پرش به محتوا

آمریکاگرایی (ایدئولوژی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آرمان‌های آمریکایی گرایی بسیار متفاوت است…
مثال ۲: اعتصاب کنندگان کارگری کارگران صنعتی جهان که پرچم‌های آمریکا را در دست دارند، توسط یک شبه نظامی با تفنگ و سرنیزه نگه داشته شده‌اند.
... به مفاهیم بیشتر لیبرال کلاسیک که اعتقاد بر این است که در انقلاب آمریکا، حقوق بشر و جمهوری‌خواهی نشان داده شده‌است.

آمریکاگرایی (به انگلیسی: Americanism)، که به آن میهن‌پرستی آمریکایی نیز گفته می‌شود، مجموعه ای از ارزش‌های ملی گرایانه است که هدف آن ایجاد یک هویت جمعی آمریکایی برای ایالات متحده است که می‌تواند اینگونه تعریف شود: «شرح جایگاه واقعی ملت در جهان، مجموعه ای از سنت‌ها، زبان سیاسی و سبکی فرهنگی آغشته به معنای سیاسی».[۱] به گفته لژیون آمریکایی، یک سازمان کهنه سربازان ایالات متحده، آمریکاگرایی یک ایدئولوژی یا اعتقاد به فداکاری، وفاداری، یا وفاداری به ایالات متحده آمریکا، یا احترام به پرچم ، سنت‌ها، آداب و رسوم، فرهنگ و فرهنگ آن است. نمادها، نهادهای آن یا شکل حکومت آن.[۲] به تعبیر تئودور روزولت، «آمریکایی‌گرایی مسئله روح، اعتقاد و هدف است، نه عقیده یا محل تولد».[۳]

آمریکایی گرایی دو معنای متفاوت دارد: ویژگی‌های تعیین‌کننده ایالات متحده، یا وفاداری به ایالات متحده و دفاع از آرمان‌های سیاسی آمریکا. این آرمانها شامل استقلال، برابری در برابر قانون، آزادی بیان، دموکراسی و پیشرفت نمی‌شود.[۱][۴]

ایدئولوژی

[ویرایش]

به گفته وندی ال. وال در کتاب ابداع "راه آمریکایی" در سال ۲۰۰۸: سیاست اجماع از معامله جدید تا جنبش حقوق مدنی، آمریکاگرایی توسط یک کمپین تبلیغاتی ملی برای تضاد با کمونیسم و فاشیسم در دوران جنگ سرد ارائه شد، با مزایای آمریکایی گرایی که از طریق آرمان‌های آزادی و دموکراسی ترویج می‌شود.

استاد آزادیخواه علوم سیاسی در دانشگاه کلمسون سی بردلی تامپسون اظهار داشت که،

اما معنای آمریکایی گرایی امروزه بسیار متفاوت است. تا جایی که این اصطلاح هنوز هم استفاده می‌شود، معنای آن توسط چپ و راست ربوده شده‌است. چپ اغلب آمریکا گرایی را با چندفرهنگ گرایی، نسبیت گرایی، محیط زیست گرایی، مقررات و رفاه گرایی – به عبارت دیگر، با ترقی گرایی یکی می‌داند. راست معمولاً آمریکایی‌گرایی را با مسیحیت، نماز مدرسه، سنت، ارزش‌های خانوادگی و استانداردهای جامعه - به عبارت دیگر، با محافظه‌کاری اجتماعی یکی می‌داند. با این حال، هیچ‌یک از این ارزش‌ها منحصر به فرد آمریکایی نیستند. در واقع، به یک شکل، همه آنها منشأ اروپایی مشخصی دارند که در تقابل مستقیم با معنای بومی آمریکاگرایی قرار گرفته‌است.[۵]

برخی از سازمان‌ها آمریکایی گرایی را پذیرفته‌اند، اما آرمان‌های آن را فراتر برده‌اند. به عنوان مثال، کو کلوکس کلان معتقد است که آمریکایی‌گرایی شامل جنبه‌های نژادی (پاک بودن سفیدپوستان آمریکایی) و پروتستانیسم آمریکایی است.[۶]

اگنس ریپلیر در مقاله‌ای در سال ۱۹۱۶ که به آمریکایی‌گرایی اختصاص داشت، تأکید کرد که «از بین همه کشورهای جهان، ما و ما فقط نیاز به ایجاد مصنوعی میهن‌پرستی داریم که حق اصلی سایر ملل است.»[۷]

تاریخ

[ویرایش]

مفهوم آمریکایی‌گرایی از زمانی که اولین مهاجران اروپایی با الهام از چشم‌انداز درخشان " شهری بر تپه " به آمریکای شمالی نقل مکان کردند، مورد استفاده قرار گرفت. جان آدامز نوشت که سکونت‌گاه‌های جدید در آمریکا «گشایش صحنه‌ای باشکوه و طراحی در مشیت برای روشنایی جاهلان و رهایی‌بخش برده‌دار بشر در سراسر زمین است».[۸]

در طول دوران پیش از جنگ، در طول دهه‌های ۱۸۳۰، ۱۸۴۰ و ۱۸۵۰، آمریکایی‌گرایی به دلیل وحشت اخلاقی بومی‌گرایان پس از افزایش مهاجرت ایرلندی و آلمانی که منجر به رشد کاتولیک آمریکایی شد، معنای سیاسی محدودکننده‌ای پیدا کرد.[۹]

