Jump to content

Boston Red Sox

E Vicipaedia

Boston Red Sox, recte Tibialia Rubra Bostoniensia, sunt professionalis basipilae manus, Bostoniae in Republica Massachusettensium constituta, Foederis Americani membrum, die 19 Octobris 2013 summi foederis certaminis victrix, et nuperrime 30 Octobris 2013 Seriei Mundanae victrix. Ludunt in Campo Lusorio Fenway.

Ortum est manus nomen ex tibialibus rubris, insigne quod primi manus competitores gesserunt. Lusores vulgo appellantur "the BoSox" (portmanteau e verbis Boston et Sox), et per ludibrium "the Olde Towne Team"; plurimi autem fautores eos "the Sox" simpliciter appellant. Nuper manus et fanatici coniunctim saepe habentur "Populus Tibialium Rubrorum" (Anglice: Red Sox Nation).

Manus, unus ex octo pristinorum Foederis Americani manipulorum, est Bostoniae constituta nomine Americanis Bostoniensibus anno 1901. Tibialia Rubra apud Campos Lusorios Huntington Avenue ludebant, ubi anno 1903 Piratas Pittsburgenses in prima Serie Mundana superaverunt. Ab anno 1912 ad praesentiam, Tibialia in Campo Lusorio Fenway ludunt.

Anno 1918, manus suam quintam Seriem Mundanam vicit, et deinde longinquam et perinsignem "siccitatem" passus est, quam fautores "Bambini Maledicto" recens attribuebant, quia "Bambinus"—Babe Ruth, lusor inclutissimus—anno 1920 Yankiis Noveboracensibus venditus esset. Siccitas postremo finivit, et maledictum est levatum, anno 2004, cum Tibialia, Cardinalibus Sanctiludovicensibus superatis, suam sextam Seriem Mundanam vicerunt.

Aevum aureum, 1900–1919

[recensere | fontem recensere]
Campus Lusorius Huntington Avenue ante primum Seriei Mundanae modernae lusum, anno 1903.

Anno 1900, Occidentale Foedus, Ban Johnson duce, se pronunciavit, quamquam esset foedus minus, aequiparavisse Foederi Nationali, tunc solum maiori basipilae foederi. Johnson Occidentalis Foederis nomen mutavit ad Foedus Americanum. . . .

Manus renominatus: Tibialia Rubra

[recensere | fontem recensere]

Babe Ruth venditus

[recensere | fontem recensere]

Die 21 Ianuarii 1920 post tres Bostoniae annos, Babe Ruth, qui priori anno summis cursibus anni singularis extremum (Anglice single-season home-run record) fregerat cum icisset viginti-novem summos cursus,[1] ab Harrio Frazee Yankiis Noveboracensibus venditus est. Fama est Frazee eum vendidisse ut vectigalia obtineret ut faceret sponsorem pro ludo scaenico No, No, Nanette, in quo sua amica furtiva partem actura erat, sed ludus Novi Eboraci anno 1925 primum apparuit.

Inter illum aevum, tres manus—Tibialia Rubra, Tibialia Alba Sicagenses, et Yankii Noveboracenses—pactum occulte formabant. Appellantur rebelles (Anglice Insurrectos) quia sua consilia foederis praesidem, Ban Johnson, maxime vexaverunt. Quamquam Frazee possidebat Tibialibus Rubris conventum, ei non erat Campus Lusorius Fenway, quem Sequester Campi Fenway (Anglice Fenway Park Trust), a Johnson gubernatus, tenebat. . . .

Aevum Theodori Williams, 1939–1960

[recensere | fontem recensere]

Anno 1939, Tibialia Rubra emit Theodorum Williams de Patribus Didacopolitanis Foederis Litoris Pacifici, quam ob causa fautores manum nonnunquam "Ted Sox" appellabant. Saepe hodie habetur Williams unus ex optimorum ictorum, quoniam pro potestate et proportione constanter icebat. . . . Williams est ultimus lusor qui plusquam .400 pulsit per annum singularem: pulsit .406 anno 1941. . . .

