septembrius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Adjective

[edit]

septembrius (feminine septembria, neuter septembrium); first/second-declension adjective (Early Medieval Latin)

  1. Alternative letter-case form of Septembrius (of September)

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative septembrius septembria septembrium septembriī septembriae septembria
Genitive septembriī septembriae septembriī septembriōrum septembriārum septembriōrum
Dative septembriō septembriō septembriīs
Accusative septembrium septembriam septembrium septembriōs septembriās septembria
Ablative septembriō septembriā septembriō septembriīs
Vocative septembrie septembria septembrium septembriī septembriae septembria

Proper noun

[edit]

septembrius m (genitive septembriī); second declension (Early Medieval Latin)

  1. Alternative letter-case form of Septembrius (September)

Declension

[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative septembrius septembriī
Genitive septembriī septembriōrum
Dative septembriō septembriīs
Accusative septembrium septembriōs
Ablative septembriō septembriīs
Vocative septembrie septembriī