Hiya ka pa, kilig ka naman, eh!"

"Tito!!"

"Papsi!" Tawag ni Jinx kay Jaxvien na kakapasok pa lang. Agad siyang nilapitan ng mga katulong para ku
hanin ang mga dala niya at tulungan sa pagtanggal ng coat nito.

"Nandito na ata kayong lahat." Sambit ni Jaxvien habang naglalakad palapit. "Si Mamita?"

"Kasama si Zephyr sa taas!" Pagbabalita ni Jinx. "Oh ayan na pala sila, eh!" Turo nito kay Zephyr na tulak
tulak ang wheel chair ni Mamita pababa sa parang pa-slide mula 2nd hanggang 1st floor.

"Nakasundo mo na agad?" Lumapit si Jax at siya na ang nagtulak ng wheel chair.

"Yes naman! Ako pa!" Pagyayabang naman ni Zeph.

"Zephyr!" Tawag ni Chiara sa kusina.

"Yes, boss?!" At pumunta nang kusina si Zeph.

"Tikman mo ’tong beef stew.. Parang may kulang, eh." Sinubo ulit ni Chiara kay Zeph ang kutsara at naka
pamewang lang si Zephyr habang nag iisip. "Diba?"

"Wait.." Nag isip siya saglit at nag snap ng daliri. "Ah! Dressing!" Binuksan nito ang ref at naghalungkat ng
pwedeng gamitin.

"Hindi daw ready sa meet the whole family.." Bulong ni Jiara at napairap na lang. Mukhang siya pa nga a
ng mas matagal na nakasama kesa sa kanya. Pero natutuwa siya dito.

Maya maya ay tinawag na sila ni Chiara para kumain. Nagsi-upuan na sila sa kanya kanyang upuan at ku
muha ng pagkain. "Ano gusto mo?" Tanong ni Zeph na hawak ang plato ni Jiara. "Lahat? Sige, lahat!" At
kinuhanan nga niya si Jiara ng lahat.

"For Pete’s sake, Zeph." Hinampas nito si Zeph pagkabalik sa kanya ng plato niya na puno ng pagkain. N
apilitan na lang siyang kainin ’to.

"Kelan sila ikakasal?" Agad nabulunan si Jiara at Jax at nabuga ng kaunti ni Zeph ang tubig na iniinom. "
Bakit?!" Nakangiting tanong pa ni Mamita.

"Mamita.." Pagbawal ni Jax.

"Wala pa hong ganon!" Agad na deny ni Zeph.

"We’re just friends, Mamita." Sagot din ni Jiara.

Tahimik lang si Chiara na tumatawa sa kanilang tatlo.

"Bakit naman? Gusto kong maabutan.." Malungkot na sabi ni Mamita. "Ah diba.. soccer player ka, Zeph?"

"Po? Opo." Sagot naman ni Zeph.

"Kahit makanood lang ako ng laban nila.." Sabi nito kay Jax. "Alam mong.. gusto ko ang mga nagsosocce
r.. Please?"

"Sige, Mamita. Manonood tayo sa next game." Pagpangako ni Jax.

"Ay, pressure!" Napahawak si Zeph sa dibdib niya. "Wag ho kayo madisappoint pag natalo kami, ah!"

"Ugok, kelan ba kayo natalo!" Pagkontra ni Jinx.

"Adler ka hindi ba?" Tanong ulit ni Mamita.

Napatingin naman si Jiara dito at nakuha ang atensyon niya.

"Opo." Nahihiyang sabi ni Zeph.

"Edi kilala mo si.. Albert Adler?" Nakangiting sabi ni Mamita. Kahit matanda na ay matalas pa din ang me
morya niya.

"Sino ’yon?" Nagtatakang tanong ni Kurt.

"Opo. Lolo ko ho sa tuhod." Ngumiti lang si Zeph.

"Edi ikaw ay.." Masayang sabi ni Mamita.

Tumango si Zeph. "Royalty ho."

_______________________________________________________________________________

Kala niyo ha. Char. :)

Chapter 19

Third Person’s POV

"You are.. A Royalty.." Paulit ulit na sabi ni Jiara habang nasa may garden sila ni Zeph at nakaupo sa ma
y magkabilang swing. "I didn’t know that."

"Madami ka pa ring hindi alam, eh." Nakangiting sabi ni Zeph habang nakatingin sa mga stars. "Hindi ba
halata?"

"Yes.. I mean.. Your mom.."

"Father side." Sagot ni Zeph. "Sa father side ang dugo naming Royalty. Sayang lang dahil noong panaho
n ng mga magulang natin.. Hindi pwede ang Regular sa Royalty."

"But my mom--"

"Sa Kassanight lang." Pagputol ni Zephyr sa sasabihin ni Jiara. Kahit naman kung sa Kassanight sila nak
atira talaga ay too late na rin noong pinaglaban ’yon ni Jaxvien. "Sa Aldana, hindi."

"The country beside Densiara? You were.. from THAT country?!" Napatingin sa kanya si Jiara pero mukh
ang blanko lang ang mukha ni Zeph.

Tumango si Zeph at napabuntong hininga. "Pina alis kami ng lolo ko don dahil nagasawa ng Regular ang
tatay ko. Napunta kami dito pagkatapos non dahil dito lang pwede ’yun noon, diba? Bata pa lang kami nu
n ni--" At napatigil siya. "Wala."

"Pero are you still talking to your grandfather?"

Nagkibit balikat si Zeph. "Minsan?"

"Ano pinag uusapan niyo?"

Ngumiti lang si Zeph. "Kung ano ano.." At tumingala siya sa langit. "Kung ano-anong hindi ko maintindiha
n."

***

"Soccer na ba P.E niyo, Cap next sem?" Tanong ni Aron habang nagpupulot ng bola.

"Oo. Kahit di ko na pasukan ’yung klase." Sagot ni Zeph habang umiinom ng tubig. Naka sando lang ito k
aya naman sa hindi kalayuan ay may mga babaeng nanonood. Lagi namang may nanonood ng training ni
la lalo na kapag after class hindi dahil mahilig sila sa soccer kung hindi, mahilig sila sa naglalaro. "Ano? N
aka sampo na ba kayo?"

Pagod na pagod na huminto si Nixon, Collin, Seb at Luke sabay hawak sa tuhod. "Sorry na kasi, Cap!" S
ambit ni Collin.

"Lasing kame non, Cap! Tsaka pinagseselos lang naman namin, eh!" Ngumuso si Nixon.
"Nakaka anim na takbo pa lang sila, Cap." Pagsusumbong ni Drago.

"Ikaw bata ka, babangasan kita dyan!" Pananakot ni Seb.

"Apat na ikot pa! Takbo!" Utos ni Zephyr at nagsimula ulit ikutin nila Luke ang buong field. "Sino tumatawa
g sakin?" Lumingon siya nang may narinig na boses at tinuro ni Zach si Flaire na kumakaway kaway sa m
ay bench malapit sa field. "Ano daw?" Tanong ni Zeph sa Aces.

"Ang pogi ko daw, Cap." Sagot ni Bry at hinampas siya ni Zeph ng towel. "Lapitan mo na lang kaya, Cap
diba! Hindi talaga kayo magkakarinigan niyan!"

"Bantayan niyo ’yang apat, ah!" At naglakad na si Zeph palapit kay Flaire na nakangiti sa kanya. "Ano ho
kailangan naten?" Tanong kaagad niya.

"Yung result ng exams mo sakin nila binigay kasi wala ka ng tatlong araw! Alam mo na.. Inaasar pa din ta
yo ng iba." Kinuha ni Flaire ang papers at binigay kay Zeph. "Congrats!" Nakangiting sabi nito. "Ang tataa
s."

"Ahh, salamat." Sabi ni Zeph habang tinitignan ang scores. "Oh, naka perfect ako dito? Hinulaan ko ’to, a
h. Puahaha!"

"Nauuhaw ka ba? May dala akong tubig!" Agad kinuha ni Flaire ang water bottle at inabot kay Zeph. Tinig
nan niya lang ito bago kinuha dahil mapapahiya si Flaire pag hindi niya kinuha. "Nakakamiss naman ’yun
g binibigyan kita ng water after training."

"Ano sinasabe mo dyan?" Tumawa na lang si Zeph habang umiinom. Napatigil siya nang maramdaman a
ng pagpunas ni Flaire ng pawis niya sa noo. "Ano ginagawa mo?"

"Tumutulo na pawis mo, eh." Sagot naman ni Flaire.

"Eto lang ba bibigay mo? Babalik na ko." Pagtaas ni Zeph ng test papers. Agad naman nag isip si Flaire k
ung ano pa ang pwedeng ibigay o sabihin para makapag usap pa sila ng matagal. Pinagtitinginan na din
sila ng iba pang mga estudyante dahil kalat noon na sila raw.

"Uhm.. Eto pa pala!" Kinuha ni Flaire ang school newspaper at binigay kay Zeph. "Nandyan ’yung article a
bout sa laban niyo!"

"Ahh.." Binuklat ni Zeph ang newspaper at tinignan ang mga pictures. "Ano ’to?" Kumunot ang noo niya at
tinuro ang picture nila ni Flaire na hinalikan niya ito sa noo noong nagfifilming sila.

"Hindi ko din alam! Basta sabi dyan may relasyon daw tayo. Nakakatawa!" Kinikilig na sabi ni Flaire.

"Balik na ko." Agad tumalikod si Zephyr habang binabasa ang article tungkol sa kanila ni Flaire. Napapak
amot na lang siya sa ulo. Tunay na ma-issue talaga ang mga writer ng school paper nila. Hindi niya alam
kung bat pinayagan ito ng Principal.

"Ano ’yan, Cap?" Pagchismis ni Luke at kinuha ang newspaper. "UYYYY, KAYO NI FLAIRE! MAY PAGKI
SS NA NAGANAP!" Turo nito sa picture.

"Nung filming ’yan, eh." Pagpapaliwanag ni Zeph. "Pinagmukha nilang stolen shot."

"Cap, feeling ko gusto ni Flaire maging kayo ulit!" Tumatawang sabi ni Seb.

"Alam mo naman kung bat naging kami nun." Umismid si Zephyr at inabot ang tubig na binigay ni Flaire k
ay Caden.
"Puahaha! Nung dinare kayo sa room." Pagalala ni Nixon ng nakakatawang memory. Pakana nila ’yon las
t year noong nag truth or dare sila bago matapos ang school year. Meron pang mga mas malalang dare k
esa sa kanila ni Flaire. "Kumalat nga agad, eh. Si School Beauty ’yan, eh!"

"Walang tatalo kay School Pres!" Pang aasar ni Drei. "Tama, Cap?"

"Magsikilos na nga lang kayo!" Utos ni Zeph at nagtawanan sila bago pumunta sa gitna at kumuha ng bol
a.

Maya maya ay dumating na din ang coach nila na may balita. "Maglalaro raw kayo sa Sentro bukas. Train
ing laban sa Eagles. 5:30 AM ay nandun na kayo, ah!"

"Lintik na Eagles ’yan, oh! Bat sa kanila kami natapat ngayong buwan!" Reklamo ni Zeph.

"Oo nga eh puno ng yabang mga ’yon, eh! Akala mo andaming trophy." Bagot na sabi ni Luke.

"Lalo na si Carter na ’yon! Isa pa si De Guzman! Mga taong ganon, dapat araw araw kinakarma, eh!" Bwi
sit na sabi din ni Zach at nag agree silang lahat. Ang pinaka ayaw nilang kalaban ay ang Eagles, soccer t
eam ng ibang school na malapit sa kanila.

"Sumunod na lang kayo dahil ’yun ang napag sunduan. Hayaan niyo na. Sa labas naman ng school. Pag
napikon kayo, sapakin niyo!" Pagbibiro ng coach nila.

"Ay sige, sabi mo ’yan, Dadi!" Pagseseryoso ni Drei.

***

Kinabukasan ay maagang dumating sila Zeph at nagjogging lang sila paikot bago mag stretch habang na
ghihintay sa Eagles. Pinaplano na nila ang gagawin kapag inangasan sila. Noong naglaban nga sila sa to
toong laro ay muntik pa silang ma-out pareho dahil muntik na silang magsuntukan sa field.

"Ah, nako. Wag tayong maano-ano ng Eagles na ’yan, masusuntok ko talaga ’yon!" Naiinis na sabi ni Coll
in. Hindi pa nagsisimula ay nabibwisit na sila kaagad.

"Wag niyo na patulan." Pagbawal naman ni Zeph. "Maglaro na lang tayo ng maayos at wag niyo na pansi
nin mga ’yon."

"Eh naalala mo ’yung sinabe ng mga ’yon last year tungkol sa girlfriend ko!" Sambit naman ni Seb. "Na ex
ko na ngayon!" Dugtong nito.

"Oo, tapos sinipa mo sa mukha niya ’yung bola kaya na-out ka. Oo, Seb." Tumatango-tangong pang aasa
r ni Zeph.

"Deserve ni Carter ’yon." Nakangising sabi ni Drago.

"Oh, basta, habaan niyo pasensya niyo." Sabi ni Zeph habang tinatali ang sapatos dahil natanaw niya na
ng paparating na ang Eagles.

"Welcome, mga pre." Pagsalubong ni Luke sa mga players ng kabila.

"Aga niyo ata, ah?" Hirit kaagad ng isang player. "Mukhang pinaghahandaan niyo, ah." Pagbibiro nito.

"Tignan mo, Cap! Simulang simula pa lang ng pagbuka ng bibig nila, naiinis na ako!" Bulong ni Caden ka
y Zephyr ngunit tumawa lang ito.
"Hayaan niyo na." Nakangiting sabi ni Zeph bago tinago ang phone sa bag. Natanaw naman nila De Guz
man ang lockscreen nito ngunit hindi na nagsalita. "Ano? Tara na?" Pag aaya niya.

"Tara!" Sagot ng kabila at nagsipuntahan na sila sa gilid.

Kumilos na ang coach ng kabila at nilapag ang bola. Ang coach ng Aces ay nakaupo lang at nanonood sa
kanila.

Hindi naging smooth ang simula ng laro dahil kakasimula pa lang ay nagtatalo na sila kung sino ang mau
una sa kickoff. Sumingit na lang si Zeph at sinabing mag toss na lang sila ng coin dahil ’yun naman talaga
dapat.

Hanggang sa kalagitnaan ng laro ay nakasimangot silang lahat. "Cap! Balita ko dinitch mo players mo nu
ng last game, ah." Pang aasar ni Carter habang sinusubukan agawin ang bola kay Zeph.

Sinipa ni Zeph ang bola pataas at nilagpasan siya bago sipain papasok sa goal. Lumingon siya kay Carte
r at tinapik ang balikat nito. "Kaya hindi ka nakakagoal.. Nagfofocus ka sa laro ng iba."

Nag init naman kaagad ang ulo ni Carter at hinayaan lang ito. Maya maya ay napatigil sila dahil nagtatalo
nanaman si Drago na pinakabata sa kanila at si Hernandez na player ng kabila. "Oy oy oy!" Agad sumingi
t si Zeph sa gitna dahil mukhang magsusuntukan na ang dalawa. "Ano nanaman ba ’yon?"

"Binunggo ba naman ako!" Sigaw ni Santos. "Bakit? Matapang ka, bata, ha!"

"Hindi ko nga sinasadya, eh." Pakikipagtalo ni Drago.

"Sports ’tong nilalaro naten, mag expect ka ng konting sakit sa katawan. Kung ayaw mo, maglaro ka ng ja
ckstone." Pagtatanggol ni Luke.

"Magpagaling ka muna, ha! Akala mo magaling ka na porket nadadala ka ng team mo." Maangas na sabi
ni Santos kaya agad na sumugod si Drago at susuntukin na sana ito nang hatakin siya ni Zeph sa kwelyo.

"Tama na ’yan." Kalmadong pag-awat ni Zephyr. "Ituloy na natin ’yung laro. Pasensya ka na, pre." Paghin
gi niya na lang ng tawad bago tinapik si Drago sa balikat at sinimulan na ulit ang laro.

"Konti pa, sinasagad na nila pasensya ko, Cap." Bwisit na sabi ni Drei. Ngumingiti na lang sa kanila si Ze
phyr para pagaanin ang loob nila dahil lahat sila ay naiinis na.

Nang sinimulan ulit nila ang laro, mga 10 minutes pa lang ay dumausdos na sa lupa si Bry kaya agad nap
atakbo ang Aces sa kanya. "Ano nangyari?!" Sigaw ni Caden at tinignan ang sugat nito sa siko.

"Sumosobra na kayo, pre." Pagpipigil ni Collin ng galit.

"Hindi sinasadya." Pang gagaya ni De Guzman sa nangyari kanina. "Sports ’to diba? Diba?"

Napamasahe sa sentido niya si Zephyr nang magtulakan na ang mga ’to. "Tangina mo pala, eh!" Tinulak
ni Luke sa dibdib si De Guzman at nagsi-salihan na ang iba nilang players.

"Hindi kame ang nanguna." Tinulak din ng isa si Luke sa dibdib.

Napapailing na lang ang dalawang coach sa ginagawa ng dalawang team. Ganyan sila palagi at sa tingin
nila ay wala silang magagawa kahit pigilin pa ang mga ’to. Masasapak lang din sila.
Inalalayan ni Zeph si Bry patayo at pinaupo sa malapit na upuan. Kumuha siya ng panyo at pinunasan an
g dugo sa gasgas nito nang masubsob sa lupa. "Oks ka lang?" Tanong ni Zeph.

"Nababadtrip ako, Cap." Inis na sabi din nito. "Kung hindi lang masakit ’tong sugat ko.. Ay talaga."

"Dyan ka muna." Tumalikod na si Zeph at nanlaki ang mata nang makitang sinuntok na ni De Guzman si
Zach kaya agad siyang napatakbo para paghiwalayin ang dalawa. "Ano ba kayo!"

"Wag ka na humarang, Cap! Sila na nangunang sumuntok!" Agad na sumugod si Zach at hinagis ang bol
a sa mukha ng isang player.

"Tama na! Tapusin muna natin ’tong laro!" Pagsubok ni Zeph na pigilan ang dalawang panig. Pumayag n
aman sila at pinaghandaan na ang gagawin pag natapos nila ang laro.

"Hindi maganda ’yung ginawa mo, pre." Sabi ni Zeph nang tumapat kay De Guzman. Ngumisi lang ito ha
bang nasa paa ang bola.

"Masyado kang kalmado, Cap." Sambit nito at sinipa ang bola ngunit napigil ng paa ni Zephyr at sinipa pa
punta kay Caden.

Ngumiti lang sa kanya si Zeph at tumakbo na. Gusto niya lang matapos na ang nasimulan na laro para m
alaman kung sino sa kanila ang panalo. Halata naman dahil puro yabang lang ang ginagawa ng kabila pa
ra i-distract sila.

Alam ni Zeph na kaya ito gumagawa ng gulo para hindi matapos ang laro. Para walang panalo at talo. Pa
ra hindi matapakan ang pride nila.

Pagsipa ni Nixon ng bola sa goal ay pumito na ang coach para matigil na ang laro. "Aces, winner." Sambi
t nito at napangisi na lang ang Eagles.

"Nice game." Pang aasar pa ng Eagles habang nakikipag shake hands.

"Nice game." Pinisil ni Luke ng madiin ang kamay ni Hernandez na player ng kabila. Agad naman itong b
umitaw at tinignan siya ng masama.

"Nice game.. sa kanila." Pang aasar ni Carter kay Drago. Agad nag init ang ulo nito at tinwist ang kamay
nito nang makipagshake hands. "AH!!!" Agad niyang sinipa si Drago para bitawan siya. "Habrien!" Mabilis
itong sumugod at natumba sila sa lupa.

"Oy, oy!" Gulat na sabi ni Zephyr dahil bigla na lang itong nag wrestling sa field.

Agad tumulong si Santos sa pagsuntok kay Drago kaya agad siyang hinatak ni Luke sa kwelyo at sinunto
k. Nang mahiga ito ay tinulak naman ni Caden si Carter para ihiwalay kay Drago na may dugo na sa labi.

Tinayo ni Zeph si Drago at tinago ito sa likod niya. "Hay.." Bulong ni Zephyr habang hawak ang towel at n
agpupunas ng pawis. Kinuha niya ang bag niya para tignan ang phone niya.

"ANO, CAP! NAGTEXT SI GIRLFRIEND?" Sigaw ni De Guzman para pikunin ito. "Hindi ba siya ’yung Pre
sident niyo!"

Nanlaki ang mata ng Aces at napatigil. "Pre.. Pre.. Wag." Agad na pagpigil ni Aron. Napatigil naman si Ze
phyr sa paghalungkat sa bag habang nakatalikod pa din.

"AKALA KO ’YUNG FLAIRE GIRLFRIEND MO? SAWA KA NA? MAS MAGALING BA ’YUNG NGAYON?!
" At nagtawanan sila maliban sa Aces na gulat pa din.
"Anong sabi mo?" Binagsak ni Zeph sa sahig ang bag at kalmadong lumingon.

"Cap.. Cap.." Pagpipigil ni Luke habang naglalakad ito palapit.

"Mga girlfriend mo talaga, Cap! Yung una mukhang p*rn star, tas yung ngayon--"

"OOOOH SHIT!" Napatakip sa bibig ang Aces nang makatulog kaagad si De Guzman sa field. Nakatingin
lang sa kanya si Zeph na walang emosyon sa mukha habang minamasahe ang pulsuhan. "Buhay pa ba ’
to!"

"Buhay pa ’yan." Sabi ni Zeph at tumalikod na ulit. "Magsi-shower na kayo." Agad tumakbo ang Aces at ki
nuha ang kanya kanyang bag. Ang Eagles naman ay tumakbo papunta kay De Guzman na walang malay
sa sahig.

Nagsipuntahan na sila sa shower at naghubad ng pang taas bago buksan ang kanya kanyang shower. N
arinig nila ang ingay ng Eagles na papasok din ng shower room.

"Nasan si Zeph!" Sigaw ni Carter.

Pinatay ni Zeph ang shower at sumandal sa may tiles na pader. "Ano?" Tanong nito at nagsipatayan na d
in ng shower ang Aces para manood.

"Ang yabang mo din, eh ’no!" Pagduro niya sa mukha ni Zeph ngunit nakatingin lang ito sa kanya. "ANO!
LABANAN MO KO! TIGNAN MO GINAWA MO SA PLAYER KO!"

"Hay.. Bobo." Napapailing na lang si Zach.

"Ano!" Tinulak nito sa balikat si Zeph. "Porket nakailang trophy na kayo, ang yayabang niyo na! Wag niyo
ng kalimutan na nasa baba din kayo noon at kami ang nasa taas! Wag masyadong lumaki mga ulo niyo!
Ano! Isang comment lang sa girlfriend mo, napikon ka na?!"

Nakatingin pa rin sa kanya si Zeph at lumingon sa Aces. "Harangan niyo nga ’tong mga kasama neto." Se
ryosong sabi niya at agad na kumilos ang Aces para ilayo ang backup ni Carter.

Nang magstep forward si Zephyr ay agad siyang napaatras. "Alam mo kung bat wala na kayo sa taas?" T
anong ni Zeph. "Kasi bobo ka."

Agad siyang sinuntok ni Carter ngunit nahawakan nito ang kamao niya at mabilis niyang hinampas ng bot
e ng shampoo sa ulo ito habang hawak pa din ang kamay. "Ano? Salita." Sambit ulit ni Zeph. Sinubukan
nitong sipain siya ngunit nahawakan ni Zeph ang binti niya at hinatak siya pahiga sa basang tiles.

"Hahanapin ko girlfriend mo!" Sigaw nito habang nakahiga at masakit ang likod. "At hindi mo magugustuh
an ang gagawin ko sa kanya!"

Agad siyang inupuan ni Zeph sa tyan at sinuntok ng dalawang beses na magkasunod. Pinisil niya ang pa
nga nito sa kamay niya at tinignan siya sa mata. "Hindi mo rin magugustuhan ang gagawin ko sayo." Binit
awan niya ito at tumayo na.

Ngunit tumayo ulit ito at hinampas siya sa likod, sa sugat niya. Lumingon si Zephyr at tinignan siya ng ma
sama. "Puta." Badtrip na sabi ni nito at naghintay ng limang segundo bago sipain ito sa tyan at tumalsik it
o sa pader. Lumapit ulit siya para isabit sa leeg nito ang twalya at kinaladkad paalis ng shower room.

"Cap, Cap!" Agad siyang hinabol ng Aces.

Tinulak siya ni Zeph palabas at hinagis sa kanya ang bag nito. "Wag kang magpapakita sakin kung ayaw
mong pabilisin natin proseso ng paglalakbay mo sa kabilang buhay, bobo."

"Tama na ’yan, Cap!" At hinatak na siya nila Aron paalis ngunit binalikan pa niya si Carter.

"At sige, hanapin niyo ’yung ’girlfriend’ ko." Dagdag nito. "Hindi ko magugustuhan ang gagawin mo sa kan
ya?" Tumawa ng sarkastiko si Zeph. "Hindi mo rin magugustuhan gagawin niya sayo." At naglakad na ito
paalis.

***

"San ka galing?" Tanong ni Jiara na nakaupo sa sofa at nanonood ng TV. 9AM at kakagaling lang ni Zep
h sa labas. Mukha pang pagod na pagod ito kahit kakasimula pa lang ng umaga. "Are you okay?"

"Napagod lang." Maikling sagot niya at dere-deretsong pumasok sa kwarto. Agad naman tumayo si Jiara
para sundan ito dahil mukhang badtrip siya.

"Sino nambadtrip sayo?" Tanong ni Ji pagkapasok at sinara ang pinto. Nilapag ni Zeph ang bag at hinuba
d ang jacket. "Did you beat someone?"

"Hindi naman." Sagot ni Zeph habang hinuhubad ang t-shirt para magpalit. Napaiwas naman kaagad si Ji
ng tingin.

"Do you really need to do that in front of me?" Ngumiti lang si Zeph at nagsuot na ng bagong shirt. Naglak
ad palapit sa kanya si Jiara at niyakap siya sa bewang. "Wag ka na mabadtrip.."

Nagulat si Zeph at hindi makagalaw. Bumilis naman kaagad ang tibok ng puso niya. "Lagi kang nang gug
ulat ’no?" Sabi niya kay Jiara. Agad naman siyang binitawan nito at kinuha ang paper sa gilid saka pinakit
a kay Zeph. "Ano ’yan?"

Tinuro ni Ji ang article tungkol sa kanila ni Flaire. "This.." At kinuha ni Jiara ang phone para ipakita kay Ze
ph ang sinend ni Davi na picture nila nung isang araw na magkausap, na binigyan siya ng tubig at pinuna
san ang pawis niya. "And these.."

"Hala, san ’yan galing?" Gulat na sabi ni Zeph. "Wala ’yan! Etong una, ’yung nagfifilm lang kami nyan. Ta
s eto nung isang araw lang, inabot niya sakin test paper ko. Nagulat din ako nung pinunasan niya pawis k
o tsaka binigyan ako ng tubig."

"Did you tell her?" Tinignan siya ng masama ni Jiara. "That you like me?"

"Ha?!" Tumawa si Zeph. "Nagseselos ka ba kay Flaire?" Pagbibiro nito.

"Yes." Nag cross arms si Jiara at natulala si Zeph sa kanya. "Because I like you. And I don’t like her."

_______________________________________________________________________________

Oooh.

Chapter 20

Third Person’s POV

Napakurap si Zeph sa sinabi ni Jiara. "Ano?" Pagpapaulit niya dahil parang nabingi siya saglit. Sinimangu
tan lang siya ni Ji at hindi na ito inulit. "Anong sabi mo?" Pagpupumilit niya pa.
"I said, I like you!" Bwisit na sabi ni Jiara. "And you said you like me too. So don’t let her flirt with you in an
y way possible or I will pull her hair!"

"Teka.. Teka.." Napakurap ulit si Zephyr at nagpamewang. Pinilit niyang i-sink in sa utak niya ang sinasab
i ni Ji at hindi na pinansin ang sinabi nitong sasabunutan niya si Flaire. "Ako? Gusto mo ko? Tama ba pag
kakaintindi ko? O gusto mo lang personalidad ko? O ano? I need an explanation!"

"I like you as a person and as a guy." Simpleng pag amin ni Jiara. "If you think it was so easy for me to sa
y that, you’re wrong. I had to construct my confession inside my head a lot of times and think for 10 secon
ds before letting go of the actual words which still don’t sound that right. Like.. It wasn’t like this. That’s not
what I practiced inside my head. What I said was--"

"Jiara. Jiara!" Nag-snap ng fingers si Zephyr sa tapat ng mukha ni Ji dahil halatang nagpapanic na rin ito
dahil andami niyang sinasabi. "Kalma! Kalma!" Pagpapakalma niya kahit siya naman din ay kinakabahan.

"Okay." Tinikom ni Jiara ang bibig niya at tahimik na nag isip ng sasabihin.

"Wait lang.." Tinaas ni Zeph ang isa niyang kamay para magsenyas ng ’wait’ habang nag iisip. "So.. Ano
na tayo?" Inosenteng tanong niya. "M.U? Dating? Official? Engaged? Mag asawa?" Pagbibiro pa niya.

"Friends?" Patanong na sabi ni Ji.

"Ay ano?" Napatulala sa kanya si Zeph. "Hindi pwede ’yon, Bossing Pres! Ganito na lang.. Uhm.." Nag-sn
ap snap siya ng daliri habang nag iisip kung ano ba talaga ang dapat nilang gawin. Alam niya ang gusto n
iyang gawin kaya ’yon na lang ang sinunod niya. "Liligawan kita!"

"Ligaw?" Tanong ni Jiara. "For how long?"

"Hanggang sa mahalin mo ko." At ngumisi ito kay Jiara.

"Are you serious?"

"Kapag sinabi mo na mahal mo na ko, ibig sabihin tayo na kaya mag ingat ka sa mga sasabihin mo, ah."
Ngumisi sa kanya si Zeph. Ayaw niya pa ring aminin sa sarili niya at sa harap ni Jiara na mahal niya na ’t
o kaya iniwasan na niyang sabihin ’yun. "Okay, start na! 10:20 AM, September 24 ngayon."

"Uhm, okay?" Hindi na nakapag isip si Jiara. "Nothing would change right?"

"Oo naman! Mababawasan lang hiya ko, hehe." Napakamot si Zeph sa batok niya. "Paalala ko lang sayo
na wala pa kong nililigawan, ikaw ’yung una kaya hindi ako maalam sa ganto, ah! Magtatanong tanong na
lang ako!"

"How about Flaire?" Selos na tanong ni Ji.

"Ahh, hindi ko niligawan ’yun!" Umupo si Zeph sa kama niya. "Tsaka Flaire ka ng Flaire dyan, eh hindi ko
naman gusto ’yon. Siguro ngayon magkaibigan lang talaga kame, di na sosobra doon."

"Okay." Sagot na lang ni Ji at naglakad na papunta sa pinto. "By the way.. Magaling na ba sugat mo?" At
nagulat si Zeph sa tanong nito. "Your back. I saw it earlier when you took your shirt off."

"Ahhh.. Nauntog sa pako!" Pagdadahilan nito. Ayaw niya namang ipaalam kay Jiara na kaya siya nabaril
ay dahil dito. Una dahil ayaw niyang magpapansin at Pangalawa, baka sisihin pa ni Ji ang sarili niya. "Oo,
magaling na ’to!"
"Oh.. Okay." At lumabas na si Ji.

Nakahinga ng maluwag si Zephyr at dumapa sa kama. Inabot niya ang phone sa may side table at chinec
k ang messages. "Hay.. Meron nanaman." Napabuntong hininga siya nang magtext ang bangko para ipa
alam na pinadalhan nanaman siya ng pera ng lolo niya. Kaya rin siya nabubuhay kahit walang ginawa an
g pamilya niya kundi magpakasiraulo ay dahil sa hari.

Tinawagan niya ang lolo at agad naman itong sumagot. "Hindi ba sabi ko hindi ko na kailangan?" Inis na
sabi ni Zeph.

{Kuhanin mo na, Jairo. Kailangan mo ’yan para sa eskwelahan.} Sambit din ng lolo niya.

"Kung ginagawa mo ’to para bumalik ako dyan, hinding hindi ako babalik. Ayoko ng lintik na korona na ’ya
n." Seryosong sabi niya.

{Hindi ’yun ang dahilan.. Nag aalala lang ako. Repriende, Jairo. Tumatanda na ako at wala pa rin akong p
apasahan ng trono sa pamilya natin. Wala na ang ama mo at pati na rin--}

"Eh sino bang may kasalanan?" Napaupo na si Zephyr sa kama. "Sa dinami-dami ng kawal?!"

[Repriende = Parang awa.]

{Alam mong kinamumuhian niya kami noon pa man. Ikaw lang ang--]

"Matagal ko nang ginagawa ’yon." Napasapo si Zeph sa noo niya at inalala ang araw araw na pagpunta s
a Adchorum dahil doon dinadala ang mga kinikidnap at kung sino sino. "At wala din dito sa Kassanight."

{Kaya nga kailangan mo nang bumalik dito, Jairo..}

"Ayoko." At pinatay na ni Zephyr ang tawag. "Lahat ng kabadtripan nasasalo ko ngayong araw, ah." Bulon
g niya sa sarili at humiga na lang para matulog dahil maaga siyang gumising kanina.

***

"Cap, bagabag ka ata ngayon? Wag mo na isipin sila De Guzman! Hindi ’yon mahal ng nanay niya." Map
agbirong sabi ni Luke habang naglalakad sila papunta sa room.

"Cap, hindi mo sisilipin ’yung kabilang room?" Pagpapaalala ni Seb.

Agad na huminto sa paglalakad si Zeph at umatras sabay tingin sa bintana ng room nila Jiara. Napangiti
siya nang makita itong nagbabasa ng libro sa upuan. "Okay na ko!" At ganado na itong naglakad paalis.

Pagkapasok nila ng room ay nagkanya-kanyang upo na sila at nagsulat sulat lang si Zeph sa likod ng not
ebook habang hinihintay ang guro. "Good mor--" Pero napatigil sila dahil hindi pala nila guro ang pumaso
k.

"Bossing Pres!" Masayang bati ni Zephyr. "Ano ginagawa m--"

"They’re here." Hinihingal na sabi ni Ji.

"Ha?" Kumunot ang noo ni Zeph. "Sino nandito?"

"CARI! THEY’RE HERE!" Sigaw ni Jiara at agad natauhan si Zeph at tumakbo palabas. "At the beach ne
ar Trinidad. They used a boat. They’re not yet complete but some members, as reported, are seen."
"Tatakbo lang tayo?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

"No, dummy! I have a car!" Inirapan siya ni Ji at dumeretso sila sa Parking Lot.

"Sila Jinx?"

"May quiz." Sumakay na ang dalawa sa kotse.

Habang nasa daan ay hinubad na ni Zeph ang I.D at blazer niya at kinuha ang gloves sa bag para suotin.
Nagsuot na rin siya ng facemask para hindi makilala. "Facemask mo, ah." Pagpapaalala niya. "Ano ba g
agawin natin pagdating doon?"

"We’re going to find them. Take them. Ask them questions."

"Ilan raw ba sila?" Curious na tanong ni Zeph at nagkibit balikat lang si Jiara. "Ha?! Di mo alam!" Mamaya
ay singkwenta na pala sila doon ay hindi siya prepared.

"They have tattoos. The gates of hell. You’ll know." Niliko na ni Jiara ang kotse sa may daan ng Trinidad
at konting kembot na lang ay malapit na sila sa beach. Natatanaw na nga nila ito.

"Eh eto ba? Kasali ba ’to?" Turo ni Zeph sa lalaking tumatakbo na may dalang baseball bat na dumaan s
a tapat ng kotse nila na nakahinto dahil medyo traffic pa.

"Wait, what?!" Nanlaki ang mata ni Jiara at tinignan ang lalaking may bandana pa sa noo. "YES, HE’S ON
E OF THEM!"

Bumaba si Zeph sa kotse. "Mauna ka na, ah." At sinara nito ang pinto. Pinapanood lang siya ni Ji habang
nililibot ang paningin sa paligid. Nagtatakbuhan na ang mga tao kaya nagkakaroon ng traffic. Maya maya
ay kumatok si Zeph sa bintana kaya binuksan ni Ji ito. "Nagpapapansin sila sa may beach kaya nagtatak
buhan ’yung mga tao. Nanunugod ng baseball bat sila kumag."

"Ugh! Attention-seekers." Bwisit na sabi ni Ji. "Okay, see you there." At nagdrive na ito paalis.

Naglakad si Zeph papunta sa lalaking tumatakbo at nang mapadaan ito sa harapan niya ay hinatak niya a
ng kwelyo at agad yumuko para ilagan ang pag-react nito gamit ang baseball bat. "Hoy, papansin."

Agad napatigil ang lalaki at tumingin sa kanya. "Sino ka?"

"Sino mo ’to." Hinatak ni Zeph ang baseball bat ng lalaki at nang masubsob sa sahig ay inagaw ang bat s
aka hinampas ito sa likod niya. "Ayan, ganyan ba? Ganyan ginagawa niyo para magpapansin?"

"TER!!!" Sigaw ng lalaki.

Nanlaki ang mata ni Zephyr nang may tumatakbo na sa kanila palapit na dalawang babae at tatlong lalaki
na may dalang mga armas. "Shit." Agad tumakbo si Zeph paalis at hinabol siya ng lima.

Tumutungtong siya sa mga kotse habang hinahabol siya ng mga ’to. Nang makarinig ng putok ng baril ay
nagslide siya sa may hood ng kotse para ilagan at nang makatapak sa semento ay kinuha ang bato dahil
wala siyang dalang kahit anong armas.

Lumiko siya sa may restroom malapit sa beach at pumasok sa CR ng mga lalaki. "Labas!" Sigaw niya sa
dalawang lalaking umiihi.

"Huh?!" Agad silang napasara sa zipper. "HALA!!!!" Agad tumakbo ang dalawa papasok ng cubicle nang
pumasok ang tatlong lalaki na may dalang mga patalim at kahoy.
Hawak lang ni Zeph ang bato at nakaupo sa may counter ng lababo. "Easy-han niyo, ah. Wala akong arm
as, eh." Pagpapaawa pa niya.

Agad na lumapit ang isa para saksakin siya pero agad siyang nagslide pakaliwa kasabay ng pagbasag sa
salamin gamit ang bato. Kinuha niya ang pinakamalaking bubog ng salamin at binalot sa scarf ang dulo.

Nang sinubukan ding lumapit ng isa ay hinawakan niya ito sa kwelyo at hinagis sa may pader kasabay ng
pagsipa sa kasama nito papasok ng cubicle. "AAAAHH!" Sigaw ng dalawang lalaking umiihi kanina.

Hinagis ni Zeph pa-left ang hawak na bubog at nasugat sa pisngi ang pangatlo. Nanlaki ang mata niya na
ng lumapit sa kanya ito kaya tumungtong siya sa may lababo at sinipa ito sa tyan sabay hagis ng bato sa
ulo nito. "Whoo.." Pinagpagan niya ang sarili. "Ano, buhay ka pa ba?" Tanong niya sa lalaking nakaupo s
a gilid na hinagis niya kanina.

Nang dumilat ito, sinapak niya naman. "Ayan, tulog na ng mahimbing." Pagbibiro pa niya habang tinatali a
ng mga kamay nito. "Oy, mga parekoy, good job." Binigyan niya ng thumbs up ang dalawang lalaking umi
ihi kanina na hawak na ang sinipa niya sa cubicle.

"AAAAHH!" Sigaw ulit ng dalawang lalaki nang pumasok pa ang dalawang babaeng humahabol din kay Z
eph kanina.

"Oh, bawal kayo dito, ah!" Reklamo pa ni Zephyr.

Lalakad na sana ’yung dalawa palapit nang hatakin sila ni Jiara sa buhok pabalik at inuntog sa pader. Sini
pa nito ang likod para masubsob at kinaladkad ang isa pahiga sa sahig at nang bitawan, tumama ito sa m
ay pinto. "See? That’s what I would do to your ex." Sambit niya kay Zeph.

"Unfortunately, someone recognized me as a member of Zedvage but not as a princess." Sabi niya haban
g tinatali ang kamay ng dalawang babae. Hinatak niya ito patayo para pasakayin sa kotse. Sumunod nam
an si Zeph na hatak hatak ang tatlong lalaki. Dalawa sa magkabilang kamay at ’yung isa ay nakakalakad
pa naman.

"Lima lang sila?" Tanong ni Zeph.

"Uhm.." Ngumiti si Jiara sa kanya. "The other five ran when they saw me. They were shouting ’Zedvage!
Zedvage!’ like we’re some kind of a natural disaster."

Pinagkasya na nila ito sa backseat dahil tulog naman sila. Dumeretso na sila sa may Prianda para kwesty
unin ang mga ’to. Naabutan nila doon sila Jinx na nag aabang. "I thought you guys have a quiz today." Sa
mbit ni Jiara papasok.

Agad tumayo sila Asher para tulungan sila Zeph na dalhin ’yung mga hostage nila. Inupo na nila ito sa up
uan at isa isang tinali. "Grabe, sino gumawa neto!" Turo ni Yuri sa ulo nung lalaki na dumudugo.

"Hindi naman malakas pagbato ko ng bato, eh." Pagdadahilan pa ni Zeph. "Buhay pa ’yan!"

"Oh game, game! Tito Boy, simulan na ang fast talk." Sambit ni Jude at parang uto-uto namang sumunod
si Asher na kinuha ang parang flashcards na mga tanong. Kanina pa nila ito pinaghahandaan.

Kinuha ni Yuri ang panyo at pinaamoy sa lima para magising. "Hello." Pagbati niya pa.

"Ano ginagawa namin dito?!" Nilibot ng babae ang paningin niya. Iba’t ibang reaksyon ang natanggap nila
. Mayroong naguguluhan, may galit, may nanghihina, may di makapagsalita at may umiiyak.
"Tententenenen! 1 minute fast talk lang ’to, ah!" Umupo si Asher sa upuan sa tapat nila. "Ikaw mauna! Lig
hts off or lights on?"

"Off?" Patanong na sagot ng isang lalaki. "Pucha! Bat ako sumagot?!" Inis na sabi niya sa sarili.

"Pizza or Burger?" Pagpapatuloy pa ni Asher. "Kaway kaway muna kayo sa mga viewers natin dyan! Hell
o!"

"Pizza with pineapples." Sagot ng isa.

"ANONG SABI MO!" Sigaw nung babae at aambahan na sana ito kaso nakatali ang kamay.

"IBA IBA TAYO NG TASTE!"

"HAYOP KA!"

"Enough." Umalis na sa pagkakasandal si Jiara at kinuha ang baril sa gilid. Nanlaki ang mata ni Zeph nan
g itapat niya ito sa noo ng unang babae sa nakahilerang upuan. "Why are you here?"

"Bat ko sasabihin!" Matapang na sabi nito.

Agad siyang nanginig nang ikasa ni Jiara ang baril at tinapat ulit sa ulo niya. "I don’t like repeating myself.
"

"PINADALA NILA KAMI!" Sagot niya. "Dahil gusto nilang makilala ang mga kalaban na kumuha sa mga ib
a naming kamiyembro!"

"The factory scene?" Tanong ni Ji.

"Sabi na, eh! Sabi na! Kayo ’yon?!" Pagsingit ni Jinx. "Wag kayo mag alala, buhay pa mga kamiyembro ni
yo.. Nasa kulungan nga lang."

"Papatayin niyo ba kami?" Tanong nung lalaking binato ni Zephyr sa ulo.

Binaba ni Jiara ang baril. "It’s too early to answer that."

"Ano gusto niyo mangyari?" Tanong ni Zeph na nakaupo lang sa may table habang naglalaro ng games s
a phone.

"Gusto namin kumuha ng miyembro at pamunuan ang mga guild sa mundo." Sagot nung lalaki dahil aya
w niya raw mamatay. "Taga Zedvage kayo, hindi ba?"

"Oo, pre! Angal ka, pre?!" Pananakot naman kaagad ni Jude.

"Kayo ang pinakamalaki kumpara sa ibang bansa. Pangalawa ang Quertige ngunit wala na sila ngayon k
aya pinaghahandaan namin kayo. Naangkin na namin ang dalawa sa Densiara at dalawa sa katabing ban
sa non." Nakangising sabi ng isa.

"Taas ng pangarap niyo, boi, eh ’no!" Tumatawang sabi ni Jinx. "Eh iilan lang kayo, ah! Higit limang daan
kame, munggo!"

"At dalawang daan na kami. At patuloy na dumadami." Pagyayabang ng isa.

"Dati, labanan lang ng grupo sa loob ng guild.. Ngayon, labanan na rin ng guild?! What is happening to th
e world!" Napahawak si Asher sa ulo niya.
"Sana hindi niyo dinadamay ang civilians." Sambit ulit ni Zephyr habang nagpho-phone pa din. "Labanan
niyo ’yung mga tao sa loob lang ng sariling mundo natin. Wag niyong labanan ’yung mga taong alam niyo
ng wala namang laban."

"Kailangan namin gawin ’yon para mapansin kami! Alam mong pinoprotektahan din ng bawat grupo ang s
arili nilang bansa. Kailangan namin silang mapalapit bago namin sila maangkin." Pagsagot ng babae.

"Mga papansin talaga." Napailing si Jinx. "Inspired kayo sa Quertige diba? Ano? May Council din ba kayo
?" At nagtawanan sila.

"Meron kaming Big 4." Pagyayabang ng isa.

"Big 4.. Hahaha!" Pagtawa ni Asher. "Magandang gabi, Big 4. Handa na ba kayong lumabas sa bahay ni
Kuya?" Pang gagaya pa niya kay Toni Gonzaga.

"Pero hindi namin sila kilala." Agad na tanggi ng lalaki dahil alam niyang tatanungin din sila tungkol dito. "
Hindi sila nagpapakita."

"Another mystery, then." Nagsigawan sila nang iputok ni Jiara ang baril sa sahig at nilapag ulit ang baril s
a table. "And to answer your question earlier.. No, we don’t kill people." Ngumisi ito. "We punish them."

"Okay, dalhin niyo na ’to sa Zedvage nang pagpiyestahan na!" Utos ni Jinx at dinala na nila ito sa sasaky
an.

"Pinakawalan mo na agad?" Tanong ni Zeph at tinago na ang phone dahil nagsawa na siya sa games.

"They’re actually nice." Ngumiti si Jiara. "I want them to live. They don’t deserve the punishment."

"Masyado kang mabait." Napailing na lang si Zeph.

"I have a favor." Umupo si Jiara sa tabi niya at kinalikot ang daliri. "Soccer na ’yung P.E ngayong sem.."

"Ahh, oo. Bakit?" Kumunot ang noo ni Zeph.

"I’m not into sports.." Nahihiyang sabi ni Ji at kinakalikot pa din ang kamay. "Can you teach me soccer?"

"H-ha?" Napatingin sa kanya si Zeph. "Sigurado ka? Mahirap ’yun! Baka mapilayan ka--"

"That’s why I’m asking you to teach me. You’re gentle." At hindi na nakatanggi si Zeph dahil nginitian na s
iya ni Jiara. "I want to enter your world."

"Matagal ka nang nakapasok sa mundo ko." Pagbanat ni Zephyr ngunit seryoso siya dito.

"But I haven’t reached the core." Pagtukoy ni Jiara sa mga impormasyong hindi niya pa alam tungkol kay
Zephyr. "I have a lot of questions, actually.. Like what happened to your family.. What happened to you.."

"Ano nangyari sakin?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

"You’re an ex-con, right?" Maingat na tanong ni Jiara at bakas sa mukha ni Zeph ang gulat. "Someone tol
d me."

Umiwas si Zeph ng tingin. "Wala akong kasalanan." Mahinang sabi niya.

"What?" Agad napatingin sa kanya si Jiara at napansin ang pagbabago ng ekspresyon sa mukha nito. Pa
rang nalulungkot at nagagalit at blanko ang nararamdaman na pinagsama-sama sa isang ekspresyon.

"Gaya ng sabi mo.." Huminto siya saglit para humanap ng boses dahil parang sumakit ang lalamunan niy
a. "Hindi tayo pumapatay.. Pinaparusahan lang natin sila."

"You.." Gulat na sabi ni Ji. "Did you.. kill someone?"

"Ano sa tingin mo?" Paglalaro ni Zephyr sa salita niya. Mas lalo namang nagulat si Jiara kaya napatawa s
i Zeph at bumaba sa table. Tumayo siya sa tapat ni Ji at ginulo ang buhok nito. "Ano bang sabi ko? Wala
akong kasalanan." At ngumiti siya ng sincere.

"What do you mean?"

"Yun na mismo. Wala akong kasalanan. Ikaw na bahala mag isip." Nakangiting sabi pa din ni Zeph dahil
natutuwa siya sa reaksyon ni Ji. "Kung makakapatay man ako.. Siguro para sayo na ’yon."

_______________________________________________________________________________

:)

Chapter 21

Third Person’s POV

"Jiara, tigasan mo pa ang binti mo." Lumapit si Jax at inusog at hinampas hampas ng mahina ang binti ni
Jiara gamit ang baseball bat. Inayos ni Jiara ang tayo at pinwesto ang dalawang nakakuyom na kamao.

Lumayo si Jaxvien at hinagis ang bola saka hinampas ng baseball bat. Agad namang umikot si Ji at sinip
a ang bola pabalik. Sunod sunod na pinatama ni Jaxvien ang bola ng baseball at kung hindi ito iniilagan n
i Jiara ay sinasalo, sinusuntok o sinisipa niya ito pabalik. "Dad, I’m tired!" Reklamo niya.

"Mapapagod ka ba kapag kasing dami ng bola na ’to ang makakalaban mo?" Seryosong tanong ni Jaxvie
n at sinenyasan na si Chiara na patayin ang ilaw sa loob ng training grounds.

"We’re doing this now?!" Reklamo ni Jiara dahil hindi pa siya sanay sa dilim. Hindi pa siya tine-train doon
nila Jaxvien dahil mahirap daw ’yon. "Please don’t hit me hard." Umayos na ulit siya ng tayo.

Sinubukan ni Jax magbato ng isang bola at agad bumaba si Ji sa semento para ilagan ito. Sunod sunod n
ang nilaro ni Jax ang bola at puro ilag lang ang ginawa ni Jiara. "Dad, calm down!" Sigaw niya sabay salo
sa kamay ng last na bola. Inis niyang binato ito pabalik kay Jax pero nasalo din ni Jax.

"Bat mo ko binabato!" Reklamo ni Jax at binaba na ang baseball bat para lapitan ang anak. Binuksan na r
in ni Chi ang ilaw at pinanood lang sila habang kumakain sa gilid. "Tandaan mo, kapag madami ang kalab
an mo, gamitin mo ang apat. Dalawang kamay, dalawang paa. Hawakan mo ang dalawa sa upper body a
t sipain mo sa lower ang lalapit."

"Stomach, pelvis, neck, knees, eyes and head." Sambit ni Ji sa pagpapaalala sa sarili ng mga kritikal na p
arteng kailangan tamaan kung walang gamit na armas. "Okay, okay."

"San ka pupunta?" Nagtatakang tanong naman ni Jax nang maglakad na si Jiara paalis.

"Breakfast with Zeph." Deretsahang sabi ni Ji.

"Okay, may pera ka pa?" Tanong ni Jax at kinuha ang wallet sa bulsa. Inabutan niya si Ji ng limang libo. "
Ingat kayo."
"Yes, Dad!" Humalik si Ji sa pisngi nito at kinuha na ang bag paalis. Naka pang training pa siya. Sports br
a at leggings. Nagsuot na lang siya ng manipis na jacket na pang jogging habang naka ponytail at naka b
raid.

Naabutan niya si Zeph sa may parking lot na kakatapos lang din ng training kasama sila Aider. Nakasand
al ito sa motor at nakatingin sa malayo. Naka gloves pa ito at naka cap na itim. Nang mapalingon siya kay
Jiara ay napangiti siya agad at kumaway.

"Is this yours?" Turo niya sa motor at tumango si Zeph. Dyan niya na lang ginastos ang pinadalang pera
ng lolo niya pero hindi na niya sinabi ’yon. "Helmet." Inabot naman kaagad ni Zeph ang helmet at sumaka
y na sa motor.

"Ano gusto mo? Tapsilog? O susyal na pancake?" Tanong naman ni Zeph.

"Anything will do."

"Ahh, may alam akong lugar na masarap!" At nagdrive na ito paalis. "Humawak ka ng mahigpit!" Sigaw ni
ya at pinalupot ni Jiara sa bewang niya ang kamay kaya pinaharurot na niya ito at nag overtake ng nag ov
ertake. "Wala kang takot ’no?!"

"It’s because I know I’m safe with you!" Sigaw din ni Ji dahil sa lakas ng hangin. Kinilig naman si Zephyr a
t hindi na sila nag usap hanggang sa makarating sa isang karinderya sa Trinidad. "What is this place?" Ta
nong ni Ji pagbaba ng motor.

"Masarap dito!" Hinawakan ni Zeph ang kamay niya at hinatak siya papasok. "Aling Sabel!" Pagbati nito a
t nagmano sa babaeng nagseserve ng pagkain.

"Jairoooo!! Kelan ka pa bumalik!" At pinisil niya sa kamay ang magkabilang pisngi ni Zeph na parang bab
y. "Nako jusko! Maupo kayo! Maupo!"

"Aling Sabel, si Jiara ho pala. LOML ko!" At tumawa siya. Nagulat naman ang Ale nang makita si Jiara at
agad na nagbow. Nahiya agad si Jiara at pinigilan ito.

"No, no.. You don’t have to do that po." Magalang na sabi ni Ji at ngumiti na lang. Inalalayan sila paupo s
a isang table.

"Dalawa Aling Sabel nung lagi ko kinakain! Alam mo na ’yon, hehe!" At binalik na ni Zephyr ang tingin kay
Ji na nakaupo sa tapat niya at nagphophone. "Sino katext mo, ha!" At inagaw niya ang phone.

Namula naman siya nang makita ang stolen picture niya ngayon ngayon lang na nakangiti at naka side vi
ew ng kaunti. Ginagawa pala ’tong lockscreen ni Ji. "Ano ba ’yan, hindi mo naman ako sinabihan." Binalik
na niya kay Jiara ang phone.

"Can I see yours?" Nilahad ni Ji ang kamay at mabilis namang inabot ni Zephyr ang phone niya dahil wal
a naman siyang tinatago. "Sino ’tong unknown number?" Nagtatakang tanong ni Jiara nang makita ang re
cent calls ni Zeph.

"Ahh, wala ’yan. Nag order ako sa online shop." Pagdadahilan ni Zephyr pero sa katotohanan ay lolo niya
’to. Hindi niya sine-save ang number dahil hindi naman raw kasave-save.

Tinignan ni Jiara ang photos at nagulat sa mga laman nito. "Stalker.." Bulong niya. Scroll siya ng scroll pe
ro puro pictures niya lang ang nandoon. Kadalasan ay stolen. Meron ring pictures nila ng Aces na nag iin
uman, nag gagala, nagte-training at kung hindi naman ay picture na hawak nila ang mga trophy na nakuk
uha nila. "After this, turuan mo na ako magsoccer."
"Yes, Boss! Masusunod!" Sumaludo si Zeph at ngumiti. Dumating na rin ang pagkain nila na kanin, priton
g itlog, longganisa, danggit at tocino. Meron ring gulay na inihain at dalawang tubig dahil tubig lang raw s
a umaga. "Masarap ’yan!"

"It is." Tumango tango si Jiara pagkatikim.

May nagpasukan na mga pulis at agad nabulunan si Zephyr sabay takip sa gilid ng mukha gamit ang kam
ay. "Why?" Tanong ni Ji at inabot ang tubig dito.

"Wala, hehe." Sinuot ni Zeph ulit ang cap at nakayukong kumain habang iniiwas ang tingin sa mga pulis n
g Trinidad na kakain rin. Binilisan ni Zephyr ang pag-kain niya para makaalis sila agad.

"Jairo! Baka gusto mo ng kape!" Agad nanlaki ang mata ni Zephyr nang tawagin siya ni Aling Sabel at um
aktong walang naririnig. "Jairo!"

Agad napalingon ang mga pulis sa pangalan niya at enjoy lang si Jiara na kumakain. Malapit na rin niyan
g maubos kaya tinatapik tapik lang ni Zeph ang lamesa habang hinihintay si Ji na matapos.

"Andito si Shin?" Rinig niyang bulong ng pulis sa kasama.

"Ha? Nasaan?"

Nang mapatingin sa gawi niya ang mga pulis ay agad siyang tumigil sa pagtapik ng lamesa. "Bossing Pre
s.. Baka gusto mong bilisan. Baka lang naman." Ngumiti ng pilit si Zeph.

"Last na." Masayang sabi ni Jiara at pagkasubong pagkasubo niya ng last na kutsara ay agad tumayo si
Zephyr at hinatak siya paalis. "Wait, what is happening!" Nagtatakang sabi ni Jiara.

"Sakay!" Agad umangkas si Ji sa motor at pinaharurot ni Zeph paalis habang hinahabol siya ng mga pulis
gamit ang police car ngunit walang wangwang.

"Why are they chasing us?!" Nagtatakang tanong ni Ji sabay lingon sa likod.

Hindi nagsalita si Zephyr at pinabilis lalo ang takbo kaya napakapit sa kanya si Jiara. Nagulat siya nang in
ikot ni Zeph ang motor at pa-salubong na sila sa daan ng mga pulis. "What are you doing!"

Binilisan lalo ni Zephyr at napasigaw si Jiara nang tinungtong ni Zeph ang motor sa kotse ng mga pulis at
nilagpasan ito sabay landing sa kabilang side ng daan at umalis. "Whoo.." Binagalan na niya nang hindi n
a sila nasusundan.

"You are crazy!" Sigaw ni Ji sabay batok.

"Nababaliw kasi ako pag kasama kita, eh." Pagbanat niya. "Kems! Hahaha!"

***

"Ayan.. Sipain mo papunta sa goal." Nilapag ni Zeph ang bola sa tapat ni Ji at tumakbo palayo.

Huminga ng malalim si Jiara bago sipain ang bola at agad itong sinalo ni Zephyr dahil pagilid niyang nasi
pa ito. "Isa pa! Okay lang ’yan!" Sinipa ni Zeph ang bola pabalik.

Pagkasipa ni Ji, agad itong tumama sa may bakal ng goal kaya nagbounce pabalik. "Oh shit!" Matatamaa
n na sana siya pero sinalo ni Zeph ang bola sa kamay.
"Isa pa, kaya mo ’yan!" Pagcheer niya. Nilapag niya ulit ang bola sa damuhan at pumunta sa likod ni Ji. "
Tignan mo lang ’yung goal. Kung nandito ka sa pwesto na ’to, dapat paharap ang sipa mo pero wag pata
as. Igilid mo ng konti ’tong paa mo tapos lakasan mo para umabot."

"Okay okay." Pinwesto ni Ji ang bola at pagkasipa niya nito, agad siyang napaupo sa sahig. "Cramps!"

Kalmadong umupo si Zeph at hinawakan ang binti ni Ji. "Wag naman masyadong pwersado.. Hahaha!" Pi
nush niya ang paa ni Jiara paforward. "Normal lang mapulikat."

"That hurts!" Reklamo ni Ji.

"Sorry, sorry." Nagpeace sign si Zephyr at mas lalong tinulak ang paa ni Jiara hanggang sa mawala ang s
akit at minasahe ang binti. "Okay ka lang?"

Tumayo si Jiara at inistretch ang binti. "Can you show me how?"

"Oks!" Kumuha si Zeph ng tatlong bola at nilapag sunod sunod sa field. "Tignan mo ng maigi, ah!" Sinipa
niya rin sunod sunod ang tatlong bola at nakapasok lahat sa goal.

"Okay! I know now!" Kumuha rin ng bola si Ji at nilapag. Pagkasipa niya ay napasigaw siya nang pumaso
k nga ito. "YYYYEEEESSS!!!"

"YES!!!" Sigaw rin ni Zeph. "Fast learner baby ko!" Ginulo niya ang buhok ni Ji. "Baby.. Bossing." Dugtong
niya.

Tumawa lang si Ji at inirapan siya. "Mamita loves soccer, you know that?"

"Oo, eh. Manonood raw sila sa Regionals! Kinakabahan tuloy ako, eh." Napahawak si Zeph sa dibdib niy
a. "Yung kalaban namin.. mababait naman ’yon. May mga tropa din kami dun kaso magagaling rin ’yun, e
h."

"Don’t pressure yourself. Winning doesn’t really matter. As long as you’re happy with what you’re doing, it’
s enough for me." Pagmotivate naman ni Ji. "When’s the game?"

"Next next week?" Patanong na sagot ni Zeph. "Kaya magiging busy ako sa loob ng dalawang linggo. Ne
xt next week baka hindi na kami pumasok sa klase, hehe!"

"Would you have time for me?" At napatingin naman siya kay Ji. "Whatever, even if you don’t have time, I
do. I’ll watch."

"Sus! Babantayan mo lang si Flaire, eh!" Pang aasar agad ni Zephyr pero binawi niya rin nang tignan siya
ng masama ni Ji. Baka raw seryoso talaga ito na sasabunutan niya si Flaire kapag hindi pa siya tinigilan.

***

Kinabukasan sa eskwelahan ay nagsisibalikan na ang mga studyante pagkatapos ng lunch. Nagjajammin

g lang ang Aces sa loob ng room habang hinihintay ang next na teacher.

"HA?! NILILIGAWAN MO NA?!" Sabay sabay na sigaw ng Aces.

"Shhhh!" Pagbawal ni Zephyr sa kanila. "Oo nga! Ayaw niyo ba maniwala?! Malakas ata ’to, ’no!"

"Cap.." Tumayo si Luke at kunwaring nagpunas ng luha. "Ikaw na ang tunay na lodi, Cap. Hands down. A
ward ka! Award!" At nakipag shake hands ito.
"Well?" Tinaas ni Zeph ang balikat niya. "Ako lang naman ang pinakaunang pinayagan manligaw? Well?
What can I say?"

"HAHAHAHA, HAYOP KA, CAP!" Binatukan siya ni Nixon.

"Naniniwala na kong walang imposible." Napahawak sa baba niya si Seb. "Biruin mo, pinapangarap mo la
ng siya noon. Teach us your ways!"

"GOOD AFTER--" Napahinto sila nang may pumasok na lalaking naka facemask sa loob ng room.

Nanlaki ang mata ni Zeph at napatingin sa bulsa nito. "YUKO!" Agad na sigaw niya sa buong room at nag
sigawan ito nang maglabas ng baril ang lalaki. Agad niyang kinuha ang notebook at binilog saka hinawak
an.

"WALANG GAGALAW!" Sigaw ng lalaki. Narinig nilang nagkakagulo rin sa may hallway. "Sinong mga miy
embro dito ng Zed--"

Napaupo ito sa sahig at nabitawan ang baril na hawak nang sinipa siya ni Zephyr sa likod habang nakapa
mulsa. Hinampas niya ito sa ulo gamit ang nakaikot na notebook na hawak sa kamay. "Daming salita. LU
MABAS NA KAYONG LAHAT!" Sigaw niya.

"CAP, PANO KA!" Sigaw ni Nixon.

"Kaya ko sarili ko, umalis na kayo!" Utos niya at nagtakbuhan na ang mga kaklase niya palabas. Kinuha n
iya ang cellphone sa bag at tinawagan si Jiara.

{20. They’re here to look for Zedvage members.} Agad na bungad ni Jiara at narinig niya ang tunog ng la
mesa. {Ali and Jude are now helping students to evacuate to the open field.}

"Oks." Tumayo ang lalaki at kinuha ang baril at babarilin na sana nito si Zephyr ngunit sinipa ni Flaire ang
kamay niya at sinabunutan siya saka inuntog ang ulo nito sa white board.

"They’re here?" Tanong ni Flaire habang kinakapkapan ang lalaki at inalis lahat ng armas. Inabot niya kay
Zeph ang baril at kinuha niya ang kutsilyo. "Ako na sa floor na ’to pababa."

Tumango si Zephyr at lumabas ng room habang sinusuot ang gloves. Sinuot na rin niya ang cap at tumin
gin sa paligid. Wala nang tao sa hallway kaya inisa-isa niyang sipain ang bawat pinto ng classroom para t
ignan kung may mga tao pa sa loob.

"Bat nandito pa kayo?" Tanong niya sa mga studyanteng nasa loob ng classroom at nagsisiksikan sa gilid
.

Sabay sabay nilang tinuro ang lalaki sa may lamesa at nagsigawan sila nang pinaputok nito ang baril. Gu
milid naman si Zephyr at natamaan ng bala ang bintana. Kinuha rin niya ang baril at binaril ang kamay ng
lalaki. "AH!" Sigaw niya.

"Labas!" At nagtakbuhan ang mga studyante paalis.

SA KABILANG DAKO naman ay hawak ni Jiara ang dalawang buhok ng babae at sinipa ang lalaking pala
pit. Binitawan niya ang buhok ng dalawa at kinuha ang upuan saka binato. "Please don’t make me do this
." Sambit niya nang maglabas ng patalim ang apat.

Umilag siya sa saksak at hinawakan ang pulsuhan nito at inipit. "Ah!" Binitawan nito ang patalim na kinuh
a ni Jiara at hinagis sa babae. Nanlaki ang mata nito nang matamaan sakto ang t-shirt nito at na-pin siya
sa may blackboard.
Binato ulit ni Jiara ang upuan at hinampas ng vase ang ulo ng isa. Ang isa naman ay sinipa niya pababa
ng bintana at sumilip para siguraduhing buhay pa ito. "Sorry!" Sigaw niya bago tumakbo palabas.

"Jinx, the cameras!" Sambit ni Jiara sa phone.

SA KABILANG DAKO naman ay naglalaptop si Jinx sa loob ng tech room at pinapatay lahat ng CCTV ha
bang sila Asher at Yuri ay nagbabantay sa labas. "Papatayin ko ’yung kuryente?" Tanong ni Jinx kay Ji.

{Do you think it would help?}

"Baka maka-cause ng sunog ang kuryente lalo na dito sa tech room." Sambit ni Jinx at kinuha ang patali
m saka hinagis sa may bintana. Narinig niya ang pag-aray ng lalaking nandoon. "Papatayin ko na."

At narinig niya ang sigaw nila Asher sa gulat nang mawala lahat ng kuryente sa buong University. Tumay
o na si Jinx at inipit ang laptop sa may kabilang braso at kinuha ang baril. Pagkalabas niya ay tinapat niya
agad ito sa noo ng lalaking papasok. "Ano?" Maangas na tanong niya saka hinampas ito sa ulo ng baril. "
Wala na bang tao sa building na ’to?"

"Alaws na!" Sagot ni Yuri habang minamasahe ang pulsuhan. May limang lalaki nang walang malay sa sa
hig.

"Si Asher, saan napunta?" Tanong ni Jinx.

"Rooftop." Umirap si Yuri. "Anong bago don! Baka nga nagdo-drone pa ’yun doon."

"Si Tris at Trey? Nakalabas na ba?" Pag-alala ni Jinx sa kambal na anak ni Tevin. Mga bata pa naman ito
at takot pa sa mga gulong ganito.

"Wala pa atang nagche-check sa kabila." Sambit ni Yuri at tumakbo na sila sa kabilang building.

SA KABILANG DAKO, sinipa ni Zephyr ang pinto sa faculty room at nakitang wala nang tao dito ngunit na
ka-compile ang mga papeles sa iisang lugar. Agad niyang binaril ang lalaking may hawak ng lighter at ma
y sumipa sa kanya sa likod.

Lumingon siya at tinapatan ito ng baril. Tinaas naman ng babae ang dalawang kamay ngunit nagbago an
g ekspresyon sa mukha niya nang makita si Zeph.

"Babalikan namin kayo.. Jairo." Agad siyang tumakbo palabas at napailing na lang si Zephyr.

_______________________________________________________________________________

:)

Chapter 22

Third Person’s POV

"Patingin ng soccer shoes mo!" Tuwang tuwang sabi ni Ali habang nakaupo sila sa may bleachers sa ma
y field. Excited sila sa unang P.E class ng soccer at lahat nagkekwentuhan. "Pink na pink naman, gaga!"

"Ano ka ba, bakla! Siyempre, winner ka sa pink pink pink! Hihihi." Tumawa si Davi at pareho silang napati
ngin kay Jiara na nagsusuot pa lang ng mahabang medyas. "Ate girl, bilisan mo kaya dyan? Nagde-daydr
eam ka pa ata na kinakasal kayo ni Papi!"
"Shut up, Davi! I’m thinking!" At kinuha na nito ang sapatos saka sinuot. Maya maya, dumating na ang P.
E teacher nila at pinapila na sila.

"Okay, class.. Paghihiwalayin ko kayo into two groups! Etong side na ’to doon sa left.. Tapos eto naman s
a right." Turo ng guro sa pila nila at nagsigawan si Davi at Ali dahil magkakagrupo sila ni Ji.

"Ano ho gagawin natin, Maam?" Tanong ng isa nilang kaklase.

"Tuturuan muna namin kayo ng safety tips at basics. Kaya dalian niyo na! Double time dahil mag te-traini
ng pa ang Aces pagkatapos natin!" Pumalakpak ang guro para madaliin sila pero bago maghiwa-hiwalay
ang mga students ay nagtaka sila.

"Eh maam kung sa left side kayo, sino sa amin?!" Reklamo ni Ali.

"Sorry, Ma’am! Late! Kinuha ko pa ’yung mga bola." Nanlaki ang mata ni Jiara at napaiwas ng tingin nang
dumating si Zeph na kasama si Luke at Caden na pinabuhat niya ng mga bola.

"OMG, SA RIGHT SIDE NA LANG AKO!" Sigaw ng isang babae at nagsisunuran na ang iba ngunit agad
silang hinarang ng guro.

"Tumahimik! Bumalik kayo sa pwesto niyo!" Pagbawal nito. Nagreklamo naman ang mga kaklase ni Jiara
sa left side at hanggang tingin na lang.

"Pag nahihirapan po kami sa soccer, pwedeng magpatulong kay Zephyr? Hihi." Pagtaas ng kamay ng isa
nilang kaklase.

"Sakin kayo magtanong! Wag niyo masyadong pahirapan si Cap! Sige na, kilos kilos!" At pinagtutulak niy
a ng mahina ang mga studyante papunta sa left side. Napanguso naman sila at nakatalikod pang naglala
kad para panoorin pa din si Zeph.

"Okay.. Uhm.." Nahihiyang sabi ni Zephyr pagkaharap sa pila nila Jiara.

"GAGA, BAT KA NAMUMULA? HINDI PA SIMULA, AH! MUKHANG PINAGPAPAWISAN KA NA?!" Mala
kas na sabi ni Davi para marinig ni Zeph at agad nanlaki ang mata ni Jiara. Automatic na sinabunutan siy
a nito at napasigaw na lang siya. "CAP! CAP!! FOUL OH!! FOULLL!!"

Ngumiti lang si Zephyr at sinenyasan sila na pumunta na sa right side. Pagkarating nila doon ay nagkany
a-kanyang kuha sila ng bola na pagpapraktisan. "Una sa lahat, mukha namang ayos mga sapatos niyo.."

"Ayos na, Cap!" Sambit ni Luke na kakacheck lang ng mga sapatos nila. Iba kasi ang sapatos na ginaga
mit kapag sa soccer.

"Cap, walang gear ’yung iba." Pagbabalita ni Seb. Ang iba kasi ay walang gear sa may tuhod o binti. "Per
o matataas naman medyas."

"Okay na ’yan." Tinanguan sila ni Zephyr at kumuha ng bola. "Warm up muna. Nag-stretching na kayo dib
a? Dalawang ikot." Turo ni Zeph sa buong field.

Nagtinginan sila. "Huh?" Tanong nila sa isa’t isa.

"UMIKOT RAW SA BUONG FIELD NG DALAWANG BESES! TAKBO!" Pag ulit ni Caden at nagpanic sila
at nagtakbuhan habang nakapila pa din. Pinapanood lang sila ni Zephyr habang nagtatatakbo sila.

"Sinusunod ko siya kasi sheeet, ang hot niya talaga!" Sabi ng kaklase ni Ji.
"Tapos iniimagine ko kapag nadapa ako, tutulungan niya ko! Gossshh!"

"Sana siya na lang teacher natin forever. Huhu."

Umirap lang si Ji habang nagjojogging sila paikot. "BILISAN NIYO!" Sigaw ni Luke dahil para itong mga n
aglalakad. Nagtakbuhan naman sila at nang matapos, hingal na bumalik sa right side ng field.

"Pagod na agad?!" Gulat na tanong ni Zephyr. "Sige, inom muna kayo." Nakadalawang takbo pa lang ay
nagsi-inuman na silang lahat ng tubig.

Naglakad palapit si Zeph kay Jiara na nakaupo sa may damuhan at iniistretch ang binti. "Hi, boss!"

"What?" Masungit na sagot ni Ji.

Kinuha ni Zeph ang towel at pinunasan ang pawis ni Ji sa mukha at sa leeg. "Talikod, bebe." Sambit niya
na parang bata ang kausap niya. Hinayaan lang siya ni Ji na punasan ang pawis niya sa likod. "Sa klase
niyo lang ako pumayag magturo."

"And why?"

"Siyempre.. Baka pahirapan ka nila, eh!" At mapagbiro itong ngumiti bago tinulungan si Jiara patayo. "Ok
ay, balik na ho!" Sigaw niya.

"Okay, ganito ho! Konting paalala!" Sigaw ni Luke para marinig siya ng lahat. "Pag-aaralan ho natin ngay
on ang simpleng pagbounce ng bola gamit ang paa at ulo! Kailangan maka 15 kayo, ah! Checheck namin
!"

"Parang sepak lang, ganern?" Tanong ni Davi. "Pwedeng 10 sa paa then 5 lang sa ulo? Hihi!"

"Pwede naman! Basta maka 15 na bounce ang bola. Magpractice muna kayo at tawagin niyo kami pag re
ady na kayo o kung may tanong!" At pagkasabi noon ni Luke ay nagkanya-kanya na silang practice sa bol
a.

"Cap, 15 talaga?" Paninigurado ni Caden.

"Maximum. Kung hindi sila maka 15, okay lang." Nagkibit balikat si Zephyr. "Wala naman akong pake. Hin
di ko nga alam ano ginagawa ko, eh! Puahahaha!"

"Siraulo ka talaga, Cap! Gusto mo lang bantayan si Pres, eh!" Pang aasar ni Luke.

"Siyempre! Baka mapilayan pa ’yan." Sambit ni Zeph habang pinapanood si Jiara na nagpapractice kasa
ma sila Davi at Ali. Nagtatawanan ito sa bawat miss ng sipa sa bola. "At least nandito ako diba!"

"Hello po! May tanong po kami!" Lumapit ang dalawang babae sa kanilang tatlo. "Uhm.. Pwede po ba ma
gpaturo?"

Nagtinginan silang tatlo at nagtulakan. "Oh, paturo daw! Ikaw na!"

"Tamad niyo ’no!" Binatukan sila ni Zeph. "Ako na nga!" At lumapit na ito sa dalawang babae para makala
yo sila ng kaunti. "Patingin nga."

Sinipa ng babae ang bola pataas ngunit natamaan siya sa ulo pagkabalik. "Aw!" Napahawak ito sa ulo niy
a.

"Masyadong mataas." Kinuha ni Zeph ang bola at hinawakan ang ulo ng babae. "Okay ka lang?"
"Y-yes, Cap.."

"BAKLAAAA, LOOK, OH!" Turo ni Davi kay Zephyr na tinuturuan ang dalawa nilang kaklase. "Ang dami
mo talagang kaagaw!"

"What the hell?" Inis na sabi ni Ji at tinigil ang pagsipa sa bola. Inipit niya ito sa braso niya at masamang t
inignan ang gawi nila Zeph. "I’m sure they’re just.. learning.. teaching.."

"WEH! TIGNAN MO, OH! HINAHAWAKAN ANG BINTI!" Pagsusumbong pa ulit ni Ali dahil umupo saglit si
Zephyr para i-check ang binti ng babae dahil masyado siyang malamya.

Kinuha ni Ji ang bola at sinipa papunta kela Zeph at natamaan ito sa may likod. Agad namang napatayo s
i Zephyr at tumingin sa pinang galingan ng bola. Tinaasan siya ng kilay ni Jiara nang magtama ang tingin
nila. "Sabi ko nga, Caden, ikaw na magturo dito, eh!" Agad na sigaw ni Zeph.

"Bat ako, Cap?!" Reklamo nito.

"May angal ka?" At agad tumakbo si Caden palapit para pumalit kay Zephyr. "Bossing Pres!" At naglakad
ito palapit. Tumatawa niyang niyakap si Ji na nakasimangot at gigil na inipit ito sa braso niya.

"Get off!" Tinulak siya ni Ji ng mahina at nakapamewang na tinignan siya. "Listen.. I don’t like how insensi
tive you are to not notice that they’re just flirting with you and doing all of that shit to get your attention."

"Bossing Pres.. Landiin man nila ako ng ilang beses, ikaw lang ang papatulan ko!" Pagbanat nito.

"And you’re even enjoying it."

"Hindi, ah!" Tanggi agad ni Zephyr. "Hindi ako nag eenjoy! Tignan mo, oh!" Sineryoso niya ang mukha niy
a at tumawa pagkatapos. "Galit na ’yan, oh! Galit na ’yan!" Pang aasar pa niya.

"Don’t touch me." Inambahan ni Ji ng suntok si Zephyr kaya agad naman nitong tinaas ang dalawang ka
may.

"Hindi na, hindi na!" Pagbawi ni Zeph ng mga pang aasar niya. "Baby, babe, bebe, love.. Madaming isda
sa dagat.. ngunit ikaw lang ang prinito ko!"

Mas lalong nabwisit si Jiara at sinabunutan ito. "ARAAAAY! JOKE LANG! JOKE LANG!" Pagbawi ni Zeph
yr. Nang bitawan siya nito ay dinugtungan pa niya ang sinabi. "Ang iba ay iniwan ko na sa freezer.. Puaha
ha-- Oh shit!" At tumakbo siya nang habulin siya ni Ji.

***

"Ang sarap mabuhay.."

"Oo nga, eh.."

Nakaupo lang si Jinx at Zeph sa may gilid ng daan habang kumakain ng ice cream. Nakatingin silang dal
awa sa malayo. "Bat ba kasama kita?" Nagtatakang tanong ni Zephyr dito.

"Tanga, nauna ako dito." Pambabara ni Jinx. Nauna naman talaga siyang bumili ng ice cream sa daan at
umupo sa gilid. Nakita lang siya ni Zeph nang bumili rin ng ice cream at tinabihan siya.

"Nililigawan ko Ate mo." Biglang sabi ni Zeph at nabitawan ni Jinx ang hawak na ice cream at tinignan si
Zeph ng walang emosyon sa mukha.
"Anong sabi mo?" Tanong nito kahit narinig naman.

"Oy, oy! Teka! Cool tayo, bata!" Napatayo si Zeph at nilagay ang dalawang kamay sa harap at dahan dah
ang umatras.

"Hmp." Nilagpasan siya ni Jinx at bumili ng panibagong ice cream bago bumalik at umupo ulit sa gilid ng
daan. Tumabi naman ulit si Zeph sa kanya. "Sure ka ba?"

"Huh?" Kumunot ang noo ni Zeph.

"Seryoso ka ba sa kanya?" Seryosong tanong ni Jinx. "Unang beses niyang mahulog sa tao, kung hindi m
o ’yun alam."

"Alam ko ’yon!" At napabuntong hininga si Zephyr. "Kaya nga ginagawa ko lahat para mapasaya ’yon, eh.
Ginagawa ko lahat para di ko siya masaktan sa kahit anong way na possible!"

Tumahimik saglit si Jinx para mag isip. "Sana sa susunod na makita ko siyang umiiyak, tears of joy ’yon."

"Umiiyak ba ’yon?" Nagtatakang tanong ni Zeph. "Eh ang tapang nun, eh!"

Binatukan siya agad ni Jinx. "Alam ko! Hindi ko pa rin nakikitang umiyak ’yon kaya pag ikaw ang nauna, b
abasagin ko bungo mo, naiintindihan mo?" Pananakot niya.

"Ako na sasapak sa sarili ko pag nangyare ’yon." Sabay subo nito ng kutsara na may ice cream. "Si Jiara.
. ang pinakamahalagang babae sa buhay ko."

Nagtaka naman si Jinx. "Eh nanay mo?"

"Alaws." Simpleng sagot ni Zeph. "Siguro ang pangalawang pinakamahalagang babae sa buhay ko eh.. ’y
ung nanay niyo na lang. Puahahaha!"

"Gago ka!" Hinampas nito ang likod ni Zephyr na napa-aray naman sa sakit. "Condolence.. sa mom mo."
Malungkot na sabi niya at tumawa ng malakas si Zeph. "Ano?! Bakit?!"

"HAHAHAHAHA, TANTADO, HINDI PA PATAY!" At napahawak na siya sa tyan niya sa kakatawa. Tinign
an naman siya ng masama ni Jinx at napasimangot na lang. "Matagal mamatay ang masamang damo!"

"Ay, mahaba buhay mo." Pambabara ni Jinx.

"Sayo, din." Ganti ni Zeph. "Samahan mo nga ako! Magpapaalam na ko sa magulang mo para isang bags
akan na lang." Simpleng sabi niya pero nanginginig na ang tuhod niya on the inside.

"Osige." Tumayo si Jinx. "Ano? Bat di ka makatayo dyan?"

"Teka lang.." Huminga ng malalim si Zephyr at napahawak sa dibdib. "Joke lang pala!" Pagbawi niya dahil
parang hindi pa siya handang mamatay.

"WALANG JOKE JOKE DITO!" Hinatak siya ni Jinx at kinaladkad sa daan dahil ayaw nitong maglakad ng
maayos.

***

"Oh bat nandito ka? Nasan si Jiara? Hindi niyo kasama?" Salubong ni Chiara pagkapasok ni Jinx at Zeph
sa bahay nila.
"Wala ho si Jiara dito?" Tanong naman ni Zeph.

"Itatanong ko ba kung nandito?!" Binatukan siya ni Chi at tumawa lang ito. "Nanonood kami ng movie. Pa
sok."

Umupo sila sa may living room at nakangisi lang si Jinx habang tense na tense si Zeph na nakaupo at na
katago ang kamay sa likod dahil nanginginig ito. "Papsi! May sasabihin daw si Zeph!!"

"Ano?" Tinaasan siya ng kilay ni Jax na kakababa lang galing sa kwarto.

Huminga ng malalim si Zeph at napapikit. "Nililigawan ko po si Jiara." At yumuko ito para hintayin ang sun
tok ng dalawa.

Nakatingin lang sa kanya si Chiara. "Ha? Hindi pa ba?" Nagtatakang tanong niya.

"PO?!" Napatingin sa kanila si Zeph at napailing. "Ng-ngayon pa lang ho!"

Nakatingin lang sa kanya si Jax habang umiinom ng tubig. Dahan dahan niya itong nilapag sa lamesa at
nilagay ang dalawang siko sa binti para magbend forward. "Alam mo ba pinapasok mo?" Tanong nito.

"O-opo." Nauutal na sabi ni Zeph.

"Hindi ko sasabihin na hwag mo siyang saktan." Seryosong sabi ni Chi at sumandal. "Kasi imposibleng hi
ndi ’yon mangyayare. Magpakatotoo na tayo dito! Wag nang plastik."

"Hindi ko po masasabi.." Pagpapakatotoo ni Zeph. "Pero siyempre.. Hindi ko ho ’yun sasadyain."

"Ka-akibat ng pagmamahal ang sakit. Palagi ’yan! Tandaan niyo ’yan. Hindi ko sinasabi kay Jiara na umi
was siya sa sakit. Ang sinasabi ko.. Matuto siyang tumanggap at magtiis ng sakit." Payo ni Chi.

"May tiwala ako sayo." Simpleng sabi ni Jax at parang nabuhayan ang puso ni Zeph. "Simula pa nung sin
alo mo ang bala para kay Jiara."

"HA?! ANO?!" Sigaw ni Jinx. "YUN BA ’YUNG SUGAT MO?! SABI NA NGA BA, EH!"

"Ginawa mo ’yon?" Tanong ni Chi. "Oh well! Ginawa ko na rin ’yan! I feel you!" Tumayo ito at pumunta na
sa kusina. "Zephyr, tulungan mo ko magluto! Dito ka na mag dinner!"

"Yes, boss!" Nakahinga na ng maluwag si Zeph at sumunod kay Chi.

"Payag ka agad, Papsi?" Tanong naman ni Jinx kay Jax. "Bakit?"

Napailing na lang si Jax. "Ayoko rin pinapakealaman relasyon namin ni Chiara noon, eh." At ngumisi ito.

"Pero okay siya sakin, ah." Tumingin si Jinx kay Zephyr na naghihiwa sa may kusina. "Mabait naman siya
, eh. May pagka-siraulo nga lang!"

"Kaya niya protektahan si Jiara. Yun lang naman, eh." Ngumiti ng tipid si Jax. "Yun lang kailangan ko."

***

"I wanna be a tutubi na walang tinatagong bato.." Pagkanta nila Asher habang nasa living room ng headq
uarters nila. "Tignan natin ngayon kung malalaman mo!"
"Hmm.." Humawak si Zeph sa baba niya at tinignan ang mga kamay nila. "Na kay Jude."

"ANO BA ’YAN!" Inis na nilapag ni Jude ang piso at pumalit sa pwesto ni Zephyr. Nagpasa-pasahan ulit si
la ng piso habang kumakanta.

"Mas maganda kung nakapikit!" Suggest ni Asher.

"Eh pano ko malalaman?!" Reklamo ni Jude.

"Yun na nga, eh! Bakit?! Weak ka ba?! Di mo kaya?!" Paghahamon ni Asher. "Aayy, weakling! KJ! Hindi p
wede KJ dito!"

"OKAY, SIGE!" Pagpayag ni Jude at nagtakip ng mata.

Sumenyas si Asher na umalis sila at dahan dahan silang nagsipasukan sa may kwarto at sinara ito. "Pua
haha, magugulat yan si tanga! Bulaga, wala na tayo!" Bulong ni Asher.

"Uto uto.." Napailing na lang si Yuri.

"Kung mag UNO na lang kaya tayo?" Suggest naman ni Jinx.

"Hahaha, hinahanap tayo!" Tumatawang sabi ni Asher habang vinivideohan si Jude sa may pinto. "Tara n
a nga, baka umiyak pa, eh!"

"Hayop ka talaga, Asher!" Sigaw ni Jude at naghampasan nanaman silang dalawa. Nilapag naman ni Jinx
ang UNO cards sa lamesa at binalasa ito bago nila sinimulan maglaro.

"Ops, plus two ka ngayon!" Nakangising nilapag ni Asher ang plus two niya para asarin si Jude.

"Ulol." Naglapag din si Jude ng plus two at napasimangot si Asher.

"Shit.." Napatakip si Zeph sa bibig. "Boom." At nilapag din ang plus two niya.

"Ops." Naglapag si Yuri ng plus two at napatingin silang lahat kay Jinx.

"PUAHAHAHAHA, ANO KA NGAYON, AH!" Malakas na tawa ni Asher.

"Hay.." Napakamot si Jinx sa ulo sabay lapag ng plus two. "IN YOUR FACE, TANGA! PUAHAHAHA!"

Malakas silang nagtawanan nang magbago ang mukha ni Asher na parang pinagbagsakan siya ng langit
at lupa. "Okay, tapos na ang laro!" Agad itong tumayo para umalis pero hinatak siya ni Jinx pabalik. "ANG
DUGA NIYO NAMAN, EH!"

"Karma ’yan." Kantyaw ni Jude.

"Karma karma, ikaw karmahin ko, gusto mo!" Paghahamon ulit nito.

"Suntukan na lang, oh!"

"Barilan, weak!"

"Saan?! Sa taas ng building? Ha-ha!"

"Ahh, hinahamon ako ni Pareng Jodi! Laban na lang tayo ten twenty oh?!"
"Tingin mo aatras ako sayo?!"

Nilabas ni Asher ang baril niya.

"What the hell is happening?" Agad nanlaki ang mata nila at nagkanya kanyang patay malisya pagkapaso
k ni Jiara.

"YURI NAMAN! SINABI NA KASING DAPAT NAGRERESEARCH TAYO NGAYON AT HINDI NAGLALA
RO NG BARAHA! KUMILOS KA NAMAN!" Agad na sigaw ni Jinx.

"Hoo.. Lakas ng benta natin ngayon." Hawak ni Zeph ang baraha at binibilang ito na parang pera.

"Labas ako dyan." Bigla na lang nagkaroon ng notebook at lapis si Yuri.

"PARENG JODI TALAGA OH! ANG TAWAG DITO.. BARIL. BA-RIL. BEE EY AR AY EL.. BARIL." Inakba
yan ni Asher si Jude na parang bata ang kausap.

"Tarantado!" Tinulak siya ni Jude.

"Get your asses up. I have a new mission for us." Nilapag ni Jiara ang papel sa lamesa at pinagkaguluha
n naman nila ito.

"Guys, guys.. Wag niyo pagkaguluhan. Hindi ako ’yan.." Nakangising sabi ni Asher.

"Yun na nga." Pambabara ni Jude.

"Raid? Drug dealers ulit?" Tanong ni Jinx. "Mga pulis? Sure ka?"

Nanlaki agad ang mata ni Zeph nang makitang mga pulis ang nakalagay sa misyon. "Sa bar?" Tanong ni
ya.

"Yup. Let’s go."

***

"Uhm.. Lima lang sila.. Pero may mga kasamang babae.." Sambit ni Asher habang nakasilip sa sniper rifl
e niya. Tinapat niya ito sa isa. "Hindi sila naka uniform. Sus. Kaya ko nang barilin to ngayon na mismo, eh
!"

"Tumahimik ka, Asher." Sabi ni Jude sa earpiece niya. Nasa may entrance sila ng bar at ayaw silang pap
asukin dahil wala silang I.D at hindi pa sila 18.

"Mukha ka kasing baby, Jodi! Ang galing ni baby! Ang galing ni baby!" Pang aasar pa ni Asher habang na
sa may kabilang building.

"Just stay outside and wait for my signal." Sabi ni Jiara at pumasok silang dalawa ni Zeph. Napaubo nam
an agad siya sa usok ng yosi. "The smell!" Inis na sabi niya.

Tinakpan ni Zeph ang ilong niya gamit ang facemask at tumingin sa paligid. "Ang daming tao." Sambit niy
a sa sarili habang naglalakad at sinusundan si Jiara.

Umupo sila sa table malapit sa limang pulis at lumapit ang waitress sa kanila. "Order niyo po, sir? Maam?
" Tanong nito.

"Beer lang." Sagot ni Jiara at umalis na ito. "Hiwa-hiwalay sila. I don’t know where’s the other two."
"Papatayin ba natin sila?" Tanong ni Zeph.

"If you need to." Sagot naman ni Jiara at nilabas ang baril. "Asher, do it."

Agad nagsigawan ang mga tao nang may tumagos na bala sa may bintana at natamaan sunod sunod an
g mga baso sa counter. Napatayo ang mga pulis at naglabas ng baril. Nagkagulo naman sa kakatakbo ng
mga tao.

"There. There." Turo ni Jiara sa limang pack ng drugs sa may table.

Naglakad si Zephyr palapit at prenteng kinuha ang limang pack sa lamesa. "Ano ginagawa mo?!" Tanong
ng pulis at tinapatan siya ng baril.

"Pahingi." At tumawa siya. Nilagay niya ito sa may bulsa at agad binaliktad ang lamesa nang magpaputok
ito ng baril. Tumakbo ito at kinuha ang mga baso sa counter at pinagbabato. "Ooooh, sakit." Napangiwi s
iya nang matamaan sa mukha ito.

Nakipag-agawan naman ng baril si Jiara sa dalawa at pinaguntog ito. Sumipa siya patalikod at napaupo s
a may sahig bago hinagis palayo ang baril nang pulutin ito. "Find the other two!" Sabi niya kay Zeph.

Nakasalubong pa niya si Jinx at Jude na kakapasok lang at umupo sa may counter para maghanap ng al
ak.

Sinipa ni Zeph ang pinto para mabuksan ang kwarto sa VIP Room at tinapatan ng baril ang isang lalaking
nakaupo at may kaakbay na babae pero agad napatigil.

Parang tumigil ang mundo niya at hindi na napansin ang pagbaril sa kanya sa braso. "ZEPH!!!" Agad tum
akbo si Jiara papasok ng kwarto at tinapatan ng baril ang pulis.

"Ma.." Bulong ni Zeph sa sarili. Sobrang higpit ng pagkuyom niya sa kamao niya na bumabaon na ang ku
ko niya sa palad.

