Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πατριάρχης Αντώνιος Β΄ ο Καυλέας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πατριάρχης Αντώνιος Β΄ ο Καυλέας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση829
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος12  Φεβρουαρίου 901
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Eορτασμός αγίου12 Φεβρουαρίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο Αντώνιος Β΄ ο Καυλέας (829 - 12 Φεβρουαρίου 901) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 893 έως το 901.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη[1] το 829 και ανήκε σε επιφανή οικογένεια[2] με φρυγική καταγωγή[3]. Ο πατέρας του, μετά τον γάμο του, χειροτονήθηκε ιερέας[4]. Ο Αντώνιος έλαβε την βασική εκπαίδευση στην Κωνσταντινούπολη και, μετά τον θάνατο της μητέρας του[5], σε ηλικία 12 ετών, εκάρη μοναχός και μπήκε σε μοναστήρι της Κωνσταντινούπολης[6]. Εκεί ακολούθησε θεολογικές σπουδές και, αφού χειροτονήθηκε από τον Πατριάρχη Μεθόδιο ή τον Ιγνάτιο[7], έφτασε να γίνει ηγούμενος[3].

Ήταν άνθρωπος πράος και ευσεβής και διακρίθηκε για την οσιότητα της ζωής του[1]. Υπέπεσε στην προσοχή του Στυλιανού Ζαούτζης, του πανίσχυρου υπουργού του Αυτοκράτορα Λέοντα του Σοφού. Υποστήριξε τον Αυτοκράτορα Λέοντα έναντι του Πατριάρχη Φωτίου, αλλά συνέβαλε και στην ειρήνευση της Εκκλησίας, εργαζόμενος για τη συμφιλίωση των οπαδών των Πατριαρχών Φωτίου και Ιγνατίου. Για τους λόγους αυτούς, μόλις πέθανε ο Πατριάρχης Στέφανος Α΄[8], αδελφός του Λέοντα του Σοφού, ο τελευταίος τον προώθησε στον Οικουμενικό Θρόνο. Εξελέγη στις 3 Αυγούστου του 893[9].

Ως Πατριάρχης, συνεκάλεσε Σύνοδο, την οποία παρακολούθησαν και απεσταλμένοι της Ρώμης, η οποία θεώρησε ότι το σχίσμα που προκλήθηκε από τον Φώτιο και τον Ιγνάτιο είχε λήξει, χωρίς όμως να καταδικαστεί κανείς εκ των πρωταγωνιστών του[10]. Όταν ο Αυτοκράτορας Λέων ο Σοφός αποφάσισε να παντρευτεί την Ζωή Ζαούτζαινα, ο Πατριάρχης Αντώνιος αρνήθηκε να ευλογήσει τον νέο γάμο και μάλιστα καθαίρεσε τον ιερέα που τέλεσε το μυστήριο[11]. Το έτος 900 όμως τέλεσε ο ίδιος τον τρίτο γάμο του Αυτοκράτορα[12]. Υποστήριξε τον μοναχισμό και θεμελίωσε (ή ανακαίνισε) τη Μονή Καυλέα ή Καλλέως ή Καλλίου[13].

Πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου 901 και ετάφη στη Μονή αυτή. Θεωρείται ότι είχε το χάρισμα της προφητείας[14] και ότι ήταν θαυματουργός μετά θάνατον[15]. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται στις 12 Φεβρουαρίου και από την Καθολική και από την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Βιογραφία του συνέγραψε ο Νικηφόρος Γρηγοράς[16] το 1347[6].

  1. 1,0 1,1 Γεδεών 1885, σελ. 294.
  2. Βασιλειάδης 2013, σελ. 22-23.
  3. 3,0 3,1 Catholic Online.
  4. Βασιλειάδης 2013, σελ. 23.
  5. Burns 1998, σελ. 127.
  6. 6,0 6,1 Delouis & Leroy 2004, σελ. 20.
  7. Hussey 2010, σελ. 102.
  8. Βασιλειάδης 2013, σελ. 8.
  9. Antonopoulou 1997, σελ. 6.
  10. Runciman 2005, σελ. 98.
  11. Βασιλειάδης 2013, σελ. 32.
  12. Βασιλειάδης 2013, σελ. 33-34.
  13. Βασιλειάδης 2013, σελ. 47.
  14. Βασιλειάδης 2013, σελ. 61-62.
  15. Βασιλειάδης 2013, σελ. 62-63.
  16. Γεδεών 1885, σελ. 295.

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Στέφανος Α΄
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
893-901
Διάδοχος
Νικόλαος Α΄