edis
Discretiva
|
edis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]edis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| edis | secunda singularis | praesens | activa | indicativus | edō (edere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈedis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: e·dis — morphologica: ed-is
Formae aliae
[+/-]edīs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| edīs | secunda singularis | praesens | activa | coniunctivus | edō (edere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈediːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: e·dīs — morphologica: ed-is
Formae aliae
[+/-]ēdis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| ēdis | secunda singularis | praesens | activa | indicativus | ēdō (ēdere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈeːdis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·dis — morphologica: e-d-is