"Zeph.." Nag aalalang tumingin sa kanya si Jiara at hindi na napigilan ito nang maglakad palapit. "No! No,
stop!!" Agad na pagpigil niya nang hatakin ni Zeph sa kwelyo ang pulis at tinulak sa may pader. Nilapitan
niya pa ito para suntukin. "Stop!!"

Napatigil siya nang hatakin siya ng babaeng kinikilala niyang ina. "Sino ka!" Sigaw nito kaya padabog na t
inanggal ni Zeph ang facemask.

"TANG INA, MA!" Agad napatahimik si Ji nang sumigaw si Zeph. "BAKA NAKAKALIMUTAN MO KUNG B
AKIT NAMATAY YUNG TATAY KO!"

"Zeph.. Zeph, stop.." Pagpigil ni Jiara nang mahigpit na hinawakan ni Zeph ang ina sa braso.

"ANO BA, NASASAKTAN AKO!" Sigaw ng ina.

"Zephyr.. Please.." Sinubukan tanggalin ni Jiara ang hawak nito ngunit masyado itong mahigpit. Nanlaki a
ng mata niya nang pulutin nito ang baril sa sahig.

"ANONG GAGAWIN MO?! PAPATAYIN MO KO?! SIGE, PATAYIN MO KO! MAMAMATAY TAO KA DIB
A?!"

Kinasa ni Zephyr ang baril at tinapat sa ina. "Please.. Please.." Pagpigil pa rin ni Jiara at humarang sa git
na nilang dalawa.
"ZEPH!!" Agad napatigil si Zephyr nang yakapin siya ni Jiara. "Don’t.." Pag iyak nito sa dibdib niya. "Pleas
e.."

_______________________________________________________________________________

:)

Chapter 33

Third Person’s POV

"Please.." Napatakip si Jiara sa tenga nang marinig ang putok ng baril. Ngunit paglingon niya ay sa pader
lang bumaon ang bala. "Let’s just go.. Let’s go.." Hinawakan niya ang mukha ni Zeph at nanlambot ang
mata nito nang mapatingin kay Ji. "Please?"

Pinunasan ni Zephyr ang luha ni Ji at tumango. Binitawan nito ang baril at hindi nagsalita hanggang sa m
akalabas.

"ANO NANGYARI?!" Gulat na sigaw ni Jude sabay turo sa braso ni Zeph na dumudugo. "Nabaril nanama
n?!"

"Shh." Tinakpan ni Jinx ang bibig ni Jude at naglabas ng panyo. Lumapit siya para itali ito sa braso ni Zep
h pero wala itong reaksyon sa mukha. Parang wala na nga siyang nararamdaman.

Pagkarating nila sa headquarters ay agad na kumilos si Yuri para gamutin ang sugat nito at alisin ang bal
a. Tinurukan niya ito ng anesthesia para mabawasan ang sakit habang ginagamot ito.

"Ano nangyari sa kanya?" Tanong ni Asher.

"Wag na kayo magtanong." Sagot naman ni Jinx habang nakatingin kay Jiara na nakaupo sa may sofa at
nakatakip sa mukha. "Okay ka lang?" Tanong nito sa kapatid.

"Yeah." Tumango si Jiara at pumunta sa kwarto.

***

"Ahh.." Napahawak si Zeph sa braso pagkagising. Umupo siya sa may kama at tinignan ang kamay na m
ay dextrose. "Ano ba ’to?" Nagtatakang tanong niya sa sarili at napatakip sa bibig nang makitang natutulo
g si Jiara sa tabi.

Agad naman itong nagising dahil sa galaw ni Zeph. "You’re awake now.." Gulat na sabi ni Jiara. "Uh.. I.. I’
m sorry.." At nagform na ang tubig sa gilid ng mata niya.

"Jiara." Pagbawal ni Zeph at hinatak ito palapit. Umupo ito sa may kama habang hawak ang kamay ni Ze
ph.

"It’s my fault.." At yumuko ito para pigilin ang luha. "I’m sorry.. I’m sorry.."

"Pano mo naman naging kasalanan ’yon?" Hinawakan ni Zeph ang mukha ni Ji para i-angat sa kanya at p
inunasan ang nangingilid na luha nito. "Sorry."

"No.. No.." Umiling si Ji. "This is my fault for choosing that mission.."

"Hindi nga, okay?" Lumapit si Zeph at hinalikan ito sa noo. "Wag kang iiyak. Ayoko nakikitang umiiyak ka.
."

Tahimik lang si Jiara at parang baby na humihikbi at pinipigilan ang luha. Natutuwa naman si Zephyr dahil
ang cute nito. "Nawala ako sa sarili ko.." Pagkekwento niya at napatingin sa kanya si Ji.

"Huh?" Tanong niya.

Napabuntong hininga si Zeph. "Okay lang sakin na kahit kanino siya sumama.. Pero.." Huminga ito ng ma
lalim. "Pero.. wag sa mga pumatay sa tatay ko.. Foul ’yun, eh.."

Niyakap siya ni Jiara at hinimas ang likod. "Shh.. You don’t have to explain."

Ngumiti lang si Zeph. "Okay lang ako, Bossing Pres. Pwede mo na ko bitawan.. Medyo.. Naiipit ako, eh!
Hahaha!" Pagbibiro niya at agad naman siyang binitawan ni Ji. "Kagigil." Pinisil niya ang pisngi nito.

"It hurts!" Reklamo ni Jiara at agad hinalikan ni Zeph ang magkabilang pisngi nito. Nanlaki ang mata ni Ji
ara at napahawak sa pisngi. "Did you just.."

"Oo, baket?" Matapang na sabi ni Zephyr sabay peace sign. "Joke." At napatingin na lang siya kay Jiara n
a nagkakalikot ng kamay niya. Siguro ilang minuto niya itong pinagmasdan. "Pano pag umalis na lang ak
o bigla?"

"What?" Gulat na tanong ni Ji. "Why would you do that?"

"Pano pag bigla na lang akong nawala.. Hihintayin mo ba ko?" Tanong ni Zeph at matagal bago nakasag
ot si Ji. "Wag mo na sagutin." At ngumiti siya.

"Why wouldn’t I?" Sagot ni Ji at napatigil si Zeph saglit. "Whatever happens.. I will always be here for you.
"

"Salamat." Ginulo ni Zeph ang buhok niya at tumawa. "Crush na crush mo talaga ako!"

***

"Si Shin pala ang anak ni Adler.." Pagbabalita ng pulis na naiwan sa bar noon. "At muntik pang patayin an
g sariling ina."

"Wala talaga siyang pinipili ano?" At tumawa sila. "Bakit satin lang siya galit na galit? Hindi lang naman ta
yo ang nandun nung--"

"Eh masama naman talaga ang ginawa naten, wag na natin itanggi ’yon." Sabi ng isa. "Kamalas-malasan
lang na namatay ang ibang kasamahan natin noon agad pagkatapos bumagsak ni Adler.."

"Si Shin ba ang gumawa?" Nagtatakang tanong ng isa.

"Bobo! Masyado pa siyang bata non!" Sigaw naman ng lalaki. "Ano bang sabi ko? Hindi lang tayo ang na
ndoon nung mga panahon na ’yon."

At nagtawanan ulit sila nang maalala ang pagkamatay ng ama ni Zephyr. "Malapit na ang death annivers
ary nila ah.. at ng mga kasamahan natin."

"Kailan ba?" Tanong naman ng isang pulis.

"October 1, hindi ba?"

"Oo, October 1."

***

{Magpapadala ako ng bulaklak para sa death anniversary ng ama mo.}

Kinuyom ni Zeph ang kamao. "Wag ka nang mangealam." Sambit nito sa lolo niya. "Putol na ang koneksy
on niyo sa isa’t isa simula nung pinalayas mo siya sa bansa na parang hindi mo siya anak."

{Tinago niya ng matagal na hindi Royalty ang ina mo.} Pagpapaliwanag nito. {At alam mong hindi pwede
sa bansa natin ’yon at paano pag nalaman ng iba?}

"Mas mahalaga ba ang iisipin ng iba kesa sa sariling pamilya?" Ganti ni Zephyr at napabuntong hininga n
a lang. Ayaw niya nang pag usapan ulit ’yun dahil parang binubuksan lang ulit ang sugat niya sa nakaraa
n. "Yan lang ba ang sasabihin mo?"

{Bumalik ka na dito.}

"Ayoko nga!" Inis na bulyaw niya. "Hanapin niyo ang tagapagmana niyo nang hindi niyo na ako iniistorbo."
At binaba niya ang tawag.

Humiga na lang siya sa kama at nagtakip ng unan sa mukha habang sinusubukan na magpahinga. Kaka
galing lang kasi niya sa training at pagod na pagod siya, sinabayan pa ng pagkabadtrip sa sariling lolo.

"Hey." Agad siyang napaupo nang marinig ang boses ni Jiara. "What should I wear? This or this one?" Ti
naas ni Jiara ang dalawang dress.

"At san ka pupunta?" Tanong naman kaagad ni Zeph dito.

"Oh, I have a dinner with a friend." Sagot ni Jiara. "Answer me."

"Yung white." Turo ni Zeph sa kaliwang dress. "Sinong friend?"

"Aki. Tito Alister’s son. Dad mentioned him before. He’s from Blackrick the 2nd gen." Sagot ni Jiara at um
alis na.

"Lalaki?!" Sigaw ni Zeph pero nakaalis na ito. "Tama ba pagkakarinig ko?! Dinner?!" Tanong niya sa sarili
at agad tumayo sa kama para puntahan si Ji sa kwarto. "HOY--"

"OHMYGOD!" Agad may tumamang unan sa mukha ni Zephyr at napahawak ito sa mukha niya. Mabilis n
amang sinuot ulit ni Jiara ang shirt. Maliligo na dapat siya pero nakalimutan niyang i-lock ang pinto.

"Whoa.." Napaiwas ng tingin si Zeph. "Uhm.. Saan ka nga ulit pupunta?" Nagcross arms siya at sumandal
sa may pinto.

"Dinner?" Pag ulit ni Jiara. "Sa Scarlet Restaurant."

"Sama ako." At tinignan siya nito ng masama. "Oh, baket?"

"Reserved for two people lang ’yun." At kinuha na nito ang twalya. "Would you excuse me, sir? I’m about t
o shower."

Padabog na sinara ni Zeph ang pinto at nag make face bago bumalik ng kwarto at tinawagan sila Luke sa
group video call ng messenger.
{Ano balita, Cap?!} Bungad ni Seb.

{Oo nga, miss mo na ba kami agad?} Sagot ni Drei.

"Makikipagdate si Bossing Pres!" Inis na sabi niya.

{AY DI ’YAN PWEDE KAY ENRILE!} Sigaw ni Caden. {Ano? Sundan natin?!}

{I’m always G!} Sagot ni Zach.

{Saan daw ba, Cap?} Tanong ni Luke.

{Oo nga, para alam namin kung kailangan namin magmukhang susyal.} Sambit din ni Nixon.

"Sa Scarlet." Nakasimangot na sabi ni Zephyr.

{Oh, sa restaurant pala nila Seb, eh! Ayos! Libreng reserve!} At tumawa si Collin.

{Puno ata reservations ngayong araw!} Napakamot si Seb sa ulo kunwari pero agad ngumisi. {Pero.. AKO
PA BA, CAP? AKO PA BA?! MA!!! BUMILI TAYO NG LAMESA AT UPUAN AT IDADAGDAG NATIN SA
RESTAURANT!} Sigaw nito.

"Yan gusto ko sayo, eh!" At tumawa si Zeph.

{Ngayon na ba? Liligo na me!} Sabi ni Drago. {Pang susyal pala ang suot kung sa Scarlet.}

Isa kasi itong restaurant sa may tower kaya maganda rin ang view sa labas. Mga mayayaman lamang an
g kumakain dito dahil sa presyo ng pagkain. Kadalasan ay mga naka formal pa ang mga ito.

{Sige, pick up ka namin, Cap sa may tabi ng school. Doon tayo magkita kita in an hour!} At binaba na ni B
ry ang tawag.

Agad namang tumayo para maligo si Zephyr. Pagkatapos maligo at magtoothbrush ay nagbihis na siya n
g black na pants at white na button-up long sleeves at nagsuot ng black na necktie. Tinupi niya ang sleev
es hanggang siko at pinush-back ang buhok para magmukhang malinis. "Hah! Kala niyo makakapagsaya
kayo, ha!" Mala demonyong sabi niya habang nagsusuot ng relo. "Tignan natin kung makakapagdate kay
o! Puahahaha!"

Kinuha niya ang phone at tinext ang lolo. {Bubuksan ko ang Terice.} At kinuha ang susi ng garahe kung s
aan nakapark ang motor niya.

Dahan dahan siyang umalis para hindi siya mapansin ni Jiara at nang makalabas, dere-deretso siyang u
malis ng Zedvage at naglakad papunta sa may bayan. Pagkadating doon ay nag tricycle papunta sa Sent
ro.

"Salamat, Kuya." Pagkatapos magbayad ay naglakad pa siya bago makarating sa tapat ng malaking gara
he. Nilagay niya ang kamay sa may maliit na monitor at sinaksak ang susi sa baba. "Whoo, may kwenta d
in pala lolo ko." Bulong niya sa sarili pagkabukas ng garahe.

Pumasok siya at sinara ulit ang metal na gate. Naglakad siya sa gitna habang pinipili kung anong kotse a
ng gagamitin. Hindi niya ginagamit ang mga ’to dahil mataas ang pride niya at ayaw niyang gamitin dahil
galing ’yon sa lolo niya.

Ngayon niya lang talaga binuksan ito bukod sa pagpark ng motor niya sa loob. Pinagpilian niya ang mga
kotse at nang makapagdesisyon, kinuha niya ang susi ng Porsche 911 na kulay silver at sumakay. "Wait,
pano ba ’to?" Naguguluhang tanong niya sa sarili dahil first time niya nga ida-drive ’to at hindi na rin niya
uulitin dahil mataas ang pride niya.

Nang makalikot na ang kotse ay nalaman din niya kung pano i-drive. Nagulat pa siya sa bilis nito. "Whoo,
kaya ko ’to! Kala ng Aki na ’yan, ah!" Bulong niya sa sarili at nagdrive na paalis. Kusa namang naglock an
g garahe at nagdrive na siya papunta sa school.

"CAP?! SHTE! ANG ANGAS NG KOTSE! SAN GALING ’YAN!" Agad na sigaw ni Seb nang magkita kita
sila sa may tabi ng school. May dala rin silang kotse at halos mga sportscar. "2017 model ba ’to?"

"Malay ko!" Sagot ni Zeph dahil wala naman siyang pakealam sa mga kotse. "Tara na! Baka nagsasaya n
a sila dun!"

"Oks! Let’s go!" Sambit ni Luke at nagsi-sakayan na sila.

Napapatingin na lang ang mga tao sa daan dahil sunod sunod na magagarang kotse ang dumadaan at a
mbibilis pa magpatakbo. Lumiko sila sa parking ng Scarlet at bumaba ng kotse. "Ayos, picture muna tayo!
Mukha tayong aattend ng debut!" Sabi ni Caden.

"Ate, papicture!" Binigay ni Drei ang phone sa babaeng dumaan at pumwesto. "Okay, click mo lang Ate ta
s bilang ka pag okay na! Sama mo ’yung kotse para big time!"

At pumwesto na sila. Nakailang pictures at pose sila na parang mga feeling model bago sila nag elevator
papunta sa pinakataas ng tower. "Yapits! Ampopogi natin, oh!" Turo ni Zach sa pictures.

"Airdrop mo naman ’yan, boy!" Nilabas ni Nixon ang phone niya.

"Sino ’tong iPhone ng Hot?" Tanong ni Drei habang nagpapasa ng pictures.

"Ako ’yan!" Nilabas ni Collin ang phone.

"Dalian niyo, malapit na tayo sa tuktok! Teka sino ba ’tong si iPhone ni Paulo Avelino?" Sabi naman ni Br
y at nagtaas ng kamay si Drago. "Hayop ka! Drago, ako na magpasa sayo. Cap, meron ka na?"

"Yep!" Nakangiting sabi ni Zeph dahil excited na siyang mang gulo. "Let’s goooo!" Sigaw niya nang bumu
kas ang elevator.

"Reservations, si-- Sir Seb!" Agad na sinara ng babae ang book. "This way po, Sir."

"Natatanaw ko na siya." Bulong ni Zeph sa kanila at naglakad ang mga ’to padaan sa table nila Jiara. Nan
laki pa ang mata niya nang marealize kung sino ang mga dumaan.

Umupo sila sa dalawang malaking table na pinagsama malapit sa table nila Jiara. Hindi naman tinitignan
ni Zeph si Ji at kunwari nagbabasa lang sa menu.

"Ehem!" Payaman na tinaas ni Luke ang kamay niya at agad may lumapit na waiter. "Cap, ano gusto mo?
"

"Lahat daw, magkano daw ba ’yon?" Pang aasar ni Aron.

"Seb, ano ba masarap dito?" Tanong naman ni Zeph kay Seb at siya na lang ang nag order. Special pa d
ahil V.I.P sila. "Bantayan niyo, ah! Baka mamaya hinahawakan na kamay!"

"Yes, Cap! All eyes on him!" Saludo ni Bry at nakatingin lang sila sa table nila Ji.
Agad naman chineck ni Zeph ang text ni Jiara nang magvibrate ang phone. {What are you doing here?}

At nagreply naman siya. {Kumakain? Ano pa ba?} At napapangisi na lang siya.

{Are you sure?}

{Oo naman. Coincidence lang na pareho pala tayo ng oras ng reservation.} Pagpapalusot niya at nagtype
ulit. {Bakit? Kala mo sinundan kita ’no! Hahaha, bat ko naman gagawin ’yun!}

Nakita niyang napairap si Jiara sa kabilang table at hindi na nagreply. Tumawa ulit siya at humarap sa Ac
es. "Ayan, magC-CR!"

"Go, Cap!" Tinulak nila patayo si Zeph at sumunod ito sa CR ng boys.

Pagkapasok niya ay umiihi si Aki at kunwaring naghugas na lang siya ng kamay. Pagkalapit nito sa sink a
y pinatay niya ang gripo. "May gusto ka sa kanya?" Tanong ni Zeph habang nag aayos ng buhok sa sala
min.

"Ha?" Nagtatakang tanong ni Aki. "Kay Jiara?" At tumawa ito. "Pano pag meron?"

Tinignan siya ni Zeph ng seryoso at ngumiti din. "Edi.. wow." At tinapik nito ang balikat niya saka umalis.

Umupo ulit siya sa table at naki-chismis na ang Aces. "Boss, ano? Ano sabi?" Tanong ni Collin.

"Wala siyang gusto kay Bossing Pres." Nagkibit balikat si Zeph.

"Anong plano?" Tanong ni Aron.

"Kain muna tayo." Sagot ni Zeph at dumating na rin ang pagkain. Masaya lang silang kumain at nagselfie
selfie pa dahil mga ugok sila. "Pang IG Story ’to! Boomerang dali!" Tumayo si Zeph at vinideohan sila ng
boomerang na nagchecheers ng wine saka umupo. "Ayos!"

Tinignan niya ang text ni Ji nang mag vibrate ang phone. {Outside.}

At agad naman siyang napatayo. "Ops, dyan muna kayo!" Dala dala niya pa ang wine glass niya na may
wine saka lumabas sa may terrace ng restaurant kung saan mahangin at kitang kita sa tuktok ang city.

"Hey.." Bati ni Jiara at sumandal sa may railings ng terrace.

"Bat mo ko tinawag?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

"Nothing. I just can’t ignore you and pretend that you’re not there when you’re just like meters away." Pag
sabi ni Ji ng totoo. "When I see you, I just kind of.. feel like I need to be close to you."

Pinigilan ni Zeph ang ngiti niya dahil sa kilig at lumapit kay Ji. Sumandal din siya sa may railings habang
nakatingin sa city lights at umiinom ng wine. "He has a girlfriend." Sambit ni Jiara.

"Alam ko." At napangiti si Zeph.

"How?"

"Singsing." Simpleng sagot niya. "Kaya nga enjoy na lang ngayong gabi. Matagal na rin kaming hindi nak
akakain ng Aces sa restaurant."

Napatingin sa kanya si Jiara at pinagmasdan niya lang si Zeph na nakatingin sa may city lights at nagrere
flect ang ilaw sa mga mata niya. Nakangiti din ang labi nito habang umiinom sa wine glass. "Baka matuna
w ako." Natauhan si Ji bigla.

"You look good." Pag amin ni Jiara. "Makes me want to punch you in the face."

"Baka gusto mo lang ako halikan." Pagbibiro ni Zeph at hindi sumagot si Jiara kaya agad siyang napaling
on. "Gusto mo nga?"

"What?" Tinaasan siya nito ng kilay. "No, I promised myself I won’t do it again."

"Yung?" Tanong ni Zephyr at nagcross arms si Jiara.

"Making the first mo--"

Hindi na siya nakapagsalita dahil naramdaman niya ang labi ni Zeph sa labi niya. Napahawak siya ng ma
higpit sa railings dahil nanlambot ang tuhod niya.

"OOOOOHHHHH!" Sigawan ng Aces mula sa loob ng restaurant at naglabas ng camera para picture-an
ang golden moment. "Send natin mamaya kay Cap."

Hinawakan ni Zeph ang bewang ni Ji at hinatak siya palapit bago ginalaw ang labi niya ng konti. Nang bit
awan niya ito ay hinalikan niya ito sa noo. "Hayaan mong ako naman."

________________________________________________________________________________

Enjoy, viewers. :)

Chapter 24

Third Person’s POV

"Nakita ko si Jairo noong nilusob natin ang eskwelahan ng Royalties." Pagbabalita ng babae sa mga kagr
upo niya.

"Sure ka bang si Jairo ’yun?" Tanong ng lalaki. "Nakalaya na pala siya?"

"Pano ’yan? Itutuloy pa ba ang susunod na plano?" Nag aalalang tanong ng isa. "Hindi natin kaya si Jairo
, kung sakali mang miyembro siya ng Zedvage."

"Pagtulungan muna natin siya. Pag nakuha na natin siya, saka tayo tumuloy sa susunod na plano ng mga
nakakataas."

"Magandang ideya. Masusunod."

**

"Shin, lumabas ka dyan!" Sigaw ng pulis habang umaakyat sa hagdan ng bakanteng bahay sa may Adch
orum. Gabing gabi ay sumisigaw ito.

Nakaupo lang si Zeph sa lamesa sa may kusina at natatawa na lang sa dalawang pulis na hindi siya naki
kita at patuloy lang na umaakyat sa may kwarto. "Bobo." Bulong niya.

"Wala siya dito, eh!" Sambit ng isa. "Tignan ulit natin sa--" Agad silang nadapa sa loob ng kwarto ng sipai
n sila ni Zeph sa likod. Agad niyang sinara ang pinto at nilagyan ng lock bago bumaba ulit. "SHIN, BUKS
AN MO ’TO!!!"
Dumaan siya sa may bintana paakyat sa kwarto kung nasaan sila at umupo doon. "Wala pa ring balita sa
kanya?" Tanong ni Zephyr.

"Nasan ka?! At sinong sinasabi mo?!" Nagtatakang tanong ng isang pulis habang kumakapa sa dilim.

"Kilala niyo ang sinasabi ko." Nilalaro lang ni Zeph ang kutsilyo sa kamay habang pinapanood ang dalaw
ang mag untugan.

"Wala! Wala pang narereport tungkol sa kanya kaya wag kami ang pahirapan mo!" Sigaw naman ng isa a
t sumimangot siya. "Wala kaming alam doon!"

"Pare-pareho lang kayo." Napailing si Zephyr. "Mga sinungaling."

"Pasensya sa nangyari sa tatay mo pero ngayon.. Wala na talaga kaming alam sa isa mong--" Binato ni Z
ephyr ang kutsilyo at naputol ang lock sa pinto. Agad siyang tumalon sa bintana at naglakad paalis.

"Nasan ba napunta ’yung siraulong ’yon?" Bulong niya sa sarili habang nililibot ang Adchorum. Ilang bese
s na rin siyang pabalik balik dito dahil sa pag aakalang mahahanap niya dito ang hinahanap niya.

Napatigil siya sa paglalakad nang makita si Jiara sa hindi kalayuan na naglalakad rin habang kumakain n
g ice cream. "Wala talaga siyang takot ’no?" Napailing na lang si Zeph at nagtago sa may poste.

Pinanood niya lang si Jiara na dumaan at huminto ito bigla sa may gitna ng daan. "I know you’re there."

Napasapo sa noo si Zephyr at naglakad palapit kay Jiara. "Galing mo rin, eh ’no? Henyo ka siguro sa tag
u-taguan nung bata ka!"

"Why are you here?" Tanong ni Jiara at tinignan siya mula ulo hanggang paa. "And why are you dressed l
ike you’re Grim Reaper? Really, Zeph? All black?"

"Wala, may hinahanap lang." Pagpapalusot ni Zeph pero medyo totoo naman ito. "Bossing Pres.. May hin
di pa pala ako sinasabi."

Naglalakad lang sila kahit hindi nila alam kung saan sila papunta. "What?"

"Kilala ko ang ibang miyembro ng Cari." At napahinto si Jiara sa paglalakad sabay harap kay Zeph. "Mga
kakilala ko sila sa dati kong school."

"Why are you just saying this.. now?"

"Hindi ko alam pano ko sasabihin." Bumuntong hininga si Zeph. "Dahil baka kung ano ang isipin mo."

"And what would I think?"

Ngumiti lang si Zeph. "Wala." Hindi na lang niya sinabi ang mga bagay na iniisip niya dahil masyado itong
marami at makakasira lang sa mood.

"You know why I’m not asking you anything?" Yumuko si Jiara at pinaglaruan ang kamay habang naglala
kad sila. "Because I’m scared."

"Bakit naman?" Kumunot ang noo ni Zeph. May kinatatakutan pala si Jiara kahit papaano.

"I’m scared to know.. I know you’re hiding things.. A LOT of them but I don’t want to ask." Hindi nagsalita
si Zeph at hinayaan lang si Jiara na maglabas ng damdamin. "Because I’m not ready yet.. I don’t know if I
could sink it all in my head."

"Natatakot ka ba na baka magbago tingin mo sakin?" Nilagay ni Zeph ang dalawang kamay sa bulsa niya
habang naglalakad. "Hindi ba dapat ako ’yung natatakot?"

"It won’t happen." Pag-assure ni Ji. "I will always think of you as the first guy I’ve ever liked. The happy an
d carefree Mr. Friendship.. The captain of Red Aces.. My family’s favorite guy."

Natahimik si Zeph ng ilang segundo para mag isip. Madami siyang iniisip. Madami siyang gustong sabihin
. Pero hindi niya alam kung saan ba niya kailangan magsimula. "Death anniversary ng tatay ko sa Octobe
r 1." At eto na lang ang nasabi niya.

"What?" Nagtatakang tumingin sa kanya si Ji. "I’m sorry for your loss.."

"Gusto mo ba.." At nagdalawang isip siya kung sasabihin pa niya ngunit pinakawalan na lang niya ang m
ga iniisip. "Gusto mo ba kong samahan sa araw na ’yon?"

Ngumiti si Jiara at hinawakan ang kamay ni Zeph. "Of course I will." Masaya siya dahil unti-unti na ring na
g oopen-up sa kanya ang lalaking gusto niya pero natatakot pa din siya sa iba pang bagay na hindi niya p
a alam.

***

"I’m home!" Bati ni Jiara pagkauwi galing sa paglalakad nila ni Zephyr. Nakita niyang pababa ng hagdan s
i Jaxvien habang inaalis ang relo. "Hey, Dad."

"Oh, andito ka na." Ngumiti ito at nilapag ang relo sa may table. "Kamusta si Zeph?"

"How did you know?" Nagtatakang tanong ni Jiara at agad tumingin kay Jinx na kumakain ng popcorn sa l
iving room.

"AKO AGAD?!" Reklamo ni Jinx. "Okay, ako nga!"

"Tinatamad ako magluto." Agad na bungad ni Chiara pagkapasok ng bahay. Naka lab coat pa siya at hina
gis kay Jaxvien pagkahubad niya ng coat.

"Restaurant nanaman?!" Sabay na reklamo ni Jax at Jinx. May mga katulong sila ngunit hindi nila hinahay
aan ito na in-charge sa kusina dahil si Chiara na raw doon para may role siya.

"Papsi, ikaw na magluto!" Agad na sabi ni Jinx.

"Bat hindi ikaw?" Pambabara nito.

"Okay, sabi niyo, eh! Ako na magluluto!" Pumunta nang kusina si Jinx at pagkarating doon ay agad niyan
g nabagsak ang kawali. "Oops!"

"Are you sure you won’t burn this house down?!" Sigaw ni Jiara mula sa living room. "Dad! Mom! Look at
him!"

"Hayaan mo na, may fire extinguisher naman tayo." Tinapik siya ni Chiara sa balikat. "Lagi ka kasing wala
sa bahay. Nagpapractice na ’yan magluto."

"He is?!" Gulat na sabi ni Ji. Noong unang beses na nagluto si Jinx ay hindi niya kinain dahil sa sobrang s
unog nito. Baka raw magka cancer pa siya doon. "Good luck sa health natin."
"HOY NARIRINIG KITA, AH!" Sigaw ni Jinx.

"Anong HOY?!" Sigaw rin ni Jiara.

"SABI KO AP-HOY! APOY KAKO! BINUKSAN KO LANG YUNG LUTUAN!" Agad na bawi ni Jinx. "Anong
gusto niyong ulam?!"

"Okay na sakin na magprito ka na lang ng itlog." Sabi ni Jaxvien at agad sumimangot si Jinx.

"Ayoko! Magluluto ako ng adobo!" Pagreklamo pa niya.

"Nagtanong ka pa?" Pambabara ulit ni Jax.

"AHHH, SUMASAGOT KA NA, AH!" Nagpamewang si Jinx na may hawak na sandok at tinapat kay Jax. "
HOY BATA KA, KELAN KA PA NATUTONG SUMAGOT NG GANYAN, HA!"

Agad naglakad palapit sa kanya si Jaxvien para sugurin siya kaya mabilis naman siyang tumakbo. "MAM
SI! MAMSIIII!!!" Nagtago siya sa likod ni Chiara at sinumbong ang ama. "MAMSI, SASAKSAKIN AKO, O
H! SASAKSAKIN AKO!"

"Nasan?" Tinaas ni Jax ang dalawang kamay at wala naman siyang hawak na kahit anong patalim.

"Sasaksakin niya ko ng pagmamahal! Hehehe!" At agad tumakbo si Jinx pabalik ng kusina.

"Paano ko natitiis ’yan?" Napasapo si Jiara sa noo niya at tinignan si Jax at Jinx na nasa kusina. "They’re
both KIDS."

"Ang tatay mo.. Lumalaki ng paurong." Napailing na lang si Chiara.

Umakyat na si Jiara sa kwarto para magshower. Pagkatapos ay nagbihis na siya at umupo sa kama. Aga
d niyang binuksan ang twitter at tinignan ang profile ni Zeph.

zephjairo: miss na kita agad :(

sebpogi: @zephjairo i-tae mo ’yan.

palukeona: @zephjairo sinisira mo naman gabi ko, eh.

phonecollin: @zephjairo aww i miss you too baby. hubad ka na paguwi ko.

wavesintagalogARON: @zephjairo @phonecollin @palukeona @sebpogi malala na tropa niyo

nixoncamera: @schoolbeautyflaire eto ba cap @zephjairo?

brytuyo: ay gago ka talaga @nixoncamera

Nagtype si Jiara at naghintay ng reply.

zyleonji: @zephjairo @nixoncamera ?????????

Maya maya, nagnotif na sa kanya ang twitter.

@zephjairo: @nixoncamera ayusin mo gago. @zyleonji hi baby

@nixoncamera: JOKE LANG BOSS @zephjairo PRES, JOKE LANG YON. @zyleonji LOVE KA NYAN
@DRAGOnseed: r.i.p @nixoncamera

@andreipatoots: Kabaong for sale. @DRAGOnseed @nixoncamera

@zacharythegreat: mamimiss kita pre @nixoncamera parang kahapon lang masaya pa tayo.. wag ka ma
g alala, ako tutupad ng mga pangarap mo.

@zephjairo: PWEDE WAG KAYONG ISTORBO @pulangACES

@zephjairo: @zyleonji notice me po.

@zyleonji: @zephjairo i miss you.

@sebpogi: @zephjairo MMMMMMEEEDDDIIIICCSSSSSSSSS

@palukeona: @zephjairo hello are u der cap? u alive? humihinga pa ba u?

@phonecollin: user @zephairo found deadt and wigless in the ditch.

@nixoncamera: r.i.p @zephjairo u will be missed. ako na papalit kay cap wag niyo na ko pilitin.

@zephjairo: i’m still alive but i’m barely breathing. #thescript #soundtriptayodyan #buhaypako

***

"Dadi.. Una na ko, ah!" Kinuha ni Zeph ang bag pagkatapos magbihis sa shower room at tumakbo palaba
s ng school. Sumakay siya sa bike niya at dumeretso sa may Trinidad.

"Jairo! Sabi na nga ba’t matatagpuan kita dito, eh." Masayang bati ng nagtitinda ng fishball sa may Trinid
ad. "I-kamusta mo ako sa tatay mo, ah."

Ngumiti si Zephyr. "Opo! Papunta ho ako dun ngayon. Bibili lang ng bulaklak."

Lumapit ang matandang lalaki at niyakap si Zephyr. Hinimas niya ang likod nito habang hawak ang ulo. "
Matapang na bata ka, Jairo.. Kinakaya mo pa din hanggang ngayon. Ipagpatuloy mo, ’yan, anak, ha."

Ngumiti ng tipid si Zeph at tumango bago nagbike paalis. Napatigil siya sa tapat ng billboard at kinuha an
g poster na natatakpan na ng iba pang mga papel. Agad niya itong nilukot at binato sa basurahan bago p
umunta sa tindahan ng mga bulaklak.

"Jairo! Eto na, hinanda ko na agad ang bibilhin mo." Pagbati ng matandang babae at inabot ang bulaklak.
"Sigurado akong excited na rin ang ama mong makita ka."

"Nandito si Jairo? Tama ba ang pagkakarinig ko?" Agad napangiti si Zeph at lumapit sa lolang nakaupo s
a wheel chair. Humalik siya sa pisngi nito. "Anak.."

"Aling Rosa.." Lumuhod si Zeph sa harap nito para maging mas mababa siya. Kinuha niya ang kamay nit
o at binigyan siya ng isang piraso ng bulaklak. "Pakatatag ho tayo, ah! Laban lang!" Tumawa ito at nagpa
alam na.

Sumakay ulit siya sa bike niya at pumunta nang sementeryo. "Hoo, andito na ko." Bumaba siya sa bike at
hinanap si Jiara sa paligid. "Sabi niya nandito na siya, ah!" Sambit niya sa sarili.

"Zeph!" Kumaway kaway si Jiara na naglalakad palapit na may dalang bulaklak. "Let’s go!"
Naglakad na sila palapit sa puntod ng ama. Agad nilapag ni Zephyr ang bulaklak at umupo sa damuhan. "
Hi, Pa." Bati niya. "Upo ka, dali." Sambit niya kay Jiara at umupo naman ito sa tabi niya. "Si Jiara ho pala.
Future ko! Puahaha!"

Binatukan lang siya ni Jiara at ngumiti sa puntod. "Hello po."

"Pa.. Nahihiya ako makipag usap sayo kasi may kasama ako, eh." Napakamot si Zeph sa ulo niya. "Basta
eto ’yung kinekwento ko sayo lagi. Malapit na maging kami, akalain mo ’yon? Hahaha, kems!"

"As if you get shy around me." At umirap si Ji.

"Ayon.. Uhm.. Top 1 ako sa classroom, Pa. Tapos ilang araw na lang, eh laban na namin sa Regionals. T
apos ho, alam ko namang binabantayan niyo mga galaw ko dyan sa taas. Wag kayo mag alala, hindi ko n
aman ho pinapatay ang mga gumawa nyan sayo. Kusa silang namatay.. Hahaha, kems."

Naging uncomfortable bigla si Jiara nang ibahin ni Zephyr ang topic pero handa siyang makinig sa mga s
asabihin nito kahit puro pagdanak ng dugo. "Pa.. Dalawin niyo na nga ’yung siraulong unggoy natin at sab
ihin niyo may mga responsibilidad pa siya sa Aldana. Ako pine-pressure ng magaling mong Ama, eh!"

Nagtaka naman si Jiara dahil hindi niya alam ang sinasabi nito. Parang sinadya pa nito na hindi ipa-gets s
a kanya at nilaro ang mga salita niya.

"Pasensya na ho dahil hindi ako masyadong nakakadalaw dito dahil busy na rin sa training. At pasensya
na din dahil nung isang gabi.." Napahinto si Zeph at tumingin kay Jiara pero agad ding umiwas. "Muntik k
o na saktan sarili kong ina."

Napa-paypay sa sarili niya si Ji at iniwas ang tingin.

"Masisisi niyo ho ba ako? Alam ko.. Masama. Pero Pa, maniwala kayo sakin, hindi ko binalak na paputuki
n talaga ang baril na ’yon. Tsaka nawawala na rin siya sa wisyo niya. Sumama siya sa mga taong naging
dahilan kung bakit nandyan ka ngayon, nakahiga sa ilalim ng lupa. Kaya rin siguro nawawala na siya sa p
ag iisip eh dahil sa drugs.." Bulong ni Zeph. "..Na naging dahilan rin kung bat ka nandyan. Minsan nakaka
gago na talaga siya, Pa. Parang sinasadya niya talaga. Parang tinutulak niya talaga paubos ang pasensy
a ko sa kanya."

Hinawakan ni Jiara ang kamay ni Zephyr para pakalmahin ito dahil mukhang nagagalit nanaman siya. "Pa
, chinachansingan ako sa harapan mo, oh!" Pagsusumbong niya at tinignan siya ng masama ni Ji.

"Wag ka ho mag alala dahil masaya naman ako." Ngumisi si Zephyr. "Pero hindi pa ko tapos."

"Zephyr." Pagbawal ni Jiara.

"Oo na, oo na." Ngumuso si Zeph at kinuha ang phone. "Kantahan kita, Pa.. Uhm.. Noong ako’y bata pa..
Nang iniwan ako.." At tumawa siya. "Eto na, seryoso na!"

Play the music: Dance With My Father

Plinay ni Zephyr ang Dance With My Father at tahimik lang na nakinig si Ji. "Do you always sing for him?"

"Oo, kinakantahan ko siya nito." Ngumiti ng tipid si Zeph. "Pero baka hindi ako maka-kanta ngayon.. Kek
wentuhan na lang kita."

"Back when I was a child, before life removed all the innocence
My father would lift me high and dance with my mother and me

and then spin me around ’til I fell asleep

Then up the stairs he would carry me

And I knew for sure I was loved.."

"Alam mo nung bata ako.. Halos lahat ginawa ko kasama tatay ko." Pagkekwento ni Zeph at nakatingin la
ng sa kanya si Ji. "Tumatakas kami para maglaro ng video game.. Pati pag-akyat sa puno.. Tapos.. binibi
gay niya lahat ng gusto namin kahit nahihirapan siya. Saludo ako sa kanya kasi kinaya niya lahat. Ang lup
et ng tatay ko, eh."

"If I could get another chance, another walk, another dance with him

I’d play a song that would never, ever end

How I’d love, love, love

To dance with my father again.."

"Isa lang ’yung hindi niya kinaya.." Yumuko si Zephyr at bumuntong hininga. "Yung bawat bugbog.. na lag
i niyang tinatago pag uuwi siya ng bahay. Umaakto siyang normal.. Sabi ko nga diba? Ang lupet niya. Per
o wala, eh.. Hindi na niya siguro nakaya yung tatlong tama ng baril.."

"Zephyr.." Lumapit si Jiara at sinandal ang ulo ni Zeph sa balikat niya nang tumulo ang luha nito. "Cry.. Y
ou can cry.."

"When I and my mother would disagree

To get my way, I would run from her to him

He’d make me laugh just to comfort me

Then finally make me do just what my mama said.."

"Nakakapanibago lang, Jiara.." Pinigilan ni Zephyr ang luha niya. "Eto ’yung araw na.. Tang ina.. Nawasa
k ako."

"Go on.."

"Later that night when I was asleep

He left a dollar under my sheet

Never dreamed that he would be gone from me.."

"Kung alam ko lang.. na etong araw na ’to.. yung.." Napatakip si Zeph sa bibig niya at umubo kunwari par
a hindi ipahalata ang hikbi. "Kung alam ko lang.. Sana inubos ko ang oras na magkasama kami.. Sana pi
nasaya ko siya ng sobra.. Na makakalimutan niya lahat ng paghihirap niya.. Sana.."

Pinunasan ni Jiara ang luhang tumulo sa sariling mga mata niya. Sumasakit rin ang dibdib niya na makita
at marinig si Zephyr.

"If I could steal one final glance, one final step, one final dance with him
I’d play a song that would never, ever end

’Cause I’d love, love, love

To dance with my father again.."

"Sana bigyan ako ng pagkakataon na makasama ka ulit, Pa.. Ang hirap.." Napatakip si Zephyr sa mukha
niya para hindi makita ni Jiara. "Kahit isang araw lang.. Kahit isang oras lang.. Kahit isang minuto lang, ku
ng pwede lang.."

Tahimik lang na tinapik-tapik ni Jiara ang balikat ni Zeph habang umiiyak ito. Ngayon niya lang ito nakitan
g sira ng ganito na halos hindi na siya makahinga.

"Lord.. Balik mo na siya, oh." At tumawa ito saglit bago pinunasan ang luha. "Balik mo na siya sakin, oh.
Mahal na mahal ko ’yan. Pa.. Sa bawat trophy na natatanggap ko, lagi kong hinihiling na nandoon ka.. Na
icocongrats mo ko.. Yayakapin mo ko tapos sasabihin mo na ’Ang galing mo, anak.’ Mga ganon, Pa. Hah
a!"

Kinuha ni Jiara ang panyo sa bulsa at inabot ito kay Zeph. Ginamit niya naman itong pampunas sa luha ni
ya. "Okay na ko, Pa. Okay na ko.. Pero mas okay sana kung nandito ka. Pero okay lang.. Nandito naman
si Jiara."

"I’ll take care of him po." Ngumiti si Jiara. "Until I die."

Tumayo na si Zeph at magpapaalam na sana nang mapatingin sa gilid ng puntod. Umupo siya at kinuha
ang puting rose. "Where did that come from?" Nagtatakang tanong ni Jiara. "It was already there before w
e came."

"Ang duga, akala ko ako ang unang nakakwentuhan mo, Pa." Napangiti na lang si Zeph at binalik ang ros
e.

_______________________________________________________________________________

:)

You can try searching their twitter usernames. Hehe.

Chapter 25

Third Person’s POV

"Go, Papi Zeph! Go go go!" Malakas na pag-cheer ni Davi sa bleachers habang nanonood ng training ng
Aces. Tahimik lang na nagbabasa ng libro si Jiara at paminsan minsan ay manonood saglit pero magbab
asa ulit.

"Ano ba naman ’yan, Ji! Cheer mo naman!" Pangungulit ni Ali. "Porket kiniss ka niya, ah!" Agad nanlaki a
ng mata ni Jiara at tinignan siya. "Oh baket?! Ikaw nagkwento! Kilig na kilig ka pa nga, eh!"

"I told you to keep it down!" Pagbawal ni Jiara at tumingin sa paligid. "It was an embarrassing moment."

"Panong hindi eh tumayo ka lang doon na parang pader! Hihihi." Pang aasar ni Davi at sumigaw ulit. "GO
MGA PAPI! IPANALO NATIN ANG LARO BUKAS! YUHOOO! AAAY! BAKLA, WATER BREAK! BAKLAA
A!!" Hinampas hampas ni Davi si Jiara at inis na sinara nito ang libro. "BAKLAA ANO BA GANAP MO! W
ATER BREAK!! PUNTAHAN MO NA MAUUNAHAN KA NANAMAN NG HALIPAROT NA FLAIRE NA ’YO
N!"

Inis na tumayo si Jiara at maglalakad na sana palapit pero nakita na niyang naglalakad na si Zephyr papu
nta sa kanya. Sumandal ito sa may railings ng bleachers. "May tubig ka?" Tanong nito.

"A-ah.. Yes. Wait." Napangisi sila Davi nang mautal si Jiara at nanginginig pa ang kamay habang hinahal
ungkat ang bag. Kinuha nito ang pink na bottle niya at hinagis kay Zeph na nasalo naman niya.

"Salamat." Ngumiti ito at uminom. Hinayaan niya lang na lumapit si Jiara at punasan ang pawis niya gami
t ang towel na nasa leeg. "Papunas ng likod, babe." Pagod na sabi nito.

"AAAAY BABE DAW BAKLA!" Hinampas ni Davi si Ali at nalaglag ito bigla sa upuan. "AY JUSKO SORR
Y TEH! NA EXCITE LANG AKO!"

"Aray ko, ha!" Sigaw ni Ali na nakaupo sa may sahig.

"What time ang tapos niyo?" Tanong ni Jiara habang pinupunasan ang likod ni Zephyr. Nagtitinginan nam
an sa kanila ang mga studyante na naiinggit. "Let’s eat dinner together."

"Isang laro lang tapos alis na tayo." Kinuha na ni Zeph ang towel at tumakbo na pabalik.

"Kilig na kilig, teh?!" Sigaw ni Ali nang makabalik si Jiara sa upuan na nakangiti. "Kung kilig na kilig ka na,
bat di mo pa sagutin!"

"I need more time." Sagot ni Jiara at nagbasa na ulit ng libro. Hinintay niya lang na matapos ang training
at magshower sila Zephyr. Maya maya ay bumalik na ito na bagong ligo kaya tumayo na din siya. "We ne
ed to go." Pagpapaalam niya.

"ENJOY NIYO DATE NIYO, HA! REMEMBER?! DON’T..?" Huminga ng malalim si Davi. "SUBOOOOOO!
HAHAHAHA!"

"Siraulo ka talaga, bakla!" Sinabunutan ni Ali ang kaibigan at nagpaalam na rin kela Zeph.

Kinuha ni Zeph ang bag ni Jiara at naglakad na sila papuntang Parking lot. "Saan tayo kakain?" Tanong n
i Zeph at napaisip naman si Ji.

"Buffet 101." At sumakay na sila sa kotse. Nagdrive na si Jiara paalis at kumanta kanta lang si Zephyr ka
sabay ng radyo habang papunta sila sa malapit na mall.

"Panaaaalangin ko sa habang buhay.. Makapiling ka! Dundundun! Makasama ka! Dundundun! Yan ang p
analangin koooo.." At nagdu-drums pa siya gamit ang kamay na hinahampas sa may harapan. "Ano kaya
ng pwedeng pangalan ng loveteam natin, ’no?"

"What are you saying?" Kumunot ang noo ni Jiara sa kakornihan ng lalaking katabi niya. "What are we? K
ids?"

"Ay, grabe!" Humawak sa dibdib niya si Zeph. "Teka.. Mag iisip ako! Uhm.. Zephra? Parang Zebra naman
, eh.. Zephara.. Parang Sephora.. Uhm.. Zyro.. Parang Zero?! Ano ba naman ’yan! Bat ganyan pangalan
mo!"

"Why are you blaming my name?!" Reklamo ni Jiara. "Zylphyr.. Sounds like my mom’s second name."

"Chiara.. Zylphire ba si Mumshie?" At tumawa si Zeph. "Zyro. Zyro na lang! Tas ipapangalan din natin sa
anak natin, ganon?"
"It’s too early to think about the future."

"Ayaw mo nun?! Pinaplano ko na nga, eh! Gusto mo kumuha na tayo ng wedding organizer? Kontratahin
na natin!" At tumawa siya. "Joke lang, joke lang. Ma-pressure ka pa, eh."

"We’re here." Nagpark na lang si Jiara at bumaba na sila saka pumasok sa mall. Hinawakan naman kaag
ad ni Zeph ang kamay niya at hindi na siya umangal. "Why are they looking at you?"

Kinuha ni Zeph ang cap niya at sinuot kay Jiara. "Baka ikaw ang tinitignan, Bossing Pres." Tumawa ito at
hinatak na siya paalis.

Pagkapasok nila ng Buffet 101 ay kumuha na rin sila agad ng pagkain. "Do you like shrimps?" Tanong ni
Jiara habang kumukuha ng kakainin.

"Hindi masyado pero pwede na." Ngumisi si Zeph. "Sigurado ka ’yan lang kakainin mo?"

"Why? What’s wrong?" Nagtatakang tanong ni Jiara at tinignan ang plato. Siguro ay tatlong subo lang ng
kutsara ang laman non.

"Wag mong hayaang malugi ka sa buffet! Dapat sila ang malugi kaya kumain ka pa ng marami." Kinuha n
i Zeph ang plato niya at nilagyan ng kung ano ano.

"I’m not hungry!" Reklamo ni Ji habang sinusubukang agawin ang plato pero tinaas ito ni Zephyr at bilang
mas maliit siya ay hindi niya ito maabot. "Fine, fine! Do what you want. You’re lucky I can’t hurt you."

"Ayan!" Tuwang tuwang sabi ni Zeph nang mapuno ang plato ni Jiara. Sumimangot naman ito kaya pinisil
niya ang pisngi. "Upo ka na, kukuha ako ng inumin."

Kinuha na ni Jiara ang plato nila at umupo na sa may table nila. Kumuha naman si Zeph ng inumin at hab
ang naglalagay ng ice ay napalingon siya sa may gilid niya. "Pwede ba mamaya na lang kayo, nakikipag-
date ’yung tao, eh." Inis na sabi niya.

"Inaano ba kita, pre? Kumakain lang din kami dito." Reklamo naman ni Pau.

"Babasagin ko ulo mo pag lumapit ka sa table namin, naiintindihan mo?" Umirap si Zeph at naglakad na p
abalik dala dala ang dalawang baso.

"Who’s that?" Tanong ni Jiara dahil nakita niyang may kausap ito ngayon ngayon lang. "Is he bothering y
ou?"

"Hindi, ah. Wala lang ’yon. Tinanong lang niya kung may yelo pa." Pagpapalusot ni Zeph at sinimulan na
nilang kumain. "Bat mo binibigay sakin ’yung okra?!"

"I don’t eat okra." Nag peace sign lang si Jiara at sumubo ulit sa kutsara niya habang tumatawa sa itsura
ni Zeph na parang natalo sa laro.

Inis na nilapag ni Zeph ang kutsara’s tinidor niya nang may tumamang bean sa ulo niya. Tinignan niya ng
masama sila Pau at Sed na nasa kabilang table at nagpapatay malisya. "Eat, Zephyr. Eat." Seryosong sa
bi ni Jiara.

Hindi na lang pinansin ni Zeph at kumain na lang siya. Nang batuhin nanaman siya ng bean ay inis na siy
ang tumayo ngunit hinawakan ni Jiara ang kamay niya. "EAT." Madiin na sabi niya.

"Okay." Umupo na lang ulit siya at tahimik na kumain habang pinag iisipan kung paano niya babasagin an
g bungo ng dalawa.
Nang maubos ni Jiara ang kinakain ay nilapag na niya ang kutsara’t tinidor at nagpunas ng bibig gamit an
g table napkin. "Can you excuse me for a second?"

"Ha? Saan ka pupunta?" Nagtatakang tanong ni Zeph dahil hindi pa siya tapos kumain.

Hindi siya pinansin ni Jiara at naglakad na paalis. Bumalik na lang sa pag-kain si Zephyr at tumahimik na
lang.

Pero agad siyang napalingon nang makarinig ng malakas na tunog ng upuan. "Shit!" Muntik na mabuga n
i Zephyr ang iniinom nang makitang nahulog sa inuupuan niya si Pau nang sipain siya ni Jiara bigla paalis
sa inuupuan niya.

"Stand up." Utos ni Jiara ngunit hindi pa ito makarecover sa pagsipa sa kanya pahulog.

"Pre, okay ka lang?!" Agad lumapit si Sed dito at tumingin kay Jiara ngunit agad ding umiwas ng tingin. "S
i Jiara pre.."

"I said, stand up." Seryosong sabi ni Jiara at agad naman itong tumayo. Hinawakan niya ito sa panga at
madiing pinisil. "Listen. Do not bother my man EVER again if you don’t want me to shoot a bullet straight i
nto your head, understand?"

Mabilis na tumango si Pau at binitawan na siya ni Jiara. "And also you, fuck off." Inambahan niya si Sed b
ago bumalik sa upuan.

Hindi makapagsalita si Zeph at pinanood lang si Jiara sa harapan niya na nagpupunas ng kamay gamit a
ng table napkin. "Are you enjoying your food?" Nakangiting tanong sa kanya ni Jiara.

"A-ah.. Oo." Tahimik na lang siyang kumain habang nasa state of shock pa din.

Pinanood lang siya ni Jiara kumain habang nakapahalumbaba at sumisipsip sa straw. Pati tuloy siya ay n
atakot saglit kay Jiara pero siyempre, matagal naman na siyang takot kay Bossing. "Tara na, tapos na ko!
" Pagmamadali ni Zeph dahil baka kung ano pa ulit ang gawin ni Jiara. Baka saksakin na niya ang dalawa
bigla kapag hindi pa sila umalis.

"Let’s go." Hinawakan ni Jiara ang kamay niya at hinatak na siya paalis. Hindi na nila pinag usapan ang n
angyari at umakto lang si Jiara na parang inosente at walang ginawa. "Do you still like me?"

"Ha?" Nablangko si Zephyr bigla ngunit agad ding sumagot. "Oo naman! Araw araw, palala ng palala nar
aramdaman ko sayo, ’no!"

"Good. I’m getting worse every single day though." Pagbibiro ni Jiara.

***

"MAMITAAAAA, TAPOS KA NA BA?! MALE-LATE NA TAYO SA LARO!" Sigaw ni Jinx sa may hagdan.
Nagkakagulo na rin sila sa mansyon dahil nga ngayon ang araw ng laro nila Zeph at manonood silang lah
at.

"Papsi, Red daw ang suot!" Sabi ni Asher na nakahiga sa sofa nila na parang bahay niya iyon at nakiki-P
apsi pa siya.

"Anong pakealam nila?" Masungit na sabi ni Jax na naka black na shirt. "Kung makahiga ka dyan parang
bahay mo, ah."
"Oo nga! Bat ka ba nandito!" Reklamo ni Jinx.

"Nasa akin ang tickets niyo ’no!" At nilabas ni Asher ang mga tickets sa game. "Pinaghirapan ko pa ’tong
bilhin! Nakipag tulakan pa ko at nakipag gera bago ko nabili ang mga tickets na ’to dahil sa dami ng gusto
ng manood! Hmp!"

"Edi congrats." Sagot ni Jax at nagsuot na ng relo. "Chiara, ano ba?! Nag-gogown ka pa ba?!" Sigaw niya
sa may hagdan.

"SANDALI, PUNYEMAS, JAXVIEN! MANAHIMIK KA HA!" Sigaw ni Chiara mula sa kwarto.

"Sabi ko nga, eh." Bulong ni Jax at umupo na lang rin sa may sofa. Tumatawa namang sumunod sa kany
a si Jinx.

"Wala ka talaga, Papsi! Napaka UNDERstanding mo." Pang aasar ni Jinx.

"Nasan si Baby Bossing?" Tanong ni Asher. "Nauna na ba siya? Support support kay Bebe love! Puahah
aha, alam niyo ba minsan feeling ko bagay sa akin ang manghuhula. Akin na palad niyo, dali!"

Nilahad ni Jinx ang palad niya at agad ding sinampal sa pisngi ni Asher. "Ayan. Tumahimik ka, ogag."

"Ouchie!" Reklamo ni Asher at humawak sa pisngi. "Akala ko ikikiss mo ko noong hinawakan mo ang pisn
gi ko! Puahaha!"

"Hay salamat." Bulong ni Jax nang lumabas na ng kwarto si Chiara na tulak tulak si Mamita na naka whe
el chair. Naka red si Chiara na shirt na naka-tuck in sa skinny jeans at nakaheels.

"HELLO MAMITA!" Masayang sabi ni Asher at humalik sa pisngi nito pagkababa. "ALAM NIYO HO BANG
NAPAKAGALING KO AT BINILHAN KO KAYO NG TICKETS! AKO NA ANG PINAKA MAKONSIDERAS
YONG BATA SA MUNDO. KAILANGAN KO NG AWARD. CASH PWEDE NA."

"Asher.." Ngumiti ng nakakatakot sa kanya si Chiara. "Susuntukin kita."

"OKAY, MAMSI! OKAY! LET’S GO NA!"

***

"Tapos na kayo magpahinga?" Pumasok si coach sa kwarto kung saan nakahiga ang Aces at nagpapala
mig sa aircon. Kanya kanya silang upo at higa sa mga upuan at sa sahig habang naghihintay ng start ng l
aro.

Nakabihis na sila ng jersey at nagcocontemplate na lang about life habang mga nakatulala o nakapikit. "S
andali lang, Dadi.." Bulong ni Aron habang nakatakip ang braso sa mata at natutulog.

Tumawa lang si Zeph na nakaupo at minamasahe ang sariling binti. "Wag kayong pe-prente prente! Galin
gan natin dahil manonood ang pamilya ni Jiara!"

"HA?!" Agad napabalikwas sila Seb. "ANG REYNA?!"

"Seryoso, Cap? Walang halong biro?" Hindi makapaniwalang sambit ni Luke.

"Oo nga! Kaya nga hindi ako makatulog!" Humawak sa dibdib niya si Zeph at napapikit. "Nape-pressure a
ko, mga katoto."

"ACT NORMAL, MGA PAREKOY!" Sigaw ni Nixon. "Kaya natin ’to! Wag lang sana natin ipahiya ang atin
g sarili sa harap ng Royalties! Puahaha!"

"Feeling ko madadapa ako mamaya, eh." Sambit ni Zeph.

"Cap, pag inisip mong madadapa ka, madadapa ka talaga kaya isipin mo na lang na mananalo tayo! Who
o!" Pag-cheer ni Collin.

"Ang dami tuloy media sa labas." Pagbabalita ni Drei.

"Shhh! Wag mo na i-pressure lalo si Cap!" Pagbawal ni Bry at tinapik tapik ang balikat ni Zeph. "Let’s do t
his, Cap! Cap-it lang!"

"Malapit na magsimula ang laro, magpray na tayo." Tumayo naman kaagad sila sa sinabi ng coach nila at
nag-form na ng bilog. Pagkatapos nila magdasal ay nagpatong patong na sila ng kamay at sumigaw. "RE
D ACES! GET UP, GET ROUGH, GET TOUGH, KICK HARD!"

Nag-ready na sila at nang magsimula na nga ay lumabas na sila sa field. Nabingi naman sila sa sigawan
ng mga tao. Napuno ata ang buong stadium sa dami ng nanonood. "Sikat na ko, Cap! Puahaha!" Pagbibir
o ni Drago habang kumakaway sa may camera.

Nakipagkamay na sila sa players ng kabila. "Good luck, pre." Sambit ni Zeph sa captain ng kabila na kaibi
gan niya.

"Good luck, Cap. Hahaha, kinakabahan ako sayo, eh." Humawak ito sa puso niya.

"Sobrang pogi ko talaga." Pagbibiro ni Zeph.

"Manalo, matalo, cute pa din tayo." At pumwesto na sila for kickoff after mag-toss ng coin.

SA KABILANG DAKO ay nakaupo si Jiara kasama ang mga kaibigan at nasa likod niya sila Jinx. Kumaka
in lang sila ng popcorn habang nanonood ng laban at parang si Jiara pa ang mas kinakabahan kesa kay
Zephyr. "I’m nervous as hell." Bulong niya kay Ali.

"Wag ka mag alala! Kaya ’yan ni Cap!" Pagaassure ni Ali.

"Bakla, ano ba! Tiwala lang! Magaling tayo!" Sabi ni Davi na may paghampas pa.

"I’m not worried about the trophy. I’m worried about injuries." Kinalikot ni Jiara ang kamay niya habang na
nonood.

Smooth lang ang pagdaloy ng game at walang away away hindi katulad noong Eagles ang kalaban nila n
a bawat minuto ay may nagkakasakitan. "Waaa, ang galing!" Pumalakpak si Mamita habang nanonood.

"Ilang taon na kayang nagsosoccer ’tong si Zeph?" Tanong ni Chiara.

"AY TITA! SUPER POGI AT GALING PO TALAGA NIYANG SI CAP! LALO NA PAG NAGLALARO GRAB
E PARANG GUSTO KO SIPAIN NIYA RIN AKO SA MUKHA!" Todo todong pagpupuri ni Davi para goods
hot si Zeph.

"OOHH!!" Agad napalingon si Jiara nang magsigawan ang mga studyante nila at nagsitayuan na punong
puno ng pag aalala ang mukha.

"Is he okay?!" Gulat na tanong ni Jiara habang nakatingin kay Zeph na nakaupo sa may field at hawak an
g binti.
"Cap!" Tumakbo kaagad si Zach kay Zephyr nang mamali ito ng sipa at dumulas ang paa. "Okay ka lang?
! Kaya mo pa ba maglaro?"

Tumayo si Zeph na hawak ang binti at inistretch stretch ito. "Kaya ko pa. Tuloy ang laro." Naglakad na ulit
siya palapit kahit masakit ang binti at buto sa paa.

"Sure ka, Cap?" Paninigurado ni Caden.

Tumango si Zeph. Itutuloy niya ang laro hindi dahil ayaw niya mapahiya kundi dahil hindi niya pwedeng iw
an ang Aces sa kalagitnaan ng laro. "GOOOOO ZZEEEEPPPPHHHH!!!" Pagche-cheer ng mga schoolma
tes niya.

Ngumiti lang siya at pumwesto na. "Seb, back up-an mo ko." Sabi nito at ginamit ang kaliwang paa para a
gawin ang bola sa kabila. Nagslide siya pababa ng field at sinipa ang bola papunta kay Seb at tumakbo m
alapit sa goal.

Sinipa ni Seb ang bola papunta sa kanya at sinipa niya ito papasok sa goal. Napahawak ulit siya sa binti
niya ngunit hindi na niya pinansin.

"Cap, kaya na namin ’to, ipatingin mo na ’yan!" Pagpilit pa ni Aron.

"Hindi pwede." Sagot ni Zeph habang naglalakad lang papunta sa kabila. Hinayaan na lang niyang nakela
Nixon ang bola at guinide na lang ang mga to.

"Cap, okay ka lang?" Nag aalalang tanong ng Captain ng kabila.

"Oo, pre." Tinapik niya ang balikat nito. "Strong ako. Puahaha!"

SA KABILANG DAKO ay alalang alala pa rin si Jiara at hindi mapakali sa inuupuan. "Dad, I think he’s hurt
." Lumingon siya kay Jax.

"Hayaan mo na siya maglaro, Jiara." Sambit na lang ni Jax. "Minsan, kahit masakit, kailangan mo pa rin it
uloy ang laban."

"AY ANO BA ’YAN, PAPSI?!" Reklamo ni Jinx sa hugot nito. "ANG CORNY MO! PARA KANG POPCOR
N NA ’TO!"

Kinagat ni Jiara ang daliri at tingin ng tingin sa orasan, hinihintay na matapos ang laro at nagdasal na san
a matapos na nga. Hindi na niya gustong manalo sila Zephyr basta matapos lang ang laro dahil halatang
na-injured na nga ito.

Nang marinig ang malakas na tunog na senyales ng pagtapos ng laro, agad tumakbo si Jiara pababa.

"Hay salamat!" Umupo si Zephyr sa may field at nagtakbuhan ang Aces sa kanya. "Ops, wag niyo ko pag
kaguluhan, fans." Pagbibiro niya.

"MEDICS! MEDICS!" Sigaw ni Luke. "TOTOONG MEDICS NA ’TO, CAP!"

At dumating na nga ang medics. Tumayo na si Zephyr at sumama sa kanila pabalik sa may room. "KAYO
NA BAHALA!" Sigaw niya bago umalis.

***

"Is he okay?" Tanong ni Jiara sa labas ng kwarto.

"Hindi rin namin alam, Pres. Ayaw pa magpapasok, eh. Hehe." Sambit ni Bry.

Nang may lumabas na nurse, agad silang nag unahan papasok. Nakahiga lang si Zephyr na may bandag
e ang binti mula tuhod hanggang sa may paa. Nakapatong ito sa may unan. "OH OH, EASY LANG! EAS
Y!" Pagpigil ni Zeph nang dadaganan na sana siya ng Aces.

"CAAAP! HUHUHU, MAKAKAPAG SOCCER KA PA DAW BA?! PUPUTULIN NA BA BINTI MO?!" Nag a
alalang sigaw ni Drago.

"Tanga, pilay lang ’to! Gagaling rin ’to." At tumawa si Zeph. Napatingin siya bigla kay Jiara na nasa may p
into lang. "Bebe ko, lika dito!" Sigaw niya.

Naglakad naman si Jiara palapit at hinawakan ang kamay niya. "Are you okay? I told you to take care of y
ourself!" Inis na sabi nito.

"Ganun talaga, Bossing Pres. Wag ka na mag alala sakin! Buhay pa ako!"

"HOY BAT BA LAGI KA NA LANG NAPUPURUHAN!" Agad na bungad ni Jinx pagkasipa sa pinto pabuka
s at padabog na naglakad palapit.

"Magandang hapon po!" Agad na bati ni Zephyr kela Mamita.

"Congrats!" Pagbati ni Chiara.

"Cap.. May.. bisita ka." Nag-aalanganing sabi ni Collin pagkapasok ng kwarto. Agad napatingin si Zeph s
a pinto at nawala ang ngiti nang makita ang ina. "Pasok ho." Magalang na sabi ni Collin.

"Bat ka nandito?" Bungad ni Zeph at agad nagtaka sila Jaxvien.

"Ganyan mo ba babatiin ang nanay mo?" Naglakad ito palapit. "Nanood lang ako ng laro niyo. Congrats,
nak."

Napatawa ng sarkastiko si Zeph. "Pwedeng iwan niyo muna kami?" Madiin na sabi niya.

"Ahh, tara! Ano.. Bihis na muna tayo! Oo!" Hinatak sila agad ni Luke paalis at agad silang nagsisunuran.

Nag-aalala lang na nakatingin si Jiara kay Zeph at hindi makaalis sa kinatatayuan dahil natatakot siyang
baka kung ano ulit ang gawin ni Zephyr sa ina.

"Jiara." Hinawakan ni Jaxvien ang balikat niya. "Tara na."

Tumango siya at mabagal na naglakad paalis.

"Ano nanaman ba kailangan mo?" Rinig niyang sabi ni Zeph at napahinto siya sa may pinto. "Pera? Ano?
Droga? Hindi pa sapat sa pagkasira ng ulo mo?!"

Agad tinaas ng kanyang ina ang kamay. "Hayop ka talagang bata k-" Pero agad napahinto nang hawakan
ni Chiara ang kamay niya.

"Pwedeng tayo na lang mag usap?" Ngumiti sa kanya si Chiara. "Ako na lang sampalin mo.. Kung payag
kang gumanti ako."

_______________________________________________________________________________

Hi, the update will slow down a bit. I got things to do :(

Chapter 26

Third Person’s POV

"Sino aattend sayo? Ako tatay ko! Kinakabahan tuloy ako, eh." Napahawak si Seb sa dibdib niya habang
nag uusap usap sila sa may hagdan sa tapat ng building. Maagang nagsiuwian ang mga studyante dahil
kuhanan ng cards ngayon.

"Kuya ko lang. Para safe! Puahaha!" Tumawa si Luke. "Ikaw, Cap?"

"Malay ko." Napakamot si Zeph sa ulo niya. "Alangang nanay ko, diba."

"Ano nga pala nangyari nung isang isang araw, Cap?" Curious na tanong ni Drei at napatawa bigla si Zep
h. "Bakit?!"

"Wala, umalis rin agad nanay ko. Natakot sa nanay ni Jiara, eh." At tumawa ulit ito. "Yun na ata ang pinak
a nakakatawang nangyari sa nanay ko! Whoo!"

"Nakakatakot naman talaga magulang ni Pres! Halos hindi nga ako makahinga non, eh. Hindi ko sila mati
gnan sa mukha! Alam niyo ’yon? May atmosphere na parang susuntukin ka na lang nila bigla!" Takot na t
akot na sabi ni Collin.

"Tita!" Agad napatayo si Zephyr ngunit nilagay ang bigat sa isang binti dahil hindi pa masyadong magalin
g ang kanan.

"Zephyr!" Lumapit si Carrissa at bineso ito. "Nakita mo ba si Asher? Kanina pa ko paikot ikot dito, eh!"

"Ahh, hindi ho. Baka nasa kabilang building." Ngumiti si Zeph at napatingin kay Jadzia na hawak hawak a
ng dalawang anak sa magkabilang kamay. "Hi Tita!"

"Waaa, Zeph!" Kumaway si Jadzia. "May pagkain ka ba dyan?!" Bungad nito. "Kanina pa nila ako kinukuli
t na gutom na daw sila! Jusko, hindi pa ako nakaka-attend ng meeting, ayaw ako iwan!"

"Ipa-alaga mo muna kay Zeph!" Suggest naman ni Jamil pagkarating.

"Po?!" Gulat na sigaw ni Zephyr ngunit huli na ang lahat. Binigay ni Jadzia ang kamay ng kambal sa kam
ay ni Zephyr.

"Kay Kuya Zeph muna kayo, ha? Aattend lang ako ng meeting. Papakainin niya kayo, okay?" Nagmama
daling sabi ni Jadzia. "Thank you, Zeeephhh!" At agad itong tumakbo paalis.

"Teka--" Ngunit hindi na siya naabutan ni Zeph.

"Kuya.. Kuya.. Kain tayo." Pangungulit ni Trey.

"Kuyaaaa.. Canteeeenn.." Pilit na paghatak ni Tris.

"Alis na kami, Zeph, ah!" Pagpapaalam ni Carrissa at Jamil bago umalis. Agad namang pinagbagsakan n
g langit at lupa si Zeph.

"Go Daddy Zeph! Puahahaha!" Pang aasar ni Nixon.

"Pano ba ’to!" Napakamot si Zephyr sa ulo niya habang hinahatak hatak siya ng kambal papuntang cafete
ria. "Teka lang, ah. Dadalhin ko lang ’to sa cafeteria." Pagpaalam niya sa Aces.
"Sama ako, Cap! Gutom na din ako, eh!" Pagprisinta ni Luke at sumama din naman si Seb. Tawa lang sil
a ng tawa habang naglalakad at hatak hatak ng kambal si Zeph.

"Ano gusto niyo?" Tanong ni Zeph at tumingkayad ang kambal sa may counter dahil hindi nila makita ang
pagkain. Napakamot naman sa ulo si Zeph at binuhat ang dalawa paupo sa counter.

"Eto.. Eto.. Eto.. Eto.." Pagturo ng dalawa at halos mahimatay na si Zephyr dahil hindi sila natatapos sa k
akaturo.

"Yung favorite niyo lang! Yung piiiiinaka favorite niyo." Nakangiting sabi ni Zeph at nag isip ang dalawa at
sabay na tinuro ang chocolate cake. "Okay." Binili ni Zeph ang isang buong cake para matahimik ang dal
awa. "Inumin?"

"Go Daddy! Bilhan mo rin kami, Daddy!" Pang aasar ni Seb.

"Daddy, gusto ko din ng cake!" Kantyaw din ni Luke.

Hindi sila pinansin ni Zeph at binuhat na pababa sa counter ang dalawa. "Kunin niyo!" Utos niya kela Luk
e at kinuha naman nito ang cake. Sumunod sila sa may table at umupo sila doon. Hiniwa naman ni Zeph
ang cake at nilagyan ang plato ng dalawa.

"Ano ba ’tong pinasok ko.." Napasapo si Zeph sa noo niya nang tahimik nang kumakain ang dalawa. "Tu
wang tuwa pa kayo!"

"Ayaw mo nun, Cap? Pag nagkaanak kayo ni Pres, edi madali na! Puahaha!" Pampalubag loob ni Seb.

"Magiging ganto ba kakulit anak ko?" Nagtatakang tanong ni Zephyr habang pinupunasan ang bibig at ka
may ni Tris dahil nalagyan ng chocolate ang tinidor. "Ako na.. Ako na." Tumango tango na lang siya at siy
a na ang nagsubo ng cake sa bibig nito.

"Waaa, ako din!" Reklamo ni Trey at padabog na sumandal. "Me! Me! Me!"

"Jusko.." Bulong ni Zeph at sinubuan din ng cake si Trey. "Lord, ano bang parusa ’to.."

"Zeph!" Parang nabuhayan ng loob si Zeph nang marinig ang boses ni Jiara. Agad niya itong nakita na na
glalakad palapit sa kanila at nanlaki ang mata nang makita si Trey at Tris.

"Tris! Trey!" Agad na tawag niya. "How did you end up.." Nagtatakang tanong ni Jiara at hindi na tinuloy.

"Ate!" Tuwang tuwang sabi ni Tris at inextend ang dalawang kamay. Pinisil naman ni Jiara ang pisngi nito
at umupo sa tabi niya.

"You bought them food?" Tanong ni Jiara at tumango si Zeph. "Good! They won’t live without it."

"Hi Pres!" Bati ni Luke at ngumiti naman sa kanila si Jiara habang sinusubuan ng cake si Tris. Nakapahal
umbaba lang si Zeph at hawak ang tinidor. Ngumanganga naman si Trey at sinusubukan habulin ang cak
e na nasa tinidor pero nakatulala lang si Zeph.

"Cap, pakainin mo naman ’yung bata." Agad natauhan si Zephyr sa sinabi ni Seb.

"Ay, sorry! Hahaha!" Sinubo niya dito ang cake habang tumatawa.

"ZEEEEPHH! YEHEY, TAPOS NA ANG MEETING! THANK YOUUU!" Napatingin sila kay Jadzia na tuma
takbo palapit at may dala dala pang bag. "Bebe koooo!"
"Mommy!" Ngumiti ang kambal.

"Hala, sorry! Magkano ’yung cake? Babayaran ko!" Maglalabas na sana siya ng wallet pero pinigilan siya
ni Zeph.

"Hindi na po, Tita." At ngumiti ito.

"Pagooood shoooot.." Pang aasar ni Luke.

"Ang cuuuute cuuute niyo!" Tuwang tuwang sabi ni Jadzia kela Jiara. "Mag-anak na kayo, ah! Hihihi."

"W-what?" Agad namula ang pisngi ni Jiara at tumatawa lang na umalis agad sila Jadzia. Napaubo si Zep
hyr at uminom ng tubig.

"Ehem.. Ehem.. Exit na kami." Ngumisi si Seb at umakbay kay Luke. "Enjoy! Mag anak na daw kayo! Pua
hahaha!"

"Tarantad--" Ngunit agad na tumakbo paalis sila Seb bago pa sila mabato ni Zephyr. Napa-ayos na lang s
iya ng upo at umiwas ng tingin nang maiwan silang dalawa ni Jiara.

"Dad attended your class." Sabi na lang ni Jiara at agad kumunot ang noo ni Zeph. "Mom attended mine."

"Talaga?!" Gulat na sabi ni Zeph. "Nakakahiya naman."

"Don’t be. He wanted to." At ngumiti si Jiara. "We’re going to have a dinner tonight. Do you want to come?
"

"Oo naman!" Walang hiyang sabi ni Zeph at tumawa. "Susunod na lang ako. Dadaan muna ako sa tatay k
o."

"Okay. Take care."

"Yes, boss."

***

Nilapag ni Zephyr ang bulaklak pagkatapos linisin ang puntod ng ama. May iba pang mga nag alay ng bul
aklak dito dahil nga kilala ang tatay niya sa pagiging mabait na tao sa Trinidad.

Nakaupo lang si Zeph sa may damuhan habang pinipitas pitas ang petals ng bulaklak at tahimik lang na n
akikiramdam sa paligid niya. "Bumalik ho ba siya dito, Pa?" Tanong niya at tumawa. "Para namang maka
kasagot ka, eh."

Napatigil siya sa pagpitas ng bulaklak at binato sa likod ang patalim na kinuha sa bag. "Ah!" Napahiga sa
damuhan ang lalaki at agad tumakbo si Zeph patago sa may puno nang isa-isa nang nagsilabasan ang m
iyembro ng Cari.

"Nasan na siya?!" Rinig niyang tanong ng babae.

"Shit." Agad silang napalingon sa gawi niya nang tumunog ang phone ni Zeph. Hindi niya nasagot ang ta
wag ni Jiara dahil pinalibutan na siya ng baril. Tinaas na lang niya ang kamay niya dahil wala naman siya
ng dalang kahit anong armas. "Ano nanaman ba, Jillian?" Napairap si Zeph.
"Sumama ka na lang samin, Jairo." Sambit ng babae.

"Alam mo, kung hindi lang tayo magkaibigan, nanlaban na ko." Napailing si Zephyr. "Ano ba kailangan niy
o?"

"Tingin namin hadlang ka sa pagbagsak ng Zedvage. Una sa lahat, kilala mo ang iba samin.. Pangalawa..
magkaibigan tayo.." Binaba ni Jill ang baril at nagcross arms. "Sumama ka na lang."

Nang ibaba nila ang mga baril nila, agad tumakbo si Zeph sa kabilang likod ng puno at kinuha ang bote s
a bag. Tinanggal niya ang seal nito at hinagis. Tinakpan niya ang bibig at ilong niya gamit ang scarf at na
glakad paalis pero agad napahawak sa binti nang sumakit ang pilay niya. "Malas naman!"

Paika-ika siyang tumakbo at agad siyang hinatak ni Jill sa kwelyo. Sinubukan nitong tanggalin ang takip n
a scarf niya pero sinipa ni Zeph ang tuhod niya at napahiga siya sa damuhan. "Ano ba, tantanan mo ko, li
ntek!" Reklamo ni Zeph nang tumayo ulit ito at pilit tinatakpan ng panyong may pabango ang ilong niya.

Nang mapansin ni Jill na may pilay ito sa binti ay napangisi siya. "Sorry." Agad niyang sinipa ang pilay nit
o at napaupo ito sa sakit. Tinakpan niya ang ilong nito. "Buti na lang pilay ka." Bulong niya.

***

"Jiara, ano ba? Kanina ka pa hindi mapakali." Sambit ni Jax habang pinapanood si Jiara na kumalikot ng
kung ano ano. Minsan ay tatayo ito ngunit uupo ulit.

"He won’t answer my calls." Pag aalala ni Jiara. "I think something happened to him."

"Kalma, Ate! Kalma! Kaya nun sarili niya!" Pagpalubag loob ni Jinx.

"He’s injured, Jinx!" Inis na sabi ni Jiara at agad naman napalayo si Jinx sa kanya sa takot. "I need to find
him." Tumayo ito.

"Jiara!" Sigaw ni Chi pero tumakbo na ito paalis. "Yung anak mo, Jaxvien. Hindi kaya mapapahamak din ’
yan?"

Nagkibit balikat si Jax habang kumakain. "Kaya niya na ’yan."

"JAX!!" Inis na sabi ni Chi. "Jinx, sundan mo ang Ate mo!"

"Yes, Madam!" Agad kinuha ni Jinx ang jacket na nakasabit sa upuan at tumakbo din palabas. Sinundan
niya si Jiara na kakaalis lang gamit ang kotse kaya tumakbo siya para habulin ito.

"Anak ng!" Reklamo niya dahil masyadong mabilis ang takbo nito. Umakyat siya sa may bubong ng isang
bahay at tumakbo sa kabilang daan. "Woops, sorry!" Agad na sigaw niya nang may matanggal na block s
a bubong ng mga bahay na tinatakbuhan niya. Bumwelo pa siya para tumalon sa kabilang bahay at kuma
pit sa may bintana.

Binuhat niya ang sarili niya paakyat sa may rooftop ng bahay at tumakbo ulit papunta sa kabilang building
. "Yon!" Agad siyang tumalon pababa at kumapit sa may 3rd floor. Hinintay niyang makalapit ang kotse ni
Jiara at tumalon siya sa may taas nito.

"What the hell?!" Agad pumreno si Ji at nalaglag si Jinx sa may bubong ng kotse papunta sa hood. "Oh m
y God, are you okay?!" Agad siyang bumaba para i-check kung nasugat ito.

"Oo naman! Hehehe, badtrip ka, bilis mo kasi, eh!" Tumayo ito na hingal na hingal. "Samahan daw kita sa
bi ni Mamsi!"
"Then, let’s go!" Sumakay na ulit sila sa kotse at pinaharurot ito paalis.

Hininto niya ang kotse nang makarating silang sementeryo. "Ano ba ’to! Tinatakot mo ata ako, eh!" Rekla
mo ni Jinx at nakahawak lang sa damit ni Jiara habang naglalakad. "Tabi tabi po.. Tabi tabi po.."

Agad siyang nasubsob nang biglang tumakbo si Jiara at pinulot ang bote sa malapit sa puno. "Those bitc
hes have him!" Inis na sabi ni Jiara. "Jinx, do you know their current location?"

"Ha?! Nino?" Nagtatakang tanong ni Jinx. "Ng Cari? Ahh.. hindi, eh. Hehehe!"

"Then find it."

Napasimangot naman si Jinx at napakamot sa ulo. "Yes, boss."

***

"Kilos kilos mga inutil! Kilos kilos!" Sambit ni Asher habang nag iikot at pumapalakpak pa. Agad naman si
yang binatukan ni Jinx. "Aray ko!"

"Bumalik ka sa ginagawa mo, gunggong!" Sigaw ni Yuri at napasimangot naman si Asher at bumalik sa la
ptop niya. Nanghahack sila ngayon ng CCTV at nagtetrace ng location.

"Si Boss Ji, saan nagpunta?" Tanong ni Jude habang nagtytype.

"Umalis! Hindi ko alam kung saan nagpunta." Sagot ni Jinx. "Baka mano manong hinahanap si Zeph. Mati
ndi talaga ’yung lalaking ’yon, may balat ata sa pwet at siya palagi ang tinatarget!"

"Bakit hindi niyo na lang i-trace ang phone niya?!" Reklamo naman ni Asher at nagtinginan sila. "Bakit? H
ala, tama ba ko?"

"GAGO KA TALAGA, ASHER, BAT NGAYON MO LANG YAN NAISIP?!" Sigaw ni Yuri.

"HA?! TAMA AKO?! NAGJOJOKE LANG NAMAN AKO!"

Agad silang nagkagulo para tignan ang number ni Zephyr. Sinubukan nila itong tawagan at nakahinga ng
maluwag nang mag-ring ito kaya sinimulan nilang i-trace ang signal. "Napakatalino ko talaga! Alam niyo, f
eeling ko, hindi ko na kailangan magrupo sa inyo. Feeling ko kaya ko na mag isa!"

"Sige, tanggal ka na." Sambit ni Jinx.

"JOOOOOKE!" Agad na bawi ni Asher. "Siyempre, hindi ako aalis! Naaawa din naman ako sa inyo, ’no. K
awalan kasi ako sa grupo sa sobrang talino ko. Feeling ko ako na ang next na leader ng Zedvage. Naaak
s!"

"Bumili ka na lang ng pandesal, Asher, nang may matulong ka naman." Pambabara ni Jude. "Nasa lames
a ang pera."

"Excuse me?!?!" Sigaw ni Asher. "Busy ako!" Tumapat ito sa may bintana para maarawan ang mukha.

"Ano nanaman ginagawa mo dyan?!" Sigaw ni Jude.

"Photosynthesis." Sagot ni Asher habang nakapikit at ninanamnam ang sunlight.

"Ano ba ’yan, kagrupo ba natin ’yan?" Tanong na lang ni Jude sa kanila pero busy ang dalawa na nagtyty
pe sa laptop.

"BOOM!" Sabay na sigaw ni Yuri at Jinx at agad napatakbo si Asher pabalik. Tinignan nila ang I.P Addres
s at sinearch.

"Alam ko ’to, ah!" Turo ni Asher. "Sa may bandang Adchorum, medyo malapit sa Prianda! Baka ’yan ’yun
g lumang warehouse na nasunog noon?"

"May utak." Bulong ni Yuri. "Tawagan niyo na si Jiara.

"Hah!" Ngumisi si Asher. "Ako talaga nagdadala satin, eh! Congratulations, Asher! You’re the best!"

Tinawagan na ni Jinx si Jiara at niloud speaker. "Ate! Nahanap na namin siya! Nasa may Adcho--"

{I know.} Pagputol ni Jiara.

"HA?! ANDUGA NAMAN OH! BAT NGAYON MO LANG SINABI?!" Reklamo ni Asher.

{I’m in front of the warehouse. I’ll get back to you.}

At pinatay na nito ang tawag. Napailing na lang sila at kanya kanyang higa sa sobrang pagod.

{Play the music: Huling Gabi - Moira}

SA KABILANG DAKO ay nasa may rooftop si Jiara ng isang lumang building at nakasilip sa binoculars ni
ya para tignan kung anong meron sa loob ng warehouse kung nasaan si Zeph. "I just hope they’re not hur
ting him." Bulong niya sa sarili. "He’s injured already."

Nakita niyang may lumabas na dalawang lalaki na nagyoyosi at mukhang nagbabantay. Nagtatawanan p
a ang dalawa kaya mas lalong nainis si Jiara. Kinuha niya ang phone at tinawagan si Jinx. "The warehous
e isn’t that big. Come here in 5 minutes. Get your guns." At pinatay niya ito.

Agad naman siyang pumunta sa dulo ng rooftop at tumalon. Humawak siya sa may terrace para pigilan a
ng pagbagsak at tumalon sa may bubong ng nakapark na truck bago tumakbo paalis. Kinuha niya ang ba
ril niya at nilagyan ito ng bala. "Those bitches better beg to stay alive."

Naglakad siya palapit at nang subukan pigilan ng dalawang lalaki ay binaril niya lang ang paa nito at tuloy
tuloy na naglakad papasok.

"Hoy, saan ka pupunta!"

"May kalaban! May kalaban!"

Binato ni Jiara ang granada sa pwesto ng mga papalapit habang naglalakad at nagsitakbuhan naman sila
. "Ang dami niyong sagabal, ’no?" Inis na sabi niya nang harangan siya ng dalawang babae.

"Girlfriend ka ni Jairo?" Pagchika pa ng isa.

"Well, you can say that." Hindi na sila nakasagot dahil nilabas ni Jiara ang isang baril at magkabila silang
tinapatan. Patalim lamang ang hawak nila. "Move."

Tuloy tuloy siyang naglakad palagpas sa dalawa nang takot na maghiwalay ito. Napahinto naman siya at
tinaas ang kamay para saluhin ang patalim na binato ng isa. Paglingon niya ay binato niya ito pabalik at n
agtakbuhan ang dalawa. "Weak." Bulong niya at naglakad na ulit. "Where the heck is he?"
SA LOOB naman ay nakaupo si Zephyr at nakatali ang kamay sa upuan habang binabantayan siya nila Ji
ll. Hindi nila tinali ang binti nito dahil sabi ni Zeph ay may pilay daw siya. "Yung totoo, hanggang kelan ako
nakatali dito?" Reklamo niya.

"Wag ka na magreklamo, Jairo, pwede?" Pambabara ni Jill at sumimangot si Zephyr. "Isang gabi ka pa la
ng nandito, nagrereklamo ka na dyan!"

"Nangangawit kasi ako, anak ng." Inis na sabi ni Zeph.

"JILLIAN! JILLIAN!!!" Agad silang napalingon sa lalaking tumatakbo papasok. Napababa naman ng table
si Jill. "MAY.. MAY PAPARATING!"

"Ha?! Sino?!" Tumakbo si Jill palapit.

"Babae! Mag isa! Pero sa tingin ko eh may paparating na din na iba pang Zedvage!"

"Jiara.." Bulong ni Zeph at napailing na lang. "Jusko, bat pa niya ko hinanap!" Nang umalis saglit sila Jillia
n ay kinalikot niya ang tali sa likod gamit ang kamay at tinanggal ito. Alam naman niya kung paano tangg
alin pero nagpapanggap na lang siya na kunwari hostage para lang sa ikasasaya nilang lahat at para na r
in makapag spy sa mga pinag uusapan nila.

Pagkabalik nila Jillian ay agad silang napadapa sa sahig nang sunod sunod na nabasag ang bintana dahi
l sa sunod sunod na baril. "Andito na sila!" Sigaw ni Jill at agad kinuha si Zephyr para dalhin sa loob ng is
ang kwarto.

"Saan tayo papunta?" Nagtatakang tanong ni Zeph at tinulak siya sa isang kwarto na walang bintana at p
uro book shelf.

"Dyan ka lang." Sabi ni Jill at sinara ang pinto.

Umupo lang si Zeph sa may gilid at nagtingin ng mga libro. Nakakarinig siya ng putukan ng baril kaya sin
ubukan niyang buksan ang pinto. "Shit." Napasapo siya sa noo niya nang marealize na naka lock ito. "Shi
t.. Shit.." Pabalik balik siyang naglakad habang nakatingin sa balde ng gas. "Lord, sana hindi sila magpas
abog ng granada malapit dito!"

Sinubukan niyang sipain ang pinto ngunit hindi kaya ng paa niya dahil may pilay ang kabila. "Timing nam
an!"

SA LABAS ay nakikipag suntukan lang si Jinx at pinapaglaruan ang mga lalaki habang hawak ang dalaw
a sa buhok. "Kiss! Kiss!" Tuwang tuwang sabi niya at pinag uuntog ito. "Sarap maglaro ng barbie."

"Jinx, kung pumasok ka na kaya?" Tanong ni Jude pagkatapos sumapak.

"Eto na, eto na nga!" Pumasok si Jinx at nakita si Jiara na hawak hawak ang buhok ni Jillian at hinampas
ang ulo nito sa pader. "Ayos, ayos!"

"Where is he?!" Sigaw ni Jiara.

"Hindi ko alam!" Sagot naman ni Jillian.

Agad napahiga si Jinx nang bigla siyang sugurin ng dalawang lalaki. "Woy, di ako prepared, ah!" Tinulak
niya ang dumagan sa kanya at pinagpalit ang pwesto nilang dalawa bago sinuntok ito ng dalawang beses
habang hawak ang buhok.

"ALIS!! UMALIS NA KAYO!!!" Sigaw ni Jill at may binato sa hindi kalayuan. "ALIS!!!"
Nagtakbuhan sila paalis at tinangay si Jinx palabas. Sinubukan namang habulin ni Jinx at Yuan ang mga ’
to hanggang sa van.

"No.." Nanlaki ang mata ni Jiara at binitawan si Jill. "No!" Mabilis siyang tumakbo para kuhanin ang paput
ok na nakasindi na at unti unting nauubos.

"BYE ZEDVAGE!" Agad tumakbo si Jill paalis.

Bago pa makalapit si Jiara ay agad itong pumutok at napaupo siya sa sahig. Unti-unting naglakad ang ap
oy papunta sa may pinto kaya agad niyang kinuha ang kahoy at sinira ang lock.

"Zeph?!" Sigaw ni Jiara at tinakpan ang bibig gamit ang scarf.

Agad napatayo si Zephyr. "Ji!"

"Let’s go!" Hahatakin na sana siya paalis ni Jiara ngunit biglang bumagsak ang bakal na bookshelf.

"AH!" Napahiga si Zephyr at napatingin sa binti na naipit.

"NO.. No!" Tumakbo agad si Jiara at sinubukan buhatin ang bakal patayo. "Zeph.. Stand up!!"

Sinubukan rin alisin ni Zephyr ito ngunit masyado itong mabigat. Napapikit siya para gumawa ng desisyon
. "Jiara.. Umalis ka na."

"W-what?" Napahinto si Jiara at umubo nang kumalat na ang apoy. "No.. No!" Tumulo ang luha nito at sin
ubukang alisin ang bakal.

"JIARA, UMALIS KA NA! IWAN MO NA KO DITO!" Pagpupumilit ni Zeph ngunit iyak lang ng iyak si Jiara
habang binubuhat ang bakal.

"JINX!!! YUAN!! JUDE!! HELP!!!" Sigaw niya.

"ATE?!" Papasok na sana si Jinx nang biglang bumagsak ang mga kahoy at sinubukan niya itong sirain g
amit ang baseball bat. "Wait lang! Wait lang!!"

"JIARA, ANO BA?! UMALIS KA NA!!!!" Sigaw ulit ni Zeph. "MAMAMATAY KA LANG DITO!"

"NO! JINX, CALL THEM!" Pagpupumilit pa ni Jiara na ubo na ng ubo.

"HINABOL NILA ANG CARI!!" Sigaw ni Jinx sa labas.

Napaluhod na lang si Jiara sa tabi ni Zeph habang umiiyak. "Just wait.. Just wait.. I’ll get you out.. "

Hinawakan ni Zeph ang pisngi ni Jiara at pinunasan ang luha nito. "Jiara.. Makinig ka sakin.." Umiling lan
g ng umiling si Jiara habang hindi alam kung ano ang gagawin. "Mahal kita.. I love you.. Kaya iwan mo na
ko, parang awa mo na."

