Перайсці да зместу

Гамадрыяды

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эміль Бен. Гамадрыяда (1870)

Гамадрыяды (стар.-грэч.: Ἁμαδρυάδες) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі разнавіднасць німф дрэваў. Гэта тыя дрыяды, якія паміралі разам з дрэвам[1].

Паводле старажытнагрэчаскага паэта Ференіка з Гераклеі, гераіня Гамадрыяда нарадзіла свайму брату Оксілу (сыну Орэя), у прыватнасці, дочак Карыю (арэх), Балану (жолуд), Кранію (кізіл), Марэю (шаўкоўніца), Эгеру (таполя), Птэлею (вяз), Ампелу (вінаградная лаза) і Сіку (смакоўніца), усе яны атрымалі імя гамадрыяд[2].

Бацька нейкага Парэбія здзейсніў цяжкае злачынства, ссекшы дуб, які яго маліла захаваць гамадрыяда. За тое, што дуб — жыллё гамадрыяды быў ссечаны, німфа пакарала злачынца і яго нашчадства. Каб загладзіць віну, трэба было ўзвесці німфе алтар і прынесці ёй ахвяры.

Калі Эрысіхтан загадаў ссекчы дуб у гаі Дэметры, з яго забруілася кроў, а галіны пакрыліся бледнасцю. Гэта была кроў німфы, якая жыла ў дубе, паміраючы, яна прадракла адплату апаганшчыку свяшчэннага дрэва, надаўшы яго адчуваннем няўтольнага голаду.

Вядомая гісторыя палахлівай гамадрыяды Сірынгі, якая стала трыснягом, каб пазбегнуць абдымкаў казланогага Пана.

Зноскі

  1. Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.262; Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка II 1, 5
  2. Афіней. Баль мудрацоў III 14, 78b