შინაარსზე გადასვლა

ალექსანდრე კალანდაძე (მწერალი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ კალანდაძე.

ალექსანდრე პავლეს ძე კალანდაძე (დ. 1 ივნისი, 1916, ხიდისთავი — გ. ?) — ქართველი მწერალი, ლიტერატურათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1966).

მონაწილეობდა მეორე მსოფლიო ომში, იბრძოდა ბრესტის ციხესიმაგრეში. მონაწილეობდა წინააღმდეგობის მოძრაობაში საფრანგეთსა და პოლონეთში. 1975 წლიდან იყო ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტის ჟურნალისტიკის განყოფილების ხელმძღვანელი. მისი თხზულებანი თარგმნილია რუსულ, უკრაინულ და ბელორუსულ ენებზე.

  • „პიასტის ნამუხლარზე“, 1967
  • „მაკიზარებთან“, 1969
  • „მწვანე შტო“, 1974
  • „ნეიშნის ფიცი“, 1977
  • "გაყინული მზე"

კრიტიკული ნაშრომები

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  • „ივანე კერესელიძე“, 1959
  • „საქართველოს მოამბე“, 1963
  • „დღეები ბრესტის სიმაგრეში“, 1968
  • „გემოვნების კრიტიკა“, 1976
  • „ქართული ჟურნალისტიკის ისტორია“, ტ. 1. 1978

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]