"No! No.. No.." Umiling ulit ito. "I love you, too.. I love you.. so I won’t leave you here.. Not now.. Not ever.
"

Mabilis na tumakbo si Jinx papasok at tinakpan ng towel ang ilong ni Zeph bago sinubukan tanggalin ang
bookshelf. "Wag ka munang pipikit!" Sigaw niya kay Zeph at sabay nilang binuhat ni Jiara ang bakal.

"Umalis na kayo!" Pagpumilit pa rin ni Zeph nang lumakas na ang apoy. "Please.. Jinx.. Dalhin mo na Ate
mo sa labas.. Parang awa niyo na.."

Napatigil si Jinx at hinawakan ang braso ni Jiara. "Ate.."

Mas lalong lumakas ang iyak ni Jiara at tinanggal ang hawak ni Jinx. "No.. No.." Pagpupumilit nito. "No.. I
won’t.. I can’t.. I can’t leave him here, Jinx.. I’d live in horror forever.."

"Umalis na kayo.." Mahinang sabi ni Zeph at tinulak ang kamay ni Jiara pabalik. "Please."

"Jinx.. Let’s try again.. Please? Just.. Just help me.. Please.. I can’t leave until he’s fine.. So please.. Help
me.." Pagmamakaawa ni Jiara.

"SA TATLO, SABAYAN MO KO!" Sigaw ni Jinx at sinubukang buhatin ulit ang bakal kasabay ni Jiara na n
anghihina na dahil sa usok. "HATAKIN MO NA SIYA!" Sigaw niya nang mabuhat niya ng konti ang bakal
at agad na hinatak ni Jiara si Zeph para maalis ang pagkaipit nito.

Mabilis silang tumayo at inalalayan si Zephyr palabas ngunit pagkarating sa kotse ay wala na itong malay
. "Drive faster.." Nanghihinang sabi ni Jiara at binilisan naman lalo ni Jinx. Wala na siyang pakealam sa tr
affic lights.

Hinawakan ni Jiara ang pisngi ni Zephyr at hinalikan ito sa noo. "I promised your father that I will take car
e of you until I die.." Umiiyak na sabi nito. "And I don’t break my promises.. So please.. Please, Zephyr.. S
tay with me."

_______________________________________________________________________________

:(

Hello, wag po kayo mag-expect ng UD this week. I’m so sorryyy.

Chapter 27

Third Person’s POV

"Kamusta siya?" Agad na napatayo sila Jax nang lumabas si Chiara galing sa kwarto ni Zeph at ni Jiara.
Pareho kasi itong nakalanghap ng matinding usok ngunit si Jiara lang ang umabot ng may malay sa hospi
tal.

"Okay na si Jiara." Sagot ni Chi at bumuntong-hininga. "Wala pa ring malay si Zephyr. Pag nagising siya,
saka lang namin iche-check ulit kung stable siya. Sa ngayon.. Hindi pa natin alam."

Napahinga na lang ng malalim si Jax at napailing. "Ang Cari?" Tanong niya kela Asher.

"Nasa Prianda ho. Pero hindi lahat sila ay nahuli namin." Sagot ni Yuri.

"Pero nahuli namin ’yung Jillian. Hindi nga lang namin kinakana agad dahil sa tingin namin, si Jiara dapat
ang kumausap." Sabi naman ni Jude.

"Sigurado kayo? Baka mapatay niya ’yon." Nag aalalang sabi ni Jinx.

"Muntik na rin naman niya kayong patayin, eh!" Reklamo ni Asher. "Sabi nga ni Jiara.. Hindi tayo pumapat
ay.. Pinaparusahan lang natin sila. Kung ano ang nakararapat na parusa, yon ang ibigay! I, thank you!"

"JUSKOOOOOO!!" Agad silang napalingon kay Emily na tumatakbo palapit. "ANONG NANGYARE?! AN
ONG NANGYARE SA ANAK KOOOO!!! DOOOOC, BUHAYIN NIYO ANG ANAK KO!!! BUHAYIN NIYO!!"
At lumuhod ito sa harap ni Chiara saka inalog alog ito. "GAWIN NIYO ANG LAHAT DOC!!!"

"Sasabunutan kita, Emily!" Pagkasabi nun ni Chiara ay agad itong tumayo at nagpunas ng konting luha.

"Ano ba, pang opera na ang actingan ko, eh! Panira ka talaga!" Reklamo ni Emily. Nakita na rin nila ang
Gunner na naglalakad palapit.

"Kamusta ang dalawa?" Tanong agad ni Carrissa.

"Si Jiara, okay na. Si Zeph, hinihintay pa namin magising." Pag-ulit ni Chiara. "Ano, may dadating pa ba?!
Para hindi ko na uulit-ulitin ’tong sinasabi ko?!"

"BOSS! BOSS!" Napalingon sila kela Jeris na tumatakbo at nag uunahan pa na kala mo racing ang laban
an. Naghahatakan pa nga ng damit at nagtatalisuran. "OPS! AKO FIRST!" Sigaw ni Aider. "ANO NANGY
ARI?! KAMUSTA ANG DALAWA?! BOSS?! KUMANDER?!"

Agad napasapo si Chiara sa noo niya. "Bago ko sabihin.. May dadating pa ba?"

"HUHUHU JIARAAAA, BAKLAAA, ANO NANGYARI!" Sigaw din ni Davi na kasunod si Ali. "Tita, what hap
pened! How is them! Ay tama ba English ko?"

"Hindi, gaga." Bulong ni Ali.

"Isa pa, ah.." Ngumiti ng pilit si Chiara. "Nauubos na ang pasensya ko. May dadating pa ba?"

Naghintay sila ng isang minuto at pumalakpak si Chiara ng isang beses. "Okay! Wala na. Okay na si J--"

"CCCCCAAAAAAAAAAAAAAAPPPPPPPPPPPPP!!!!"

"Jusko po.." Napasabunot na lang si Chiara sa buhok niya nang matanaw na ang labing isang lalaking tu
matakbo na kakagaling lang rin sa training o sa kalagitnaan ng training dahil nang nabalitaan nila ay go n
a go silang nagsilayasan.

"CAAAAP!! CAPPPP!!!" Papasok na sana sila Seb ngunit humarang si Jinx. "AY HINDI PA BA PWEDE?!"

"Ano ho nangyari kay Cap?!" Nag aalalang tanong ni Bry.

"Buhay pa po ba siya?!" Tanong rin ni Zach.

"ANG BINTI HO NIYA?! MAKAKAPAGLARO PA PO BA SIYA?!" At ni Drago.

"CAAAAPPP, WAG MO KONG IWAN!" Nangungulilang sigaw ni Luke.

"BIBILI NA HO BA KAMI NG KABAONG?!" Naiiyak na tanong ni Drei.

"Ano po ba talagang nangyari?! Alalang alala na ho kami!" Pangungulit ni Collin pero hindi makapagsalita
si Chiara dahil sunod sunod rin silang nagsasalita.

"PAANO NA ANG ACES?! PAANO NA KAMI?! PAANO NA HO KAMI PAG WALA SI CAP!!!! CAAAAAAA
PPPPP!! HUHUHU, GUMISING KA DYAN!" Pagwawala ni Nixon.

"DOC, BAT AYAW MO KAMI SAGUTIN! WALA NA HO BA TALAGA SIYA!" Sigaw ni Aron.

"Cap.. Mamimiss kita, Cap.." Bulong ni Caden.

"Okay na?" Paninigurado ni Chiara at nakatingin lang sa kanya ang lahat. "Uulitin ko.. Okay na si Jiara.. P
ero si Zeph, gagaling pa ang binti niya pero matatagalan at hinihintay pa namin magising."

"HA?!?! PATAY NA PO SIYA?!" O.A na sigaw ni Nixon. "HINDI MAAARIIIII!!!"

"Bobo! Hinihintay daw magising! Ibig sabihin.." At nanlaki ang mata ni Bry. "COMATOSE?!?!"

"HALF-DEAD?!" Sigaw rin ni Luke.

"KALMA! HINDI NAMAN SA GANON PERO PARANG GANON!" Sigaw ni Chiara. "Hay nako, ewan ko sa
inyo! Magsipasok na lang kayo!"

At nagtakbuhan na sila papasok. Pumunta agad ang Aces kay Zeph na nakahiga at may oxygen mask at
pinuntahan ng Gunner at Kingstern si Jiara bago pumunta kay Zeph. Pabalik balik lang sila doon.

"Kelan ho siya magigising?" Tanong ni Ali at hinawakan ang kamay ni Jiara.

"Bumili kayo ng pagkain nang may magawa kayo." Utos kaagad ni Jax sa Kingstern.

"Hoy, Jeris, bumili ka daw ng pagkain." Agad na pag-pasa ni Aider ng responsibilidad. "Ano?! Angal ka?!"

"Oo, bakit? Bat hindi ikaw ang bumili tutal naman eh wala kang natutulong sa bansang ’to!" Ganti ni Jeris.

"Ahh, sumasagot ka na, ah! Hindi mo ba alam na nagcocontribute ako ng carbon dioxide para sa mga hal
aman?!" Pagsagot naman ni Aider.

"Baka nagdudulot ka lang ng Global Warming, gunggong!"

"Tara! Bili na lang tayo ng pagkain!" Masayang sabi ni Tevin.

"Tara na. Pareho lang kayong tanga." Hinatak ni Yuan ang dalawa sa kwelyo palabas. Buti na lang at nab
awasan na sila sa loob dahil masyado na silang marami.

"Sino ba kasi ’yang Cari na ’yan at ako na ang papatay!" Paghahamon ni Addy. "Akin na location ng mga ’
yan!"

"Hayaan na natin sila Jiara tutal misyon naman nila ’to." Sabi naman ni Jamil.

"Kawawa naman ang mga bata.." Malungkot na sabi ni Jadzia.

"Till death do us apart ang peg! Oh diba, bongga!" Natutuwa pang sabi ni Emily.

"Mumshie, alam mo ba, chichika ko ’yan sayo!" Pag-cling ni Davi sa braso ni Emily at nagbulungan lang s
ila doon.

"Ang baby ko.." Malungkot na sabi ni Chiara at hinaplos ang pisngi ni Jiara na natutulog. "Jax, ikaw na ba
hala. May iba pa kong pasyente."

Tumango lang si Jax at umalis na si Chiara pagkatapos i-check si Zeph. "Wag kayo maingay, baka magis
ing si Jiara." Seryosong sabi niya habang nakaupo sa may sofa at nagbabasa ng dyaryo.

"Paano ang binti ni Cap?" Tanong ni Drago.

"Obsessed na obsessed ka sa binti ni Cap, eh ’no?! Puro ’yan bukambibig mo!" Pagkutya ni Caden.
"Okay lang ’yan, matagal pa naman ang nationals. Kaya pa ’yan." Sambit ni Aron.

"Ano ba kasing pinag gagagawa ni Cap! Masaya lang tayo kahapon, eh." Malungkot na sabi ni Seb. Nag
alala talaga sila at tumakbo nang malamang nasa hospital si Zephyr.

"Sus! Pakana siguro ’to ng Eagles!" Agad na paninisi ni Nixon. "Sisihin ang Eagles!"

"Siraulo! Nanahimik na nga ’yon, eh! Hahaha!" Pagtawa ni Collin. "Ikaw ba naman kaladkarin at bugbugin
ni Cap, eh, hindi ka matatakot?"

"Oy, gusto niyo bang sumali? Maglalaro kami ng Killer Killer!" Pag aaya ni Asher sa Aces.

"Uy, tara!" At iniwan na lang nila bigla si Zephyr.

"Grabe kayo kay Cap! Sige, dito na lang ako, magbabantay!" At bumalik sa inuupuan niya si Zach.

"Ako rin." Umupo na rin si Drei, Bry at Aron.

Ang iba ay nagpabilog sa may sahig at sa maliit na table sa sofa. Inalog alog naman ni Jude sa kamay an
g mga papel na bubunutin nila at nilapag sa lamesa. Nag unahan naman sila sa pagbunot.

"Ano ba ’yan, walang kwenta nabunot ko!" Reklamo agad ni Luke.

"Paano ba ’to nilalaro?" Nagtatakang tanong ni Drago.

"Okay.. Ako ang narrator! Matulog na ang lahat!" Sambit ni Asher.

"Ha?! Matutulog talaga?! Hindi pa ako inaantok!" Inosenteng sabi ni Caden.

"Bobo, marunong ka ba neto?! Basta dumukdok ka!" Binatukan ni Luke ang katabi at dumukdok na silang
lahat.

"Okay.. Gigising ang Killer!" Pag-narrate ni Asher. "Hello? Wala bang Killer?! Bat walang gumigising?!"

"Ha? Killer? Doktor ako, hindi ako ’yon!" Agad na tanggi ni Drago.

"Ano ba ’yan, ang bobo naman! Bat mo sinabi?!" Pang aaway ni Collin. "Magbantay ka na nga lang, bata
ka!"

"Ako ata ’yung Killer! Hehehe.. Nakatulog ako." Sabi ni Caden at napasapo sila sa noo nila.

"Yung totoo, marunong ba kayo?" Tanong ni Jinx at nagsitanguan ang iba. "Ang hindi marunong, manood
na lang muna! Ulitan na!"

Nag-ulitan sila ng bunot at nang mabasa, napangisi kaagad si Luke. "Oh game na!" Sambit ni Asher. "Mat
utulog ang lahat.."

Dumukmo silang lahat kaya pinagpatuloy ni Asher ang pagnanarrate. "Gigising ang Killer."

"OMG! OMG, GISING NA SIYA!!!" Napatingin silang lahat sa gawi ni Davi nang sumigaw ito.

"Gising na nga ang killer! Puahaha!" Malakas na tawa ni Asher. "ARAY KO!" Sigaw niya nang batukan siy
a ng malakas ni Jinx, muntik na matanggal ang ulo niya sa leeg.
"Jiara, okay ka na ba? Ano nararamdaman mo?" Nag aalalang tanong kaagad ni Jax ngunit hindi ito sum
agot. Ina-adjust pa nito ang paningin sa paligid.

"Nasan ako?" Tanong niya.

"WAAAAAAHH! AMNESIA?!?!" Sigaw ni Emily. "BAKLA, AMNESIA?!" Tanong niya kay Addy sabay ham
pas pa.

"Tanga, anong amnesia!" Pambabara ni Jamil. "Bebe ko, nasa hospital ka! Anong nararamdaman mo?"

"Tatawag ako ng doktor." Lumabas na si Ali at naiwan sila sa tabi ni Jiara. Mabilis na hinawakan. ni Jinx a
ng kamay ng kapatid at kinapa ang noo.

"Ano? May lagnat lang?" Pambabara ni Carrissa sa inaanak. "JOKE LANG BEBE KO! LAB LAB KA NI NI
NANG!"

"Sus! Wala lang ’yang pamasko sayo kaya ganyan!" Kantyaw ni Asher sa ina.

"I’m fine." Mahinang sabi ni Jiara at pumikit ulit na parang nanghihina. "Where’s Zeph?" Nakapikit na tano
ng niya at nagtinginan sila.

"Ahh, tulog." Safe na sagot ni Davi. "Tulog si Papa Zeph, hihi."

Nang umupo si Jiara ay nakita niya si Zephyr sa kabilang side ng kwarto na nasa kama. Napabuntong hin
inga siya at tinignan ang dextrose sa kamay. "Can someone remove this, please?" Inis na sabi niya.

"Hintayin mo ang nanay mo." Sagot naman ni Jax.

"Ano na?! Gising na siya?!" Nagmamadaling pag-pasok ni Chiara at agad agad chineck ang katawan ni Ji
ara. "Okay ka na, anak? Ano nararamdaman mo?"

"I’m fine. He is not." Turo niya kay Zephyr.

"Magiging okay din siya. Hinihintay lang namin siya magising." Pagpalubag loob ni Chiara sa anak. Ang A
ces ay nakatingin lamang at hindi alam ang sasabihin. Basta’t nasa tabi lang sila ni Zeph.

"GISING NA SI BABY BOSSING?!" Sigaw ni Aider pagkapasok na pagkapasok. "OHOY! WAKEY WAKE
Y NA NGA BEFORE YOU GO GO!"

"Pagkain!" Tinaas ni Tevin ang dalawang plastic ng prutas at nilapag sa may side table.

"Wag nga kayong maingay! Baka mainis siya lalo, eh!" Pagbawal ni Yuan.

"Ay talagang maiinis siya kapag mukhang ’yan ang nakita niya!" Turo ni Jeris sa mukha ng tropa.

"Aider, puntahan niyo ang Cari sa Prianda. Check niyo." Utos kaagad ni Jaxvien.

"KAKADATING LANG NAMIN SA ISANG UTOS TAPOS UTOS ULIT!" Reklamo ni Aider at nang tumayo
si Jaxvien ay agad siyang tumakbo papuntang pinto. "ANO BA, KILOS NAMAN OH! ANG TATAMAD NIY
O! GANYAN KO BA KAYO PINALAKI?! TARA NA!" Pagbawi niya.

"Balitaan niyo kami." Sabi ni Yuri. "Wag niyo lang ho galawin si Jillian dahil--"

"Dahil ako ang kakausap sa kanya." Pagputol ni Jiara. "Tito, make sure that bitch is alive."
"Language." Agad na sabi ni Chiara at sumimangot si Ji.

"Sige! Sisiguraduhin naming buhay siya para mapatay mo siya! Hehehehe!" Pagbibiro ni Aider bago siya
hinatak ng Kingstern paalis.

***

"Wake up.." Ngumiti ng malungkot si Jiara at hinawakan ang kamay ni Zeph. Nakaupo siya sa tabi nito ha
bang walang tao sa loob. Umuwi muna ang Aces para kumuha ng damit. Ang Gunner at ang iba ay kuma
kain sa labas bago umuwi. Sila Jinx ay pinauwi muna ni Chiara at si Chiara ay nag iikot ikot pa sa hospital
.

Hinalikan ni Jiara ang kamay ni Zeph na may dextrose. "Stay.. Stay, okay? I’ll wait for you to wake up as l
ong as you’re breathing."

Pinagmasdan lang niya si Zeph na walang malay sa kama at may oxygen mask, sunod ay tumingin siya s
a binti nito. "I’ll make sure you can play soccer again, don’t worry. I know you’re strong but I didn’t like the
way you pushed me away when we were in the middle of saving our own lives. I would never leave you lik
e that. When I love someone, I love with all my heart.. and my soul. I’m ready to die with you, don’t you kn
ow that?"

Pinunasan niya ang tumulong luha sa mata at yumuko sa may kama para isandal ang ulo. "I’ll sleep here.
By your side. I won’t leave you, ever."

***

"Sure ka bang kaya mo na?" Paninigurado ni Chiara habang nagtatali ng boots si Jiara. Nakabihis na ito
ng black jeans at black na sando. Naka-cap na din ito at parang kahina-hinalang may gagawin siya.

"Yes. Luke, take care of him." Pagbilin ni Jiara sa Aces na nagbabantay kay Zeph. Tumayo si Jiara at ina
yos ang cap. "I’m leaving."

Hinawakan ni Chiara ang balikat ni Jiara. "Easy-han mo lang." Ngumiti ito at ngumisi sa kanya si Jiara ba
go pumunta sa bintana at binuksan ito. "Bat dyan ka dadaan?"

"I’m too lazy to use the elevator. My car’s already there." Turo niya sa may daan sa baba. "Aces, cover yo
ur eyes." Pagbibiro nito bago tumalon sa may bintana.

"HALA!" Pagpapanic ni Seb at tumakbo para sumilip sa bintana. Nakita niyang sumakay na si Jiara sa iti
m na kotse na minamaneho ni Jinx at humarurot na ito paalis. "Astig, ah! Ma-try nga ’yon minsan! Mukha
ng ang dali, eh!"

"Oo, ang dali ma-hospital, tanga." Pambabara ni Aron.

HABANG nasa sasakyan ay hinahanda na ni Jiara ang sarili para pakalmahin bago harapin si Jillian. Bak
a hindi niya mapigilan ang sarili at hampasin niya ito ng baseball bat sa ulo. "Oh." Kinuha ni Jinx ang alco
hol sa gilid at binato sa kanya.

"Jinx, I won’t kill." Tanggi ni Jiara.

"Baka lang kailangan mo." Pagbibiro naman ng kapatid. "Kung ako sayo, ikukulong ko rin sa kwarto na u
maapoy nang maranasan niya din, eh. Tas daganan mo ng bakal ang binti. Puahaha!"

"That’s brutal." Napailing si Jiara. "Zephyr won’t like that."

"Sabagay." Nagkibit balikat na lang si Jinx at hininto na ang kotse sa tapat ng Prianda.

Agad bumaba si Jiara at naglakad papasok. Pagkapasok niya ay nakatayo lang sila Asher sa may gilid at
kung ano ano ang ginagawa. "Bossing!" Agad na sigaw ni Jude at kumaway.

Nakaupo na sa gitna si Jillian at nakatali ang kamay. Ang mga kasamahan ay sama-samang nakatali sa g
ilid at hindi makagalaw dahil nakabantay si Yuri sa kanila.

Kinuha ni Jiara ang baseball bat at naglakad palapit. Huminto siya sa tapat ni Jillian at nginitian ito. "So..
Hello, again."

Sinamaan siya nito ng tingin. "Patayin mo na ko kung papatayin mo ko."

"Without letting you suffer? Oh no, babe." Kumuha ng upuan si Jiara at umupo rin sa tapat ni Jill. "So.. Ho
w are you related to Zeph?"

"Kaklase ko sa dating school." Mabuting sagot naman ni Jill. Sa loob loob niya ay natatakot din talaga siy
a kahit wala pang ginagawa si Jiara. Sa mukha pa lang nito ay natatakot na talaga siya dahil kalmado.

"And you tried to kill him, am I right?"

"Hindi." Umiling si Jill. "Hindi ko alam na may gas pala sa kwarto na ’yon. Hindi ko kasalanan kung pilay si
ya o ano kaya di siya nakalabas."

"So you’re claiming that.. It wasn’t your fault?" Tumayo si Jiara at mahinang sinipa ang upuan pagilid. Na
nonood lang si Jinx habang ngumunguya ng bubble gum. "Answer me. Was it your fault?"

"Hindi."

"OHHH." Sabay sabay silang napatakip sa mga bibig nang umalingawngaw sa buong Prianda ang malak
as na sampal ni Jiara. Sa sobrang lakas ay tumaob siya sa sahig ngunit nakatali pa rin sa upuan.

Lumapit si Jiara at hinawakan ang buhok nito. "Stand up." Hinatak niya ang buhok nito patayo para maay
os ulit ang upuan. Nagbend ng konti si Jiara para magkatapat ang mukha nila. "So is it your fault now?"

Sinamaan siya ng tingin ni Jill at hindi sumagot.

"IS IT YOUR FAULT NOW?!" Malakas na ulit ni Jiara at napailing si Jinx habang napapatawa na lang.

"Sagutin mo na, teh. Kung ako sayo, ah! Natatakot na din ako, eh!" Kantyaw ni Asher.

"Hindi." Ulit pa ni Jill.

Napakagat sa labi si Jinx para pigilan ang ngisi nang nilagay na ni Jiara ang dila sa loob ng pisngi at ngu
miti ng sarkastiko. "Patay na." Bulong niya.

"AH!!!!" Sigaw ni Jill nang hampasin ni Jiara ang binti niya gamit ang baseball bat. "Ah.." Nangingiwing sa
bi nito.

"Free her." Utos ni Jiara at agad namang tumakbo si Jude para tanggalin ang tali nito. "Now, stand."

Tumayo si Jill kahit masakit ang binti at pagkatayong pagkatayo niya ay napaupo ulit siya nang sipain ni J
iara ang binti niya pabali. "No, I didn’t tell you to sit." Nagcross arms ito at hinintay na tumayo ulit si Jill.

"Mas malala ka pa kay Jairo!" Sigaw ni Jillian at agad napangisi si Jiara.

"I’ll take that as a compliment. Now, stand." Hinawakan niya ang braso nito at hinatak ito patayo. "I won’t
kill you.. I’ll just let you suffer because that’s worse."

"Mamatay na kayong lahat." Madiin na sabi ni Jill at sabay sabay na tumawa sila Yuri. "Anong nakakataw
a?!"

"Do you bleed?" Tanong ni Jiara at hindi ito sumagot. "Can I check?" Kinuha nito ang kutsilyo.

"Oy, oy." Pagbawal ni Jinx at napalingon sa kanya ang Ate. "Tama na ’yan."

"Oops." Ngumiti si Jiara at tinago ang kutsilyo. "Right. Zephyr won’t like it. Please get her out of my sight
before I shoot her."

"Yes, Boss!" Dinala na ito ni Yuri paakyat sa may kulungan.

Tinanggal naman ni Jiara ang gloves at umupo sa may table. "Any news about Zeph?"

"Teka." Nilabas ni Jinx ang cellphone niya at walang message dito. "Wala pa din, eh."

"He needs more time." Bulong na lang ni Jiara at nagpaalam na para bumalik sa hospital.

***

Pagkarating niya sa hospital ay nadatnan niya ang Aces sa may labas kaya agad siyang nagtaka. "Why a
re you guys outside?" Kunot-noong tanong nito.

"Si ex nasa loob, eh." Sagot ni Collin at ngumisi.

"Ex?" Tanong ni Jiara.

"Ex ni Cap! Hehehe, kalmahan natin, Pres, ah!" Agad na pang aasar ni Nixon.

"May pa-flowers pa nga si Mayora, eh!" Kantyaw din ni Bry,.

"Flaire?" Tanong ni Jiara para masigurado at nagtanguan sila. "Who the hell told her to be here?"

Agad siyang sumugod sa loob at sumandal sa may pinto pagkasara. Pinanood niya lang si Flaire na haw
akan ang kamay ni Zeph habang nakaupo sa tabi ng kama nito.

"Why are you here?" Tanong ni Jiara at agad napalingon sa kanya siu Flaire.

"Bawal ba bisitahin ang love ko?" Paghahamon naman nito.

"Hah." Napairap si Jiara. "Love? What the hell?"

"Why? Anong masama?" Tinaas ni Flaire ang kamay niya na hawak ang kamay ni Zephyr. "We’re plannin
g to get back together again."

"Good for you, then." Tumawa si Jiara saglit at sineryoso ang mukha. "Now let go of my boyfriend’s hand
or I’ll chop your hands off."

________________________________________________________________________________

Hi, sorry for being busy. I still got a lot of things to do like packing and stuff. I’m leaving PH in like 2 days s
o don’t expect anything until next week, I guess.

I’ll try my best.

ADVANCE MERRY CHRISTMAS TO ALL! Love you.

Chapter 28

Third Person’s POV

"Boyfriend?" Tanong ni Flaire at agad napatayo. Pinag-krus niya ang braso at tinignan ng seryoso si Jiara
. "I won’t belive you. We still talk like we’re lovers, didn’t he tell you that?"

"You’re sick." Umirap si Jiara habang nakasandal sa may pinto.

"I’ll show you." Kinuha ni Flaire ang phone at chineck ang messages. Binuksan niya ang texts nila ni Zeph
yr at pinakita kay Jiara. "Look."

Padabog itong kinuha ni Jiara at iniscroll ang messages.

Zeph: Kumain ka na ba?

Zeph: Bat di ka nagrereply?

Zeph: Hoy

Flaire: Sorry may inasikaso lang. Yes, kumain na ko.

Zeph: Buti naman. Kain na din ako.

Flaire: Eat well, love love.

Zeph: Oo hahaha

"The fuck is this?" Kumunot ang noo ni Jiara at agad binalik ang phone kay Flaire pagkatapos i-check kun
g number ba talaga iyun ni Zeph dahil parang sumikip ang dibdib niya at hindi na niya ito kayang basahin.
"You know what? Just get out."

"Did I hurt you?" Ngumiti ng malungkot si Flaire. "Sorry, he’s using you to get me jealous."

Kinuyom ni Jiara ang kamao at tinuro ulit ang pinto. Nakangiti namang humalik sa noo ni Zeph si Flaire b
ago ito kumaway paalis. Napaupo si Jiara sa kama ni Zephyr habang nakapikit pa din ito.

"You liar." Bulong ni Jiara at bumuntong hininga. "Wake up, now so I can ask you."

"Pres! Ano nangyari?" Pumasok si Caden kasama sila Luke na tumatawa tawa pa. Agad naman silang na
patigil sa itsura ni Jiara. "Oh, ano nangyare, Pres? Inaway ka ba?"

"Nagkakasama pa din ba si Flaire at Zephyr?" Deretsahang tanong ni Jiara at nagtinginan silang lahat na
parang nag uusap sa mata. "Just answer me."

"Si Cap at si ex?" Nagtatakang tanong ni Seb. "Hindi ko.. Teka, hindi ko naman napapansin, eh."

"Paminsan-minsan lang ay binibigyan siya ni School Beauty ng tubig after ng training pero di ko pa sila na
kikitang magkasama talaga, eh." Napakamot si Collin sa ulo niya.
"Ah!" Sigaw ni Drago at nagtinginan sila sa kanya. "One time nakita ko ata sila sabay maglakad paalis ng
school, eh."

"When?" Nasasaktang tanong ni Jiara at nagtinginan ulit sila.

"Baka naman dati pa ’yan, Drago, ah! Nung sila pa!" Pagtatanggol ni Nixon. "Ayusin mo, bata!"

"Di ko na alam, eh. Hehehe." Ngumiti lang si Drago at nagpeace sign. "Bakit ho ba, Pres? Selos ka po ka
y Flaire?"

"Nothing." Umiling lang si Jiara at kinuha ang bag. "Take care of him. I need a drink." Tumakbo ito palaba
s at nilabas ang phone. Desperada niyang tinawagan ng tinawagan sila Ali para may makausap siya dahil
hindi na niya kaya sarilihin lahat ng iniisip niya,.

{Teh, saan ba? Lika dito sa bahay namin at mag-iyakan tayo!} Agad na sagot ni Davi sa text. Nagmadali
naman si Jiara na sumakay sa kotse at nagdrive papunta kela Davi. Kadalasan kasi ay mag isa lang nam
an ito sa bahay dahil ang magulang ay nagtatrabaho.

Pagkapasok ni Jiara sa bahay nila Davi ay dumeretso ito sa may ref. "I need a drink."

"Namili na ako, boss!" Tinaas ni Ali ang mga plastic ng alak. "Spill! Spill!" Hinanda na rin niya ang speaker
at umupo sila sa may living room sa sahig.

"Sinaktan ka ba niya! Nako, masasabunot ko siya, ha!" Galit na sabi ni Davi habang binubuksan ang mga
bote. Nilapag niya ito sa may coffee table at umupo sa kabilang side.

Kinuha ni Jiara ang bote at uminom bago nagsalita. "I think he’s two-timing me." Agad silang natigilan at n
agkatinginan sa gulat. "He’s still.." Hindi na ito natuloy ni Jiara at bumuntong-hininga na lang.

"Bakit naman?" Kunot-noong tanong ni Ali.

"He’s still exchanging texts with Flaire.." Nakatulalang sabi ni Jiara at uminom ulit. "I didn’t know.. I’m stup
id."

"Sure ka ba dyan, te girl?" Tanong naman ni Davi. "Parang di naman niya gagawin ’yun, eh! Pero siyempr
e may mga tao talagang hindi mo inaasahan na ganun pala.. Pero sa akin, ah! Tingin ko di naman siya ga
nun talaga!"

"Malay mo maharot lang talaga ’yang Flaire na ’yan." Nakasimangot na sabi ni Ali. "Oh well, hindi natin m
alalaman ang totoo hanggat tulog siya."

"I saw it.." Mahinang sabi ni Jiara. "The texts. Kumain ka na ba.. Bat di ka nagrereply.. Kain na ko.. Balik k
a agad.. Text mo ko pag nakauwi ka na.. I couldn’t continue reading it anymore. My chest hurts."

"Seryoso?" Gulat na sabi ni Ali.

"Ay i-shot mo ’yan!" Nilapag pa ni Davi ang bote sa harapan ni Jiara. "Tapos umiyak ka! I-buhos mo lahat
hanggang sa kunwarian kang maging okay kahit saglit diba!"

"As much as I want to cry.. It won’t come out." Malungkot na sabi ni Jiara. "My dumb ass still loves him de
spite of everything. Is this what it feels like? Is this how you’re supposed to do it? Like, I’m still ready to lo
ok stupid just to be with him."

"Hay.. Ganyan talaga, Jiara. Pag mahal mo ’yung tao, walang mali, eh. Kahit magmukhang tanga, minsan
dun na lang kasi tayo sasaya. Pero hindi masama pakawalan ang pagmamahal. Hindi man madali pero
mangyayari din." Pagpayo ni Ali.

"Lagyan natin ’yan ng background music." Pinalitan ni Davi ang kanta sa "Para Lang Sayo". "Noo’y umibi
g na ako subalit nasaktan ang puso.. Parang ayoko ng umibig pang muliii!"

"Stop that!" Pagbawal naman ni Jiara at tumawa ang dalawa. "Ahh, I’m getting dizzy. This shit is strong."
Turo niya sa bote.

"Wag mo na ibahin ang topic. Umiyak ka na lang, te girl." Hinawakan ni Ali ang balikat ni Jiara at agad na
man itong yumuko kasabay ng pagtulo ng luha niya. "Ayan. Sige lang. Kaya mo ’yan."

"Damn, it hurts." Bulong ni Jiara habang pinupunasan ang luha. "It hurts a lot."

***

"MAAARIII BAAAA MUNA NATIN TONG PAG USAPAAAAN SA DAMI RAMI NA NG ATING PINAGDAA
NAAAAAANNN.. NGAYON MO PA BA MAIISIPANG ISUKO ANG LAHAAAAT.."

"Huy, okay pa ba ’yan?" Bulong ni Davi kay Ali habang pinapanood si Jiara mag karaoke sa may living ro
om nila. Kanina pa ito kanta ng kanta at hindi binibigay ang mic.

"Okay pa ’yan.. May mas ilalala pa nga ’yan, eh." Tumawa si Ali at sumigaw. "SIGE KANTA PA! WHOO,
KAYA MO ’YAN!"

"My throat hurts.." Humawak si Jiara sa lalamunan at ngumuso. "IKAW AT AKOOO AY ALA ALA NA LAN
G KUNG SUSUKO KA NAAAAAAHAAAAAAAAAA!"

"Oh next song na, next song na! Sayo ’yan ulit, diba!" Pag-cheer ni Davi. "SIGE PA ATE GIRL, ILABAS M
O NA LAHAT NG SENTI SIDE MO HANGGAT HINDI PA GISING SI ZEPHYR!"

"Don’t say his name!" Ganti ni Jiara. "Ayoko na marinig! Ayoko na! Ayoko na! Huhuhu!" Pag-iyak ulit nito.

"Hala jusko diosdado macapagal." Bulong ni Davi at napamasahe sa sentido.

"Mahal mo? Mahal mo?" Tumatawang kantyaw naman ni Ali.

"Oo naman!" Proud na sabi ni Jiara. "Mahal ko! Mahal ko! Pero iba mahal niya, eh.." At umiyak ulit ito.

"Masasampal ko talaga ’yang si Flaire, eh. Ngayon lang umiyak si Jiara ng ganyan, ah." Sambit ni Ali at ki
nuyom ang kamao. "Nako, pag nagising talaga ’yang si Zephyr, hihintayin ko muna gumaling!"

"Kalmahan mumshie, di pa naman natin sure!" Pagpapakalma ni Davi.

"SIGE NA PLEASE, WAG NANG MAINIS, BUMALIK KA NAAAA SAKINNNNN.. SORRY MAHAL, IKA’Y
NASAKTAN.." Pagsigaw ni Jiara sa mic. "HE SHOULD BE THE ONE SINGING THIS TO ME!" Galit na s
abi nito.

"Eh hindi raw ikaw ang gusto balikan." Pang aasar ni Ali at inilagan ang binatong unan ni Jiara.

"I’m tired." Nilapag ni Jiara ang microphone sa table at humiga sa sahig. Paikot ikot lang ito at naghahana
p ng kumportableng pwesto.

"Ano ginagawa mo dyan?" Pinilit itayo ni Davi si Ji pero ayaw nito magpatinag.
"I’m going to sleep here! Don’t touch me!" Sambit nito.

"Hala ka, madumi dyan! Doon ka sa--"

"Sa hospital bed ni Zephyr." Tumayo si Jiara at naglakad palabas pero agad Siyang hinatak ni Ali pabalik.

"Gaga, wag ka magdrive ng sabog! Pahamak lang ’yan. Dito ka na matulog tas puntahan mo siya bukas!"
Pagkukumbinsi ni Ali.

"Okay! I’m out." Humiga sa sahig si Jiara at doon pumikit. "Good night everyone except Flaire."

***

"Nasa hospital raw ang bata natin, ah." Tumatawang sabi ng isang pulis habang naglalapag ng baraha.

"Antagal naman niya mabura sa mundo, oh." Umiling ang isa. "Hindi ako mapakali hanggat buhay ’yang s
i Shin, eh."

"Paano ka nga ba mapapakali eh ang laki ng kasalanan natin don? Hahaha!"

"Patulugin niyo na ’yon." Sambit ng lalaking kakapasok lang habang nagyoyosi. "Kesa unahan pa tayo ila
glag."

"Oh sinong pasok?"

Nagtawanan sila. "Alas! Panalo na."

***

"Pre, may doktor." Pag-gising ni Aron kay Luke na natutulog sa may tabi ni Zephyr. Agad itong umalis sa
pagkakadukmo at tumingin sa pinto.

"Gantong oras?" Nagtatakang tanong ni Luke.

"Iche-check daw." Nagkibit-balikat si Aron. "Sabi, kapalit raw siya ng Nanay ni Jiara dahil day-off, eh."

"Anong iche-check?" Tumayo si Luke at tinignan ang doktor na pumasok. May tulak tulak itong metal na
may mga gamot at injection. Naka-facemask din ito na pang doktor. "Seryoso ba?"

"Siguro." Sagot ni Aron.

Lumapit ang doktor para i-check ang dextrose na naka-kabit kay Zephyr. Sunod ay binuksan nito ang pla
stic ng injection at nilabas ang maliit na bote.

"Bat may ganyan?" Tanong ni Luke.

"Iinject ko lang po ang gamot." Sagot ng doktor na nakagloves at lumapit sa may dextrose.

"Teka, teka." Hinawakan ni Luke ang kamay nito bago pa nito magalaw ang dextrose. "Pahingi muna ng I.
D."

"Sir, doktor ho ako." Sagot nito. "Inutusan lang rin ako ni Ma’am Chi."

Tinanggal nito ang hawak sa kamay niya at inayos ulit ang injection. Humawak muna ito sa pulsuhan ni Z
ephyr para tignan ang tibok nito.
"Inject ko na ho, Sir." Pagpapaalam nito.

Pero agad napatigil nang may humawak sa kamay niyang nakahawak sa pulsuhan ni Zephyr. "Tantanan
mo ko, Ramon." Bulong nito habang nakapikit.

"CAP! CAP!" Agad tumakbo si Aron sa gilid nito.

Kinuha ni Zephyr ang injection at sinaksak sa balikat nito. "Lumayas ka sa harapan ko." Mahinang sabi nit
o habang nakaupo sa may kama.

Agad hinatak ni Luke ang lalaki at pinalipit ang dalawang kamay patalikod. "Sino to, Cap?!"

"Isang tarantado." Umiling si Zephyr at napahawak sa ulo niya kasabay ng pagtanggal ng oxygen mask. "
Hawakan mo lang.."

"Tatawag ako ng doktor!" Tumakbo palabas si Aron at humiga naman ulit si Zephyr na hindi pa makaget-
over sa pag gising niya.

"Gising na siya?!" Bungad ni Chiara na nagmamadaling pumasok at napatingin sa lalaking nakasubsob s

a pader na hawak ni Luke. "Sino ’yan?"

"Yun na nga ho, eh." Sagot ni Luke.

Agad tinawagan ni Chiara si Jaxvien bago puntahan si Zeph. Chineck nito ang vitals niya at umupo sa tab
i nito. "Ano nararamdaman mo?"

"Nahihilo ho.." Sagot ni Zephyr. "Biglang gising, eh."

"Magpahinga ka muna." Inayos nito ang higaan at tumingin kay Jaxvien na kakapasok lang ng pinto. "Bilis
mo, ah."

"Nasa baba lang ako." Sambit nito at lumapit sa lalaki. "Sino ’to?" Hinarap niya ang lalaki at tinignan ng m
aigi ang mukha.

"Sinubukan niya patulugin si Zeph." Sambit ni Chiara habang tinitignan ang maliit na bote. "Cari ba ’yan?"

"Walang tattoo." Kinapkapan siya ni Jaxvien at kinuha ang wallet. "Pulis ka?" Nagtatakang tanong nito.

"Kamahalan!" Sigaw nito.

"Kamahalan? Ulol. Kulong." Umiling si Jaxvien at hinatak ito sa kwelyo palabas.

"Whoa, naguguluhan ako!" Napahawak si Luke sa ulo. "Bat ho niya papatayin si Cap?!"

"Delikado na ho ba ang buhay niya?!" Pagsunod ni Aron.

"Manahimik na lang kayo.." Bulong ni Zephyr habang sinusubukan matulog ulit.

"Matutulog ka nanaman, Cap?! Tagal mo nang tulog, ay!" Pang-aasar ni Luke.

"Si Jiara?" Tanong nito.

"Ay, umalis, Cap! Sabi niya I need a drink daw! Baka shumoshot! Yapits!" Sagot ni Aron.
"Ha? Bakit daw?" Naguguluhang tanong ni Zeph.

"Mukhang nag away sila ni Flaire, Cap, eh. Tanong ng tanong tungkol sa inyo edi ayun nga, hindi namin
malaman kung ano isasagot tuloy!" Pagkekwento ni Luke.

"Pumunta dito si Flaire?" Tanong naman ni Zeph. "Bakit?"

"Aba malay namin, Cap!" Sagot ni Aron.

"Kausapin mo si Jiara." Sambit ni Chiara bago lumabas.

Napahiga naman si Zephyr dahil hindi pa siya masyadong malakas. "Bukas na lang siguro. Good night!"

***

"What the hell, my head hurts so bad." Reklamo ni Jiara habang nakahawak sa ulo at kumakain ng soup.

"Eh gaga ka, eh!" Sagot ni Davi. "Inom inom ka pa, ha! At maligo ka na nga bago mo puntahan si Zephyr!
"

"I don’t think I can face him." Sambit ni Jiara. "Well, tulog naman siya diba!"

"Gising na daw, ah?" Pagbabalita ni Ali at agad nanlaki ang mata ni Ji. "JIARA! ANAK NG!" Sigaw niya na
ng natapon ang soup sa kutsara nito.

"Oops, sorry but wait.. Are you serious?!" Lumakas ang kabog ng dibdib ni Jiara. Parang nakalimutan na
niya lahat ng pinag usapan nila ni Flaire. "I need to go!"

â?"Hep! Maupo ka muna! Maupo ka!" Pagbawal ni Ali. "Maligo ka muna, okay?! Amoy alak ka pa!"

"Fine, fine!" Mabilis na inubos ni Jiara ang soup at tumakbo papuntang banyo. Nagmadali itong maligo at
magbihis at tumakbo ulit pababa. "Can I go now?!"

"Excited? Baka nakakalimutan mo, ah!" Sambit ni Davi.

"Yes, I’ll talk to him. I just want to make sure he’s safe. Bye!" Kinuha ni Jiara ang susi at tumakbo papunta
ng kotse. May damit siya kela Davi dahil lagi siyang nakatambay doon.

Pagdating niya sa hospital ay agad siyang pumasok sa hospital room ni Zeph ngunit napahinto din nang
makitang nasa tabi niya si Flaire.

Nawala ang ngiti sa labi ni Jiara at nakatingin lang sa dalawa. Naalala niya nanaman ang kasalanan nito.

"Bossing Pres!" Masayang bati ni Zephyr at kumaway sa kanya.

"Look who’s here." Ngumisi si Flaire at tumayo. "Are you here to visit your so-called boyfriend?"

"Ha?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

"Oh, so you’re here to visit your ’love’?" Ganti ni Jiara at lumapit. "Can we talk, Zeph? Leave us alone, Fla
ire."

"Bakit? Ano meron?" Naguguluhan pa rin si Zeph at walang magets.

"Zephyr, don’t act dumb and just say it." Inis na sabi ni Jiara.
"Yung ano ba?" Tanong ulit ni Zeph.

"You’re still exchanging texts with each other." Deretsang sabi ni Jiara at kumunot ang noo ni Zeph.

Ngunit, napatango-tango din. "Oo." Sagot niya. "Eh ano?"

"Eh ano?!" Napatawa ng sarkastiko si Jiara. "Eh you’re flirting with the both of us all this time."

Kumunot ang noo ni Zephyr at tinignan si Flaire bago binalik ang tingin kay Jiara.

"Sorry, love." Sambit ni Flaire.

"Flaire, iwan mo muna kami." Seryosong sabi ni Zeph at aalis na sana ito ngunit pinigilan siya ni Jiara.

"No, I’m leaving." Pagpigil nito sa luha niya. "Have fun and congratulations for making me dumb."

"Jiara!" Sigaw ni Zeph ngunit tumakbo na ito paalis. Napatingin naman si Flaire sa kanya ng inosente. "An
o ’yon?"

"What?" Tanong ni Flaire. "I don’t really know. Bumisita lang ako dito and told her facts tapos nagselos na
siguro siya."

"Ano bang sinabi mo?" Nagtatakang tanong ni Zephyr. Kanina pa rin siya naguguluhan.

"I showed her our texts." Nagkibit-balikat si Flaire.

"Eh bat siya nagalit?" Tanong ulit ni Zeph. "Pinapasakit mo ulo ko, eh."

"I don’t even know. I just showed her our texts, ha and she became like that." Sagot ni Flaire. "Anyways, I’
m leaving! Take care of yourself." Kinuha na nito ang bag at umalis.

Napamasahe sa sentido niya si Zephyr at tinignan ang phone para basahin ulit ang mga texts.

Flaire: Hey, good morning.

Zeph: Kumain ka na ba?

Zeph: Ay shit wrong send. Sorry. Kala ko si Ji.

Zeph: Oo nga pala, napasa mo na yung project sa Sci?

Zeph: Bat di ka nagrereply?

Zeph: Hoy

Flaire: Sorry may inasikaso lang. Yes, kumain na ko.

Zeph: Wrong send nga.

Flaire: I mean, napasa ko na.

Zeph: Buti naman. Kain na din ako.

Flaire: Eat well, love love.

Zeph: Lol.

Flaire: Lol ka din. Kumain ka na lang.

Zeph: Oo hahaha.

Zeph: Pinapatawag daw ni Maam ’yung group natin. Sino aattend?

Flaire: Wait lang, nasa labas pa ko hehe.

Zeph: Sige balik ka agad.

Zeph: Text ka pag nakauwi ka na.

Zeph: Para alam ko kung aattend pa ko.

Flaire: Yes po. :))))

"Ano meron?" Tanong ni Zeph at napabuntong hininga na lang.

***

â?"He admitted it." Bumuntong hininga si Jiara habang nakaupo sa bench sa labas ng hospital kasama si
Ali.

"Eh gago pala siya, eh!" Tumayo ito para sumugod pero hinatak rin siya pabalik ni Jiara. "Hayop siya!"

"He’s not fully-healed yet. Spare him." Pagtatanggol nito.

"Umalis na si haliparot! Kausapin mo na ng kayo lang!" â¤Pagtulak ni Ali.

"I don’t think I’m ready to get hurt, Ali."

"Kayanin mo! Para matapos na agad! Go go go!"

Tumayo si Jiara at naglakad na ulit papasok. Bumuntong hininga siya bago kumatok at pumasok sa kwart
o ni Zephyr. Nakaupo lang ito at nagrurubik’s cube.

"I left something." Pagpapalusot ni Jiara at may kinalikot sa drawer para humanap ng naiwan.

"Ji." Tawag ni Zephyr ngunit hindi siya nito pinansin. "Huy."

"Huy, bat di ka nagrereply? Yun din ba sasabihin mo?" Pagsusungit ni Jiara at kumunot ang noo ni Zephy
r.

"Bat ka ba nagagalit?" Tanong nito.

"Wow!" Humarap sa kanya si Jiara. "Bat ako.. Bat ako nagagalit?! Are you serious?!"

"Naguguluhan ako.." Mahinang sabi ni Zeph.

"Okay. Siya ang main chick, ako ang side chick. Okay ka na or hindi mo pa rin gets?" Pagpamewang ni Ji
ara. Nagagalit siya at parang mas nangingibabaw ang galit kesa sa sakit.
â?"Anong chick chick?" Tanong ni Zephyr. "Ikaw lang naman?"

"Hah.." Napahawak sa ulo niya si Jiara. "Let’s stop fooling each other, Zephyr. I’m tired of this."

â?

"Hindi ko kasi magets, eh.." Ngumuso si Zephyr at parang kinawawa ang mukha. "Ano meron sa text? W
ala naman akong sinabing masama?"

"Ugh!" Napasabunot si Jiara sa buhok. "Let’s break up."

At mas lalong naguluhan si Zephyr. "Break agad?! Hindi pa nga ta--" At napatigil ito. "Ah! Nag I love you k
a sakin! Puahahaha!"

"And you really had the guts to laugh?" Mas lalong nag init ang dugo ni Jiara. "Nothing’s funny, Zeph. I’m
tired of your games."

"I love you." Agad napatigil si Jiara sa sinabi nito. Parang biglang nanlambot ang puso niya at nawala lah
at ng inis. "Mahal kita, Jiara. Wag mo ako i-break please?" Pagmamakaawa ni Zeph.

"H-how.." Napahawak sa puso si Jiara at huminga ng malalim. "How can I not?"

"Ikaw lang mahal ko. At mamahalin ko. At ang magiging nanay ng mga anak ko. At ang kasama ko sa pa
gtanda. At ang tanging babaeng sasabihan ko nito." Ngumiti ito. "I love you."

â?

â?"You.. You’re really making it hard for me." Napahawak si Jiara sa dibdib niya. "Can I check your phone
?"

Agad inabot ni Zephyr ang phone at pinanood si Jiara na magscroll. "Shit." Napasapo sa noo niya si Jiara
. "That bitch." Kinuyom nito ang kamao niya.

"Ha? Bakit?!" Sigaw ni Zephyr sa pagpapanic dahil agad nilabas ni Jiara ang baril niya. "Saan ka pupunta
?! Hoy!"

"I’m going to shoot someone." Sambit nito at tumakbo paalis.

________________________________________________________________________________

Belated Merry Christmas and Advance Happy New Year. I’m not in a good condition right now, sorry.

Chapter 29

Third Person’s POV

"How dare you fool me!" Inis na bulong ni Jiara sa sarili habang hawak pa rin ang baril at naglalakad papa
sok ng Zedvage. Umaasa na lang siya na nandito si Flaire dahil training session nito dapat ngayon.

Nang makita niya itong tumatawa tawa pa kausap ang iba pang kababaihan habang umiinom sila ng wine
ay mas lalong nag init ang ulo niya. Agad siyang lumapit at tinapat ang baril sa gilid ng ulo nito. Agad nan
laki ang mata ng mga kausap niya.

"What the hell, Jiara?" Agad na bigkas ni Flaire nang lumingon. Hindi na siya nakapagsalita nang kwelyuh
an siya nito patayo kaya nanlaki ang mata niya. "What is wrong with you?!"
"Do you want me to shoot you?" Seryosong bulong ni Jiara.

"Ano ba, get off me!" Tinanggal ni Flaire ang hawak sa kanya nito at tinabig ang baril pagilid. Hinayaan na
man ito ni Ji at tinignan lang siya ng masama. "What do you want?"

"I want you to stay the fuck away from my boyfriend, you dirty bitch." Malakas na sabi ni Jiara kaya nagtin
ginan na ang mga tao sa kanila at nagbulungan. Agad namang naconscious si Flaire sa pinagsasasabi n
g mga tao.

"He was never yours." Ganti nito.

"I’m not a fan of owning other people but if he isn’t mine, he is also not yours. He is his. For himself, only."
Pinagkrus nito ang dalawang braso at tinaasan siya ng kilay.

"I love him, Jiara. What we had.. was--"

"Was a pure DARE, Flaire." Pambabara nito. Mas lalong lumakas ang bulungan ng mga nanonood sa ka
nila. "He doesn’t love you. HE DIDN’T love you in any way possible. Wake the fuck up."

"Wow, you’re harsh." Napailing na lang si Flaire at tumawa ng sarkastiko. "He is still my ex. I have all the r
ight to--"

"To vanish from his life since you’re an EX already. EX." Pag emphasize ni Ji. "In fact, you’re not even a r
eal one. He did it for games. And please, this is the last time I’m going to force you back into your own se
nses, wake up. He loves me." Pinulot ni Jiara ang baril at nagsigawan ang mga tao nang pinaputok niya it
o sa sahig at nilapag ulit sa lamesa pagkatapos.

***

"Are you sure you’re fine?" Paninigurado ulit ni Jiara habang nakasaklay si Zeph at iika ikang naglalakad
papasok sa school.

"Pang ilang beses mo na tinanong ’yan, Bossing Pres?" Natatawang sambit nito. Kanina pa kasi paulit ulit
si Jiara at alalang alala.

"Hey hey hey! Stop that!" Turo niya sa nagiiskateboard sa hallway. "Hey! 2 meters! Stay away from him, y
ou might hurt him!" Pagharang niya sa studyanteng dumaan na muntik na mabunggo si Zephyr.

Napapailing na lang si Zeph dito sa pagiging overprotective nito sa kanya. "Ano ka ba, bodyguard ba trab
aho mo?" Tanong niya kay Jiara at sumimangot ito.

"I’m keeping you safe, that’s my job!" Pagsagot naman ni Jiara. "Kung pwede lang kitang buhatin, binuhat
na kita, eh!"

"Shet, baliw." Bulong ni Zeph sa sarili. Parang noon, siya lang ang baliw kay Jiara ngayon parang pareha
s na sila at mas malala pa si Ji. "Dito na room ko, balik ka na sa inyo." Sambit niya pagkahinto sa tapat n
g classroom.

"Bawal ba talaga ako mag sit in?" Pagsimangot ni Jiara.

"Ba-wal." Pagdiin naman ni Zeph. Baka mamaya magsawa si Ji sa mukha niya kung lagi silang magkasa
ma at ayaw naman niya mangyari ’yon, eh. "Sige na balik ka na. Ingat ka, ah! Papakasal pa tayo!"

"Bye bye!" Kumaway si Ji at tumakbo na paalis.

Pumasok na si Zeph at umupo sa upuan niya. Puro kadaldalan lang nila Nixon ang narinig niya at hindi a
ng lecture ng guro sa harapan. Mas malakas pa kasi ang boses ng mga ’to at mas interesting naman ang
sinasabi.

"Mr. Adler and friends! Wala ba kayong balak makinig sa lecture?" Pagkuha ng guro ng atensyon nila.

"Cap, simula ngayon, hindi na tayo friends!" Sambit naman kaagad ni Nixon. "I would like to be excluded f
rom that narrative!"

"Makakalusot ka ngayon, Mr. Adler, dahil injured ka. Tumahimik na kayo dyan at magsulat."

Nagmake face lang si Zephyr pagkatalikod ng guro at nagsulat ng kung ano ano sa notebook. Kung wala
lang siyang pangarap sa buhay ay hindi na talaga siya papasok pa para mag aral, eh.

"Hindi ba niya narinig ang bell?" Bulong ni Luke dahil nagsusulat pa rin ang guro. "Cap, overtime. Sabiha
n mo na."

"Eh bat ako?!" Reklamo naman ni Zeph.

"Ikaw ’yung President ng klase, eh!" Sambit ni Seb. "Sige na, Cap! Kami bahala pag nagalit!"

"Kayo bahala pero ako ang mawawala?!" Bulong rin ni Zeph.

"Sige ka, hindi tayo makaka-kain! Hindi kayo magkikita ni Bossing Pres!" Pag suhol ni Caden.

"Ma’am, time na po!" Agad na pagtaas ng kamay ni Zeph. Patagong nagtawanan ang mga kaklase niya a
t napalingon sa kanya ang guro.

"Pinapaalis mo na ba ako, Mr. Adler? Kung ayaw mo sa klase ko ay umalis ka na dito!" Galit na sabi nito.

"Eh time na po, eh.." Ngumuso si Zephyr at tinignan sila Seb. "Ano na? Akala ko kayo bahala pag nagalit
?!"

"Ma’am, time na po kasi talaga, eh." Pag gatong ni Luke. "Nag aalala lang rin ho kami sa health niyo at ba
ka hindi rin kayo makapag recess kakaturo. Pahinga pahinga din."

Padabog na nagligpit ng gamit ang guro at umalis. "Gooooooooodddbbbye, Maam!" Mapang-asar na bati
pa nila Seb. "Ano sayo, Cap? Lalabas ka pa ba?"

"Oo sana kaso.." Turo ni Zeph sa pinto at nagtinginan sila dito. "Hi, bebe ko!" Bati niya kay Jiara.

"Here’s your food." Dere-deretso itong pumasok at naglapag ng plato at tubig sa desk ni Zephyr.

"Ops, may delivery pala, eh. Sibat na kami, Cap!" Pang aasar ni Caden at umalis na ang Aces patungong
cafeteria.

"How’s your class?" Pagchika naman kaagad ni Ji. "May sumakit ba sayo? Nahilo ka ba? Hindi bumilis pa
ghinga mo?"

"Okay lang ho ako, doc." Pang aasar ni Zeph. "Wag ka na mag isip ng kung ano ano. Tatawagan naman
kita pag di ako okay, eh."

"Buti naman." Tumango si Jiara at pinanood lang kumain si Zeph.

***

"So apparently, hindi lang Cari ang kalaban but Zephyr has something to do with the police?" Nagtatakan
g tanong ni Jiara habang nakatingin kay Ramon na nahuli sa hospital.

"Alam mo ba kung bakit?" Tanong ni Jax at umiling si Jiara. "Baka bigyan tayo neto ng idea." Nilapag ni J
axvien ang papel na kinuha niya sa billboard ng Trinidad.

"What is this?" Kinuha ito ni Jiara at binasa. Isa itong black and white na litrato ng lalaking duguan at nak
ahiga sa sahig at may nakalagay na headline ’DRUGS o BUHAY?’ "This is horrible."

"Ang mga pulis ng Trinidad ang gumagawa ng ganyang fliers at dinidikit sa billboard para takutin ang mga
tao. Baka may alam si Zephyr tungkol dyan." Sumandal si Jax at nag isip.

"Who’s this?" Curious na tanong ni Jiara sa lalaking duguan sa picture at nagkibit balikat lang si Jax. "I ca
n’t see his face.. I think I want to dig on this one."

"Pwede mong subukan pero ingat ka at baka may masaktan ka." Pagpayo ni Jax at ngumiti ng tipid. "Una
na ko."

Kumunot ang noo ni Jiara at pinanood ang ama umalis. "I think he knows something." Bulong ni Jiara ngu
nit napailing din. "Lagi naman."

***

"Wala kaming alam, Jairo! Maawa ka naman!"

Tumaas ang kilay ni Zeph habang nakasandal sa may cabinet at nakapamulsa. Nakafacemask ito at bihir
ang makita ang mukha sa dilim sa loob ng kwarto. Nakaluhod ang dalawang pulis sa harapan niya matap
os niyang hampasin ang mga tuhod nito. "Sa tingin niyo mapapatahimik niyo ko pag pinatay niyo ko?" Ta
nong niya.

"Hindi nga namin alam! Plano ’yon ni Ramon! Siya lang!" Pagpapalusot pa ng isa.

"Pwes, eto sabihin niyo sa mga tarantado niyong mga kasamahan.." Lumapit ito at sinabunutan ang isa.
Pinilit niya itong patingalain kahit duguan na ang ulo. "Hinding hindi niyo ko mapapatigil. Dadating at dada
ting ang panahon na lahat kayo, nakaukit na ang pangalan sa lapida."

Binitawan niya ang dalawa at naglakad na paalis. Nang makalayo na siya ng konti sa bahay sa loob ng A
dchorum ay agad siyang napaupo sa gutter. "Aray ko! Yung binti ko! Hayop! Hayop! Huhuhu." Minasahe
niya ang binti niyang pilay na pinilit niyang ilakad kanina pa para magmukhang okay lang siya. "Bwisit na
mga pulis na ’yon!"

Tumayo na ulit siya at paika-ikang naglakad paalis. Pumasok siya sa malapit na convenience store para k
umain saglit dahil gutom na din siya.

"AAAHH! HOLDAPPER!!!" Agad na sigaw ng babae sa cashier pagkapasok niya at agad nanlaki ang mat
a niya.

"Ha?! T-teka!" Nagpanic na rin si Zephyr kasabay ng pagpapanic ng mga tao sa loob ng store.

"AAAAAH TULONG!" Sigaw pa ulit ng babae.

Agad tinanggal ni Zeph ang facemask at ang cap. "Kalma! Kalma!" Pagpapanic pa rin nito.
"AAAAAAH POGI!" Sigaw ulit nito at nagtinginan ang mga tao. "Sensya na po, sir, hehe. Tuloy po kayo."

"Waa, pogi nga." Bulong ng isa habang sinusundan nila si Zeph na nagtitingin ng iinumin.

"Apple juice!" Masayang sambit ni Zephyr at kinuha ang juice. Nang maglakad siya papuntang counter ay
agad ulit sumigaw ang babae.

"Akin na lahat ng pera!" Sambit ng lalaki at may nakatapat na kutsilyo rito.

"AAAAAHHH TOTOONG HOLDAPPER!!!" Sigaw ng babae at napatawa si Zephyr. "E-eto na po! Wait, hu
huhu." Binuksan nito ang cashier.

Lumapit si Zeph at nilapag ang juice sa counter. "Eto muna." Sambit niya.

"Pre, hindi mo ba nakikita ang nangyayare ngayon?" Tanong ng lalaki sa kanya.

"Nakikita." Sagot niya naman.

"Umalis ka na lang."

Inis na kinuha ni Zeph ang juice at hinampas sa ulo ng lalaki. "Ang bastos mo, ah. Bat di ikaw umalis?"

"Wag mo ko hawakan!" Tinapat nito sa kanya ang patalim at napairap siya.

"Anong wag hawakan?!" Hinampas niya ulit ito ng bote sa ulo. "Bangasan kita dyan. Lumayas ka nga rito!
"

Agad siyang gumilid nang umatake ito bigla. Hinawakan niya ang pulsuhan nito at pinisil. Nang mabitawa
n ang patalim ay kinuha niya ang isa pang kamay at binaliktad ang katawan para isubsob sa counter. "Yu
ng apple juice ko, miss." Pagpapaalala ni Zeph.

"A-ah.. Eto na po, Sir.. 49 pesos po, Sir." Nauutal na sambit ng babae.

Naglapag ng 50 si Zephyr at kinuha ang juice. "Salamat. Ahh.. May pangtali ka ba dyan?" Tanong na rin
niya at nagabot ang babae ng pantali ng box. "Salamat ulit." Tinali nito ang kamay ng lalaki at inupo ito sa
gilid. "Dyan ka lang, ha."

"Sir, sir! Ano po pangalan niyo!" Paghabol ng babae sa counter. "Pede mahingi number niyo!"

"Nananapak girlfriend ko, eh." Ngumiti lang si Zeph at lumabas na para umuwi.

"Ang pogi mo! I love you!" Sigaw ng isang customer.

Hindi na niya ito pinansin at iika ika pa ring naglakad paalis. "Ano ba naman ’tong buhay na ’to!" Reklamo
niya sa sarili. "Ang bait kong tao!"

***

"Andito na ko!" Bati ni Zeph pagkarating sa headquarters. "Ano meron?" Tanong niya dahil nakapaikot sil
a Asher at mukhang naguusap usap sa misyon.

"Ahh.. Gusto ni Boss malaman storya nito, eh!" Turo ni Jude sa papel.

"Ano ba ’yan?" Lumapit si Zeph at kinuha ang papel. Agad humigpit ang hawak niya rito at napatulala.
"Huy, okay ka lang?" Tanong ni Jinx.

Napakurap si Zephyr at bumigat ang paghinga. "B-bakit.. Bakit daw?" Mahinang tanong niya at hindi mak
atingin.

"Ewan din namin, eh!" Sagot ni Yuri. "Baka curious lang siya."

Binitawan ni Zeph ang papel at napalunok para humanap ng boses. Hindi siya nakapagsalita saglit dahil
parang kinain ng hangin ang kaluluwa niya. "Dahil lang sa.. curious siya? Dahil lang dun?"

"Zeph? Are you okay?" Tanong ni Jiara na kakalabas lang sa kusina. "You look pale."

"Okay lang." Ngumiti si Zephyr at pumasok na sa kwarto. Pagkapasok niya ay agad siyang napaupo sa s
ahig at sumandal sa likod ng pinto habang mabigat ang paghinga. "Ang sakit pa din kasi talaga.." Bulong
nito sa sarili.

***

"Aren’t you going to school today?" Tanong ni Jiara pagkapasok sa kwarto ni Zephyr kinabukasan. Nakat
aklob pa kasi ito ng kumot at mukhang walang balak pumasok.

"Pass." Maikling sagot ni Zeph.

"Why?" Lumapit si Jiara. "May masakit ba sayo?"

Ngunit tumalikod lang sa kanya si Zeph. Ayaw nito magpakita. O ayaw lang niya muna makita si Jiara. "Iw
an mo na muna ako."

"Is there something wrong?" Pag aalala ni Ji.

"Oo, eh." Yun na lang ang sinabi ni Zephyr at umalis na si Jiara pagkatapos iwan ang gamot sa gilid. Nan
g maka alis ito ay agad siyang umupo sa kama at napabuntong hininga. "Ah! Ewan ko!"

Tumayo siya at naglakad pabalik balik sa kwarto. Uupo, tatayo, maglalakad at uupo ulit. Hindi niya alam k
ung anong gagawin niya at nagui-guilty siya kasi sinungitan niya si Jiara. "Pano ko ba sasabihin na wag n
a ’yun ituloy?!" Napasabunot siya sa buhok niya. "Pano pag tinanong niya kung bakit?"

"Hey, Zeph, I’m--" Agad napatigil si Jiara sa pinto at napatigil rin si Zeph sa pagsabunot sa sarili. Nagkatin
ginan silang dalawa. "What are you doing?"

"Ah.. Ewan." Nagpamulsa na lang si Zeph at umubo kunwari. "Aalis ka na ba?"

"Yes.. Don’t forget to drink your meds." Pagpapaalala nito. "There’s leftover food in the kitchen. If you don
’t want that, just order something. Take care."

"Wait!" Pagpigil ni Zephyr nang isasara na sana nito ang pinto. "Sorry.."

"Why?" Nagtatakang tanong naman ni Ji.

"Sinungitan kita.." Hindi na kinaya ni Zephyr ang guilt. "At.."

"At?"

"Love you." Paubong sabi ni Zephyr at kumunot ang noo ni Jiara.

"What?" Tanong niya ulit.

"Ingat ka, sabi ko." Nahihiyang ulit naman ni Zeph.

Ngumiti lang sa kanya si Jiara. "Love you too." At umalis na ito.

"Whoo! Whoo! Whoo!" Napahawak siya sa dibdib niya at humiga sa kama. "Grabe, parang nakalimutan k
o na lahat ng paghihirap ko sa buhay. Life is good. God is good. My acne has cleared."

***

"Pag may tanga.. May kasunod na tanga!" Pagtuturo ni Asher.

"Si Aider ’yung isa kaya sumunod ka." Pambabara ni Jeris.

"Ay ang kapal! Akala mo nama’y naligo na siya!" Ganti ni Aider. "Hoy, hindi mo ba alam ako ang top 1 nu
ng elementary!"

"Top 1 sa kalokohan?" Tanong ni Yuan.

"Top 1 sa lahat!"

"Eh pano, home school ka, hmp." Pambabara ni Asher.

"Aba sino nagsabe?!" Sigaw ni Aider. "Sa sobrang yaman ko, ’yung bahay namin ginawa kong paaralan!"

"Ah ganon?" Walang interes na sabi ni Tevin. "Ilan studyante?"

"Edi wala!" Mayabang na sagot ni Aider. "Ginawa ko lang namang paaralan, eh! Sinong nagsabing bubuk
san ko!"

"Simula ngayon, wala na akong tatay!" Sambit naman ni Asher.

"Penge pagkain!" Malakas na sigaw ni Zephyr pagkapasok at nagtinginan sila sa kanya. "Oo, di ako pum
asok!"

"Hindi ka pumasok?!" Sambit ni Jeris.

"Bobo talaga, kakasabi lang! Linis linis din kasi ng tenga after maligo." Pambabara naman kaagad ni Aide
r.

"Eh bat nandito ’yan?!" Turo nito kay Asher. "Hindi ka rin pumasok?!"

"Ayoko na mag aral!" Sambit nito at napatango tango si Aider.

"SAME!" Sambit ni Zeph at pumuntang kusina para maghalungkat ng pagkain. Kumuha siya ng tinapay at
nakiupo sa sofa. "Suggest naman ho kayo ng lugar kung san maganda makipagdate."

"Motel." Sagot ni Asher at agad siyang binatukan ng ama.

"Siraulo! Hotel naman para sosyal." Pagkorek nito.

"Sa Jollibee!" Masayang sabi ni Tevin.

"Wala kang makukuhang matinong sagot sa mga ’yan kaya kung ako ang tatanungin.." Huminto saglit ni
Jeris para mag isip. "Sa buwan."

"Yung sa amin realistic pa, eh!" Kantyaw naman ni Aider.

"Natry mo na ba mag perya?" Tanong ni Yuan.

"Oo naman! Suki nga ko don, eh. Hehehe, kaso gusto ko yung matutuwa naman si Jiara." Sagot ni Zephy
r.

"Sa zoo?" Suggest ni Jeris.

"Pareng Jeris.. Bat pupunta pa silang zoo kung ang hayop ay nasa harapan na nila?" Turo ni Aider sa mu
kha ni Jeris. "At kumakain pa ng chippy."

Agad nadura ni Tevin ang chippy na kinakain. "Di ako kasama, ah!" Tanggi nito.

"Magkaiba kasi kayo ng taste ni Baby Bossing, eh!" Sabi ni Yuan. "Ang mga trip nun mga museum.. fishin
g.. mga tahimik na lugar, ganon. Eh ikaw, sports game, amusement park, mga maiingay."

"AH! ALAM KO NA!" Napatingin sila kay Asher. "Bat di na lang kayo mag.." Lumapit ang mga ito at pinaki
nggan ang bulong ni Asher.

"Uy, pwede! Pwede!" Pag agree ni Zeph.

"AKO NA ANG PINAKAMATALINO SA INYO!" Tuwang tuwang sabi ni Asher.

"Planuhin nating mabuti ’yan." Sambit naman ni Yuan.

"Palpak naman kayo lagi, eh.." Pagkontra ni Tevin.

"SHH! Wag mong siraan ang grupo natin! Hindi ’yun alam ni Zephyr!" Bulong ni Aider sa kanya.

"Sige ah! Aasahan ko ho kayo, ah!" Tuwang tuwang sabi ni Zeph. "Kayo na po bahala sa date namin! Tiw
ala ako sa inyo!"

"OO NAMAN! AKO BAHALA! PUAHAHAHA!" Sigaw ni Aider.

Napasapo sa noo niya si Jeris. "Goodluck."

_______________________________________________________________________________

What do you think could be the best date idea for Zephyr and Jiara? Any suggestions?

I had to publish this twice. Ignore the other notif :)

Chapter 33

Jiara’s POV

"So official? Kayo na talaga? As in as in?" Tanong ni Ali. We’re now headed to the ice cream parlor to get
some ice cream after class since Zephyr is not around and my girls and I need to catch up on chikas.

"ANO BA GAGA, KUNG AKO NGA ’YON AY MAG HI PA LANG SAKIN SI PAPI ZEPH AY KAMI NA AGA
D." Pagsingit naman ni Davi. This guy, really.
We went inside the shop and immediately looked for a vacant table. Since it’s like 5 PM, a lot of people ar
e now coming in and out of the store. Luckily, we found a table for three at the corner.

Pagkaupo namin, nag-order na rin kami agad. We chose the toppings, the cup, the flavor.. We just made
our own ice cream. So this is why people eat here.

"Mga ate girl, crush ko si Kuyang nasa cashier." Bulong kaagad ni Davi pagkakuha namin ng tray.

"260." Bored na sabi ng lalaki sakin dahil ako ang naiwan para magbayad.

I looked at my wallet pero walang barya so I gave him a blue bill. He looked at me like I did something to
piss his well-being. "Walang smaller amount?" Tanong niya.

"Well, if I had a smaller amount, I wouldn’t give you that." I hope he won’t get me started.

"Daming kuda. Yes or no lang." He said and rolled his eyes. I scoffed in amusement. How can someone b
e so rude?

"So workers are allowed by the manager to be so rude to the customers?" I asked. "Where’s the manager
?"

He looked at me and raised an eyebrow. "I am the manager."

"Hah.." I can’t believe it. Wala na akong masagot. This is when I’m about to get so pissed off. "You are wh
at?"

"Akin ’tong shop na ’to." Sambit niya naman and handed me the change. "Ngayon, umupo ka na tapos ku
nin mo ’yung kutsara tapos kumain ka na lang."

Inis akong bumalik sa upuan ko at padabog na sumubo ng ice cream. "He’s rude!" Inis na sabi ko.

"Pogi naman, eh.." Pagtatanggol pa ni Davi.

"Davi, hindi porket pogi eh pagbibigyan lagi." Pagtanggol din ni Ali.

"His nametag says Tyrus." Pagbasa ko at sumubo na ulit ng ice cream. "Nice name but he’s rude as hell."

"Baka naman badtrip lang. Hihi." Pagsingit ulit ni Davi and I gave him a glare. He better shut up or I will m
ake him pay for the ice cream.

"Sa kanya daw ’tong shop eh ang bata pa niya? Mukha ngang ka-edad lang natin, eh." Sabi naman ni Ali
and I agree.

"He’s still wearing his uniform." I stated while looking at his long sleeves polo. "Davi, can you look at the p
atch?"

Tumayo naman si Davi at sumilip silip. "Hala, Ateng!" Umupo siya ulit at parang nahirapan huminga.

"Stop exaggerating. Taga saan siya?" Tanong ko.

"Taga Stanford! Tut tut tututut tut tut.." I immediately stopped him from dancing and pulled him in. Oh God
, that was embarrassing.

"Taga SF Univ?!" Sigaw ni Ali at nagtinginan ang mga tao samin. Agad kong tinakpan ang gilid ng mukha
ko sa kahihiyan.
My friends will continue embarrassing me without them knowing. It’s like a hidden talent. "So he’s from St
anford." I whispered. Good thing he’s not from our school.

"Tapos na kayo tumingin?" Nagsi-iwasan kami ng tingin nang bigla siyang tumingin sa gawi namin at nag
salita.

Yes, I admit he’s good-looking.. just don’t open that filthy mouth.

"Calix, natignan mo na ’yung sales last month?" Tanong ng isang babaeng worker.

"Palitan mo ko dito." Sambit nito at pumasok na sa isang kwarto.

Napairap ako at kumain na lang kami ng masarap naming ice cream.

***â?

"I’m home." Pag-announce ko sa bahay pagkahubad ko ng sapatos. Agad akong umakyat para magshow
er at magbihis bago bumaba. "Mom! Dad! Jinx!"

"SHHHH!" Sabay sabay na lingon nila sa akin habang nasa sofa. So they were there the whole time. The
y’re watching something.. Like, a horror movie.

"What is that?" I asked and sat at the end of the couch. Dad’s just looking so bored while the other two ar
e holding the blanket.

"Ayan tuloy, tapos na agad! Yun na ’yon?" Reklamo ni Jinx nang lumabas ang movie credits. "Sus! Hindi
man lang ako kinilabutan!"

"Wow, ah." Agad na pambabara ni Daddy. "Pinapakita pa nga lang ’yung title eh nanginginig ka na."

"Malamig kasi!" Pagpapalusot ni Jinx.

"Okay! Dinner na!" Tumayo na si Mommy at pumunta sa kusina. "Tinatamad ako magluto!" Agad na sabi
niya pagkapasok.

"Ay jusko." Sabay na sabi ni Jinx at Daddy at napasapo sa noo.

"Restaurant again.." Sabi ko naman. "Tara na! I’m hungry!"

"Pero nakapajama na ako!" Reklamo ni Jinx and I glared at him. "Tara na! Okay lang kahit naka pajama!"

And he really did went out wearing pajamas. We decided to eat at the nearest mall and found a nice resta
urant there. "Ano order niyo?" Mom asked while looking at the menu.

"Jinx, hindi ka ba nahihiya sa suot mo?" Tanong ni Daddy dahil siguro kanina pa siya nabobother. Naka-p
enguin design pa ang pajamas niya at terno pa sa pangtaas at baba.

"Jinx Calvin Titus remains unbothered." Parang narrator na sabi niya.

"Ano ho order ni-- Anak ng, oh! Kung sineswerte ka nga naman!" Napatingin kami bigla sa nagsalita.

"What the hell are you doing here?" Tanong ko agad kay Asher.

"Part time! Puahahaha!" Part time?! Why would he need to? It’s not like his parents are making him work.
"Pre, ayos ang get-up natin ngayon, ah!" Pang aasar niya agad kay Jinx.

"Yan kasi ang uso ngayon, pre. Wag ka na mang ano." Sagot ni Jinx.

"Ayos! May pa-penguin si Mayor! Puahahahaha!" Malakas na tawa niya at sa sobrang lakas, nakakahiya
dahil nagtitinginan ang mga tao sa amin. "Pingu Pingu! Hahaha! Pwede ka na sa Club Penguin, tol! Haha
ha!"

â¤â?"Mag-take down ka na lang ng order, kumag." Sabi ni Mommy at sinulat na nga niya ang orders nam
in. Nang umalis siya, natahimik na ulit ang mundo.

"Kamusta ang grades?" Tanong ni Daddy habang naghihintay kami ng pagkain.

"Ang mahalaga buhay tayo.. nagmamahalan tayo at sama-sama." Sagot naman ni Jinx.

"Siraulo ka talaga! Ayusin mo sa eskwelahan! Sinumbong ka ng teacher mo sa akin! Tinanong daw niya k
ung sino ang pumatay kay Lapu lapu at ano nga ulit ang sinagot mo?!" Pagpingot ni Mommy.

"Tuberculosis. Hehehe." Napakamot si Jinx sa ulo at agad umilag sa kutsilyong ibabato sana ni Mommy. "
Joke lang naman kasi, eh! Joke joke joke!"

"Sinong pumatay kay Andres Bonifacio?" Tanong naman ni Daddy.

Nag isip saglit si Jinx at tinaas ang pointing finger niya. "Wait." Sambit niya at may dinial sa phone.

"Sino tinatawagan mo dyan?" Tanong ko.

"Si Pareng Andres. Tatanong ko la-- Aaaah! Mommy naman! Mamsi! Anak mo ako! Ang anak ay dapat mi
namahal! At binibilan ng bagong cellphone!" Pagkonsensya niya nang pipingutin nanaman siya.

"Bagong cellphone nanaman? Kakabili mo lang, ah." Sabi ni Mommy.

"Hala, oh! Oo! Last 1998! Lahat naaalala niyo, eh. Kunwari magpapabili ako tas sisigaw si Mamsi NASAA
N NA ANG BINIGAY KO SAYONG PERA NOONG 1578?!" Napatawa ako sa sinabi ni Jinx because it’s tr
ue.

Nang dumating ang pagkain, tumahimik na rin si Jinx because he’s eating and he’s quiet when he eats. P
ero sa kalagitnaan ng pag-kain namin ay dumating si Asher along with other waiters.

"What.. is this?" Nagtatakang tanong ko.

"One two three go!" Malokong sabi ni Asher. "HAPPY BIIIRTHDAY TO YOU! HAPPY BIRTHDAY! HAPP
Y BIRTHDAYYY TO YOU! HAPPY BIRTHDAY!"

What..?

Sumasayaw pa sila with matching instruments. "Sinong may birthday?" Nagtatakang tanong ni Mommy.

"HAPPY BIRTHDAY JINX CALVIN!" Sigaw nilang lahat at napatingin kami kay Jinx na agad napatigil sa p
ag-kain niya.

"AKO?!" Sigaw ni Jinx. "Bakit ako?! Hindi ko birthd--"

"BIRTHDAY MO, PARE." Pagpigil sa kanya ni Asher at ngumisi ng nakakaloko. "Happy birthday pre!"
"Ay, siraulo talaga ’tong si Asher." Bulong ni Daddy at napasapo na lang sa noo niya.

"PERO HINDI KO NGA SABI BIRTH--"

"BIRTHDAY MO NGA PARE, ANO BA! NAKALIMUTAN MO LANG!" Pagtakip ni Asher ng bibig ni Jinx ha
bang tumatawa. Nagdala na ng cake ang mga waiter at nilapag sa table namin para ma-blow ang candle.

"King ina ka, Asher, nakakahiya kang hayop ka." Bulong ni Jinx.

That was a brilliant idea though. At least we get a free cake!

"Make a wish, dear brother!" I teased.

"Sana one day masapak sa daan si Asher." At blinow na niya ang candle.

"HALA! IBAHIN MO ’YON!!!" Reklamo nito. "IBAHIN MOOO!"

***

I woke up from all the noise coming from downstairs. I suddenly thought it’s Christmas but then, it’s not ev
en halloween yet.

So tumayo na ako at bumaba while yawning. "What is happeni--" My eyes widened when I saw Zephyr at
the living room looking at me with wide eyes. "OH SHIT." Agad akong tumakbo pabalik ng kwarto and loo
ked at myself in the mirror. "NNOOOOOOOOOOOOOO!"

I look like a mess! Like a real mess! Ang gulo ng buhok ko, ang pale ko tignan, my eyes are half-asleep ta
pos naka maikling night dress lang ako and I didn’t even put a bra on.

"NOOOOOOO.." I continued whining before coming back to my senses.

Agad akong naghilamos, nagtoothbrush, nagpalit ng damit at umupo sa tapat ng mirror para magsuklay.
Nagliptint na rin ako at nag cheek tint. I even applied powder. Nagheadband na rin ako para hindi sabog a
ng buhok ko.

After looking like a real human being, bumaba na ako at napatingin sila sakin. "What?" I asked.

"San ka punta? Party?" Pang aasar ni Mommy.

"Hindi ganyan ang itsura mo tuwing umaga, ah! Ganito, eh! Wait.." Kinuha ni Jinx ang phone niya at agad
ring tinago nang tignan ko siya at ngitian na halatang sasakmalin ko siya in a second.

"Good morning, Bossing Pres!" Bati ni Zephyr na nasa kusina na at nagluluto ng breakfast.

"Mag impake ka na, Jiara." Sambit bigla ni Daddy habang nagbabasa ng dyaryo.

"For what?" Nagtatakang tanong ko.

"Magde-date daw kayo."

What? Date? Impake? Gaano katagal ’yung date na ’yan? Bakasyon ba ’yan?

"For how long?" Nagtatakang tanong ko.

"Mga 3 days okay na! Hehehe, ikaw bahala!" Sambit ni Zephyr.

"Daddy?! You allowed h--"

"Kaya niyo na ’yan." Sabi niya lang at napasimangot ako. I feel like my Dad is giving his precious daughte
r away.

"Pag may ginawa naman siya, you know what to do." Sabi rin ni Mommy. "Sipain mo ang itlog!"

â?"MOMMY!" Sigaw ko at parang na-choke si Zephyr sa kusina habang nagluluto.

***

"Okay so.. What are we going to do?" I asked while seated at the shotgun seat. He suddenly gave me a j
ar.. Like a big jar with letters inside. "What am I going to do with this?"

"Bunot ka dyan ng isa tapos gagawin natin. Pagkatapos natin magawa, bunot ka ulit. Bunot lang ng bunot
hanggang sa matapos ang araw! Hehehe!" I don’t know where it came from but the idea is cute.

"Okay, then.." Bumunot ako at binasa. "Grab a coffee."

"Okay! Coffee! Tamang tama sa umaga!" I smiled because he looks so happy and that’s enough for me to
be happy.

I looked outside the whole ride and suddenly my eyes twinkled when he stopped the car.

"Omg, I love this cafe!" I exclaimed and he held my hand before walking inside. I love this place because t
he ambiance is unique and chill. Like, people are so quiet. And also the music is very relaxing. "What’s yo
ur order?"

"Ikaw na bahala, hehe. Hindi ako maalam, eh." Aw, this cutie. "Upo na ako, ah!"

So he left me here to order. I just ordered one americano and one latte. Pagbalik ko, he’s writing somethi
ng. "What’s that?" I asked and he hid it.

"Wala.. Sinusulat ko lang ’yung mga mangyayare ngayong araw para hindi ko makalimutan." And he smil
ed.

Zephyr is so precious.

"So.. this is how we’re going to spend our long weekend." I said. It’s because we don’t have classes from
Saturday to Tuesday.

"Oo. Gusto kita i-date kaso gusto ko ’yung kakaiba. Hindi ’yung puro kain lang sa labas, ganun. Kaso hind
i ko alam kung anong gusto mo at gusto ko kaya bunutan na lang." Pagpapaliwanag niya.

"And if we don’t finish all of these?"

"May next time pa naman, diba?" He asked and I smiled.

"Of course." Kinuha ko ang jar at binigay sa kanya. "You should pick next."

Pagkabunot niya, binasa niya din ng malakas. "Volunteer."

"Ah!" An idea popped in my mind. "Do you love animals?"

***

"Jusko Lord, bakit ko pa nga ba ito ginawa!" Agad na reklamo ni Zeph while cleaning dog poop. Hindi na
ko makahinga kakatawa sa itsura niya. We’re at a pet shelter, taking care of pets, of course.

"If only I can adopt all of you.." I whispered while petting the cute dog beside me.

"Tapos siya, pa-yakap yakap na lang doon sa mga aso, oh!" Pagpaparinig niya. "Sige, sige! Okay lang ak
o. Okay lang ako, huhuhu. Basta masaya ka!"

"Babe, look!" Tinaas ko ang Corgi and his eyes twinkled. "You love him? More than me?"

"Oo-- Ay! Hindi!" Sumimangot ako at binaba ang Corgi and he ran to Zephyr. "Ahhh, cute. Gusto ko tuloy
magka-aso."

"But?" I asked.

"Pero hindi ko kakayanin pag namatay, eh.. Kung forever lang sana sila mabubuhay. Baka malungkot lan
g ako ng sobra pag nag alaga ako tapos alam kong mamamatay rin." Malungkot na sabi niya.

Again.. Why is he so precious?

"Okay lang! Ikaw na lang aso ko, hehe!" Pagdagdag niya at tinignan ko siya ng masama. "Bebe dog! Kun
g aso ka, ang ipapangalan ko sayo ay Bebe!"

"That’s an ugly name."

"Huy, grabe! Pasensya na sa mga may pangalan na Bebe dyan!" Sabi niya while looking at the sky. "Tara
na, bebe! Paliguan na natin sila."

I don’t think I still want to get called ’Bebe’ starting today.

"Isa! Jiara! Mababasa ako!" Paglayo niya sakin while I’m laughing. "ISA!" Pananakot niya ulit nang tinatap
at ko ang hose sa kanya.

"Go get him, love!" Sabi ko sa asong kakabanlaw ko lang at agad siyang tumakbo kay Zephyr. "Oh shit, a
re you okay?" Tanong ko nang matumba ito sa damuhan at dinilaan siya ng mga asong basa.

"Basa na tuloy ako!" Reklamo niya while struggling to get up. "May araw ka rin sakin, babae!" Pag-threat
niya naman sakin.

Tumayo na siya at pinagpatuloy ang pagsabon sa aso. Tinapat ko na ulit ang hose para mabanlawan si d
oggy. "Let me check the other dog." Binitawan ko ang hose at tumalikod. Pero pagkatalikod ko ay agad k
ong naramdaman ang pagbuhos ng isang buong tubig galing sa timba. "ZEPHYR!!!!"

"Ah shet! Shet!" Agad siyang tumakbo paalis paglingon ko at medyo iika ika pa dahil nahihirapan pa ang
binti niya. Basang basa ang buhok ko at may sabon pa ang tubig na binuhos niya sakin.

I will kill him.

"WWWAAAAAGGGGG! MAAWA’T MAHABAG! MAAWA’T MAHABAG! HINDI KO SINASADYA!" Sigaw n

iya pa.

"Anong hindi sinasadya?!"

"Nadulas lang kamay ko!" And he’s even giving me lame excuses! "Ayaw mo nun! Instant ligo!"

"Yeah?! With DOG shampoo!" Sigaw ko din.

"Sorry na! Sorry na!"

***

"Hehehe."

"Stop ’hehehe’-ing me." Inis na sabi ko habang nagpapatuyo ng buhok. Naki-shower pa ako sa staff just t
o get the scent out of me. "I can’t believe I still love you even after everything you did."

"Hehehe. I love you too. Hehehe." And he gave me a peace sign. Watch me take my revenge later. Hindi
ka na makakapag ’hehehe’ mamaya.

Bumunot ako from the jar and read it out loud. "Grocery shopping."

"Yown! Ayos pala, eh! Pero bumunot ka muna ng pink na papel para alam natin kung saan tayo matutulo
g mamaya!" Sabi niya at bumunot naman ako.

"Go to a.. Motel?" I looked at him and his eyes went wide. "Wow. Really, Zeph?"

"T-t-teka! Hindi ako ’yung gumawa nyan!" Agad niyang kinuha ang paper at binato sa likod. "Iba pa! Iba p
a!"

Bumunot ulit ako. "Build a tent."

"Ayos! May alam akong lugar kung san madami nagtetent!" Tuwang tuwang sabi niya. "Kasi doon kita tal
aga ’yung stars tas ang ganda lang ng view. Tamang tama madami shooting star mamaya!"

"Let’s go shop." Pagpapaalala ko.

Pagkadating namin sa grocery ay kumuha na kaagad siya ng cart. What makes him happy? Food. Food
makes him happy as much as I do.

I can’t believe I’m jealous.

"Favorite ko ’to!" Nilagay niya ang chocolate sa cart.

"Zeph, you’ve been saying that for twenty times already. Lahat ata favorite mo." Pagbasag ko.

"Eh! Ganon talaga! Ikaw ba? Anong favorite mo?" Tanong niya. "Bukod sakin, ah!"

"Wow." I snorted. "My favorite flavor is mocha/coffee."

"Mamon!" I jumped in surprise. He said mamon in a loud way with so much excitement. "Masarap ’yung m
amon na mocha!"

"I’m not that much of a bread person." I said and he pretended to think again. "Just.. Just continue getting
what you want."

"Okay!" Tuwang tuwang sabi niya at sinundan ko lang siya. Girls are still eye-ing on him while he’s pickin
g flavors and I’m just here like.. Same, girls. Same. He’s adorable.
About his leg, by the way, he can walk now but he can’t twist his ankle in any way.

Pinanood ko lang siyang tulungan ’yung matanda abutin ’yung bread sa mataas na part at tinulungan niya
rin ’yung batang nagtutulak ng cart. He’s really out there trying to be superman or something.

"Babe, tapos na!" Masayang sabi niya pagkalagay ng ice cream sa cart.

"So did you buy the things we really need for our mini camping?" I asked and he just gave me a smile. "Y
ou didn’t. Okay."

"Nakalimutan ko, eh!" Pagdadahilan pa niya. Ako na ang bumili ng mga essentials. I’m like a mom taking
care of her child for heaven’s sake.

***

"You’re not kidding. The view is breath-taking." I exclaimed while trying to build the tent. We have neighbo
rs. I mean, there are also other people here building their own tents but the space is large enough for us t
o fit in and still have a nice distance from each other.

The stars are out tonight. I can’t wait to build a bonfire and watch the stars with the one I love.

"Hey, what’s wrong with you?" Tanong ko sa kanya. He’s talking to someone on the phone.

"Wait." Sabi niya sakin at lumayo ng konti.

Third Person’s POV

"Bakit nanaman ba?" Inis na sabi ni Zeph sa phone kausap ang lolo.

{Kailangan mo na bumalik, Zephyr..}

"Bakit ba? Wag kang istorbo, pwede?" Sigaw nito.

{Konti na lang ang oras ko.. Mamamatay na ko at hindi ko alam kung sa susunod na araw na or sa susun
od na linggo.. o sa susunod na buwan..}

"Anong sabi ng doktor?" Tanong ni Zephyr at bumuntong hininga. "Pag iisipan ko."

Binaba na nito ang tawag at bumalik kay Jiara na nakaupo sa gilid ng tent at nagpapainit ng kamay sa bo
nfire. Nakatingin lang ito sa mga tala sa langit.

