Professional Documents
Culture Documents
Filipino Indonesia
Filipino Indonesia
Maikling Kwento
The Story of Malin kundang
Kasiglahan: Malin Kundang thought, "If I stay here, I won't have a better life. I have
to leave this village and look for a job." His mother was sad to hear it. But she
knew that Malin Kundang was right. So she let hime go.
Suliranin: After years, when she was very old and weak, a captain of a ship told
her that Malin Kundang is now married to a beautiful girl. Malin Kundang's mother
was very happy. Then one morning, there were a very beautiful ship, Malin
Kundang and his wife was there. Malin Kundang's mother cried joyfully and yelled
"Malin Kundang! My son! You are home!" Malin Kundang did not believe her. He
thought that his mother was a strong woman when he left.
Noong una masayang namumuhay ang mga sirena at isda sa kaharian kasama ang hari at ang kanyang pamilya. Ngunit isang araw, may masamang balita ang
gumimbal sa buong karagatan. Nagkaroon ng sakit at nanghihina ang hari kaya agad siyang nagpatawag ng babaylan.
Babaylan : “Dahil ito sa mga tao mahal na hari, hindi na magandaang ginagawa nila sa mga anyong tubig, sinisira nila ito at tila wala na silang pakialam sa maaring
mangyari."
Reyna Dana : “Mahal kong asawa, kailangan nating gumawa ngparaan upang pigilan ang tao sa ginagawa nilang pagsira sa ating tahanan."
Kaya inutusan ng hari ang dalawa niyang anak para ipadala sa lupa upang ipagbigay alam na huwag sirain ang dagat. Ngunit may ipaalala ang hari na hindi sila
pwedeng umibig na sa kahit na kaninong taga-lupa o magdikit ang kanilang mga balat dahil parehas silang maglalaho.
Kaya nauna na si Prinsesa Ahana at sa pagdating ni Prinsesa Ahana sa lupa, dinatnan niyang nagtatapon ng basura ang ilang mga tao sa dagat. Sinabihan niya ito na
huwag magtapon dahil malalason ang mga isda sa dagat. Nagmakaawa na si Prinsesa Ahana sa mga tao ngunit parang walang narinig ang mga tao at pinagpatuloy
pa rin ang kanilang ginagawa. Hindi nagtagal ay sumuko na ang prinsesa at bumalik na sa kaharian. Humingi siya ng tawad sa mahal na hari.
Sa mga sumunod na araw naman, si Prinsesa Lonala naman ang pupunta, sa lupa upang pakiusapan ang mga
tao. Sa paglalakbay ni Prinsesa Lonala, lahat ng tao na makakakita sa kanya ay nabibighani sakanyang
kagandahan, ngunit sa sumunod na mga araw bumungad sa kanya ang madumi at mabahong dagat.
Nalungkot siya at sinabing,
Prinsesa Lonala: “dapat magtagumpay ako sa misyong ito, dapat siguro ay kilalanin ko muna ng husto ang
mga tao at kaibiganin sila upang makuha ko ang loob nila at sila'y magtiwala saakin.”
Makalipas ang ilang araw ay nagtagumpay siya sa kanyang plano na kunin ang loob ng mga tao. Ngunit
umibig siya sa isang taga-lupa na si Alo at tila'y nakalimutan niya ang ipinagbabawal. Alam din ni Alo na
sirena ang prinsesa ngunit iniibig din nya ito. Sa kabutihang palad, hindi parin nagdidikit ang kanilang mga
balat. Tinulungan siya ni Alo at ng mga tao para linisin muli ang dagat at di nag lumaon ay bumalik sa dati
ang dagat.
Pinapauwi na ng Hari ang kaniyang prinsesa ngunit ayaw ni Prinsesa Lonala. Ngunit pinaalala ng Hari na
pede siyang mamatay kung ipagpapatuloy nila ang pagmamahalan. Sinabi ni Prinsesa Lonala ang masamang
balita kayAlo, ngunit ipinangako nila sa isat isa namagmamahalan sila habang buhay at wala silang pakialam
kahit hindi pa sila naghahawak at kahit kailan hindi sila pwede magkadikit.
Nang nagtagal ay namatay ang hari dahil sa sama ng loob. Napilitan ang prinsesa na bumalik sa kaharian.
Nag-usap ang prinsesa at si Alo ng masinsinan. Hindi pumapayag si Alo na hindi siya sasama sa kaharian
dahil mahal niya ang prinsesa. Nang hinawakan ni Alo ang kamay ng prinsesa ay biglang tumakbo ito.
Biglang sabay na naglaho ang mag kasintahan sakaragatan, nang magkaroon ng pagumbok ng tubig na
humahampas sa dalampasigan. Ng mapansin itong mga tao na nakasaksi sa pagmamahalan nila Alo at
Lonala, tinawag nila itong Alolon bilang pagalalasa wagas na pagibig na ipinakita nila Alo at Lonala at di
naglaon naging Alon.