Pergi ke kandungan

Dewan Negara Malaysia

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Dewan Negara Malaysia
ديوان نݢارا مليسيا
Jata
Dewan Negara Malaysia, Parlimen Malaysia ke-14
Jenis
Jenis
Tempoh menjawat
Dua tempoh = (2 Penggal, Tiga Tahun)
Kepimpinan
Yang di-Pertua
Awang Bemee Awang Ali Basah
sejak 22 Julai 2024
Timbalan Yang di-Pertua
Nur Jazlan Mohamed, BN-UMNO
sejak 19 Jun 2023
Setiausaha
Muhd Sujairi Abdullah, Bebas
sejak 22 Februari 2020
Struktur
Ahli70 Senator
Kuorum: 23
Majoriti mudah: 36
Majoriti dua-per-tiga: 47
{{{Struktur1}}}
Kumpulan politik
Setakat 10 Disember 2022

Kerajaan (37)

Pembangkang (13)

Kosong (20)
Jawatankuasa
4
  • Jawatankuasa Pemilih
  • Jawatankuasa Dewan
  • Jawatankuasa Hak dan Kebebasan
  • Jawatankuasa Peraturan Mesyuarat
Sistem pengundian
Seramai 70 ahli Dewan Negara bergelar senator dimana hanya 26 daripada 70 yang dipilih melalui pengundian oleh dewan undangan negeri setiap negeri dengan 2 senator dipilih setiap negeri di dalam Persekutuan dan 44 lagi dilantik dan dipilih oleh Yang di-Pertuan Agong.
Tempat persidangan
www.parlimen.gov.my
sunting
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini


Dewan Negara (Tulisan Jawi: ديوان نڬارا) ialah senat bagi Persekutuan Malaysia. Ia bertindak sebagai dewan perwakilan rakyat yang tertinggi di Malaysia. Dewan Negara merupakan salah satu daripada dua dewan dalam Parlimen, satu laginya dikenali sebagai Dewan Rakyat. Seramai 70 ahli Dewan Negara bergelar senator dimana hanya 26 daripada 70 yang dipiIih melalui pengundian oleh negeri dengan 2 senator setiap negeri di Persekutuan dan 44 lagi dilantik dan dipilih oleh Yang di-Pertuan Agong. Tugas Dewan Negara ialah mengkaji semula dan meluluskan rang undang-undang yang dibawa naik oleh Dewan Rakyat. Kedua-dua dewan perlu meluluskan rang undang-undang yang dibuat sebelum dihantar kepada Yang di-Pertuan Agong untuk perkenan Baginda.

Dewan Negara mempunyai kuasa dan pengaruh yang lebih besar dalam soal suatu Rang Undang-undang yang bertujuan membuat pindaan kepada Perlembagaan Malaysia. Dewan Negara mempunyai kuasa untuk menolak dan membatalkan sebarang Rang Undang-undang untuk meminda Perlembagaan Persekutuan Malaysia yang memerlukan kelebihan suara majoriti 2/3 dalam Dewan Negara dan Dewan Rakyat pada bacaan kali kedua dan kali ketiga. Pindaan Perlembagaan Malaysia bukan sahaja mesti diluluskan oleh majoriti 2/3 di Dewan Rakyat sahaja tetapi juga mesti diluluskan dengan majoriti 2/3 di Dewan Negara yang berhak menggunakan kuasa vetonya jika Rang undang-undang untuk meminda Perlembagaan Malaysia itu ditolak. Kuasa veto yang dipunyai oleh Dewan Negara berkenaan Rang Undang-undang untuk meminda Perlembagaan Persekutuan telah diperuntukkan di bawah - Perkara 68(5) Perlembagaan Persekutuan Malaysia.

Individu yang dilantik mesti berjaya mencapai kepujian dalam kerjaya, perniagaan, industri, pertanian, aktiviti kebudayaan atau khidmat sosial atau wakil dalam kaum-kaum minoriti atau berkebolehan dalam mewakili kepentingan pribumi (Orang Asli)".[1]

Setiap daripada perhimpunan legislatif 13 negeri memilih 2 Senator. Tempoh jawatan adalah 3 tahun dan senator-senator hanya boleh dipilih semula sekali sahaja, berturut-turut atau pun tidak. Yang di-Pertuan Agong melantik dua senator bagi Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, dan satu lagi pada Wilayah Persekutuan Labuan di bawah nasihat Perdana Menteri. 44 senator yang lain, tidak merujuk kepada negeri, dilantik oleh Sultan, juga atas nasihat Perdana Menteri.[2]

Untuk kelayakan, calon mestilah seorang warganegara Malaysia yang tinggal di Persekutuan, mesti tidak muflis menurut perintah kepada sebarang negeri luar, mesti tidak menerima hukuman penjara selama setahun atau lebih, dan mesti tidak disaman RM2,000 atau lebih. Pemegang dari posisi pembuat-faedah masa penuh dalam khidmat awam juga tidak layak. Terdapat tiada keperluan untuk tergolong kepada parti politik. Parlimen dibenarkan untuk menambah bilangan Senator kepada tiga per negeri-(Artikel 45(4)(a)), mengurangi bilangan-(Artikel 45(4)(c), atau menghapuskan jawatan Senator untuk khusus negeri keseluruhan serta peruntukan supaya ahli senat dipilih dengan undi terus oleh pemilih-pemilih negeri - Artikel 45(4)(b). Proses perlantikan telah ditetapkan dalam Artikel 45 dari Perlembagaan.[2]