"Kahit tatlong araw lang.." Bulong ni Zephyr.

_______________________________________________________________________________

I hope the comments are working.

Since wattpad notifs are under maintenance, follow me at @4reuminct. (Twitter) to know if there would be
an update or not. Usually wattpad will give you the notif after 24 hours or less. So for now, I’ll be your tem
porary mobile notification. :)

Chapter 31

Jiara’s POV
"Is it usually like this?" I said while looking at the sky, my head using his arm as a pillow. "Beautiful. Starry
."

"Hindi." He answered with honesty. "Pero kapag mga gabing ganito, pakiramdam ko nakakausap ko tatay
ko."

"He’s the biggest star right there." I pointed at it. "Hello, Daddy!"

"Hi, paps! Kung nanonood ka man ngayon at nakikita mo ’tong kalagayan ko, wag ka mag alala kasi mas
aya ako." He said, talking to the star. I’m happy and sad at the same time to see him like this. "Kasi kasa
ma ko ang babaeng mahal ko. At ginagawa namin ang mga bagay na matagal ko nang gusto maranasan.
"

"You’re too sweet tonight." I laughed. Hindi ako sanay na ganyan siya. I prefer the makulit and mapang-a
sar side of him. I can provide the bittersweet side on the other hand. "Tell me more about your family."

"Halos nasabi ko na lahat, eh. Halos." He repeated the last word. "Wag ka mag alala, malalaman mo rin n
aman."

"What?" I don’t think I get what he is saying. Is it a bad thing or a good thing?

"Hayyy.." Bumuntong hininga siya at pumikit saglit. He’s thinking of something and I can’t seem to read hi
s mind. "Walang magbabago, ah." After saying that, he stood up and wrote something on his notebook.

"Since when did you have that.." I pointed at his little black diary.

"Secret!" He teased. "Bawal mo ’to mabasa. Saka na siguro pag patay na ko.. Kems! Puahahaha!" And I f
elt a little pain on my chest.

"You won’t die because I’ll protect you. As long as you’re by my side, Zephyr, you’re going to be safe." I p
romised.

"Eh pano pag wala na ko sa ’side’ mo?" He smiled at me and gave me a little laugh. "Kems! Tsura mo, oh
!"

I don’t like how he’s purposely making double meaning statements. I’m not dumb but I can pretend to be
dumb for him and my feelings. I don’t want to think about anything right now.

"Please be honest with me. Whatever happens." I pleaded.

He stopped writing and gave me a genuine smile. "Oo naman."

And I’ll hold on to that.

Always.

***

Third Person’s POV

"Pano kaya siya nakakatulog sa sitwasyon na ’to, ’no?" Tanong ni Zephyr sa sarili habang nakaupo sa m
ay gilid at nakatingin kay Jiara na mahimbing ang tulog. "Ang tanong.. Bakit ako hindi ako makatulog?!"

Hindi niya alam kung bakit kung ano ano ang pumapasok sa utak niya kaya hindi siya makatulog. Kanina
pa siya pagulong gulong. "Hindi naman matigas ang higaan? Hindi rin ako namamahay.. Ano ba ’to?" Tan
ong niya sa sarili. "Nakakainggit.. Buti pa siya, oh."

Kinuha niya ang phone at pinicture-an si Jiara na tulog na tulog. Matapos nila maglaro ng maraming boar
d games ay tinamaan na ito ng antok. "Hindi rin naman ako nasobrahan sa kape?" Sambit ulit ni Zeph sa
sarili.

"Please stop talking to yourself." Agad siyang napatalon sa inuupuan niya nang magsalita si Jiara na hala
tang nagising dahil sa ingay ni Zeph. Kanina pa ito bulong ng bulong sa sarili niya dahil wala itong magaw
a. "You’re noisy."

"Lodi! Pano ka nakakatulog? Teach me your ways." Sambit ni Zeph habang malayo pa ring nakaupo. Hin
di niya kaya lapitan si Jiara at baka sakmalin siya ni Jaxvien sa panaginip niya.

"Why are you so far away?" Nagtatakang tanong ni Jiara nang umupo galing sa pagkakahiga. "Also, it’s al
most 3 AM. Sleep."

"Eh hindi nga ako makatulog, eh! Ano magagawa ko? Bat parang kasalanan ko? Parang kasalanan ko?!"
Paghawak ni Zeph sa dibdib.

Tumayo si Jiara at inayos ang higaan ni Zephyr. Binigay pa niya dito ang isa pa niyang unan para mas ko
mportable. "Here." Tumayo naman si Zeph at humiga sa higaan niya, hindi kalayuan kay Jiara.

Umupo si Jiara sa tabi niya na halatang antok pa. "I’ll play something." Kinuha nito ang cellphone at nag p
lay ng piano covers. "Now sleep."

Tahimik lang na pumikit si Zeph pero agad rin nacoconscious dahil nararamdaman niya ang tingin ni Jiara
sa kanya. "Bat mo ba ko pinapanood?!" Reklamo nito at dumilat ulit.

"You’re cute." Nagkibit balikat lang si Jiara at pinanood ulit si Zeph. "Ahh, I’m sleepy."

"Edi matulog ka. Ako na bahala magpatulog sa sarili ko. Pramis!" Pagpilit ni Zephyr kahit hindi niya talaga
alam kung makakatulog pa siya. Baka hintayin na lang niya ang pagsikat ng araw.

"Give me a kiss." Sambit ni Jiara at agad nanlaki ang mata ni Zeph. "What?"

"HOY LAGOT AKO SA TATAY MO, AH!" Dali daling gumapang palayo si Zeph at siniksik ang sarili niya s
a gilid. "LUMAYO KA SAKIN, MASAMANG ESPIRITU!"

"I just want a goodnight kiss." Pagsimangot ni Jiara habang nakaupo pa din at nakatingin kay Zeph. "Mali
syoso ka kasi, eh. Pwede namang sa noo lang."

"Ay ganon ba?" Napakamot si Zephyr sa ulo niya at dahan dahang lumapit pero nang hawakan ni Jiara a
ng kamay niya ay agad ulit siyang lumayo. "Hoy ano ba! Bat ang touchy touchy mo, ah?!"

"You’re exaggerating. Kaya ka siguro hindi makatulog kasi malisyoso ka." Pang aasar ni Jiara at napalun
ok si Zeph. "Come on, Zephyr."

"Hindi kaya sakalin ako ng tatay mo sa pag-tulog?" Tanong ni Zephyr at tumawa lang si Jiara.

"At least sa pag-tulog lang, right?" Tumayo si Jiara at lumapit kay Zephyr kaya agad itong gumapang sa k
abilang side. "What the hell is wrong with you?"

"Tukso! Tukso! Lumayo ka sakin!" Pinagkrus pa nito ang dalawang pulsuhan na parang may pinapaalis n
a multo. "Ah nako, Jiara, kapag ako bumili pa ng bawang, ah!"
"Fine." Umirap si Jiara at padabog na humiga at nagtaklob ng kumot. "Good night."

Matagal umalingawngaw ang katahimikan. "Huy, tulog ka na ba?" Nagtatakang tanong ni Zephyr at hindi i
to sumagot. Dahan dahan siyang lumapit para i-check.

"AH!" Sabay silang napahawak sa noo nila nang magkauntog ito dahil biglang bumangon si Jiara. "That h
urts! What the hell are you doing!" Paghampas nito kay Zephyr.

"Chinecheck ko lang kung tulog ka, eh!" Pagpapaliwanag naman nito. "Tigas ng noo mo, akala ko bakal,
eh!" Reklamo niya.

"You want me to beat you up?" Pagtaas ni Jiara ng kamao niya.

Lumapit si Zephyr at hinalikan ito sa noo. "Good night." Sambit nito at tumawa nang makita ang nanlalaki
ng mata ni Jiara na nakatingin sa kanya. "Gulat ka no?!"

"You seriously need to stop giving me surprise kisses!" Reklamo ulit ni Jiara. "Just go to sleep, Zeph."

Bago ito bumalik sa hinihigaan niya ay hinawakan niya ang baba ni Jiara at lumapit para halikan ito sa lab
i. Nakalapat lang ang labi niya dito at naghintay ng limang segundo bago ginalaw. Nang bitawan ni Zephy
r si Jiara ay parang hindi na ito humihinga.

"HOY, HOY OKAY KA LANG?!" Pagpapanic ni Zeph at napahawak si Jiara sa puso niya.

"I’m not prepared, you asshole!" Galit na sabi nito. "I think I forgot how to breathe."

"Practice." Pang aasar ni Zephyr at agad siyang tinaasan ng kilay ni Jiara. "Mag practice ka pa kako hum
alik. Para kang kahoy dyan, eh. Puahahaha!"

"WHAT DID YOU JUST--" Ngunit nagtaklob na kaagad ng kumot si Zephyr at sumigaw ng ’Good night’. L
alo tuloy nabwisit si Jiara at tinaga sa bato na pag uwi nila ay manonood siya sa YouTube kung paano ku
miss. "Who u siya sakin.. Hmp." Bulong niya sa sarili at natulog.

***

Naunang nagising si Zephyr kaya agad siyang nagprepare ng breakfast. Naghanap siya ng mga kahoy p
ara paglutuan at nagluto ng bacon at hotdog. May binili rin silang mga bread kaya nilagay na lang niya an
g mga to sa plato. Nag init rin siya ng tubig at nagtimpla ng Milo.

Maya maya ay nagising na rin si Jiara at nagulat pa dahil handa na ang breakfast. "You made these?" Ta
nong niya.

"Good morning." Nakangiting bati ni Zephyr. "Hindi ako sinakal ng tatay mo sa panaginip ko."

"Sayang." Bulong ni Jiara at sinimangutan siya ni Zeph. Umupo na lang siya at nagpalaman ng hotdog at
bacon sa tinapay bago kumain. "You pick next." Turo ni Ji sa jar.

Kinuha naman ’to ni Zeph at binasa. "Exercise." Natuwa naman silang dalawa doon dahil kailangan nama
n talaga nila mag exercise sa umaga. "Okay tas maligo na tayo pagkatapos mapawisan."

"Deal." Sambit ni Jiara habang puno ang bibig at ngumunguya. "Why are you not eating?"

"Mukhang gutom na gutom ka, eh.. Busog na busog na paningin ko." Pagbanat naman nito. "Kems! Guto
m na din ako pero inaagaw mo kasi pagkain ko, eh.."
"Is this yours?" Gulat na sabi ni Jiara at agad tinulak ang isang plato papunta kay Zephyr. "Sorry! Hehehe
!"

***

"Game?" Tanong ni Zephyr habang nagiistretch ng binti. Nasa may malapit na park sila para magjogging
paikot sa red path. Nakasando lang siya at nakasweat shorts. Si Jiara naman ay nakashorts at nakasand
o lang din at nakaipit ang buhok. "20 laps?"

"G." Paghamon ni Jiara. "I’m glad you’re sporty."

"Game!" Pagkasabi nun ni Zephyr ay nanguna na siya agad sa pagtakbo. Kailangan niya rin talaga i-exer
cise ang binti na kakagaling lang sa pilay. Sinigawan siya ni Jiara na maduga siya habang tumatakbo din.

"Ano, pagod ka na?" Pang aasar ni Zeph nang maka sampung ikot na sila. Patalikod pa itong nagjojoggin
g para asarin si Jiara.

"Pagod my ass." Sagot ni Jiara.

"Palaban ang bebe ko!" Tumawa si Zeph at inayos na ang pagtakbo.

"Eighteen!" Sigaw ni Jiara pagkatapos ng ilang minuto. Tumatakbo na siya habang umiinom ng tubig. Nak
aupo na lang si Zephyr sa bench at nagpupunas ng pawis dahil mas nauna siya. Una, dahil soccer player
siya. Pangalawa, dinuga niya si Jiara sa starting line at naunang tumakbo. "Twenty!" Napaupo kaagad si
Jiara sa damuhan habang umiinom ng tubig.

"Babe, oh!" Binato ni Zeph ang isa pang bote nang maubos ni Jiara ang sa kanya. "Mag-stretching na ulit
tayo para hindi mangawit ang binti natin!"

Pinilit siya ni Zephyr na tumayo at nag stretch stretch ulit sila habang nagiisip ng susunod na exercise. "Bi
ke tayo saglit tapos punta na tayong gym?" Tumango naman si Jiara.

Nag-rent sila ng bike sa park at tinuruan ni Zephyr si Jiara dahil nakalimutan na daw nito kung paano ba
magbike.

"Oh oh oh!!" Sigaw ni Zephyr nang gumewang gewang ito at biglang matumba. Agad naman siyang tuma
kbo papunta kay Jiara. "Okay ka lang?! Patingin nga." Chineck nito ang tuhod at siko kung may sugat. "A
yan, ayan!" Turo ni Zephyr sa siko nito na may maliit na sugat. Kinuha niya ang tubig at binuhusan ito bag
o punasan at lagyan ng band aid.

"I can do this!" Determinadong sabi ni Jiara at sumakay ulit ng bike.

"Ako nag aalala sayo, eh!" Sigaw ni Zephyr dahil nakakalayo na ito. Sumakay na siya sa sariling bike at hi
nabol si Jiara dahil baka makabangga pa ito ng bata sa park. "Hoy, hintayin mo ko!"

Nang mapagod kakahabol kay Jiara ay umupo siya saglit sa bench at nagpost ng picture nila sa Faceboo
k na nasa bike. "Sino ’tong nag angry react?!"

Jinx Calvin Titus reacted on your photo.

"Hayop talaga ’to." Bulong ni Zephyr at sumakay na ulit sa bike niya. "Nasan na ’yon? Nandito lang ’yun k
anina, ah!" Nilibot niya ang paningin niya ngunit hindi niya mahagilap si Jiara. "Anak ng!"
Nagbike siya paikot habang hinahanap hanap si Jiara. Mamaya ay baka nahulog na ito sa lake o hindi na
man nakabangga na ng bata. "Ayon.. Nakikipag away ba ’yon?" Nagtatakang tanong ni Zeph nang makita
itong may mga kausap na lalaki.

"Delete it." Rinig niyang sambit ni Jiara pagkalapit niya.

"Wala nga kasi ’yon, Miss." Pagdedeny ulit ng lalaki.

"Anong idedelete?" Pagsingit ni Zeph at tinignan ang tatlong lalaki. "Ano meron, pre?"

"They took a picture of my legs while I was biking." Pinagkrus ni Ji ang braso at tinaasan ng kilay ang lala
ki.

"Hindi nga kasi, eh." Sabi nung isa na mukhang naiinis na. "Wag mo kong binibwisit, ah."

"Wag mo rin ako binibwisit. I-delete mo na, pre." Kalmadong sabi ni Zeph at nilahad ang kamay. "Akin na.
"

"Bat namin bibigay cellphone namin?" Pagmamatigas pa ng isa.

"Ibigay niyo na lang para walang gulo, pwede?" Pakikipag usap ni Zeph. Naiinis na rin si Jiara at pag hind
i pa ito pumalag ay masusuntok na niya ang mga ’to.

"Eh bakit nga namin ibibigay?"

"Eh bakit ba ang hirap niyo kausap?" Inis na sabi ni Zeph. "Sinasalba ko na ’yang mga buhay niyo, nagm
amatigas pa kayo."

"Kanino?"

"Sa girlfriend ko, malamang!" Napakamot si Zeph sa ulo niya.

"Pre, maiintindihan ko pa kung ikaw ang papatay samin pero si Ate--" Napangiwi si Zephyr nang gumulon
g ito sa damuhan at tumulo ang dugo sa ilong matapos suntukin ni Jiara.

"Sabi ko nga kasi, eh.. Kulit mo, eh." Bulong ni Zeph habang dinedelete ang pictures sa hawak nitong cell
phone.

"Delete or I’ll rip your scalps off." Madiin na sabi ni Jiara at napailing na lang si Zephyr saka inagaw ang h
awak na cellphone ng dalawa at tinaas para hindi nila maabot.

"Hayy, ang hihirap kasi kausap. Gusto pang nasasaktan, eh." Pagiling ni Zeph habang dinedelete ang pic
tures. Pagkatapos ay binato niya ito sa hindi kalayuan at sumakay na ulit sila sa bike. "Chill ka lang, bebel
oves!"

"I AM chill, Zephyr." Sagot ni Jiara at diniinan ang ’AM’.

"Okay, okay! Sabi mo, eh!"

***

"Who owns this rest house?" Nagtatakang tanong ni Jiara. Ang nabunot kasi niya next ay ’Go to the beac
h’. Mga tatlong oras silang bumyahe para makarating sa magandang beach sa Kassa.

"Kela Luke ’to, hehehe!" Tuwang tuwang sabi ni Zephyr. Kakatapos lang nila maligo sa magkaibang bany
o at dito sila matutulog ngayong gabi. "Ganda ’no? Ang daming pwedeng gawin! May arcade room pa sila
tas--"

"So nanggaling ka na dito." Mataray na sabi ni Jiara at agad napatigil si Zeph. "Sino kasama mo?"

"Ahh.. Kami kami lang.. Aces.." Nauutal na sabi nito.

"Then who are they?" Tinaas ni Jiara ang nakuhang polaroid sa drawer. Aces at may mga kasamang nak
a bikini na mga babae. "Aces din? Ahh.. Nakick sa group?"

"Oy oy! San galing ’yan, ah!" Kinakabahang sabi ni Zeph. "Hindi ako ’yan!" Agad na tanggi nito.

"Eto?" Turo ni Jiara sa lalaking nakaupo sa sahig at nainom ng bote ng alak. May nakaakbay na babae di
to at naka-peace sa camera. "Eh sino to? Coach niyo?" Nakangiting sambit nito.

"Hah! Oo! Basta hindi ako ’yan!" Patuloy na tanggi ni Zephyr. "Tulog na ko nyan! Allergic kasi ako sa chic
ks, eh!"

"Ahh.. Allergic sa chicks?" Tinaas ni Jiara ang iba pang polaroid at pinakita ang picture ni Zephyr na naka
-akbay sa dalawang babae. Blonde ang isa at ang isa naman ay chinita. "Did you have a LOT of rashes a
fter this picture?"

"Hindi ako ’yan, ah!" Tanggi ulit nito kahit kitang kita naman sa picture.

"Right. This isn’t you. This is your coach. Right." Tumango si Jiara at nilagpasan si Zeph. "I want to go ho
me."

"Hala, bat naman?!" Pagpapanic ni Zeph at hinawakan ito sa braso. "Sorry baby.. Huhu." Pagpout nito.

"It’s fine. I’m fine. When did this happen? I’m curious."

"Ahh.. Last summer! Hehe!" Sagot nito. "Nagpa-party kasi sila tas nag imbita ng mga foreigners at iba pa
ng tao na nakita sa beach. Ayan! Pero party with foreigners only! No sleeping with foreigners ha! No slee
ping!" Defensive na sabi nito.

"That’s fine with me, you know." Ngumiti lang si Jiara. "Virgin or not, people are still people. It’s just a con
cept."

"Hoy, pramis nga wala nga nangyari! Pramis!" Tinaas pa nito ang kamay at tumango tango lang sa kanya
si Jiara.

"Yeah, yeah." Kinuha ni Jiara ang jar at binigay kay Zeph. "Pick."

Bumunot ito at binasa ng malakas. "Movie marathon. Nice! Nice!" Nilabas ni Zephyr ang flashdrive. Hand
ang handa siya para dito.. I mean, sila Aider pala ang handang handang nagpasa ng movies sa kanya.

"I’ll just cook popcorn while you’re setting the.. environment." Pumunta sa kusina si Jiara at umakyat si Ze
phyr sa kwarto para ayusin ito. Mayroon kasing theatre room ang resthouse nila Luke. May upuang nagre
-recline, may malaking tv at madilim sa kwarto. "Wow. They have a whole cinema right here. How rich are
they?"

"Game na! Game!" Umupo si Zephyr sa upuan at kinuha ang remote. "Ano gusto mo panoorin?"

"Ooh, that one! I’ve heard of that movie!" Excited na turo ni Jiara.
"Kita Kita? Maganda nga raw ’to, eh. Kaso nakakaiyak." Plinay na niya ito at tahimik lang silang nanood.

"Omg, hahaha!"

"Puso ng saging, hahaha!"

Kung kanina ay tawa sila ng tawa, pagdating sa dulo ay natahimik na sila. "Umiiyak ka ba?" Tanong ni Ze
ph kay Jiara na nakatutok lang sa TV.

"How can he just leave her like that?" Mahinang bulong ni Jiara.

"Hindi naman kasi niya kontrolado ang mangyayari, eh." Hinawakan ni Zephyr ang kamay nito dahil halat
ang nagpipigil ng luha. "Wag ka na malungkot dyan, nood na lang tayo ng Neighbors!"

"What’s that?"

"Panoorin na lang natin!"

Siguro ay nakaka-limang movie na sila bago pa sila nakaramdam ng totoong gutom. Kinuha ni Zeph ang j
ar at pinabunot si Jiara para sa kakainin nila. "A bar at the beach."

"Ah! May alam ako dyan malapit!"

"Of course." Sarcastic na sabi ni Jiara at agad naman nag peace si Zephyr dahil tinutukoy nito ulit ang las
t na pagpunta niya dito.

Nagbihis ng maikli at revealing sa chest part na dress si Jiara at nagsuot ng cardigan. Nagbihis lang si Ze
phyr ng beach shorts at simpleng shirt at lumabas na sila. "Doon doon!" Turo ni Zephyr sa malaking bar s
a may sand.

Umupo sila sa stool habang may mga nagsasayawan at nag iinuman sa paligid nila. Mga naka bikini ito at
mga topless dahil kakagaling lang sa beach. Nag-order lang sila ng pasta at cocktail drink.

"Can I have another drink?" Sabi ni Jiara sa waiter.

"Huy, hindi ’yan tubig." Pagpigil ni Zephyr.

"Please let me have fun?" Pagpupumilit nito at wala na ring nagawa si Zeph. Oo nga naman. Gusto nito
magpaka wasted sa beach dahil masaya ’yon. Nandyan naman siya para alagaan siya.

Kaso napapainom din siya, eh. "Saan ka pupunta?" Tanong ni Zeph kay Jiara.

"Dance!" Turo niya sa mga taong nagsasayawan doon.

"Wag ka lalayo, ah!" Bilin nito at pinanood itong umalis. Uminom lang si Zephyr mag isa sa may counter a
t ilang babae na rin ang tumatabi sa kanya pero hindi niya pinapansin ang mga ’to.

Nilapag ni Zephyr ang pang pitong bote at nag-order pa ng isa. Nakatingin lang siya at binabantayan si Ji
ara na inom lang rin ng inom ng kung ano ano habang nakikipag party doon. "Ah, hilo na ko. Last na ’to."
Sabi niya sa sarili at tinignan ang walong bote at apat na baso ng cocktail.

Bumalik si Jiara na tumatawa at medyo hindi maayos ang paglalakad. "Sooo funn!! Wait, are you okay?"
Tanong nito kay Zephyr. "You drank all of that?! WITHOUT ME?!"

"Uwi na tayo?" Tanong ni Zephyr at tumayo na. Medyo napahawak pa siya sa ulo niya bago alalayan si Ji
ara pabalik.

"And then I met Aleck.. Jess.. Wendy.. A lot of them!" Pagkekwento ni Jiara habang naglalakad sila pauwi
. "Aleck was the one providing us drinks! Jess was the one with the boyfriend and Wendy.. I forgot about
her! Hahaha!"

"Oy oy!" Hinawakan ni Zephyr ito sa siko nang muntik na itong matumba. "Ang hirap mag alaga ng lasing
pag pati ikaw lasing din!" Sabi niya at bumuntong hininga.

Pagkadating nilang bahay ay nilapag na niya si Jiara sa kama at aalis na sana siya nang malaglag nama
n ito kaagad sa sahig. "Ano ba ’yan, oh.. Ayos mo, Bossing Pres.." Lumapit ulit ito at tinulungan siyang m
akatayo.

"Draw me.. like one of your French girls! Hahaha!" Random na sabi ni Jiara at umupo sa kama.

"Nahihilo ako sayo, eh!" Reklamo ni Zephyr nang tumalon talon na ito sa kama at nahuhulog hulog pa sa
sahig. "Matulog ka na lang!"

"Sleep with me!" Parang batang sabi ni Jiara.

Umiling naman kaagad si Zephyr. "Doon ako sa kabilang kwarto at wag mo na ko pilitin! Baka pumayag a
ko!" At tumawa ito. "Shit anong sabi ko?" Agad na bawi niya.

Hinubad ni Jiara ang cardigan niya dahil mainit raw. Humiga siya na gulo gulo ang dress kaya lumapit na
man si Zephyr para ibaba ang laylayan ng dress nito at itaas ang chest part.

Bigla rin siyang nahilo kaya napahiga siya bigla sa kama. "Ayoko na.. Ayoko na.. Sakit na ng ulo ko.. Bab
alik na ko sa kwarto ko!" Tatayo na sana siya nang gumulong si Ji at naglanding sa ibabaw niya. "Hoy! Ali
s!"

Nagpahalumbaba si Jiara at pinagmasdan ang mukha ni Zeph. "Cute! You’re blushing! Or is it because y
ou’re drunk?" Hinawakan nito ang pisngi ni Zeph.

"Alis! Bigat mo!" Reklamo ni Zephyr pero sa totoo lang ay gusto na lang talaga niyang bumalik sa kwarto
niya para wala siyang magawang pagsisisihan niya. "Parang awa, Jiara."

"I wonder.." Nilapit ni Jiara ang mukha niya at seryosong tinignan si Zephyr. "What does alcohol taste in y
our mouth?"

________________________________________________________________________________

JAXVIEEEEEEEEEENNNNN, ANG ANAK MO.

Chapter 32

Third Person’s POV

"Wag, Jiara. Parang awa." Kinakabahang sagot ni Zephyr.

"Hahaha! Relax, I’m not going to do anything to you without consent." Tumayo si Jiara at umupo sa may s
ofa. Doon na siya pumikit at humawak sa ulo niya. "Pag may alak.. Wag kang manyak.. I saw that tweet s
omewhere."

"Whoo.." Nakahinga naman ng maluwag si Zephyr at umupo sa kama. Napahawak din siya sa ulo niya da
hil ang bigat bigat na nito dahil sa dami ng nainom. "Akala ko.. lagot ako sa tatay mo, eh.."
"Alcohol sucks but I was made because of it." At tumawa si Jiara. Naaalala niya nanaman ang mga kwent
o ng mga Tito at Tita niya tungkol sa kung paano siya nagawa. "Zeph?" Pagtawag ni Jiara ngunit nakita ni
yang tulog na ito sa kama. "Ahh, really.."

Tumayo si Jiara at inayos ang higa ni Zephyr saka siya kinumutan. "Wash yourself up tomorrow. You sme
ll like alcohol." Bulong ni Jiara bago humiga sa sofa. "Well, I guess, I’m just going to sleep here tonight."

Hindi na rin kasi nito kayang tumayo dahil baka matumba tumba lang siya sa labas at malaglag sa hagda
n. "Sometimes I feel like a man." Bulong ni Jiara bago matulog.

***

Pagkadilat ng mga mata ni Zephyr ay agad din itong sumara sa sakit ng ulo. Nang marealize niya kung n
asaan siya ay bumilis ang kabog ng dibdib at tumingin sa paligid. Sunod ay tumingin siya sa suot ngunit ’
yun pa din. "Whoo.." Nakahinga siya ng maluwag at tumayo na.

Nang maayos niya ang higaan ay nakita niya ang juice sa may side table na may note. ’Come down for br
eakfast, sleepyhead. We’re going to the beach today.’

Napangiti si Zeph at napagdesisyunang maligo muna bago bumaba. "Wow, ambango, ah!" Agad na sam
bit ni Zephyr pagkapasok sa kusina. Nakita niya si Jiara na nakaupo sa may dulo ng lamesa at nakapahal
umbaba. "Oh, bat ganyan itsura mo?"

"I’ve been waiting for you to wake up for 3 hours already." Inis na sabi ni Jiara at sinenyasan si Zeph na u
mupo. "I’m sorry for bothering you last night."

"Sorry din." Sambit ni Zephyr. "Kasi nakatulog ako."

"Eat. I picked the next one and it says ’Swimming’." Inabot ni Jiara ang plato at pati na rin ang gamot sa h
angover. Tahimik lang silang kumain dahil hindi rin sila makapagsalita sa gutom at sa sakit ng ulong narar
amdaman nila ngayon. "I’ll wash the dishes."

"Ako na." Pagprisinta naman ni Zephyr.

"No, let me."

"Hindi nga. Ako na nga." Pagtatalo pa nila. Sa huli ay nagsariling hugas na lang sila ng sariling plato. Nak
asimangot lang si Jiara habang naghuhugas at tinatawanan siya ni Zephyr. "Last day na natin ’to.."

"That fast?" Nalungkot naman si Jiara. Ang bilis lumipas ng tatlong araw. "I just want you to know that tho
se 3 days with you meant a lot to me. I was the happiest."

"Oh, mamaya na tayo magdrama pag gabi na! Puahaha!" Pagpigil ni Zeph. "Marami rin akong gustong sa
bihin."

"I’ll look forward to that." Ngumiti ng tipid si Jiara. Parang alam naman na niya ang mga gusto nitong sabi
hin. Hindi lang siya talaga handa para dito.

Umakyat na sila para magpalit ng pang swimming sa beach. "Ji, tapos ka na ba?" Pagkatok ni Zephyr sa
kwarto nito. Naka beach shorts lang siya at white shirt na huhubarin lang rin niya mamaya at naka-shade
s pa siya.

"Yeah." Pagkabukas ni Jiara ng pinto ay agad napaatras si Zephyr at napatakip sa bibig. "Do I look nice?
Sexy? Hot?"
"All of the above, Bossing Pres!" Pagpuri naman nito. "Wow, hot momma! Miss, akin ka na lang please?
Kahit last 3 digits lang ng number mo, ako na bahala sa iba!"

"Silly." Tumawa lang si Jiara at nagcling sa braso nito. "Let’s go!" Nakatwo-piece ito na kulay black at may
suot na shorts at transparent na cover-up. "Waaa, the beaaach!" Excited na sabi ni Jiara at tumakbo sa b
uhanginan hatak hatak si Zeph.

"Teka, kalma! Kalma! Parang ngayon lang nakakita ng dagat ’to." Pagpapakalma ni Zephyr dahil nakakal
adkad na siya sa buhanginan sa sobrang lakas ng hatak ni Jiara.

Pinwesto ni Jiara sa isang parang tent na cottage ang gamit nila at umupo sa may pahabang upuan. Nila
bas niya ang sunblock at magpapatulong sana kay Zephyr ngunit nakahiga na ito at hindi niya alam kung
saan nanggaling ang buko juice na sinisipsip nito. "Wow, beach life. Are you enjoying yourself, master?"
Tanong ni Jiara.

"Oo. Pakilagyan mo ako ng sunblock sa katawan, aking alipin." Ma-awtoridad na sambit ni Zeph para asa
rin ang girlfriend. "Joke joke! Sabi ko nga, ako ang alipin mo, eh. Lika na, lalagyan na kita." Agad na bawi
nito nang makitang nakatingin ng seryoso sa kanya si Jiara.

Hinubad ni Jiara ang cover up at nilagyan siya ni Zephyr ng sunblock sa likod. "Ganda ng likod mo, ’no?
Paturo naman. Pano magkaroon ng magandang likod?" Pagbibiro ulit niya.

"Maligo ka." Pambabara ni Jiara.

"Ahh, sumasagot ka na, ah." Pagkatapos niya lagyan si Jiara ay nag inat siya at walang warning warning,
hinubad niya ang shirt. Napahugot naman ng hininga ang mga babaeng kanina pa nakatingin sa kanila. "
Palagay din."

"You’re aware of the stares, aren’t you?" Tumingin sa paligid si Jiara habang nilalagyan si Zeph ng sunblo
ck sa likod. "And you’re enjoying it."

"Oo naman! Puahaha!" Nakangising sabi ni Zephyr at hinampas ang abs. "Pinaghirapan ko ’to, ’no! Ngay
on ko lang ’to ipapakita sa madla!"

"Yeah, yeah.. I’m sure you’re proud of yourself for that." Walang interes na sambit ni Jiara at tumayo na p
agkatapos siya lagyan. "Get up, you need to take pictures of me."

"Bat ako!" Reklamo ni Zephyr.

"Because you’re the boyfriend, dumbass! Get up! This is your job!" Hinatak siya ni Jiara kahit nagpipigil it
o kaya kinaladkad niya ito sa buhanginan.

"Hoy, masakit! Teka kasi! Teka! Eto na nga!" Sigaw ni Zephyr na nakakaladkad na padapa sa buhangin.
Agad siyang umayos ng tayo at pinagpag ang buhangin sa katawan at nakasimangot na kinuha ang cellp
hone ni Jiara. "Oh game!"

Pumwesto si Jiara sa may buhangin. "Ayan! Go girl! I-pak mo! Pak! Aura! Eto shades! Shades!" Inabot ni
Zephyr ang shades niya at dumapa sa buhangin para makakuha ng angle. "Ayan, sige lang! Pose lang!
Whoo! Aurahan mo! Maganda ka! Pangit sila! Ayan, ganyan!" Todo support nito.

"Enough, enough!" Tumatawang reklamo ni Jiara at tinignan ang shots. "Go to a different angle and also t
ry not to include my slippers."

Tumayo si Jiara sa may bandang may tubig na part ng buhangin at tumakbo sa malayo si Zephyr para m
akakuha ng magandang view ng beach. "Ayan! Kunwari naglalakad ka! Humawi ka na rin sa buhok mo! Y
an, yan, wag ka gagalaw!"

"Aren’t you done yet?!" Sigaw ni Jiara.

"Hindi pa! Magpose ka lang!"

Iba’t ibang angle na ang ginawa ni Zephyr. Humihiga, dumadapa, tumutuwad, nag iisquat pa siya para lan
g magampanan ng mabuti ang trabaho niya. "Okay na!" Sa wakas ay nasatisfy na si Jiara.

Bumalik na si Zeph sa cottage nila at binagsak ang sarili sa upuan. "Hindi pa ko nagsiswimming pagod na
ko, eh!"

"Kapal mo, mas madami pa nga pictures mo sakin!" Reklamo ni Jiara at umupo rin para magpahinga. "W
ow, nauna ka pa magpost." Hindi makapaniwalang buntong-hininga ni Jiara nang pagbukas ng mga socia
l media acc niya ay puro post ni Zeph ang nakita.

"Ang mundo ay isang malaking Quiapo, Jiara! Kailangan kong lumaban! Paunahan lang ’yan." Proud na s
abi ni Zeph.

"And they’re going crazy over your body." Pagbabasa ng comments ni Jiara. "Jokes on them, I’m the only
one who has the beautiful privilege."

"Ahh, minamanyak mo ko, ah!" Maarteng pagtakip ni Zephyr sa katawan niya. "No! Not allowed, ha! That’
s bad, ha!"

"In your dreams." Umirap si Jiara. "Why do I feel like I’m a guy sometimes?!" Reklamo ni Jiara sa kanya.

"Ops, no to gender roles! Puahaha!" Tumawa si Zephyr at ininom ulit ang buko juice niya. Hindi pa rin ala
m ni Jiara kung saan niya ito nakuha at bigla na lang siya nagkaroon ng buko. "Oh, inggit ka naman sa bu
ko juice ko! Doon ko binili, oh! Gusto mo?"

"Is it cold?" Tanong ni Jiara. Ang importante ay malamig ang juice dahil ang init ng araw ngayon.

"Bossing President, para sayo, maghahanap ako ng yelo kahit sa Sentro pa ’yan ay tatakbuhin ko!" Pagb
anat naman ni Zeph.

"Buy me one." Utos ni Jiara

"Masusunod, Kamahalan!" Agad namang tumayo si Zeph at pumunta sa tindahan. Umupo siya sa stool h
abang hinahanda ang buko niya. "Kuya, yung malamig, ah!" Pagpapaalala nito.

"Balita ko nandito raw ang prinsesa." Sambit ng tindero. "Nakita mo ba, boy?"

"Sino hong prinsesa? Ang daming prinsesa sa mundo, eh!" Nagtatakang sambit naman ni Zeph.

"Siyempre ang prinsesa natin!" Sagot naman ng tindero. "Ang ganda ng mukha non, eh! Pano, ang pogi a
t ganda ng magulang. Siyempre ang resulta eh ganon rin, diba?"

"Ahh, si Jiara ho ba?" Tanong ni Zeph.

"Ah, oo! Jiara nga ang pangalan. Pinagsamang pangalan ng hari at reyna."

"Kuya, chismoso ka, ah! Puahahaha! Magaling ka siguro sa history class!" Pang aasar ni Zephyr. "Oho, n
akita ko siya! Nandun siya, oh!" Turo ni Zephyr kay Jiara na nagphophone. "Napakaganda! Lalo na sa ma
lapitan, jusko Lord! Mahihimatay nga yata ako pag nakikita ko ’yan, eh!"

"Crush mo, iho?" Pang aasar ng tindero at inabot ang buko at straw.

"Girlfriend ko ho." Ngumiti si Zephyr at umalis na dala ang juice. "Kamahalang napakaganda, ito na ang iy
ong hiling!"

"Thank you, love." Kinuha naman ito ni Jiara at uminom. "What took you so long?"

"Nakipag-chikahan pa ko dun kay Kuya, eh!" Nag inat si Zephyr at tinanggal ang shades. "Okay na siguro
’tong sunblock ko! Una na ko dun, ah! Sunod ka agad!"

"Give me 3 minutes. Take care, okay?" Bilin ni Jiara at pinanood niyang umalis si Zephyr.

"Anlamig, hayop!" Agad na napaatras si Zephyr pabalik nang tumama ang tubig sa paa niya. "Whoo, kaya
ko ’to!"

"Afraid of the water?" Tanong ng babaeng naglalakad palalim sa dagat.

"Hindi naman, hehe! Malamig lang." Sagot ni Zeph.

"Pag nasa tubig ka na, hindi na malamig." Pag-advice naman ni Ate girl. Walang halong malisya ang pag
kakasabi niya at wala naman siyang intensyon.

"Sige, Miss. Salamat!" Iniwan na rin siya ng babae at naglakad na palalim ng palalim si Zephyr. Nang ma
karating siya sa malalim na parte ay nakihawak muna siya sa pagala-galang itim na salbabida habang hin
ihintay si Jiara.

"Ang bagal maglakad, oh." Bulong niya sa sarili habang pinapanood si Jiara na dahan dahang naglalakad
at nilalagay ang paa sa tubig para tignan kung malamig at agad ring napaatras. Sumubok ulit ito pagkata
pos ng ilang segundo at nakayakap sa sarili habang naglalakad palalim.

"Where is he?" Nilibot ni Jiara ang paningin at nakita si Zephyr na nakapatong ang braso sa salbabida at
nakatingin sa kanya. "Damn, his muscles." Bulong niya sa sarili at lumapit. "There’s something I can’t do."

"Ano?"

"Swim." At agad tumawa ng malakas si Zephyr. May hindi pala kayang gawin si Jiara? Sabi nito sa isip ni
ya. "Why the hell are you laughing?"

"Wala lang. Wag ka mag alala, kumapit ka lang sakin, hindi kita bibitawan." Pagbanat nito. "Baka mahata
k ka pa ng iba dyan, eh. Makikipag tug of war talaga ako!"

"Silly. I won’t even reach my hand out for that guy to hold. I’ll hold your hand instead using both of my han
ds."

"Ang ganda! Inlab na inlab tayo! Puahaha!" Pagbibiro ni Zephyr at binitawan ang salbabida. Walang sabi
sabi ay sinuot niya ito kay Jiara. "Ayan! Ayaw pa kita mawala."

Hinawakan ni Zeph ang tali ng salbabida at hinatak hatak habang naglalakad palalim. Hindi siya pumunta
sa mas malalim pa dahil kinakabahan siya para kay Jiara kahit gusto man niya pumunta doon. "Bat ka nil
a tinitignan?" Tanong ni Zeph.

"Me? I think they’re looking at you." Nilibot ni Jiara ang paningin niya.
"Wag na natin sila pansinin." Lumapit si Zephyr para bumulong. "Wala kasi silang lovelife. Puahaha!"

Ngumuso si Jiara kay Zephyr at lumapit naman agad ito para halikan siya saglit at hinatak hatak na ulit an
g salbabida paalis. "Sana hindi nila nakita ’yon. Hahaha!"

***

Play the music: Malayo Na Tayo - Silent Sanctuary (You’re going to play this again on the next chapter. Y
es, there’s more.)

"And then that time, I was like, is this guy crazy? Hahaha!"

Nakasandal lang si Zephyr sa duyan at pinapanood lang si Jiara na tumawa habang nagkekwento siya. N
apapangiti na lang si Zeph habang nakatingin sa kanya dahil may live acting pa ito. "Ano pa? Kwento ka
pa dali."

"Ahh, naubos na stories ko! Kanina ka pa nagpapakwento!" Reklamo ni Jiara at umupo sa upuan niyang
duyan rin.

"Gusto ko lang marinig boses mo." Ngumiti si Zephyr ng tipid. "Para hindi ko makalimutan kung anong tun
og."

"Do you have any girl friends, Zephyr?" Biglang tanong ni Jiara dahil nacucurious rin siya. Puro Aces lang
kasi ang kasama nito palagi.

"Kaibigang totoo?" Nag isip si Zeph. "Wala, eh. Nakakausap ko lang.. Mga kaklase ko, ganon. At siguro n
ung bata ako, may mga babae rin akong kalaro pero hindi ko na matandaan mga ’yon, eh."

"I’m not sure if that’s good to hear or not." Nag chuckle si Jiara at sumandal habang hawak sa isang kam
ay ang juice na iniinom nila. "So.. Let’s talk about the real thing."

"Real thing?" Tanong ni Zephyr.

"Come on, just say it." Ngumiti ng tipid si Jiara at humina ang boses. "When are you going to leave me?"

Nanlaki saglit ang mata ni Zephyr ngunit napalitan rin ito ng lungkot. "Hindi naman kita iiwan, eh.."

"Then what?" Halos hindi na sila magkarinigan sa hina ng boses nila.

Ilang segundo silang natahimik at pinapakiramdaman lamang ang sasabihin ng isa’t isa. Pinapakinggan a
ng bawat tibok ng puso at sigaw ng nagtatagong damdamin na may gustong sabihin ngunit hindi masabi.

"May.. mga bagay na kailangan kong asikasuhin." Panimula ni Zephyr. "Sorry. Pasensya na. Pasensya n
a kung nilapitan lang kita para biyakin." Bumuntong hininga si Zeph. "Hindi ko rin naman inakala na dadat
ing ’tong araw na.. aakuin ko lahat ng responsibilidad na hindi akin."

"Responsibilidad na hindi sayo?" Ulit ni Jiara. "Kanino? Ano? I can’t understand and you’re not making m
e."

"Mamamatay na lolo ko." Mabilis na sabi ni Zephyr na halos hindi maintindihan ni Jiara ngunit pumasok p
a rin ito sa utak niya. Hindi niya masabi ng diretsahan dahil may kumikirot rin kahit papaano sa dibdib niy
a. Kahit ayaw niya sa pamilya niya, mahalaga pa rin sila para sa kanya.

"Oh God.." Napahawak si Jiara sa ulo. "I’m sorry to hear that.."

"Kung ano man ang mga malalaman mo habang wala ako, huwag mo nang sabihin sakin." Ngumiti ng ma
lungkot si Zephyr. "Ituloy mo lahat ng misyon na hindi mo na magagawa kasama ako."

"Why are you talking like you’re never coming back?" Kumirot ang dibdib ni Jiara. "Aren’t we.. going to sta
y together?"

"Hindi ko alam ang pwedeng mangyari, eh. Kumbaga, walang kasiguraduhan." Pagpapaliwanag nito. "Gu
sto mo pa bang manatili at maghintay sa prutas na hindi mo alam kung kelan lalaglag?"

"Why are you thinking so low of me?" Inis na sambit ni Jiara at nilapag ang baso sa table. "Do you think I’
m not capable of taking risks? Do you really want me out of your life? Just say it and I’ll do it."

"Hindi sa ganon.." Napailing si Zephyr at bumuntong hininga na lang. "Ang hirap."

"Kung nahihirapan ka, nahihirapan din ako." Frustrated na sabi ni Jiara. Hindi na niya alam ang gagawin
niya. Hindi niya alam kung anong susundin niya.

"Kung nahihirapan ka, mas nahihirapan ako." Ganti ni Zephyr. "Tangina, sobrang gulo ng buhay ko. Gust
o mo ng totoo, Jiara? Ginusto kong mamatay! Paulit ulit kong sinusubukang mawala sa mundong ’to pero
hindi pa tapos laban ko para sa tatay ko."

Hindi nakapagsalita si Jiara sa sinabi nito lalo na nang dinugtungan pa niya ito. "Kung hindi ako pumapat
ay, sarili ko naman ang pinapatay ko. Naiintindihan mo ba sinasabi ko?"

"Stop it." Mahinang pagpigil ni Jiara. "You’re turning into him.. again."

"Turning into kanino?!"

Umiwas ng tingin si Jiara. "Jairo."

Agad napatigil si Zephyr sa sinabi nito at hindi alam ang sasabihin. Kung eto pa lang ay hindi na niya kina
kaya.. Paano pa ang iba? "Baka mabaliw ka, Jiara." Yun na lamang ang nasabi niya.

"I’m.." Hindi alam ni Jiara ang sasabihin niya. Hindi niya alam kung ano ang dapat sabihin. Hindi niya ala
m kung tama ba ang pinatutunguhan ng pag uusap nila o hindi. Gusto niyang mag open si Zephyr pero hi
ndi sa paraang ganito.. na nadadala siya ng emosyon. "Please calm down and stop thinking."

"Paano?" Bumuntong hininga ulit si Zeph. "Pero.. Yun ang totoo, eh. Kung takot ka sa totoo, baka hindi p
a ko nakakabalik sa Kassanight, sinuka mo na ko."

"Stop it!" Sigaw ni Jiara. "Stop making yourself look like a bad guy, Zephyr! You are not!"

"Hindi ba?" Malaman na tanong ni Zephyr at tumayo. Sumandal siya sa may terrace para huminga saglit.
"Sorry. Sa lahat."

"Don’t apologize for everything. You can’t apologize for things you didn’t do." Matalim na sambit ni Jiara a
t parang nasaksak sa dibdib si Zephyr.

May alam na ba ’to?

Tanong niya sa sarili.

"Alam mo.." Panimula ulit ni Zephyr. "Nung una kitang nakitang makipaglaban para sa wallet ko, walang h
along biro, para kang kumikinang sa paningin ko. Hindi dahil maganda ka.. Hindi dahil type kita. Meron la
ng talaga akong naramdamang kakaiba. Hindi ’Shet, ang ganda niya.’ at hindi rin ’Shet, type ko ’to.’ ang u
na kong naisip. Ang nasa isip ko nun.. ’Shet, siya na ’yung matinong mangyayari sa buhay ko.’"

Hindi nagsalita si Jiara at hinayaan lang si Zephyr.

"Kasi kahit gaano kagago at kagulo ang mga pangyayari sa buhay ko, ikaw lang ’yung kinapitan ko." Ngu
miti ng malungkot si Zephyr at huminga saglit para kahit papaano ay mabawasan ang umaapaw na damd
amin. "Alam mo bang hindi dapat ako makakapunta sa meeting na ’yon dahil may training kami pero pum
unta pa din ako para makausap man lang kita at tumakbo na lang ako sa field ng ilang beses bilang parus
a. At alam mo bang wala na kong pera non pero binilhan ko pa din kayong lahat ng inumin dahil nakakahi
ya kung ikaw lang ang bibigyan ko.. Baka mahalata mo ko."

"Why are you saying this?" Tanong ni Jiara.

"Ewan." Nag kibit balikat si Zeph. "Gusto ko lang malaman mo kung gano kita kamahal para kung dumati
ng man ang araw na lito na tayo sa isa’t isa, ipaalala mo lang sakin kung paano at ano ang naramdaman
ko nung una kitang nakita at nakausap, pangako babalik ako agad sa katinuan."

Tumayo si Jiara sa tabi nito at sumandal din sa terrace. "I won’t wish for anything.. Just stay safe. Do not
stress yourself out.. Eat well.. And please don’t do anything that would make you in trouble. I just.. I’m letti
ng you go because you just.. had to leave."

"Ikaw din. Kahit wala na sa tabi mo ’yung taong kukulitin ka araw araw sa school, magpakasaya ka, ah. B
aka mabalitaan kong tulala ka lagi sa klase." Tumawa saglit si Zephyr. "Sobrang.. saya ko. Sa loob ng tatl
ong araw.. Wala akong inisip kundi ikaw lang. Salamat.. kasi sinamahan mo ko."

"Those 3 days meant everything to me.. I just hope you know that. Thank you for making me feel like the
happiest girl on Earth. You’re one of the reasons why I laugh. You’re funny.. You’re silly.. and also damn
good-looking. The first time I saw you, I never knew you would be THAT man. I love you. A lot. I want you
to always remember that. And.. I just hope.. Please.."

"Don’t.." Tumingin sa kanya si Jiara na parang nagmamakaawa. "..leave me."

Lumapit si Zephyr at hinalikan ito sa labi bago hinalikan sa noo. "CAP-it lang." Pagbibiro nito. "Kapit lang
mahal ko. Kaya natin ’to."

_______________________________________________________________________________

Less dramatic. Hindi pa oras para doon. Char.

Chapter 33

Third Person’s POV

"Ha? Saan ka pupunta, Cap?" Gulat na tanong ni Aron. Naka-pabilog sila sa loob ng locker room ng play
ers at nag uusap ng masinsinan.

"Seryoso ba?" Hindi makapaniwalang tanong ni Drago. "Paano pag aaral mo, Cap? Pwede ba ’yon?"

"Matalino naman siya, pwede niyang kunin ’yung pang homeschool site ng school." Sagot naman ni Drei.

"Yun na nga.." Pinagsama ni Zephyr ang dalawang kamay at sinandal ang siko sa may tuhod. "Ahh.. Ano.
. Pano ko ba sisimulan?" Bumuntong hininga siya dahil hindi niya alam kung paano niya maipapaliwanag.
Ayaw naman niya magsabi ng mga bagay na hindi pwedeng malaman ng iba. "May sakit ’yung lolo ko sa
Aldana kaya kailangan kong puntahan."
"Edi makakabalik ka rin naman pala, Cap?" Tanong ni Seb.

"Matagal pa siguro. Baka hindi na ako umabot sa last game." Ngumiti ng malungkot si Zephyr. "Basta, ah.
. Nandyan naman ang mga sub. Basta alam niyo naman ang gagawin niyo. Kahit wala ako, isipin niyo na
lang na nandyan ako para gabayan kayo. Wag niyo ko mamiss masyado."

"Cap naman.." Mahinang sambit ni Luke. "Paano na kami neto pag wala Captain namin? Babalik ka diba?
Isang buwan pa naman ang natitira. Kaya pa ’to, Cap."

"Hindi na." Sagot ni Zephyr. "Aron, gabayan mo sila lalo na pag nag iinom. Caden, alam mo na pwesto m
o diba? Mag aral ka na din ng mabuti. Zach, pare, wag mong pagbigyan mga ’yan sa cheat day nila. Drag
o, ikaw pinakabata dito. Wag kang mag alala, gumagaling at gumagaling ka bawat araw. Wag ka makinig
sa sasabihin ng iba. Drei, alagaan mo si Dadi baka ma highblood sa inyo, hahaha! Seb, Luke, at Nixon. K
ayong trio, pasayahin niyo lang ’yung grupo. Oks na ko don. At Bry tsaka Collin.. Sa inyo na ang microph
one. Hahaha! At siyempre Dadi.. Dadi, wag kang iiyak ah. Ikaw na bahala sa kanila. Makukulit ’yang mga
’yan pero alam mo naman diba.. Matitino din ’yan."

"Cap naman, parang mamamatay naman, eh!" Malungkot na sabi ni Zach. "Wag ganyan. Dapat happy ha
ppy lang."

"Happy happy lang!" Tumango si Zeph at tumayo. "Oh last game."

Nagsitayuan sila at nagpabilog. Nilagay nila ang mga braso sa balikat ng isa’t isa at sumigaw. "Red Aces!
Get up, get rough, get tough, kick hard! Whoo!" Nagsitakbuhan sila sa labas dala dala ang bola.

"Oh, pwesto!" Sigaw ni Zephyr at sinimulang sipain ang bola.

Tawa lang sila ng tawa habang naglalaro at nag aagawan ng bola lalo na kapag may nadadapa at gumug
ulong sa damuhan. Mga trip kasi nito ay nananalisod pa at nagsisipaan ng pwet. Napapangiti na lang si Z
ephyr kapag tumitigil saglit para panoorin ang mga kagrupo.

"Oy!" Tawag ni Zephyr at nagsilingunan sa kanya ang mga ’to. "Inom?" Pag aaya niya at wala pang isang
segundo ay nagsigawan na ito.

"YAN ANG GUSTO KO SAYO, CAP!"

"G! ALWAYS G."

"Yesssss, libre mo, ah! Aalis ka na, eh!"

Tumawa si Zephyr at tumango. "Libre ko!"

***

"MALAAAYOOOO NA TAYOOOOOOOOO, KUMUKUPAS NA ANG MUNDOOOOOO, SUMPAAN PALA’

Y NAGBABAGO DAHIL NGAAA MALAYOOO NA TAYOOOOOOOO!"

Sabay sabay na kanta nila Bry, Collin at Nixon. Sila Zeph, Zach at Aron naman ay nagbubukas ng bote n
g alak. Sila Luke at ang iba pa ay nakatambay sa sofa at kumakain ng pulutan.

"Ano, lasing ka na, pre?" Tumatawang tanong ni Aron kay Collin.

"Ako?! Lasing?! Hindi, ah!" Tanggi nito.

"I-shot mo ’yan! Whooo!" Pag kantyaw ni Seb at inabot ang shot glass.

"Bat ang baba naman ata? Nanduduga na kayo, ah." Pagpansin ni Zephyr at kinuha ang tequila. Dinagda
gan niya hanggang sa kalahati ang baso at inabot ang chaser at lemon. "Pili ka, isa lang! Puahaha!"

"Kaka-shot ko lang, ako ulit?!" Reklamo ni Collin. "Ahh, nagkakautuan na ata tayo!"

"Mabilis lang ang ikot. Daming reklamo ni kumag! Shot mo na lang!" Pag pressure pa ni Drei. Nagsigawa
n sila nang shinot agad ni Collin at piniga ang lemon sa bibig. "Hahaha, ’yan ang gusto ko sayo, pre!"

"Uto uto." Umiling si Zach habang tumatawa. "Unang tumba ’yan."

"Oh, ikaw na, Nixon!" Inabot naman ni Zephyr sa kanya ang shot glass. "Kaya mo pa ba?"

"Kaya pa, Cap! Susuka pero hindi susuko!" Matapang na sambit nito at umisa pa. Nakaka apat bote na k
asi sila ng tequila, dalawang vodka at dalawang whiskey.

"Ikaw na, Cap! Isang 10 seconds naman dyan para sa pusong sawi!" Pang aasar ni Drago.

Nagsigawan at nagkantyawan sila nang tumayo si Zephyr at kinuha ang chaser. "I-bagsak niyo na ’yan!"
Ngumanga ito at binaliktad ni Aron ang bote para mainom ni Zeph.

"Ooooneee, Twoooo.. Threee.." Pagbilang ng Aces sa sampo at agad inubos ni Zephyr ang chaser para
maalis ang masamang lasa.

"WHOOO!!!" Tinaas ni Aron ang boteng ubos na at kinuha ang vodka. "Last na bote na ba ’to?"

"Meron pa sa kusina!" Sambit ni Seb.

"Wala na, kinuha ko na rin ’yung nasa kusina, eh." Pagkontra ni Zach. "Bili na lang tayo sa labas!"

"Tama tama! Bumili tayo sa labas!" Tumayo si Luke at pinaghahampas ng unan ang mga bagsak na sa s
ofa. "Tayo dyan, mga sabog! Bibili tayo ng inumin!"

"Bat kasama kame!" Reklamo ni Drago na nakahiga sa lapag. "Kayo na lang.."

"Unfair! Unfair!" Pag kantyaw ni Zeph.

Nabuhay bigla si Collin nang tumugtog ang Bump N’ Grind. "I DON’T SEE NOTHING WROOOOONG.." P
agsabay nito sa kanta at natulog na ulit.

"Hoy, hayop ka! Akala ko ba walang susuko? Tumayo ka dyan, oy!" Hinatak siya ni Seb patayo at nalagla
g ito sa sofa at nakaladkad hanggang sa pintuan. Nagtawanan sila habang vinivideohan ito.

"Korean BBQ tayo, oh! Kung matapang kayo, mag SOJU nga kayo!" Paghahamon ni Caden.

"King ina, ang pangit ng lasa non, eh!" Sigaw ni Drei na Nixon na medyo lasing na rin.

"True! Tastes bad, pare! My tongue wouldn’t like that!" Pag agree ni Bry at nagtawanan sila Zeph.

"Pucha, walang english-an, pre. Lasing ka na ata, eh." Tumatawang pang aasar ni Luke at sinampal sam
pal ang pisngi ni Bry.

"I’m not drunk.. I’m not drunk.." Pag-eenglish nito. Nag-eenglish kasi ito kapag tinatamaan na kaya trip rin
siya lagi nila Seb.
"Magsitayo na kayo dyan! Korean BBQ tayo!" Pagpilit ni Caden.

"Eto na.. Eto na.." Tumayo na sila at muntik pang makabasag ng lamesa si Drago kaya agad siyang inalal
ayan ni Aron.

"I-pasan mo na lang ’yang sabog na ’yan, Aron. Baka makabunggo pa ’yan sa labas, eh." Pagpayo ni Zep
h at pinasan naman ni Aron si Drago.

Lumabas na sila ng bahay nila Seb at naglakad papunta sa malapit na Korean BBQ place. Habang naglal
akad sila ay tawa sila ng tawa kay Collin. "Pre, ano ba, san ka pupunta?!" Sigaw ni Seb.

"Octopus, pare.. Manghuhuli ako ng octopus!" Lumapit ito sa may dagat at tawa sila ng tawa habang pini
pigilan ito.

"There’s no octopus there, dumbass!" Pagsunod ni Bry kaya mas lalong lumakas ang tawanan nila Luke.
Muntik na sila maglupasay sa buhanginan kakatawa.

Hinatak na nila at kinaladkad si Collin paalis at bumaba sila sa may hagdan. "Oh, picture, picture!" Agad s
ilang nagsihinto ay nagpose na parang mga weirdo nang makakita ng camera. "Ayan, para kayong mga t
anga. Lalo na kayong tatlo!" Turo ni Caden kela Luke.

"Mga alipin ko, tara na." Ma awtoridad na sambit ni Zeph at nagsi-sunuran naman sa kanya ang mga lasi
ng na mga uto-uto.

Nang makarating sila sa Seoulite na restaurant ay inasikaso naman sila kaagad. Pinaupo sila sa dalawan
g table at pagkaupo ay nakadukdok kaagad ang mga mukha sa lamesa. "Ako na oorder. Mag-set na lang
tayo. Wag na natin tanungin mga ’yan. Sabog na ’yan, eh." Sambit ni Zach.

"Beef at pork, ah. Tas order ka na din ng soup para mahimasmasan ng konti ’tong mga ’to." Pagbasa ni Z
eph sa menu.

"Tapos isang round ulit pag sober na sila? Ganon?" Tumawa si Seb. Para silang mag naglolokohan.

Nagphophone at nagsisitweet lang sila habang inaantay ang pagkain. Unang dumating ang soup at nilagy
an naman sila isa-isa ni Zeph sa bowl. "Yes, soup! I like this soup." Pag e-english ni Bry at nagtawanan si
la.

Sila ang pinaka maingay sa loob ng restaurant.

Pagkadating ng pagkain ay nahimasmasan na sila ng konti lalo na noong naka-kain na ng dinner at umin
om ng maraming tubig. "CR.." Tumayo si Drago at napahawak sa bibig niya. "CR.."

"Ay shit." Tumayo agad si Aron at inalalayan ito sa CR. Sumuka ito doon at hinimas himas ni Aron ang lik
od niya. Tawa naman ng tawa ang Aces. "Ano, okay ka pa?"

"Sakit ulo ko nito bukas.. Huhu." Naghilamos ito at nagmumog bago bumalik. "Whoo, kaya pa."

Pagkatapos nila kumain ay nagsisi picture picture sila sa bawat kanto na madaanan nila. "Oh dito dito, pic
ture tayo sa basurahan!" At nagsisisunod naman ang mga uto-utong lasing kela Luke. "Taas mo kamay m
o parang Kung Fu ganon! Puahaha!"

"Pakita mo nga pwet mo kung matapang ka, oh!" Malokong paghahamon ni Nixon.

"Tas magtwerk ka sa pader!" Pagsunod ni Caden.

"Ano ako, uto uto!" Sigaw ni Collin pabalik pero biglang tumuwad. "Picture! Picture!"

"Tara na, oy!" Hinatak na sila ni Zeph paalis. "May isang round pa tayo bago matapos ang gabi."

***

Play the music: Malayo Na Tayo - Silent Sanctuary (on repeat lmao)

"Cap.. Wag ka na umalis.. Wag mo kami iwan.. Please.. Nagmamakaawa ako sayo.. Hindi ko kaya.."

"Problema nito?" Tinaasan siya ni Zeph ng kilay. Sila na lang nila Zach at Luke ang matino. Mas lalong n
abasag ang Aces dahil nagsisi-iyak na ito kapag may nakitang umiiyak at nagsisidramahan na. Naglalaba
s na ng mga damdamin at nakaraan ang mga ’to.

"Cap.. Mahal na mahal ka namin.." Pag-iyak ni Drei.

"Don’t cry! I will cry too!" Pag e-english pa rin ni Bry at nagpunas ng luha. Mga nakaluhod ito sa sahig at n
akaupo sa sofa sila Zeph.

"Cap.. Wag mo na kami iwan, please? Iniwan na ako ng ex ko.. Ang sakit na, eh.." Pagdadrama ni Seb.

"Isama mo na kami sa maleta mo.. Walang iwanan.." Pagsunod ni Drago.

"Hoy Aron, tama na pag VR dyan! Kanina ka pa nahihiga sa sahig, ah!" Sigaw ni Luke kay Aron na page
wang gewang habang nag V-VR.

"Cap.. Please don’t leave.." Sambit ni Bry.

Natatawa na lang si Zeph sa kanila at nalulungkot na rin. Ayaw man niya iwan ang kahit sino sa kanila ng
unit kailangan niya na talaga umalis. "Magpapadala ako ng pera, mga anak.." Pagbibiro niya. "Hindi kayo
papabayaan ni tatay.. Bunso, ibibili kita ng gusto mong laruan.."

"Ako ba ’yon? Bunso raw?" Naguguluhang tanong ni Drago.

"Drago Seed daw ang gusto ni Drago! Puahahaha!" Napairap si Zephyr sa sobrang corny ni Caden.

"Nasabi ko na ba sa inyo? Kaya ko mag bending!" Tumayo si Collin at bigla na lang nag bending sa hara
pan nila.

"Hahaha, king ina, ano ginagawa mo!" Halos mahimatay na sila Luke kakatawa dito. "Oh, ayan!" Sigaw ni
ya nang bigla itong mauntog sa sahig pagbagsak. "Bobo! Hahaha!"

***

Pagkagaling kela Seb ay agad ring dumeretso si Zephyr sa headquarters ng Zedvage. 4 AM na rin siya n
akauwi at kailangan pa niya ayusin ang gamit niya.

Pagkapasok niya ng kwarto ay nilagay niya lahat ng damit sa dalawang maleta. Hindi niya kinalimutan ila
gay ang litrato ni Jiara sa wallet niya at binulsa ito. Pagkatapos mag ayos ay naligo na siya at umidlip sagl
it.

Nagising siya ng 9 AM kaya dali dali siyang tumayo at nagbihis ng pang alis. "Shit.." Bulong niya sa sarili
nang marinig si Jinx sa labas.
Kinuha niya ang dalawang maleta at dahan dahang lumabas ng kwarto.

"Good mor--" Napatigil si Jinx. "San ka pupunta?" Naguguluhang tanong nito.

"Ahh.." Napahawak sa batok si Zeph at hindi alam kung ano ang sasabihin. "Ikaw na bahala kay Jiara."

Hindi nagsalita si Jinx at pinagmasdan siya saglit. "Sige." Simpleng sagot nito at umupo sa sofa. "Kung sa
n ka man pupunta, sana wag mong palitan agad ang kapatid ko. Masasaktan ’yon ng sobra sayo at masa
sapak kita."

"Hindi ko gagawin ’yon." Ngumiti si Zeph. "Siguraduhin mo rin na kumakain ng maayos si Jiara. Baka pag
nakita ko siya ulit, namayat na ’yon."

"Ako bahala don." Tumango si Jinx at tumahimik sila saglit. "Ingat ka.. kung san ka man pupunta."

"Ingatan mo siya. Kahit hindi na ako ang mag-ingat." Kinuha na ulit ni Zeph ang maleta niya at bago luma
bas ay sumilip ulit siya sa pinto. "Paalam." Pagbati nito at umalis na.

Naglakad lang siya na may hila hilang maleta hanggang bayan at doon sumakay ng taxi. Hindi na siya na
kapagpaalam sa tatay niya at sa kahit sino. Hindi na rin niya nakakausap si Jiara simula noong hinatid niy
a ito galing sa bakasyon nila.

"Kamusta na siya?" Bulong niya sa sarili.

***

"Ateng, wag mo tinidurin ang sabaw at wala kang makukuha dyan." Agad natauhan si Jiara sa sinabi ni D
avi. "Ano bang problema?"

"Nag away ba kayo?" Tanong rin ni Ali.

Hindi magawang ngumiti man lang ni Jiara o kaya naman ay magsalita. Nilapag lang niya ang tinidor at lu
mingon sa paligid.

Umaasang makikita pa niya si Zephyr sa cafeteria ngunit wala na ito sa katabing table na lagi nilang inuu
puan. Yung mga panahon na tinanong siya ni Zeph tungkol sa apple juice.

"I just.." Napatingin si Jiara sa iniinom na juice at yumuko. "..miss him."

"Saan ba siya? Pansin ko din na hindi siya pumasok." Walang alam na sabi ni Davi.

Bigla na lang umiyak si Jiara kaya nagpanic sila. "Hala, hala, teh! Sorry, teh! Hala, sorry!" Niyakap kaaga
d siya ni Davi at humarang si Ali sa view para walang makakita kay Jiara.

"Ji.." Hinawakan ni Ali ang kamay niya. "Ano nangyari?"

"It hurts.. It hurts.." Paulit ulit na sambit nito at napahawak sa dibdib. "It hurts so much.. I can’t breathe.. M
y heart.. It hurts.."

Mas lalong lumakas ang pag-hagulgol nito kaya hinigpitan ni Davi ang yakap dito at tinago ang mukha nit
o sa dibdib niya. "Shh.. Shh.." Pagpapatahan nito.

"I want to talk to him.. I want to see him for the last time.. I want to touch him.. Hug him tight.." Sunod sun
od na hikbi nito. "But.. I’m.. I’m afraid I would cry.. like this.. In front of him.."
Lumingon si Ali sa Aces na tahimik na kumakain sa kabilang table. Naglakad siya dito palapit. "Si Zeph?"
Tanong niya at nagtinginan sa kanya ang mga ito.

"Wala na.. Lumipad na." Wala sa sariling sagot ni Caden at kumunot ang noo ni Ali.

"Hindi niyo ba alam?" Tanong ni Luke. "Pumunta na ng ibang bansa."

"Ha?!" Sigaw ni Ali at agad napalayo si Seb sa kanya. "Kelan pa?!"

"Ahh.." Tumingin sa relo niya si Seb. "Mga isang oras na. Hindi na kayo abot kahit habulin niyo siya sa air
port tulad sa mga teleserye."

"May snow doon.. Buti pa doon, malamig." Yun ang ikinalulungkot ni Caden. "Autumn pala doon ngayon ’
no?"

"Sige, salamat." Bumalik na si Ali sa upuan nila at bumulong kay Davi. Napuno naman ang mata nito ng p
ag alala at hinimas ang likod ni Jiara.

"Shh.. Nandito kami." Bulong ni Davi. "Hindi ka namin iiwan, okay?"

"Ate girl, ice cream tayo mamaya. Okay lang?" Pag-alok ni Ali at tumango lang si Jiara. "Love you, Ate girl
."

***

"So.." Panimula ni Ali pagkaupo at pagkabigay niya ng ice cream ni Jiara. Nandito ulit sila sa ice cream sh
op na kinainan nila last time.

"Wait." Nilabas ni Davi ang isang box ng tissue na binili niya at nilapag sa tapat ni Jiara. "Game. I-labas m
o lahat. Lahat ng sakit at hinanakit! Go go go!"

Matagal bago nagsalita si Jiara ngunit hindi pa niya nakekwento ay tumulo na kaagad ang luha niya. Umii
yak ito habang kinekwento lahat at hindi na pinapansin ang ibang tao sa paligid niya.

"Hoy, Calix! Anong tinitignan mo dyan? Tawag ka ni Anne." Agad natauhan si Tyrus nang kalabitin siya n
g isang trabahador.

"Pakisabi sa isang customer, hinaan ’yung pag iyak niya dahil naiistorbo ’yung ibang tao." Masungit na sa
bi nito at pumasok na sa isang kwarto.

"I’m so dumb for not stopping him.. Maybe he just wanted me to.. Maybe if I did.. He won’t.." Hindi na natu
loy ni Jiara ang sinasabi at pinunasan ang luha. "Oh God, I’m sorry for wasting your tissue box, Davi."

"Ano ka ba, te! Para sayo talaga ’yan, wag ka mag alala!" Pagpalubag loob naman ni Davi.

Nagkwentuhan pa sila hanggang sa dumilim na sa labas. "Te girl, hindi ka pa uuwi?" Tanong ni Ali. "Hana
p na ko ni Mama."

"Go on. Uuwi din ako pagkatapos ko kumain." Ngumiti sa kanila ng tipid si Jiara.

"Sure ka? Gusto mo dito na lang rin ako para may kasama ka!" Umupo ulit si Davi.

"No.. No.. You have an appointment with your groupmates. I can manage." Humalik sila sa pisngi ni Jiara
bago umalis.
Naiwan siya mag isa at mas lalo lang niya naramdaman ang kalungkutan at sakit. Hindi niya rin magawan
g tignan ang phone dahil baka hindi niya mapigilan ang sarili at tawagan si Zeph.

Tumulo ang luha niya nang maalala ang pangalan nito. Kukuha na sana siya ng tissue pero naubos na pa
la kaya ginamit na lang niya ang likod ng kamay pamunas.

Basa na rin ang kamay niya at pinunas sa palda ngunit biglang napatigil nang may maglapag ng bote ng t
ubig sa table niya. "I didn’t order this--"

"Alam ko." Sagot ni Tyrus at inabot ang panyo. "Oh." Tinignan lang ito ni Jiara na nagtataka. "Nangangaw
it na ko. Bahala ka kung kukunin mo." Nilapag nito ang panyo sa table at umalis na.

"Asshole." Bulong ni Jiara at kinuha ang panyo.

_______________________________________________________________________________

:)

Chapter 34

Third Person’s POV

Pagkalabas na pagkalabas ni Zephyr ng airport ay agad niyang sinuot ang coat dahil sa mababang temp
eratura at nilagay ang dalawang kamay sa bulsa habang naghihintay. Maya maya lang ay may humintong
limo sa harapan niya na may korona sa harapan at dali daling bumaba ang mga lalaking naka suit para k
uhanin ang gamit niya.

"Re-al Jairo." Nagbow ang matandang lalaki at agad namang nahiya si Zephyr dito. Re-al ang tawag sa P
rinsipe nila sa Aldana.

"Kuya Fel, para namang hindi tayo magkakilala, oh." Ngumiti si Zeph dahil kahit noong bata pa sila ay ina
alagaan na din siya nito kapag wala ang ama.

"Sakay na, Jairo." Ngumiti ito pabalik sa kanya at pinagbuksan ng pintuan. Umupo si Zeph sa likod at kah
it mag isa lang siya ay napakaluwag ng space niya. Mayroon pang nakahandang pagkain sa maliit na lam
esa at inumin.

Pagkabukas niya ng inumin ay agad pumreno ang sasakyan kaya biglang natapon sa lamesa. Ngunit ang
mas kinatakot niya ay ang pagka-basa ng cellphone niya. "Shit.. Shit.." Agad niyang pinunasan ito at sinu
bukan buksan. "Anak ng, suko agad?! Bulok kasi, eh." Inis na bulong nito.

"Re-al, pasensya na at biglang may dumaang kotse. Okay ka lang ba dyan?" Tanong ni Fel at nakitang si
nusubukan nito i-survive ang cellphone niya. "Nako, pasensya na, Kamahalan, ngayon din ay magpapabil
i na ako ng kapalit!"

"Okay lang." Ngumiti ng alanganin si Zeph at gumaan ang loob nang maalalang na-save naman sa backu
p niya ang mga photos. Kahit photos lang at hindi na ang iba pa dahil ang pictures lang nila ni Jiara ang k
ailangan niya.

Kumain na lang si Zeph ng hinandang pagkain para sa kanya at tumingin lang sa kawalan habang umaan
dar ang sasakyan. Puro si Jiara lang ang pumapasok sa utak niya at hindi niya maalis alis. "Kamusta na ’
yon?" Paulit ulit na tanong niya sa sarili. "Pano ko makakamusta, wala akong phone." Inis na sabi niya.

"Re-al!" Biglang bumukas ang pinto at napatalon naman siya sa kinauupuan niya. "Ay.. Nagulat ho ba kay
o? Eto na po ang bagong cellphone. ’Yan na po ang pinaka-latest sabi sa mall, eh. May sim na din ho ka
ming nilagay dyan."

"Sige, salamat." Ngumiti lang si Zeph at umandar na ulit ang sasakyan. Agad niyang binuksan ang cellph
one at napailing sa sobrang mahal nito. Wala pang wi-fi kaya hindi pa niya masign-in ang backup.

Bored na bored lang siyang nagkakalikot ng kung ano ano sa loob ng sasakyan habang nasa byahe. May
a maya ay pinagbuksan na siya ng pinto at dali dali siyang bumaba dala ang cellphone. Dinala naman na
ng mga tauhan ng palasyo ang mga maleta niya.

Isang tapak pa lang niya papasok ay parang nasusuffocate na siya agad. Eto na ata ang lugar na pinaka
ayaw niyang balikan kahit kailan. Mahal niya ang Aldana pero hindi niya mahal ang palasyo kung saan sil
a pinalayas noon.

Naaalala niya ang ama sa bawat sulok ng palasyo kung saan siya lumaki. "Jairo, sa taas ang kwarto mo."
Pagpaalam ni Fel. "Inayos na namin siya at nilagyan ng mga gamit. Ang lolo mo ay nasa loob ng kwarto
niya at may kasamang doktor."

"La ko pake sa kanya." Umirap si Zephyr at dumeretso sa kwarto niya. "Ano password ng wi-fi?" Unang ta
nong niya.

"Ah! Eto.." Kumalikot sa bulsa niya si Fel at inabot ang papel. "Naramdaman ko nang itatanong mo ’yan k
aya hinanda ko na ’to. Nandyan ang password ng lahat. Pati ang passcode ng vault at ng ibang kwarto. K
ung may kailangan kang pera ay buksan mo lang ang vault sa ilalim ng cabinet mo. At ang susi ng mga k
otse ay nakasabit na rin sa kwarto mo."

"Sige, sige. Okay na." Ngumiti si Zeph.

"Pindutin mo na lang ho ang button na ’yon kapag may kailangan kayo." Turo nito sa pulang button sa tab
i ng switch ng ilaw. Nagbow na ito bago umalis at nilibot ni Zeph ang tingin sa kwarto niya.

Masyadong malaki ang kwarto para sa kanya. Mag isa lang siya pero parang kasya na ang Aces dito. "An
o ’to?" Binuksan niya ang isang itim na pinto at nilibot ang paningin sa CR na malaki rin para sa kanya. S
unod ay binuksan niya ang isa pang pinto at nakita ang malaking walk-in closet na puno na ng damit na p
ara sa kanya.

"Ayos pala ’to, eh. Buti may ganto." Dahil halos wala siyang dalang panlamig na mga jacket at coat. Hindi
naman kasi lumalamig ng ganon sa Kassanight. At wala rin siyang pera para bumili. Balak niya nga ngay
on ay ibalik lahat ng perang pinapadala sa kanya ng lolo niya noon pa man pero baka kailanganin niya ’y
on ngayon para mabuhay.

"Re-al.." May kumatok sa pinto at pumasok ang dalawang maid. "Aayusin po namin ang mga damit niyo."
Turo nito sa dalawang maleta.

"Ahh, ako na, ako na." Nahihiyang sabi ni Zeph.

"Baka ho mapagalitan kami.." Kinakabahang sabi ng isa at kinuha ang maleta. "Kami na po ang mag aay
os. Utos po ito ng nakakataas."

Napakamot si Zeph sa ulo niya. Hindi siya sanay ng ganito. Mas sanay siyang sinisigawan siya ng nanay
niya at puro utos. "Sige, sige. Kayo bahala." Baka matanggal pa ito sa trabaho. Lumabas na lang siya at
humiga sa kama.

Inayos na niya ang bagong cellphone. "YES!" Sigaw niya nang mag sync ang pictures sa dati niyang pho
ne. Pero lahat ng contacts ay wala na. Hindi rin niya saulo ang mga number ng kahit sino kaya pagkadow
nload niya ng messenger ay nagchat kaagad siya sa GC ng Aces.
captain: oy ano number niyo

palukeona: cap!!!!!

seb: nakarating ka na, cap?!

drei pinakapogi: ano temperature dyan cap? dalin mo naman kami dyan ang inet dito!

cap: walang sumagot sa tanong ko hayop.

bry mas pogi kay drei: hahaha cap bigay mo na lang number mo text ka na lang namin

cap: gege. may number kayo ni jiara?

zachary: wala eh, hingin namin cap? puahahaha

aron waves: kawawa si pres kanina ay :( naawa ako

cap: bat?

cap: uy chat niyo number ni bossing pres ah

kay caden tayo: iniyakan ka cap iba ka talaga haba ng hair mo

dragon seed: oy siraulo hahaha

dragon seed: HI CAP!!!! SIZE 10.

cap: dami ko pera dito shet puahahaha

seb: SHARE YOUR BLESSINGS

palukeona: size 11

palukeona sent a photo

palukeona: yan gusto kong sapatos cap angas nyan hahaha padala mo tnx mwa

cap: mga siraulo try ko lumabas bukas hanapan ko kayo ng sapatos basta galingan niyo sa game!

"Re-al, pinapatawag ka ho ng hari." Pagkatok ng isang katulong sa pinto niya.

cap: alis na ko tinatawag ako nung bwisit sa buhay ko puahahaha

Nag out na ito at tumayo sa higaan. Naglakad siya papunta sa kwarto ng lolo at binuksan ito. Nakita niyan
g nakahiga ito at may dextrose sa kamay at halatang namayat. "Kung hindi pa kita ipapatawag, hindi ka p
a dadaan sa kwarto ko." Sambit nito at umupo sa kama.

"Alam mo din?" Masungit na sabi ni Zeph at sumandal sa may pinto. "Bat mo ko pinatawag?"

"Dadating ang abogado at sekretaryang mag aasikaso ng pagpasa ng mga mana at korona sa pangalan
mo.. Maghanda ka para bukas. Magpapakilala ka lang at wala pang pipirmahan." Hirap na pagsasalita nit
o.
"Yun lang?" Walang ganang sabi ni Zeph.

"Ayusin mo ang ugali mo sa harapan nila at ang suot mo. Tandaan mong isa kang royalty at kailangan m
ong umasta na parang royalty sa harap ng ibang tao. Nakakataas ka, wag mong kakalimutan ’yon."

"Hindi ko trip babaan ang tingin ko sa ibang tao, eh." Ngumisi si Zeph. "Gawain mo ’yun, diba? Kahit sa s
ariling anak?"

"JAIRO!" Galit na sigaw nito at napahawak sa batok niya.

"Re-al, wag niyo ho masyadong galitin ang hari.. Masama para sa kalusugan niya." Sambit ng doktor na k
akapasok lang din ng kwarto. "Hanggat maaari."

"Bukas rin.. dadating ang mga bisita at ibang mga Royalty para salubungin ang pagdating mo. Maghanda
ka."

Tumango lang si Zeph. "Yun lang?" Bored na tanong niya. "Sige." Agad siyang lumabas at bumalik sa kw
arto niya.

***

"Hey.. Hi? Hello? How are you?" Paulit ulit binubura ni Jiara ang tinatype niyang message na isesend san
a niya kay Zephyr. Hindi siya nakikinig sa guro na nagsasalita sa harapan. Wala naman talagang nakikini
g kahit isa sa kanya.

"Teh, ano ginagawa mo?" Agad na pag-chismis ni Davi at sinilip ang phone nito. "Ay may pagtext! Marere
ceive ba niya yan?"

"Wait.. Oo nga.." Bulong ni Jiara. "I bet he changed his number."

"Feeling ko din, eh. Gusto mo hingin natin number niya sa Aces?" Tanong ni Ali na nakichismis na din. "A
ko bahala! Ako magtatanong para hindi halata."

"Gaga, mas halata nga pag ikaw! Ako na lang tas hingin ko na rin number nila." At tumawa si Davi.

"Harot mo talaga! Pasa mo sakin, ah. Hahaha!" At naghampasan sila ni Ali.

"Anong nakakatawa dyan, first row?" Agad silang napatahimik nang tawagin sila ng guro. "Paki-ulit nga a
ng last na sinabi ko."

"Anong nakakatawa, first row?" Patanong na sabi ni Ali.

"Gaga, anong nakakatawa DYAN, first row." Bulong ni Davi.

Nagtawanan ang klase at napailing si Jiara. "Hay! Hindi ko na talaga alam ang gagawin sa klase ninyo!"
Pikon na sabi ng guro at kinuha ang mga libro. "Magpakasaya kayo at humanda sa quiz bukas!" At umali
s na ito.

"Ha?! Quiz?!" Reklamo ni Davi. "Wala akong natutunan, quiz agad?!"

"Self-study, teh. Ganon talaga ang buhay. Kopya na lang tayo kay Jiara, hehe." Pagpayo ni Ali.

"Yeah, go on." Tumango na lang si Jiara at nakatingin pa din sa phone niya. Panigurado ay nag iba na ng
number si Zeph kaya hindi na siya nag abalang magmessage dito. Inistalk na lang niya ito sa social medi
a accounts niya at nakitang nakarating na siya sa Aldana. "Good for him."
"Teh, recess! Ano? Tunganga lang?" Pumalakpak sa tenga niya si Davi kaya agad siyang natauhan. "Tar
a na! Tatanong pa natin ang number ni Papi, diba!"

"Fine, fine." Agad tumayo si Jiara at naglakad na sila papuntang cafeteria. Pagkaupong pagkaupo nila sa
table nila ay agad lumapit si Luke at Seb.

"Hi Pres!" Sabay na bati nito na parang nagpractice pa.

"Hey.." Nagtatakang sambit ni Jiara. "What’s up?"

"Ahh.." Nagkatinginan sila at kinurot ni Seb si Luke kaya ito na ang nagsalita. "Pwede mahingi number m
o? Hehehe! Hindi si Cap ang nagpapatanong!" Palusot nito.

"Tama! Hindi si Cap ang nagpapatanong, ah!" Defensive na pagsunod pa ni Seb.

"Ay, hindi si Cap ang nagpapatanong?" Pag ulit ni Ali.

"Hindi nga raw si Cap ang nagpapatanong, teh. Ano ba!" Pag ulit rin ni Davi.

Kumuha ng papel si Jiara at sinulat doon ang number niya saka inabot kela Luke. "Kung sino mang nagp
apatanong.. Tell him I miss him."

"Masusunod, Pres!" Sumaludo si Seb at dali daling bumalik sa table nila ang Aces at agad agad na nagla
basan ng phone. Panigurado ay nagchachat na ang mga ito sa GC nila.

"Bat hindi na lang kayo magchat sa facebook? Kaloka kayo." Sabi naman ni Ali.

"I don’t use Facebook." Simpleng sabi ni Jiara. Hindi siya pala-Facebook na tao. Puro hindi niya kilala an
g mga nagchachat sa kanya at nagsesend ng friend request.

"Mahal sa load ang text galing ibang bansa, ah!" Pagpapaalala ni Davi. "Sabagay.. May iMessage nga na
man pala! Hihi."

SA KABILANG DAKO, nakaupo lang si Zeph sa sofa at kaharap ang abogado at sekretarya ng lolo niya.
Hindi niya alam ang mga pinagsasasabi nito at tango lang siya ng tango. Ayaw rin naman niya intindihin d
ahil wala naman talaga siyang pakealam. Bahala sila sa buhay nila, ika nga niya.

"At ayon.. Babalik na lang ho kami sa isang araw pag nakuha na ang approval." Tumayo na ang dalawa a
t nagbow. Tumango na lang si Zeph at nawala na ang dalawa sa paningin niya.

Hindi pa siya nakakabalik sa kwarto ay may mga panibagong bisita naman na nagsidatingan para sa pa-
welcome party niya. Gusto lang naman talaga ng lolo niyang ipagmayabang na may magmamana ng kor
ona niya.

"Asa siya. Tinakwil na siya ng lahat." Bulong ni Zeph at pinilit ngumiti sa mga bisita.

"Jairo, anak! Ang laki mo na, Re-al!" Niyakap siya ng hindi niya kilala at siguro ay malayong kamag anak
niya ito. Ngumiti lang siya dito. Yakap ng yakap at humahalik sa pisngi niya ang mga bisitang dumadating
na hindi naman niya kilala o matandaan man lang.

Pero isang babae ang nakakuha ng atensyon niya. "Oh.. Nakita ko na ’yun, ah.." Napahawak siya sa bab
a niya at sinubukan isipin kung saan niya nakita ang babae.

Lumapit ito sa kanya pagkapasok sa palasyo at hindi inaasahan ang unang tanong nito. "Walang alak?"
"Ha?" Gulat na tanong ni Zeph.

"Wala ba kakong alak dito? Kung wala, boring. Alis na lang ako." Bored na sabi nito. Ang ganda ng suot n
ito na halatang Royalty ngunit ang pananalita ay malayo sa pananalita ng ibang mga bisita.

"Baka meron sa kusina. Tignan mo na lang." Ngumiti ng tipid si Zeph. "Nagkita na ba tayo?" Nagtatakang
tanong niya.

"Hmm.." Nag isip din ang babae at pinag snap ang daliri niya nang may maalala. "At the beach. Yung tak
ot ka sa tubig?"

"Ahh.." Sinubukang alalahanin ito ni Zeph at tumango tango. "Oo. Ano ulit pangalan mo?"

"Alegria." Sagot nito. "Riri na lang o Ria o Ri. Bandang huli, R na lang ’yan. Depende kung gaano ka kata
mad magsalita." Nag kibit balikat ito.

"Ria! Andito ka na pala!"

"Shet, nahanap nila ako." Inis na sabi ni Ria at agad nag iba ang mukha at ngumiti sa mga Tita. "Tita! Hell
o!" Pilit na sabi nito at halatang plastik. "Napakasaya ko ho at nakita ko ulit kayo!" Patuloy na pamamlasti
k nito.

Tumawa lang si Zeph at sinalubong ang ibang bisita bago napagod at umupo na lang sa sofa. Chineck ni
ya ang GC ng Aces.

palukeona: CAP NAKUHA NA NAMIN

palukeona: SABI NAMIN DI IKAW YUNG NAGPAPATANONG WAG KA MAG ALALA

seb: oo nga cap success puahaha tas miss ka na daw niya

cap: seryoso?!

cap: siraulo talaga kayo

zachary: BOBO HAHAHAHA

aron waves: sabi na nga ba dapat hindi kayong dalawa ’yung pinagtanong, eh!

dragon seed: tama tama hahaha

drei pinakapogi: cap, miss ka na namin sa training huhuhu

cap: hahaha bigay niyo muna number ng mahal ko!

seb: NA-PM KO NA CAP. BAKA MATABUNAN EH O KAYA KUNIN NI NIXON TAS ITEXT TEXT SI PRE
S HAAHAHAHA

nixon camera: BAKIT AKO HAYOP KAYO

bry mas pogi kay drei: IKAW NAMAN LAGI EH DIBA HAHAHAHAHAHSHAHSHSH

nixon camera: ganon ba pag pogi?????

cap: ahh out na ko good night

seb: same. night guys

palukeona: bye bye

zachary: anong good night eh nagtetraining pa tayo mga bobo

seb: panira ka din e punyeta

dragon seed: HAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHHA

drei pinakapogi: HAHAHAHAHA

aron: tawag na kayo ni dadi bumalik na kayo dito! bibili lang daw ng tubig

cap: mag training na kayo!

Tinago na ni Zeph ang phone niya at tumayo para kumuha ng pagkain. Nakita niyang nakatambay lang s
a may mga wine si Ria at painom inom doon. Hindi na nila pinansin ang isa’t isa at kumain na lang si Zep
h ng tahimik.

"Jairo! Kamusta?" May lumapit na lalaki sa kanya at kumunot ang noo niya. "ANAK NG, DI MO KO NATA
TANDAAN? I FEEL SO BETRAYED, PARE!"

Mas lalong kumunot ang noo ni Zeph at tinignang maigi ang mukha nito. "AY SHIT, KALE?" Napatakip siy
a sa bibig niya. "ANG LAKI MO NA, ANAK!"

"Oo, ulol!" Nakipag apir ito. Magkababata ang dalawa at halos siya lang ang kasama simula noon. "Si Riri
nakita mo na?"

"Ha?" Nagtatakang tanong ni Zeph. "Yung Ria? Ano meron?"

"Siraulo! Kalaro natin noon?!" Lumingon siya sa paligid. "HOY RIRI, LIKA DITO TAMA NA INOM!"

Napalingon sa kanya si Ria at lumapit na dala dala ang wine glass. "Ano nanaman?! Papansin amp*ta." I
nis na sambit nito.

"Hahaha! Nagkakilala na pala kayo ulit, eh!" Sambit ni Kale. "Edi ayos pala! Kamusta ka na nga pala, pre
? Saan ka nga ulit lumipat?"

"Ahh, sa Kassa. Ayos naman doon." Ngumiti si Zeph. "Mas ayos nga don kesa dito, eh."

"Mukha ngang tuwang tuwa ka, eh no!" Pang aasar nito. "Babae ’no, pre? May bebe love ka don ’no?"

"Galing mo! Bat di ka sumali sa Aldana Got Talent?!" Exaggerated na sabi ni Zeph. "Hulaan mo kung sino
."

"Royalty ba ’yan?" Tanong ni Ria.

"Shet, feeling ko may powers kayo, eh." Exaggerated na sabi ulit ni Zeph.

"Ahh, ’yung prinsesa ba? Jiara.. Jiara ano nga ba ’yon?" At tumawa si Kale. "Biro lang!"

"Anong biro?" Tanong ni Zeph at nagkatinginan sila.

"Seryoso?" Hindi makapaniwalang sabi ni Kale. "Walang biro?! Siya talaga?! Ganda nun, eh?!"

"Wala kang bilib sakin tol, eh?" Pagmamayabang ni Zeph. "Well? What can I say?" At tumawa ito. "Kems.
"

***

"Ubos na ang bisita?" Tanong ni Fel.

"Yes ho! Sa wakas, makakapagpahinga na ko!" Nag inat si Zephyr. "Pasok na ko sa kwarto, Kuya." Pagp
aalam niya at pumasok ng kwarto.

Binagsak niya ang sarili sa kama at kinuha ang phone. Pinag iisipan niyang mabuti kung ano ang itatype.
"Kamusta? Miss na kita?" Bulong niya sa sarili at binubura din ang tinatype. "SHIT!" Agad siyang napaup
o nang masend niya ang period.

As in period lang ang nasend.

"SHET!" Napatakip siya sa bibig niya. "Ang papansin ko tignan! Shet shet shet." Pagpapanic niya at sinub
ukan magtype ulit. "Anong sasabihin ko? Ano na?!"

Tinignan niya ang button na pula at napatigil. "Ayon ayon.." Pinindot niya ito at agad namang may kumato
k sa kwarto niya.

"Re-al, ano hong problema?" Tanong ni Fel at pumasok sa kwarto niya.

"Tulong.. Huhu." Ngumuso si Zeph at tinaas ang phone niya. "Ano hong sasabihin ko sa kanya?"

"Babae?" Tanong ng matanda at umupo sa may sofa. "Ahh, ano ho bang sitwasyon?"