متیو کانتینتی، روزنامه‌نگار، روسای جمهور ایالات متحده وارن جی. هاردینگ و کالوین کولیج را بر اساس سیاست‌هایشان به عنوان «سخنگوی آمریکایی گرایی» توصیف می‌کند.[۱۰] انجمن جان برچ و بنیانگذار آن، رابرت ولش، آمریکاگرایی را به عنوان «ضد فلسفی کمونیسم» ترویج کردند.[۱۱] برعکس، در دوران رکود بزرگ و پس از آن، حزب کمونیست مبارزات انتخاباتی خود را اعلام کرد که «کمونیسم آمریکاگرایی قرن بیستم است».[۱۲]

سال‌های پایان جنگ داخلی تا پایان جنگ جهانی دوم معنای جدیدی را برای واژه «آمریکایی‌گرایی» به میلیون‌ها مهاجری که از اروپا و آسیا می‌آمدند، آورد. آن دوران، دوران رشد اقتصادی و صنعتی شدن بزرگ بود، و بدین ترتیب صحنه آمریکا متشکل از «دموکراسی صنعتی» و این تفکر که مردم در آمریکا حکومت هستند، به وجود آمد. از آن زمان، موفقیت ملت آمریکا قدرت فوق‌العاده‌ای را برای مفهوم آمریکایی‌گرایی به ارمغان آورده‌است.[۱]

ایده‌ها

[ویرایش]

دولت

[ویرایش]

آمریکایی گرایی بر هویت سیاسی جمعی بر اساس اصولی که در قانون اساسی ایالات متحده توسط بنیانگذاران بیان شده‌است، تأکید می‌کند. چنین ایدئولوژی‌هایی عبارتند از جمهوری‌خواهی، رهایی، آزادی، فردگرایی، مشروطیت، حقوق بشر، و حاکمیت قانون.[۱۳][۱۴]

فرهنگ

[ویرایش]
نمادهای فرهنگی ایالات متحده آمریکا: پرچم آمریکا، بیسبال، سیب و پای سیب

آمریکایی‌گرایی از هویت فرهنگی جمعی مبتنی بر فرهنگ سنتی ایالات متحده حمایت می‌کند. آثار فرهنگی رایج عبارتند از پرچم ایالات متحده،چیزبرگر،پای سیب، بیسبال، راک اند رول، شلوار جین آبی، کوکاکولا، و شهرهای کوچک.[۱۵][۱۶][۱۷] آمریکایی گرایش به حمایت از تک فرهنگ گرایی و یکسان‌سازی فرهنگی دارد و معتقد است که آنها جزء یک هویت فرهنگی آمریکایی یکپارچه هستند.[۱۸]

نمادها

[ویرایش]

آمریکایی‌گرایی تلاش می‌کند مجموعه ای از نمادهای مشترک را برای نماد هویت آمریکایی جمع‌آوری کند. نمادهای ملی شناخته شده ایالات متحده عبارتند از: پرچم ایالات متحده، مُهر بزرگ، عقاب سرسفید، پرچم پرستاره، به خدا ما اعتماد داریم، و تعهد تابعیت.[۱۹][۲۰][۲۱][۲۲][۲۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Kazin, Michael and Joseph A. McCartin, eds. Americanism: New Perspectives on the History of an Ideal بایگانی‌شده در ۲۰۱۶-۰۳-۱۷ توسط Wayback Machine. Chapel Hill, N.C. : University of North Carolina Press, 2006.
  2. SAL Americanism report, American Legion, 2012.
  3. Theodore Roosevelt. True Americanism, The Forum Magazine, April 1894.
  4. Global Attitudes & Trends: Chapter 1: The American Brand, Pew Research Center, July 14, 2014.
  5. C. Bradley Thompson. Defining Americanism, The Conversation, March 23, 2011.
  6. Evans, Hiram Wesley (March–May 1926). "Klan's Fight for Americanism" (PDF). North American Review. 223 (830): 33–63. JSTOR 25113510. Archived from the original (PDF) on 12 August 2022. Retrieved 11 July 2023.
  7. Agnes Repplier. Americanism, The Atlantic, March 1916.
  8. The Works of John Adams, Second President of the United States ..., Volume 1.
  9. Elteren, Mel van. Americanism and Americanization: A Critical History of Domestic and Global Influence. Jefferson, N.C. : McFarland & Co, 2006, p. 51.
  10. Continetti, Matthew (2022). The Right: The Hundred-Year War for American Conservatism. New York: Basic Books. pp. 16, 117. ISBN 978-1-5416-0050-8.
  11. Celestini, Carmen (2018). God, Country, and Christian Conservatives: The National Association of Manufacturers, the John Birch Society, and the Rise of the Christian Right (PDF) (PhD). University of Waterloo. pp. 10, 114–116, 124–126.
  12. Haynes, John Earl (1996). Red Scare or Red Menace?: American Communism and Anticommunism in the Cold War Era. Chicago: Ivan R. Dee. p. 179. ISBN 978-1-56663-148-8.
  13. اصل مقدمه از قانون اساسی ایالات متحده (1787)
  14. Seymour Martin Lipset, The first new nation (1963).
  15. Sides, Hampton (2007). Americana: Dispatches from the New Frontier. Knopf Doubleday Publishing Group. ISBN 978-1-4000-3355-3.
  16. Sears, Stephen (1975). Hometown U.S.A. New York: American Heritage. pp. 6–9. ISBN 0-671-22079-9.
  17. مریم-وبستر Americana
  18. Tilove, Jonathan (8 July 2007). "A diversity divide: Beneath the surface, Americans are deeply ambivalent about diversity". Statesman.com. Archived from the original on 23 September 2007.
  19. 4 U.S.C. § 1
  20. 4 U.S.C. § 41
  21. Bruce E. Beans, Eagle's Plume: The Struggle to Preserve the Life and Haunts of America's Bald Eagle (University of Nebraska Press 1997), p. 59.
  22. 36 U.S.C. § 301(a)
  23. 36 U.S.C. § 302

بیشتر خواندن

[ویرایش]