Edukira joan

1981eko 1 Formulako denboraldia

Wikipedia, Entziklopedia askea

Gidari txapelduna: Nelson Piquet Brabham-Ford taldearekin

Talde txapelduna: Williams-Ford Reutemann eta Jones gidariekin


Denboraldiko podiumak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Noiz Sari Nagusia Irabazlea Bigarrena Hirugarrena
martxoak 15 Long Beach Alan Jones Carlos Reutemann Nelson Piquet
martxoak 29 Brasil Carlos Reutemann Alan Jones Riccardo Patrese
apirilak 12 Argentina Nelson Piquet Carlos Reutemann Alain Prost
maiatzak 3 San Marino Nelson Piquet Riccardo Patrese Carlos Reutemann
maiatzak 17 Belgika Carlos Reutemann Jacques Laffite Nigel Mansell
maiatzak 31 Monako Gilles Villeneuve Alan Jones Jacques Laffite
ekainak 21 Espainia Gilles Villeneuve Jacques Laffite John Watson
uztailak 5 Frantzia Alain Prost John Watson Nelson Piquet
uztailak 18 Britania Handia John Watson Carlos Reutemann Jacques Laffite
agorrilak 2 Alemania Nelson Piquet Alain Prost Jacques Laffite
agorrilak 16 Austria Jacques Laffite René Arnoux Nelson Piquet
agorrilak 30 Herbehereak Alain Prost Nelson Piquet Alan Jones
irailak 13 Italia Alain Prost Alan Jones Carlos Reutemann
irailak 27 Kanada Jacques Laffite John Watson Gilles Villeneuve
urriak 17 Las Vegas Alan Jones Alain Prost Bruno Giacomelli
Munduko txapelketa 1981 Nelson Piquet Carlos Reutemann Alan Jones

Gidarien sailkapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 1.a - 50 puntu - Nelson Piquet
  • 2.a - 49 puntu - Carlos Reutemann
  • 3.a - 46 puntu - Alan Jones
  • 4.a - 44 puntu - Jacques Laffite
  • 5.a - 43 puntu - Alain Prost
  • 6.a - 27 puntu - John Watson
  • 7.a - 25 puntu - Gilles Villeneuve
  • 8.a - 14 puntu - Elio de Angelis
  • 9.a - 11 puntu - René Arnoux
  • 10.a - 11 puntu - Hector Rebaque
  • 11.a - 10 puntu - Riccardo Patrese
  • 12.a - 10 puntu - Eddie Cheever
  • 13.a - 9 puntu - Didier Pironi
  • 14.a - 8 puntu - Nigel Mansell
  • 15.a - 7 puntu - Bruno Giacomelli
  • 16.a - 4 puntu - Marc Surer
  • 17.a - 3 puntu - Mario Andretti
  • 18.a - 1 puntu - Patrick Tambay
  • 19.a - 1 puntu - Andrea de Cesaris
  • 20.a - 1 puntu - Slim Borgudd
  • 21.a - 1 puntu - Eliseo Salazar

Taldeen sailkapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 1.a - 95 puntu - Williams-Ford (Reutemann eta Jones)
  • 2.a - 61 puntu - Brabham-Ford (Piquet eta Rebaque)
  • 3.a - 54 puntu - Renault (Prost eta Arnoux)
  • 4.a - 44 puntu - Ligier-Matra (Laffite)
  • 5.a - 34 puntu - Ferrari (Villeneuve eta Pironi)
  • 6.a - 28 puntu - McLaren-Ford (Watson eta De Cesaris)
  • 7.a - 22 puntu - Lotus-Ford (De Angelis eta Mansell)
  • 8.a - 10 puntu - Tyrrell-Ford (Cheever)
  • 9.a - 10 puntu - Alfa-Romeo (Giacomelli eta Andretti)
  • 10.a -10 puntu - Arrows-Ford (Patrese)
  • 11.a -5 puntu - Ensign-Ford (Surer eta Salazar)
  • 12.a - 1 puntu - Theodore-Ford (Tambay)
  • 13.a - 1 puntu - ATS-Ford (Borgudd)



Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Kirola Artikulu hau Kirolari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.