"Matagal kaming di nag usap.. tapos.. bago number ko.. tapos first text ko.. PERIOD! PERIOD LANG NA
SEND KO! ANG PAPANSIN TIGNAN DIBA? ANO GAGAWIN KO?!" Pagpapanic nito. "Hindi pa siya nagr
ereply!"

"Ahh.. Sabihin mo wrong send?" Patanong na sabi nito.

"Edi mas papansin ’yun. Huhu." Palakad lakad si Zeph sa kwarto habang nag iisip.

"Miss mo ho ba, Re-al?" Tanong nito.

"Sobra!" Wala sa sariling sagot ni Zeph.

"Edi sabihin mo."

Napatigil si Zeph. "Agad? Hindi ba siya magugulat? Mape-pressure?"

"Eh ’yun ang nararamdaman mo, eh. Magpakatotoo dapat sa sarili."

Huminga ng malalim si Zephyr at mabagal na nagtype. "SHEEET!" Sigaw nito nang biglang nagreply si Ji
ara.

"Bakit ho?!" Pagpapanic na din ni Fel.

"Nagreply! Nagreply sa period!" Turo ni Zeph sa phone.

[Zeph?]

"Hala.." Bulong ni Fel pagkabasa. "Anong tinype mo?"

"Sabi ko.." Napalunok si Zeph. "Sabi ko bakit? Ang bobo lang!"

[Zeph?]

[Bakit?]

[I don’t know. You texted me first?]

Napasapo sa noo niya si Zeph. "Wala na. Ayoko na. Nakakahiya na. Kuya Fel, maghukay kayo sa labas.
Ililibing ko na ang sarili ko.. Magpapalamon na ko sa lupa."

[Zeph.] Pagtext ulit ni Jiara at agad agad itong binasa ni Zeph.

"OMG." Bulong ni Zeph. "KINGIN--" Napatakip siya sa bibig niya nang mapindot niya ang video call. Pinin
dot niya ng paulit ulit ang end call ngunit biglang sinagot ito ni Jiara.

[Hey..?] Nagaalanganing sagot ni Jiara at nalaglag ang puso ni Zeph.

________________________________________________________________________________

:)

GWOV official twitter accs:

@zephjairo

@zyleonji

@pulangaces

Chapter 35

Third Person’s POV

Sumenyas si Zephyr na lumabas na si Fel kaya agad naman itong nag bow at umalis. Napabalik ang tingi
n ni Zeph sa screen kung saan nandoon ang mukha ni Jiara at huminga ng malalim bago kinuha ulit ang
phone. "Uy.." Nahihiyang sabi nito. "Napindot ko kasi.."

[So.. You want to end the call now?] Nag aalanganing tanong ni Jiara.

"Hindi, ah!" Agad na tanggi naman ni Zeph at na-realize na masyado siyang sabik pakinggan kaya umubo
siya kunwari at inulit ang sinabi. "Hindi, ah.." Mas mahinang sabi niya. "Uhm.."

[Uhm..] Ulit rin ni Jiara. Hindi nila alam ang sasabihin sa isa’t isa pero sa loob loob nila ay parang tumatal
on ang puso nila at nagtutumbling sa sobrang saya. [So.. Uhm.. How are you?] Panimula ni Jiara at inayo
s ang upo sa kama.

Umupo na rin si Zeph sa kama at sumandal sa head board. "Eto.. Pagod."

[Why? What happened?] Nag aalalang tanong naman ni Jiara.

"May party kani-kanina lang tas kakatapos lang. Nakakapagod lang mag-entertain ng mga hindi ko kilala,
hahaha!" Napangiti si Jiara nang marinig ang tawa ni Zephyr. "Ngiti ka dyan?" Pambabasag naman ni Ze
ph.

[Nah, I’m just.. happy to hear your voice.]

"I miss you." Ngumisi si Zephyr na mukhang satisfied sa sinabi niya. "Sa wakas, nasabi ko din."

[I miss you too. Like.. So much.] Ngumuso si Jiara at inayos ang buhok. [Come back to me, baby.]

"Anong ginagawa mo?" Nagtatakang tanong ni Zephyr dahil parang may inaayos siyang maliit na paper b
ag.

[Ahh, I’m just going to return this.] Pinakita ni Jiara ang panyo sa camera bago ilagay sa paper bag.

"Kanino?" Kumunot ang noo ni Zeph.

[Some asshole-- I mean, some guy gave me this scarf while I was crying over you.] Nag kibit balikat si Jia
ra at hindi ata narerealize ang epekto ng sinabi niya kay Zephyr. Hindi niya alam na may malisya ’yon pak
inggan.

"Wow." Ngumiti ng sarkastiko si Zeph. "Sunugin mo ’yan. May gayuma ’yan."

[Silly.] Tumawa si Jiara at sumeryoso ang mukha ni Zephyr. [Why?! Why are you looking at me like that?!]
Nagtatakang tanong nito dahil ang sama ng tingin sa kanya ni Zeph.

"Ibabalik mo pa? Magkikita nanaman kayo?" Tumango si Jiara. "Sweet naman." Sarkastikong sabi ulit ni
Zephyr.

[What’s wrong with you?] Nagtatakang tanong ni Jiara at napagulo sa buhok niya si Zeph sa sobrang ma
nhid ng kausap niya.

"Antok na ko." Napairap si Zeph at inayos ang higa sa kama. "Night."

[Wait, really?] Pagpapanic ni Jiara. {Babe, what the hell is wrong with you?]

"Wala, ah." Tanggi ni Zeph. "Nawala lang ako saglit may pampam na." Bulong niya.

[What? Did you say something?]

"Wala." Ngumiti si Zeph ng tipid. "Antok na ko. Night night." Pinatay na niya ang tawag at tumayo ng higa
an para magshower.

Habang nasa shower siya ay hindi niya mapigilang mapaisip tungkol sa lalaking nagbigay ng panyo dahil
napaiyak niya panigurado si Jiara. "Kasalanan ko din, eh." Bulong ni Zeph sa sarili. "Mas mabuti na sigur
o ’yun."

Pagkatapos magshower ay nagbihis na siya at humiga ulit sa kama niya ngunit bigla ring napabalikwas n
ang makita ang 28 missed calls ni Jiara. "Anak ng! Daming time nito, ah?" Tinignan niya rin lahat ng mess
ages.

[Are you sleeping?]

[Answer my calls.]
[Are you asleep?]

[I’m sorryyyy.]

[I won’t talk to him ever again.]

[Hey..]

[ZEPHYR!]

[Bati na tayo.]

[Pleaase?]

[Good night.]

Napailing na lang si Zeph at hindi na nagreply. Natulog na lang siya at mag gagala pa siya bukas para m
aghanap ng mga ipapadala sa Aces.

***

Jiara’s POV

"GAGA KA, BAT MO PINAKITA SA KANYA?!" Nakatanggap ako ng malakas na batok from Davi. Hell, I t
hought my head was going to fly out.

"Baka type ka nung Tyrus?! Binigyan ka ng panyo, eh!" Ali stated while sipping her coffee. "Sabagay.. Mal
ay mo gentleman lang. Pag may nakita rin akong umiiyak, bibigyan ko rin ng panyo, eh."

"Whatever reason kay Tyrus guy.. BAKIT MO PINAKITA KAY ZEPHYR, TEH!" Davi said in horror like he’
s more affected then me.

I don’t even know why I wrapped that paper bag in front of him. I just thought it would mean nothing.

I didn’t know he would be mad as hell.

"Ahh, at least we talked, right?" Bahala na. At the end of the day, at least I know I’m allowed to text him or
call him whenever I want to. I can do just that. "I miss him so damn much."

"Ikaw naman kasi, gaga! Ayaw ka na tuloy kausapin!" Ali blamed me. Was it my fault?! Blame the rude ice
cream guy! "Hindi pa rin sinasagot tawag mo, teh?"

Umiling ako. I think he’s busy with something. He would at least reply to my messages, right? It won’t hurt
him to reply a word.

Even a period will do.

Just to let me know that he’s still alive. Ugh, I hate him. I hate how much I love him.

"Hey, I’m curious about something.." Nilabas ko ang papel na matagal nang nakatago sa bag ko at nilapa
g sa lamesa. Both of them looked so confused while looking at the paper about drugs. "Do you guys know
about this incident in Trinidad?"

"Wait.. Parang familiar.." Napaisip si Davi at hinimas ang baba niya. "Parang napag usapan siya ng paren
ts ko nung bata pa ko.. Di ko lang masyadong matandaan, te! Basta ang knows ko, police play raw ang n
angyari."

"What is that?" I asked.

"Parang napagtripan lang ’yung biktima o mga biktima ng pulis." Ali explained. "Turns out na they got the
wrong guy daw pero their first instinct was to shoot, diba? Ang bobo lang. Probably their first intention wa
s to kill. Siguro, naghanap lang sila ng dahilan para pumatay. Para masabing effective ang paglagay ng e
nd sa drugs. Kawawa ang mga biktima that time."

"Where did that come from?" I was curious. After hearing everything she said, it made everything more int
eresting.

"Nabasa ko siya sa old articles.. Sa.. Wait.." She tried to think and snapped her fingers when she rememb
ered it. "Hindi ko sure kung bakit pero.. Nabasa ko siya sa Zedvage?"

"Where in Zedvage?" I know I ask too many questions but I just want to dig deeper on this. My curiosity is
taking me somewhere. Somewhere interesting. Somewhere dark.

"May maliit na library doon sa Cheatra kung saan nandoon ’yung mga dating mission, documents, newsp
apers at kung ano ano pa nung panahon siguro nila Mommy." Ali is smart, I know. That’s why she skippe
d kindergarten and went straight to grade 1. She’s younger than me but we’re on the same year.

"Zedvage was so interested with drug raids back then. Maybe the two are connected that’s why the article
s were there?" This is getting more and more interesting. "If not, then why would they keep it? I better ask
my Dad about this."

"Mabuti pa nga, teh." Sagot ni Davi. He knows about Zedvage but he’s not a member. We don’t want him
left out. "Nagugulo ang utak ko sa inyo, eh! Kaloka! Wala akong ma-understandable!"

***

As soon as the class ended, I immediately went to the parking lot to get my car. My first agenda was to ret
urn the handkerchief so I stopped the car in front of the ice cream shop and went inside.

I saw him sitting at one of the tables, not wearing any apron. He’s quietly eating a cup of ice cream while
he’s still wearing his school uniform without the blazer. "Hey." I tried to get his attention.

He turned to me with innocent eyes and then he returned to eating. Like he didn’t see me. Like I wasn’t th
ere. "Hey asshole, I’m returning this one."

Tinignan na niya ako at nilapag ang cup sa lamesa. Walang sali-salita ay kinuha niya na ang paper bag at
kumain ulit ng ice cream, completely ignoring me and being his usual self. An ass.

"I would say thank you but you’re a complete ass right now." I rolled my eyes.

"Dami mong sinasabi, ’no?" Iritang sambit niya at humarap sakin.

"Rude." I scoffed.

"Inaano kita?" He raised an eyebrow. "Kumakain lang ako ng ice cream dito, nang gugulo ka dyan."

"Wow, how many awards did you get in Asshole Global Awards?" I laughed sarcastically.

"Ang dami mong alam." He rolled his eyes at me. Hindi ba siya nahihilo?
"Well, thanks."

"Iyakin ka naman." He whispered but I’m sure I heard it right. "Lumayas ka na nga sa harap ko."

"Nyenye." I mocked and walked out of the shop. Bahala siya sa buhay niya. I hope we won’t meet each ot
her EVER again. I didn’t know someone could be as mean as that guy.

Nagdrive na lang ako papuntang Zedvage. Pagkarating ko ay dumeretso ako sa shelf sa sulok ng Cheatr
a. "Baby Bossing! Ano hinahanap mo dyan?" Pag chismis ni Tito Aider. "Hindi mo mahahanap dyan ang s
agot sa tanong kung bakit ka mahalaga!"

I laughed a little and went through the newspapers. "I can’t find it."

"Yung ano ba ’yon?" Pag chismis pa niya. I opened my bag and showed him the poster and he looked at i
t for 5 seconds. "Ano ’to?" He asked. Well, what am I expecting from Tito Aider?

"I want to find the articles about that." I informed him and he looked at it again for another couple of secon
ds.

"Eto ba ’yung sa Trinidad?" Nagtatakang tanong niya and my eyes twinkled. Finally! He knows something
! "Alam ko ’to, ah!"

May hinalungkat siya sa pagitan ng mga libro at tinignan ang mga papel saka inabot sa akin ’yung isa. "A
yan! Ayan ’yon, diba?!" Tuwang tuwang sabi niya like he enlightened the whole world and gave a home to
the homeless. "Ang galing ko talaga!"

"Thank you, Tito! You’re the best!" I smiled and put the newspaper inside my bag. I just think it’s too confi
dential to read in public.

So as soon as I entered the car, I opened the newspaper and I found the exact article about it. It has the e
xact picture, like the one on my poster.

"The victim, Aledrano Zijan Adler was killed in Pier, Trinidad in.." I stopped reading.

What?

"Aledrano.. Zijan.." My eyes widened. "Did I.. Did I read it right?" I tried to read it all over again. I held my
head in a desperate way.. Like the information was too..

Heavy.

It was too heavy for me to sink in.

"Zephyr.." I unconsciously whispered his name. I didn’t know what to feel. A tear fell from my eye, not bec
ause it was a sad tragedy.

I cried because my heart hurts for Zephyr.

I cried because I imagined what he felt that time.

His dad.. I remember.. He mentioned that his dad died in front of him. My heart aches for the young Zeph
yr who was probably traumatized by what happened. My heart aches for him. My heart aches for his fathe
r.
His father was a part of the bullshit of the police. A good man was killed and suddenly died as a drug pus
her.

Even though he wasn’t.

He wasn’t.

I wanted to ask one thing.

Did you find the justice that you deserve?

His dad died along with 10 policemen involved in the shooting incident. Maybe that’s why October 1 was
a major death anniversary for the police department.

And then I flipped the newspaper and there’s this little paper at the back attached. Parang ginupit na articl
e but in a different year. "Police chief, Charles Reyes, was shot dead in Trinidad last night at 11:43 PM ins
ide his car.. The main suspect.." I stopped.

It was cut off. The article was cut off.

"Who?" I asked myself. My curiosity was at the end of the cliff.

***

Third Person’s POV

"Re-al! Re-al! Kahit isang litrato lang!" Hinabol habol ng mga saleslady si Zephyr at agad namang humara
ng ang mga tauhan ni Fel.

"Pasensya na ho at hihingi lamang kami ng kaunting espasyo para kay Jairo." Paghingi ng paumanhin ni
Fel. Pinasara ng lolo niya ang buong mall nang malamang may balak itong magshopping ngayong araw.

Kaya mas lalo lang nabadtrip si Zephyr sa lolo niya. Hindi naman niya ’yun kailangan gawin. Masyado na
naman siyang naadik sa kapangyarihan ng title niya. "Ayos ’to, ah!" Tinaas ni Zeph ang sapatos at tinigna
n ang presyo.

Napatakip siya sa bibig niya. "Shet, wag na pala." Bulong niya.

"Gusto mo ba ’yan, Re-al? Makukuha mo, ngayon din!" Pagsingit ni Fel at naglabas ng pera.

"Hala, wag na--" Sinubukan siyang pigilan ni Zeph pero nagtatanong na ito agad ng size. Napabuntong hi
ninga na lang siya at sinabi kung anong size. Agad agad namang dinala ng mga tauhan ang box ng sapat
os. Patong patong na ito dahil bawat may titignan siya ay binibili kaagad ni Fel na parang wala na silang
mapag gastusan ng pera ng lolo niya at nagsasayang na lang. "Jusko.." Napasapo na lang sa noo si Zep
hyr at hiyang hiyang naglakad paalis.

Nakompleto na niya ata lahat ng pinapabiling sapatos ng Aces. Ngayon ay nag iisip siya ng magandang b
ilhin para kay Jiara. Halos lahat naman na kasi ay meron na ’yon kaya nahihirapan siya.

b"Ilang araw makakarating kapag pinadala ko ng Kassanight lahat?" Tanong bigla ni Zeph.

"Isang buwan ho sa iba pero para sayo, Re-al, ay makakarating sa loob ng bente-kwatrong oras!" Ganad
ong sabi ni Fel.

"Ay ganon.." Bulong ni Zephyr at pumasok sa isang store na puro plushies at kung ano ano pang pang-re
galo. "Kuya Fel, ano bang magandang bilin para sa kanya?"

"Ahh, ’yung babae noong isang gabi.." Nag isip si Fel at nagtingin tingin. "Dahil malayo kayo sa isa’t isa..
Mas magandang bigyan mo siya ng bagay na makakapagpaalala sayo."

"Uhm.. Bigyan ko na lang kaya siya ng bracelet na may nakaukit na parang maliit na hugis ng Aldana sa
mapa?" Tanong ni Zeph habang tinitignan ang mga souvenirs. "Tsaka ’to!" Tinaas ni Zeph ang plushie na
apple na may mukha at natawa siya nang maalala ang tungkol sa apple juice. "Maaalala niya ko dito pani
gurado."

"Padalhan mo na rin siya ng hoodie mo na may pabango mo. Diba?" Tinaas-baba ni Fel ang kilay niya at
napangiti si Zeph.

"Dami mong alam, Kuya Fel! Bat kaya di ka pa nag aasawa ’no?!" Pang aasar nito habang nagbabayad. "
Dapat makarating na ’to sa kanya bukas, ah!"

"Masusunod, Re-al."

Naghanap siya ng iba pang pwedeng bilhin para sa Aces at nang matapos ay umuwi na din at binalot lah
at. Nilagyan niya ng mga pangalan ang box ng sapatos para hindi mag away away at mag agawan ang A
ces.

Hiniwalay niya ang kay Jiara at nagsulat pa siya ng letter para daw sweet. Sinulat niya sa maliit na post it
note ang pinaka eksaktong sinabi niya kay Jiara noon: ’Uhm.. Mahilig ka ba sa apple juice?’ at dinikit ito s
a apple.

Nilagay niya na ito sa box kasama nung bracelet at letter tsaka isang hoodie niya. Nagpicture na rin siya
sa polaroid ng naka peace sign at nilagay na rin sa loob para mapangiti naman si Jiara kahit papaano pa
gkabukas ng box.

"Kuya Fel, okay na!" Pagtawag ni Zeph.

"Ipapadala ko na po, Re-al. Wala ka na hong idadagdag?" Umiling si Zeph at umalis na ito.

Humiga na sa kama si Zephyr at tinawagan si Jiara. Nakailang ring pa ito bago niya sagutin.

Ngunit nawala ang ngiti niya sa labi nang makita ang itsura ni Jiara. "Umiiyak ka ba?!" Gulat na sabi nito.

Umiling iling si Jiara habang humihikbi at pinupunasan ang luha. [No.. No..]

"Bakit? Bat ka umiiyak? Sino nagpaiyak sayo? Ako ba?!" Nagpapanic na tanong ni Zeph. "Wag mo ko ma
miss masyado! May pinadala na ko dyan, abangan mo bukas!"

Tumawa saglit si Jiara. [No.. I just.. My heart aches for you..]

Ngumiti si Zeph. Parang alam na niya kung bakit ito umiiyak. "Jiara.. Tapos na ’yun. Wag ka na umiyak..
Okay lang ako."

[You’re not..] Umiyak ulit si Jiara kaya mas lalong nagpanic si Zeph. [I know.. I know you’re not okay.. I’m
sorry.. I’m sorry..]

"Ikaw na nagsabi diba? Hindi pwedeng magsorry sa mga bagay na wala ka namang kasalanan? Kaya wa
g ka na magsorry, mahal ko." Pagpapatahan nito. "Okay lang ako. Okay na ako."

[I want to hug the young Zephyr..] Pag iyak pa rin ni Jiara.

"Ahh! Alam ko na.." Umalis saglit si Zeph at kinuha ang album sa ilalim ng cabinet. Kumuha siya ng tatlon
g picture at hinabol si Fel sa labas. "KUYA FEL! MAY IDADAGDAG PA PALA AKO!" Sigaw niya at hinab
ol ang kotse.

"Re-al! Re-al! Jusko po, bat mo hinahabol ang sasakyan!!" Dali daling bumaba ng kotse si Fel at tinignan
kung may sugat si Zeph o kung nadapa ba.

"Eto.." Hingal na sabi ni Zephyr at nilagay sa box para kay Jiara.

"Ibibigay mo ang litrato mo noong bata?" Napangiti si Kuya Fel. "Ang cute mo dito, Jairo! Akala mo ata ika
w si Batman."

"Wag ka na mang-asar, Kuya Fel. Hehehe, sige na, okay na ’yan!" Ngumiti si Zeph. "Salamat!" At tumakb
o na siya paakyat sa kwarto niya.

[What happened? You suddenly left.] Tanong ni Jiara at ngumiti lang si Zeph.

"Abangan mo na lang!" Tumawa si Zephyr na parang may pinaplanong masama. "Wag ka na umiyak, ha
? Sige ka, baka bumalik ako dyan bigla."

[Then I would cry. HUHUHUHUHU.] Exaggerated na pag peke ni Jiara ng iyak at tumawa rin pagkatapos.
[I look dumb.]

"Text mo ko agad kapag may mission kang pupuntahan, ah. Para alam ko kung napapahamak ka na dya
n." Nag aalalang sambit ni Zeph.

[Would you come and save me then?]

"Uhmm.." Kunwaring nag isip si Zeph. "Secret."

Oo.

Oo naman.

Kahit nasan pa ako, tatakbuhin kita.

________________________________________________________________________________

:)

Chapter 36

Third Person’s POV

"Shet, pare, ang cute niyo dito!" Tuwang tuwang sabi ni Kale habang nagiiscroll sa pictures na pinakita ni
Zeph. "Akalain mo ’yon?! May nauto ka?!"

"Siraulo." Binato siya ni Zeph ng papel. Nagsusulat kasi siya ng tungkol sa something na pinapagawa ng l
olo niya. Mga pangako at speech.

"Hoy, ano, wala kang balak magsalita dyan?!" Pinitik ni Kale ang noo ni Riri at agad nitong kinuha ang ba
so at tinapon sa mukha ni Kale ang tubig. "ANAK NG! GAGO KA TALAGA, EH ’NO!" Napatayo si Kale at
naghanap ng pamunas sa mukha.
"That’s what you get." Ngumisi si Riri at pinagpatuloy ang pagphophone. "Kung di ka tatamaan ng karma,
ako ’yung karma mo mismo. Hah."

"Hayop ka talaga, Riri." Inis na sabi ni Kale at inabutan siya ni Zeph ng towel. "Yown! Salamat, pare! Buti
ka pa, hindi katulad nung isa dyan! Papalit lang ako ng damit, ah!" Pumasok na ito sa loob.

Naiwan si Riri at Zephyr sa garden. Bigla namang na-awkward si Zephyr sa katahimikan dahil hindi nama
n siya sanay ng tahimik. "Uhmm.." Panimula ni Zeph habang nagsusulat pa din. "Ano pa bang mga panga
ko ang pwedeng sabihin?"

"Mangangako ka pa, eh hindi naman lahat matutupad. Parang niloko mo lang sarili mo." Prangkang sabi
ni Ria.

"Sabi ko nga, eh!" Sumuko naman agad si Zeph. "Bat pa kasi ako pinapagawa nito?!"

"Pinagawa din ako nyan, wag ka mag alala." Nagkibit balikat si Ria at tinago ang phone. "Niloko ko rin sar
ili ko. Kaya tuloy mo na. Lahat naman tayo minsan kailangan magsinungaling."

"Hindi ko mabasa ugali mo ’no?" Tinigil rin ni Zeph ang pagsusulat at tumingin kay Ria. "Ano ka ba talaga
? Maldita? Mabait?"

"Mas mabuti nang hindi ako nababasa. Mas madali magtago ng emosyon." Nagkibit balikat ulit ito.

"May boyfriend ka ba?" Nagtatakang tanong ni Zephyr. "Hula ko, wala! Hirap mo, eh!"

"Hindi ko alam kung nang aasar ka, eh ’no?" Ngumiti ng tipid si Riri. "Wala, kakabreak lang."

"Weh? Bat naman?" Pagchika ni Zeph.

"May iba. End of story." Walang emosyong sabi nito. Pero sa totoo lang ay masakit pa din sa kanya.

"Kaya pala naghahanap ka ng alak nung isang araw." Tumawa si Zephyr at tinigil rin nang simangutan siy
a ni Ria. "Bakit?!"

"Wala lang."

"Kwento mo nga. Makikinig ako, dali." Interesadong sabi ni Zephyr. Tinignan siya ng matagal ni Ria at inu
sog ang upuan niya palapit na parang sikreto ang pag uusapan nilang dalawa. "Ano na?"

"Ganito kasi ’yon.." Panimula ni Ria. "1 year na rin kami nun. Biglang nanlamig last last week lang kaya n
agtaka ako, eh. Kaya pinuntahan ko sa condo. Sabi niya kasama tropa, eh. Pagdating ko dun, alam ko ’y
ung passcode, eh. Pagbukas ko ng kwarto, boom! Magkapatong ’yung ex ko tsaka ’yung bestfriend ko."

"Oh shit." Napatakip si Zeph sa bibig niya sa gulat. "Bestfriend mo?"

"Oo, tol! Bestfriend niya tol!" Pagsingit ni Kale na kakarating lang. Umupo ulit siya sa pwesto niya. "Yung
gago niyang ex? Sinapak ko nga ’yun nang malaman ko. Kung hindi lang ako pinigilan ng tangang ’to, tat
anggalan ko sana ng ngipin!"

"Pinadugo mo na nga ’yung ilong. Okay na ’yon." Umirap si Riri.

"Nag aalala ka pa kasi kahit niloko ka na, eh!"

"Ikaw sa posisyon ko?!"

"Ahas rin bestfriend mo ’no?!" Pagsingit ni Zeph. "Ano ginawa mo sa babaeng ’yon?"

"Lalaki."

"Oh shit.." Napatakip ulit si Zephyr sa sinabi ni Kale at Ria. Sabay pa sila. "Hoo.. Sorry, akala ko.." Napah
awak si Zeph sa ulo niya.

"Okay lang ’yan, tol!" Tumawa si Kale. "Alam mo kung kelan nangyari? 4 days ago! Puahaha! At alam mo
kung sinong kasama nito nung nagkita kayo sa beach? Yung ex! Puahaha!"

"Tawa ka pa." Kinurot ni Ria si Kale at sumigaw naman ito. "Wag na nga natin pag usapan."

"I-shot mo ’yan!" Tuwang tuwang sabi ni Kale. "Inom! Tara, inom! G ka, Zeph?"

"Saan ba? Baka patayin ako ng lolo ko, ah."

"Dito lang rin, wag ka mag alala! Papabili lang tayo ng alak!"

Tumango si Zephyr. "Sige lang."

***

SA KABILANG DAKO, tahimik na nakahiga sa kama niya si Jiara habang nagbabasa ng libro. Naririnig ni
ya pa ang ingay ni Jinx at ng tatay niya sa bakuran habang naglalaro ng basketball ang dalawa.

"Papsi, may tao!" Turo ni Jinx sa may gate ng bahay at napalingon si Jax kaya agad inagaw ni Jinx ang b
ola at shinoot. "HAHAHAHA UTO UTO!"

Tinignan siya ng masama ni Jax at sinalo ang bola galing sa ring. Tumakbo siya at shinoot sa malayo. "B
oom!" Mayabang na sabi nito kay Jinx at may kamay pa.

"Sus, kaya ko din ’yan, akin na bola!" Utos ni Jinx at tinaasan lang siya ng kilay ni Jax. "JAXVIEN, IBIGAY
MO NA ANG BOLA SA ANAK MO! ISA!" Pang gagaya ni Jinx kay Chiara.

"Paghirapan mo." Tinaas ni Jax ang bola sa kamay at nang aabutin na ni Jinx ay shinoot niya ulit at tuma
kbo para saluhin. "Ang hina mo naman, Jinx! Kaninong anak ka?" Pang aasar ni Jax.

"Sabi na nga ba ampon ako, eh!" Madramang sabi ni Jinx. "Kasi ang pogi ko, eh. Imposible namang sayo
ako magmana, diba? Matagal na rin akong nagtataka."

"Ahh, hindi nga kita anak. Hindi ako marunong magsinungaling, eh. Ikaw.. Ewan." Ganti ni Jax.

"Papsi, may tao!" Turo ni Jinx.

"Ulol." Umirap si Jax.

"SERYOSO KASI, PAPSI! MAY TAO!" Turo ni Jinx sa lalaki na nasa gate. Napalingon naman si Jax at ku
munot ang noo. Sabay silang lumapit ni Jinx.

"Ano ’yan?" Nagtatakang tanong ni Jax.

"Ahh, box ho!" Sagot ng nagdedeliver.

"Alam ko. Ano tingin mo sakin?" Pambabara ni Jax.

"PUAHAHAHAHA! Wag ka maniwala, Kuya! Hindi niya talaga alam na box ’yan! Medyo malabo na kasi a
ng paningin ng tatay ko. Tumatanda na, eh." Pang aasar pa rin ni Jinx.

"Magtatay ho kayo?!" Gulat na sabi ng nagdedeliver.

"Bakit? Mas mukha kasi siyang tatay ’no?" Ganti ulit ni Jax.

"Ahh, hahaha! Akala ko ho ay mag-Kuya. Walang halong biro." Ngumiti ang nagdedeliver at kinuha ang b
ox. "Para po kay.. Jiara.. Zyleon Titus?"

"JIARA!! MAY PADALA SAYO!!!" Sigaw ni Jax sa bintana.

Agad napabalikwas si Jiara sa kama at nagpanic. "ZEPHYR! ZEPHYR!" Sigaw niya sa kwarto at binuksa
n ang bintana. Dali dali siyang tumalon doon at tumakbo sa gate galing sa basketball court.

Nanlaki naman ang mata ng nagdedeliver. "T-t-tumalon..?" Nagtatakang tanong niya.

"Ganon ho siya ka-excited! Puahaha!" Tumatawang sabi ni Jinx. Kukunin na sana niya ang box pero aga
d siyang sinipa ni Jiara sa likod ng tuhod. "ARAY KO!"

"Don’t touch." Warning ni Jiara at kinuha ang box. "Thank you!" Agad agad itong tumakbo papasok ng ba
hay.

Tawa lang ng tawa si Jax habang pinapanood si Jinx na ngumiwi sa sakit at hawak hawak ang binti. "Wal
a ka pala, eh." Pang aasar nito.

"JIARA! JUSKO PO, BAT KA BA TUMATAKBO! BAKA MAKABASAG KA! BAKA MADAPA KA!" Nagpapa
nic na sabi ni Chiara na naghihiwa sa kusina.

"I got a package, Mom!" Tuwang tuwang sabi ni Jiara at tinaas ang box. Pumasok siya sa kwarto niya at
umupo sa kama.

Dali-dali niyang binuksan ang box at unang unang nakita niya ay ang picture ni Zeph na nakapeace sign
at may nakasulat sa baba na ’Miss you.’ Napangiti naman si Jiara at nilapag sa tabi ang picture.

"Waaa, cute!" Niyakap ni Jiara ang apple na plushie at sunod niyang kinuha ang hoodie. Pagkakuha niya
nito ay naamoy niya na kaagad ang pabango ni Zephyr. Muntik pa siyang maiyak sa sobrang miss niya di
to. "Ahhh, I miss him more now!"

Kinuha niya ang letter at binasa ito. Hindi naman ito kahabaan. Kinekwento lang ni Zeph ang mga nangya
yari sa kanya doon at mga pinag gagagawa niya. Sa dulo ay may nakalagay na I love you with heart. "Ah
hh.." Napa-paypay si Jiara sa mata niya habang nakatingin sa taas para hindi maluha. "I miss him."

"JIARA! JIARAAA!" Malakas na sigaw ni Chiara sa hagdan. Agad namang inayos ni Jiara ang sarili at bu
maba. "Bumili ka nga ng ice cream."

"For what?" Nagtatakang tanong ni Ji.

"Para sa dalawang ’yon." Turo ni Chiara kay Jax at Jinx na bagsak na sa sofa sa pagod kakabasketball. "
Hindi raw nila kaya tumayo para bumili ng ice cream."

"I’m sure they’re just saying that." Umirap si Jiara. "But fine."

Kumuha si Jiara ng pera at naglakad na sa malapit na ice cream shop. Ang pinakamalapit na ay sa lagi ni
lang kinakainan nila Davi. "Ahh, I don’t want to see that guy." Bulong ni Jiara at huminga ng malalim bago
pumasok.

Napatingin si Tyrus sa kanya at agad napairap nang makita niya si Jiara. "Ano?" Masungit na tanong niya
.

"3 gallons. Strawberry, Chocolate and Mocha." Magsawa ang kapatid at ama niya sa ice cream, sabi niya
sa pag iisip niya.

"Magpapakain ka ba ng barangay?" Pangengealam ni Tyrus.

"You don’t care."

Nagkibit balikat lang ito at kumuha ng tatlong gallon na ice cream. "You don’t have a paper bag or a plasti
c?!"

Tumingin si Tyrus sa ilalim ng counter. "Walang plastic. Save the environment. At wala ring paper bag da
hil wala naman talagang nagtetake out dito."

"Wow, you should’ve thought of that possibility. Your shop sucks."

"Eh bat bumibili ka pa rin?" Pambabara ni Tyrus at hindi na nakasagot si Jiara.

Pagkabayad ay sinubukan niyang buhatin patong-patong at tatlong gallon at agad nalaglag ang isa bago
pa siya makalabas ng pinto. "Ugh!" Inis na sabi ni Jiara at lumuhod para pulutin.

Inis siyang lumingon kay Tyrus. "Hey, don’t you have any conscience? Help me with these!" Sigaw niya.

"Wala akong konsensya." Sagot ni Tyrus. "Pero nakakaawa ka naman."

Hinubad ni Tyrus ang apron. Naka sweatshorts lang ito na grey at white na shirt. Sinuot niya ang cap niya
dahil mainit sa labas at ayaw niya daw mangitim ang mukha niya. "Akin na nga!" Padabog pa niyang kinu
ha ang dalawang gallon kay Jiara. "Wala ka bang sasakyan?"

"I walked." Sagot ni Jiara habang naglalakad sila papunta sa village.

"Oh, dito ka din nakatira." Mahinang sabi ni Tyrus pero narinig siya ni Ji.

"You live here?!" Gulat na sabi ni Ji. "Now I know where the devil lives."

"Ahh, ako malalaman ko pa lang." Pagtukoy ni Tyrus sa bahay nila Jiara. "Para san ’tong ice cream?"

"The ice cream?"

"Di. ’Yung damo. Para saan?" Pambabara ni Tyrus at tinignan siya ng masama ni Jiara. "Narinig na nga u
ulitin pa."

"I won’t answer your question since you’re being a complete asshole." Inismiran siya ni Jiara at hindi na ni
ya pinansin ito.

"SHIT." Agad hinatak ni Tyrus si Jiara sa likod ng puno.

"WHY?! WHY?!" Pagpapanic ni Jiara at lumingon kung anong nakita ni Tyrus. Nakatingin ito sa malayo.

"Yung nanay ko!" Sumilip ulit si Tyrus at dumaan na ang kotse ng nanay niya. "Hoo.." Napahinga siya ng
maluwag at umalis na sa pagtatago sa likod ng puno.
"Why?" Tanong ni Jiara at naglakad na ulit sila.

"Ang alam nun nasa training ako, eh." Tumawa saglit si Tyrus at sineryoso rin ang mukha nang makita niy
ang nakatingin sa kanya si Jiara.

"Training ng?"

"Ahh, nagtatagalog ka pala." Tumango tango si Tyrus. "Training ng basketball."

"Oh.. Just like Zeph but my boyfriend’s a soccer player."

"Share mo lang?" Pambabara ulit ni Tyrus at tinignan siya ng masama ni Jiara.

"Can you at least be 1 percent nice?"

"Yun ’yung iniiyakan mo nung isang araw." Tumango si Tyrus. "Siguraduhin mong kaiyak-iyak ’yon."

"He’s worth every teardrop." Ngumiti si Jiara nang maalala si Zeph. "How about you? Have you cried bec
ause of a woman?"

"Hindi. Ako iniiyakan, eh." Ngumisi ito.

"Disgust." Umaktong nasusuka si Jiara at tumawa rin pagkatapos. "We’re here." Huminto sila sa tapat ng
gate. "Thanks for the help."

"PAPSI, MAY KASAMANG LALAKI!" Sigaw ni Jinx na natatanaw sa bintana si Jiara. "PAPSI!!!" Inalog alo
g niya ang balikat ni Jax at napabalikwas rin ito.

"Saan?" Sumilip si Jax sa bintana. "Anak ng. Pangiti ngiti pa Ate mo."

Tumayo si Jinx at tumakbo sa labas. "HOY HOY!"

"Buloy?" Pagdugtong ni Tyrus.

"SINO KA, HA?! BAT KASAMA MO ATE KO!" Paginterview ni Jinx at tinaas ni Tyrus ang hawak na galon
. "AKIN NA NGA YAN! AT IKAW! ALAM MO BANG MALALAGOT TAYONG DALAWA SA BOYPREN MO
?! KAPAG NAHULI KA NG IBA DYAN, PATAY TAYO!"

"What are you saying?" Nagtatakang tanong ni Jiara.

"Hindi ko ’yan type." Sagot ni Tyrus. "Alis na ko." At naglakad na nga ito pabalik sa shop.

"JINX CALVIN!" Hinawakan ni Jiara ang tenga ni Jinx at hinatak papasok.

"ARAY KO! ARAY KO! ANO BA, ATE!"

***

"Pre, umiiyak na." Natatakot na sabi ni Zeph habang pinapanood nila si Ria na lasing at umiiyak na haban
g nagkekwento tungkol sa memories nila ng ex niya.

"Hahahaha, ’yan ang nakakatawa, eh." Tuwang tuwang sabi ni Kale. "Mamaya magdudrunk text at call na
’yan sa ex niya."
"Ako ’yung naaawa, eh." Nag aalangang sambit ni Zeph.

"Ang sakit, punyeta.." Bulong ni Ria at shinot ulit ang alak sa baso. "Kaya kayo.. Wag kayo.. manloloko, h
a.." Umiiyak na sabi nito.

"Ayan! Wag ka daw manloloko, pre!" Tinapik tapik ni Kale ang balikat ni Zeph. "Ako, loyal ako!"

"Loyal kanino?" Pang aasar ni Zeph. May nararamdaman siyang kakaiba, eh. "Kay Ria?" Bulong nito.

"Ha?!" Gulat na sabi ni Kale. "PRE, LASING KA ATA, EH!"

"Sus." Ngumisi si Zephyr. "Nararamdaman ko, tol! Wag mo na ipagkaila! Mahal mo?"

"Lul." Napailing na lang si Kale. "May mahal na iba, eh."

"Sabi na nga ba, eh!"

"Bat kayo nagbubulungan dyan!" Sigaw ni Riri bigla. "Ano.. Nagpaplano na ba kayo.. Kung pano niyo ako
lolokohin.. Lolokohin niyo din ako.."

"Wait lang, pre." Tumayo si Kale at nilabas ang phone niya. "Tumatawag si Mama, shet. I-akyat mo na ’ya
ng si Ria! Matutulog na ’yan!" Agad itong lumabas ng living room.

"Antok na ko.." Bulong ni Ria at dumukdok sa lamesa. Tumayo si Zephyr at inalalayan ito patayo. "San m
o ko dadalin, ha!"

"Siraulo." Inakbay niya si Ria sa kanya at nadadapa dapa pa sila habang inaakyat niya ito sa hagdan. Hin
di niya alam kung nasan ang guest room. Binuksan niya ’yung isang pinto pero CR pala. Ang kabila nama
n ay arcade room.

Binuksan niya na lang ang pinto ng kwarto niya at biglang nag-likot si Ria kaya biglang natalisod si Zeph
at bumagsak sila sa kama. "HALA! ANO KA!" Sigaw ni Ria sa kanya at tinulak ito.

Agad namang tumayo si Zephyr at inayos ang damit. "Di ko sinasadya, ah!" Aayusin na sana niya ang hig
a ni Ria pero biglang nag ring ang phone niya.

Sinagot niya agad ang video call ni Jiara. "BEBS!" Bati ni Zeph.

[Hey! Are you okay? You look.. weird.] Nagtatakang sabi ni Jiara. [Did you drink?]

"Ha?!" Hindi alam ni Zeph ang sasabihin niya. Ayaw naman niyang magsinungaling. "Ahh.. Oo. Nag-aya y
ung kaibigan ko, eh."

[Oh.. Am I interrupting something?]

Umatras si Zephyr para umupo sa kama. "Hindi naman." Agad niyang nakalimutan na nakahiga doon si R
ia kaya agad itong napasigaw nang maupuan ni Zeph ang sikmura niya.

"ARAY KO! ZEPHYR!!!" Inis na sigaw ni Ria na parang hindi makahinga.

[Who’s that?]

Agad napatayo si Zephyr pero agad ring nadulas kaya bigla ulit siyang naglanding sa ibabaw ni Ria.

Dala dala ang phone.

[What the fuck are you doing, Zeph?!] Sigaw ni Jiara.

"ZEPHYR!!!" Inis na sigaw ni Ria. "MASAKIT, ANO BA!" Kanina pa siya nito nadadaganan.

"Shit. Shit." Tinakpan ni Zephyr ang bibig ni Ria at umayos ng upo. "Ji--"

[Save it.] Agad pinatay ni Jiara ang tawag.

"Pre, ano nangyayari!" Agad pumasok si Kale sa kwarto. "Narinig ko sigaw ni Riri!"

"Wala, tol.. Nadaganan ko lang." Napahawak si Zeph sa ulo niya. "Patay ako sa girlfriend ko, shte."

Agad inayos ni Kale ang higa ni Ria at hinawi ang buhok nito sa mukha. "Iidlip lang ’to. Magigising din ’to
mga isang oras lang. Hahatid ko na rin."

"Ahhhh.." Napasabunot si Zeph sa buhok niya nang hindi na sinasagot ni Jiara ang tawag niya. "Pucha."

***

Naglalakad pabalik-balik si Jiara sa kwarto niya habang hawak ang labi at nag iisip. "Fuck.. Fuck.. Ugh!" I
nis siyang napasabunot sa buhok niya. Kinakabahan siya at mabilis ang tibok ng puso niya.

Kitang kita niya na nasa ibabaw si Zephyr ng babae at rinig na rinig niya ang pagsigaw nito. Na masakit. "
Damn.. Damn.." Hindi alam ni Jiara kung ano ang iisipin o kung ano ang gagawin niya. "I need air."

Agad niyang kinuha ang jacket niya at tumakbo palabas ng bahay. Nagjogging siya paikot ng village pauli
t ulit kahit gabi na.

Hindi pa rin maalis sa utak niya ang mga iniisip niya.

Umikot ulit siya kahit pagod na at walang tubig. Napaupo na lang siya sa gutter habang hinihingal. "Hoy,
alam mo bang kanina ka pa paikot ikot!" Napatingin siya sa bintana ng katapat na bahay ng inuupuan niy
ang gutter.

"What the hell?" Kumunot ang noo ni Jiara. "Why are you there?"

"Baka kasi dito ako nakatira?" Obvious na sagot ni Tyrus.

"Whatever." Umirap si Jiara habang hinihingal pa rin.

May binato si Tyrus sa bintana at agad naman itong nasalo ni Jiara. "Baka multuhin mo ko pag na dehydr
ate ka dyan, eh."

Binuksan ni Jiara ang bote ng tubig at uminom. "Thanks!" Sigaw niya.

"Boyfriend mo ulit?" Tanong ni Tyrus.

"CALIX, FOR PETE’S SAKE, STOP SHOUTING! WE HAVE NEIGHBORS!" Rinig ni Jiara na sigaw ng.. si
guro ay nanay nito.

Tumawa si Tyrus. "Chill!" Sigaw niya pabalik at sinara ang bintana. Akala ni Jiara ay wala na ito pero bigl
a itong lumabas sa pinto at umupo sa tabi niya sa gutter. "Baka magalit nanay ko, eh."

"Tyrus Calix. I see." Napangisi si Jiara habang umiinom ng tubig.

"Boyfriend?" Tanong ni Tyrus.

Tumango si Jiara at ngumiti ng tipid. "Yeah.. I saw him on top of.. someone."

"Oh.." Gulat na sabi ni Tyrus pero tinago na lang niya ang gulat niya. "Baka naman aksidente lang."

"Accident, huh.. She’s shouting his name.. and saying that it hurts." Napatawa ng sarkastiko si Jiara. "Is it
because we’re too far away from each other?"

"Pinakinggan mo ba siya?" Tanong ni Tyrus at hindi sumagot si Jiara. "Tignan mo."

"I don’t want to hear lies."

"Ewan ko sayo. Nagpapakabaliw ka kakaisip, ayaw mo naman makinig." Nagkibit balikat si Tyrus.

"Wow, is this happening? Are we really talking about a serious topic right now?"

"Ewan ko sayo." Umirap si Tyrus at tumahimik.

"What should I do?" Tanong ni Jiara at matagal bago nagsalita si Tyrus.

"Pakinggan mo." Sagot niya.

"What if he’s lying?"

"Eh pano pag hindi?" Ganti niya. "Kesa naman magtatakbo ka dito paikot ikot, wala namang mangyayare.
Mapapagod ka lang."

Tumayo si Jiara. "Thanks." Ngumiti ito. "You’re not that bad after all."

"Pag gabi lang." Pagbibiro ni Tyrus. "Layas."

"Yep. Thanks for the water." Naglakad na si Jiara at hinintay siya ni Tyrus makaalis bago pumasok sa ba
hay nila.

***

"Wala na si Jairo." Sambit ng babae. "Umalis na ng Kassanight."

"Balita ko nga." Tumango ang isa ring babae. "Mas madaling malalabanan ang Zedvage nito." Tumawa a
ng mga ito.

"Eh paano pag bumalik?" Tanong ng lalaki at nagkatinginan sila.

"Pag bumalik.." Napailing ang isang lalaki. "Di magtatagal.. Tatalikuran rin niya ang mga ’yun."

"Paano ka nakakasigurado?" Tanong ng babae.

Sumipsip ito sa kape niya at tumingin sa buwan. "Kasi malalaman niya ang totoo."

_______________________________________________________________________________

:)
Chapter 37

Third Person’s POV

"Sinagot na tawag mo, pre?" Pagtapik ni Kale sa balikat ni Zeph. Sa pagsimangot pa lang nito at pag-mas
ahe sa sentido niya ay alam na niya kaagad ang sagot. "Try mo kaya tawagan sa telephone ng bahay nila
para wala siyang kawala."

"Teka, hindi ko alam number ng telephone nila, eh." Napakamot sa ulo si Zeph at parang nakakita ng liwa
nag. "Ahh, si Jinx!" Agad agad niyang tinext si Jinx at tinanong ang number ng phone nila.

Pagkatapos ng ilang minuto ay nagreply na ito.

[8-7000.]

"Ginagago ata talaga ako neto, eh." Inis na sabi ni Zephyr na sinabayan pa ng malakas na tawa ni Kale.

"Malay mo sila ang may-ari ng Jollibee." Pampalubag loob ni Kale habang tumatawa pa din.

"Ayon, ayon! Sabi ko lilibre ko siya pag nagkita kame, nagreply agad." Ngumisi si Zeph at dali daling pum
asok sa living room para tumawag sa telephone. Nakiki chismis naman si Kale at dinikit ang tenga sa tabi
ng phone.

Nakailang ring ito at si Jinx ang sumagot. [Hello, jollibee delivery, may I take your order?] Sagot nito agad
at napairap si Zeph.

"Can I order Jiara Titus?" Sagot naman ni Zephyr at agad siyang binabaan ni Jinx. "Hayop talaga ’tong ba
tang ’to, ’no?!" Tumawag ulit si Zeph at sinagot nanaman ni Jinx.

[Ano ba?] Bastos na sagot niya.

"Ate mo nga kako! Ayaw sagutin tawag ko, eh. Nandyan ba?"

[Nandito, nagkukulong sa kwarto niya!]

"Pilitin mo kausapin ako o kaya wag mo sabihin na ako!" Demanding na sabi ni Zephyr at narinig niya ang
reklamo ni Jinx sa kabilang linya at narinig niya pa ang malakas na pag akyat nito ng hagdan.

[Hoy, Ate! Tawag ka!] Sigaw nito sa kabilang linya.

[Who’s that?] Lumakas kaagad ang tibok ng puso ni Zephyr nang marinig ang boses ni Jiara.

[Hindi ko kilala! Baka kinidnap na si Papsi! Kailangan ng ransom.]

Narinig ni Zeph ang pagsara ng pinto at hinintay magsalita si Jiara. [Hey, who’s this?]

"JIARA WAG MO MUNA IBABABA MAGPAPALIWANAG AKO PLEASE PLEASE." Mabilis at malakas na
sabi ni Zephyr. Narinig niya ang katahimikan sa kabilang linya. "Hello? Hello? Nandyan ka pa ba? Sabi k
o wag mo ibaba, eh!"

[..I didn’t.]

Nakahinga ng maluwag si Zeph. "Okay okay.. Ahh.. Saan ba ko magsisimula? Ganito kasi ’yun, eh. Yung
babae, si Riri ’yon, kaibigan ko noon. Tapos naglasing kasi kaka break lang sa ex niya, masakit ’yun! Eh i
nakyat ko sa kwarto nung tulog na tapos naupuan ko bigla sa tyan! Tas pagtayo ko nadulas ako kaya nad
aganan ko! Kaya siya umaray! WALA ’YUN PROMISE NANDITO KAIBIGAN KONG SI KALE PARA LINI
SIN ANG PANGALAN KO--"

[You’re talking too much.]

"Promise! Etong si Kale, gusto mo kausapin? Boyfriend ’to ni Riri-" Agad napasigaw si Zeph nang kurutin
siya ni Kale sa bewang. "Aray ko, tirisin kita?" Pagbabanta niya.

[Nah, I’m fine. Just make sure you’re telling the truth, Zephyr. I can be the baddest bitch in town. I hope y
ou know that. I would probably slit her neck and-]

"OY, BRUTAL NAMAN ’YON!" Pagpigil ni Zephyr sa sinasabi nito.

[Anyways..] Bulong ni Jiara. [Sorry for not answering your calls. I was reading.]

"I miss you.." Mahinang bulong ni Zeph dahil nahihiya siya marinig ni Kale.

"P*TA ANG CORNY!" Sigaw agad ni Kale sabay tulak kay Zeph. Nagtulakan lang sila doon bago bumalik
sa katinuan si Zeph nang magsalita si Jiara.

[I miss you too, love.]

"Kamusta si Boy Tubig?" Tanong kaagad ni Zeph nang maalala ito. "Nabalik mo na ’yung panyo?"

[Uhh.. Yes.]

"Bat antagal mo sumagot? Bat nag isip ka pa?" Pag intriga ni Zeph.

[No, I just.. I’m.. Wait, give me a minute.] Huminga ng malalim si Jiara. [I’m sorry, I feel guilty. We talked e
ven after giving back the handkerchief BUT! BUT don’t get me wrong, it was because I needed his help fo
r the ice cream tubs.]

"Ahh.. Boy Ice Cream na siya ngayon?" Hindi matago ni Zeph ang nararamdamang selos lalo na sa bose
s.

[He has a name, Zeph.]

"Alam ko." Ngumisi si Zeph. "Tyrus Calix." Magagaling ata ang Aces. Kumuha kaagad ng mga impormasy
on ang mga unggoy na ’yon para sa kanya.

[He’s a nice asshole.. Well, sometimes.]

"Ahh.." Ngumiti ng tipid si Zeph. "Crush mo?"

[Heck, no!] Mabilis na tanggi ni Ji.

"Oks." Napabuntong-hininga si Zeph. "Ji.. Okay lang sakin."

[What do you mean?]

Sumenyas si Zeph na lumayas si Kale sa harapan niya at agad naman itong pumunta sa kusina para ma
ghanap ng kakainin.

Bumalik ang atensyon ni Zeph sa telepono. "Okay lang sakin kahit magustuhan mo siya. O kahit hindi siy
a. Kahit ibang tao. Mahirap rin kasi kung hihintayin mo ko na hindi ko alam kung makakabalik pa ko."
[Please tell me you’re joking. Don’t make me hate you for saying that bullshit.] Napangiwi siya sa galit sa t
ono ng boses ni Jiara. [I would never like anyone else but you.]

"Pinapa-alam ko lang sayo na okay lang sakin."

[Don’t you love me anymore? Why is it so easy for you to push me away?] Humina ang boses ni Jiara da
hil nakaramdam ng matinding kirot sa dibdib niya.

"Mahal.." Sambit ni Zeph. "Mahal na mahal kaya nga sinasabi ko ’to kasi sa sobrang mahal kita, kasiyaha
n mo na lang talaga ang hinihiling ko sa mundo."

[My happiness is you.]

Ngumiti si Zeph. "Oo na, oo na. Wag na natin pag awayan ’to, please? Miss na kita. Sagutin mo na tawag
ko sa facetime, gusto kita makita."

[Okay. Bye bye!]

***

"Dad, I need criminal records." Sambit ni Jiara pagkatapos mag training sa Zedvage. Nag aayos ng baril s
i Jaxvien sa lamesa sa Cheatra pati ang mga bagong misyon na kakadating lang ay inaayos na din niya.

"Para san?" Tanong ni Jax habang naglilinis ng baril.

"I’m digging on something." Kinuha ni Jiara ang dyaryo sa bag at nilapag sa lamesa. "The article was inco
mplete.. The main suspect was.. End of story. My curiosity is killing me."

"Jiara.." Tumingin si Jax sa kanya. "Sigurado ka ba?"

"What? Why?" Naguguluhang tanong niya pero napailing lang si Jax at hindi na siya sinagot. "Please? I w
ant to dig on it. I can’t see anything on the internet about this incident."

Napatigil si Jax at tumingin ulit kay Jiara. "Ang history sa internet ay namamatay din paglipas ng panahon
pero ang chismis, hindi."

"So.." Napaisip si Jiara. "I could ask people in Trinidad about this?"

Nag kibit-balikat lang si Jax at hindi na sumagot. Napanguso naman si Jiara at agad agad kinuha ang bag
at tumakbo papuntang parking lot. Nagdrive kaagad ito sa Trinidad at hininto ang sasakyan sa may gilid
ng daan.

Pagbaba niya ay dumeretso siya sa nagbebenta ng melon na binilhan nila ni Zephyr noon. "Iha, ikaw ba a
ng kasama ni Jairo noon?" Pagbati nito.

"Ahh, yes. Yes, that was me." Ngumiti si Jiara at bumili ng isang stick ng melon.

"Kamusta na si Jairo?" Tanong nito.

"Ahh, he’s.. currently outside the country po."

"Alam mo.." Napangiti ito. "Parang anak na ng mga matatanda sa lugar na ’to ’yang si Jairo. Parang anak
na namin ’yan. Sobrang bait niyan. Matulungin at malinis ang puri."
"I can see.." Naiimagine ni Jiara ang batang Zephyr na pagala gala sa kalsada at naglalaro. "Uhm, I want
to ask somethi--"

"Yun nga lang ay sa dami dami ng tao.. Siya pa ang nalintikan ng malas at kasamaan." Malungkot na sab
i nito at agad napakunot ang noo ni Jiara.

"What do you mean po?" Nagtatakang tanong ni Jiara.

"Ay, hindi ba niya nakwento sa iyo?" Gulat na sabi ng tindera. "Naku, baka mali itong sinasabi ko, ah. Wa
g mo na lang pansinin, iha."

"Please. Tell me." Pagpilit ni Jiara. "He mentioned something about that before."

Naalala niya ang panahong nasa Prianda sila at tinanong niya ito tungkol sa pagkakulong niya at sinabi la
ng nitong wala siyang kasalanan dahil hindi siya pumapatay.. ngunit pinaparusahan lang niya.

"Eh hindi ba’t nakulong si Jairo? Napakalungkot at napaka.. hindi makatarungan." Kitang kita sa mata nito
ang pagkaka-alala sa trahedya. "Isang binata. Isipin mo, hindi pa siya 18 noon pero naranasan niya nang
mabuhay sa likod ng bakal."

"Can I.. Can I know how it happened?"

"Ahh, ayoko nang alalahanin pero.." Bumuntong-hininga ito. "Siya raw ang pumatay kay Police chief Char
les Reyes dito sa Trinidad."

Napahugot ng hininga si Jiara at literal na nahirapan sa pag-hinga. Nanginginig ang kamay na nilabas niy
a ang article at pinakita ito. "Is this.."

"Ayan, iha. Saan mo nakuha ’yan? Ang alam ko ay binura na lahat ng artikulo tungkol sa kanya. Balita ko
rin kasi ay sobrang yaman ng pamilya niya sa tatay." Bulong nito na parang isa itong sikreto.

Hindi nakapagsalita si Jiara ng ilang segundo at sinubukan habulin ang hininga niya. "I.. What.. How.. Wh
y.. Is it him?"

Nagkibit-balikat ang tindero. "Pinaniniwalaan ng mga tao na siya. Pero kami na tinuring siyang parang an
ak ay hindi pa rin kami makapaniwala hanggang ngayon. Kasi napakabait niya, iha. Kahit madalas napap
a-away sa eskwelahan ay napakabait nyan pagdating sa mga kakilala. Nagkataon lang na nandoon siya
noong nangyari ang insidenteng ’yan."

Lumakas ang kabog ng dibdib ni Jiara. Hindi niya alam kung ano ang papaniwalaan niya. "Why was he th
ere?" Nahihirapang tanong niya.

"Yun.. ang hindi namin alam. Ang nahagip lang ng CCTV ay nakatingin ito sa patrol car ng police at nagla
kad palapit dito. Pagkatapos ay namatay na lang bigla lahat ng CCTV sa hindi malamang dahilan. Hindi n
iya nagawang ipagtanggol ang sarili.. Gaya ng nangyari sa ama. Pareho silang pinagkaitan ng pagkakata
ong magsalita. Pareho silang naging masama dahil lang sa walang ebidensya na hindi."

"The gun.. How about the gun? I’m sure they tried to search--"

"Meron, iha." Malungkot na sabi nito. "Mayroong nakita sa hindi kalayuan, sa mga damuhan. Palagay da
w nila ay tinapon ito doon walang bakas ng kahit anong fingerprint. Sa CCTV din kasi ay naka gloves si J
airo. Wala kaming alam.. kung paano.. at kung bakit.. at kung totoo ba pero ang alam lang namin ay kawa
wa ang batang ’yun."

Hindi nakapagsalita si Jiara at napabuntong hininga. "Thank you po.." Agad itong tumakbo papasok ng ko
tse at nagdrive paalis. Hindi niya alam kung saan siya pupunta pero kailangan niyang mag-isip.

Kailangan niyang mag isip isip sa kung ano ang totoo at hindi. Kailangan niya malaman ang storya. Ano n
ga ba ang totoong storya?

Hininto niya ang kotse sa bundok. Agad siyang bumaba ng kotse para huminga. Pumikit siya at huminga
ng malalim. Paulit ulit pumapasok sa utak niya ang lahat ng nalaman niya.

Naiintindihan na niya kung bakit.

"Kung nahihirapan ka, mas nahihirapan ako. Tangina, sobrang gulo ng buhay ko."

"Pero.. Yun ang totoo, eh. Kung takot ka sa totoo, baka hindi pa ko nakakabalik sa Kassanight, sinuka mo
na ko."

"Kung ano man ang mga malalaman mo habang wala ako, huwag mo nang sabihin sakin."

Pumikit ng mariin si Jiara. Lahat ng sinasabi ni Zephyr ay parang nagkakaroon na ng ibang meaning ngay
on.

"So apparently, hindi lang Cari ang kalaban but Zephyr has something to do with the police?"

"Pwede mong subukan pero ingat ka at baka may masaktan ka."

At ang sinabi ni Jaxvien sa kanya.

"Wala akong kasalanan."

Wala nga ba?

"Yun na mismo. Wala akong kasalanan. Ikaw na bahala mag isip."

Pero nakakapagod mag isip.

"Hindi tayo pumapatay.. Pinaparusahan lang natin sila."

"Kung makakapatay man ako.. Siguro para sayo na ’yon."

Hindi ko maintindihan.

Yun ang mga katagang nasa isip ni Jiara. Wala siyang maintindihan. Hindi niya alam kung ano ang papan
iwalaan. Hindi niya magawang masabi kay Zephyr dahil nag bilin ito na kung ano man ang malaman niya
ay huwag nang sasabihin sa kanya.

Kaya paano niya ito itatanong?

Habang humihinga ng malalim at gulong gulo ang pag iisip, nakaramdam na lang siya ng matinding kurye
nte sa bewang at agad siyang napahiga sa damuhan. "Fuck." Bulong niya at nang dumilat pero unti unti ri
ng nagdilim ang paningin.

Nahagilap na lang niya ang isang tattoo.

Gates of hell.

Cari.
***

"Nasaan ang kapatid mo?" Agad na tanong ni Chiara pagkapasok na pagkapasok ng bahay. Naglalaro la
ng si Jinx ng video game at si Jaxvien naman ay nag-aayos ng papeles.

"Nasa Trinidad, ata." Sagot ni Jaxvien.

"Bat siya nandun?" Tanong ni Chiara at nang hindi siya sagutin ng dalawa ay agad niyang kinuha ang pa
peles at humarang sa TV.

"MA!/CHI!" Sigaw ng dalawang lalaki at tinaasan sila ng kilay ni Chi.

"Nasaan si Jiara?" Ulit niya ng tanong. Tumingin siya sa orasan. "Mag 9 PM na. Nasa bahay na siya ng g
anitong oras. NASAAN. SI. JIARA?" Mas madiin na tanong niya.

"Hindi ko po alam." Binaba ni Jinx ang controller. "Promise!"

"Ang alam ko lang pumunta siya sa Trinidad kaninang hapon." Sagot rin ni Jax. "Hindi na siya nagtext."

"At peprente prente pa kayong dalawa dyan?! Eh paano kung may nangyari nang masama sa anak at ka
patid niyo, ha?! Hindi man lang kayo nag-aalala?! Hindi niyo man lang tinatanong ang mga sarili niyo kun
g nasan si Jiara?!" Galit na sabi ni Chi.

"Jinx, hanapin mo ang Ate mo." Utos kaagad ni Jax. "Unahin mo ang Trinidad."

"Eh bat hindi mo rin hanapin?!" Tanong ni Chiara. "Diba may tracker ang kwintas ni Jiara?"

"Ahh.. May problema, Mamsi.." May kinuha si Jinx sa taas ng table at pinakita kay Chiara ang kwintas. "Hi
nubad niya kasi nag-training sa Zedvage."

"Jusko.." Napahawak si Chiara sa ulo niya. "EH ANONG HINIHINTAY NIYO?! HANAPIN NIYO NA! MAG
TATANONG AKO KELA DAVI!"

Agad nagsitayuan ang dalawa. Kumuha ng susi ng motor si Jinx at kumuha naman ng susi ng kotse si Ja
x bago tumakbo palabas.

Dali-dali namang tinawagan ni Chiara si Davi. [Hello, Tita! Ano po problema natin dyan?] Bungad nito.

"Alam mo ba kung nasan si Jiara?"

[Po? Ay hindi ko knowings, Tita! Nasa date ako ngayon, eh! Wala pa po ba dyan?]

"Wala, eh.. Sige, salamat." Binaba ni Chi ang phone at tinawagan naman si Ali. "Ali, si Jiara?" Tanong niy
a kaagad.

[Ay, Tita, hindi ko po alam. Ano po nangyari?] Nag aalalang tanong nito.

"May alam ka bang lugar na pwede niyang puntahan? Hindi pa kasi siya nakakauwi."

[Ahh, opo. Pupuntahan ko po, now na!] Agad nitong binaba ang tawag at tumakbo si Chiara sa kwarto par
a kuhanin ang jacket.

"Jiara.. Wag naman ulit." Bulong niya.

Pagkababa ng hagdan ay agad siyang napahinto at nilabas ulit ang cellphone nang maalalang may isa p
a siyang tatawagan.

Sa isang ring pa lang ay sinagot na nito. [Yes, inang? Ano problema naten?]

"Zeph.. Si Jiara."

Natahimik bigla ang kabilang linya.

"Zeph?" Ulit ni Chiara. "I-text mo ko kung may alam kang pupuntahan ni Jiara, nagmamadali kasi ako."

At pinatay na ni Chiara ang tawag.

***

"Saan ka pupunta?" Agad na tanong ng lolo ni Zephyr nang makitang nagmamadali itong maglakad palab
as ng kwarto.

"Wala kang pake." Sagot nito at kinuha ang wallet sa taas ng lamesa.

"Hindi ka makaka-alis ng mansyong ’to hanggat hindi mo ginagawa ang papeles, Jairo!" Sigaw nito at aga
d siyang napahinto.

"Wala kang karapatan." Madiing sabi ni Zeph at aalis na sana nang biglang sinara ang malaking pintuan.
"Hah.." Napatawa ito ng sarkastiko at matalim na tinignan ang matanda.

"Tapusin mo ang papeles." Utos nito. "At papayagan kitang makaalis. Pagkatapos na pagkatapos mo, ani
m na oras na byahe ay nasa Kassanight ka na."

Huminga ng malalim si Zeph. "Deal."

________________________________________________________________________________

:)

Chapter 38

Third Person’s POV

"Wala siya sa Trinidad, Mamsi."

"Wala siya sa Sentro at sa iba. Inikot ko na."

"Wala rin siya sa mga posibleng puntahan niya." Sambit ni Chiara at tinignan si Jax at Jinx na nakaupo sa
sofa at nag iisip.

"Ang Cari." Sambit bigla ni Jinx. "Panigurado."

"Hindi mo ba alam kung saan sila nakapwesto?" Tanong ni Jax kay Jinx.

"Hindi, Paps. Palipat-lipat sila kaya ang hirap i-trace, eh. Dati nasa Trinidad sila sa may beach pero wala
na sila doon ngayon. Lahat ng warehouse sa paligid chineck ko na din, wala siya doon." Sagot ni Jinx.

"Ikaw, Jax? Wala kang ideya?" Tanong ni Chiara.

"Teka. Hindi naman agad agad lalabas ’yung sagot sa utak ko." Pagbibiro pa nito para pakalmahin si Chi
ara. Kanina pa kasi ito palakad lakad pabalik balik at hawak ang batok niya.

"Paano kapag may masamang nangyari sa anak mo?" Pagpapanic ni Chiara.

"Hindi nila agad-agad papatayin si Jiara dahil hindi naman ’yun ang pakay nila. Wala silang makukuha ka
hit patayin nila si Ji." Sagot ni Jax sa kanya. Nakahinga naman siya ng maluwag ng kaunti.

"Tatawagin na ba natin ang Zedvage, Paps?" Tanong ni Jinx na nag aalala na rin.

"Ganitong oras?" Tumingin si Jax sa relo. 11:30 PM. "Oo. Ganitong oras." Tumango ito at tumayo.

***

Mahimbing na mahimbing ang tulog ni Aider nang sabay tumunog ang cellphone nila ni Carrissa. Agad si
yang hinampas ni Carrissa. "Sagutin mo.." Inaantok na sabi nito at bumalik sa pagtulog.

"Phone mo ’yun.." Sagot ni Aider sa kanya at niyakap ang unan.

Ring pa rin ito ng ring kaya hinampas ulit ni Carrissa si Aider. "Ang ingay, Aider, ano ba! Sagutin mo.."

Antok na antok pa ang mata na sinubukan kapain ni Aider ang kinalalagyan ng cellphone niya. Nang mak
apa niya ito ay kinuha niya at tinapat sa tenga. "Hello.." Inaantok na sabi niya at lumingon kay Carrissa. "
Nagriring pa din.. Sabi sayo phone mo ’yun, eh.."

"Alarm clock ’yan, tanga." Inis na umupo si Carrissa sa kama at hinampas ng unan si Aider.

"Shit!" Sigaw niya kaya biglang napabalikwas si Aider. "Si Chi, tumatawag." Tumingin si Carrissa sa phon
e ni Aider sa kabilang lamesa. "SI JAXVIEN TUMATAWAG SAYO!"

"Ha?" Wala sa sariling sagot ni Aider at binaba ang alarm clock sa table. "HA!?!?!?!?!" Agad na pagpapan
ic niya nang marealize niya ang sinabi. Dali dali siyang tumayo at sinagot nilang dalawa ang tawag. "BOS
S! MALI BA ORASAN KO? BAT PARANG HATING GABI NGAYON?" Pagtataka niya.

[Nawawala si Jiara. Zedvage. Ngayon na.] At binaba na nito ang tawag.

Nagkatinginan sila ni Carrissa ng ilang segundo at parang scripted na agad agad tumakbo sa cabinet par
a magbihis. "ANG ANAK MO, GISINGIN MO." Utos ni Carrissa sa kanya at agad siyang pumunta sa kwar
to ni Asher.

"ANAK NG, EH ANONG GIGISINGIN DITO?! GISING NA GISING ’TONG SIRAULONG ’TO!" Agad binat
o ni Aider ng unan si Asher na nag-DODOTA sa kama.

"ARAY KO! PAPI?! ANO BA?!" Reklamo nito.

"EMERGENCY!" Sigaw niya at agad agad nanlaki ang mata ni Asher. Sinara niya kaagad ang laptop at d
ali daling tumakbo.

***

SA KABILANG banda ay tulog na tulog din si Jadzia habang nagriring ng malakas ang phone. Walang-an
o ano ay agad niyang kinuha ang phone at sinagot. "Sinigang.." Bungad niya.

[Anong sinigang?!] Sigaw ni Chiara sa kabilang linya kaya agad siyang napaupo sa sakit ng tenga niya.
"Chi.. Hehe, ano meron? Umaga na ba?" Agad tumingin si Jadzia sa bintana. "Bat ang dilim? Umuulan ba
? Ano oras na?"

[Jusko, gumising ka nga muna, Zia!]

"Hala, gising ako! Gising ako!" Nag jumping jacks pa si Jadzia para tuluyang magising.

[Magbihis ka na!] At binaba ni Chiara ang tawag.

Pagkapatay nito ay napatingin si Jadzia sa pinto kung saan kakapasok lang ni Tevin pagkatapos patulugi
n ang kambal. "Ano meron?" Nagtatakang tanong ni Jadzia.

"Nawawala si Baby Bossing." Sagot ni Tevin at kalmadong kinuha ang itim na jacket sa cabinet. "Bihis ka
na din."

"Pano?" Nagtatakang tanong ni Jadzia at kinuha naman ang cardigan. Binuksan niya ang drawer at kumu
ha ng gloves. Ang isa ay binato niya kay Tevin. "Bahala na."

"Bahala na." Ulit ni Tevin.

***

"MAGSIGISING KAYOOOOOOOOOO!!!!" Malakas na sigaw ni Aider pagkapasok na pagkapasok sa bah

ay nila Jeris. Wag na natin siya tanungin kung paano siya nakapasok dahil alam niya kung saan nakatago
ang susi sa labas.

"MAGSIGISING KAYO!!! UMAGA NA!!! KROOK KROOK KROOK!" Pagtiktilaok pa ni Asher habang uma
akyat sa hagdan. Sinipa niya pabukas ang pinto ng kwarto ni Jude. "JODI STA MARIA AT JODI STA MA
RIA, GUMISING KA!"

Binuksan ni Aider ang kwarto nila Addy at malakas na sumigaw. "MAY SUNOOOG!!!!!!!"

Napabalikwas bigla si Jeris at nahulog pa sa kama sabay mabilis na gumapang sa sahig para kumuha ng
bag. Halatang tulog pa ang kalahati ng kaluluwa at wala sa sarili. "Sunog.. Sunog.. Saan.." Bulong niya.

"TEH, ANO? SLEEPING BEAUTY?!" Pagbukas ng ilaw ni Emily. Sinundo na rin siya nila Aider. Sila Yuan
at Jamil ay nauna na sa Zedvage. Sila pala ang pinakaunang tinawagan. Bale, sila pa lang ang nandoon
sa kakamadali nila. "HOY, AURORA, GISING NA! WAG TATAMAD TAMAD, KALOKA!"

"Teka.. Si Emily ba naririnig ko?" Bulong ni Addy at tinakpan ang tenga. "Nananaginip ba ko?"

"GAGA KA!" Hinampas siya ni Emily ng unan at agad siyang napaupo. "ANO, TEH? GOOD MORNING!"

"Pucha, bat nandito kayo?!" Reklamo kaagad ni Addy. "Anong oras na ba?!" Tumingin ito sa orasan. "AL
AS DOSE IMEDIA NANG GIGISING KAYO?! ANO BANG TRIP NINYO?!"

"Mami, nawawala si Ji." Pagpasok ni Ali sa kwarto. Naka-pajama pa siya ngunit naka-jacket na.

"HA?!?! JUSKO DIOSDADO INANG MAAWAIN! SANDALI!" Pagpapanic ni Addy.

"Eto? Ano gagawin dito?" Pumasok si Asher sa kwarto na hatak hatak sa pulsuhan si Jude na tulog pa at
parang walang malay na kinakaladkad ni Asher sa sahig. "Itapon sa bintana para magising!"

***
"Jax.." Bulong ni Chiara. "Halos lahat sila naka-pajama pa."

"Hayaan mo na." Bulong rin ni Jax. "Minsan kailangan nila mapuyat."

"ANG ANAK KOOOO!!!!" Sigaw ni Emily na kakapasok lang ng Cheatra. "ANG ANAK KO!!! ANONG NAN
GYARI SA ANAK KO!! JUSKO, NASAAN SIYA?!!"

"Emily, babatuhin kita ng upuan, umayos ka." Pagbabanta ni Chiara na nakaupo sa may dulo ng maliit na
stage. Hinihintay nilang mapuno ang Cheatra ng mga naka-pajama at mga nakadukdok pa sa lamesa sa
sobrang antok.

"KAPE! MAY DALA AKONG KAPE!" Sigaw ni Aider na kakapasok lang din. May dala siyang isang therm
os sa dalawang kamay at kasunod si Asher na may nakasabit na mga 3-in-1 pack sa katawan na parang
sash. "PILA HO TAYO, LAHAT MAKAKAKUHA! LAHAT MAKAKAKUHA!"

"Jusko, sino ba ’yan?" Hiyang hiyang sabi ni Carrissa at napatakip na lang sa mukha niya habang naglala
kad paupo sa lamesa ng Gunner. "TEH, KAMUSTA EARLY BIRD?" Pang aasar kaagad niya kay Jamil.

"Kasalanan ba naming mabilis kami magising!" Ganti naman niya. "Madaling madali pa kami kasi nagpap
anic si Chiara tapos pagdating dito, kami lang tao?! Lokohan ata?!"

"Hahaha, boba ka, Jamil!" Pagtawa ni Emily. "Walang bihis bihis, oh! Tapang sa night dress!"

"Okay, sa tingin ko kompleto na tayo." Malakas na sabi ni Jaxvien at nagsitahimikan silang lahat. "Ayon n
ga sa sinabi ko, nawawala si Jiara."

"BAKET?!" Sigaw ni Aider na parang sumasagot sa pick-up line.

"Sa tingin namin ay kinuha siya ng Cari. Ang bagong guild na binuo pagkatapos ng Quertige, kung natata
ndaan niyo. Ngunit noon ay may tracker si Jiara. Ngayon, wala. Mano-mano ulit natin siyang hahanapin.
Maga-assign ulit ako ng kung sino ang hahawak ng mga partikular na gawain." Tuloy tuloy na sabi ni Jax.

"Ang rule natin dito ay dapat walang makakalabas sa mga civilians. Walang makakalabas sa mga tao at
walang makakalabas sa media. Tayo tayo lang ang maghahanap." Dugtong ni Chiara.

Sinimulan ni Jax magsulat sa white board at tahimik na nakinig ang mga miyembro sa kanya. Paminsan
minsan ay may mga nagtatanong at sinasagot niya ang lahat. Pagkatapos ay nagpunta na sa kanya kany
a ang mga ito para magplano. Ang iba ay umuwi na para matulog saglit.

Pero ang Kingstern at Gunner ay nanatili. Pati na rin si Kurt. Ang iba sa Blackrick ay pinauwi na niya mun
a dahil mga inaantok at sabog pa ang mga ’to.

Si Kurt, Tevin, Yuan at Jamil ay may mga hawak na laptop at sinisimulan i-hack ang mga CCTV sa bawat
lugar na malapit dahil hindi naman lalayo si Jiara papunta sa kabilang baryo.

"Kung wala sa mga malalapit na warehouse ang Cari, nacheck mo ba ’yung bakanteng buildings?" Tanon
g ni Yuri.

"Hindi pa." Sagot naman ni Jinx. "Anong oras na kaya nun?! Nakakatakot! Madilim! Baka may multo!"

"Apir tayo dyan!" Nakipag apir si Aider at tumawa. "Edi ganito na lang! I-check ng Gunner ’yung mga baka
nteng building tapos sila Tevin naghahack ng CCTV, hayaan natin mga ’yan, sige sige maglibang! Puaha
ha!"
"Bat ba nandito ’to?" Turo ni Jeris kay Aider.

"Importante kasi ako! Ikaw, di ka importante! Kaya di ka nakatanggap ng tawag, bulok!" Pang aaway ni Ai
der.

"Tumigil kayo." Natahimik sila agad kay Jaxvien. "Ang Gunner ay magchecheck ng bakanteng building, k
ayong mga bata, basahin niyo ulit mga impormasyon niyo sa Cari tapos sabihin niyo pag may nakita kayo
ng makakatulong. Si Jeris, Aider at ako ay titignan muna kung may nakaalis ng bansa na taga Cari."

"Yes, boss." Sumaludo si Jinx at tumayo. "HALINA AT MAGPARAMI!" Pag aya niya at nagsi-puntahan sil
a sa sulok para kunin ’yung mga folders at basahin.

"Gunner, hiwa-hiwalay tayo. Lahat ng mga bakanteng building na alam niyo, i-check niyo." Utos ni Chiara
at nagsi-alisan na sila kaagad.

"Tara na." Pagpigil ni Jax kay Aider at Jeris na nagbabangayan nanaman. Sumunod kaagad ang dalawa
sa kanya habang patagong nagbabatukan. "Isa." Pagbawal ni Jax at huminto sila.

***

"Wala pa rin?" Tanong ni Yuan kela Tevin.

Humikab muna si Tevin bago sumagot. "Wala, eh. Huhu."

"Teka, teka!" Nagising bigla ang diwa nila nang kunin ni Kurt ang laptop ni Tevin. "Kotse niya ’to, diba?"

"Nakita nga na galing siya sa Trinidad." Sambit ni Jamil at tinuro ang screen ng laptop niya. "Dyan.. Daan
’yan papuntang bundok, ah."

"Ahh, chineck ko na po dun pero wala siya doon." Sagot ni Ali.

"Pero doon lang ang pupuntahan niya kung dumaan siya sa daan na ’to. Ibig sabihin, nasa bundok siya, d
iba?" Tanong ni Jamil.

"Hindi rin nakitang bumaba ang sasakyan niya galing doon. Pero wala kang nakitang kotse sa bundok?"
Tanong ni Kurt kay Ali at umiling ito. "Dinala nila ang kotse ni Jiara."

"Ano, meron na?" Tanong ni Jax na kakarating lang. "Nandito lang sila sa Kassanight."

"Wala silang trace na lumabas ng bansa." Dugtong ni Jeris.

"Ilabas mo na kasi, Jeris! Kunwari ka pa, eh. Tayo tayo na nga lang dito." Pag kantyaw ni Aider.

"Boss, pakiramdam namin ay nasa bundok sila. Walang CCTV don kaya siguro hindi namin mahagilap."
Sambit ni Tevin.

Napaisip si Jax.

"AYON!!!" Sigaw ni Jinx at nagpaunahan sila nila Asher. "HAH! NAKITA KO NA!" Tinaas nito ang folder at
kulang na lang idukdok sa pagmumukha ni Jax. "MALAMIG! MAHIHILIG SILA SA MALALAMIG NA LUG
AR!"

"Malamig.. Aldana.. Beach.. Bundok.." Tumango tango si Jax at kinuha ang cellphone. Tatawag pa lang si
ya kay Chiara eh tumatawag na sa kanya ito. "Chi?" Sagot niya.
[Nakita ko na.] Sagot ni Chiara.

"Saan? Anong lagay? Sinong kasama mo?" Sunod sunod na tanong ni Jax.

[Kasama ko ang Gunner. Nagkita kita kami dito. Siguro ay dalawang kilometro mula sa sightseeing na par
te ng bundok. Deretso lang. Meron ditong inabandonang parang.. bahay ng mga hayop sa tabi ng farm.
May nagbabantay sa labas at.. Addy, ano meron sa loob?]

Naghintay si Jax ng sagot.

[Ayon. Hindi namin makita kasi halos walang bintana dito. Lulusubin na ba ngayon?]

"Wag muna. Bumalik muna kayo dito." At pinatay na ni Jax ang tawag. Lahat sila ay parang nakahinga ng
maluwag nang ibalita niya.

"Bat hindi pa susugod, Boss?" Tanong ni Aider.

"Maghintay lang kayo." Sambit ni Jax at ngumisi. "Paniguradong may dadating."

***

"Ano, Kamahalan? Kaya mo pa?" Tanong ng babae at nagtawanan sila. Naka-tayo si Jiara sa lamesa at
ang dalawang kamay ay nakatali sa may taas pero hindi nakasabit. Nakatapak ang dalawang paa niya sa
lamesa at matagal nang nakatayo.

"What do you really want?" Kalmadong tanong ni Jiara.

Tumayo ang isang lalaki at lumapit. "Sa totoo lang, ang ganda mo." Sambit nito. "Kung pwede lang, eh.. I
kaw sana gusto ko."

"What the hell?" Agad na sambit nung isang babae. "Bring your jokes anywhere else but here."

"Hahaha, half-meant." Pagtawa ng lalaki at hinawakan ang tuhod ni Jiara. "Ngawit ka na ba?"

"Don’t touch me." Agad siyang sinipa ni Jiara sa mukha kaya napahawak siya sa ilong niya. "I will kill you.
"

"Ako na nagmamalasakit, ako pa nasipa." At nagtawanan sila. Hinawakan ulit ng lalaki ang tuhod niya na
may mga kaunting pasa dahil sa pagpapaluhod sa kanya kagabi ng nakatali. "Gusto mo tanggalin tali mo
?" Tanong ulit niya at tumaas ang kamay sa binti ni Jiara.

"Get the fuck away from me." Madiin na sabi nito.

"Tigilan mo nga." Sambit nung isang lalaki na kakarating lang.

"Biro lang, eh." Pagtatanggol naman niya sa sarili.

Pinaglaruan nung isang lalaki ang baril at pinaputok ito sa pader para tignan kung gaano kalayo ang aabu
tin. "Headshot sana ’to, oh." Ngumisi ang lalaki at tinapat ang baril kay Jiara. "Jiara.. Titus.. Tama, diba?"

Tinaasan lang siya ng kilay ni Jiara at hindi sumagot.

"Ano kayang gagawin namin sayo?" Nakahawak pa siya sa baba niya habang kunwari’y nag iisip. "Panig
urado, hinahanap ka na ngayon ng mga miyembro niyo."
"Get straight to the point." Masungit na sabi ni Jiara.

"Kung nagawa mong pakisamahan si Jairo.. Wala ka sigurong alam." At tumawa ito. "Wala kang alam sa
matinding--"

Napatigil silang lahat nang biglang sunod sunod na bumagsak sa sahig ang tatlo sa tauhan nila sa sobran
g sakit ng pagbaon ng bala sa mga katawan.

"Ano nangyayari?!" Tanong ng lalaki.

Agad tumakbo palabas ang dalawang babae ngunit bigla ring napaatras nang mawasak ang pinto sa pag
sipa ng lalaki.

"Alis." Seryosong sabi nito habang nakatapat ang baril sa ulo ng dalawang babae. Agad agad silang nagt
aas ng kamay.

Nanlaki ang mga mata nila at tinapat ang baril kay Jiara. "Isang hakbang at papatayin ko ’to." Sambit ng l
alaking humawak kay Jiara.

Tila walang pakealam na naglakad ito palapit sa lalaki at binaril ang balikat nito.

"Jairo." Bulong ng isa pang lalaki.

Tinignan muna ni Zeph si Jiara bago tinapat sa lalaking kilalang kilala niya. "Tama na, Jiro."

________________________________________________________________________________

:)

Chapter 39

Third Person’s POV

Ilang segundo silang nagkatitigan at sinusubukang basahin ang iniisip ng isa’t isa. Napabuntong-hininga
ang lalaki. "Jiro?" Hindi makapaniwalang sambit niya.

"Kuya." Pag-correct ni Zephyr at binaba ang baril. Tinaasan niya ng kilay ang kapatid. "Yun ba gusto mo i
-tawag ko sayo, Zion?"

Lalapit na sana ang mga tauhan ng Cari kay Zephyr ngunit napatigil rin nang i-taas ni Zion ang kamay niy
a para pigilan sila. "Pano ka nakauwi?" Nagtatakang tanong nito.

"Eh ikaw? Pano ka napadpad dito?" Tanong pabalik ni Zephyr. "At kung ano ano pang kagaguhan ginaga
wa mo."

Sinenyasan ni Zion na pakawalan si Jiara at agad namang tinanggal ng dalawang babae ang tali niya. Bu
maba ito sa lamesa habang hinihimas ang pulsuhan na may bakat ng tali. Ngunit walang sinabi si Jiara. N
akinig lang siya sa pag-uusap ng magkapatid.

Kahit gulong gulo siya sa nangyayari.

"Malalaman mo rin ang dahilan sa mga ’kagaguhang’ ginagawa ko, Jairo." Ngumiti ito sa kanya at suman
dal sa may lamesa. "Ang inaasahan ko ay bukas ka pa makakarating."

Hindi siya pinansin ni Zephyr at agad lumapit kay Jiara. Tinignan niya ang pulsuhan nito at chineck kung
may iba pa siyang sugat o pasa sa katawan. "Anong ginawa niyo kay Jiara?" Humarap si Zeph sa kapatid
.

"Wala akong ginawa." Tinaas ni Zion ang dalawang kamay niya at tumawa. "Eh sayo? Anong ginawa niya
sayo, Jairo?"

"Saka na tayo mag usap." Matalim na sambit ni Zephyr at inalalayan si Jiara maglakad. "Babalikan kita, Ji
ro. At pwede ba.." Inis itong lumingon sa kanya. "Bumalik ka na ng Aldana? Napupunta sakin ang respon
sibilidad mo bilang panganay."

"Hindi ako tumakas ng Aldana para bumalik sa matandang ’yon." Inis na sambit ni Zion. "Kawawa ka nam
an pala. Ikaw na pinagdidiskitahan niya ngayon."

"Mag-uusap tayo." Sambit ni Zephyr bago umalis.

Napatawa na lang ng sarkastiko si Jiro. "Sige, mag uusap tayo. Magsama muna kayo bago kayo maghiw
alay ulit." Bulong niya.

***

"Magsalita ka." Sambit ni Zephyr pagkatapos ng limang minuto nilang katahimikan sa loob ng sasakyan.

Agad napabuga ng hangin si Jiara at napahawak sa dibdib na parang kanina pa siya hindi humihinga. "W
hat the hell was that?!" Sigaw nito sa kanya at napangiwi siya sa lakas ng boses nito.

"Ang tagal kong nawala tapos ’What the hell was that’ ’yung una mong sinabi sakin pagbalik ko." Tumawa
saglit si Zeph at napaubo nang ma-realize na seryoso si Jiara. "Ahh.. Magtanong ka para alam ko kung s
an ko sisimulan."

"How the hell did that demon become your brother?!" Tanong ni Jiara na may actions pa ang kamay.

"Parehas kami ng tatay. Parehas kami ng nanay?" Patanong na sambit ni Zeph dahil hindi niya alam kun
g paano sasagutin ’yun.

"I mean.. Why?! How?! And how did you know I was there?! And did you already know that he’s leading C
ari?! Why didn’t you do anything about it?!" Sunod sunod na tanong ni Jiara.

"Sinabi ng tatay mo, okay?!" Pagpapanic na rin ni Zephyr dahil sumisigaw si Jiara. "At hindi ko rin alam ku
ng bakit nandun ’yung kapatid ko!"

"Why did you look so calm then?!"

"Anong gusto mo? Gusto mo ng dramatic na paghugot ng hininga? Gusto mo mahimatay ako sa gulat? G
usto mo sumigaw ako ’GAGO JIRO BAT NANDITO KA?’?" Tinignan siya ni Jiara ng masama.

"Fine, fine! I’ll accept that one." Padabog na sumandal si Jiara.

"Siya ang dahilan kung bat ako nasa Adchorum palagi." Pag-amin ni Zeph. "Nung pinalayas kami ng lolo
ko, siya ang naiwan sa Aldana bilang panganay. Sa kanya dapat ’yung trono."

"Then why is he here?"

"Ahh.. Nung namatay ’yung tatay ko.." Napa-ubo si Zeph at umiwas ng tingin. "Hindi siya pinauwi. Siguro
sa sobrang galit niya sa lolo ko na hindi niya masikmura pagmumukha nun, lumayas. Tumakas ng Aldana
. At nabalitaan ko lang pagkalabas ko ng.. Ahh.. Kulungan."
Hindi nagsalita si Jiara at naalala lahat ng nalaman bago siya kinuha ng Cari. Pero hindi niya magawang
magtanong tungkol dito.

Pinanood niya lang si Zeph habang nagdadrive at ang laman na lang ng utak niya ay kung gaano niya ito
na-miss. Tinitigan niya ng mabuti ang mukha nito at pinigilan ang sariling hawakan ang pisngi ni Zeph.

"Wag mo ko titigan." Sambit ni Zeph nang maramdaman niya ang tingin ni Jiara ngunit hindi niya inalis an
g tingin niya. Hindi rin siya nagsalita.

Ilang na ilang na si Zeph pero ang mga mata niya ay tumingin na lang sa daan. Parang nakahinga siya n
g maluwag nang i-hinto niya ang sasakyan sa parking ng Zedvage. "Sa wakas! Nandito na tay--"

Nanlaki ang mata niya nang hinatak ni Jiara ang collar ng damit niya at hinalikan siya sa labi. "I missed yo
u." Bulong ni Jiara sa gitna ng pag-halik niya kay Zeph bago ginalaw ang mga labi niya. Tinanggal niya an
g seatbelt at umupo sa binti ni Zephyr habang hinahalikan ito.

"Jiara." Paghiwalay ni Zeph. "Yung tatay mo nasa loob lang." Kinakabahang sabi niya. "Baka barilin ako b
igla sa ulo."

"This is tinted."

Hinawakan siya ni Zeph sa bewang para mas lalo silang mapalapit at ni-lapat ulit ang labi niya sa labi ni J
iara. Kinagat niya ang ibabang parte ng labi ni Jiara para mapa-aray ito bago ipasok ang dila niya.

Bumaba ang kamay ni Jiara sa laylayan ng shirt ni Zephyr kaya agad napatigil si Zeph at napatingin sa ka
nya. "What?" Inosenteng sambit ni Jiara.

"Nag-practice ka nga?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

"Nah, I just.. watched.. some videos." Pahina ng pahina ang boses ni Jiara sa sobrang hiya. "They do this
?" Tinaas niya ang laylayan ng shirt ni Zeph at agad siyang napaiwas ng tingin nang makita niya ang abs
nito. Binaba niya kaagad ang shirt. "Bad move. Bad move."

Napatawa si Zeph at pinanood kung paano mamula ang pisngi ni Ji. "Cute mo."

"Shut up and kiss me." Hinatak ulit siya ni Jiara sa collar at napahugot ng hininga nang ipasok ni Ji ang k
amay niya sa loob ng shirt ni Zephyr.

Napahawak si Zeph sa binti ni Jiara na naka-kalong sa kanya at unti-unting tinaas ang kamay. Hinawi niy
a ang buhok ni Jiara bago niya ito halikan sa leeg.

"Okay, tama na." Sambit ni Zephyr at mahinang tinulak si Jiara paupo. "Tama na, tama na."

Tumawa si Jiara at bumalik na sa upuan niya. Binuksan niya ang pinto at bumaba na. "Let’s go." Sabay si
lang naglakad papasok ng Zedvage deretso sa headquarters.

"ANG ANAK KOOOOO!!!" Sinalubong kaagad sila ng malakas na sigaw ni Emily. "OKAY KA LANG BA?!
JUSKO!!"

Nakakunot ang noo ni Chiara na nakatingin kay Emily. Si Jax naman ay nakasandal lang sa may counter
sa kusina habang umiinom ng kape. "Where are the others?" Tanong ni Ji.

"Tulog." Sagot ni Jax. "Okay ka lang?"

"Yeah, I’m fine." Kumuha ng tubig si Jiara at lumingon kay Zephyr na hindi makatingin kay Jaxvien at awk
ward na awkward na iniiwas ang tingin niya sa gawi nila. "Zeph."