Yaz et Somnium Quod Fieri Non Potest: 1960–1974

[recensere | fontem recensere]

Annis 1960 incipientibus, Tibialia Rubra miserabiliter ludebant, sed anno 1961 Carolus Yastrzemski, agnomine Yaz, numerum 8 gerens, manipulum iunxit; qui mox factus est unus ex optimorun decadis ictorum. Fautores Tibialium Rubrorum appellant 1967 "annum somnii impossibilis," sententia quae refert carmen in ludo scaenico Man of La Mancha. . . .

Aevum Pileorum Rubrorum: 1975–1978

[recensere | fontem recensere]

Somnio Impossibile finito, manus pileo coloribus reversis faverunt: rubro cum B et rostro caeruleo, quem quattuor annos gesserunt, ab 1975 ad 1978. Translaticius pileus fuerat omne caeruleo cum B rubro. . . .

2002 usque ad praesentem: novum aevum

[recensere | fontem recensere]

Ioannes Henricus Bostoniam venit: 2002

[recensere | fontem recensere]

Anno 2002, Tibialia Rubra ab Yawkeyano sequestro et praeside Harrington vendita sunt ad consortium Ioanne Henrico duce et possessore principale. . . . . Anno 2003 ineunte, Henricus conduxit administratorem generalem Billy Beane, qui Oakland Athletics administraverat; conditione autem a Beane reiecta, Henricus Bostoniam vocavit Theodorum Epstein, Yale Universitatis alumnum. Epstein, aetate 28, sic factus est minimus administrator generalis in foederibus maioribus. Epstein Brookline in urbe, proxime Bostoniam, alitus erat.

Iaculatores Ioshua Beckett, Ericus Gagne, Curt Schilling, Ionatan Lester, et alii, ante lusum Seattli per dies 3–5 Augusti 2007
  • Appellati "Bostonienses" vel "Americani Bostonienses" et (Bostoniae) "Americani" ab 1901 ad 1907.
  • Appellati "Tibialia Rubra Bostonienses" et "Tibialia Rubra" ab 1908 ad praesentem.
  • Appellati "Bosox" et "BoSox" ab diurnis, ut ei ab "ChiSox" (Tibialibus Albis Sicagensibus) breve distinguantur, et simpliciter "Tibialia" a fanaticis.

Numeri subducti

[recensere | fontem recensere]

Lusori, ut subducatur suus numerus, necesse est

  1. Honorari a Nationali Celebritatis Atrio et Museo
  2. Ludere Tibiale Rubrum plusquam decem annos[2]

Numeri subducti sunt:

1 4 8 9 27 42
Robertulus
Doerr

2 Statio: 1937–1951
Magister: 1967–1969
Iosephus
Cronin

SS: 1935–1945
Adm.: 1935–1947
Adm. Gen.: 1947–1959
Carolus
Yastrzemski

OF, 1S: 1961–1983
Theodorus
Williams

OF: 1939–1960
Carlton
Fisk

Captator: 1969–1980
Ioannes
Robinson

Subductus a
foederibus maioribus
Subductus 1988 Subductus 1984 Subductus 1989 Subductus 1984 Subductus 2000 Subductus 1997

Tibialia Rubra in Atrio Celebritatis

[recensere | fontem recensere]
* Inductus Tibiale Rubrum
** Pileum Tibialium Rubrorum in signo apud Atrium Celebritatis gerit, sed pro aliis manipulis plus lusit

Nexus interni

Vicimedia Communia plura habent quae ad Tibialia Rubra Bostonienses spectant.

Situs publici

[recensere | fontem recensere]

Bloga et tabellae nuntiorum

[recensere | fontem recensere]

Sabermetrici et statistici

[recensere | fontem recensere]
  • Nowlin, Bill, et Jim Prime. 2005. Feud: The Red Sox, the Yankees, and the Struggle of Good versus Evil. Rounder Books. ISBN 1579401112.
  • Stout, Glenn, et Richard A. Johnson. 2000. Red Sox Century. Houghton Mifflin Company. ISBN 0395884179.