"PO?!" Agad na sigaw ni Zephyr at napaubo. "Ahh.. Bakit?" Mas kalmadong tanong niya.

"Do you need some water?"

"Ha? Hindi na. Ha-ha-ha!" Nagta-tap tap ang kamay ni Zephyr sa pants niya at halatang hindi mapakali a
ng kamay kaya nilagay na lang niya ito sa loob ng bulsa niya.

"Ano problema mo?" Nagtatakang tanong ni Jax.

Agad napaubo si Zephyr at ininom ang tubig na nasa lamesa. "WALA-" At naubo siya ulit. "-PO!"

"May ubo ka ba?" Tinaasan siya ng kilay ni Jaxvien at agad siyang napatalikod para umiwas sa mata nito.
Naubos niya bigla ang isang buong watter bottle kay mas lalong napakunot ang noo ni Jax.

"Ano problema, parekoy?!" Umakbay si Aider kay Zephyr at inabutan ulit siya ng tubig na ininom niya na
man. "Para namang may nangyari sa inyo ni Baby Bossing!"

Agad nabuga ni Zephyr ang iniinom niya at parang nasusuka. Hinampas hampas ni Aider ang likod niya h
abang umuubo siya.

Napaiwas ng tingin si Jiara at nagkunwaring kumukuha ng pagkain.

Pinanood lang siya ni Jaxvien habang namamatay matay ito kakaubo at napailing na lang. "Ewan ko sayo
."

"Ahh, inaantok na ako." Pag-iba ni Jiara ng topic. "I should sleep first."

"Dun sa itim, walang natutulog." Turo ni Chiara sa pinto.

Tumingin si Jiara kay Zephyr. "Zeph. Let’s sleep."

Sabay na nasamid si Jaxvien at si Zephyr at sabay ring napatingin kay Jiara. "ANO?!" Sabay na sambit ni
la.

"What?" Inosenteng sagot ni Jiara. "I’m sure he’s tired."

"Ahh, sa sofa na lang ako. Okay na ko dito." Umupo si Zeph sa sofa at umupo sa tabi niya si Aider.

"Hindi pwede! Pwesto ko ’to, eh! Dito ako natutulog!" Pagpigil ni Aider.

"Wala nang ibang kwarto?" Tanong ni Jax. "Yung puti?"

"Dun natutulog si Jinx." Nag kibit balikat si Chiara habang nagluluto. "Sige na, sige na. Lumayas na kayo
dito."

Ngumiti si Jiara at hinatak si Zephyr papasok sa kwarto. Pagkasara ng pinto ay parang nanlambot ang tu
hod ni Zeph at agad napahawak sa may cabinet. "Whoo.. Whoo.."

"What’s wrong with you?" Tanong ni Jiara habang kinukuha ang damit sa bag. "I’ll just take a shower." Pu
masok siya sa CR at naiwan si Zephyr sa labas.

Agad niyang binagsak ang sarili sa kama at pumikit. Wala pa siyang tulog simula kahapon kakatapos ng
mga papeles at kahit sa anim na oras na flight niya ay hindi rin siya nakatulog sa pag-aalala kay Jiara.

Napabuntong hininga siya. "Sabi ko sayo, eh.. Kahit nasan pa ko, tatakbuhin kita." Bulong niya habang n
akatingin sa pinto ng CR.

PAGKALABAS ni Jiara ng CR ay nadatnan niya si Zephyr na natutulog na at nakatakip ang braso sa mat
a. Napangiti si Jiara ng tipid at lumapit para kumutan ito. Hinalikan niya ito sa noo bago humiga sa sofa.

"Sleep tight.. You’ve been through a lot." Bulong ni Jiara.

***

"Nandito ka na." Sambit ni Zephyr habang nakasandal sa may pader at pinapaglaruan ang balisong.

Hindi na nagulat si Jiro na bigla na lang lumitaw ang kapatid niya sa loob ng bahay na pinapag-stay-an ni
ya sa Sentro. "Kumain ka na?" Tanong niya sa kapatid habang nilalapag ang mga paper bag na dala sa
may lamesa na may lamang grocery.

"Mahalaga pa ba ’yon?" Tinago ni Zeph ang balisong sa bulsa at tinignan ang kapatid. "Mag usap na tayo
, may pupuntahan pa ko."

"Simulan mo." Sagot ni Jiro na busy naglalagay ng mga pinamiling grocery sa may cabinet.

"San ka pumunta pagkatapos lumayas sa palasyo?" Panimula ni Zeph.

"Ahh.. San pa ba? Sa kalsada. May nag-aya sakin sumali sa grupo nilang mga inabandona ng magulang.
Doon ako natutong mapa-away away sa daan. Ano pa nga bang gagawin ko? Konting pera lang dala ko
eh kailangan ko mabuhay. Nasubukan na rin nila magnakaw para may makain kami." Kalmadong pagkek
wento niya habang busy pa din.

"Nila?"

"Oo, di ako kasama. Hindi ako ganun." Tumawa si Jiro. "Sila ang mga taong nakita mo kanina. Yung dala
wang babae, si Eri at si Astrid. Yung isang lalaki, si Lewis."

"Big 4?" Biglang pumasok sa utak ni Zeph. "Kayo ’yon?" Tumango si Jiro. "Napaka corny."

"Oo nga, e." Nagkibit balikat si Jiro at binuksan ang ref. "Sigurado ka wala kang gustong kainin?"

"Sinong bumuo ng Cari?" Hindi pag-pansin ni Zeph ng tanong nito.

"Ako." Sambit ni Jiro habang umiinom ng mango juice.

Napapikit ng mariin si Zeph at bumuntong hininga. "Bakit? Para saan? Napaka walang kwenta ng sagot n
a gusto mo ng kapangyarihan kaya mo ginawa kasi kung ’yun ang gusto mo, sana pumayag ka na lang s
a trono. Kaya ano?"

"Jairo.. Wala ka ba talagang alam o nagmamaang-maangan ka lang?" Nagtatakang tanong ni Jiro sa kan
ya at agad napakunot ang noo niya.

"Anong sinasabi mo?"

"Akala ko mas matalino ka sakin." Nilapag nito ang juice sa lamesa at binato ang softdrinks kay Zeph na
agad naman nitong nasalo. "Bat parang wala kang alam?"
"Walang alam saan?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

"Bat ka nakulong?" Tanong ni Jiro at nagulat si Zeph dahil hindi niya inaasahang alam ng kapatid. "Saguti
n mo ko."

"Pinatay ko daw ’yung police chief.." Umiwas ng tingin si Zeph. "..na pumatay kay Papa."

"DAW." Ulit ni Jiro. "Ibig sabihin, hindi ikaw?"

"Ano ba?"

"Sagutin mo ko."

"Oo! Hindi ako!" Naiinis na sigaw ni Zeph. Hindi niya alam kung para saan at tanong ng tanong ang kapati
d niya sa kanya tungkol sa nakaraang gusto na niyang kalimutan.

"At wala kang ginawa?"

"Anong magagawa ko?!" Tanong niya. "Anong laban ko? At isa pa, mas gusto kong mamuhay sa kulunga
n kesa makasama ’yung nanay mo."

"Nanay ko?" Kumunot ang noo ni Jiro.

"Oo, hindi ko na kinikilalang nanay ang babaeng ’yon."

"Ano ginawa ni Mama?"

Hindi maipaliwanag ni Zeph kung saan siya magsisimula sa dami ng ginawa ng nanay nila. Lalo na sa ka
nya. "Nalulong sa sugal. At yosi. At alak. At kating kati sa pera. Pati sarili niya ay binebenta na niya. Pati
ako! Pati ako, gusto niyang i-benta!"

Kumuyom ang kamao ni Jiro. "Ano?!"

"At sumasama pa siya sa mga pulis na pumatay kay Papa. Gaano siya ka-walang hiya?" Pagpigil ni Zeph
sa sarili niya. Gustong gusto niyang magbasag sa galit tuwing naaalala ang nangyari.

"Nakita mo ba ang pumatay kay Papa?" Tanong ni Jiro at agad napakunot ang noo ni Zephyr.

"Ano bang sinasabi mo?!" Galit na sambit nito. "Sino pa ba?! Eh ang mga pulis lang naman ang nandun--
"

"Sigurado ka?" Seryosong tanong ni Jiro at napatahimik si Zeph. "Kasi mukhang hindi ganun sakin, eh. B
at di mo tanungin ’yung pinakamamahal mong babae?"

"Ano?" Parang nawalan ng boses si Zeph.

"Yung mga taong nagturing sayo na parang pamilya ka nila.. Yung mga taong tumulong sayong umahon
mula sa nakaraan mo.. Sila rin ang magbabagsak ulit sayo sa hukay. Yung mga taong nakakasama mo n
gayon.. Tatalikuran mo rin."

Nahirapan bigla huminga si Zephyr at hindi makapagsalita.

"Alam ko.. na masaya ka na sa kanila pero kailangan mo rin malaman ’yung totoo. Kaya buhay ka pa rin
ngayon dahil gusto mong ipag-higanti si Papa diba? Dahil hindi pa tapos ang laban para sa kanya?" Lum
apit si Jiro at tinapik ang balikat ng kapatid. "Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko?"
Napailing si Zeph hindi dahil hindi niya maintindihan kundi dahil hindi niya kayang paniwalaan.

"Kasama ang Zedvage sa lahat, Jairo. Sa lahat ng trahedyang nangyari sa pamilya natin. Sa pagkamatay
ni Papa.. Andon sila. Sa pagkakakulong mo? Nandoon sila." Malungkot na sabi ni Jiro.

Biglang may tumulong luha sa mata ni Zeph na hindi niya napansin.

Nakatingin siya kay Jiro na may emosyong parang muling nawasak ang mundo niya kayaga nung pagka
wasak nito noong namatay ang tatay niya.

Dahil muli.. Nawalan siya ng pamilya.

________________________________________________________________________________

:(

Chapter 40

TW: self-harm

Third Person’s POV

"San ka matutulog?" Tanong ni Jiro habang nakaupo si Zephyr sa sofa at nakatulala sa kawalan. "Hoy! Ja
iro!" Pinitik nito ang noo niya.

"Oh?!" Sigaw din sa kanya ni Zeph. "Dito." Sagot niya sa tanong nito kanina pa. Hindi niya kayang bumali
k sa Zedvage at hindi rin niya kayang bumalik sa bahay nila.

"Sigurado ka?"

"Ayaw mo ba ko kasama?" Pagbibiro ni Zeph at agad umaktong nasusuka si Jiro. "Ulol."

"Gusto kita kasama! Gustong gusto!" Lumapit sa kanya si Jiro at niyakap ang leeg niya sunod ay hinigpita
n ito. "Ganito kita kamiss!"

Hinampas hampas na ni Zephyr ang braso ng kapatid habang nacho-choke. Agad niya itong sinabunutan
at siniko sa dibdib. Nang magkahiwalay sila ay hingal na hingal si Zeph at tinatawanan siya ni Jiro. "King
ina, baka patayin mo ko sa pag-tulog ko, ah." Sambit ni Zeph.

"Hindi naman.." At ngumisi si Jiro. "Talikuran ka na ng lahat, maliban sakin!"

"Kadiri." Umakto ulit na nasusuka si Zeph. "Akyat na ko. May bakanteng kwarto naman dito diba?"

"Sige. Layas."

"Mwa." Nag flying kiss pa si Zephyr para mang asar bago tumakbo paakyat.

***

"LIMANG IKOT PA!" Sigaw ng coach ng Aces habang pinapanood ang mga ito mag jogging paikot ng fiel
d. Nagpapaunahan pa ito na akala mo ay may award kung sino ang mauuna. "Drago, habol!"

"Yes, Dadi!" Sigaw ni Drago at binilisan ang pagjojogging. Binagalan naman ng Aces ang pace nila para
makahabol ang bunso nila.
"Okay ka pa?" Tanong ni Luke at inakbayan ito.

"Siyempre!"

Habang nagjojogging sila ay biglang may lumitaw na lalaki sa tabi nila na bigla na lang sumama sa pagjoj
ogging.

"AY P*TA!" Agad napalayo si Seb at tinignan si Cap at tinignan ang paligid habang nagjojogging. "Minum
ulto ba ko?!"

"Patay na ba ko?!" Reklamo ni Zeph.

"SHIT!" Nadapa si Collin nang lumingon siya at mabunggo sa likod ni Zach. "PUCHA?! CAP?!" Sigaw niy
a at napahinto ang Aces.

"CAP?!?!?" Sabay sabay na sigaw nila pagkalingon. "CAAAAAAPPPP!!" Bigla silang nagtakbuhan at dina
ganan si Zephyr na napahiga sa damuhan.

"ARAY! MABIGAT!!!" Reklamo niya at hindi na siya makahinga sa pagkakadagan sa kaniya ng Aces. "MA
MAMATAY NA KO! DI NA KO MAKAHINGA!"

Nagtawanan sila at nagsitayuan. "Jusko, anak ko, anlaki laki mo na!" Kunwaring pag iyak ni Nixon.

"INOM NA!!!" Agad na sigaw ni Caden

"Hoy, baka nakakalimutan niyong nagwawarm-up kayo!" Sigaw ni coach at bigla silang nagsitakbuhan ulit
paikot ng field. Sumama na rin si Zephyr sa kanila. "Cap! Join ka ba ulit sa team?"

"It depends!" Ngumiti si Zeph. "Bahala na!"

"Sasali ka sa training ngayon, ah!"

"Yes, Dadi!"

Pagkatapos mag warm up ay nagsi-pilahan na sila sa field para isa-isang sumipa ng bola pabalik balik. "C
ap, di ka na babalik sa Aldana?" Tanong ni Drei.

"Babalik pa ata." Ngumiti ito ng tipid. "Baka dun na ko tumira."

"Ha?! Bakit, Cap?! Pano si Pres?!" Sigaw ni Bry na nakisingit sa usapan.

"Cap, ikaw na!" Pagtawag ni Luke.

Hindi na sila sinagot ni Zeph at sinipa na ang bola papunta sa goal at ginawa ang paliko liko sa mga naka
lagay na cone at sumipa ulit. Paulit ulit ito ng limang beses at nanood lang ang Aces.

"Lupet talaga, Cap!" Nakipag apir si Seb pagkabalik ni Zeph.

Umupo ito sa damuhan at nanood lang hanggang sa tinawag na sila para maglaro. Pumwesto na sila at p
umunta lang sa harap si Zeph para panoorin sila. "OY, NIXON, ANO GINAGAWA MO?" Sigaw niya. "Pag
ganyan mo sinipa ’yung bola, mas mataas chansang makuha pa ’yan ng iba. Oy, Caden, ikaw naman, ka
bit ka ba! Bat nang aagaw ka! Hahaha, kems! Sige na, balik na sa pwesto!"

Nagtawanan sila at bumalik sa pwesto. "Na-miss kita, Cap!" Pagkindat ni Bry.

"Na-miss ko din sarili ko!" Sagot ni Zeph.

***

Play the music: Tulog na (Beloved Abe’s cover) Multimedia.

"Cap, nagkita na kayo ni Pres?" Pagchika ni Drei.

Tumango lang si Zeph at hindi nagsalita kaya nagkatinginan ang Aces at tumingin ulit kay Cap na nagtata
li ng sapatos. "Cap? Is that you?" Nagtatakang tanong ni Drago.

"Baka naman LQ kasi!" Pagbibiro pa ni Aron.

Ngumiti lang ng tipid si Zephyr at hindi ulit nagsalita. Pagkatapos magtali ng sapatos ay tinignan niya ang
cellphone niya at nakita ang pangangamusta ni Jiara pero hindi niya ito nireplyan at pinatay na lang ang p
hone. "Tara, inom." Pag aaya ni Zeph.

"Seryoso, Cap?" Tanong ni Seb. "May problema ba?"

"Wala naman." Sagot nito.

Hindi na lang nagsalita ang Aces kahit alam nilang may problema talaga. Pag sinabi ni Zephyr na wala ay
ibig sabihin ayaw niya itong pag-usapan. "OKAY!" Sigaw ni Luke at tumayo. "INOM! ANO, TARA?! SINO
NG DI PWEDE?!"

Walang sumagot. "OH LAHAT NAMAN PALA TAYO PWEDE, EH! TARA NA!" Pag aya ni Zach.

***

"Cap, dahan dahan naman! Hindi ka namin ma-habol!" Reklamo ni Caden. Nakatingin lang sila kay Zeph
na nakaupo sa sahig at sunod sunod na nilalapag ang baso sa coffee table nila Seb.

"Cap, di ka ba nahihilo?" Nag-aalalang tanong ni Nixon.

Umiling lang si Zeph at kumuha ng bagong bote. Sinalinan niya ang tatlong baso at sunod sunod itong ini
nom nang hindi nagsasalita. Nag aalala na ang Aces sa kanya dahil tuwing may inuman ay hindi naman s
iya ganito. Tuwing may inuman nga ay siya ang pinaka kalmado sa kanila kasi siya ang taga-alaga.

"Sige! Inom pa!" Pag-kantyaw ni Aron at naglapag ng bote sa tapat ni Zeph. "I-labas mo ’yan, Cap.. Baka
sumabog ka at saktan mo sarili mo kapag hindi mo nalabas ’yan sa ibang bagay, eh."

"OH SABAYAN NA LANG NATIN SI CAP!" Sigaw ni Drago at binigyan ang Aces isa isa ng bote. "DAMAY
AN TAYO DITO!"

"Break na ata sila." Bulong ni Collin kay Nixon.

"Bakit? Dahil ba may iba na si Pres?!" Nagtatakang tanong ni Nixon.

"Gusto mo bugbugin natin ’yung lalaki? Ano?"

"Siraulo, kausapin lang natin."

"Ano pinagbubulungan niyo dyan?" Tanong ni Zach at naki-singit sa usapan. "Share niyo naman ’yan, oh.
"
"Break na ata sila." Pag nguso ni Collin sa kinaroroonan ni Zeph.

"Mukha nga." Tumango si Zach. "Hayaan na natin sila basta damayan natin si Cap."

"TAGAAAYYY!" Sigaw ni Nixon at nagsigawan sila.

Makalipas ang tatlong oras, halos lahat sila ay sabog na sabog na at ang iba ay hindi na makatayo pero t
uloy pa rin si Zephyr sa pag-inom. Hindi siya nagsasalita at gumagalaw sa pwesto niya.

"Cap.. Di ka pa ba pagod?" Tanong ni Aron. "Basag na kami, eh!"

Ngumiti ng tipid si Zeph at nilapag ang baso sa lamesa. Bumuntong-hininga ito at napayuko.

"Cap.. Nandito kame para sayo!" Lasing na sabi ni Caden.

"Mahal ka namen, Cap!" Pagdugtong pa ni Drei na hindi na makatayo sa sofa.

"Ano problema, Cap?" Tanong ni Luke na hindi pa gaanong lasing. Umiling lang si Zeph at hindi nagsalita
. "Cap.. Ano problema?" Pangungulit pa niya.

Huminga ng malalim si Zeph at dumukdok sa lamesa. Hindi man halata pero ang bigat na ng ulo niya pati
na rin ng pakiramdam niya kanina pa. Hindi niya alam kung pano ilalabas lahat lahat. Hindi niya naman
masabi sa Aces dahil magkaiba ang mundo nila.

"Cap, wag ka iiyak, ah!" Sigaw ni Seb.

Napatawa si Zephyr habang nakadukmo pa din sa lamesa. "Inaantok na ko."

"Tumatawag si Pres, Cap." Pag-abot ni Nixon ng phone ni Zephyr. "Hindi mo ba sasagutin?"

Tinignan siya ni Zeph at sunod na tinignan ang pangalan ni Jiara sa phone niya. Nakatingin lang siya dito
ng matagal at umiling. "Power off mo na." Sambit niya at dumukmo na ulit.

"Cap.. May tumatawag ulit." Pag abot ulit ni Nixon. "Jiro nakalagay, Cap."

"Ahh.." Napakamot si Zeph sa ulo at inabot ang phone. "Ano.." Sagot niya sa kapatid.

[Anong ano? Lasing ka ba?]

"Sana."

[Intayin mo ko, susunduin kita dyan. San ba ’yan?]

"Sa.. Ewan.." Inabot niya pabalik kay Nixon ang phone niya at siya na ang kumausap. Sinabi ni Nixon ang
address at tuluyan nang umidlip si Zeph sa lamesa.

Naghintay sila ng sampung minuto habang nagkakantahan at nag iiyakan sa kanta ang mga lasing. Maya
maya, biglang may kumatok sa pinto. "Sino ho sila?" Bungad ni Seb na sinilip ang ulo niya sa pinto. "OH
KAHAWIG MO SI--" Napa isip si Seb.

"Nasan siya?" Tanong ni Jiro at tuloy tuloy na pumasok. Tinapik tapik niya si Zeph sa balikat. "Hoy. Hoy."

Umangat ang ulo ni Zeph. "Gago ka.." Sambit niya kay Jiro. "Sana hindi ko na lang nalaman.."
"Lasing ka nga." Inalalayan siya ni Jiro patayo at inakbay sa kanya ang braso nito.

"Teka! San mo dadalin Cap namin, ahhh!" Pagpigil ni Bry. "Sino kaaa!"

"Kapatid ng Cap niyo." Sagot ni Jiro at naglakad na ulit palabas.

"HAAA?!?! MAY KAPATID SI CAP?!?!?!" Sigaw ni Drago na biglang bumangon sa hukay. "HINDI KO NA
KITA!!!"

Sinakay ni Jiro ang kapatid sa kotse at nagdrive pauwi. Nadadapa dapa pa sila papasok ng bahay at nila
pag niya si Zephyr sa sofa dahil mukhang di niya kaya buhatin ito paakyat. "Umayos ka nga." Sabi ni Jiro
sa kapatid.

"Paano?" Mahinang tanong ni Zeph. "Tangna ka.." Pagmumura ulit nito sa kapatid. "Bakit.. Bakit mo pa si
nabi sakin.."

"Kailangan mong malaman." Naaawang sambit ni Jiro.

"Anong.. Anong proweba mo? Hindi.. Hindi sila ganun.." Pagiling ni Zeph.

Pumunta si Jiro sa kusina para kumuha ng tubig. "May kopya ako ng records ng misyon nila tungkol kay
Papa. Isang napatalsik na miyembro ng Zedvage na dati ay taga-Quertige ang nag-hanap sayo pero nas
a loob ka ng kulungan. Kaya sakin niya inabot."

"Ayokong maniwala.." Napatakip si Zeph sa mga mata niya.

"Hindi ko sinasabing maniwala ka." Lumapit si Jiro at inabutan siya ng tubig. "Kahit hindi ka maniwala saki
n, wala akong magagawa. Pero subukan mong tanungin ang mga tinuring mong pamilya.. At tignan natin
ang isasagot nila sayo."

"Pero bakit.. Bakit sila naging mabait sakin?" Tumulo ang luha sa mata ni Zeph.

"Kasi hindi nila naaalala. Para sa kanila, ang mga misyon na ganun ay normal lang at dadaan din pero pa
ra sating nasira ang buhay ay habangbuhay matatatak sa utak natin." Nagsalin ulit ng tubig si Jiro at pina-
inom kay Zeph. "Umayos ka nga, Jairo."

"Nasan..?" Mahinang tanong ni Zeph at kinuha ni Jiro ang dalawang papel sa may lamesa.

MISSION:

1,340,000

Drug Raid

Trinidad

MISSION:

560,000

Kill Police Chief Charles Reyes

Trinidad

At pareho itong may pirma ng Legend ng Zedvage. Nabitawan ’to ni Zephyr at napatakip sa mukha. Tuloy
 tuloy ang pagtulo ng luha niya at hindi niya alam kung paano ilalabas ang nararamdaman. "Ang sakit.." B
ulong niya.

"Masakit. Nakulong ka sa kasalanang hindi ikaw ’yung gumawa. Dahil sa kanila." Lumapit si Jiro at tinapik
tapik ang balikat niya. "Naiintindihan mo na kung para saan ang Cari."

"Tangina, ang sakit.." Napatakip si Zeph sa bibig para pigilan ang hikbi. "Kung pwede ko lang i-untog ’yun
g sarili ko para makalimutan ko."

Hindi nagsalita si Jiro dahil sumasakit din ang dibdib niya para sa kapatid.

"Sobrang mahal mo?" Tanong ni Jiro matapos ang ilang segundo ng katahimikan.

"..Sobra." Bulong ni Zeph. "Mahal ko ng sobra.. Kaya nasasaktan ako ng sobra."

"Matulog ka na, Jairo." Kumuha ng unan at kumot si Jiro para sa kapatid at pagkahiga nito ay nakatulog it
o agad na may bakas pa ng luha sa pisngi at mga mata. Lumapit si Jiro para punasan ng panyo ang luha
ng kapatid. "Pasensya na kung sinabi ko sayo kahit alam kong masasaktan ka." Bulong niya.

***

KINABUKASAN, pumasok si Jiara na alalang alala kay Zephyr dahil hindi na ito nagrereply sa kanya at hi
ndi rin sinasagot ang tawag niya. Ngayon, hindi na niya ito ma-contact dahil nakapatay ang phone nito.

Naglalakad siya sa hallway para kunin ang libro niya. Masyado siyang maaga sa school kaya hindi pa na
kakarating si Davi at si Ali.

Pagkabukas niya ng locker ay kinuha na niya ang tatlong libro at binitbit ito gamit ang braso. Maglalakad
na sana siya ulit papunta sa room nila ngunit pagkadaan sa hallway ay biglang bumukas ang pinto ng offi
ce at nabitawan niya lahat ng libro.

Napatingin si Zeph sa kanya. "Shit, sorry." Lumuhod ito para kunin ang mga libro at napatigil nang makita
ng si Jiara pala ang nabunggo niya.

Nakatingin lang sa kanya si Jiara at hindi nagsalita si Zeph. Inabot niya lang ang mga libro at tumalikod n
a.

"Zeph." Tawag ni Jiara kaya agad napatigil si Zeph sa paglalakad. "Are we okay?"

Lumingon si Zeph sa kanya habang nakapamulsa at walang emosyon sa mukha. "Oo naman."

"Why.. are you like that?" Nagtatakang tanong ni Jiara. Wala siyang alam sa nangyayari pero nararamda
man niya kung ano ang pinagbago ni Zephyr. "Are you okay?"

Ngumiti si Zephyr ng tipid. At muli.. "Oo naman." Nagkunwari nanaman siya.

Pinagmasdan ni Jiara ang mukha niya. "Did you cry?" Lalapit na sana siya pero agad napatigil nang umat
ras si Zephyr kasabay ng pag-hakbang niya.

Umatras si Zephyr.

Na parang mabibiyak siya kapag may humawak sa kanya.

Na parang kinatatakutan niya ang mahawakan.

Nahugot ni Jiara ang hininga niya at hindi makapagsalita. Lalo na nang mapatingin sa dalawang band aid
na magkasunod sa may parteng forearm nito. "Where.. did you get that?"

Umiwas lang ng tingin si Zeph at tinago niya ang mga ito.

"Did you.." Lumapit ulit si Jiara at umatras si Zeph. "Did you.. cut yourself?"

Hindi nagsalita si Zeph. Nakatingin siya sa kung saan saan, maliban kay Jiara.

"No.." Napatakip si Jiara sa bibig niya at mabilis na hinawakan ang kamay ni Zeph para hindi na ito makal
ayo. "Are you okay? I know you’re not. And I don’t know any way to make you feel okay but.. please, my l
ove.. Do not do that to yourself."

At nagtama ang tingin nila. Nakatingin si Zeph sa mga mata ni Jiara na parang may hinahanap at nakatin
gin si Jiara sa mga mata ni Zephyr na puno ng pag aalala.

"Pasok ka na." At sa wakas ay nagsalita na si Zephyr. "Parang awa mo na."

"I love you." Napakagat sa labi si Jiara at yumuko. "I hope you know that." At tumalikod na ito para magla
kad paalis.

Pinanood lang siya ni Zeph na maglakad palayo sa kanya. "Di ko alam." Napailing siya. "Di ko na alam."

_______________________________________________________________________________

:(

Prepare your hearts.

Chapter 41

TW: self-harm

Third Person’s POV

"Ano nanaman ba, Shin?" Reklamo ng dalawang pulis habang nakaupo sila sa may upuan at ilaw lang ga
ling sa buwan ang nagbibigay sa kanila ng kaunting liwanag.

"May gusto lang akong malaman." Sambit ni Zeph na nakasandal sa may lamesa at pinaglalaruan ang ku
tsilyo sa kamay. "Tungkol sa tatay ko."

"Sinabi na nga namin sayo.. Wala nga akong kinalaman don!" Reklamo ng isa. "Nandun lang ako pero wa
la akong kinalaman dun!"

"Ako din." Pagsagot ng isa. "Si Reyes may pakana nun, hindi kami. Pakawalan mo na kami, pwede?"

"Nandun kayo.." Tumango si Zeph. "May iba pa bang tao nung nangyari ’yun?"

"Ahh.." Nagkatinginan ang dalawa. "Yung.." At hindi nila ito matuloy. "Oo." Sagot ng isa kay Zeph.

"Oo.. Oo! Naaalala ko na!" Napatakip sa bibig niya ang isa at binalik ang tingin kay Zephyr. "May mga bar
il din silang dala. Nagpaulan sila ng bala nun, eh. Natamaan ’yung iba sa mga kasamahan namin kaya na
matay."

"Si Chief, wala naman siyang balak patayin ang tatay mo, eh." Sambit ng isa. "Ang usapan, kukunin lang
namin ’yung pack ng droga at kekwestyunin sa prisinto."

Napaiwas ng tingin si Zeph. Parang ayaw na niya pakinggan ang mga susunod na sasabihin nito.

Gusto niyang magpakatanga.

"Ang mga taong ’yun, akala namin eh kakampi ng tatay mo kaso biglang nagpaulan ng bala at natamaan
si Adler. Naaalala mo? Kami pa ang tumawag ng ambulansya para sa tatay mo."

Napatakip si Zeph sa tenga niya. "Alis." Utos niya. Tumayo ang dalawa at nagtakbuhan palabas ng Adch
orum. Nanatili si Zephyr sa loob ng inabandonang bahay at napaupo sa may lamesa. Napahawak siya sa
ulo niya at pumikit ng mariin.

Ang sakit.

Gusto niyang sabihin pero wala siyang pagsasabihan.

Tinignan niya ang kutsilyong hawak niya at tinapat ito ulit sa forearm niya. Tinignan niya ang dalawang ba
nd aid na galing sa hiwa. "Hindi naman masakit." Sambit niya sa sarili. "Wala na kong maramdaman."

Humihinga pa ba ko?

Sinigurado niyang buhay pa siya nang may lumabas na dugo sa maliit na hiwang ginawa niya sa braso. A
gad niya itong pinunasan ng panyo at nilagyan ng band aid.

***

{Play the music: Kahit Kunwari - TJ Monterde} AND REPEAT UNTIL THE END OF THE CHAPTER.

Zephyr’s POV

Nilapag ko ang bulaklak sa puntod ng tatay ko at umupo sa tabi niya.

"Pa." Tinanggal ko ang mga dumi sa lapida niya gamit ang kamay ko. "Kamusta na? Okay ka lang ba dya
n?"

Kailangan ko lang ng kausap.

"Ako?" Niyakap ko ang tuhod ko habang nakatingin sa taas. Ang dilim sa paligid. Kung hindi lang ginawa
ang buwan, wala na kong makikita. "Ako, hindi."

"Nung nawala ka, Pa.. Nawasak ako, alam mo ’yun." Nakatingin lang ako sa taas, hindi dahil maganda tig
nan ’yung mga tala kundi dahil kailangan kong pigilan ang luha ko. "Ngayon.. Parang namatayan ulit ako.
"

Ng pag asa.

Ng pamilya.

"Ang hirap kasi.. Tinuring ko na silang pamilya. Parte na sila ng buhay ko. Sobra.. Sobra akong nagtiwala.
." Pinunasan ko ang luha sa mata ko gamit ang likod ng kamay ko. "Pa.. Sorry.."

Sobrang sakit ng dibdib ko.

Hinawakan ko ’yun. Naramdaman kong tumitibok pa ’yung puso ko at nalungkot ako. "Sorry, Pa.." Napata
kip ako sa mukha ko.

Hindi ko na kaya.

"Sorry, Pa.. Sorry.." Paulit ulit kong paghingi ng tawad. "Sorry kung.. Sorry kung.. Hindi.." Hindi ko na kay
ang ituloy.

Sinubukan kong tahimik na umiyak. Kahit gusto kong sumigaw. Gusto kong manakit. Gusto kong ilabas la
hat pero wala akong nagawa kundi umiyak.

Tangina, ang hina ko.

"Hindi ko sila kayang harapin.. At.. ang hirap.." Sobra. "Kasi.. Sa tuwing titignan ko sila.. Naiisip kita.. Naii
sip ko rin ang sarili ko.. Kung gaano kahirap ang dinanas nating dalawa.."

"Ang hirap.." Bulong ko at pinunasan ulit ang luha ko. "Gusto kong manatili sa tabi ni Jiara. Gusto kong m
anatili sa tabi niya.. Wala siyang kasalanan.. Wala.. Sana. Sana.. Pero hindi ko kaya, Pa.."

Hindi ko kaya. Hindi ko siya kayang harapin nang hindi ko naiisip lahat ng pinagdaanan ko.

"Pa.." Niyakap ko ng mahigpit ang mga tuhod ko. "Mahal ko siya.." Sunod sunod na tumulo ang luha ko p
ero hindi ko ’yun pinansin. Ilang segundo akong tumahimik kahit marami akong gustong sabihin.

Pero hindi ako makapagsalita.

"Mahal ko siya.. Mahal ko ’yun.. Mahal ko ’yun kahit masungit ’yun. Mahal ko ’yun kahit minsan hindi ko si
ya maintindihan.. Mahal na mahal ko ’yun kahit sabihin ko pa lahat ng ’kahit’ sa mundo."

Pumikit ako ng mariin at tumulo ulit ang luha ko. Nakikita ko si Jiara kahit pumikit ako pero tuwing naiisip
ko siya ay bumabalik ang imahe ng tatay kong duguan sa sahig.

"Pero.. walang papantay sa pagmamahal ko sayo." Ngumiti ako. "Pa.. Wag mo na kong guguluhin sa pag
-tulog ko.. Gagawin ko na ang dapat gawin."

Kahit masakit.

Masakit ang dapat.

***

Third Person’s POV

"Cap, tinanggap na sa office ’yung letter mo?" Tanong ni Caden.

"Eh bat ako nandito kung hindi?" Pambabara ni Zeph at ngumiti. Nasa loob sila ng classroom at hinihintay
ang guro.

"Obobs ka talaga, Caden!" Pagsingit ni Luke. "Cap, miss na miss kita! Na-miss ka panigurado ni Maam M
ali! Puahaha!"

"Good morning!" Pagbati ng guro at nagsitayuan na sila. "Oh, Mr. Adler, you’re back." Pagpuna niya.

"Yes, Ma’am." Ngumiti sa kanya si Zeph.

"Dahil dyan, ikaw ang mag-lead ng prayer." Nagtawanan sila at napakamot si Zeph sa ulo bago pumunta
sa harapan.

BUONG araw lang nakatulala si Zeph at paminsan minsan ay sumasagot sa board kapag tinatawag. Kahi
t recess ay hindi siya lumabas dahil ayaw niya pang makita si Jiara. Kahit lunch ay hindi siya kumain pero
binilhan siya ng Aces ng pagkain at pinilit pa siya.

"Goodbye class."

"San ka punta, Cap?" Tanong ni Seb nang makitang nakasukbit na ang bag ni Zeph sa balikat niya at nag
lalakad palabas.

"Jiara." Sagot niya lang at ngumiti sa Aces bago lumabas ng klase.

Naglakad siya papunta sa classroom nila Jiara at sumandal siya sa pader sa tabi ng pinto habang naghihi
ntay.

Pagkalabas ni Jiara ay nawala ang ngiti niya nang makita si Zeph na naghihintay sa kanya sa labas. Nap
atingin siya kay Davi at Ali na naka-cling sa braso niya. "Sige na, teh. Go." Mahinang pagtulak ni Davi sa
kanya.

"Goodluck beb." Humalik sa kanya si Ali sa pisngi at kumaway na sila paalis.

"Hey.." Pag-lapit ni Jiara. Umalis sa pagkakasandal si Zeph at humarap sa kanya. Parang nawala lahat n
g pagod ni Jiara nang ngumiti sa kanya si Zephyr.

"Tara." Pag aaya ni Zeph at kinuha ang bag ni Jiara. "Usap tayo."

Bumilis ang kabog ng dibdib ni Ji. "About what?" Ngayon niya lang narinig galing kay Zeph ang salitang ’
Usap tayo’.

"Kung ano-ano." Ngumiti ulit si Zeph. Pampalubag loob lang sa sakit na nararamdaman niya ngayon. "Sa
an mo gusto?"

"Somewhere quiet, I guess.." Mahinang sambit ni Jiara at pinaglaruan ang daliri. Sabay silang naglakad n
i Zeph pero kahit magkatabi lang ay feeling ni Ji ang layo layo na nila sa isa’t isa.

At hindi niya ito maintindihan.

Napatingin si Jiara sa forearm ni Zephyr nang madagdagan ng dalawang band aid ang dati. Parang gusto
ng tumulo ng luha niya pero pinigilan niya ito at hinawakan na lang ang kamay ni Zeph.

Napatingin si Zephyr sa kamay nila at pinag intertwine ito.

"Where are we headed to?" Nagtatakang tanong ni Ji nang pumasok sila ng elevator.

"Rooftop." Kung saan siya unang umamin kay Jiara.

Pagkadating nila dun ay nilapag ni Zeph ang plastic sa may bench at pumunta si Jiara sa dulo ng rooftop
para damahin ang hangin. Nilabas ni Zeph galing sa plastic ang dalawang tubig at dalawang sandwich.

"Ji." Tawag niya at napalingon naman kaagad si Jiara bago naglakad palapit. "Oh." Inabot niya ang tinapa
y at sinenyasan itong umupo sa tabi niya.

"So.. Uhm.." Awkward na sambit ni Jiara habang kumakain sila. "Tell me about your day."
"Ahh.." Nag isip si Zeph. "Wala naman nangyari. Pinuna lang ako ng pinuna at pinagtripan ng mga teache
rs dahil bagong dating daw ako. Tapos.. Pinag gawa kami ng.. Anong tawag dun? Yung ahh.. May papan
oorin tapos.."

"Reaction paper?" Patanong na sabi ni Ji at pumitik si Zeph sa hangin.

"Yun!" Ngumiti siya. "At.. Natulog lang ako sa klase nung hapon. Ikaw?"

"Uhm.." Tumingin si Jiara sa taas para mag isip. "Nothing really happened. We wrote some definitions.. A
nd planned our research paper and.. Everything passed by so quickly. Davi made everything all about lau
ghs."

"Masaya ka naman?" Tanong ni Zeph.

"Yeah, I guess." Sagot ni Jiara. "How about you? Are you happy?"

Inabot ni Zeph sa kanya ang tubig bago sumagot. "Bat hindi?" Ngumiti ito. Kinuha niya ang tissue at pinu
nasan ang bibig ni Jiara. "Dungis. Alagaan mo sarili mo."

"I am." Inirapan siya ni Ji at pinunasan ang sariling bibig bago uminom ng tubig. "You should also take car
e of yourself." At tinignan niya ang mga band aid ni Zeph.

Sinubukan naman niya agad itong itago. "Wala ’yan." Sagot niya at ngumiti ulit.

"Why do I feel like you’re smiling to convince yourself that you’re happy.." Mahinang sambit ni Jiara at na
wala ang ngiti ni Zeph. "I’m always here for you, you know that.. Right?"

Tumango si Zeph at hindi nagsalita. Nakayuko lang ito at pinipisil-pisil ang water bottle.

"Did you make the sandwich?" Pag iba ni Jiara ng topic.

Napatingin naman kaagad sa kanya si Zeph at totoong napangiti na siya. "Pano mo nalaman?!"

"It’s obvious."

"Oo.. Hehe." Napakamot siya sa ulo niya. "Ginawa ko para sayo."

"Cute." Bulong ni Ji at uminom ulit ng tubig. Hindi na ulit sila nagsalita at nakatingin lang sa harap nila.

Dinadama ang bawat paghampas ng hangin.

At ang katahimikan.

Dahil kahit hindi sila nag uusap, okay na sa kanila na magkatabi sila.

Na ramdam nilang nandyan lang ang isa sa tabi nila. Panatag na sila sa simpleng bagay na ’yun.

"Are we.. good?" Tanong ni Jiara pagkaraan ng ilang minuto. Gusto na niyang matapos ’to dahil kanina p
a siya nacu-curious sa kung ano ba talaga ang pag uusapan nila.

Dahil sigurado siyang hindi ito tungkol sa ginawa ng isa’t isa buong araw.

At hindi rin tungkol sa pagkain.

{Play the music again: Kahit Kunwari - TJ Monterde}

"Jiara.." Bumuntong hininga si Zeph habang nakatingin lang sa bote na hawak niya. "Lagi mong tatandaa
n na walang kahit sinong babae ang kayang humigit sayo pagdating sakin."

"What?" Kumunot ang noo ni Ji.

"Ahh.." Napatingin ulit sa taas si Zeph para pigilan ang luha. "Maghiwalay na tayo.."

At parang nabingi si Ji. "W.. What?" Tanong niya ulit. Gusto niyang masiguradong tama ang narinig niya
pero ayaw niya nang marinig ulit ito ng dalawang beses. Dahil para lang siyang sinaksak ng dalawang be
ses.

"Maghiwal--"

"Why?" Nagtatakang tanong ni Ji. "Is it because I couldn’t comfort you? Is it because.. Is it because these
past few days, you were sad, and you felt like I wasn’t there for you..? Because I’m so so sorry.. I’m sorry.
. I’m sorry, I tried to talk to you but you--"

"Ayoko na."

At napatigil si Jiara. Nakatingin lang siya kay Zeph na hindi makatingin sa kanya. "Am I.. too much for you
? You know, I can be less than what I am now.. I can downgrade myself.. I can just.." Napailing siya. "Fuc
k, what am I saying?"

"Hindi na kita kayang tignan tulad ng dati." Pag-amin ni Zephyr. "Hindi ko kayang.. tignan ka.."

"But why?" Naguguluhang tanong ni Jiara kasi putol putol ang sinasabi ni Zeph. Hindi niya maintindihan.
Wala siyang maintindihan sa nangyayari.

"Hindi ko kayang tignan ’yung babaeng parte ng pamilyang pumatay sa tatay ko.. at ang dahilan kung bak
it ako naghirap sa loob ng kulungan sa kasalanang.. sila ang gumawa pero ako ang pinahirapan." Seryos
ong sambit ni Zeph.

"I don’t.. understand.." Umiling si Jiara.

"Matalino ka, Jiara." Tinignan siya ni Zeph. "Alam kong naiintindihan mo ang sinasabi ko."

"But.. How.." Napaiwas ng tingin si Jiara at nanginig ang kamay nang maalala ang tungkol sa mga nakita
niyang rekord ng trahedya ng pamilya ni Zeph sa Zedvage. "Is that why.." At hindi niya ito matuloy sa sob
rang takot. "I.. I didn’t know.. I.."

Hindi siya makapagsalita. "I’m sorry.." Tumulo ang luha ni Jiara. "I’m sorry.. I’m sorry.. I’m sorry.." Paulit ul
it na sambit niya.

Tumayo si Zeph sa kinauupuan niya. "Alis na ko."

"No.." Humawak sa kamay niya si Jiara para pigilan siya. "Please.. Don’t.. I’m sorry.."

Napapikit ng mariin si Zeph at pinunasan ang luha niya. "Pakawalan mo na ko.." Parang awa mo na.

"Did you.. love me?"

Hindi makapaniwalang humarap sa kanya si Zeph at tinignan siya sa mata. "Tangina, kung pwede ko lan
g ibigay ’yung mundo sayo, ginawa ko na, Jiara.."
"Then why.." Tuloy tuloy lang ang pagtulo ng luha ni Jiara.

"Sobrang sakit." Mahinang sambit ni Zeph. "Sobrang sakit makita ka."

At doon na nasaktan ng tuluyan si Jiara. Napabitaw siya kay Zephyr at tinakpan ang mukha. Sa bawat hik
bi niya ay sumasakit ang dibdib ni Zeph. "I don’t.. I don’t understand."

"Bumalik na lang tayo sa panahong hindi mo pa ko kilala." Madiin na sabi ni Zeph. "Mas madali ’yun."

"No.." Umiling iling si Jiara. "I will never.."

"Bahala ka." Nawala lahat ng emosyon sa mukha ni Zephyr. "Kalimutan mo na ko. Kakalimutan na rin kita
."

"Everything is so easy for you, huh?" Galit na sambit ni Jiara. "Everything.. For you, is just a fucking glimp
se. Why is it so easy for you to say that you’ll forget about me when you said you loved me more than any
thing in this world? Was that all a lie?"

Hindi nagsalita si Zeph at umiwas lang ng tingin para itago ang luha.

"You know what.. I’ll say it. I love you so damn much and I don’t care if you loved me or not. I love you an
d I always will whatever happens. I will never forget you because I can’t. I can’t, Zephyr. And if it is even p
ossible for you to forget everything about me, then do it. Sorry kasi.. hindi ko kaya, eh.." Pinunasan ni Jiar
a ang luha niya pero hindi ito matigil. "Stop crying, damn it!"

"Wag mo kong iyakan." Sambit ni Zeph. "Hindi ako dapat iyakan."

"You’re worth every damn tear drop.." Humikbi si Jiara at napatakip sa bibig. "Nasabi ko na ba sayo? I tho
ught we’re going to grow old together.. Ang tanga tanga ko kasi umasa ako sa mga sinabi mo. Hindi mo k
o iiwan? Kahit kailan?" Tumawa ng sarkastiko si Ji. "Bullshit."

Huminga ng malalim si Zeph at napayuko. "Hindi ako ’yung para sayo.. At sorry.. Sorry, hindi ako ’yung ta
ong makakasama mo habang buhay. Humanap ka ng lalaking hindi ka paiiyakin ng ganto.. Yung lalaking
pang-habang buhay mo. Kasi hindi ako ’yun.. At kahit kailan, hindi magiging ako.."

"Pero ikaw lang ang gusto ko.."

"Alam kong kaya mo ang sarili mo kahit wala ako."

"Please.. Please.. Please stop.." Pagpigil ni Jiara at humawak sa dibdib. "Hindi ko na kayang huminga. Ta
ma na, Zeph.. Tama na. Ang sakit sakit na. Gusto ko nang umalis.. Kung iiwan mo ko.. Iwan mo na ako.
Wag mo nang patagalin kasi sobra na.."

Lumapit si Zeph at hinatak patayo si Jiara para yakapin. Binaon niya ang mukha niya sa balikat nito haba
ng umiiyak. Iyak lang siya ng iyak at hindi makapagsalita habang mahigpit na nakayakap kay Jiara.

"Mahal kita.." Bulong ni Zeph sa kanya. "Mahal kita.. sobra.."

Iyak lang ng iyak si Jiara sa balikat ni Zeph. "I love you, too.."

"Maging masaya ka kahit wala ako.." Bulong ulit ni Zeph. "Kahit ’yun lang.." Hindi sumagot si Jiara at mas
lalong lumakas ang pag-iyak kaya mas hinigpitan ni Zeph ang yakap niya. "Wag ka nang umiyak.. Please
.."

Baka bawiin ko lahat ng sinabi ko.

"I can’t stop.." Pag iyak ni Jiara. "It hurts me.. Ang sakit. You’re the only guy I opened my heart to.. And it
hurts.. so damn much. I want to regret opening up.. I want to regret meeting you.. But I can’t. Because yo
u made me happy.. You made me feel like the most special girl in the world.. You made me what I wanted
to be all along.. I love you and I will never regret and forget every damn moment we spent together.. I will
take them with me until my last breath."

Mas lalong naiyak si Zeph at tinago ang mga luha sa balikat ni Jiara. "Bumalik na tayo sa panahong hindi
kita pinigilan sa rooftop na ’to.."

Mga panahong hindi mo ako kilala.. Pero patago na kitang minamahal. Para hindi ka na masaktan. Kahit
ako na lang.

Binitawan siya ni Zeph at hinalikan siya sa noo. "Kung masaktan man kita ulit, kahit pagkatapos nito.. Wa
g mo na kong patawarin."

Umatras na si Zeph at pinunasan ang luha niya. Ngumiti siya kay Jiara. "Ingat ka." Sambit niya. "Palagi."

Tumango lang si Jiara at tumalikod sa kanya. Hindi niya kayang panoorin si Zeph na maglakad palayo. "P
lease just go.."

Naglakad na si Zeph paalis at nang makarating sa hagdan, agad siyang napaupo at napatakip sa mukha
habang umiiyak. "Sorry.."

Sorry sa ngayon.

Sa kahapon.

At sa mga dadating na bukas.

________________________________________________________________________________

Umiyak, talo.

Cover by: Angela De Mesa

TIP: You can try searching the meaning of Zephyr. (I thought everyone knows it already but..)

Chapter 42

Third Person’s POV

Pagkauwing pagkauwi ni Jiara ay si Jinx kaagad na nasa sofa at kumakain ng ice cream ang una niyang
nadatnan. Nakatayo ito at mukhang maglalakad pabalik ng kusina. Napahinto siya nang makita si Jiara n
a nakatingin lang sa kanya.

Napabuntong hininga siya at in-open ang dalawang braso habang kagat kagat ang kutsara. Agad lumapit
si Jiara at umiyak sa dibdib nito habang mahigpit siyang yakap ng kapatid. "Shhh.." Pagpapakalma ni Jinx
sa kanya.

"It.. hurts.. so.. fucking.. much.." Hinto-hintong sabi ni Jiara habang humihikbi. Hindi siya makapag salita n
g maayos. Hindi siya makapag isip ng maayos. Hindi niya alam kung anong mararamdaman niya.

"May babae ba? BUBUGBUGIN KO ’YUNG PUTANGIN--" Agad umiling si Jiara.

"It’s me.. It’s my fault.." Pag tanggi nito.

"Bat mo naging kasalanan?" Nagtatakang tanong ni Jinx. "KAYO NA BA NUNG LALAKING ICE CREAM?
!"

"No! Heck, no!" Agad siyang tinulak ni Jiara at pinunasan ang luha. Umatras na itong lahat dahil kay Jinx.
"You’re soooo helpful, you know?"

"Eh, bakit nga? Ang usapan namin maghuhukay siya ng libingan pag pinaiyak ka niya ng ganito. Gusto m
o simulan ko na?! NASAN ANG PANG HUKAY?!" Pag sigaw niya sa buong bahay.

"Jinx!" Inis na sambit ni Jiara at sumimangot.

Pero sa simpleng pagpapatawa ng kapatid ay gumaan ang pakiramdam niya. Yun naman ang intensyon
ni Jinx, eh.

Yun lang naman.

***

"Cap, san tayo?" Tanong ni Seb habang may dala dala silang tray. "Dating pwesto?"

"Kahit saan." Nag kibit balikat si Zephyr at sumunod na lang sa Aces habang naghahanap ng table sa caf
eteria. Umupo sila sa bakanteng table sa tabi nila Jiara dahil ito na lang ang available. Wala kasing umuu
po dito dahil dito laging nakaupo ang Aces noon.

Siniko ni Ali si Jiara nang makitang padaan sila Zephyr. "Teh, teh, ayan na siya." Bulong niya.

Hindi siya pinansin ni Jiara at tahimik lang na kumakain habang nakatingin sa plato. Nang dumaan si Zep
h ay napatingin siya dito saglit pero hindi siya nito binigyan ng kahit isang tingin. Binalik na lang niya ang t
ingin sa plato.

"Ikaw kasi, tinuro turo mo pa, eh!" Pag-sisi ni Davi.

"Malay mo naman, eh!" Sigaw ni Ali pabalik sa kanya.

Pagkaupo ni Zephyr, tumingin siya kay Jiara ngunit hindi ito nakatingin sa kanya. Napabuntong hininga n
a lang siya at kumain ng tahimik. "Cap.. Mahal mo?" Pang aasar ni Caden na may halong pagka seryoso.

Ngumiti lang si Zephyr at binato siya ng pasas. "Cap.. Wag ka mag alala, kahit anong desisyon mo, kahit
anong rason pa ’yan, nandito kami para suportahan ka!" Hinampas ni Luke ang sariling dibdib ng dalawan
g beses at tinuro si Zephyr sabay kindat.

"Dito lang kame, Cap." Tinapik tapik ni Nixon ang balikat niya at palakas ito ng palakas hanggang sa map
aubo si Zephyr habang kumakain. "PUAHAHAHA!"

Agad hinatak ni Zeph ang buhok niya at kinutusan siya. "ARAY! JOKE LANG, CAP! JOK JOK ONLI!!!"

Nakatingin lang si Jiara sa kanila habang nagkakasatan sila at hindi maiwasang mainggit. "He looks so h
appy.." Sambit niya at umiwas na ng tingin. "I wish I could be like him."

"Mukha namang malungkot din siya, te!" Pagpalubag loob ni Davi. "Pagsubok lang ito, mumsh. Malagpas
an mo man o hindi, iche-cheer ka pa din namin! Go Bebe kooo!"
"Hay.. First time mo na nga lang mainlove.." Hinimas himas ni Ali ang buhok ni Jiara na parang bata ito. "
Ganito pa ang nangyari."

"Please stop, I don’t want to cry anymore." Pagmamakaawa ni Jiara. Tumingin siya sa taas at pinaypayan
ang mata para pigilan ang luha. "Ang sakit na ng mga mata ko.."

"Awww.." Lumapit si Davi at mahigpit na niyakap si Jiara at sumunod rin naman si Ali sa kabilang side.

"Stooooopppp.." Napatakip si Jiara sa mukha niya para walang makakita ng pagtulo ng luha niya.

Habang nagyayakapan sila doon ay tumayo na ang Aces para bumalik sa room nila. Napadaan sila sa ta
ble nila Jiara at parang hangin lang silang dumaan na wala man lang hinto hinto.

"Enough, enough!" Tumatawa ngunit lumuluhang sambit ni Jiara at tinanggal ang takip sa mukha. Pinuna
san niya ang luha niya gamit ang kamay nang mapatingin sa gitna ng table nila.

Nandoon ang panyo ni Zephyr na nilapag niya nang dumaan sila.

Agad agad itong kinuha ni Ali at napatayo para tanawin ang Aces pero kakalabas lang nito ng pintuan. "T
ehhh!! Ang bango oh!" Agad inabot ni Ali ang panyo kay Jiara.

"Ahhh, this makes me miss him more." Sambit ni Ji habang pinupunasan ang luha gamit ang panyo.

***

"Flaire and Zephyr." Sambit ng guro habang naga-assign ng partners. Napangiti naman si Flaire at agad
umupo sa tabi ni Zeph na nakapahalumbaba at iniikot ikot ang pen sa daliri.

"Hey." Pagbati ni Flaire at nilapit ang upuan niya kay Zeph.

"Uy." Pagbati rin ni Zeph at ngumiti ng tipid. "Anong gagawin?"

"Ahh, gagawa lang tayo ng tula about.. Uhm.. Love or tragedy or heartbreak, mga ganun daw!" Naglabas
na si Flaire ng papel. "Sulat na lang tayong dalawa tas pagsamahin natin kung pwede."

Tumango lang si Zeph at hindi alam ang isusulat.

Katahimikan.

Ng isang pusong sumisigaw

’Ikaw ang mamahalin ko

Hanggang sa mawala ako’

At isang utak na ligaw

’Ayaw kitang iwan

Pero ito ang kailangan’

Damdaming naguguluhan

Kung meron pang patutunguhan

Muli, isang katahimikan.

Para sa pusong nasasaktan.

Nang ibigay ni Zeph ang papel kay Flaire ay nagpahalumbaba ulit ito habang nakatulala sa malayo. "Did
you guys break up?" Nagtatakang tanong ni Flaire pagkabasa ng papel. "Your poem looks so.. sad?"

Ngumiti si Zeph ng malungkot. "Oo, eh."

"Why?" Pag chismis niya.

"Wala, basta. Ganun talaga, eh." Yun na lang ang sinagot ni Zeph. Ayaw rin naman niya itong pag usapa
n at kahit gusto niya, wala naman siyang mapagsasabihan na kaya siyang intindihin. "Ahh, kamusta ka?"
Pag iba niya ng topic.

"I’m fine, I’m fine." Ngumiti si Flaire sa kanya habang nagsusulat. "Do you want to be.. Uhm.. my partner..
sa ball?"

"Ako?" Naguguluhang tanong ni Zeph. Oo nga pala. May ball pa pala sila bago magpasko. Kung sino sin
o na ang mga nagsusurprise sa mga girlfriend nila na inaalok sila bilang partner pero siya, wala na siyang
maaalok, eh.

"Yes, you. Unless may partner ka na?" Tanong ni Flaire. "Or gusto mong umattend ng ball mag isa at lon
ely?"

"Bat ako?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

"Why not?"

"Ahh.." Nag isip si Zeph at tumingin sa gawi ng Aces. Balita niya ay halos lahat sa mga ’to ay may partner
s na. Siya na lang ang wala. "Sige?" Patanong na sabi niya.

"Yes! You made the right choice!" Ngumiti si Flaire. "Thank you. Actually, I already have a partner but I’ll j
ust drop him for you."

"Ha? Edi wag na pala." Pagbawi ni Zeph.

"No, no! He likes my friend. Dun ka na lang siya ipapartner!"

Tumayo na si Flaire para ipasa ang papel. Pagkatapos ng klase ay nagsitayuan na ang Aces at kinuha an
g kanya kanyang bag. "Lezz go, Cap!" Sigaw ni Seb at sinundo nila isa-isa ang mga nasa klase pa.

"Nasan na sila Bry?" Nagtatakang tanong ni Aron at Zach nang masundo sila sa room nila. Agad silang k
umatok sa kabilang room at sumilip si Luke.

Nakita niyang nagdadasal na ang mga ’to at agad agad tumakbo si Bry, Collin at Drei pagkaalis ng teach
er. "PRE, NA MISS KITA, PRE! SABIK NA SABIK AKONG MAKITA KA!" Pang aasar agad ni Collin kay C
aden. "PAKISS NGA!"

"Ulol, toothbrush ka muna!" Pagtulak ni Caden sa mukha niya.

Dumeretso na sila sa kabilang building kung saan nandoon ang mga lower year. Nagtitinginan ang mga
mas bata sa kanila habang naglalakad sila.

"Hi Kuya Zeph!" Sigaw nung nadaanan nilang batang babae.

"Oy, hi!" Kumaway si Zephyr.

"WOW, POGI." Kantyaw ni Drei.

Nang makarating sila sa room ni Drago ay mukhang nagmemeeting pa sila ng groupmates niya pero wala
nang teacher.

Agad pumasok si Bry sa loob. "HOY BATA, KE-BAGAL BAGAL! DAMI KANG TIME, HA? DAMI KANG TI
ME? KILOS KILOS DIN!"

Nagulantang ang mga kaklase ni Drago at nalaglag pa sa upuan niya ang isa. "ANO BA!" Sigaw ni Drago
pabalik.

"Ano bang subject ’yan?!" Reklamo din ni Nixon.

"P.E!"

"Siya po leader." Turo ng kaklase nito sa kanya.

"AY P*TA, LUME-LEADER SI GAGO! PUAHAHAHAHAHA!" Malakas na tawa ni Luke at nagtawanan ang
Aces. Hiyang hiya naman si Drago sa mga kaklase niyan at napapasapo na lang sa noo niya.

"YAN?! PINAGKAKATIWALAAN NIYO ’YAN SA GRUPO NIYO?!" Kantyaw din ni Aron.

"Siya ba, Drago?! Siya ba?" Turo ni Seb sa babaeng kaklase ni Drago na kakapasok lang. "Siya pala ’yun
g kinekwento mo samin?! Yung sabi mo, crush na crush mo tas bibigyan mo ng bulaklak sa pasko?!"

Agad nanlaki ang mata ni Drago. "WALA AKONG SINABING GANUN! SINUNGALING KA!" Sigaw niya at
agad napatingin sa babae. "WALA TALAGA AKONG SINABING GANUN! PINAGTITRIPAN LANG NILA
AKO!"

"Ate, crush na crush ka nyan, alam mo ba? Inutusan pa kami nyan i-like lahat ng DP mo sa facebook." Pa
gsunod pa ni Zach.

"SINUNGALING KA!!!!" Pagwawala ni Drago dahil wala naman talaga siyang sinabing ganun at hindi niya
crush ’yung babae.

"Tas Ate, sabi nyan papakasal na d--"

"ISA!! ISA!!!" Pagbabanta ni Drago at binuhat ang upuan para ibato. Agad nagtakbuhan ang Aces habang
tawa ng tawa. "HAY!!! Sa GC na lang tayo mag usap!" Sabi niya sa mga kagrupo niya at kinuha ang bag
sabay takbo palabas.

Pinaghahampas niya ang mga nakakatanda sa kanya habang tawa ng tawa ang mga ito. "Di mo ba crush
’yon? Ganda naman, ah." Nakangising sabi ni Zeph.

"CAP NAMAN, EH!" Sigaw ni Drago at nagtawanan sila.

"CAP NAMAN, EH!" Pang gagaya ni Drei. "Kyut kyut kyut naman ni bunso!" Pang aasar niya at pinisil pisil
ang pisngi nito. Agad tinapik ni Drago ang kamay niya at sinipa siya sa binti. "ARAY KO!"

***

"Dito ka talaga gagawa ng assignment, ha?" Tanong ni Davi habang nakaupo sila sa bleachers malapit s
a field. "Sinasaktan mo nanaman sarili mo, teh, ha!"

"This is the best I could do.." Bulong ni Jiara habang pinapanood maglaro si Zephyr mula sa malayo. "An
d besides.. Hindi naman siguro niya napapansin na nandito ako. He won’t even look at this side."

"Ay nako, tapusin na lang natin ’tong assignment para maka alis tayo agad!" Nilabas ni Ali ang notebook
at nagsolve na sila ng equations.

"Anong unit gagamitin sa number 2?" Tanong ni Davi.

"Meter per second? Tama ba, Ji?" Sagot ni Ali.

Busy nagcacalculator si Jiara nang biglang may tumamang bola sa ulo niya at nabitawan ang calculator. "
TEH, OKAY KA LANG?!!!" Agad na pagpapanic ni Ali.

Nakahawak lang si Jiara sa ulo niya at inis na tumingin sa field.

"SORRY PRES!!! SHIT!!!" Sigaw ni Bry. "SORRY SORRY!!!"

"Sorry." Sambit ni Zeph na lumapit para kunin ang bola. Siya kasi ang pinakamalapit sa pwesto kaya siya
ang inutusan kumuha. Nang kunin nito ang bola sa upuan nila Jiara ay napatingin siya kay Ji. "Okay ka la
ng?"

"Yeah.. Yeah.." Tumango lang ito habang nakahawak sa ulo.

"AY NAKO HINDI KA OKAY!!! HINDI KA OKAY!!! JUSKO BUMUKOL OH!!!" Turo ni Davi sa ulo nito. "KAI
LANGAN DALHIN SA CLINIC ITO!"

"Patingin nga." Tinanggal ni Zeph ang kamay ni Jiara at hinawakan ang namumulang parte ng gilid ng no
o nito. "Lagyan natin ng yelo."

"AY TAMA ’YAN!" Kantyaw ulit ni Davi. "BIGYAN NG YELO!!!"

"Nasira mo pa calculator niya, oh.." Pangongonsensya ni Ali pagkapulot ng nasirang calcu.

"Sorry. Papa-palitan ko na lang kay Bry." Ngumiti ng tipid si Zeph at inalalayan patayo si Jiara. Kinuha niy
a ang bag nito at sinamahan ito maglakad papuntang clinic. "DADI, WAIT LANG, AH!" Pagpaalam nito.

"SIGE LANG, CAP! WOOHOO! PUAHAHAHA!" Sigaw ng Aces.

Pagkadating nilang clinic, agad lumapit ang nurse kay Zeph. "Ano nangyari? Napilay ka ba?! May masakit
sayo?" Nag aalalang tanong nito dahil kadalasan ay dinadala ang Aces sa clinic dahil sa binti nila.

"Ahh, hindi po. Si Jiara ho, natamaan ng bola." Pagtanggi niya. "Upo ka muna." Sabi niya kay Ji at umupo
naman ito sa may kama.

Bumalik ang nurse na may dalang yelo na nasa loob ng ice bag. "Ikaw na ba bahala?" Tanong nito kay Z
eph. Hindi ito nakasagot kaya napangisi ang nurse. "Ang daming pasyente ngayon, eh.."

"Ah.. Sige po." Ngumiti na lang si Zeph at kinuha ang ice bag. Umupo siya sa tabi ni Jiara at dahan dahan
g nilapit ang ice bag sa gilid ng ulo nito.

"Ah.." Napangiwi si Jiara. "Ako na." Humawak siya sa ice bag kaya nadampian niya ang kamay ni Zeph n
a agad din nitong inalis.
"Kaya mo na ba?" Tanong nito.

"Yeah, go on." Umiwas ng tingin si Jiara. Ayaw niyang panooring naglalakad nanaman palayo sa kanya si
Zephyr. "Just leave."

Tumayo si Zeph at umalis.

***

Kumatok si Jiara sa loob ng kwarto nila Jax bago pumasok. Nadatnan niyang nakaupo sa kama si Jax ha
bang naglalaptop pero agad din itong napatingin sa kanya.

"Hey.. Dad.." Mahinang sambit ni Jiara. Sinenyasan siya ni Jax na umupo kaya umupo siya sa may gilid n
g kama. "I just.. I want to.. I want to have a reason not to hate you.."

"Bakit?" Kalmadong tanong ni Jax.

"Did you.." Hindi matuloy ito ni Jiara. Napatingin sa kanya si Jaxvien na naghihintay ng sasabihin niya. "U
h.. Are you involved in.. the drug raid.. back then.. In Trinidad where policemen died? And also the one on
the poster.."

Kumunot ang noo ni Jaxvien. "Ahh.." Tumango tango siya nang maalala ito. "Misyon namin ’yun."

Parang pinagbagsakan ng langit at lupa si Jiara. Hindi niya alam kung anong irereact niya. "Dad.. How.. H
ow could you?" Hindi makapaniwalang sambit niya.

Hindi nagsalita si Jax.

"I thought.. I thought you’re a good person.. I.." Tumulo ang luha ni Jiara. "Why..?"

Napabuntong hininga si Jax at napamasahe sa sentido. "Jiara, parang hindi mo kami kilala." Napatigil si J
i. "Simula bata ka, nakikita mo kung pano kami maglaro. Dapat sa lahat ng tao, ikaw ang nakakaalam nya
n. "

________________________________________________________________________________

:(

Chapter 43

Third Person’s POV

"Nandito ka nanaman?" Salubong ni Tyrus kay Jiara pagkapasok na pagkapasok nito sa shop nila. Inirap
an siya agad nito at padabog na nag-order ng ice cream. "Ano ba ’tong shop namin? Bahay mo na ba ’to?
"

"At least you have customers." Inis na sabi ni Jiara. "Just get me my damn ice cream, asshole."

Nawala saglit si Tyrus at bumalik na may dalang cup. Tahimik na umupo si Jiara habang nakatulala at ku
makain ng ice cream. Naka uniform pa ito at may namumulang parte pa rin sa noo dahil sa tama ng bola.

"Jiara?" Napalingon siya nang may tumawag sa kanya at agad kumulo ang dugo niya.

"Flaire." Seryosong sambit ni Ji. May kasama itong dalawang alagad niya sa buhay na parang Mean Girls
lang.
"Kamusta ka na? Zephyr told me that you two broke up already." Maarteng sabi nito at ngumiti ng tagump
ay.

"Why would you care?" Pagtaas ng kilay ni Ji.

"Wala naman, I’m just worried.. Sino na lang partner mo sa ball?" Nag-sad face ito kay Jiara at ngumiti pa
gkatapos. "Partner ko na kasi siya, eh.."

"Good for you." Walang pakealam na sabi ni Jiara. Gusto niyang sabunutan si Flaire pero anong rason ni
ya? Wala naman na siyang karapatan.

Nagtawanan sila at nilagpasan na si Jiara. Napabuntong hininga na lang siya at pinagpatuloy ang pag-kai
n niya ng ice cream. Maya maya ay umupo sa tapat niya si Tyrus na wala nang apron. "What?" Tinaasan
siya ng kilay ni Ji.

"Wala, mukha kang kawawa dyan, eh." Nag kibit balikat ito.

"Why? Because my boyfriend and I broke up? Or is it because I don’t have a partner? Or is it because I c
ouldn’t strangle that bitch?" Sunod sunod na tanong ni Ji.

"Lahat." Sagot nito. "Kaya pala lagi ka nandito, eh. Break na kayo?"

"Are you trying to insult me?" Masungit na tanong nito.

"Di naman." Ngumiti si Tyrus para pigilan ang tawa niya. Nakakatawa kasi ang itsura ni Jiara na parang g
usto niyang awayin lahat ng tao sa mundo kasi inaaway siya mismo ng mundo. "Pwede ba outsiders sa b
all niyo?"

"I don’t know. I don’t have any plan of attending." Nag kibit balikat ito.

"Bat naman?" Pag chika ni Tyrus.

"I don’t even have a partner."

"Rentahan mo ko, 500 an hour." Pabirong sabi ni Tyrus at tinignan lang siya ni Jiara ng mabuti. "Ano? Bat
ka nakatingin?"

"Can I use you?" Deretsang sambit nito.

"Ako?!" Gulat na sabi niya. "Ano ko, uto uto?"

"Maybe he would talk to me if.. You know.. Magselos siya?" Hindi alam ni Tyrus kung nagbibiro ba si Jiar
a o hindi dahil hindi niya mabasa ang itsura nito. "I’m kidding. I just don’t want to be alone."

"Ge." Pagpayag ni Tyrus. "May pagkain dun ’no?"

"Malamang."

"Taga dyan ka nga palang school.." Pagbasa ni Tyrus sa logo ng uniform nito. "Pupunta ko dyan bukas, e
h.

"What? Why?" Nagtatakang tanong ni Ji.

"May laban. Basketball." Sagot niya. "Wag ka na manood."

"I don’t need to. At the end of the day, you’re still a loser."

"Sino kayang mas mukhang loser sating dalawa?" Nagpahalumbaba ito at siningkitan siya ng mata.

"Bitch." Bulong ni Ji at kumain na lang ng ice cream.

***

Huminto si Nixon sa pintuan at lumingon kay Zephyr. Bibili kasi sila ng pagkain dahil wala ang guro. "Cap,
may gusto ka ba?" Tanong niya.

"Mamatay." Sagot ni Zeph.

"Ay gago, same!" Sigaw ni Luke at tumawa.

"Ano nga?!"

"Kahit ano." Sagot ni Zeph habang naglalaro sa phone. Nagmemeeting kasi ang mga teachers para sa ba
ll na dadating kaya wala silang klase.

Nang ma-bored si Zeph kakalaro ay tumayo na ito para hanapin ang Aces dahil ang tagal tagal nila bumili
. Malamang ay iniikot nanaman ng mga ’to ang buong school. Pumasok siya sa cafeteria para bumili ng a
pple juice at lumabas ulit para mag ikot.

Nadatnan niya ang mga mokong na nanonood sa court ng basketball. "Bibili lang daw ng pagkain!" Sigaw
ni Zeph at piningot si Nixon.

"Aray aray!" Hinampas nito ang kamay niya. "Intense kasi ang laban, Cap! Lamang sila, oh!"

"Matatalo pa ata tayo, eh." Napakamot si Caden sa ulo niya. "Stanford kasi kalaban, eh!"

"Uy shit, nashoot niya ’yon?!" Hindi makapaniwalang sambit ni Seb habang nanonood. "Eh ang layo niya,
ah?"

"Cap ata nila ’yan, eh." Sambit ni Zeph. "Si Carson?"

"Kilala mo, Cap?" Tanong ni Luke.

"Medyo." Nag kibit balikat ito. "Pag may meeting ng athletes."

"ENGKKK!" Pagsabay ni Nixon sa buzzer. "Kingina, lamang sila ng 3 points! Talo tayo!" Inis na sambit nit
o.

"Cap, cap! Si Pres, padaan!" Bulong ni Caden.

Napatingin si Zeph kay Jiara na naglalakad sa gilid ng court at may hawak na libro.

"HOY JIARA!"

Naglakihan ang mata ng Aces nang sumigaw ang captain ng kabila. Kumunot naman ang noo ni Zeph at
pinanood lang sila.

"Magkakilala ba sila?" Tanong ni Luke. "Nakakatakot nga banggitin pangalan nyang si Pres, eh!"
Napairap si Jiara at umaktong walang narinig. Tuloy tuloy lang itong naglakad.

"HOY BABAENG--"

"For God’s sake, Tyrus!" Inis na sigaw ni Jiara nang masense na iinsultuhin nanaman siya nito sa susuno
d niyang sasabihin at ayaw niyang marinig ’yun ng ibang tao. "What the hell do you want?!" Inis itong nagl
akad palapit sa kanya.

"Sinong loser ngayon, ah?!" Mayabang na sabi nito sa kanya at tinaasan siya ng baba.

"You want a medal or something?" Pambabara ni Jiara.

"CAP, CAP! MUKHANG MAY SOMETHING OH?!" Pagturo ni Seb sa dalawa.

Nag kibit balikat lang si Zephyr habang umiinom ng juice sa straw niya. "Eh ano naman?" Sagot niya.

"Payag ka don?" Tanong ni Caden.

"Mas mabuti nga ’yon." Seryosong sambit nito.

"TARA! BALIK NA TAYO!" Biglang sigaw ni Nixon at hinatak na sila paalis. Habang naglalakad sila ay tah
imik lang si Zeph kaya napapatingin sila dito.

"Cap, sino partner mo sa ball?" Panimula ni Luke.

"Flaire."

Napatakip sila sa bibig nila. "OOOOOOHHHHHHHHHH.." Pagsigaw nila.

"Iba ka, Cap! Si School Beauty ang partner!" Tinapik tapik ni Caden ang balikat niya. "Pano maging ikaw?
!"

"CAP.. BAKET?!" Naguguluhang tanong ni Nixon.

"Eh lahat kayo may partner. Wala naman nag aalok sakin kasi takot sila kay Jiara. No choice na, eh." Nag
kibit balikat si Zeph.

"Cap, si Pres na lang partner ko, payag ka?" Ngumisi si Luke.

"Kung papayag sayo." Pambabara nito.

"OOOOHHH, PANGIT KA DAW, OH!" Pag iba ni Seb ng kwento. "SAPAKIN MO NGA?! SAPAKIN MO N
GA?!"

"Kung pangit ako, dumi ka lang sa kisame." Pambabara ni Luke kay Seb.

"OOOOOHHH, MUKHA KA DAW IPIS, PRE?! PAYAG KA DON?!" Pag iba din ni Caden ng kwento.

"AY KUNG AKO ’YAN, SINAPAK KO NA ’YAN." Pag kantyaw ni Nixon. "SABIHAN KA BA NAMANG MU
KHA KANG AGIW?!"

"MR. CAZA! MAY NAGMEMEETING SA LOOB!" Paglabas ng teacher galing sa office.

"Ay, sorry, Maam." Sambit ni Nixon.

Nang pumasok ito ay malakas na nagtawanan ang Aces. "Oooh, ’Mr. Caza, may nagmemeeting sa loob’
ka ngayon. Wala ka pala, eh."

**

"Maam, may kumakatok." Turo ng kaklase nila sa pinto at napahinto ang guro sa pagtuturo.

May pumasok na isang officer ng Council at binigyan ng letter ang teacher. Pagkapirma nito ay tumingin
ang guro sa klase. "May mga President ba dito ng clubs? Pinapatawag kayo sa emergency meeting."

Tumayo ang dalawang kaklase nilang President ng dalawang club at napatingin ang iba kay Zephyr na n
agdadrawing ng kung ano ano sa notebook niya. "HOY CAP!" Sigaw ni Luke.

"Ha?! Ha?!" Pagpapanic nito at tumingin sa paligid. "Ano meron? Bat kayo nakatingin?"

"Sports Club, hello?" Pagtulak sa kanya ni Seb. "MAY MEETING!"

"Ah!" Agad itong tumayo at kinuha ang bag. Sumunod siya sa dalawa niyang kaklase papunta sa office n
g Council. "Oh, san kayo pupunta?" Tanong niya sa dalawa.

"Bibili muna kami pagkain, Cap." Sambit nito.

Tumango lang si Zeph at pumasok na sa office. Napalibot ang tingin niya nang sila pa lang dalawa ni Jiar
a ang nandoon. Nakahanda na ’yung Agenda sa white board at nagsusulat si Jiara habang nakatalikod.

Tahimik na umupo si Zephyr sa may bakanteng upuan na umiikot ikot at pinaglaruan lang ang ballpen niy
a.

"JESUS!" Napahawak sa dibdib niya si Jiara sa sobrang gulat dahil pagkalingon niya ay may ibang tao pa
la.

Nagulat din tuloy si Zeph sa sigaw nito at muntik pang bumaliktad sa inuupuan niya dahil pinapaikot ikot n
iya ’to. "Kagulat naman ’to." Sambit ni Zeph na napahawak din sa dibdib niya sa gulat.

"Sorry." Ngumiti ng tipid si Ji at umupo na sa upuan niya sa dulo ng table pagkatapos niya magsulat.

Nag iiwasan lang sila ng tingin habang naghihintay sa ibang officers. Naa-awkwardan din silang dalawa s
a katahimikang bumabalot sa kanila.

Tumayo si Zeph at lumingon sa paligid. "May tubig ba kayo?" Tanong niya.

"Ah, yes." Tumayo din si Jiara at pumunta sa gilid. Kumuha siya ng baso pero pinigilan siya ni Zeph.

"Ako na." Sambit nito.

"No, just sit down." Pagtanggi ni Jiara.

"Ako na nga." Nang mahawakan ni Zeph ang kamay ni Jiara ay agad tinago ni Ji ang dalawang kamay ni
ya sa likod niya.

"Fine." Awkward na sabi nito at umupo na lang. Hindi niya na pinansin si Zeph na umiinom ng tubig sa gili
d. Or sinubukan niya na hindi ito pansinin.

"Ano ’to? Libre ba ’to?" Tanong ni Zephyr at tinuro ang isang basket ng pagkain sa tabi ng mga baso.
"Are you hungry?" Tanong ni Jiara at tumayo ulit. "I have food right here." Pumasok siya sa office niya at
pagkalabas ay inabot ang isang paper bag ng takeout ng Jollibee.

"Kanino ’to?" Tanong ni Zeph.

"Mine."

"Eh, sayo pala, eh. Bat mo binibigay sakin?"

"Because you’re hungry and I’m not."

"Hindi ka kumain?"

"No? It wouldn’t be right there if I ate it."

Inabot pabalik ni Zeph ang paper bag. "Yoko. Sayo ’yan kaya kainin mo."

"Just take it." Inis na binalik sa kanya ni Ji ang paper bag.

Napabuntong hininga si Zeph at kinuha ang paper bag. Nilapag niya sa lamesa ang laman nito. Isang bur
ger, isang coke at isang spaghetti.

Hinati niya ’yung burger at inabot kay Jiara ang kalahati. Nagtatakang tinanggap ito ni Jiara at pinanood si
Zeph na kumuha ng platito at baso sa gilid at hinati ang spaghetti at sinalin ang coke sa baso.

"Oh." Inabot niya lahat kay Jiara ang kalahati.

"What is this for? I’m not hung--"

"Pag di mo ’yan kinain.." Walang masabi si Zeph. "..magagalit ang mga gutom na bata sa mundo."

At umupo na siya sa pwesto niya. Nagdatingan na ang iba sa mga officers pero hindi pa rin sila napupuno
. Kumain na lang si Jiara habang naghihintay.

***

"Ano bang susunod na plano?" Rinig ni Zephyr pagkapasok niya ng bahay ni Jiro. Nakita niya ang Big4 n
a nasa sofa at nag uusap usap.

"Jairo." Bati ng kapatid sa kanya. "San ka galing?"

"School, malamang. Bulag ka?" Pambabara sa kanya ni Zeph habang nakaturo sa uniform.

"La ka pala, eh! Hahahaha!" Kantyaw ni Lewis.

"Sapakan na lang, oh." Pag aaya sa kanya ni Zion. "Umakyat ka na nga! Baho nito!"

"Bibig mo lang ’yon!" Ganti ni Zeph at dumeretso sa kusina para maghanap ng lulutuin. Naririnig niya ang
usapan ng mga ’to.

"Jairo, ayaw mo bang sumali?" Tanong ni Astrid sa may living room. Napalingon si Zephyr sa kanila.

"Saan?" Tanong nito.

"Sa Cari."
Napalingon din si Jiro. "Oo nga ’no? Alam mo bang miyembro nito sila Riri?"

"Ha?!" Gulat na sigaw nito. "Seryoso ’yan?"

"Oo, hindi ba nila sinabi?" Tanong ni Jiro. "Ano? Game ka?"

Nag kibit balikat ito. "Sige lang."

Ngumiti si Eri. "Welcome to Cari, Jairo."

***

"Baby Bossing! Anong hinahanap mo?!" Pagchika nanaman ni Aider kay Jiara na naghahanap nanaman
ng mga papeles sa may shelf ng Zedvage.

"Papers. Missions." Sagot niya habang naghahalungkat sa folder. "In Trinidad."

"Ahh! Naka-ayos na ’yan batay sa lugar, ah! Sunod sunod ’yan na letter!" Sambit nito at binilang ang mga
box. "Ayan! Sa baba ’yung letter T!"

"Ano meron?" Pagchika rin ni Jeris at lumapit.

"JERIS ANO BAAAA! IBALIK MO KASI MUNA SAKIN ’YUNG CHIPPY! ANG PAMPAM NAMAN NITO, E
H!" Paghabol ni Tevin sa kanya at inagaw sa kamay niya ang chichirya. "Pampam!" Inis na sabi niya.

"Ingay ingay talaga neto." Sambit ni Yuan at naki chika na rin. "Ano meron? May meeting ba?"

"Anong meron?! Ang pangit mo! Yun ang meron!" Pambabara ni Aider.

"Ahh, ako na target mo? Hindi na si Jeris?" Paghahamon ni Yuan.

"Joke lang, Boss. Ikaw boss ko dito, eh." Kinindatan siya ni Aider.

"Found it!" Kinuha ni Jiara ang dalawang papel at tahimik na binasa ang dalawang misyon. "Kayo po ba a
ng naka assign dito?"

Tinignan ni Jeris ang papel. "Ahh, sa dalawa? Oo!"

Natahimik si Jiara. "..Why?" Mahinang tanong nito. "Why would you do that?"

"Ha? Bat hindi?" Nagtatakang tanong ni Tevin.

"Why did you kill Zephyr’s father?" Hindi makapaniwalang tanong ni Ji. "Please just get straight to the poi
nt. I asked the same thing with Dad and he said I should’ve known better.. I.. He said.." Malungkot na sabi
ni Jiara. "Parang hindi ko na siya kilala."

Nagkatinginan sila at tumingin ulit kay Jiara. "Exactly." Sagot ni Yuan. "Parang hindi mo kilala si Bossing,
Baby Boss."

"But I just don’t understand! Zephyr’s father is innocent!" Napahawak si Jiara sa ulo niya. "Why would you
kill him?!"

"Ayun na nga, Baby Bossing!" Sagot ni Aider. "Inosente pala, eh. Bat namin papatayin?" Pagbalik nito ng
tanong.
"What..?" Naguguluhang tanong ni Ji.

"Yung mga pulis na may balak patayin ang tatay ni Zephyr.. ang target sa misyon na ’yan. Hindi si Adler.
Hindi ba nakalagay sa article? Ilang pulis ang kasabay niyang namatay?" Pagpapaliwanag ni Yuan.

"But you shot him! Maybe while you were trying to kill the police, you accidentally shot him.." Naguguluha
ng sambit ni Jiara.

"Ako ang may hawak ng rifle sa rooftop." Tanong ni Aider. "Kelan ba lumihis ang bala ko?"

Tumango si Tevin. "Hindi mo ba naisip ang sinabi ni Bossing? Parang hindi mo siya kilala. At alam mo ku
ng pano kami maglaro.. Kelan kami pumatay ng inosente?"

_______________________________________________________________________________

:)

Chapter 44

Third Person’s POV

"Dad.. What are these?" Nagtatakang tanong ni Jiara nang sunod sunod na pumasok ang mga kawal na
may tulak tulak na mannequin na nakasuot ng gown. Siguro ay walong kumikinang at magagandang gow
n ’yon.

"Bat ako?" Tanggi agad ni Jax. "Si Mamita ang nagpadala nyan."

"AY BETTTTTT!!!" Agad na tinignan ni Emily at Davi isa isa ang mga gown para tignan kung ano ang ma
s babagay kay Jiara.

Bumalik ang mga kawal na may dala dalang sampung box ng heels at tatlong patong patong na box ng je
welries. Napapasapo na lang si Jiara sa noo niya at nahihiyang tignan ang mga ’to.

"Oh pumili ka na, Jiara. Nakapili na si Jinx." Pagdating ni Chiara. Nasa kabilang side kasi ang mga naka h
ilerang suit kay Jinx.

"Sino partner mo?" Tanong ni Jax kay Jinx.

"Si Jae." Nag kibit-balikat ito at ngumisi si Jiara. Nang makita niya ang nakakalokong ngiti ng Ate niya ay
agad niyang binato ito ng unan.

"What?!" Binato pabalik ni Ji ang unan sa kanya at nasapul siya sa mukha. Napahawak tuloy siya sa ilong
niya. "I’m not even saying anything."

"Alam ko iniisip mo!" Inis na sambit ni Jinx.

"I want that blue one." Turo ni Jiara sa isang blue na gown na maikli sa harapan at pahaba ng pahaba pa
puntang likod. Nakaterno dito ang light na light blue na stockings at see through ang chest part na natatak
pan ng beads. May mga eleganteng design ito ng flowers na pink, green at nangingibabaw ang white. Ma
y ternong accessory ito na mga beads na susuotin sa may bandang braso hanggang siko. [Check the mul
timedia. Next to the video.]

Tinignan niya ang mga heels at pinili ang 7 inches na blue na di-tali hanggang ankle. "AYAN, GO GO GO
NA SA MAKE UP!" Agad hinatak ni Emily si Jiara paakyat ng kwarto at pwersahang inupo ito sa tapat ng
vanity table.

"Go mumsh!" Pag-cheer ni Davi habang inaayos ang mga make up sa harapan.

At oo, ngayong gabi na ang Christmas ball.

"Bebe ko, dito ka!" Sigaw ni Davi kay Jinx at inupo ito sa sofa. Nilagyan niya ito ng kaunting foundation at
lip tint. "Ayan, para kissable lips ka mamaya!" At inayos na niya ang buhok nito. "Para pag nag kiss kayo
ni Jaed--"

"YAK!" Agad na react ni Jinx. "Nakakasuka!"

Tumawa si Jiara at napangiti ng patago para mas lalong mabwisit si Jinx. Tahimik lang siya habang mine
make-up-an ni Emily. Sanay naman na siya dito dahil nung bata siya ay tuwing sumasali ito sa pageant a
y siya ang nagmemake-up sa kanya. "Aren’t we done yet?"

"Wait lang, bebe gurl! Last na!" Kinuha nito ang setting spray at inisprayan ang mukha ni Jiara. "Ayan, ay
an! Buhok na lang! Ano gusto mong ayos?"

"Ahh.. Just.. Do what you want po." Sagot nito. Ngumiti naman si Emily at kinulot muna ang buhok ni Jiar
a bago inayos sa messy bun. Nag iwan siya ng maliit na kulot na buhok sa harapan at nilagyan ng kumiki
nang na headband na puro beads ang buhok nito.

"AYAN, PRINSESANG PRINSESA! NAKO, BABALIKAN KA AGAD NG EX MO NYAN!" Pang aasar ni Da

vi.

"Ay, break na?" Nagtatakang tanong ni Emily. "Ay nako! Okay lang ’yan! Mahal ka pa din nun!"

Ngumiti lang ng tipid si Jiara at tumayo na para suotin ang napiling gown. Pinalabas niya muna si Jinx ba
go hubarin ang robe at tinulungan siya nila Davi na magsuot. Naka-ayos na rin naman si Davi. Naka suit
na ito at nagmamaktol pa din dahil hindi siya makapag gown.

Mas maganda pa din daw siya sa lahat.

"OMAYGAAAAAADDDD!" Excited na sigaw ni Emily nang masuot na ni Jiara ang gown at stockings. Nag
heels ito at pagkatayo niya ay agad nanliit ang dalawa. "JUSKO NAIIYAK AKO, TEKA! ANLAKI LAKI MO
NA, BEBE GURL!"

"Tita, stop it." Tumatawang sabi ni Jiara nang magpunas ng luha si Emily.

"ANO BA ’YAN, ANG TANGKAD MO NAMAN!" Reklamo ni Davi. "Pero okay lang ’yan! Mas matangkad p
a din sayo si Zeph-- Ay! Este, ’yung partner mo pala! Si Calix!"

"He’s actually asking me for 1000 pesos. Bayad ko daw sa kanya." Umirap si Jiara.

"Ay, nirerent pala siya, ha! Cheka nga! Ma-rent nga ’yan ng isang linggo!" Kinikilig na sabi ni Davi.

"Tapos na b--" Pumasok si Chiara at napahinto nang makita si Ji. "JUSKO MANA KA TALAGA SAKIN!" M
ayabang na sambit nito at dali daling kinuha ang camera. "Dalaga ka na talaga.. Huhu." Bulong nito at kin
uhanan ng picture si Ji. "JINX!!! NASAN KA!! MAGPICTURE KAYO NI ATE MO!!"

Pumasok si Jinx na tamad na tamad at nagpicture sila ni Jiara. "JAXVIEN!!! MAGPICTURE KAYO NG M
GA ANAK MO!!!" Pagtawag ulit ni Chi at pumasok naman si Jax na namangha naman sa itsura ni Jiara.

"Wow, sino ka?" Tanong nito kay Ji.

"Eh ako! Bat di niyo ko pinupuri!" Reklamo ni Jinx.

"Uy, nandyan ka pala?" Pambabara ni Jax sa anak.

"PAPSI!!!!" At sinugod nito ang ama. Nagwrestling lang sila doon hanggang sa sigawan sila ni Chiara. Dal
i dali silang umayos para sa picture.

"Aren’t we done yet.." Exhausted na sabi ni Jiara nang makailang pictures na sila. Napatigil sila nang mak
arinig ng doorbell. Dali daling lumabas si Chiara.

"Hello po." Nakangiting sambit ni Tyrus na nasa tapat ng pinto. Inalalayan naman ni Jinx ang Ate niya pab
aba ng hagdan. "Hello po." Ulit niya nang sumandal si Jax sa may pinto.

"I-uwi mo ’yan ng maayos." Seryosong sabi ni Jaxvien. "Kapag wala pa ’yan dito ng 2 AM, kaya kitang ha
napin kahit umalis ka pa ng bansang ’to."

Natakot naman sa kanya si Tyrus. "Opo."

"Saan kayo sasakay, ah?" Tanong ni Jinx.

"Ahh.. Don.." Turo ni Tyrus sa tapat ng gate. Nandoon ang dalawang tricycle.

"SA TRICYCLE?!" Sigaw ni Jinx. "SIRAULO KA BA?!"

"Hindi!" Napakamot si Tyrus sa ulo at tinuro ’yung sportscar sa tabi ng tricycle. "Ayun kako."

"Aw shit! 2018 Lexus ba ’yan?" Tanong ni Jinx at tumakbo para ikutan ’yung Lexus LC 500h na white. "Ay
os ang kita natin sa Ice Cream, ah! Makapagtayo nga din ng ice cream shop!"

"Obobs." Sambit ni Tyrus at tinaasan siya ng kilay ni Chiara. "Ahh, joke! Alis na ho kame!" Inalalayan nito
si Jiara papasok sa kotse at kumaway muna kela Jaxvien bago pumasok sa driver’s seat.

"Wow, this is nice." Pagkalikot ni Jiara sa interior ng kotse. "I didn’t know you were THIS rich."

"Yaman ng magulang ko, eh." Nag kibit balikat na lang si Tyrus at inabot ang bouquet ng tulips. "Ten thou
sand. Bayad mo, ah." Pagsingil niya bago nagdrive paalis. Namamangha pa rin si Jiara dahil ang smooth
ng pagtakbo ng sinasakyan niya.

Pagkadating nila sa venue ay nakahilera ang mga magagarang kotse sa may parking lot. Panigurado ay ’
yung 11 na kotse na ’yon ay sa Aces. Bumaba si Tyrus at inaasahan ni Jiara na pagbubuksan siya nito n
g pinto kaso naglalakad na ito paalis.

"HOY! DI KA PA BABABA?!" Sigaw ni Tyrus sa kanya.

"This fucker." Bulong ni Jiara at bumaba na ng sasakyan. Tawa ng tawa si Tyrus sa kanya at naawa na si
ya kaya bumalik ito para alalayan siya sa heels niya.

Magkaiba ang venue nilang mga higher year sa venue nila Jinx. Mas mature sila dito dahil may mga cock
tails na sineserve.

Naka white polo na long sleeves si Tyrus na may patong na dark blue na blazer at may suot na dark blue
din na fitted suit. "Bat sila nakatingin?" Nagtatakang tanong ni Tyrus pagkapasok nila.

Kapag papasok ay dadaan sa red carpet at may mga nagpipicture doon na akala mo ay hollywood stars k
ayo. Awkward na umiwas si Ji sa camera at tuloy tuloy lang sila naglakad papunta sa table nila. Katabi ni
ya sila Ali at Davi. Sa kabilang side ay nandoon ang table ng Aces.

"GAGA, ANG GANDA MO!" Agad na batok sa kanya ni Ali. "Hi Calix!" Bati nito.

Tinanguan lang siya nito at umupo na habang iniinom ’yung juice na nasa tapat niya. Yun lang naman an
g pinunta niya dito, eh. Yung libreng pagkain at inumin.

Nang dumami na ang tao ay agad nang sinimulan ang program.

"GOOD EVENING, LADIES AND GENTLEMEN!" Sigaw ng emcee at kumunot ang noo ni Jiara nang mak
itang si Aider ang emcee.

"Oh God.." Napailing iling na lang siya. Nagsitayuan na sila para magdasal at pagkatapos nun ay mag o-
opening remarks ang President ng Student Council kaya umakyat si Jiara.

Habang paakyat siya ay nakita niyang kakarating pa lang ni Zeph na patago pang naglalakad papunta sa
table ng Aces. Hindi niya kasama si Flaire dahil nauna na ito.

Simple lang ang suot niya ngunit ang lakas ng epekto lalo na sa buhok niya na naka push back. Naka dar
k grey ito na suit na may dark na blazer sa loob at naka white na long sleeves. Nakayuko itong naglalaka
d sa may pinaka gilid para hindi gumawa ng eksena.

"Hoy, magsalita ka na." Agad na sambit ni Tyrus sa may hagdan dahil sinamahan niya ito para alalayan.

"A-ah.." Natauhan si Jiara at nilabas ang papel.

Pagkatapos ng speech niya ay nagpalakpakan sila at bumaba na ulit si Ji. Pagkaupo niya ay agad niyang
hinabol ang hininga niya dahil ang lakas ng tibok ng puso niya nang makita si Zephyr. "Davi.. I’m.. He loo
ks.. so good." Bulong ni Ji sa kanya.

At nasabi na ba? Si Davi at Ali ang mag partner dahil ayaw ni Davi mag alok ng ibang babae. May usapa
n sila na ang kapalit daw nun ay ’yung isang set ng make-up na in-order ni Davi sa ibang bansa.

"Pigilan mo ang feels, Ateng! Laban!" Pag cheer ni Davi.

"Yun ba? Yung naka dark grey?" Turo ni Tyrus sa gawi nila Zeph. Agad hinampas ni Jiara ang kamay niy
a.

"Stop pointing!" Pagbawal niya dahil baka mahalata sila.

"Si Adler pala, ah. Captain ng soccer team niyo?" Tanong nito at kumunot ang noo ni Jiara. "Pano ko nala
man? Nagkikita kami pag may meeting ng schools tungkol sa sports event."

"Ooh.." Tumango tango si Ji.

"Bat kayo nagbreak? Mabait naman ’yan, ah." Sambit nito.

"None of your business." Masungit na sabi ni Jiara. Nag make face si Tyrus at kumain na lang ng appetiz
er.

Hindi na nakinig ang mga studyante sa mga nangyayare sa stage at nabuhayan lang ulit nang dumating n
a ang pagkain dahil pagkatapos nito ay botohan na sa papel ng mga napili ng judges para sa King and Q
ueen of Christmas Ball na magsasayaw sa gitna bago mag 12 at pagkasapit ng 12 ay magkikiss sila.. sa
cheeks.
Habang kumakain ay pinamigay na ang papers. Agad napairap si Jiara nang makitang nandoon ang pan
galan niya sa mga babae at katabi pa ng pangalan ni Flaire. May iba pang mga pangalan ng babae doon
na hindi niya naman kilala.

Ayos lang si Tyrus dahil hindi pwede bumoto at mag nominate ang galing sa labas kaya wala siyang pake
alam at kumakain lang.

Na-nominate din si Davi sa boys, katabi ng pangalan ni Zeph at pangalan ng mga miyembro ng Aces sa s
ection nila. Sila Nixon. May mga iba pang pangalan ng lalaki na hindi naman na nila kilala.

"Kay Pres tayo, pre. Wag kang traydor." Pagbatok ni Caden kay Seb.

"Si Pres naman binoto ko, ah?!" Reklamo ni Seb at pinakita pa ang shinade na bullet. "Ikaw, Luke?"

"Siyempre, kanino pa ba? Kay Pres tayo!" Ngumisi ito. "Sa lalaki, si Cap iboto natin." Bulong niya sa kanil
a habang nasa CR si Zephyr.

"Uy, oo nga. Tara, magkampanya tayo. Puahaha!" Tumayo si Nixon at habang kumakain ang mga studya
nte ay nag iikot sila na akala mo ay debutant na may picture bawat table. "Kamusta pagkain natin dyan, p
re?" Tanong ni Nixon sabay akbay sa lalaki.

"Ayos naman." Sagot nito.

"Sino boto niyo?" Tanong ni Caden.

"Ahh.. Si Cap tsaka Flaire sana.." Sagot nung mga nasa table.

"BAKIT NAMAN?!" Reklamo ni Luke at tawa ng tawa ang Aces sa gilid. "Deh, gusto ko lang malaman kun
g bakit."

"Eh.. Cute nila, eh. Sila, diba?" Tanong nung babae.

"Ay, nagkakamali kayo dyan!" Pag singit ni Seb. "Alam niyo kung sino ang bebe ni Cap?" Nagkatinginan s
ila at hinintay ang sasabihin nito. Nilabas ni Seb ang cellphone at pinakita ang picture ni Zeph at Jiara na
magkaakbay at nakatingin ng masama si Jiara sa kanya habang nakangiti ng nakakaloko si Zeph. "AYAN
!"

Gulat na gulat sila at lumapit pa sa screen ng phone para tignan kung totoo ba. "Seryoso ’yan?!" Tanong
nung lalaki. "Amp! Liligawan ko pa naman sana si Pres!"

"Oo! Puahaha, sige, goodluck!" At umalis na sila. Nagsi-ibahan ng boto ang mga ’to.

Nang dumating si Zeph sa table ay nagtataka siya dahil siya lang mag isa ang nandoon at nawawala sila
Nixon. Nakita niya ang mga ’to na nag iikot ikot sa table at agad ding bumalik. "San kayo galing?" Tanong
niya.

"Ahh, dyan lang, Cap! Nagpicture picture!" Pagpapalusot ni Nixon. "Tara, hulog na natin boto natin!"

Tumayo na sila para ilagay sa box ang papel. Nang matapos kumain ang lahat ay lumabas na ulit si Aider
sa stage. "AT NA-CALCULATE NA NGA HO ANG MGA NANALO PARA SA ATING KING AND QUEEN!
NGUNIT!!! MALAKING NGUNIT!"

Napataas ang kilay ni Zeph.

"Unahin na nga muna natin ang nanalo sa ating King!" Tuwang tuwang sabi nito. "CONGRATULATIONS
ZEPHYR JAIRO ADLER! Pwede ka nang umakyat sa stage para sa iyong korona!"

Napailing si Zephyr at naglakad sa harapan habang nagpapalakpakan sila. Nilagyan siya ng korona sa ul
o at sash saka pinaupo sa may royal chair sa may baba ng stage.

"AT ITO NA NGA ANG ATING MALAKING NGUNIT!" Pag announce ni Aider. "Mayroong tie!" Sambit ni A
ider nang makuha ang card.

Nagbulungan ang mga tao. Si Jiara ay nasa gilid at kumukuha ng inumin.

"At dahil mayroong tie! Kailangan nilang rumampa sa harapan at ang boto ay naaayon na sa ating judges
!" Sambit ni Aider. "Flaire Austin at Jiara Titus, pumunta na sa harapan!"

Muntik nang mabuga ni Jiara ang iniinom niya at napalingon sa stage. Napaturo pa siya sa sarili niya. "O
O, GAGA, IKAW! AKYAT NA! TALUNIN MO ANG HALIPAROT NA YAN!" Pagtulak sa kanya ni Davi. Aga
d siyang naglakad sa harapan at hindi alam ang gagawin.

Lalo na at nakatingin si Zephyr sa gawi nila ni Flaire. Mas lalo lang siyang kinabahan.

{Play the music: Never Seen Anything "Quite Like You" - The Script} Multimedia.

Nang magplay ang music ay nauna si Flaire na rumampa paikot. Umikot ito sa upuan ni Zephyr dahil ’yun
ang rule bago pumunta sa kabilang gilid at sunod sa gitna. Hinawi niya ang buhok niya at ngumiti bago c
onfident na bumalik sa gilid.

Nagpalakpakan sila at halos mahimatay na si Jiara nang tawagin ang pangalan niya. Huminga siya ng m
alalim at rumampa papunta sa kabilang gilid.. Papunta sa gitna.. At papunta sa gawi ni Zeph.

Nang iikot na siya sa upuan nito ay bigla siyang nawalan ng balance. "Oh shit." Agad napatayo si Zephyr
at hinawakan ito sa bewang bago pa ito bumagsak padulas sa sahig.

Nakarinig sila ng malakas na sigawan ng Aces na sinundan ng palakpakan ng iba. Nakatingin lang si Jiar
a sa mga mata ni Zeph at hindi makapagsalita. "Okay ka lang?" Inalalayan siya patayo ni Zeph at lumuho
d sa harapan niya para i-check ang heels nito.

Na para bang nakalimutan niyang nasa harapan sila at nakatingin lahat ng tao sa kanilang dalawa.

Tumayo ulit si Zeph at napaiwas ng tingin nang ma realize niyang nakatingin sa kanilang dalawa lahat ng
tao. "OKAY, MAYROON NANG NANALO! AT MUKHANG KILALA NIYO NAMAN NA!" Tuwang tuwang sa
bi ulit ni Aider nang matanggap ang card.

"LET’S CONGRATULATE OUR QUEEN, JIARA ZYLEON TITUS!" Masayang sigaw niya at nagpalakpaka
n sila. "Oh game! Bago tayo magtungo sa sayawan ay pangungunahan tayo ng ating Royal King and Que
en!"

Nag dim na ang lights at inalok muna ni Zeph ang kamay niya bago hawakan ang bewang ni Jiara. Nilaga
y ni Ji ang dalawang kamay niya sa balikat nito habang sumasayaw sila. Hindi sila makapag usap o maka
tingin man lang sa isa’t isa.

"Closer! Closer! Closer!" Kantyaw ng Aces sa gilid at nagsunuran na ang iba.

Hinatak palapit ni Zeph si Jiara na halos mabunggo na ang baba nito sa dibdib niya. "Hinga, Jiara. Hinga.
" Sa wakas ay nagsalita na si Zeph.
"Hoo.." Pinakawalan na ni Ji ang matinding pressure na nararamdaman niya. "Are you good?"

Tumango si Zeph. "Ikaw? Masakit ba paa mo?"

"No.. Thanks for catching me." Awkward na sabi ni Ji. "Uhm.. Why were you late, by the way?"

"Ahh.. Sinundo ko si Riri at Kale sa airport." Sagot ni Zephyr. "Hindi ko na rin nasundo si Flaire."

"That’s good." Wala sa sariling sambit ni Jiara. "I mean.. That’s good.. na sinundo mo friends mo sa airpor
t. Baka.. Baka maligaw sila or something.."

Pinigilan ni Zeph ang tawa niya. "Sige, sabi mo, eh." Ngumiti ito. "Kayo na ni Carson?" Tanong niya.

"What? Hell, no." Mabilis na tanggi ni Jiara. "That’s disgusting."

"Ayos naman siya, ah." Pagpilit nito.

"Kayo na ni Flaire?" Ganti ni Ji.

"Hindi, ah." Mabilis na tanggi din ni Zeph.

"I won’t say ’ayos naman siya’ because she’s not." Umirap si Jiara at tinawanan siya ni Zephyr. "Don’t lau
gh."

"Okay, okay." Tumango si Zeph at pinigilan na lang ang tawa niya.

Biglang may naaalala si Jiara. "I have something to tell you."

"Ano?" Nagtatakang tanong ni Zeph.

At napahinto na sila nang biglang narinig ang pag tunog ng kutsarang mahinang binubunggo sa baso. "O
RAS NA PARA SA PINAKAHIHINTAY NG LAHAT!"

"KIIIISSSS! KISSSSS!!" Nangungunang kantyaw ng Aces.

"Okay lang ba?" Tanong muna ni Zeph.

"Ahh.. Of course." Nahihiyang sambit ni Ji. Lumapit si Zephyr para halikan siya sa noo at naghiyawan na
sila bago nagjoin na sa sayawan sa gitna.

"Ano nga ulit sasabihin mo?" Tanong ni Zeph nang mawala na sa kanila ang spotlight.

"On private!" Sigaw ni Ji dahil hind na sila magkaintindihan.

"ZEPH!" Agad nag cling si Flaire sa braso nito. "Tara, dance na tayo!" Hinatak nito si Zeph paalis at lumin
gon kay Jiara para taasan ito ng kilay bago umalis.

"Ugh!" Inis na sambit ni Jiara nang makita niya si Tyrus na parang nawawalang bata dahil kung sino sino
ang sumasayaw sa kanya. "Hey, hey.." Tawag ni Ji at nang makita siya nito ay lumapit na siya para mag-
sayaw sila.

"PRE!" Pagsingit ni Kale habang nagsasayaw si Flaire at Zephyr. "Anak ng, kanina pa kami nanonood, ini
p na ko, ah!"

"Nasan ’yung alak?" Unang tanong ni Riri.

"Ahh.. Flaire. Mga kaibigan ko pala. Si Kale tsaka si Ria." Pagpapakilala ni Zephyr.

"Hi!" Kumaway sa kanya si Kale at tinignan lang siya ni Ria at hindi na siya pinansin. Napakamot naman
si Kale sa ulo niya sa ugali ni Riri. "Pasensya ka na dyan! Ganyan talaga ’yan sa kahit sino!"

"Ahh, no! It’s okay!" Ngumiti si Flaire. "Kukuha lang ako ng drinks." Humalik ito sa pisngi ni Zeph bago um
alis.

Agad napangiwi si Zephyr at pinunasan ang pisngi niya. "Bumakat ba ’yung lipstick?!" Nagpapanic na tan
ong niya.

"Medyo lang, pre! Akin na, punasan ko!" Kinuha nito ang panyo at pinunasan ng mabuti ang pisngi ni Zep
hyr.

"Unang tingin.. Malandi." Deretsang sabi ni Riri.

"Hoy! Bibig mo!" Pagbawal ni Kale sa kanya.

"Totoo naman?" Pagtaas ng kilay ni Riri. "Nakita ko na din ’yung ex mo, Zeph. Unang tingin.. Matapang."

Ngumiti si Zeph at tinignan si Jiara na si Davi na ang kasayaw. "Pakilala mo naman kami, oh!" Pagpilit ni
Kale.

"Wag na! Nakakahiya!" Pagpigil ni Zeph pero hinahatak na siya ni Kale papunta sa gawi nila Ji.

"HELLO JI!!!" Agad na pagkaway ni Kale. Kumunot ang noo ni Jiara habang nakatingin sa kanya.

"Ahh.. Pasensya ka na.. Si Kale nga pala. Yung kaibigan ko sa Aldana. Tsaka si Riri.." Turo ni Zeph. "Yun
g.. babaeng narinig mo sa phone."

"Ohh.." Napatango tango si Jiara. "Hey, nice to meet you."

Ngumiti si Riri sa kanya. "Crush ka ni Zeph." Sambit niya.

"HA?!" Agad na sigaw sa kanya ni Zeph. "Parang gago, Riri!"

"Oh, yeah. I know." Pagbibiro din ni Jiara habang nakangiti. "Are you guys enjoying the night?"

"Oo naman! Mas maganda ka pala sa malapitan?" Pagbanat ni Kale. "Ow!" Agad siyang napahawak sa si
kmura niya nang patago siyang sikuhin ni Zephyr.

"Zeph.." Pagsingit ni Jiara. "Can we just--"

"Babe!" Dumating ulit si Flaire at inabutan ng inumin si Zephyr. "Tara, kuha tayo ng food!" Paghatak ulit ni
to kay Zephyr.

Lumingon si Zeph kay Jiara habang hinahatak hatak siya ni Flaire palayo. "Wait." Pinigil niya si Flaire at n
aglakad palapit kay Jiara. "Tungkol ba ’to sa tatay ko?" Tanong niya.

Tumango si Jiara. "Yes.."

Tumalikod si Zephyr. "Wag na." At naglakad na paalis.

***
"Kelan tayo susugod sa Zedvage?" Tanong ni Lewis habang nagmemeeting silang apat. "Kaya ba natin ’y
on?"

"Nasa atin na si Zephyr." Ngumisi si Eri. "Madali na lang ’yon."

"Mukhang lumalambot na ulit ang puso ng kapatid mo, Jiro, ah. Mukhang pinapatawad na niya ang mga ’
yon sa ginawa nila sayo. Pano ’yan? Makakasama pa ba ’yan sa sugod?" Tanong ni Astrid.

Napabuntong-hininga si Jiro. "Kailangan natin siyang galitin ulit." Sambit nito. "Na sa sobrang galit niya ay
magpapatayan sila ni Jiara."

_______________________________________________________________________________

:)

Chapter 45

Third Person’s POV

"Susugod tayo sa Zedvage kung kaylan walang masyadong tao. Tuwing Sunday kung saan nasa kanya-k
anyang pamilya sila. At umaga dahil karamihan sa kanila ay nasa simbahan." Pagtukoy ni Lewis ng plano
.

"Susugod?" Nagtatakang tanong ni Zeph. "Para saan?"

"Para mapilitan sila Jaxvien na ibigay ang papel ng Zedvage. Bandang huli, magiging sa atin na din ’yun."
Pagpapaliwanag ni Eri. "At tayo na ang pinakamalakas sa mundo."

"Papatay kayo?" Tanong ni Kale.

"Bat hindi?" Tanong ni Astrid. "Kung taga-Zedvage, patayin."

Biglang napatayo si Zeph at padabog na umakyat sa may kwarto. Agad siyang sinundan ni Jiro papasok
at nakita itong nakasandal sa pader at nakahawak sa ulo na parang naguguluhan.

"Jairo, umayos ka." Seryosong sambit ni Jiro.

"Bakit kailangan pumatay?" Naguguluhang tanong ni Zephyr. "Wala ka bang puso, Jiro?"

"IKAW, JAIRO? MAY PUSO KA PERO NAGPAPADALA KA SA PUSO MO!" Sigaw nito. "KITA MO ’TO?!"
Tinaas niya ang picture frame at nandoon ang litrato ng tatay nila. "Baka nakakalimutan mong pinatay nil
a si Papa!"

"Pero.." Hindi makapagsalita si Zeph habang nakatingin sa picture.

"AT PINAGMAMALAKI MO PA! Na kaya ka buhay ngayon dahil kailangan mong ipaglaban ’yung pagkam
atay ni Papa, diba?! Eh, anong ginagawa mo ngayon?!" Sigaw ni Jiro. "Nakakahiya ka, Jairo. NAKAKAHI
YA KA KAY PAPA!"

Yumuko si Zeph at pinunasan ang tumulong luha. "Kailangan ba natin ’tong gawin?" Mahinang tanong niy
a.

"BAKIT?! AYAW MONG SAKTAN ANG ZEDVAGE?! ’YANG TINURING MONG MGA PAMILYA NA PUM
ATAY AT NAGPAHIRAP DIN SA TOTOO MONG PAMILYA! Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Jairo?!" Hi
ndi makapaniwalang sambit ni Jiro. "At si Mama!"

Napatingin sa kanya si Zeph. "Si Mama, ano?"

"Nabaliw na ’yon simula nung nawala si Papa! Nabaliw siya ng ganon dahil sa kanila! Ang ayos ayos niya
dati pero ninakawan tayo ng pag asa! Ninakawan tayo ng hustisya, Jairo! Mag isip isip ka nga! Hindi ka b
a nagagalit?! LAHAT LAHAT ng ginawang masama ni Mama sayo.. SILA ANG DAHILAN NON!"

Napatakip sa tenga si Zeph at umiling. "Tama na.. Tama na.."

"Ayaw mong marinig ang katotohanan?!" Kinuha nito ang dalawang papel ng misyon at binato kay Zephyr
. "BASAHIN MO ULIT ’YAN NG MATAUHAN KA! Basahin mo ’yang tarantadong misyon nila na dahilan k
ung bat nawalan tayo ng ama! At hanggang ngayon, dinadala mo pa rin ang pangalang EX-CON, JAIRO!
"

At lumabas na ito ng kwarto. Napaupo si Zeph sa sahig at pinulot ang dalawang papel. Humigpit ang haw
ak niya nang maalala kung paanong bumagsak ang ama niya sa harapan niya na duguan.

Kung paano siya tumakbo palapit at kung paano siya pinigilan ng Mama niya.

Nung unang beses na nagkaroon ng bakas ng dugo ang mga kamay niya.

{Play the music: Tears in Heaven - Boyce Avenue cover}

*Flashback*

"Pa, pagkalaki ko, anong gusto mong trabaho ko?" Tanong ni Zeph sa ama habang nakaupo sila sa taas
ng puno.

"Gusto ko.." Nag isip ang ama niya. "Gusto ko lang lumaki ka ng buhay at masaya, Jairo. Yun lang."

"Ehh, ano nga!" Pangungulit ng batang Jairo ngunit napatigil nang mapansin ang bakas ng pasa sa may
pisngi nito. "Pa.. Okay ka lang po?"

"Ha? Ahh.." Napahawak ito sa pisngi niya para itago. "Oo naman, anak. Nabunggo lang ’to sa pinto, wag
ka mag alala."

"Pa! Wag ka mag alala! Lalaki akong buhay at masaya! Kaya dapat makita mo ’yun, ah! Diba sabi mo hin
di kayo mawawala ni Mama kahit kelan?"

"Oo naman!" Ngumiti ito at ginulo ang buhok ni Zeph. "May superpowers kami ni Mama mo! Mabubuhay k
ami ng mahaaaaabang mahabaaang mahabaaang panahon! Hindi kami mawawala."

"Talaga?" Kuminang ang mata ni Zeph sa saya.

"AAAAAAHH!!!!!"

Napatigil sila nang makarinig ng malakas na sigaw galing sa loob ng bahay nila. Agad inalalayan ng tatay
niya si Zeph bumaba ng puno at dali daling pumasok sa bahay kung saan nilibot na ito ng mga pulis. "A-
ano ’to?!" Nagtatakang tanong ng ama.

"Jairo.. Jairo, umalis ka na muna, anak! Maglaro ka! Maglaro ka kasama ang mga kalaro mo, okay?" Tinu
lak tulak siya ng Mama niya palabas ng pintuan. Gulong gulo siyang tumakbo paalis at kumatok sa lahat
ng bahay para manghingi ng tulong ngunit walang sumasagot at pinapaalis lang siya.
Tumakbo ulit siya pabalik ng bahay kung saan hinahatak ang tatay niya papasok sa loob ng police car. "P
A! PA!!!" Agad tumakbo si Zephyr palapit. "AAAAH!!!" Napasigaw siya at napadapa sa kalsada nang mak
arinig ng madaming putok ng baril at napatakip siya sa tenga niya.

Pagkadilat niya ay bigla na lang bumagsak sa harapan niya ang ama na dumudugo ang dibdib. "P-p-pa.."
Gumapang siya palapit. "PA!!!!" Inalog alog niya ito.

"JAIRO.. JAIRO.." Agad siyang pinigilan ng Mama niyang iyak ng iyak. "Jairo!" Sigaw nito nang tuluyan n
ang mapaluhod si Zephyr sa tabi ng papa niya.

"PA.. PA!!!!!" Inalog alog niya ito. "MA!! MA, DINUDUGO SI PAPA!!!!" Sigaw niya. Napaluhod na din sa ka
lsada ang Mama niya na iyak ng iyak. "Pa.. PA, GISING!"

Napahawak si Zeph sa dibdib nito para yakapin. "Pa.. PA, SABI MO HINDI KA MAWAWALA!!!! PA, SABI
MO MAY SUPERPOWERS KA, DIBA?! SABI MO.. SABI MO PAPANOORIN MO KONG LUMAKI.."

Iyak ng iyak si Zephyr habang patuloy na inaalog alog ang katawan ng ama. "Pa.. Pa.. Please.." Pagmam
akaawa nito. "Magiging mabait na ako.. Pa.. Hindi na ako magpapabili ng laruan.. Please.. Gising, Pa.. W
ag ka muna matulog.. Wag muna.. Wag muna.." Hinawakan nito ng mahigpit ang kamay ng ama. "Pa.. Pl
ease! PLEASE!"

Agad siyang hinatak ng Mama niya palayo nang dumating ang ambulansya. Sinakay ang tatay niya sa lo
ob at umandar paalis. "BITAWAN MO KO!!!" Nagpumiglas si Zeph at hinabol ang ambulansya. Hinabol ni
ya ito ng hinabol habang umiiyak at napatigil na lang nang madapa na siya sa gilid ng daan.

Tila hindi niya maramdaman ang nagdudugong tuhod dahil mas nangingibabaw ang nagdudugong puso.

***

"Zephyr Jairo Adler, sumama ka sa prisinto."

Nanlaki ang mata ni Zephyr at lumingon sa Mama niyang naguguluhan din nang biglang may lumitaw na
pulis sa may pinto nila. "B-bakit ho?!" Tanong ng Mama niya.

"Ma.. Ma.." Pinosasan siya kahit hindi niya alam kung ano ang ginawa niya. "Ma, wala akong ginawa.. Ma
.."

Pwersahan siyang pinasok sa police car. Nang makarating sa prisinto ay sinubukan siyang kausapin ng
mga pulis tungkol sa pagkamatay ni Police Chief Charles Reyes ngunit paulit ulit niya lang itong tinatangg
i.

"Hindi po ako.. Hindi ako.." Paulit ulit na sambit niya.

"Eh ano ’to?! Ikaw lang ang tao dito!" Inis na sambit ng pulis sabay turo sa CCTV. "Pinatay mo siya dahil
nagagalit ka sa ginawa niya sa tatay mo, hindi ba?! Kaya mo siya ginagantihan, diba?!"

"Kung gagantihan ko siya, hindi ko siya papatayin agad." Madiin na sambit ni Zeph at nilapit ang mukha n
iya. "Papahirapan ko muna siya bago ko siya patayin. Naiintindihan mo?"

"Ilang beses ka na bang nadadala dito dahil sa pakikipag away mo?! At ngayon, walang duda. Sa panana
lita mo pa lang, ikaw nga ang suspect, Adler. Hindi ka makakatakas sa ginawa mo." Pagbabanta ng pulis.

"HINDI NGA AKO!!!!" Malakas na sigaw ni Zeph. "BAKIT BA AKO?! HINDI AKO PUMAPATAY!!" Sigaw ni
ya ulit habang pinapasok siya sa kulungan.
Pagkapasok niya doon ay napaupo na lang siya sa gilid at niyakap ang tuhod niya habang tumutulo ang l
uha niya.

Kinabukasan ay binisita siya ng ina. Pagkakitang pagkakita sa kanya ng ina niya ay malakas siyang sina
mpal. "WALANG HIYA KA!!!! HINDI KITA PINALAKING MAMAMATAY TAO!!!!" Umiiyak na sigaw nito.

"Ma.." Napahawak siya sa pisngi niya. "Hindi ako.."

"PUNYETA KA, JAIRO!!! ANG DAMI DAMI KO NANG PINOPROBLEMA AT DADAGDAG KA PA?! WAL
A AKONG ANAK NA MAMAMATAY TAO!!!! UMAMIN KA NA LANG!!! PAPAHIRAPAN MO PA AKO SA P
AGKUHA NG ABOGADO KAHIT GIPIT NA GIPIT NA TAYO! MAKUKULONG KA LANG DIN NAMAN!!!" I
naawat na siya ng mga pulis ngunit patuloy pa din ang pagmumura niya sa anak.

"Hindi ako.. Hindi.. Hindi.." Pagmamakaawa ni Zeph. Umiiyak na din siya at nang makatayo ay dinuro niy
a ang mukha ng ina. "Nanay ba kita?! BAKIT HINDI MO KO MAGAWANG PANIWALAAN?!"

"KASI ’YUN ANG TOTOO!!!!"

"EH HINDI NGA!!!!" Sigaw ni Zephyr. Huminga siya ng malalim at pumikit saglit. "Sige." Bulong niya. "Sig
e. AKO! AKO ANG PUMATAY! MASAYA KA NA?! HINDI KITA KAYANG MAKITA PA SA LABAS! HINDI
NA KITA NANAY! MAS GUGUSTUHIN KONG MABULOK NA LANG DITO KESA MAKASAMA KITA!"

"HAYOP KA WALA KANG UTANG NA LOOB!" Susugod na sana ulit ang ina niya nang hatakin na ito ng
mga pulis palabas.

Pagkabalik ni Zephyr sa kulungan ay napaupo siya sa kama at napatakip sa mukha habang tuloy tuloy na
tumutulo ang luha niya.

"Tangina.. Patayin niyo na ko.." Bulong nito. "PATAYIN NIYO NA KO!" Sigaw niya at malakas na dinaplis
ang forearm sa gilid ng nakausbong na metal sa kama.

Pinanood niya lang kung paano tumulo ang dugo sa sahig. Ngunit wala na siyang maramdaman. Kahit an
g pagpasok ng mga pulis sa kulungan niya para dalhin siya sa nurse ay hindi na rin niya naramdaman.

Pagod na siya.

*End of Flashback*

Binitawan ni Zephyr ang papel at nilukot ito. Mabigat ang paghinga niya at hindi niya alam kung saan ito i
bubunto.

Napasigaw si Riri nang makarinig ng malakas na pagbasag ng salamin sa loob ng kwarto kaya agad niya
ng binuksan ang pinto.

"JAIRO!!!!!" Agad itong tumakbo palapit at hinawakan ang kamay nitong dumudugo galing sa pag suntok
sa salamin. May hawak pa ito sa isang kamay na malaking parte ng salamin na balak niyang i-hiwa sa br
aso niya. "WAG.. WAG! BITAWAN MO NGA!!!" Kinuha ni Riri ang salamin at tinapon sa gilid.

"ANO NANGYAYARI?!" Tumakbo si Kale papasok. "PUTA, ZEPHYR!" Dali dali nitong hinalungkat sa cabi
net ang first aid kit at inalalayan si Zeph na umupo sa sofa. Wala itong emosyon at tulo lang ng tulo ang l
uha sa mga mata niya.

Kinuha ni Kale ang kamay niya at napangiwi nang makita ang apat na band aid sa forearm nito at may na
dagdag pang dalawa na mukhang palapit ng palapit sa pulsuhan ang bawat sugat nito.
"Tangna mo, gago ka.." Pagmumura ni Kale sa kaibigan. "Tangina mo.." Paulit ulit na sambit nito habang
pinipigilan mapaluha sa kalagayan ni Zeph. Mura lang siya ng mura habang nililinis ang mga sugat nito.

At si Riri naman ay naglilinis ng mga bubog sa sahig. Pagkatapos niyang itapon ito ay umupo siya sa tabi
ni Zeph. Binabalutan na ni Kale ang kamao ni Zeph ngunit wala pa din itong reaksyon. Hawak niya lang a
ng picture frame ng ama at nakatingin sa malayo.

"Magsalita ka, Jairo.." Pagpilit ni Riri. "Sabihin mo samin.. Sabihin mo samin nararamdaman mo."

"Wala.." Bulong ni Zeph.

"Wala.. kang maramdaman?" Tanong ni Kale. "Anong wala?! Umayos ka nga, pre!!!" Galit na sambit nito.

Tumayo lang si Zeph at humiga sa kama. "Iwan niyo na ko." Sambit nito bago nagtaklob ng kumot.

Umiling si Riri. "Hindi. Baka kung ano pang gawin mo sa sarili mo."

"Hindi ko papatayin sarili ko. Kaya iwan niyo na ko." Seryosong sambit ni Zeph at hinatak na ni Kale si Rir
i palabas.

Pagkalabas nila ay hindi na napigilan ni Zephyr na lumuha ng lumuha hanggang sa maubos na lahat ng t
ubig sa katawan niya.

Hanggang sa mapagod.

***

"Sigurado ka ba, Zephyr?" Paulit ulit na tanong ni Kale habang nagsusuot ng gloves si Zeph. Naghihintay
na sa baba ang lahat ng miyembro ng Cari para sumugod sa Zedvage. "Pre, dito ka na lang."

Tinignan siya ni Zeph saglit bago bumalik sa pagsusuot ng gloves. "Wag kayong mangealam." Walang e
mosyong sambit nito.

Kinuha niya ang litrato ng ama at nilagay sa bulsa ng jacket niya. "Pa.. Hintay lang." Bulong nito bago lum
abas.

Hindi nagsalita si Riri at kinuha na lang ang baril. Sumunod silang dalawa kay Zeph na sinalubong nila Jir
o. "Ready ka na?" Tanong ng kapatid.

Hindi ito nagsalita at sumunod lang sa kanila sa kotse. Habang papunta silang Zedvage ay binilinan siya
ng kapatid. "Pag papatayin.. Patayin, Jairo. Naiintindihan mo?"

Hindi ulit nagsalita si Zeph at tumingin lang sa bintana.

"Eri, anong lagay sa loob?" Rinig niyang pagkausap ni Jiro sa phone. Naka loud speaker pa ito.

[Konti nga lang ang tao sa loob dahil konti ang kotse. Pumasok na ang sampo sa loob at titignan pa nami
n ’yung kalagayan.]

"Balitaan niyo ko. Malapit na kami."

Huminto ang kotse sa tapat at bumaba si Jiro. Sumunod lang sa kanya si Zephyr. Sa Cheatra tumungo si
Jiro at madali lang rin silang nakapasok dahil may nag-leak ng passcode nila sa Cheatra.
Ngunit si Zephyr ay sa training grounds dumeretso.

"BOSS! BOSS! ANG CARI!!!" Tumatakbong pagbabalita ni Aider sa headquarters. Napabalikwas ang Kin
gstern. "Nasa baba!"

"Ang lalakas ng loob." Napailing si Jaxvien. "Kunin niyo ang mga baril niyo." Kalmadong sambit niya at na
gtakbuhan sila Jeris. "Nasaan sila Jiara?"

"Nasa training grounds, Boss! Nagtetraining sila nila Ali!" Sambit ni Aider habang kinukuha ang rifle.

Nagsuot ng gloves si Jaxvien pagkatapos tawagan si Chiara. "Sino kaya ang mauubos?" At lumabas na it
o na may dalang dalawang baril.

Pagkalabas niya ng Cheatra ay agad niyang sinipa sa tyan patumba ang Cari na papasok ng elevator. Na
gkakagulo sa loob at gulo gulo ang mga gamit sa Cheatra.

Nakita niyang tumatakbo papasok galing sa training grounds sila Asher at agad nakipag suntukan sa gilid
. "Lakas ng loob mo, ah?!" Rinig niyang sigaw ni Jinx habang may kinakaladkad na lalaki pababa ng hagd
an galing grey field. Hawak niya ito sa kwelyo at dumudugo ang ulo ng lalaki.

"Ano meron?" Nagtatakang tanong ni Chiara nang makalabas ng elevator. "Sino ’yang mga alikabok na ’y
an?"

"Cari." Napairap si Jaxvien.

"Ang sasakit sa mata." Bwisit na sabi ni Chiara at agad naglakad palapit. Nagtakbuhan ang mga humahar
ang sa kanya nang magpaputok siya ng baril.

"Who the fuck are you?" Hinatak ni Flaire ang buhok ni Eri at pinilay ang pulsuhan hanggang sa mabitaw
an nito ang baril.

"Bitch!!" Sigaw ni Eri sa kanya.

Hinatak niya pa ito sa buhok at inuntog sa metal na railings ng hagdan. "I know, hun." Nang magdugo an
g ulo nito ay kinaladkad niya ito papuntang grey field at tinali sa may terrace. "Stay there and watch your
members die."

"Hoy hoy hoy! Bawal ’yan!" Sinipa ni Jude ang baril galing sa kamay ng lalaki pataas at sinalo ito. "Kuya,
mapag uusapan natin t--"

Agad siyang sinugod nito patumba sa sahig at sinakal. Hinampas hampas siya ni Jude at sinakal din nan
g mabwisit.

"BITAWAN MO KAPATID KO, HAYOP KA!" Agad hinatak ni Ali sa kwelyo ang lalaki at sinapak. Hindi pa
siya nakuntento at sunod sunod pa itong sinuntok hanggang sa dumugo ang bibig at ilong.

"HOY HOY, TAMA NA!" Inawat na siya ni Jude paalis.

"Pare, sino target natin dyan?" Pag chika ni Asher nang bigla na lang siyang lumitaw sa tabi ng sniper sa
may pinakataas ng Cheatra.

"Ahh.. Si--" Napatigil ito at napatingin kay Asher. "OH--" Hindi na nito natuloy ang sasabihin nang hampas
in siya ni Asher ng baril sa ulo at tinapakan ang mukha nito sabay silip sa rifle.

"Ganda ng baril mo, ah. Anong model neto?" Tanong ni Asher habang inaapakan pa din ang mukha ng la
laki. "Ayos ’to, ah.." Sambit niya habang sumisilip. "Pa-testing nga." Binaril niya ang paa ng isang taga Ca
ri at sunod sunod na nagpaputok. "Ayos! Ayos! Bibili ako neto!"

Umupo sa tabi ni Eri na nakatali sa terrace si Tevin. "Gusto mo?" Pag alok niya ng popcorn dito habang n
anonood sila sa mga nagkakagulo sa baba.

Inis siyang inirapan ni Eri at napasimangot siya. "Ikaw na nga inaalok, eh.." Pag nguso nito at kumain na l
ang.

"Hoy, Tev! Si Jiara?" Tanong ni Yuan nang mapadaan siya.

"Ha? Hindi ko alam!" Sagot nito. "Wala siya sa baba, oh!"

**

Kinuha ni Jiara ang baril sa gilid at nagtago sa likod ng box. Naririnig niya ang tunog ng sapatos ng taong
naglalakad palapit.

"1..2.." Mahinang bulong niya at huminga ng malalim.

Pagkatayo niya ay agad niyang tinapatan ng baril ang lalaki at nanlaki ang mata nang tapatan din siya ni
Zeph ng baril sa gulat. "What.. W-Wh.." Hindi makapagsalitang sambit ni Jiara. "You.."

"Ikaw pala ’yan." Walang emosyong sambit ni Zeph.

"You.. You joined Cari?!" Hindi makapaniwalang sigaw ni Jiara.

"Oo." Sagot ni Zeph.

"ZEPHYR, HOW COULD YOU?!" Binaba ni Jiara ang baril at naglakad palapit sa kay Zeph ngunit umaatr
as ito habang nakatapat pa din ang baril kay Jiara. "Ganun ka ba ka-galit? GANYAN KA BA KA-GALIT S
AMIN?!"

Hindi nagsalita si Zeph.

"Hindi kami ang gumawa, Zephyr! We treated you like a real family! You should have known better!"

"Traydor." Bulong ni Zeph.

"What the hell did you just say?" Galit na sambit ni Jiara. "Repeat."

Hindi ulit nagsalita si Zeph.

"I SAID, REPEAT!"

"Traydor." Ulit ni Zephyr.

Agad nilagay ni Jiara ang dila sa loob ng pisngi niya at binalikan ng matalim na tingin si Zephyr. "You.. I n
o longer know you."

Mabilis na lumapit si Jiara at sinipa ito sa tyan. Napaatras ito at hinawakan ang binti ni Jiara at hinatak pa
higa sa may sahig. Nang iipitin na niya ito ay sinipa ulit siya ni Ji at sinuntok siya sa mukha.

Hinatak siya ni Zephyr sa kwelyo at inangat ang kamay niya ngunit napahinto. "What?! WHAT!!!" Paghah
amon ni Jiara. "HURT ME! HURT ME, YOU FUCKING PIECE OF SHIT! HURT ME!" Kinuha niya ang ka
may ni Zephyr at pilit nilalapit ito sa kanya.

Binitawan siya ni Zeph at pinulot ang baril niya sa sahig at tumalikod na para maglakad paalis.

"Alam mo.. na hindi kayang gawin ng Zedvage ’yun sa kahit sinong tao sa mundo.." Napahinto si Zeph sa
paglalakad nang magsalita si Jiara. "You know it.. but you’re blinded with vengeance, Zephyr."

Yumuko si Zeph at napapikit. Gusto na niyang umalis.

"Who are you?" Hindi makapaniwalang tanong ni Jiara. "You.. are no longer the man I loved. Do you even
know me?" Tumulo ang luha ni Jiara. "Remember the first day you saw me? Do you even remember wha
t you felt? You said I was shining.. That it wasn’t because of my looks.. Hindi ’ang ganda niya.. At hindi rin
’type ko ’to’ ang una mong inisip.. Alam mo kung ano? Do you? ..It was ’shit.. siya na ’yung matinong ma
ngyayari sa buhay ko’."

Tumulo ang luha ni Zeph.

"Na kahit gaano kagago.. at kagulo.. ’yung buhay mo.. You held onto me.. Do you remember that?" Patul
oy na pag iyak ni Jiara. "And remember.. the meeting..? You didn’t attend your training just so you can att
end to that small Student Council meeting.. You didn’t have money back then but you bought drinks for ev
eryone.. because you were too shy to give me that hot choco."

Pinunasan ni Jiara ang luha niya. "Do you know me now? You.. loved me. You KNEW me. YOU KNEW M
E better than anyone. I fucking opened up my heart for you but you’re closing yours!"

Ang sakit.

Tama na.

"Am I still the girl you love, Zephyr?" Mahinang tanong ni Jiara na parang nauubusan na siya ng boses. "
Or am I still that bitch you need to hurt to achieve your vengeance?"

"Please remember how you felt when you first saw me." Bulong ni Jiara. "You promised.."

Binitawan ni Zeph ang baril at dali daling naglakad palapit kay Jiara. Hinawakan niya ito sa mukha at hina
likan habang tumutulo ang luha niya. "Mahal kita." Bulong niya bago tumakbo paalis.

’Gusto ko lang malaman mo kung gano kita kamahal para kung dumating ang araw na lito na tayo sa isa’t
isa, ipaalala mo lang sakin kung paano at ano ang naramdaman ko nung una kitang nakita at nakausap,
pangako babalik ako agad sa katinuan.’

________________________________________________________________________________

That was on Chapter 32 if you didn’t get that.

5 chapters to go.

Chapter 46

TW: self-harm

Third Person’s POV

Pagkalabas ni Zephyr ng training grounds ay napahinto siya sa kinatatayuan niya at kitang kita niya sa ha
rap niya na nagkakagulo ang Cari at Zedvage. Lahat sila ay nagsasakitan.
"Tama na.." Bulong niya habang pinapanood sila. "TAMA NA!!!!"

Napatigil silang lahat at napatingin sa kanya. "Jairo.." Tawag ni Jiro at binitawan ang lalaking hawak niya
sa kwelyo. "Ano ba?"

Lumapit si Zephyr at mabilis na hinatak si Jiro sa kwelyo at kinaladkad paalis. "Umalis na kayong lahat."
Utos niya sa Cari bago lumabas ng Cheatra.

Pagkadating nila ng Parking Lot ay agad niyang binuksan ang pinto ng kotse at tinulak si Jiro papasok. S
umakay na rin siya at nagdrive paalis. "Ano bang problema mo?!" Inis na sigaw ni Jiro sa kanya.

Hindi nagsalita si Zephyr at binilisan lang ang pagpapatakbo. Agad niyang hininto ito sa gilid at tinulak pa
baba si Jiro sa tapat ng bahay niya. "May pupuntahan ako. Pahiram ng kotse." Sambit ni Zeph at nagdriv
e na paalis.

Napasabunot si Jiro sa buhok niya sa sobrang inis ngunit wala na rin siyang nagawa dahil umalis na ang
kapatid.

Mahigpit na nakahawak si Zephyr sa manibela habang matalim ang tingin sa dinadaanan niya papunta sa
isang bahay. Pagkahintong pagkahinto niya ay agad niyang sinuot ang gloves niya at kinuha ang baril.

"Sino ’yan? Yan na ba ang delivery?" Tanong ng isang lalaki pagka-katok niya sa pinto. "Wait laang!"

Pagkabukas na pagkabukas nito ng pinto ay malakas niyang sinipa ito sa tyan at pumasok sa pinto sabay
sinara. "S-s-shin.." Nauutal na sambit ng isang pulis habang nakahiga sa sahig at umaatras.

"Carl, ano nangyaya-- Shit." Napahinto din ang isang pulis na pangalanan nating Jeorge. Sila ang dalawa
ng nakausap nito sa Adchorum nung nakaraang linggo para tanungin ang pagkamatay ng tatay niya.

Napasilip din ang tatlo pang mga pulis na nasa sofa at agad nagtakbuhan papunta sa taas. "Ahh.." Napan
gisi si Zephyr at tinignan sila. "Sakto.. May inuman pala kayo ngayong araw."

Napaatras si Carl. "A-ano kailangan mo?! Sinabi na namin lahat tungkol sa tatay m--"

Sinampal niya ito ng baril at madiing hinawakan ang panga patayo. "Lahat?" Sarkastikong tumawa si Zep
hyr. "Lahat ng kasinungalingan?!"

Unti-unti nang umaatras si Jeorge at nag babalak tumakas ngunit nahawakan siya ni Zephyr sa kwelyo at
inuntog ang ulo nito sa pader. "Ano ang totoo?" Kalmadong tanong niya at nang hindi ito magsalita ay gi
nitgit niya pa ulit ito sa pader. "ANO ANG TOTOO?!"

"T-teka, Shin.. Magpapaliwanag ka--" Napadapa ulit sa sahig si Carl nang sipain siya ni Zephyr sa mukha
. Dumudugo na ang bibig nito.

"Ayaw mong sabihin?" Tinaas ni Zephyr ang baril at tinapat sa ulo ni Jeorge habang hawak niya ito sa ulo
. "Madali akong kausap. Papatayin na lang kita tutal wala ka ring kwenta.. diba?"

"SI CHARLES!!" Sigaw ni Carl sa sobrang takot na mabaril ang kaibigan. "Si Chief.. Charles Reyes.. ang
bumaril sa tatay mo.."

Binitawan ni Zephyr ang lalaking hawak niya at lumingon. "Ano?"

"Hindi namin.. pwedeng sabihin dahil masisira ang pangalan.. ng pulisya.." Umubo ito at dinura ang dugo.
"Kaya noong tinanong.. din kami ng kapatid mo.. Ganun din ang sinabi namin sa kanya.. Naniwala din siy
a.."

Malakas na sinipa ni Zephyr ang maliit na lamesa at tumaob ito kasabay ng pagbasag ng mga bote at ba
so. "Tangina!" Galit na sigaw niya at napasabunot na lang sa kanyang sarili. "Kaya ba nila pinatay si Rey
es?" Bulong niya sa sarili niya. "AT NILASON NIYO ANG UTAK NI JIRO!!!!"

"Jiro..? N-nandito ang kapatid mo?"

Gulat na napalingon siya sa babaeng mukhang kakalabas lang ng kwarto. Napahigpit ang hawak niya sa
baril niya. "Ma?" Nagtatakang tanong niya. "Anong.."

Napahiga siya sa sahig nang suntukin siya ni Jeorge. Agad niya ito sinipa paalis sa taas niya at kinuha an
g bote para basagin sa ulo nito ngunit hinatak siya ni Carl palayo. "Hindi ka pwedeng mabuhay, Jairo.. Hi
ndi ka pwedeng mabuhay na alam mo ang lahat.." Ngumisi ito.

"Anong ginagawa niyo?!" Gulat na tanong ng ina nito.

"Tumahimik ka!" Sigaw ni Jeorge. "Tanga tanga ka din, eh! Para sa pera, wala kang pinipili? Kahit samin,
sumasama ka at binebenta katawan mo, hindi ka na nahiya sa asawa mo.. Ahh.." Ngumisi ito. "Patay na
nga pala."

Agad nag init ang dugo ni Zephyr at hinatak ito sa kwelyo at sinuntok. Hindi pa ito nakuntento at hinagis p
a niya ito sa may lamesa. Pinagsusuntok niya ito ng pinagsusuntok kahit dumudugo na ang mukha nito.

"JAIRO, TAMA NA!!! JAIRO!!!" Takot na sigaw ng ina nito.

Dahan dahang kinuha ni Carl ang baril at tinapat kay Zephyr. "Magpaalam ka na, Jairo!"

Pagkarinig ng putok ng baril ay agad napabitaw si Zephyr sa kwelyo ni Jeorge at napalingon. Hindi siya m
akapagsalita at napaluhod na lamang sa sahig.

"M-m-ma.." Bulong niya at napahawak sa braso ng ina at inalog alog ito. "Ma.. Ma.." Inalog niya ito ng inal
og ngunit unti unti na ring dumadaloy ang dugo nito sa sahig galing sa dibdib. "G-gising.. Ma.."

Malakas na bumukas ang pinto at tumatakbong pumasok si Jiro. Napahinto siya nang makita niya ang ina
. "Ma.." Bulong niya.

Napalingon siya kay Carl na may hawak na baril at dali daling hinatak ito at pinagsusuntok. "Mamatay ka
na.." Bulong niya. "MAMATAY KA NA!!!!"

"Jiro.. Jiro.." Umiiyak na sambit ni Zephyr habang buhat ang nanay niya. "Hospital.." Halos hindi na ito ma
kapaglakad sa sobrang panlalambot ng tuhod niya.

Dali daling tumayo si Jiro at kinuha ang baril. "Tandaan mo ’to.. Kahit mabuhay pa kayo ngayon.. Papatay
in ko din kayo bukas.. AT KAHIT MAGTAGO KAYO! Hahanapin ko kayo.. At lalagyan ko ng bala lahat ng
parte ng katawan niyo! Hihigitan ko ang ginawa niyo sa tatay ko."

***

"Dead on arrival.." Pagbabalita ni Jiro sa kapatid at napaluhod si Zephyr sa sahig habang nakahawak sa
dalawang tuhod ng mahigpit. May dugo pa ang mga kamay niya at ang suot. "Jairo.. Sorry.."

Napailing si Zephyr. "Nawala.. Si Mama.." Nahihirapang sambit nito. "..dahil sakin.."

Hinawakan ni Jiro ang balikat ng kapatid. "Hindi.. Hindi.. Wag mong isipin ’yan."
"Sinalo niya.." Tuloy tuloy na bumagsak ang luha niya habang nakayuko. "..yung bala.. para sakin.." Mala
kas itong umiyak at niyakap siya ng kapatid habang hinihimas ang likod nito.

Hanggat maaari ay tinago ni Jiro ang pagluha niya. "Tama na.. Tama na.." Bulong nito sa kapatid. "Hindi ’
yun.."

"Lahat na lang ng babae.. sa buhay ko.." Hindi ito makapagsalita at tuloy tuloy lang ang pag iyak. "..sinakt
an ko.."

"Jairo.. Sorry.. Sorry.. Sorry.." Paulit ulit na paghingi ng tawad ni Jiro. Sinundan niya ang kapatid at pagka
rating niya sa may pinto ay narinig niya ang pag-amin ng dalawang pulis. Agad lang siyang napatakbo pa
pasok nang makarinig siya ng putok ng baril. "Sorry.. Sorry.."

"Ang.. sakit.." Halos hindi makahingang sambit ni Zeph at napahawak sa dibdib. "Hindi na.. ko.. makahing
a.. Gusto ko na.. mamatay.."

Umiling iling si Jiro. "Hindi. Hindi.." Pagpigil nito. "Wag mong sayangin ang inalay na buhay ni Mama sayo
.."

"Pwede bang mamatay na lang ako at siya na lang ang mabuhay?" Pag iyak ni Zeph. "Dapat ako na lang.
. Sana namatay na lang ako.. Sana hindi ako pinigilan ni Ria.. Sana pinatay ko na lang ang sarili ko.. bag
o pa mangyari lahat ng ’to.."

"Jairo, ano ba?!" Inis na sigaw ng kapatid. "Umayos ka!" Hinawakan niya ito sa balikat. "Ako na bahala.. A
ko na bahala! Kaya wag ka nang gagawa ng kahit ano! Magpahinga ka at wag mo nang isipin lahat ng na
ngyari.. O nangyayari ngayon."

"Tangna mo din, eh.." Tumawa ng sarkastiko si Zeph. "Bat ka naniwala agad?" Tanong nito. "At tangina k
o din.. Kasi naniwala din ako agad kahit alam ko sa sarili ko.. na hindi nila kayang gawin ’yon.."

"Tama na.. Magpahinga ka na." Inalalayan siya patayo ng kapatid ngunit umiling iling ito at nakaluhod pa
din sa sahig.

"Sorry.. Ma.." Bulong nito. "Sorry.. Sorry.. Hindi ako.. naging mabuting anak.. Sorry, lagi kitang nilalayasa
n.. Tayo na nga lang dalawa.. ang naiwan.. Lagi pa kitang.. Lagi kitang.." Sunod sunod itong humikbi na h
alos hindi na siya makapagsalita. "Sorry.." Pag iyak niya. "Sorry.. Lagi kitang iniiwan mag isa.."

"Tama na, Jairo.." Pagpigil ni Jiro habang lumuluha. "Tama na.."

***

Napabalikwas si Jiara sa higaan niya nang may kumatok sa kwarto niya. "Okay ka lang?" Tanong ni Jinx
na nakadungaw sa may pinto.

Ngumiti ng tipid si Jiara. "Of course.."

"Uhm.." Pumasok ito at naglapag ng tray na puro ice cream. "Pinapadala nila Papsi.." Turo niya sa mga p
agkain.

"Any news about Zephyr?" Nag aalalang tanong ni Jiara.

Umiling si Jinx. "Hinahanap na din siya nila Papsi para kausapin.. At linisin pangalan natin sa kanya pero
ang hirap niya hanapin, eh."
"Okay, thanks."

Pagkalabas na pagkalabas ni Jinx ng kwarto niya ay agad kinuha ni Jiara ang grey na hoodie niya at bum
aba ng bintana. "Where the hell is he.." Bulong niya sa sarili habang naglalakad sa daan.

Naglakad siya papunta sa bahay nila dati ngunit patay ang ilaw sa buong bahay at mukhang walang tao s
a loob. "Tulog ba mom niya?" Tanong niya sa sarili niya bago naglakad paalis.

Pumasok siya sa may convenience store para bumili ng tubig at snack bago pinagpatuloy ang paghahana
p kay Zeph. Hindi kasi niya makuha ang kotse niya dahil maririnig nila Jaxvien at baka pigilan siyang lum
abas ng bahay.

"Ayoko na.. Ayoko na.."

Napakunot ang noo ni Jiara at napahinto nang marinig niya ang boses ni Zephyr. Umatras siya at nakita it
ong nakadukmo sa may lamesa ng isang maliit na inuman sa labas at tabi ng daan.

"Hey.." Lumapit si Jiara at hinawakan ito sa balikat. "I’ve been looking for you."

Napa-ayos ng upo si Zeph at tumingin kay Jiara. Bigla na lang itong lumuha at dumukmo ulit. "Iwan mo n
a ko.." Bulong nito sa kanya.

"No." Umupo si Jiara sa tapat niya at kinuha ang bote. "You’re drunk."

"Bat mo ba ko hinanap.." Lasing na sabi nito. "Eh sinaktan na kita.. ng sobra.. sobra.. sobra.. sobra.." Pau
lit ulit niyang sambit. "Na kahit ako.. Hindi ko papatawarin sarili ko.."

"I’m fine." Pampalubag loob ni Ji. "Let’s go home, okay?"

"Home?" Ulit ni Zeph. "Wala akong.. home.. Wala na.. Wala.. Ang home ko.. Sa.. impyerno.. Patayin mo k
o.."

"What the hell are you saying?" Tanong ni Jiara.

Tumayo si Zephyr at kinuha ang bote at dali daling naglakad paalis. Susundan na sana siya ni Jiara nguni
t naalala niya ang bill nito. Naglapag siya ng pera sa lamesa bago tumakbo para habulin si Zephyr.

"Ah!" Napahinto siya at napasigaw nang makarinig siya ng pagbasag ng bote. Agad siyang lumapit sa pin
ang galingan nito.

"JESUS!!" Tumakbo si Jiara nang makita si Zephyr na nakaupo at nakasandal sa may puno at may hawa
k na basag na bote na isasaksak nito sa sarili niya. "STOP!!!" Kinuha ni Jiara ang bote at tinapon sa gilid.
"STOP IT!!!" Galit na sigaw niya habang lumuluha.

"Iwan mo na ko.." Patuloy na pagtaboy sa kanya ni Zeph.

Napa-iyak si Jiara nang makitang dumudugo ang bandang pulsuhan nito ngunit medyo malayo pa sa mis
mong pulsuhan niya. "Why.. Why!" Nanginginig niyang kinuha ang panyo at tinali dito. "Please.. Would yo
u please stop doing that!"

"Ji.." Pinunasan ni Zeph ang luha niya. "Sorry." Seryosong sabi niya. "Sorry.. sa lahat."

"No.." Umiling si Jiara. "Let’s just go.. Let’s go.." Pilit siyang tinatayo ni Jiara ngunit pinipigilan siya nito. "P
LEASE!" Inis na sigaw niya.
"Jiara.." Tawag ulit ni Zeph. "Sorry.. sinaktan kita. Mahal kita.. Mahal.. na mahal.. na mahal kita.. Pero wa
g mo na kong tanggapin ulit, ha? Hindi ko na rin tanggap sarili ko.."

Inis siyang sinampal ni Jiara. "WAKE UP! STOP UTTERING BULLSHIT!" Inalalayan siya ni Jiara patayo
at paika ika silang naglakad pabalik ng bahay.

Sunod sunod na nag doorbell si Jiara dahil nakalock ang front door nila. "Jusko!" Agad na sigaw ni Chi pa
gkabukas niya ng pinto.

Hiniga ni Jiara si Zephyr sa sofa at dali daling kumuha ng first aid kit si Chi para sa mga sugat nito.

Gulat na nakatingin si Jinx at Jaxvien kay Zephyr na wala nang malay at nakahiga na lang na parang ban
gkay doon sa sofa. "Ano nangyari dyan?" Tanong ni Jax.

Hindi makapagsalita si Jiara at nakayuko lang habang kinakalikot ang mga kamay. Agad dumating si Chi
ara at ginamot ang mga sugat nito. "Mamsi.. Nakakaawa siya tignan.." Malungkot na sambit ni Jinx.

"Shh!" Pagbawal ni Chi habang nililigpit ang mga ginamit. "Kumuha ka ng unan at kumot, Jiara. Dito mo n
a muna siya patulugin."

Agad namang sumunod si Ji. Dali dali niyang inayos ang kumot at kinumutan si Zephyr. Buong gabi lang
siyang nakaupo sa may sahig at hawak ang kamay nito. "Hindi ka pa ba matutulog?" Tanong ni Jax.

"No.. I’ll just sleep here." Sagot ni Ji. Wala na silang nagawa at umakyat na lang.

Sinandal ni Jiara ang ulo niya sa bakanteng part ng sofa at mahigpit na hinawakan ang kamay ni Zephyr.
"Sleep well, my love.." Bulong niya at hinalikan ang sugat nito bago matulog.

***

"Sa tingin ko, kailangan mo rin mag-sorry sa bata.." Mahinang bulong ni Chiara habang nagluluto sila ng
breakfast.

"Alam ko." Sambit ni Jax.

"Nakulong siya dahil sa misyon niyo, Jaxvien." Inis na sambit ni Chi habang nagpiprito. "Hindi sapat na pi
nabura mo lahat ng news at article tungkol sa pagkakulong niya. Humingi ka ng tawad."

"Sinubukan ko siyang alisin sa kulungan pero inamin niya bigla sa pulis na siya daw ang gumawa. Mas g
usto niya daw dun kesa sa nanay niya.." Pagkekwento ni Jax.

"Edi sana pinakawalan mo pa din!" Inis siyang tinapakan ni Chiara sa paa.

"Aray ko!" Napatalon talon tuloy ito sa sakit.

"Buti nga sayo." Inismiran siya ni Chi. "Hindi mo pa sinabi sa kanya ’yung tungkol sa tatay niya."

"Hindi ko naman talaga naalala kasi hindi naman siya ang misyon namin." Pagpapaliwanag ni Jax. "Naghi
ntay lang ako na siya ang gumawa ng paraan para malaman niya ’yung totoo. Panigurado, hindi naman ’y
an maniniwala kahit sabihin ko. Sarado pa tenga nyan noon kasi galit."

"Hay.. Kawawa naman.." Malungkot na sabi ni Chiara habang nakatingin kay Zeph na tulog pa din sa sof
a at si Jiara na hawak pa din ang kamay nito habang natutulog. "Pati tuloy anak mo, nadamay sa kalokoh
an mo!"
"Sorry na. Sorry na!" Paghingi ng tawad ni Jax bago pa siya hampasin ng kawali.

"Kay Zephyr ka mag sorry!" Inismiran ulit siya nito at naghain na ng plato.

Nagising si Jiara nang ginalaw ni Zephyr ang kamay niya. Agad siyang nagulat nang makita niya si Ji na
nakasandal ang ulo sa tabi niya. "Ahh.." Napahawak siya sa ulo niya sa sakit.

"That’s what you get for drinking." Sambit ni Jiara. Napabalikwas si Zephyr sa sobrang gulat nang magsal
ita ito.

"Jusko po!" Napahawak si Zeph sa dibdib niya. "Bat ka nandito?!"

"This is my house, dumbass." Umirap si Jiara at tumayo. "Go change your shirt. You stink."

Napatingin si Zeph sa damit niya at inamoy. Napangiwi siya sa amoy ng alak. Dali dali siyang inalalayan
ni Jiara paakyat para magshower at magpalit ng shirt galing kay Jinx.

"Sakit leeg mo?" Tanong ni Zeph pagkalabas ng shower. Naabutan niya kasi si Jiara na nakahawak sa le
eg niya. "Bat ka kasi natulog dun?"

"I was afraid you would do something to yourself again.." Bulong ni Ji.

"Sorry." Ngumiti si Zeph at nagsuot ng shirt. "Di ko na gagawin ulit. Wag ka umiyak."

Inis na pinunasan ni Jiara ang nangingilid na luha niya. "Are you okay?" Tanong nito. "What happened?"

Lumapit si Zephyr sa kanya at sinandal ang ulo sa balikat niya. "Wala na si Mama.." Bulong nito.

"Oh God.. I’m so sorry.." Niyakap siya ni Jiara at hinimas ang likod. "Is that why you were drinking?"

"Pati ikaw.. Nawala rin sakin." Ngumiti ng tipid si Zeph at lumayo na kay Ji. "Ayoko umiyak dito kaya baba
na tayo."

"Wait." Hinawakan siya ni Jiara sa kamay. "Do you.. love me?"

Nagulat si Zephyr sa tanong nito at napatawa saglit. "Why are you laughing?" Nagtatakang tanong niya.

Ngumiti siya ng maloko. "Kelan ba hindi?" Sagot nito at lumabas na ng pinto.

________________________________________________________________________________

:)

Chapter 47

Third Person’s POV

"Condolence, Cap.." Niyakap isa-isa ng Aces si Zephyr pagkarating nila sa lamay ng ina nito. Sinasalubo
ng niya lang ang mga bisita na may tipid na ngiti sa mga labi. "Pakatatag, Cap." Tinapik tapik ni Luke ang
balikat niya bago umupo.

"Shit, ikaw ’yung kapatid ni Cap!" Napatakip si Drago sa bibig niya nang makasalubong si Jiro na may dal
a dalang tray. "Magkamukha nga kayo! Kambal ba kayo?"

"Sino ka ba?" Nagtatakang tanong ni Jiro at nilagpasan ang bata. Sumimangot naman si Drago habang n
amamangha pa din.

"Ano gusto niyo?" Tanong ni Zephyr pagkalapit. "May mga kape doon tas mga pagkain. May baraha din k
ung bored kayo."

"Hindi na, Cap. Pahinga ka na lang! Kami na bahala sa sarili namin." Nag aalalang sabi ni Aron.

"Hindi naman pwede ’yun." Ngumiti ulit si Zeph at agad napaayos ng tayo nang may dumating ulit na mga
bisita galing sa eskwelahan nila. "Pasok kayo." Sambit niya dito.

"Condolence po, Cap.." Sabi ng isang studyante nila sa school.

"Jairo, anak!" Napalingon siya sa mga dumating na bago. Napangiti kaagad siya nang makita ang mga m
atatandang galing sa Trinidad. "Jusko, okay ka lang ba?" Nag aalalang tanong ng matandang nagtitinda n
g melon.

"Okay naman po." Sambit ni Zeph at inalalayan sila paupo. "May gusto ho ba kayo?"

"Wala naman, Anak. Naku, mukhang pagod na pagod ka, ah." Hinimas himas ng matandang babaeng na
gtitinda ng bulaklak ang buhok niya. "Magpahinga ka kaya ano?"

"Ayos lang po ako. Kuha lang ho ako ng inumin." Pagpapaalam niya at pumasok sa bahay. Nakita niya si
Jiro na nag iinit ng tubig. "Ako na dyan."

"Magpahinga ka na, Jairo." Sambit sa kanya ng kapatid. "Hindi ka pa natutulog."

"Eh sinong mag aasikaso kundi ako lang at ikaw, diba? Kaya ko na ’to. Salubungin mo na lang ’yung mga
bisita sa labas." Pagpilit ni Zephyr. Napa buntong hininga na lang si Jiro at lumabas na.

"Tama ba? Dito ba ’yun?" Naliligaw na tanong ni Asher habang lumilinga linga sila sa paligid.

"Dito ata, eh? Patingin nga ulit ng address!" Inagaw ni Jude ang papel at tinignan ang kalsada. "Ayun, oh!
May lamay dun, oh!"

"Ang dami niyong satsat. Tara na kaya! Hawakan niyo mga bulaklak niyo!" Inabot ni Yuri ang mga dala nil
ang bulaklak at naglakad na palapit.

"Magandang hapon p--" Napasimangot si Jinx nang makita si Jiro. "Ikaw." Inis na sambit niya nang maalal
a ang pagsugod nito sa Zedvage.

"Hehe." Ngumiti lang si Jiro at nag peace sign. "Upo kayo." Inayos niya ang mga lamesa at upuan sa gilid
.

Pila pila munang nilapag nila Jinx sa gilid ang mga bulaklak na dala bago umupo. "Si Zeph?" Tanong ni J
ude.

"Ayie, hinahanap hanap kita.." Pag-kanta ni Asher.

"Ulul." Pagbatok sa kanya ni Jude.

"Nasa loob, nagtitimpla ng kape." Sagot ni Jiro. "May gusto ba kayong inumin?"

â?"Ahh, hindi! Nagdala nga pala kami ng mga pagkain tsaka inumin para sa mga bisita." Tumayo si Yuri
at kinuha ang mga plastic.
"Uy, salamat." Kinuha ni Jiro ang apat na plastic at pinasok sa loob. Nakita niya si Zephyr na nakasandal
sa may counter at tila may iniisip. "Nandun sila.. ’Yung kapatid ni Jiara.. sa labas."

"Sila Jinx." Pag-correct ni Zeph. "Ano ’yan?"

"Ahh, galing sa kanila." Inayos ni Jiro ang mga pagkain. "Salubungin mo na sila doon. Ako na magdadala
ng mga inumin."

Tumango si Zephyr at lumabas. Dali dali siyang lumapit sa lamesa nila Jinx. "Condolence, pre." Sambit ni
Jude.

"Salamat." Ngumiti ng tipid si Zeph. "Tsaka sa mga dala niyo." Napansin nitong mga naka uniform pa sila.
"Galing pa kayong school?"

"Yes, brader!" Sagot ni Asher at inakbayan si Zeph. "Kamusta tayo dyan, brader? Tignan mo eyebags mo
, oh! Bagahe na ’yan, eh!"

"Siraulo." Inalis ni Zeph ang akbay sa kanya nito at binatukan siya.

Napatingin siya sa kakarating lang at sinalubong naman niya ito. "Flaire."

"Hey.." Ngumiti sa kanya ito. "Condolence.. I brought flowers.." Lumapit ito sa kabaong at naglapag ng bul
aklak sa gilid. "I didn’t even get to meet your mother.."

"Ayos lang ’yon." Sambit ni Zeph. "Hindi rin kayo magkakasundo."

"I’ll just sit there with our classmates." Turo niya sa isang lamesa kung saan nakaupo ang mga kaklase nil
a. Nagdala naman kaagad si Zephyr ng mga inumin.

Habang naglalakad siya at may dalang tray, nagulat siya nang may umagaw nito.

"Let me." Sambit ni Jiara at dinala sa lamesa ng Aces ang kape.

"Ji.." Gulat na sambit ni Zephyr. "Anong ginagawa mo dito?"

"Bawal?" Tinaasan siya ng kilay ni Jiara. Na-realize niya lang na hindi ito mag isa nang dumating si Jaxvi
en at Chiara. "My dad wants to say something."

"Good afternoon po." Magalang na bati ni Zeph.

"Sorry." Sambit ni Jax at napaubo ng malakas si Zephyr nang marinig ito. "Bakit?" Nagtatakang tanong ni
ya.

"W-w-wala po. Sorry din po." Paghingi niya din ng tawad. "Maupo po kayo."

Nilapag ni Chiara ang malaking bulaklak bago umupo. Hinubad naman ni Jiara ang blazer ng uniform nila
at kinuha ang tray. "Ano ginagawa mo?" Naka kunot na noong tanong ni Zeph.

"Rest. I’ll take care of everything." Pumasok si Ji sa bahay at nagtatakang sumunod sa kanya si Zeph.

"Wag na, ako na." Pagpilit nito.

Lumingon sa kanya si Jiara na masama ang tingin at seryoso ang mukha kaya napalunok siya. "O-okay."
Sambit niya at dahan dahang naglakad paatras. "Chill."
â?"Good boy." Ngumiti si Jiara habang naghahain ng pagkain. "Daddy also brought food and drinks." Tur
o ni Jiara sa may counter.

"Salamat." Ngumiti si Zeph.

"Rest." Turo ni Ji sa may sofa. "Just rest, okay?"

Humiga na si Zeph sa sofa at parang pagod na pagod na nakatulog agad. Lumabas naman si Jiara para
maghain ng mga pagkain sa bisita. "Hi, good afternoon!" Bati niya sa bagong dating.

"Uy, Jiara! Ayos, ah!" Gulat na sabi ni Kale.

"Nasan si Jairo?" Tanong ni Riri.

"Ahh.. He’s sleeping." Turo ni Ji sa loob ng bahay. "Sit down, sit down." Kumuha siya ng lamesa at upuan
.

"Buti napagpahinga mo ’yun?! Kahapon pa ’yun gising at nag aasikaso, eh! Ayaw magpaawat!" Sambit ni
Kale at umupo. "Diba Riri?!"

"Matigas ang ulo nun, eh. Tsaka bat ka umuupo upo dyan?! Tumulong ka, hoy! Kaya nga tayo nandito!" S
inipa ni Riri ang upuan ni Kale at agad itong napatayo at napakamot sa ulo.

"Ano ba ’yan, kakarating ko lang, eh!" Reklamo ni Kale sa kanya pero sumunod din. Naglinis sila ng mga l
amesa at pinagkainan.

â?"Waaaaa, food! Food! Food!" Napalingon si Jiara nang marinig ang boses ni Tris.

"Jusko, teka lang! Mamaya na ang food, okay?!" Pakiki-usap ni Jadzia sa anak habang hawak hawak si T
ris sa kamay at inaabot nito ang pagkaing dala nila.

"Ayun sila Boss! Hehe!" Turo ni Tevin sa lamesa nila Jaxvien. Buhat buhat nito si Trey at may dala ring p
agkain. Tahimik lang si Trey na may hawak hawak na bolang nilalaro nito sa kamay.

"Tito! Tita!" Pagsalubong ni Jiara. "Tulog po si Zephyr, eh. Upo muna po kayo."

"Ayan! Ayan, sayo na nga ’tong pagkain! Kanina pa inaagaw ni Tris!" Mabilis na inabot ni Jadzia sa kanya
ang mga pagkain. "Anak ko naman! Mamaya ka na kumain, okay?!" Pagpigil ulit niya dito Nang abut-abu
tin ulit ang plastic.

â?"Tris, lika dito." Utos ni Jax at tumakbo ito palapit sa kanya. "Tumataba pisngi mo, ah." Pagpisil nito sa
pisngi ni Tris. "Gusto mo ng candy?"

"YES! YES!" Excited na sabi niya. May kinuha si Jax sa bulsa niya at sumimangot si Tris nang binigyan si
ya nito ng piso.

"Bili ka." At tumawa si Jaxvien.

"WAAAAA, MAAAAMMEEEEE!!!" Umiiyak na tumakbo si Tris kay Jadzia at agad naman niya itong binuh
at.

"JAXVIEN! PARANG BATA!" Inis na sigaw ni Chiara sa kanya.

"Joke lang! Joke lang! Eto na, oh!" Binigay ni Jax ang candy sa bata at tumigil naman ito sa kakaiyak.
"Magandang hapon po." Nagbow si Jiro sa kanila. Napatingin naman si Jaxvien sa kanya.

"Condolence.." Ngumiti si Chiara sa kanya.

"Salamat po." Nagbow ulit si Jiro. "Upuan po." Inabot niya ang mga upuan para kela Jadzia bago umalis.

"PAPI!" Napatayo si Asher nang dumating na si Aider na may dala dalang anim na paper bag at si Carriss
a na naka shades at naka payong pa habang nagpapaypay. "ALILA!" Pagbago ni Asher ng tawag.

"Jiiiii!" Nagbeso si Carrissa kay Jiara nang makita ito. "Si Zeph? Tulog siguro ’no?! May mga dala kaming
pagkain tapos may dala rin kaming mga kumot kung may balak matulog dito!"

"Pang kabuhayan showcase!" Tanong ni Asher. "Upo ka na nga lang, Mami! Feeling donya! Hahaha!"

"Porket macho ako, pinapahirapan mo ko, ah?!" Reklamo ni Aider pagkalapag ng mga paper bag sa gilid.
"HOY JERIS! IPASOK MO NA ’YAN!"

Hirap na hirap na naglakad si Yuan at Jeris papasok na may dalang malaking nakatayong bulaklak na pa
ng-lamay. Nilapag nila ito sa gilid at napapunas ng pawis. "Anak ng! Ang usapan, tatlo tayong magbubuh
at, ah?!" Reklamo ni Jeris sa kanya.

"Eh ano magagawa ko?! Pinagbuhat ako nito, oh!" Turo ni Aider kay Carrissa.

"Jusko, ang aarte ninyo! Ang gaan lang nyan! Umupo na lang kayo!" Utos ni Jamil pagkarating.

Dumating rin si Addy na may dalang electric fan. "Ayan! Buti pa ko, eto dala ko, eh!"

"Ay, wag ka sa dala namin!" Napalingon sila kay Emily na may dala dalang sofa bed kasama si Davi.

"Ano ’yan? Lipat bahay ba ’to?" Nagtatakang tanong ni Jude.

"Te girl, tulungan na kita dyan." Kinuha ni Ali ang tray pagkarating na pagkarating niya.

"Alas, plus four!" Napalingon sila sa Aces na naglalaro ng baraha.

"UNO?! UNO?!" Triggered na sambit ni Aider at napatayo. Lumipat kaagad siya sa table ng Aces. "SALI
AKO!"

"Wala, kulang na baraha!" Kantyaw kaagad ni Jeris.

"Osige, laro na lang tayo ng dugtungan!" Hinatak ni Aider ang lamesa nila at kinonek sa lamesa ng Aces.

"Sali! Sali!" Hinatak din ni Asher ang lamesa nila at nilagay rin sa tabi ng lamesa ng Aces. "Game! Dugtun
gan!"

"Ano ’yon?" Nagtatakang tanong ni Drei.

"May ina-narrate ako tas dudugtungan niyo lang na parang storya!" Pagpapaliwanag ni Aider.

"Kalokohan ninyo." Napairap sila Jamil na nasa kabilang table. "Mag aasikaso na lang muna kami ng bisit
a." At tumayo na silang mga babae.

"Ako sali me!" Sambit ni Emily.

"Okay! Ako first!" Tinaas ni Aider ang kamay niya. "Nakita ko si Santa Claus.."
Tinuro niya si Tevin. "..na kumakain ng candy?" Dugtong niya at tinignan si Yuan.

"Sa ilalim ng lamesa." Yuan.

"Habang kinakain ang.." Sambit ni Jeris at tumingin kay Jinx.

"Mama ko?" Wala sa sariling sagot ni Jinx.

"ANO?!" Sigaw ni Jax.

"PUAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! BOSS, IKAW BA SI SANTA CLAUS?" Malakas na tawa ni Aider.

"Mali! Mali! Hindi ko narinig! Isa pa!" Pagbawi ni Jinx. "Ako magsisimula!"

"Tapos ka na, eh! Ako na!" Pag-agaw ni Luke ng spotlight. "May isang babaeng naglalakad.."

"Sa gitna ng ulan.." Bry.

"Habang umiiyak nang mapahinto dahil.." Zach.

"Naiwan niya tsinelas niya." Napatingin sila kay Seb. "Ano?! Tuloy niyo na!"

"Sa bahay at ngayon niya lang napansin. Dinudugo ang kanyang mga paa.." Aron.

"At may lumalabas na tren sa sugat niya." Napatingin ulit sila kay Caden.

"ANO KA, BATA?!" Reklamo ni Nixon. "Osige tutuloy ko na! Pagkatapos lumabas ng tren ay dumeretso n
a ito sa riles.."

"At may sumakay na lalaki sa tren." Drago.

"Na nagngangalang Asher!" Ngumisi si Asher.

"Bigla siyang nahulog at namatay." Pagtapos ni Jude.

"Ngunit nabuhay nang muli." Dugtong pa ni Collin.

"Sa wakas ng panahon?" Pagbibiro ni Yuri. "Balik tayo sa babae."

"Hinabol ng babae ang tren at sumabit sa gilid nito." Yuan.

"Hinatak siya ni Asher papasok at napahiga sila sa sahig!" Jeris.

"Alam mo ang bastos ng bunganga mo!" Reklamo agad ni Aider.

"Anong bastos dun?!" Sagot naman ni Jeris.

"Nauntog si Asher, dumugo ang ulo, at namatay." Dugtong ni Jax.

"NAMATAY NANAMAN?!" Reklamo ulit ni Asher.

"At nabuhay nang muli.." Dugtong ni Emily.

"Anak ng! Buhay nanaman ’yang hayop na ’yan?!" Reklamo na din ni Jude.
"Tinanong ni Asher ang pangalan ng babae at tinulungan siyang tumayo." Dugtong ni Luke.

"’Jodi.. Jodi ang pangalan ko.’ Sabi ng babae." Dugtong ni Tevin.

"BAKIT AKO?!" Sigaw ni Jude.

"PUAHAHAHAHAHAHAHA!" Malakas na tawa ng Aces at ni Aider.

"Nag kiss si Asher at si Jodi." Tumatawang pag-tuloy ni Luke.

"At nabuntis." Halos mahulog na sila sa mga inuupuan nila sa lakas ng tawa nila sa sinabi ni Seb.

"NAHULOG LANG SA SAHIG, BUNTIS NA! PUAHAHAHAHA!"

â?"Ano ba ’yang mga ’yan?" Nakakunot na noong tanong ni Addy habang nakatingin sila sa isang mahab
ang table ng kalalakihang tawanan ng tawanan na parang mga lasing.

â?"Baka magising pa si Papa Zephyr sa ingay nila, eh." Sambit din ni Davi.

"Uy, Jiro. Tama ba? Jiro?" Tanong ni Carrissa nang mapadaan ito.

"Po?" Tanong ni Jiro.

"Aalis kayo?" Turo ni Carrissa sa mga nakahandang maletta sa may gilid ng isang kwarto.

"Ahhh.." Dahan-dahang sinara ni Jiro ang kwarto.

"Ro-al! Re-al!" Napatingin si Jiro sa lalaking pumasok sa kwarto at agad agad na nag bow. "Ro-yal Jiro."
Pagbati nito.

"Kuya Fel.." Nanlaki ang mata nito. "Anong ginagawa mo dito?"

"May nais ipabigay ang Hari." Kinuha nito sa isang tauhan nila ang isang box at isang letter.

Kinuha ito ni Jiro at binuksan. Halos mapaluha siya nang makita ang kwintas ng tanay niya na naiwan sa
Aldana. Mayroon itong litrato ng pamilya nila sa loob. "Salamat. At ano ’to?" Tanong niya sa sulat.

"Pinapabalik ho kayo ng Hari." Sambit nito.

"Ahh, oo.. Alam ko.." Tinago nito ang sulat. "Kailangan ba kasama si Jairo?"

Napatingin si Jiro kela Chiara ngunit malayo na ang mga ito at nag aasikaso na ng mga bisita.

"Hanggat maaari po ay kailangan na rin bumalik ni Re-al." Sambit nito. "Pinayagan lang ho siya ng mahal
na hari na bumisita sa Kassanight ngunit hindi ang magtagal."

"Hindi ba pwedeng ako na lang ang umalis?" Tanong ni Jiro.

"Ang desisyon ho ay nasa Hari." Nag bow ulit ito.

"Sige. Tumuloy muna kayo sa taas."

Sa labas naman ay sinalubong ni Jiara si Tyrus na bumisita rin sa lamay. "What a surprise." Pang aasar k
aagad ni Ji.
"Masama?" Tanong ni Tyrus.

"You can sit there." Turo ni Jiara sa table ng Aces. Hindi gumalaw si Tyrus sa kinatatayuan Niya kaya hin
atak siya ni Ji palapit. "Hey everyone, this is--"

"HAH!" Pagputol ni Nixon ng sasabihin nito. "TYRUS CALIX CARSON! PARE! WAG KA MAG ALALA! KI
LALANG KILALA KA NAMEN!" Nakangising sambit nito.

"Matatakot ba ko?" Masungit na tanong ni Calix.

"Ang bestfriend ni Cap!" Kantyaw ni Caden. "Maupo ka."

Umupo ito sa may dulo ng lamesa. "May gusto ka kay Pres?" Deretsang tanong ni Bry.

Kumunot ang noo ni Tyrus. "Wala, ah."

"Weh?" Nilapit ni Drei ang mukha niya dito at siningkitan siya ng mata. "Mamatay?"

Napabuntong hininga si Tyrus. "May girlfriend ako." Napairap siya.

"HA?!?! KELAN PA?! BAT DI NATIN NA RESEARCH ’YON?!" Tanong ni Drago kay Zach.

"Wait." Kinuha ni Tyrus ang phone niya at lumayo ng konti.

[Where the hell are you, Calix?!] Sigaw ng ina nito.

"Chill, Ma. Nasa lamay ako."

[Oh my God, who died?] Nag aalalang tanong nito.

"Wala ho, kakilala ko lang. Bakit ka napatawag?"

[I went to the shop and you weren’t there but nevermind.] Binabaan siya nito ng tawag.

Napatawa na lang siya at napailing. Babalik na sana siya nang may tumawag sa kanya.

"Pre." Napatingin siya kay Zephyr na nasa may gilid. "Usap tayo."

Tumango siya at lumapit dito. "Ano?" Tanong niya.

"Salamat." Ngumiti si Zeph sa kanya ng tipid habang nakapamulsa at nakatingin sa malayo. "Sa pagpapa
saya kay Jiara."

"At tangina mo." Deretsang sagot ni Tyrus. "Sa pagpapaiyak kay Jiara."

Tumawa si Zephyr saglit. "Pasensya na, pre." Humarap siya kay Tyrus. "Hindi sa ano, ah.. Gusto ko lang
malaman. May gusto ka ba sa kanya?"

Napairap si Tyrus. "Ilang beses niyo ba ko tatanungin nyan?" Iritang sabi niya. "Hindi nga."

"Bat naman hindi?" Nagtatakang tanong ni Zeph. "Ang perpekto nun, eh."

"May girlfriend ako. At ang sungit kaya ni Jiara." Umismid si Tyrus.

"Oo nga, eh." Napakamot si Zeph sa ulo niya. "Pero mabait naman ’yan."

"Ewan ko. Laging problemado ’yan pag nakikita ko, eh." Nag kibit balikat si Tyrus. "Halos lahat ata ’yon d
ahil sayo."

"Sensya na, pre. Balik na muna ako." Tinapik siya ni Zeph sa balikat bago naglakad paalis.

Pagkabalik ni Zephyr, napatingin si Tyrus kay Jiara na naghahain ng pagkain at kumakausap sa mga mat
atanda.

"Hayy.." Napakamot siya sa ulo niya. "Nagka-girlfriend ka bigla, ah." Bulong niya sa sarili bago bumalik.

_______________________________________________________________________________

Bebe q.

Chapter 48

Third Person’s POV

"EAGLES NANAMAN?!" Malakas na reklamo ni Drago nang banggitin ng coach nila ang makakalaro nila
ulit para sa pagpapractice tungo sa final na laro nila kung saan dadayo sila sa ibang lugar.

"Hindi pa ba sila nadadala?" Tanong ni Zeph na nagsusuot ng medyas. "Kinaladkad ko na ’yung isa sa ka
nila palabas, ah."

"Si Carter ’yon, Cap." Tumatawang sambit ni Bry nang maalala kung paano nito kinaladkad palabas ng sh
ower room ang player ng kabila.

"Nangako na sila na bibigyan tayo ng magandang laro." Sambit ng coach nila. "Ano magagawa natin eh n
ag cancel ’yung isa? May schedule daw."

"Ano ’yon? No choice?" Tanong ni Nixon. "Sus! Lalampasuhin lang ’yang mga ’yan ni Cap."

"Oh, Cap, san punta?" Nagtatakang tanong ni Seb nang biglang kunin ni Zephyr ang bag niya at naglaka
d paalis.

"Uwian na diba?" Tanong niya pabalik. "Birthday ni Jinx bukas, eh. Nagpapasama si Jiara bumili ng kung
ano ano."

"BIRTHDAY NG MOKONG NA ’YON?!" Sigaw ni Luke. "Anak ng, ayos pala si tutoy, eh. Hindi kami binigy
an ng invitation?!"

"Sa palasyo daw gaganapin." Nag kibit balikat si Zephyr. "Wag niyo sabihin, ah! Dadi, una na ko!" Dali dal
i itong tumakbo palabas at muntik pa silang magkabunggo ni Jiara na papasok pa lang ng locker room. "
Wops!" Hinawakan niya ang bewang nito.

"What took you so long?!" Inis na sabi ni Jiara at kinuha naman ni Zeph ang bag niya para buhatin sa kab
ilang balikat. "I was about to pull your ass right there."

"Eto na nga, oh! Eto na!" Paghampas ni Zeph sa sariling dibdib. Naglakad na sila palabas at pumunta na
sa parking lot pero agad napahinto nang may makita sa malayo. "Uy, sino ’yon?"

Nakita niyang may hinahatak si Jinx na babae na hawak niya sa pulsuhan at pilit namang hinahatak din si
ya ng babae pabalik sa building. "Ayos! Tug of war!" Tuwang tuwang panonood ni Zeph.
"That’s her." Ngumisi si Jiara at nanood din.

"Ahh! Siya!" Napangisi rin si Zeph. "Eh halos mamatay ’yon sa sobrang diri pag binabanggit, ah? Tignan
mo nga naman si gago."

Hinatak siya ni Jiara palapit at nagtago sa may pader para marinig nila ang pinag uusapan ng dalawa. "H
ala, ganda ah." Tanong ni Zeph at tinakpan ni Jiara ang bibig niya.

"They’re bestfriends." Pagpapaalam ni Jiara at agad nanlaki ang mata ni Zeph. "Yeah. For like 2 years alr
eady."

"Wag mo nga ko mahawak-hawakan! Kadiri!" Hinampas ng babae ang kamay niya at binitawan kaagad si
ya ni Jinx kaya napaupo ito sa lupa. "HAYOP KA!"

"Kadiri ka din!" Kinuha ni Jinx ang alcohol niya at inisprayan ang babae sa buong katawan.

"Pwe! Pwe! Ano ba!" Tinaboy taboy nito ang amoy ng alcohol.

"Hindi mo ba nakitang pinagtitripan ka lang ng mga ’yon?!" Inis na sigaw ni Jinx sa kanya. "Babalik ka pa?
! Obobs ka talaga!"

"Wala akong pake!" Tumayo ang babae at pinagpag ang palda niya. "I like him, okay?!"

"Ugh!" Inis na napasabunot sa buhok niya si Jinx at napabuntong hininga na lang habang nakahawak ang
isang kamay sa bewang niya na parang sukong suko na siya. "Ewan ko sayo, Jae."

"Come on.. Ngayon lang. Mag sorry ka na sa kanya for punching him." Pagpilit ni Jae at hinatak hatak si J
inx papasok.

"Ulol!" Inalis ni Jinx ang hawak sa kanya nito. "Bahala ka! Sinabihan na kita." Madiin na sabi niya at nagla
kad paalis dala dala ang helmet.

"What a dramatic walk-out." Tumatawang sabi ni Jiara nang hatakin si Zeph paalis. "He goes around pun
ching everyone."

"Kala ko naman crush nila isa’t isa." Nag kibit balikat si Zeph.

"They’re not even aware of that." Umirap si Ji at sumakay na sa kotse. "Get in, loser!" Sigaw niya kay Zep
h at tumawa.

***

"Toy store?" Nagtatakang tanong ni Zeph nang hatakin siya ni Jiara papasok dito. Kumuha siya ng cart at
sumunod sa kanya si Zeph habang nakakunot pa rin ang noo. "Batang bata siya, ah."

"He’s still collecting figures." Nilagay ni Jiara sunod sunod sa cart ang mga nakitang figures ng characters
sa comics. "And he likes playing nerf."

"Bat di na lang totoong baril laruin niya?" Pagbibiro ni Zeph. "Oo na! Ako na magreregalo nito." Kinuha ni
Zephyr ang pinakamalaki at nilagay sa cart. "Ayan, oks na."

"Aaa, cute." Kinuha ni Jiara ang laruan na pang-baby. "How I wish I have a baby sibling. Don’t you have o
ne, Zeph?"
"Wala, eh. Gawa ako, gusto mo?" Pagbibiro niya ulit at agad hinawakan ang pulsuhan ni Jiara nang baba
tuhin na sana siya nito. "Joke lang!"

***

"Mom, I’m home!" Sigaw ni Jiara sa bahay pagkapasok. Dali daling tumakbo si Zeph pataas dala dala an
g mga paper bag para itago sa kwarto ni Jiara. "Where’s Jinx?"

"Ahh, pinabili ko ng juice sa kanto. Sabi mo parating ka na, eh." Sabi ni Chiara sa kusina. Pumunta nama
n doon si Zeph at umupo sa may counter.

"Hey, mumsh." Bati nito habang nakatingin sa hinihiwa ni Chi. "Anong ulam natin?"

Tinapat ni Chi ang kutsilyo sa kanya. "Daliri mo." Nakakatakot na sambit nito at agad tumawa si Zeph sa i
tsura niya. "Tumulong ka, aba."

"Eto na ho!" Bumaba si Zeph sa counter at hinugasan ang mga gulay na nasa gilid. "Buti sinipag ka magl
uto, mumshie! Pag nagluluto ka pa naman, pang-fiesta."

"Gusto mo dumugo mukha mo?" Pagbabanta ulit ni Chiara.

"Mom." Naka cross arms na sambit ni Jiara habang nakasandal siya sa pinto. "Stop scaring him."

Napaismid si Chiara at binelatan siya ni Zephyr. Inambahan niya ulit ito ng suntok bago bumalik sa paghi
hiwa.

Nilagay ni Zephyr ang mga gulay sa sabaw at nilakasan ang apoy. Kumuha siya ng kutsara at tinikman it
o. "Ano lasa?" Tanong ni Chiara.

"Pwe!" Umubo ubo ito habang tumatawa si Chi.

"Ogag ka, eh! Sinabi ko bang tikman mo na? Wala pa nga akong nalalagay dyan, eh. Hahaha!" Tawa ng t
awa si Chiara habang pinapanood si Zephyr umubo at uminom ng tubig sa sobrang init.

"Juice delivery!" Dumating si Jinx sa kusina at tinignan si Zeph. "Oh, bat nandito ka?!"

"Eh ikaw, bat nandito ka din?!" Ganti ni Zeph.

"Bahay ko ’to, eh!"

"Bahay ko din ’to, eh!" Sagot ni Zephyr. "Kasal na kami ng Ate mo, hindi mo ba alam?"

"Kelan pa, ha?" Paghahamon ni Jinx sa kanya.

"Last night." Sagot ni Jiara habang nakasandal pa din sa pinto. "You didn’t know because you were not in
vited."

"MAMSI, INAAWAY AKO!!!" Pagsusumbong niya.

"Jinx, kahit ako, aawayin din kita." Pambabara ni Chiara at tumawa. "Joke lang, bebe ko!"

"Where’s Dad?" Tanong ni Jiara nang mapansing kulang sila ngayon.

"Nasa palasyo daw, eh! Hindi ko alam kung bakit!" Sagot ni Jinx at napatango tango si Jiara nang ma-real
ize na panigurado inaayos nito ang birthday party ni Jinx para bukas. Wala namang kaalam-alam ang kap
atid.

"Pauwi na ’yun." Sambit ni Chiara. "Nagtext ako 5 minutes ago na umuwi na siya kung hindi sa labas na s
iya matutulog, eh. Panigurado tumatakbo na pwet nun pauwi."

"Can I borrow Zephyr for a while?" Lumapit si Jiara at hinatak si Zeph paalis. Hindi na sila pinansin ni Chi
ara dahil busy siya sa pagluluto at si Jinx naman ay naglaro na ng play station sa TV.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ni Zeph at hindi na nagsalita nang hatakin siya ni Ji papasok sa kwarto niy
a. "Oy, bata pa ko." Pagbibiro niya.

"Look!" Pinatay ni Jiara ang ilaw at tinuro ang kisame.

"Ahh.. Hinatak mo ko dito para ipakita ’yan." Pagtukoy ni Zephyr sa mga stars na nag go-glow sa kisame
ng kwarto ni Jiara. Para itong nasa universe.

"Yes! Pinalagay ko ’yan kagabi." Proud na sabi ni Jiara. "Aren’t they beautiful?"

"Maganda." Ngumiti si Zeph at binalik ang tingin kay Jiara. "Ganda, oh."

Tumingin sa kanya si Jiara at lumapit. "Actually, this was just an excuse. I was really trying to save you fro
m my mom."

"Teka, bat ka lumalapit?" Napa atras atras si Zephyr habang nilalapitan siya ni Ji at napasandal siya sa pi
nto.

Nilapit ni Jiara ang mukha niya kay Zephyr at tumawa nang inabot niya lang ang switch ng ilaw. "Why are
you nervous?" Pang aasar nito pagkabukas niya ng ilaw.

"Whoo.. Kala ko.." Napahawak si Zeph sa dibdib niya. "Umasa tuloy ako, eh! Puahaha! Joke lang."

Lumapit si Jiara at mabilis siyang hinalikan sa labi bago lumayo. "Hah." Ngumisi siya nang maisahan niya
si Zeph. "Faster reaction time, please."

Kukuhanin na sana niya ang twalya niya nang hatakin siya ni Zeph at sinandal sa pinto sabay patay ng ila
w. "Oh." Turo niya sa itsura ni Jiara. "Faster reaction time, ah." Pang aasar niya.

"I like it when you’re close to me." Pinagmasdan ni Jiara ang mukha ni Zeph sa dilim. Ang ilaw lang galing
sa mga bituin sa kisame ang liwanag nila. "I don’t even need the stars when there’s a whole universe in y
our eyes."

"Aw, grabe." Humawak si Zeph sa dibdib niya ng pabiro. "Banat ba ’yon?"

Tumawa saglit si Jiara. "You loved it."

"Kilig nga ako, eh." Ngumiti si Zeph at lumapit para halikan sa noo si Jiara. "Tara, baba na tayo. Baka kak
ain na, eh."

"You like saying the opposite, ’no?"

Hinawakan ni Zephyr ang mukha ni Jiara bago halikan sa labi ng tatlong beses. Tinagalan niya ang pang
huli at pinagpalit ang pwesto nila ni Jiara habang inaatras ito.

Nang mapaupo si Jiara sa kama ay kinuha ni Zephyr ang twalya at binigay dito. "Ayan. Mag shower ka na
." At tumawa siya bago umupo sa sofa. "Bilisan mo! Baka mag swimming ka pa dyan, ah. Hindi ka pa na
man marunong lumangoy!"

"I love you if ever I ended up dying inside." Pagbibiro ni Ji bago pumasok ng CR.

"Yung I love you too ko sa heaven na lang pag sinundan na kita." Pagbibiro din ni Zeph.

***

"Padating na ang mga cancer sa lipunan." Bwisit na sabi ni Collin habang nagtatali ng sapatos. Nakapabil
og na sila sa field ng 5 AM ng umaga para sa laro nila ng Eagles.

"Kalmahan niyo lang, ah." Pagpapaalala ni Zeph at sabay sabay silang tumingin sa kanya. "Ano?"

"Wow, Cap. Ikaw talaga nagsasabi nyan?" Hindi makapaniwalang sambit ni Aron. "Eh halos kaladkarin m
o na pababa ng impyerno si Carter, eh."

"Ni-knock out niya nga sa isang suntok si De Guzman, eh." At nagtawanan sila sa sinabi ni Zach.

"Good morning, coach!" Napatingin sila sa Eagles nang dumating na ang mga ’to. Nilapag nila ang mga b
ag nila at nang makita si Zephyr ay agad napaatras sila Santos at nagtulakan.

"Ano?" Maangas na tanong ni Zeph.

"Wala, Cap. Good morning." Pagbati ni De Guzman.

Tumayo na ang Aces para mag warm up at stretching bago magsimula ang laro.

Habang naglalaro ay nagtataka sila na wala pang sinasabing nakakainis ang Eagles at seryoso lang silan
g nakikipaglaro. Paminsan minsan ay nakaka score na din. "Nag practice ata?" Tanong ni Nixon kay Sant
os nang makatapat niya ito.

"Mag ne-new year na, eh. New year, new me!" Sambit nito bago sipain ang bola na naagaw naman ni Ze
ph.

"I-power mo na ’yan, Cap!" Sigaw ni Caden.

Sinipa ni Zephyr ang bola at nagwala sila nang maka-goal ito. "Cap, may sundo ka ata!" Napatingin si Ze
ph sa gilid ng field nang makita si Jiara na mukhang kakagaling lang sa jogging.

Naka leggings ito na gray at sports bra na white. Nakatali ang buhok at naka cap. May hawak pa itong tub
ig at umupo sa may bench.

"Anak ng! Hindi ko sinabihan ’yan, ah! Pano niya nalaman na nandito ako?" Tanggi ni Zeph. "Sige na, tulo
y niyo na."

Sinipa ni De Guzman ang bola at pinasa kay Carter. Tumakbo ito sa kabilang side at humarang naman si
Luke para sipain ang bola pabalik pero nalagpasan siya. Nang sipain ni Carter papunta sa goal ay lumag
pas ang bola at pumunta sa gawi ni Jiara.

"OH SHIT!" Napatakip ang Aces sa bibig nila nang ma-realize na matatamaan si Jiara.

Pero sinalo lang nito ang bola habang umiinom ng tubig. "Do you want me to put this up into your butthole
?"

"Ay jusko po." Napatakip si Zeph sa mukha sa kahihiyan.

"S-s-sorry." Kinuha ni Carter ang bola at bumalik sa field. "Whoo, nakakatakot nga siya."

"Pasensya na, pre.. Ganyan talaga ’yan." Nahihiyang sabi ni Zeph at pinanlakihan si Jiara ng mata. Nag k
ibit balikat naman si Ji na parang sinasabing ’What did I do?’.

"Puahahaha, ang siraulo talaga ni Pres!" Tuwang tuwang sabi ni Seb.

Nang matapos ang laro ay mabilis na nagshower ang Aces at nagbihis. "Cap, dahan dahan lang! Nagma
madali ka, eh!" Pagpapakalma ni Bry.

"Eh baka nakikipagsuntukan na si Jiara kela De Guzman sa labas, eh!" Kinakabahang sabi ni Zeph. "Kin
wento ko pa naman sa kanya ’yung nangyari noon."

"Kaya pala badtrip si Pres sa mukha ni Carter, eh. Puahahaha!" Nagtawanan sila sa sinabi ni Aron.

"Una na ko, Dadi! Birthday din kasi ni Jinx!" Pagpapaalam ni Zeph at dali daling tumakbo palabas.

Nakahinga siya ng maluwag nang prenteng nakaupo lang si Jiara doon sa bench habang hinihintay siya.
"Anong ginagawa mo dito?" Nagtatakang tanong ni Zeph sa kanya pagkalapit.

"I was running around when I heard some boys playing soccer. I’m a lucky girl." Tumayo na si Jiara. "Jinx’
s birthday party starts at 10 AM. I forgot to tell you that."

"Tara, breakfast." Inakbayan siya ni Zephyr at naglakad na sila papunta sa malapit na kainan. "Hindi ka b
a nilalamig sa suot mo?"

"No. Why? You don’t like it?"

"Di, ah. Sexy mo nga, eh." Ngumiti si Zephyr. "Kahit anong suotin mo, basta komportable ka, okay lang s
akin."

Pagka-order nila ay umupo na sila para kumain. "When are you gonna leave?" Tanong ni Jiara habang k
umakain.

"Pagkatapos ata ng laro namin. Baka sa Aldana ganapin ’yung nationals, eh. Deretso na ko." Pagpapaala
m ni Zeph.

"Huhu, LDR again." Kunwaring pag-iyak ni Jiara. "I don’t even want to think about it."

"Bisitahin mo na lang ako sa bakasyon." Pinisil ni Zephyr ang pisngi niya at pinilit itong pangitiin. "Wag ka
na malungkot."

"Okay." Ngumuso si Ji at kumain na lang. "Dad invited some children in the party. Jinx likes donating his
money to orphans and street children so maybe my brother would be happy to see them."

"Uy, ayos ’yun, ah." Tuwa ding sabi ni Zeph. "Diba may nag e-exhibit tungkol sa mga--"

"Ahh, Mr. Frost." Tumango si Jiara. "By the way, I still can’t get over the fact that you chose Flaire as your
partner during the ball."

"Past is past." Pag-iwas ng tingin ni Zeph.

"How could you?" Inis na sabi ni Ji.

"Babe, wala akong choice. Lahat sila may partner na, eh." Pagdadahilan niya. "Ikaw nga nagdala ka pa n
g outsider."

"Hah, it’s because I wanted to make you jealous."

"Hindi naman gumana." Nagbelat si Zeph. "Mas pogi ako dun."

"I saw the two of you talking the other day.." Sumingkit ang mata ni Ji. "Care to share?"

"Ahh, wala ’yon." Pag-iwas ni Zeph. "Kwentuhan lang. Chika chika ganun." At may naalala siya. "Ex ni Fla
ire ’yun, eh."

Biglang nasamid si Jiara.

"W-WHAT?!" Gulat na sigaw niya.

"Ex ni Flaire." Nag kibit balikat si Zeph. "Bago naging kami. Kaya hatak ng hatak si Flaire sakin paalis nun
g ball, eh. Hahahaha!"

"How the hell did that happen?!" Hindi makapaniwalang sambit ni Jiara at naalala ang panahong nagkita
sila ni Flaire sa ice cream shop. "So that’s why he left the counter to sit in front of me.."

"Nag iiwasan, eh." Nag kibit balikat si Zeph.

"But I didn’t like the way you said ’Bago naging kami’." Umirap si Jiara. "Like you guys were even real."

"Sus, sa dami ng sinabi ko, ’yun ’yung napansin?" Reklamo ni Zeph. "Wag kang mag alala. Kahit bente p
a ang ex ko, ikaw pa rin ang cornetto!"

"That doesn’t even make sense." Inis na sabi ni Ji.

"Bente? Cornetto? Di mo gets?" Pagpapaliwanag ni Zeph. "Sige ito na lang.. Uhm.. Yung mga ex ko, sila ’
yung mga panahong nasa tyan pa ko ng nanay ko! Ikaw lang ’yung birthday ko." Kumunot ang noo ni Jiar
a dahil wala nanamang kwenta ang sinasabi ni Zeph. "Birthday. Nung nakilala kita, dun pa lang nag umpi
sa ang buhay ko. BOOM."

"I will ’BOOM’ your face if you don’t stop." Umirap si Ji. "Omg, it’s almost 8 AM." Napatayo si Jiara. "It will
start in 2 hours!"

"Teka, saan punta?" Tanong ni Zeph nang hatakin siya nito.

"Jinx’s birthday party." Hinatak siya ulit ni Jiara. "Let’s go!"

________________________________________________________________________________

LMAOSKSKSK.

Chapter 49

Third Person’s POV

"Aren’t you done yet?!" Inip na sigaw ni Jiara sa labas ng kwarto ni Zeph. Nagpapalit kasi ito ng damit bag
o pumunta sa birthday party ni Jinx dahil formal nga ang suot.

"Okay na, pasok ka na!" Binuksan ni Jiara ang pinto at napatigil nang makita si Zephyr na nagtatali ng tie
habang nakatingin sa salamin. "Ayoko na nga!" Hinagis niya ang tie. Naka black itong button up na long s
leeves. Iniwan niyang nakabukas ang tatlong butones at tinaas na lang hanggang siko ang sleeves dahil
mainit.

"Damn, you look good." Pagpuri ni Jiara habang nakasandal sa pinto at sumipol pa. "You really want to e
xpose your chest like that?"

"Mainit kasi." Sagot ni Zephyr at inayos ang pantalon niyang itim. Nagsuot na lang siya ng silver na relo p
ara magkakulay ng kaunti ang suot niya. "Tara na?" Tanong niya habang tinataas ang buhok.

"Yeah. It’s almost 9 AM." Pagtingin ni Jiara sa orasan.

Bumaba na sila at nagdrive na si Jiara papunta sa palasyo. Habang nasa byahe ay nakabukas lang ang b
intana at ninanamnam lang ni Zeph ang hangin sa labas. "Sayo ’to?" Paghalungkat niya sa may harap ng
upuan.

"Yeah." Tumingin saglit si Jiara nang suotin ni Zephyr ang specs niyang silver. "Daaaamn, boy." Ngumisi
naman si Zeph sa kanya at nag pogi sign. "Okay, stop that."

"Pogi ko, oh!" Pagtingin niya sa salamin at tumawa. Hindi siya pinansin ni Jiara kaya sumabay sabay na l
ang siya sa kanta dahil allergic siya sa katahimikan.

Nang makarating sila sa palasyo ay sunod sunod nang nagsisidatingan ang mga magagarang kotse sa ta
pat. Pinagbuksan sila ng tauhan at bumaba na. Si Jiara ay naka simpleng white above the knee dress lan
g na backless at naka-lugay ang buhok.

"Zephyr! Buti nandito ka na!" Salubong ni Chiara. "Tumulong ka na sa kusina!"

"Hello, Mom? I’m here? I’m your daughter?" Pagsingit ni Jiara sa usapan dahil si Zeph lang ang binati ng
nanay niya.

"Jiara!" Tumawa naman si Chi at lumapit para yakapin ang anak na akala mo’y ang tagal nilang hindi nag
kita. "Asikasuhin mo muna ’yung mga bisita natin! Panakaw muna ng lalaki, ah!" At hinatak nito si Zeph.

"Mumshie, ang pogi ng get-up ko masyado tapos pagtatrabahuhin mo lang ako!" Reklamo naman ni Zeph
habang hinahatak hatak siya.

"Dami mong sinasabi dyan, eh!" Binatukan siya ni Chiara at napasimangot na lang siya. "Ipapa-hain ko la
ng sayo ’tong pinggan doon sa may mahabang red na table na ’yon!"

Tinaas ulit ni Zeph ang sleeves niya hanggang siko at full-force binuhat ang mataas na patong patong na
pinggan. "Macho ko kasi, eh!" Sabi niya bago naglakad ng dahan dahan papunta sa may mahabang table
.

"AY JUSKO! KAWAWA NAMAN ’TO!" Agad agad lumapit si Addy nang makita si Zeph na buhat buhat an
g mga pinggan na halos wala na siyang makita sa dinadaanan niya. "Akin na nga ’to!" Kinuha ni Addy an
g kalahati sa mga pinggan at nilapag sa may lamesa.

"Gaga talaga ’tong si Chichiburichi!" Pag-paypay ni Emily sa sarili niya na akala mo’y pagkainit-init sa loo
b. "Pinapahirapan ang poging nilalang na ’to, oh!"

"Tita, andito na pala kayo!" Bibong sabi ni Zephyr at nag beso beso sa lahat ng Gunner. Dagdag points di
n daw kasi ’yon.

"Ang bango mo, ah! Anong pabango mo nang maregalo naman kay Asher?" Pagbibiro ni Carrissa nang
mag beso sa kanya si Zeph.

"Kakaibang pabango ’to. Gayuma ’to, eh.. Alam niyo na. Kaya patay na patay sakin si Jiara." At ngumisi s
iya.

"Ay, penge nga ako nyan. Aakitin ko lang si Papa Jax!" At tumawa si Emily.

"Lumayo layo ka na sa kusina bago ka nanaman utusan ni Chi! Dali!" Tinulak tulak siya ni Jamil palayo sa
kusina at tumatawa lang si Zeph. "Dali na! Jusko ka!"

"Okay lang naman ho! Malakas ako, eh!" Nag flex pa ito ng biceps niya at tumawa. "Mumshie, may i-uuto
s ka pa ba!" Sigaw nito pagpasok ng kusina. "Oh, Tita!" Gulat na sabi niya nang makita si Jadzia doon na
hawak sa magkabilang kamay ang kambal. "Ano kinukuha niyo dyan, ah?!"

"Icing! Hehehe!" Tinaas ni Jadzia ang icing sa may cupcakes.

"Hoy! Para kang pusa dyan! Alis! Shoo!" Pagtaboy ni Chi nang makita si Jadzia. Ngumuso ito at lumabas
na ng kusina. "Zeph, salubungin mo na lang rin ’yung bisita."

Sumaludo si Zeph bago lumabas. Hinanap niya si Jiara at nakita niya itong nakikipag beso sa mga duma
dating na bisita. Umakto si Zephyr na kakarating niya lang rin at pumasok sa may malaking pinto. "Oh be
so ko?" Banat nito sa harap ni Ji.

"Silly." Nilayo ni Jiara ang mukha ni Zeph at tumawa ito. "Your bodyguards are here." Turo ni Jiara sa lim
ang naka suit na lalaki sa may gilid. Kasama na dito si Kuya Fel.

"Anak ng! Pano nila nalaman na nandito ako?!" Reklamo ni Zeph. "UY HELLO PO!" Agad na ngiti niya rin
nang may dumating na matandang babae.

"That’s my grandma." Pagpapakilala ni Jiara. "Mother side."

"GRANDMA!" Bibong sambit ni Zeph at kinuha ang kamay ng matanda. "HELLO GRANNY!"

Tumawa ang matanda. "Ay kapogi naman neto!" Puri niya kaagad at hinawakan ang mukha ni Zeph. "Ka
ninong anak ka ba?"

"Uhm.. Lola, he’s my boyfriend." Pagsingit ni Jiara.

"AY JUSKO! BOYFRIEND!" Ulit nito. "Ang gagaling niyo talaga pumili! Hihihi. Yung nanay mo din, ang gal
ing pumili, eh! Nasa lahi talaga natin ’yan!" At tumawa ito. Nakitawa na rin si Zephyr para dagdag points. "
Nasaan na nga ba si Jinx?"

"Ahh, wala pa po but you can sit there first. Mom is in the kitchen po." Turo ni Jiara sa kusina. Umalis na it
o at humarap si Jiara kay Zeph. "You.. You really know how to make people fall for you."

"Siyempre! Like-able ako, eh!" Pagyayabang nito. Halos lahat na ata ng kapamilya at kamag-anak ni Jiar
a kahit malayong pinsan ay siguradong makakasundo ni Zeph sa galing nito makisama. "TITO! HELLO!"
Nakipag shake hands siya kay Kean pagkarating na pagkarating.

"Hoy! Buti nandito ka! Hindi ko tanggap ’yung laro natin last time! Re-match tayo!" Bungad ni Kean.

"Ahh, siya ba ’yung tumalo sayo sa Chess?" Tumawa si Kurt at nakipag shake hands kay Zeph. "Ikaw pal
a ’yon."

"Yes, Tito! Ako nga ’yon!" Proud na sabi niya. "Baka gusto niyo rin makipaglaro sakin ng kahit ano. Game
na game ako dyan!"

"Sige, pabilisan tayo tumakbo next time." Biro nito.

"Tito, he’s a soccer player." Pagsingit ni Jiara.

"Ha?!" Gulat na sabi ni Kurt. "Wag na pala. Olats na ko. Lugi, eh."

"Hindi ho! Babagalan ko para sayo!" Pagbanat ni Zeph at kumindat pa. Nagtawanan sila bago lagpasan si
la Jiara. "Whoo, nakakatakot ’yun, ah. Ang seryoso ng aura, eh."

"ZEPHYR MY BOY!!!!" Sinalubong ng akbay ni Aider si Zeph at ginulo gulo ang buhok nito. "AGA MO, AH
!!!"

"ARAY KO, MABIGAT!" Reklamo ni Zeph habang sinusubukan kumawala sa pag ipit ni Aider sa leeg niya
. Malakas niya itong siniko sa dibdib kaya napabitaw kaagad. "Hah! Kala mo, ah!"

"Pucha, kutsilyo ba siko mo?! Parang tumagos sa ribs ko, eh!" Napahawak si Aider sa dibdib niya.

"Baka na-inlove ka lang kay Zeph." Pag kantyaw ni Jeris at tinignan kaagad siya ng masama ni Aider.

"Selos ka?" Pang aasar ni Aider.

"Sa mukhang ’yan?" Turo nito sa mukha ni Aider. "Aba’y kung ganyang mukha lang rin naman ang magu
gustuhan ko, tutulog na lang ako."

"Sus, kunwari ka pa! Patay na patay ka nga sa mukhang ’to!"

Hinatak ni Jiara si Zephyr paalis dahil panigurado ay hindi matatapos ang pagbabangayan ng dalawa doo
n. "Mom! Malapit na si Jinx!" Sigaw ni Jiara kay Chi.

"HA?! JUSKO WAIT!" Agad inalis ni Chiara ang apron. "JAXVIEN!" Sigaw niya.

Napatayo tuloy si Jax sa prente niyang pagkakaupo at agad kinuha ang mic. "Malapit na po si Jinx. Pumu
nta na ang lahat sa baba." Pag announce niya.

Nag gather na lahat sa may baba at natanaw na rin ni Zeph ang kaingayan nila Asher. "Ano regalo mo, Z
eph?" Pag-chika ni Yuri nang lumapit sila.

"Nerf." Sagot ni Zeph. "Ikaw?" Tinaas ni Yuri ang malaking box ng Koko Krunch. "HA?! ANO ’YAN?!"

"Favorite niya ’to, eh!" Pagdadahilan ni Yuri. "Ikaw, Jodi? Ano regalo mo?"

"Ako? Uhm.." Kinuha ni Jude ang paper bag at tinaas ang mga gamit na pang painting. "Mahal ’to, ’no!"

"Pang pro na ’yan ah?" Nagtatakang sabi ni Zeph at tinignan ang mga bote ng paint.

"Magaling mag painting at drawing drawing ’yun, eh." Pagpapa-alam ni Jude at tinuro ang painting na nak
asabit sa may gilid ng living room. "Painting niya ’yun, oh."

"SERYOSO?!" Hindi makapaniwalang sambit ni Zeph. "Ji, totoo ba?" Paninigurado pa nito.

"He likes art." Yun lang ang sinabi ni Jiara. "But usually, he likes sketching the comic characters."

"Eh ikaw, Asher?" Tanong ni Jude kay Asher na kakarating lang.

"Eto regalo ko!" Hinatak ni Asher si Jae na kakarating lang rin at gulat itong humarap kela Jiara. Naka pas
tel pink na dress ito na hanggang taas ng tuhod at naka-messy bun. Mas lalo lang siyang gumanda sa ka
unting bangs niya na nakalaglag.

"Hello po." Nahihiyang bati nito kay Jiara at Zeph. "Hatak kasi ng hatak, eh!" Reklamo niya kay Asher.

"Jaedezelle, this is Zephyr. Zephyr, this is Jae. Jinx’s bestfriend."

"Jaede.. Ano daw?" Naguguluhang tanong ni Zeph. "Haba ng pangalan! Kaya pala Jae na lang ang tawa
g, eh." Nakipag shake hands ito. "Zeph na lang din."

"Oo nga pala! Ano ginawa ni Jinx dun kay.. Sino ba ’yon? Yung crush mo?" Pagchika ni Jude. "Putok daw
labi, eh! Tas may pasa sa gilid ng mukha!"

"Si Jai." Umirap si Jae. "Sinapak ni Jinx, eh."

"PUAHAHAHA! HINDI NA NAKATIIS SI BOY! Eh kasapak-sapak naman talaga ’yun, eh! Puahahaha!" M
alakas na tawa ni Asher.

"Wag mo nga siya pagtawanan!" Pagtatanggol ni Jae. "Hindi niyo siya kilala, okay?!"

"Eh ikaw? Kilala mo ba ’yon talaga?" Ganti ni Yuri. "Baka may sinabi ’yun kay Jinx tungkol sayo na hindi n
iya nagustuhan kaya sinapak ng ganon. Pagtatanggol mo pa, eh."

Hindi nagsalita si Jae at umismid na lang. Kinurot naman ni Jiara si Zephyr para patigilin ito sa pakiki-chis
mis niya sa usapan ng mga ’yon.

"Nandito na siya!" Sigaw ni Tevin at tumakbo sa may tabi ng Kingstern.

Nang bumukas ang pinto ay naka blindfold pa si Jinx. "ANO BA ’TO?! KIDNAP?!" Reklamo niya habang k
inakapa ang nasa harapan niya.

Lumapit si Yuan para tanggalin ang blindfold. "SURPRISE!!!!!!!!" Malakas na sigaw ni Aider. "ONE TWO T
HREE GO!"

"HAPPY BIRTHDAY JI-CAV! HAPPY BIRTHDAY JI-CAV! HAPPY BIRTHDAY HAPPY BIRTHDAAAAYY
YY, HAPPY BIRTHDAY HIKAB!" Sabay sabay na kanta nila.

Lumapit ang Gunner na may dala dalang malaking cake at lumapit kay Jinx. "Unang cake pa lang ’to, ha!
Marami ka pang ibo-blow!" Pagtawa ni Emily.

Hindi makapagsalita si Jinx at mukhang gulat pa din at naguguluhan sa nangyayari. "Wait.. Seryoso ’to?"
Tanong niya. "KAYA BA WALANG BUMABATI SAKIN?!?!" Reklamo niya at nagtawanan sila.

"Hoy, mabigat kaya, Jinx! I-blow mo na ’yung candle!" Reklamo ni Chiara at ngumiti.

Hinipan ni Jinx ang kandila at nagpalakpakan sila. "Yey! Happy birthday, baby boy ko!" Yumakap si Chiar
a kay Jinx at kiniss ito sa pisngi. Sunod namang lumapit si Jiara at niyakap ito ng mahigpit.

"HOY PAPSI!" Tawag ni Jinx. "Wala kang balak batiin ako?!"

"Teka lang, ah?! Teka lang?!" Sarkastikong sabi ni Jaxvien dahil kinukuha pa niya ang wine at wine glass.
Lumapit siya kay Jinx at inabutan ito ng wine glass.
Pagka-inom ni Jinx ay nagpalakpakan ulit sila. "Happy Birthday, Calvin." Niyakap ni Jaxvien ang lokong a
nak at hinigpitan niya ito.

"ARAY ARAY! ARAY!!!! MAMSI!!!!" Pagsusumbong niya at tawa ng tawa si Jax nang bitawan niya ’to. Na
pahawak naman si Jinx sa may likod niya dahil feeling niya nabali ang katawan niya.

"OKAAAAYY! KAINAN NA!!!!" Masayang sigaw ni Tevin at nagsi-pilahan na sila sa mahabang table. Nam
igay naman si Zeph at Jiara ng mga plato sa mga nakapila. Ang iba ay lumapit na kay Jinx para batiin ito.

"Ate, ano regalo mo?" Pangungulit ni Jinx kay Jiara dahil tuwing birthday niya ay si Jiara ang may pinaka-
engrande at pinakamagandang regalo sa kanya.

"You’ll know." Ngumisi si Jiara. "Check your collection room later."

"WEH?! KINOMPLETO MO NA COLLECTION KO ’NO?!" Nanlaki ang mata ni Jinx at inalog alog si Jiara
sa balikat. "’NO?! SERYOSO?!"

"STOP SHAKING ME!" Hinampas ni Jiara ang kamay niya. "And also.." Kinuha ni Jiara ang maliit box sa
bulsa niya at inabot kay Jinx. "That’s from Zeph and I."

"TEKA.." Napatakip si Jinx sa bibig niya nang makita ang susi sa loob. "MOTOR ’TO ’NO?! ’YUNG.. ’YUN
G PINAPABILI KO KAY MAMSI?!"

"Drive safely, okay?" Pagbilin ni Jiara.

"SHET!!!! LABYU!!!" Napayakap si Jinx kay Jiara at sinamaan lang ng tingin si Zeph. "Thank you din! Aya
w kitang yakapin kasi ang tangkad mo, eh!"

"Uy, Jae ka pala, eh.." Pang aasar kaagad ni Zeph. "Binata na pala ’to, eh."

"Ang shit ng bibig mo! Mandiri ka nga! Pwe!" Umakto itong nasusuka.

"Bakit? Di mo type?" Patuloy na pang aasar niya. "Ganda kaya nun."

"Ahh, really?" Seryosong tanong ni Jiara kay Zeph.

"Mas maganda ka! Hehehe!" Inipit niya si Jiara sa kili-kili niya habang tumatawa. Sa sobrang inis ni Jinx s
a nakikita niya ay umalis na lang siya. "Tignan mo, oh!" Turo ni Zeph kay Jinx.

Pinanood nila kung paano lagpasan ni Jinx si Jae at hindi ito pinansin. Napasimangot naman si Jae at hin
abol habol ito ngunit tinataboy lang siya.

"What do you want to eat?" Tanong ni Jiara at kumuha ng plato para kay Zephyr. Nang hindi ito sumagot
ay kinuhanan na lang niya ito ng lahat ng klase ng pagkain bago ibigay ang plato kay Zeph.

"Anak ng! Mauubos ko ba ’to?! Baka constipated na ko pagkatapos ah!" Reklamo ni Zeph.

"You do that to me all the time. Making me eat EVERY SINGLE THING on the menu." Pag ganti ni Jiara.
"It’s payback time."

***

"OH ETO PA! INUMIN MO PA!" Tuwang tuwang pag abot ni Aider ng dalawang baso kay Jinx. Dinuduga
na nila sila Asher sa pag-inom kaya hilong hilo na ang mga ’to. "OH CHASER MO BOY! DI KA MATAPA
NG WAG MO INUMIN NG WALANG CHASER!"
"WHOOOOO!!!!" Sigaw ni Jinx pagkatungga nito.

"Oh God.." Napasapo na lang sa noo niya si Jiara habang pinapanood ang mga lalaki doon na nagloloko
han lang at naglalasingan. Si Zephyr naman ’yung taga-lagay ng alak at tinataasan niya din kapag sila As
her na ang iinom. "They can’t even notice na dinuduga na sila." Bulong ni Ji.

"TAASAN MO PA, PRE!" Lasing na sigaw ni Asher kay Zephyr.

"Oh, taasan mo daw! Puahahaha!" Tuwang tuwang sabi ni Jeris at pinuno ni Zephyr ang baso. "Oh ayan!
Gusto mo ’yan, ah!"

"Tunggain mo nga kung matapang ka." Pag kantyaw din ni Jax.

"JAXVIEN!" Sigaw ni Chiara nang marinig niya ang sinabi nito. "Ano ba kayo! Nilalasing niyo ’yung mga b
ata!"

"Sus, okay lang ’yan!" Tumatawang sabi ni Yuan. "Nang maamin na nila mga kasalanan nila samin!"

"Ay ako!" Tinaas ni Yuri ang kamay niya. "Pa.. Nahulog ko ’yung toothbrush mo dati sa toilet bowl! Di ko p
inalitan! Puehehehehe!"

"HA?!" Sigaw ni Yuan.

"PUAHAHAHAHAHA! KAYA PALA AMOY INIDORO HININGA MO, EH?" Pang aasar agad ni Aider. "Inga
t ka Pareng Yuan. Baka mamaya iniinom mo na pala ’yung tubig ng bowl ah. Ooh yummy. Puahahaha!"

"Dugyot!" Sigaw ni Tevin sa kanya.

"Ako.. Pa.. Dami kong kasalanan.." Pag amin ni Jude. "Naalala mo nung inaway mo si Tito Aider kasi sabi
ko nakita ko siya ginasgasan kotse mo?"

"Oo, tangnanto!" Sigaw ni Aider.

"Ako ’yon! Hehehehe!" Nag peace sign si Jude. "Nabunggo ko sa gate, eh! Hehehe!"

"TARANTAD--" Agad pinigilan nila Yuan si Jeris nang susugurin na nito ang anak.

"Asher.. Wag ka na magsalita.." Pagpigil ni Aider kay Asher nang magtaas ito ng kamay. "Baka hindi ko k
ayanin.. Wag na. Wag na, parang awa mo na."

"Pa.." Ngumiti ito ng nakakaloko.

"WAG NA! TANGNA!" Sigaw ni Aider.

"Nung lasing ka.. Binigay ko sapatos mo sayo.. Tapos.. Hahahahaha!" Malakas itong tumawa at hinampa
s pa ang lamesa. "Nginatngat mo! Puahahahahaha! Y-yung Hahaha! Sapatos mo! Hahahaha tanga ka ba
?! Hahaha!"

"Jusko.." Napasapo si Aider sa noo niya. "Wag ka na magsalita.."

"TAPOS HAHAHA! ALAM MO BA SINUSUBUKAN MO PUMASOK NUN SA MEDICINE CABINET! PUAH

AHAHA! SABI KO, ANONG GINAGAWA MO DYAN PA?! TAPOS SABI MO.." Tumawa ito bago ituloy. "P
UPUNTA KA NG NARNIA! HAHAHAHAHAHA!"
"Ay, ang lala." Comment ni Zephyr. "Lupet talaga ni Papa AIDS! Puahaha!"

"ANONG PAPA AIDS?!" Sigaw ni Aider sa kanya.

"HOY.. HOY ZEPHYR!" Turo ni Jinx kay Zeph.

"Oh, ano?" Tanong ni Zeph habang naglalagay ng alak.

"Ingatan mo Ate ko.." Lasing na sabi nito. "Pag sinaktan mo pa ’yun.. Ililibing na talaga kita! Pinagbigyan l
ang kita nung nakaraan.. Pero.. Masusuntok ko na talaga lahat.. ng mga.. MANLOLOKO! MGA ULOL!" Si
gaw niya.

"Oh oh, walang aawat, ah! Walang aawat! Puahahaha!" Kantyaw ni Aider nang tumayo si Jinx at nakipag
suntukan sa hangin.

"Hoy, ano ginagawa mo?" Nagtatakang tanong ni Jax.

"SUNTUKAN!" Sagot ni Jinx habang nakikipag-away sa kawalan.

"YUN OH! SIGE SUNTUKIN MO PA! GINAGAGO KA NYAN, EH!" Pag kantyaw ulit ni Aider habang tuwa
ng tuwang nagvivideo kay Jinx na nang aaway ng hangin.

"Mom, he’s high." Bulong ni Jiara sa ina at tumawa ito.

"Sa alak." Pag dugtong ni Chi. "Buti umuwi na ang mga bata. Nakakahiya sila, oh. Tignan mo nga." Pinan
anood ni Chiara ang mga ’to na magsasayaw doon. "Hindi na nahiya kay Jae."

"Okay lang po, Tita." Ngumiti si Jae habang umiinom ng juice at nakasandal sa counter. Nanonood lang d
in sila sa mga kalalakihan. "Galit po sakin, eh."

"Pabebe lang ’yan. Bibigay din ’yan." Panlalaglag ni Chiara. "Pinapatawag nanaman tuloy ako sa school!
Lagi na lang may sinusuntok si Jinx araw araw!!!"

"Sorry po, Tita." Paghingi kaagad ng tawad ni Jae. "It’s mostly because of me po.."

"Hala, hindi! Wag ka mag-sorry!" Pagpapanic ni Chi.

"He might look like he’s tough.. and brave and all.." Napatingin sila kay Jiara na nakatingin kay Jinx. "But
he’s soft. I hope you’ll realize how special you are to him, you know. Maybe not as a woman.. But as a frie
nd. Do not break him. I won’t allow anyone to break him. Ever."

________________________________________________________________________________

Happy Birthday, Jinx.

Jinx’s twitter: calvinjinx

Chapter 50

Zephyr’s POV (2nd and last time)

"CAP, PAHINGA MUNA! TIME OUT NA!" Nagmamakaawa na si Seb pero ngumiti lang ako sa kanya.

"Sa laro ba, pwede mag time out kung kailan gusto?" Ganti ko sa kanya.
Sa totoo lang, hindi na ko makapag isip ng maayos ngayon sa sobrang kaba para sa laro. Dalawang ara
w na lang rin aalis na ko ng Kassanight.

Malayo nanaman kami ni Jiara. :(

"Ah!" Napahawak ako sa ulo ko nang masipa ako ng bola at headshot sakin. "SINO ’YON?!" Sigaw ko ka
agad para makahanap ng hustisya para sa ulo ko.

Pag naalog utak ko, sayang naman. Dami ko pa namang alam.

"CAP SABI KO KASI ASSIST, EH!" Pagdadahilan pa ni Nixon kaya tinignan ko siya ng masama. "OO NA
SORRY NA CAP NYABNYU!"

Nag flying kiss pa.

Kinuha ko ang bola sa gilid ngunit napatigil din nang makita ko si Jiara na kakalabas lang ng building at k
asama sila Ali.

Napangiti ako agad siyempre.

"Sige na magpahinga na kayo." Sabi ko kaagad at binato ang bola bago ako pumunta kay Bossing Pres. "
Hi!" Bati ko sa kanya na parang unang beses naming magkakakilala.

"Hey.." Napatigil siya sa paglakad at gulat na tumingin sakin. "What’s up?" Casual na tanong niya.

"Hi Papa Zeph!" Ngumiti ako kay Davi nang kumaway siya sakin. Si Ali naman ay hinatak na si Davi paali
s para maiwan kaming dalawa ni Bossing.

"May tubig ka ba dyan? Grabe pagod na pagod ako! Tignan mo pawis ko, oh. Ang sakit sakit ng katawan
ko, ng binti ko, ng ulo ko. Natamaan pa ko ng bola. Shet, kawawa naman si Zephyr." Pagpapaawa ko sa
kanya.

Tumawa siya at agad kumuha ng tubig at inabot sakin. Kinuha niya rin ang panyo niya at binaba ko ang l
ebel ng height ko para mapunasan niya ang pawis ko nang hindi tumitingkayad. "What are you? A baby?"
Sabi pa niya.

"Baby mo." Sabi ko at napatawa din ako sa sobrang corny. "Ji.. Nood ka ng laro, please?" Pagpilit ko ulit
sa kanya.

"Babe, if hindi lang ’yun exam day, I would be there." Malungkot na sabi niya. "Please understand."

"Hayyy.." Napabuntong hininga ako. "Edi last day na nga nating magkakasama ngayon." Ngumuso ako p
ara naman maawa siya sakin kahit konti.

Badtrip na exams ’yan! Kaagaw ko ’yan, eh!

"I’ll help you pack your things after dinner." Hinalikan niya ko sa pisngi at ngumiti pagkatapos na akala niy
a’y walang epekto sakin ’yon?! "Go back to training. I’ll wait for you right here." Umupo siya sa bench.

Ano pa nga bang magagawa ko kundi bumalik na lang talaga sa field.

Binilisan ko na lang ang mga natitirang oras kasi ganon ako ka-powerful. Puahaha!

Pagkatapos non ay dali dali akong naligo sa shower room siyempre. Hindi naman ako maliligo sa gitna ng
field at baka pagkaguluhan ako ng mga nagkaka crush sakin dyan. "Cap, pengeng shampoo! Last na ’to,
promise!" Sumilip ulit si Zach galing sa kabilang cubicle.

"Pucha!" Napatakip ako sa dibdib ko sa gulat. "Magka kuliti ka nyan kakasilip mo sakin, eh." Kinuha ko an
g shampoo at inabot sa kanya sa taas.

"Cap, lumalaki, ah." Pagsilip din ni Luke sa kabilang cubicle.

"Anak ng!" Napatakip naman ako sa baba ko. "Ano ba kayo?!"

"Ang bote ng shampoo." Pagdugtong ni Luke sabay tawa. "Dati sachet lang ’yan, eh. Ngayon bote na."

"Umalis na nga kayo!" Tinaboy ko ang mga mukha nila at pinagpatuloy na lang ang pag-shower ko. Pagk
atapos ay nagbihis na rin ako kaagad sa loob. Na trauma na ko kasi nung magbibihis ako sa locker room
eh nandoon si Jiara dati.

Conservative pa naman ako.

"Madaling madali, ah?! Excited mag impake?! Excited iwan kami?!" Madramang sigaw ni Bry.

"Excited lang makita girlfriend ko! Wala ka kasi non!" Pambabara ko bago kinuha ang bag ko at tumakbo
palabas. "Bye Dadi!" Sigaw ko habang tumatakbo sa field patawid sa kabila.

"Finally." Tumayo si Jiara at kahit alam kong ang tagal niyang naghintay ay ngumiti pa rin siya sakin.

Ang haba talaga ng pasensya neto. Magalit ka naman sakin kahit minsan lang. Hahaha!

"Nood ka na kasi.." Pangungulit ko pa pagkasakay ng kotse. Ngumiti lang ulit siya sakin ng malungkot ha
bang nagdadrive. "Okay, tanggap ko na." Malungkot na sabi ko at sinandal na lang ang ulo ko sa bintana.

Hindi na ko nagsalita hanggang sa makarating kami sa bahay ni Jiro. "Oy! Hello!" Bati kaagad ng pangit k
ong kapatid pagkapasok namin.

Kaso sabi nila magkamukha daw kami kaya binabawi ko na ang sinabi kong pangit.

"Hello, Jiara!" Bati niya. "Hoy Zeph, magluto ka ng dinner ah! Paglutuan mo naman si Jiara!" Pag utos niy
a pa sakin. Sapakin ko pa ’yan, eh.

"Sige. Piprituhin ko kaluluwa mo." Pananakot ko habang paakyat ng kwarto. "Sensya na! Hindi ko na nali
nis." Nag panic kaagad ang buong pagkatao ko sa sobrang kalat ng kwarto ko.

Pinulot ko lahat ng mga naka kalat na gamit at nilagay sa sofa. Parang hindi na rin ako naglinis non pero
at least lahat ng kalat ay naka kalat lang sa iisang lugar na puro kalat para hindi sila naka kalat.

Ano raw.

"Eto, para sa mga damit tapos eto para sa mga gamit at sapatos na kailangan ko dalin." Nilapag ko ang d
alawang malaking maletta sa harapan niya at umupo na siya sa sahig para buksan ang cabinet ko at ilap
ag lahat ng damit ko sa kama.

"I feel sad." Pag amin niya habang nagtutupi ng damit ko at nilalagay sa maletta. "I’m gonna miss you so
bad and your smell.. you smell like a lush store." Pagbibiro pa niya.

"Wag ka mag alala, magvivideo call naman tayo!" Pagpalubag loob ko sa kanya at sa sarili ko na rin.

Ayoko talagang umalis pero wala naman na akong pamilya dito dahil hindi naman talaga kami taga-dito.
Eto ngang bahay ni Jiro ay pansamantala lang rin. Sa Aldana talaga kasi kami talaga nakatira kaya babali
k at babalik din kami doon.

At hindi naman ako pwedeng sundan ni Jiara dahil taga dito siya at baka sakalin ako ng tatay nyan!

"Promise me you’ll visit.. Kahit thrice a year lang." Ngumuso pa siya sakin para maawa ako. Eh hindi ako
naawa kasi ang cute ng mga pisnging ’yon.

"Para sayo, babyahe ako ng 10 hours sa eroplano." Kumindat ako sabay tawa. Kinuha ko na ang iba kon
g mga gamit at nilagay sa isa pang maletta. Wala naman ako masyadong iuuwi ngayon dahil inuwi ko na
noon sa Aldana lahat. Bumalik lang ako nung napahamak si Jiara at konti lang ang dinala ko pabalik.

"Do well in the game tomorrow. Take care of yourself, okay? No more accidents." Pagbilin niya pa.

"Bahala na?" Nag kibit balikat na lang ako. Normal lang na may napupuruhan kapag naglalaro, eh. Hindi
ko rin kontrolado ang mangyayare.

"Please." Dugtong niya ulit. "I won’t be there by your side."

Pinaalala nanaman, eh. Ang sakit kaya.

***

"Ano.. Bye bye na?" Agad na sabi ko pagkahinto ng kotse sa tapat ng bahay nila. Hindi na rin kasi niya ak
o mahahatid sa airport bukas dahil exam.

"Noooo.." Yumakap siya sakin at kinabahan naman ako dahil baka bigla kaming mahuli ng tatay niya. Na
sa tapat pa naman na kami ng pinto. "Not yet."

"Sige na, pasok ka na." Pagbitaw ko sa kanya pagkatapos ko siya yakapin. Baka hindi ko na bitawan kap
ag pinatagal ko pa, eh.

"I don’t want to let go yet." Malungkot na sabi niya at niyakap niya ulit ako. Parang aso din talaga ’to, eh.

"Baka hindi na ko maka alis nyan, ah." Pagbibiro ko pero totoo. "Sige na, pasok ka na. Pangako bibisita a
ko next year." Pag promise ko sa kanya.

Tinignan niya ko ng puno ng lungkot ang mga mata niya kaya nalungkot din tuloy ako. Tumingkayad siya
para halikan ako at nanlaki ang mga mata ko.

Biglang bumukas ang pinto kaya agad ko siyang natulak at umakto akong umuubo. "Oh, nandito na kayo.
" Seryosong sabi ni Paps Jaxvien.

"*cough* Magandang gabi *cough* po!" Napahawak ako sa lalamunan ko para pigilan ang ubo ko. "Whoo
, lamig kasi, eh."

Nakatingin lang ng masama sakin si Jiara at nakahawak sa braso niya dahil tumama siya sa may poste n
ang matulak ko siya. "This jerk." Bulong niya.

Ngumiti ako sa kanya para magsorry. "Pasok." Utos ni Paps Jax sa kanya at pumasok naman siya. Nang
maiwan ako sa tapat ng pinto ay tinignan niya ko ng seryoso kaya nanginig pati kalamnan ko, men.

"Bakit po?" Patay malisyang tanong ko.

"Bukas na ba alis mo?" Ay, chichikahin lang pala ako, eh!

"Opo, eh." Sagot ko naman. "Ingat ho kayo palagi at oo nga pala! Paki-abot ho ’to sa Zedvage o kaya na
man pakibasa pagka alis ko." Inabot ko ang letter. "At eto po pala! Paki abot rin kay Jiara." Inabot ko rin a
ng notebook ko.

Yung notebook kung saan ko sinulat lahat simula nung makilala ko si Jiara. Yung sinabi kong basahin niy
a pag namatay ako pero siyempre biro lang ’yon. Matagal kaya mamatay ang masamang damo. Puahaha
.

"Paalam na po. Pakisabi na rin ho kay Jinx tsaka kay Mumshie Chi." Nag bow ako sa kanya at ngumiti.

"Mag ingat ka don. Mag ingat ka din sa pagtingin sa ibang babae. Pag pinalitan mo si Jiara doon.. Talaga
ng mag ingat ka na lang." Ngumisi siya sakin at natakot naman ako don!

"Wag ka ho ngumiti ng ganyan. Nakakatakot." Pag amin ko at dali dali akong tumakbo paalis bago pa ma
abot ng kamay niya ang kwelyo ko.

***

"Excited na ko!!! Hindi na ko mapakali!!!" Parang nangangati ang pwet ni Drei habang nasa van kami at p
apuntang airport ng hatinggabi.

"Kapatid ni Cap, nandyan ka pala!" Manghang sabi ni Drago nang mapatingin kay Jiro sa likod. Nakasuno
d sa likod namin sila Kuya Fel para bantayan kami.

"Ikaw nanaman." Sambit ni Jiro sa kanya.

"Gaano kalamig dun?" Curious na tanong ni Collin habang nagsesearch. "Shit! Negative 4 degrees ngayo
ng araw?! Buti na lang madami akong coat na dala!"

"Okay lang ’yan. Covered naman ang venue." Pampalubag loob ko. Baka isipin nila ay maglalaro kami ha
bang sobrang lamig.

Pagkarating namin ay malamang nagcheck in na kami ng bagahe bago dumeretso sa immigration at nag
hintay na lang sa loob pagkatapos. Mga isang oras pa bago ang flight namin kaya umorder na muna kami
ng makakain.

Nagsi-suotan na rin sila ng coat dahil December nga ngayon kaya ang lala ng temperature. Bat kaya doo
n pa nila naisipan ilugar ’yung laro, eh?

"Okay na ’tong tatlong patong, Cap?" Tanong ni Nixon habang nagtatali ng trench coat. Kinuha ko ang na
sa backpack ko at binigay sa kanya. "Ano ’to?"

"Heat pack." Madami pa ako neto para ibigay sa Aces kung sakaling hindi nila kayanin ang lamig. "Kumai
n kayo ng madami, ah."

"Oo, kailangan niyo ng lakas dahil may last practice tayo mamaya sa mismong venue." Pagpapaalala ni
Dadi.

***

"Hoy, gising." Sinampal ko ng mahina si Aron at Zach na nakasandal sa balikat ko at natutulog. "Nandito
na tayo."

Agad naalimpungatan si Aron at tumingin sa paligid. "Nasan ako?" Tanong niya.

"Gunggong!" Binatukan siya ni Seb na nasa likod lang. "Tumayo na kayo dyan! Maiwan na lang kayo dito,
puahaha!" Mga nagtatakbuhan pa ang Aces palabas ng eroplano. Tumayo na rin sila Zach at sumunod s
akin palabas.

"Re-al! Re-al!" Hinabol habol ako ni Kuya Fel nang papalabas na kami ng airport pagkatapos dumaan sa
kung ano anong ginagawa. "Ro-al!" Tawag niya din kay Jiro. "Nasa labas na ho ang nakahandang sasaky
an."

"Sige Kuya, salamat!" Tinapik ko siya sa balikat.

"WHOA! AYOS ’TONG SUNDO NATIN, AH!" Manghang sabi ni Drago sa limo at agad nanginig nang mar
amdaman ang hangin. "PUCHA, NASA NORTH POLE BA KO?!" Reklamo niya agad at babalik na dapat
sa loob pero hinatak ko siya sa kwelyo.

"Sila na ang bahala sa bagahe niyo. Sakay na kayo." Turo ni Jiro sa loob.

Pagkasakay namin ay nagkasya naman kami dahil mahaba naman ang limo at may mga nakahandang p
agkain pa sa loob. "Saan tayo punta, Cap?" Tanong ni Caden.

"Sa palasyo na. Doon kayo matutulog." Badtrip siguro ng lolo ko non sa sobrang ingay. Mas mabuti ’yon.

"WEH?!?!" Gulat na sigaw ni Nixon at napatakip kami sa tenga namin. "Sorry, na-shocks lang."

Nang makarating kaming palasyo ay agad sumigaw si Luke ng malakas na "HELLO PALASYO!!!!" At aga
d akong napasapo sa noo ko.

Dali daling bumaba ang lolo ko na may baston pa na hawak at mukhang galit na galit pero nang makitang
may mga bisita ay ngumiti na lang siya. Plastik nito, eh. "Kayo ba ang Aces?" Tanong niya.

"Buhay pa pala ’to." Sambit ni Jiro.

"JIRO, SA WAKAS NAMAN!" Lumapit ito at niyakap siya. Napairap na lang ang kapatid ko at hinatak ko n
a ang Aces sa taas para makapagpahinga. Ayoko nang makita ang kadramahan ng dalawa.

Isang malaking kwarto lang sila pero limang king sized na kama. "Magpahinga na muna kayo. Mamayang
6 PM eh pupunta na tayong venue." Pagpapaalala ni Dadi.

"Yes, Dadsi!"

Agad akong tumakbo sa kwarto ko para tawagan si Jiara at sabihing nakarating na ko pero hindi sumasa
got. "Exam nga pala." Inis na sabi ko.

***

"Pakisabi ngang kaya natin ’to para ma motivate naman ako." Kinakabahang sambit ni Bry at nanginginig
pa ang kamay.

Nasa lockers na kami at hinihintay na lang magsimula ang laro. Nakabihis na kami pero tahimik lang kami
ngayon sa sobrang kaba. Kahit ako, nanginginig pati buto ko, eh. "Kaya niyo ’yan!" Malakas na pag chee
r ni Dadi.

"Natatae ata ako." Kinakabahang sabi din ni Drei habang nag iistretching sa bench. "Ayoko na gumalaw."

"Wag kayo kabahan." Payo ko pero nanginginig rin talaga ako, eh. "Manalo, matalo, pogi pa din tayo. Ga
win lang natin ang makakaya natin at wag sana kayong ma aksidente, ah. Ingatan niyo mga binti niyo."

"Yes, Cap!" Malakas na sagot nila.

"Isipin niyo lang na nagtetraining lang tayo, okay?!" Nagsilapitan na sila para maglagay ng kamay sa taas
ng isa’t isa. "RED ACES?!"

"GET HARD, GET TOUGH, GET ROUGH, KICK HARD! WHOOO!!" Nagsitakbuhan na kami palabas.

Nasilaw ata ako sa dami ng nanonood at sa mga camera pero sanay naman na ako don. De, joke lang. K
inakabahan na pwet ko ngayon, hindi na nga ata ako makalakad.

Pagkatapos ng toss coin ay nagsimula na ang laro. Sa amin muna ang bola. Sa mga unang parte ng laro
ay sobrang hirap maka-goal. Wala pang nakaka goal sa kalaban namin pati samin dahil magaling rin goal
keeper nila.

"Kaya niyo ’yan!" Sigaw ko sa kanila nang makitang kinakabahan pa rin sila. "Nixon, assist." At tumakbo a
ko para sipain ang bola sa malayo.

Nasalo ito ng ulo ni Nixon at nang tumalbog, sinipa naman ni Bry papunta sakin nang pumwesto ako mal
apit sa goal. Nagsigawan sila nang mapasok ko na sa loob. "WHOO!" Napabuntong hininga ako.

"Focus lang!" Sigaw ko sa Aces nang mapunta na sa kabila ang bola.

Sa loob ng unang 45 minutes ay nalamangan kami ng isa. Nagkaroon ng 15 minutes na break at nagusa
p usap kami pagkatapos uminom ng tubig. "Kinakabahan ba kayo?" Tanong ko.

"Sobra, Cap." Napahawak si Seb sa dibdib niya.

"Anak ng! Wag kayo kabahan. Isipin niyo Eagles ’yang kalaban niyo." Pagbibiro ko pa. "WALANG DAPAT
KABAHAN! DI KO KAYO PINALAKI NG GANYAN!" Pagbibiro ko ulit.

Pagkatapos kami kausapin ni coach ay bumalik na ulit kami sa field. Tinaas ko ang kamao ko para i-chee
r ang Aces bago magsimula. "Seb, sa gilid! Caden, assist mo! Pepwesto ako sa gitna!" Sigaw ko. "Steal
mo na, Drago!"

Tumakbo ako sa may malapit kay Drago para mawala ang kaba niya. Pagka-agaw niya ng bola ay sinipa
niya papunta sakin. Nang sisipain ko na ay may sumipa din ng bola pero tumama sa binti ko kaya bumag
sak ako sa sahig.

"CAP!" Sigaw kaagad ni Luke. Tinaas ko ang isang kamay ko para sabihing okay lang ako kahit hindi.

Tumayo ako at nilagay sa isang paa ang bigat. Sumasakit na din ang braso ko dahil ’yun ang nauna sa b
agsak ko.

Tinuloy ko pa rin ang laro at ginamit na lang ang kaliwang paa sa pagsipa. "Sure ka ba, Cap?" Mabilis na
tanong ni Caden nang madaan siya sa gawi ko.

"Focus lang!" Sigaw ko sa kanya.

Pinasa niya sakin ang bola at tumakbo ako para ilapit sa goal pero may humawak sa damit ko sa likod at
hinatak ako pabalik kaya napahinto ako. "Ano ba?!" Sigaw ko sa kanya at lumapit ang referee.

"Oks ka lang, Cap?" Tanong ni Collin. "Chill lang! Kami na bahala! Kaya natin ’to!"
Maraming minuto na ang lumipas at lumamang kami ng isa sa score. Tinignan ko si Drago na parang na
wawala doon sa gitna at hindi alam ang gagawin.

"Drago! Goal mo!" Sinipa ko sa kanya ang bola at nanlaki ang mata niya.

Sa kakapanic niya ay sinipa niya ang bola at napakuyom ang kamao ko nang ma-goal ito bago matapos
ang pangalawang set.

"AAAAAHHHH.." Napa-upo na lang ako sa field sa sobrang sakit ng paa ko. "SALAMAT LORD!" Sigaw k
o.

Naghihiyawan na sila doon at nagyayakapan na ang Aces at nakangiti lang ako habang pinapanood ko sil
a. Makita ko lang ang mga ngiting tagumpay na ’yon, okay na ko.

"OH MY GOD, ARE YOU OKAY?!"

Nanlaki ang mata ko nang lumingon ako sa gilid ko at nakita ko si Jiarang tumatakbo. Ano ’to? Nananagin
ip ba ko?! Anak ng! Kala ko panalo na kami!

"Zephyr! Oh my God.. Medics!!!" Sigaw niya nang makalapity sakin at nanlaki ang mata ko nang hawakan
niya ang pisngi ko.

"Bat ka nandito?!" Gulat na sigaw ko.

"DUH, I WOULD NEVER NOT WATCH YOUR LAST GAME! I already took all subjects yesterday for the
exam." Pagpapaliwanag niya. "I WANTED TO SURPRISE YOU BUT LOOK WHAT HAPPENED TO YOU
!!!"

"Teka teka--"

"MEDICS!!!!!!" Malakas na sigaw niya at napatawa ang Aces nang marinig nila ’yon. Natawa din ako dahil
’yon ang lagi kong sinasabe pag nandyan si Jiara. "DON’T EVEN LAUGH!"

"I love you." Ngumiti ako sa kanya.

"Zedvage is here." Turo niya sa isang gilid sa mga nanonood at nanlaki ang mata ko. "Yes.. We’re all her
e for you. We’re your family, remember?"

"Nabasa niyo na letter ko?!" Nahihiyang sabi ko.

"Congratulations, my love." Niyakap niya ko ng mahigpit at hindi sinagot ang tanong ko. "I love you so mu
ch. I am so proud of you, Captain."

Third Person’s POV

*Yesterday*

"May sulat si parekoy Zephyr! Wag muna kayo mag impake dyan!" Malakas na pag announce ni Aider pa
gkapasok ng Zedvage. Umakyat kaagad siya ng stage at kinuha ang microphone. "Anak ng! Hindi pa sinu
lat sa magandang papel, eh! Sa yellow paper lang?!"

"Basahin mo na, gunggong!" Sigaw ni Jeris sa kanya. Naghahanda na kasi ang lahat para manood ng lar
o ng Aces sa Aldana.

"Sulat para sa Zedvage.." Panimula ni Aider. "PUCHA ANG CORNY NG INTRO!"

"Basahin mo na!" Sigaw rin ni Tevin.

Sulat para sa Zedvage:

Una sa lahat at hindi sa huli, hindi ko talaga alam kung paano ko ’to sisimulan. Nahihiya ako sa inyo at na
gpapasalamat sa lahat.

Kayo ang nagsilbing pamilya ko nang itakwil ako ng lahat. Sobrang nagpapasalamat ako kay Jinx at naba
to ko siya sa kabilang daan habang namomroblema ako. Kung hindi ay hindi sana ako miyembro nito nga
yon.

Gusto ko lang humingi ng tawad sa mga ginawa ng kapatid ko.. At sa ginawa ko. Alam ko sa sarili ko na h
indi kayo masasamang tao. Kayo ang kalaban ng mga masasamang tao sa mundo. Alam kong nasa daa
n kayo ng tama pero parang nauntog ang ulo ko noon at nakalimutan ko lahat.

Nahihiya ako kasi hindi ko kayo pinagkatiwalaan. Nahihiya ako dahil may sinira akong isang rule. Sumali
ako sa ibang grupo habang kasali ako sa Zedvage at pasensya na.

Ngayon, aalis na ko. Siguradong mamimiss ko kayong lahat!

Tito Aider, wag ka na masyadong maingay.

Asher, sana hindi ka na pang skill-testing. Kawawa ka naman.

Tito Yuan, salamat ginagamot mo palagi mga tama ko ng baril.

Yuri, salamat dahil ikaw lang ang matino sa inyo.

Tito Jeris, wag na kayo mag away ni Pareng Aider.

Jude, Sta Maria. Ge, ingat.

Tito Tevin, nawa’y manatili kang malusog. â?

Tita Jadzia, nawa’y manatili kang cute. Puahaha.

Tita Carrissa, i-chika mo kaagad sakin si Jiara pag nanlalaki.

Tita/Tito Emily, makakahanap ka rin ng para sayo.

Tita Addy, salamat at nanay ka ng buong sambayanan.

Tita Jamil, salamat at ikaw lang rin ang matino. Joke.

Ali, ingatan mo si Jiara.

Flaire, wag mo na pikunin si Jiara. Makipagbalikan ka na lang.

MUMSHIE CHI! Salamat at ikaw na ang tumayong nanay ko nung malabo kami ni Mama. Salamat at isa
kang kunsintidor.

PAPS JAXVIEN! Wag kang mag alala at hindi niyo ako mapapatay dahil mahal niyo rin ho ako. Hehe!

Jinx, ewan ko sayo. Puahaha! Sana aminin mo na sa kanya. Puahahahaha!

At Baby Bossing President kong mahal! Alam mo na. Labyu.

Tandaan niyo ’to! Kayo ang pamilya ko.

Mag iingat kayo palagi at kung kailangan niyo ko, tawagan niyo lang ako.

Kahit nasa Uranus pa ko, tatakbuhin ko kayo.

________________________________________________________________________________

Next: Epilogue - Feb 16 7 PM

Jinx’s twitter: calvinjinx

EPILOGUE

Zephyr’s notebook:

Eto ang una.

Unang beses na nakilala ko siya.

Nagbi-bike lang ako at bumibili ng pandesal sa gilid ng daan nang biglang may nag hablot ng wallet ko.

SIYEMPRE HINABOL KO, PUCHA. Wala na nga akong pera, mawawalan pa ko talaga ng pera?!

"Ayos! 50,000! Laki ng kita!" Sabi ng isa na pangalanan natin sa kulay ng damit nila. Siya si Blue.

"Balato naman, tol!" Sabi ni Green.

At may tumatakbo ring lalaki, siya si Pula.

"Ang wallet ko!" Sigaw ko habang hinahabol ko ang naghablot ng wallet ko. Si White! Hayop ka, White. "A
nak ng." Napakamot ako sa ulo nang tumayo ang tropang Colors at agad naman akong napa atras. Kakal
abas ko lang sa kulungan, mga tsong. Walang ganyanan, oh. Ayoko mabalik ulit don!

Napaatras tuloy ako nang lumapit sila sakin.

Sasapakin na sana ako ni Green nang bigla siyang matamaan ng bato sa ulo kaya nanlaki ang mata ko. "
Hoy!" Napalingon ako sa babaeng sumigaw.

Hindi ko lang alam, ah pero para talaga siyang kumikinang sa harapan ko. Hindi sa dahil sa kutis niya o s
a ganda niya, pero shet, parang gusto kong itanong kung nung hinulog ba siya ng langit ay hindi siya nap
uruhan?

"Miss, wag ka na makisali dito. Delikado!" Sabi ko sa kanya. Pucha, baka patulan din siya ng tropang colo
rs, hindi ko mapipigilan sarili kong mapasabak sa gulo!

"Ikaw ang umalis." Sabi niya sakin at nanlaki ang mata ko. Bakit ako?! Wala ba siyang takot?!

"Ate, kung mahal mo pa buhay mo, tumakbo ka na." Nakangising sabi sa kanya ni Pula. Pag tinotoo talag
a nila ’yan, suntukan na lang!

"I should be the one saying that." Seryosong sabi ng babae. Pinulot niya ang dalawang bato sa sahig at p
inaglaruan sa kamay niya. "I’m giving you three seconds. One.."

PARANG PATI AKO KINABAHAN. Parang gusto ko na din tumakbo, eh!

"Sus." Tumawa si Blue.

"Miss, jusko, umalis ka na lang." Sabi ko at lumapit ako para hatakin siya paalis pero nagpumiglas lang si
ya sa hawak ko.

Jusko.

"Two.." Naglakad siya palapit habang sinasalo ang bato na hinahagis niya pataas sa kamay niya.

"Walang tatakbo, wag ka na magbilang." Sabi ni Pula. Mukhang matapang nga ang Colors.

"Three. Okay, time’s up." Tinignan ng babae isa isa ang Tropang Colors at inuna niyang batuhin sa tyan s
i White. "Are you okay?" Tanong niya nang namamalipit ito sa sakit.

Masakit ba ’yon?! Malakas ba ang pagkakabato niya?

Kumuha sila ng kanya kanyang baseball at halos magdasal na ko sa lahat ng santo. Bat ba ayaw na lang
niya umalis at ako na lang ang bahala!

Yumuko siya para ilagan ang hampas sa kanya ni Pula kaya nahampas ni Pula si White. "Don’t hurt each
other, mga Kuya." Payo pa niya. Napangiti tuloy ako doon.

"Miss! Miss, sa likod mo!" Sigaw ko nang mapansin kong balak siya hampasin ni Blue.

Siniko niya ang nasa likod niya at hinubad ang boots niya sabay hampas sa ulo ni Blue. Bawat galaw niya
ata eh parang nanonood ako ng pelikula.

"Natry mo na bang masapak ng bagong manicure?" Tanong niya pa. Ano gagawin neto?!

"Hindi pa."

Napatakip ako sa bibig ko nang sinapak nga niya si Blue at nawalan ng malay sa sahig habang dumudug
o ang ngipin. Ang bilis naman non?!

"Give me the bag and the wallet." Nilahad niya ang kamay niya at lumapit sa kanya si Green.

Ang tapang ni Ate.

Hinawakan niya ang baseball bat ni Green at hinatak. Hinatak naman pabalik ni Green kaya binitawan ni
Ate, natumba si Green sa sahig. Hah! Bobo! "Just give me the bag and I’m leaving."

"Tsaka wallet ko!" Sigaw ko. Siyempre, makikinabang na ko ’no! Nandito na lang tayo, eh!

Tinapakan niya sa dibdib ’yung mga nasa sahig habang naglalakad palapit para hindi na magsalita at kin
uha na niya ang bag na sa tingin ko ay ninakaw rin. Kinuha niya din ang wallet ko sa pants ni White at ina
bot niya sakin.

Habang naglalakad siya palapit ay naiimagine ko lang na lumilipad pa ang buhok niya at may ilaw na epe
k sa likod niya at nag iislow mo siya sa harap ko. Anghel ba ’to?! Eto na ba ang guardian angel ko?! "Sala
mat! Hulog ka ng langit!" Hindi ko tuloy napigilan sabihin.
Inirapan niya lang ako at chineck kung may laman ’yung bag. Inambahan niya pa ng suntok si Pula nang
sinubukan nitong tumayo. "You should thank God I don’t kill." Bulong niya at inayos ang cap niya.

Pero aalis na siya agad? Hindi pwede!

"Miss! Miss, ano pangalan mo!" Nilakasan ko na ang loob ko.

"My name’s whatever you want to call me." Sabi niya habang naglalakad paalis.

"Ang haba naman! Salamat dito, ah!" Sigaw ko pabalik. Kahit wag mo sabihin, hahanapin kita ’no!

Pinanood ko siya maglakad paalis.

Shet.. Siya na ata ang matinong mangyayari sa buhay ko.

***

Zephyr.

He’s a gentle wind from the west, where it is the darkest.

He meant no harm with his deepest secret.

Jiara

She’s a rough storm from the south, where the sun is always out.

The brightest girl in there, secrets sealed from her mouth.

They collide.

Formed a tornado of vengeance.

And always the aftermath:

A rainbow after the vicious wrath.

-END-

(Wait for the A/N)

Congratulations! You survived.

It’s not even that heavy but I would like to thank everyone for putting up with me until the end.

Warning: Ito na ang pinaka-casual kong Author’s note. Pagpasensyahan niyo na at wala na akong masab
i. Pagpasensyahan niyo na din kung hindi ito ganun ka-seryoso.

Maraming salamat sa pagbabasa at pagiiwan ng sariling komento sa bawat kabanatang aking sinusulat.
Aking lubos na ipinagpapasalamat ang inyong walang sawang suporta kahit ako’y magulo.

Siguradong marami kayong katanungan na gabi-gabing bumabagabag sa inyong kaisipan kaya ngayon a
y sasagutin natin ’yan lahat.

F.A.Q:
Unahin natin ito:

Special Chapters, ’te?

-Baka meron at baka wala. Hindi ko na rin alam ang ginagawa ko sa buhay ko. Charot. Hintay niyo lang a
t baka bigla na lang akong magpost ng special chapter. Para updated kayo follow my twitter acc: 4reumin
ct. I’ll update everyone doon.

Pangalawa:

Book 2, ’te?

-Wala nang book 2! Nadala na ako sa Quertige Assault na ginapang ko na lang at niligtas sa hukay.

Pangatlo:

Kwento ni Jinx, ’te?

-Dadating din tayo dyan, ’te. Sa totoo lang ay magkasabay kong plinano ang storya ni Jiara at storya ni Ji
nx. Nasa akin na ang plot niyan ngunit walang outline. Baka maisipan kong hindi i-post at baka maisipan
kong i-post, hindi ko na rin alam.

Kasi ngayon gusto ko rin gumawa ng storyang may Grim Reaper. (Inggit ako sa Black at Goblin) Or may
powers. Joke. Hindi naman ’yung O.A. Mala-Strong woman Do Bong Soon lang. Kaya ayon, ewan ko pa.

Kung may suggestions kayo, comment here.

Magpopost ako dito ng note kapag pinost ko ang storya ni Jinx at magtetweet din ako sa account ko: 4reu
minct. Kaya follow niyo ’yan. Hindi man ako pala-reply dyan pero at least updated kayo. Mwaps.

Pang-apat:

Magsusulat ka pa after neto, ’te?

-Yes sir mga kaibigan. Gusto ko ’yung mas deep at mas woke. Yung tipong huhukay kayo ng lupa at hihih
ga kayo don at tatabunan niyo ulit ng lupa kasi give up na kayo. Char lang. (don’t do that though)

Pang-lima:

Wala ulit portrayer next book, te?

-Alaws. ;-)

Pang anim:

Kelan next, ’te?

-Yan ang hindi ko alam. Sabi nga ni Al James.. ’Pahinga ka muna.’ Hahahahaha!

Follow niyo na lang talaga ang twitter ko dahil doon ko talaga kayo iu-update. Pwede din dito sa message
board. (pangatlong plug na ito): 4reuminct.

Pang-pito:
Sino portrayer ni Jiara/Jinx/Zeph/Lahat ng characters.. ’te?

-Panatilihin natin iyong sikreto.

Pang-walo:

Ano twitter nila, ’te?

-Jinx: calvinjinx

-Jiara: zyleonji

-Zeph: zephjairo

-ACES: pulangaces

Yan lang ang accounts nila at wala nang iba. Wala na ring twitter ang iba pa.

Kung may mga tanong pa kayo na hindi ko pa nasasagot ay mag-iwan ng mensahe sa line na ito. Sasagu
tin ko siya.

Maraming salamat ulit at kung nabitin kayo o hindi niyo nagustuhan..

Pasensya ka na.. Sa mga kathang isip kong ito..

O kaya

Pasensya ka na.. at di ko na rin madama.. Kay tagal kitang hinihintay..

Paalam!

-G.

Special Chapter

Requested. Jinx (multimedia)

Third Person’s POV

"Ilan ka?" Pag usisa ni Asher habang sinusubukan tignan ang test paper ni Jinx. Kakabalik lang kasi ng re
sulta ng exams nila kaya nagkakanya kanyang tanungan na ang mga ugok.

"Isa lang siya." Sagot ni Jude at napatingin sila sa kaniya. Sabay sabay silang nag ismiran at pinaulanan
siya ng iba’t ibang klase ng pambabara.

"57. Bwisit!" Sumimangot si Jinx at hindi pa sila natigilan sa paghahanap ng mga kasamang babagsak sa
subject na ’yon. Ito ang pinaka-ayaw ni Jinx. "Itong teacher natin sa history, may galit talaga sakin, eh! Tig
nan mo, siya lang ang panira!" Tinuro niya ang mga nakalatag na test paper sa arm chair niya.

Lahat ito matataas maliban sa History na 57 over 80. "60 ako." Sagot ni Yuri nang siya naman ang tanun
gin. Nag apiran sila dahil sabay sabay daw silang babagsak.

"Yown! Friends forever!" Tuwang tuwang sambit ni Asher na tila walang pakealam kung makakapasa ba
siya o hindi.
Habang nagkakatuwaan sila ay bigla biglang nagtakbuhan ang mga tao sa hallway, sa tapat lang ng roo
m nila kaya napatayo din sila. "Anong meron?" Nanguna nguna si Asher sa pagbukas ng bintana ng room
nila para maki-usisyo sa nangyayari sa hallway.

"Tabi dyan! Tabi!" Parang ambulansya naman si Jude na pinatabi lahat ng tao at nakisilip silang apat.

"May away ba?" Tanong ni Yuri.

"Baka may nagsusuntukan sa kabilang room! Puahaha! Naalala niyo last week, duguan si Mendoza amp!
" Tuwang tuwa pang sabi ni Jinx. "Umiiyak pa eh! Sabi niya ’Huhuhu, mama, inuntog ulo ko sa pader!’ Ha
haha!"

"Lahat na lang ba lalandiin mo, ha?!" Rinig nilang sigaw ng babae galing sa hallway. Sa labas lang ng ka
bilang room.

Agad napawi ang ngiti ni Jinx nang maramdamang nang gagaling ang gulo sa room nila Jae. Agad agad
siyang tumakbo palabas ng room nila at sumunod sa kanya sila Asher.

"Tabi dyan." Seryosong sambit ni Jinx at tumabi naman ang mga lalaking nanonood.

Napatigil siya nang makitang kakatayo lang ni Jae galing sa pagkakabagsak niya sa sahig, at hindi alam
ni Jinx kung bakit. Nakahawak ito sa kanyang pisngi at malapit nang tumulo ang luha niya ngunit hinarap
pa rin nito ang ex ni Jai, ang lalaking gusto niya.

"Oh, shit.." Bulong ni Asher nang ma-realize ang nangyayari. Agad siyang napatingin kay Jinx na nakaku
yom ang kamao at nakatingin ng deretso sa isang lalaking nakasandal lang sa pinto at pinapanood ang n
angyayari. Kasama niya ang mga tropa niya at nagbubulungan sila.

"Kung makapagsalita ka, parang nang agaw ako, ah?" Matapang na sambit ni Jae sa babaeng kaharap ni
ya kahit malapit na siyang lumuha.

Tinulak siya ng babae ng malakas at napasandal siya sa pader. Nanghina ang tuhod niya at umupo na la
ng sa sahig habang nakayuko.

"Wag mong masubukang umiyak." Seryosong sambit ni Jinx at nagtinginan ang mga tao sa kaniya. Naka
pamulsa lang siya at nakatingin pa din kay Jai. "Tumayo ka dyan." Madiing sabi niya.

"Jinx.." Bulong ni Jae nang i-angat niya ang mukha niya ngunit hindi siya nito tinitignan. Kumukulo ang du
go nito at hindi inaalis ang tingin sa lalaking gusto niya.

"Jinx.." Napa-atras din ang tumulak kay Jae nang makita ang presensya ni Jinx. Dali dali siyang lumayo d
ito na para bang takot siyang saktan siya nito kahit hindi naman ito nananakit ng babae.

"Tumayo ka dyan!" Sigaw ni Jinx at agad agad tumakbo si Asher at Jude para tulungan tumayo si Jaedez
elle. Kung hindi ay mas lalong mag iinit ang ulo ni Jinx.

Minsan lang ito mag seryoso ng ganito. Ayaw niyang sinasaktan ang mga tao sa paligid niya.

Napatingin din sa kanya si Jai at hindi niya alam kung matatakot ba siya sa tingin ni Jinx o magtataka siya
kung bakit nakatingin ito sa kaniya. Hindi siya makapagsalita.

"Tuwang tuwa ka bang pinag aagawan ka?" Deretso at kalmadong sambit ni Jinx kahit nasa magkabilang
dulo sila ni Jai. Narinig ito ng mga studyante kaya mas lalong dumami ang mga nakapaligid sa kanila.

"No, Jinx.. Please." Hinawakan ni Jae ang kamay ng bestfriend niya para hatakin ito paalis. Alam niyang
kung hindi pa niya pipigilan ito ay basag na ang panga ni Jai.

"Bitawan mo ko, Jaedezelle." Tinignan siya saglit ni Jinx at hinawi ang kamay niya. Naglakad ito palapit k
ay Jai ngunit tumigil sa harapan ng babaeng nanulak.

Tinignan niya ito at nang umabante siya ay umatras kaagad ang babae. "S-s-sorry!" Agad na sigaw niya.

"Wag mong ihahawak sa kanya ’yang maduming kamay mo sa susunod." Mahinang sambit ni Jinx para h
indi marinig ng ibang tao. Nagtaka naman si Jae kung ano ang sinabi ng bestfriend niya na nakapag ngini
g sa kaaway niya.

Sunod nitong binalingan si Jai at agad agad kinwelyuhan. Nagsigawan ang mga tao at tumakbo si Yuri pa
ra pigilan ito. "Pre, wag.. Mao-office ka.."

"Easy.." Ngumisi si Jinx nang napapikit si Jai dahil akala niya’y masusuntok siya. Binitawan siya ni Jinx at
pinagpagan ang kanyang kamay. "Siguraduhin mo lang na hindi kita mahuhuling nang tatarantado, Jai."
Lumapit ito para bumulong sa tenga niya. "I’ll fucking kill you." At ngumisi ito bago hatakin si Jae paalis sa
kaguluhang ’yon.

"Jinx.. Wait lang! Yung sapatos ko! Bitawan mo nga ako!" Kinalas ni Jae ang hawak sa kanya ni Jinx at d
ali daling binalikan ang nahulog sa paanan niyang sapatos dahil sa bilis ng paglalakad ni Jinx. "Calm dow
n!"

Nasa may bridge na sila kung saan patawid na sa kabilang building. Binitawan niya si Jae at sumandal sa
may railings ng tulay.

Napapikit siya habang minamasahe ang bridge ng ilong niya at hinintay matapos si Jae sa pag aayos ng
sapatos.

Dumilat siya nang maramdaman ang presensya ni Jae sa harapan niya. Agad niyang hinawakan ang bab
a nito at inurong ang mukha pagilid para tignan kung namamaga ang pisngi niya. "Tanga tanga mo, puch
a." Agad na panlalait niya nang makitang may maliit na sugat ito.

"Lahat naman tanga para sa pag-ibig." Tumawa pa si Jae at inayos ang buhok niyang nagulo dahil sa na
ngyari. "Salamat naman at hindi mo na siya sinuntok!"

"Hah!" Napatawa ng sarkastiko si Jinx. "Masyado pang maaga para magpasalamat ka dyan."

"Jinx!" Agad na suway sa kanya nito. "Pwede ba? Hayaan mo na lang ako kay Jai? I’ll prove to you na hin
di siya masamang lalaki. You can look at our texts! He’s really sweet."

Napatawa ulit ng sarkastiko si Jinx na mas lalong kina-inis ni Jae. "Kelan ba kita pinakealaman dyan?" Ta
nong naman ni Jinx. "Pinapakealaman lang kita kapag nasasaktan ka na."

"I can handle myself." Umirap si Jae.

"You can handle yourself? Hindi mo nga kayang mapaglaban sarili mo sa pananakit sayo doon. Sure, Jae
." Tumawa si Jinx at tumingala sa langit.

"I like him. Hindi mo na nga ako tinutulungan sa kanya, pinapalala mo pa. Anong sinabi mo sa kanya kani
na? Baka hindi na niya ako i-text mamaya!" Reklamo pa ni Jae. Naririndi na si Jinx sa mga putak niya at n
akapikit na lang siya habang nakatingala. Hindi niya sinagot ang katabi. "Ano ba?! Tulog ka na ba dyan?!
Sumagot ka!"

Humarap sa kanya si Jinx. "Pangit pangit mo, pano kita tutulungan don? Hindi ka na pasok agad sa mga t
ipo niya." Pang lalait niya.

"Wow! WOW!" Hindi makapaniwalang sambit ni Jae. "Alam mo ba ang mga tipo niya, ha?!"

"Tignan natin.. Mga ex niya.. Si Jessica.. Si Anne.. Si Denis.. Si Pai.." Nagbibilang pa ito sa daliri niya hab
ang nakangiti. "Lahat ’yon.. Lahat ’yun ang gaganda, parang mga model, ang babango pa at ang kikinis.
Head-turner!" Lumiwanag ang mga mata niya.

"And I’m not a head-turner?!" Inis na sigaw sa kanya ni Jae.

Tinignan siya ni Jinx mula ulo hanggang paa. "At ikaw.. Isa ka lang palaka."

Susugurin na sana siya ni Jae ng mga suntok nang biglang humarang si Asher para protektahan ang trop
a. "OPS! OPS! BAWAL YAN!" Sigaw niya at sinasangga ang mga suntok ni Jae.

Tawa ng tawa si Jinx habang pinapanood ang pikon na mukha ng bestfriend niya. Nagbelat pa siya dito p
ara mas lalo siyang mainis at nag make face pa na parang bata. "UMALIS KA DYAN, ASHER! MAWAWA
LAN KAYO NG KAIBIGAN NGAYONG ARAW!" Pagwawala ni Jae.

"Ano nanaman ba nangyari sa inyo?" Napatakip na si Yuri sa tenga niya sa sobrang ingay ng bunganga n
ito.

"Isa daw akong palaka, Yuri! Mukha ba kong palaka?! Sagutin niyo nga ako!" Hinawi ni Jae ang buhok sa
mukha niya at tinigilan na sa pag-abot sa mukha ni Jinx para sampalin ito.

"Pre.. Masyado namang harsh ’yun. Dapat eh butete na lang." Rinig niyang bulong ni Asher kay Jinx at m
as lalong nag init ang ulo ni Jae.

Si Asher na hinaharangan si Jinx na ang dapat niyang susuntukin nang humarang na din si Jude. "PROT
ECT ME, JODI!" Tumatawang sambit ni Asher.

"Jae, kalma ka muna! Malay mo sinasabi lang ’yun ni Jinx para hindi halatang crush ka niya! Puahaha!" N
anlaki ang mata ni Jinx sa sinabi ni Jude at agad niyang tinulak si Asher para maabot ang kwelyo ni Jodi.

Agad napasigaw si Jude nang muntik na siyang ilaglag ni Jinx sa tulay. "JOKE LANG! JOKE LAAAANG!!!
"

"Sa susunod, tumae ka na lang sa bibig mo ha? Kesa puro kashitan lumalabas dyan." Sambit ni Jinx at bi
nitawan ang tropa.

Kinuha ni Jae ang phone niya nang magtext ang Papa niya. Napatingin si Jinx sa kanya. "Hanap ka na?"
Tanong niya at lumapit para kunin ang bag nito. Wala nang pag aalinlangang binigay ito ni Jae dahil sana
y na siyang lagi silang ganun. "Alis na kame." Paalam niya kela Yuri bago sila naglakad paalis.

Sa kabilang building na sila lumabas dahil mas malapit ang parking lot doon. Ngunit habang naglalakad si
la sa hallway ay napamura na si Jinx nang makita ang Ate niyang kakalabas lang ng room at agad tumam
a ang tingin sa dalawa.

Nag init ang ulo ni Jinx nang makita ang makahulugang ngisi ni Jiara. "ATE!" Bwisit na sigaw ni Jinx.

"I’m not even talking, Jinx." Pa-inosenteng sambit ni Jiara. "Hi, Jae." Bati nito.

Nahihiya namang ngumiti sa kanya si Jae at napatakip sa pisngi niya dahil baka may pasa ito. Napansin
naman ito ni Jiara at kumunot ang noo niya.
"Is there something wrong?" Nag aalalang tanong ni Ji.

Bago pa makasagot si Jinx ay agad nang kinurot ni Jae ang tagiliran niya. "Wala po!" Nakangiting sagot n
i Jae habang namimilipit si Jinx sa sakit.

"INAANO BA KITA, HA?!" Inis na sigaw sa kanya ni Jinx.

"Don’t tell!" Bulong ni Jae sa kanya.

"Pucha! Alam mo bang sa panaginip ko eh sinapak na kita?!" Banta ni Jinx sa kanya kahit alam niyang hi
ndi naman niya ito kayang gawin at wala rin siyang balak.

Napangiti si Jiara at nagtaka naman si Jinx. Pero napairap din nang marealize na naglalakad na si Zephy
r palapit na nakapang soccer training na at mukhang magtetraining pa lang. Mukhang kakabihis lang nito
at hinihintay siya ni Jiara.

"Woy!" Napangisi din si Zephyr nang makita si Jinx at lumipat ang tingin niya sa bag na hawak nito. "Mahi
lig ka na pala sa anime, Jinx?" Pang aasar agad nito.

"Balita ko mahilig ka din daw magpabugbog, eh." Tumaas ang kilay ni Jinx at agad ring tumaas ang kilay
ni Jiara sa kanya.

"Ako mahilig mambugbog." Seryosong sambit ni Ji at bumelat si Zeph kay Jinx para pikunin ito lalo.

"GRABE! KAPATID MUNA BAGO LOVELIFE!" Reklamo ni Jinx.

"Talaga? Doesn’t seem like it." Tumingin si Jiara kay Jae at ngumiti kay Jinx. "You don’t even carry my ba
g."

"Mahilig sa anime si Jinx, ah! Alam ko pinapanood mo! Starts with letter H.." Ngumisi si Zephyr at pinigila
n ang pagtawa niya. "AAAAHH!" Napasigaw siya nang tapakan ni Jiara ang paa niya. "HARUTO! HARUT
O PINAPANOOD NIYA!" Pagpapalusot nito.

"Don’t teach my brother things like that." Pagsermon ni Ji at umalis na sila ni Zeph para pumunta ng field.

"Tara na." Sambit niya kay Jae at naglakad na sila papunta sa parking lot. Hinanap ni Jae ang motor ni Ji
nx pero hindi niya ito makita. "Kotse dala ko."

"Wow, you don’t bring cars. What happened?" Pang aasar ni Jae.

"Sabi mo magpapahatid ka ngayon, diba?" Napairap si Jinx at pinatunog ang sasakyan. Pumasok na siya
sa loob ng driver’s seat at napasimangot naman si Jae dahil hindi man lang siya pinagbuksan ng pinto.

"Hinahatid mo naman ako ng motor dati, ah?" Sambit ni Jae pagkapasok sa kotse.

"Sumemplang motor ko nung isang araw." Simpleng sabi ni Jinx at hindi na dinugtungan na ayaw niyang
mapahamak si Jae kung sakali. "Seatbelt." Pagpapaalala niya.

"Bago ’tong kotse mo, ah." Kinalikot ni Jae ang kung anong pwedeng buksan. "Kain muna tayo, ah. Guto
m na ko, eh. Nasa Burger King mga friends ko."

"Bat ako kasama?" Reklamo ni Jinx. Lagi lang siyang OP doon sa mga babaeng ’yon. Kung hindi siya OP
, eh siya naman ang pinag uusapan at pinagpapantasyahan ng mga ’yun. Parang wala lang naman kay J
ae kahit may gusto kay Jinx ang karamihan sa mga kaibigan niya.
Nagdrive na siya sa malapit na Burger King at bumaba doon. Nanguna nguna nang naglakad papasok si
Jae na parang excited makasama ang mga kaibigan kahit kasama niya lang ’to kanina. Pagkarating nila d
oon ay umupo kaagad si Jae at nag-rant about sa ex ni Jai.

Sinarado ni Jinx ang kotse pagkatapos magbihis bago sumunod papasok sa loob. Rinig na rinig pa niya a
ng malakas na pagkekwento ni Jae ng buong detalye ng nangyari kanina dahil nauna nang umuwi ang m
ga kaibigan niya.

Mas lalong nag ngitian ang mga ’to nang makita si Jinx na naglalakad palapit. Nakasuot ito ng dark blue n
a long sleeves at nagcecellphone.

Automatic na umusog si Jae para makaupo sa tabi niya si Jinx. "HI JINX!" Bati ni Agia sa kanya, isa sa ka
ibigan ni Jae. Marami silang mga babae sa group of friends ni Jae kaya hindi niya kilala lahat.

Ngumiti lang si Jinx sa kanila nang batiin siya ng mga ito at pasimpleng kinilig. Dahil nga hindi naman siy
a close sa mga ’to ay hindi niya magawang mag ingay at magdaldal.

"Anong gusto mo? Oorder na ako." Tanong ni Jae bago tumayo.

"Kung ano sayo." Nag kibit balikat lang si Jinx habang nagphophone at kachat sila Asher dahil wala siyan
g magawa. Mas lalo lang siyang na-awkward-an nang naiwan siya sa mga kaibigan ni Jae.

"Hi Jinx! Lagi ka bang may load?" Tanong ni Denise.

Napatingin naman sa kanya si Jinx at alanganing ngumiti. "Naka plan ako." Simpleng sagot niya.

"Si Jae kasi ayaw ibigay number mo samin, eh. Pwede ba mahingi?" Singit ni Euna. "Kung okay lang nam
an. Text text lang."

"O kaya accept mo na lang ako sa facebook!" Pagpumilit ni Vhenize.

"Bakit hindi ka nag aaccept, Jinx? Sobrang private ng FB mo, ha. Sa twittter mo lang kita nasusubaybaya
n." Ngumiti si Liya sa kanya.

Hindi alam ni Jinx ang isasagot niya dahil inuulan siya ng napakaraming tanong.

"Diba nagka something kayo ni Nina?" Tanong naman ni Rhea.

"Hindi ata! Mas nauna yata si Ysabella sa kanya diba? Kumalat ’yung issue na ’yun, eh. Nagdate daw kay
o ng tatlong beses." Pagsingit ni Lorraine.

"Wala ka pa rin bang girlfriend, Jinx?" Tanong ni Angela.

Nalilito na si Jinx kung sino ang sasagutin niya sa mga ’to at nalilito rin siya sa mga mukhang hindi niya n
aman kilala. Wala naman siyang balak alamin ang mga pangalan nila.

"Hoy! Tantanan niyo nga si Calvin!" Binagsak ni Jae ang tray sa table at nakahinga ng maluwag si Jinx. "
Una sa lahat, hindi sila nagdate ni Nina or ni Ysabella o ng kahit sino! Ako lang ka-date niya lagi, okay?!" I
nis na sabi ni Jae at umupo na para matigil na sila.

"Ayy.." Napangiwi si Agia. "Masyadong protective si gurl!"

Napangiti na lang si Jinx sa kanila. "Wala akong girlfriend. May mga dine-date lang pero hindi girlfriend."
Pagpapaliwanag niya para humupa na ang mga issue sa kaniya at sa mga babae.
"Nagde-date ka? Seryoso?" Napalingon sa kanya si Jae.

"Aw, hindi alam ni bestfriend." Kantyaw ni Denise.

"Siyempre!" Ngumisi si Jinx.

"Bakit?" Seryosong tanong ni Jae sa kanya. "Bat ka nagde-date?" Napakunot ang noo ni Jinx sa kanya at
napatingin din sa kanya ang mga kaibigan niya.

"Ha? Anong masama?" Tanong ni Jinx.

"Hindi pwede." Umiling si Jae at kinuha na lang ang burger. "Ayoko."

Napahalumbaba si Jinx habang tinitignan si Jae na kumakagat ng burger. Nagtataka siya dito pero napat
awa na lang siya. "Edi wag." Sambit ni Jinx.

_______________________________________________________________________________

:)