Ahli Senat tidak merasa sebarang kesan pilihanraya sepertimana rumah lebih rendah iaitu Dewan Rakyat, dan mereka akan terus memegang jawatan meskipun pembubaran Dewan Rakyat untuk suatu pilihanraya.[1]

Senat mengundi satu Presiden untuk mempengerusikan atas kedudukan Senat, memastikan pemerhatian dari peraturan rumah, dan mentafsir Arahan Berdiri dari rumah patut mereka dipertikaikan.[3] Patut Presiden tidak hadir, Timbalannya mengambilalih tempatnya.[4]

Kekuasaan dan prosedur

[sunting | sunting sumber]

Senat mungkin memulakan legislasi, kecuali bagi perkara-perkara fiskal dan kewangan. Ia mungkin juga meminda legislasi, yang mana tidak berkaitan dengan hal ehwal kewangan. Apa-apa cadangan legislasi mesti diluluskan oleh Dewan Rakyat. Kemudian, ia dihadapkan ke Dewan Negara dalam tiga bacaan. Pada permulaannya, pencadang legislasi akan menghadapkannya ke perhimpunan. Kali keduanya, rang undang-undang atau "bill" akan didebatkan. Kali ketiga, satu undian akan dibuat sama untuk meluluskan atau menolak rang undang-undang berkenaan. Dewan Negara mungkin tidak akan menolak rang undang-undang secara rasmi; ia hanya dibenarkan untuk melewatkan petikan mereka selama satu bulan, atau hingga ke satu tahun di bawah keadaan tertentu. Selepas rang undang-undang itu diluluskan atau tempoh keperluan itu tamat, ia akan dihadapkan ke Yang di-Pertuan Agong bagi persetujuan Diraja. Sekiranya Raja bersetuju dengn tidak membantah atau 30 hari tanpa persetujuan diraja, rang undang-undang tadi dihantarkan kembali ke Parlimen dengan satu senarai pemindaan yang dicadangkan. Rang undang-undang itu mesti diluluskan oleh kedua-dua dewan Parlimen. Sekiranya Agong masih lagi tidak memberikan persetujuan baginda 30 hari selepas rang undang-undang itu dihadapkan kepada baginda, rang undang-undang itu tadi akan menjadi undang-undang secara automatik. Ia tidak memberikan kesan, walau bagaimanapun , sehingga ia diterbitkan dalam gazet kerajaan.[5]

Walaupun ahli-ahli Parlimen biasanya mempunyai kekebalan undang-undang, akan tetapi apabila bercakap mengenai kebebasan bersuara, di bawah Akta Hasutan perbincangan mengenai artikel Perlembagaan mengenai hak-hak keistimewaan Bumiputera seperti Artikel 153 adalah menyalahi undang-undang.[6]

Komposisi semasa

[sunting | sunting sumber]

Komposisi terkini Dewan Negara ialah setakat 1 Disember 2021

Gabungan/Parti Singkatan Bilangan
Barisan Nasional BN 18
Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu UMNO 11
Persatuan Cina Malaysia MCA 4
Kongres India Malaysia MIC 3
Parti Bersatu Rakyat Sabah PBRS 0
Perikatan Nasional PN 22
Parti Pribumi Bersatu Malaysia BERSATU 12
Parti Islam Se-Malaysia PAS 8
Parti Solidariti Tanah Airku STAR 0
Parti Gerakan Rakyat Malaysia Gerakan 2
Pakatan Harapan 7
Parti Tindakan Demokratik DAP 3
Parti Keadilan Rakyat PKR 3
Parti Amanah Negara Amanah 0
Pertubuhan Kinabalu Progresif Bersatu UPKO 1
Gabungan Parti Sarawak 6
Parti Pesaka Bumiputera Bersatu PBB 3
Parti Rakyat Bersatu Sarawak SUPP 1
Parti Rakyat Sarawak PRS 1
Parti Demokratik Progresif PDP 1
Bebas 3
Kekosongan kerusi 14
Lantikan Yang di-Pertuan Agong 11
Lantikan Dewan Undangan Negeri Johor 1
Perak 2
Jumlah 70

Senarai penjawatan semasa

[sunting | sunting sumber]

Jawatan utama

[sunting | sunting sumber]

Jawatankuasa

[sunting | sunting sumber]

Jawatankuasa Pilihan Khas

[sunting | sunting sumber]

  • Jawatankuasa Pilihan Khas Kesejahteraan Rakyat
    • Ahli:
      • Senator Khuzainudin Raof [PH]

  • Jawatankuasa Pilihan Khas Sosiobudaya, Komunikasi dan Pendidikan

Nota dan rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ a b Henderson, John William, Vreeland, Nena, Dana, Glenn B., Hurwitz, Geoffrey B., Just, Peter, Moeller, Philip W. & Shinn, R.S. (1977). Area Handbook for Malaysia, p. 217. American University, Washington D.C., Foreign Area Studies. LCCN 771294.
  2. ^ a b Shuid, Mahdi & Yunus, Mohd. Fauzi (2001). Malaysian Studies, p. 33. Longman. ISBN 983-74-2024-3.
  3. ^ "President" Diarkibkan 2010-02-01 di Wayback Machine. Diperoleh Feb. 15, 2006.
  4. ^ "Timbalan Presiden" Diarkibkan 2006-02-14 di Wayback Machine. Diperoleh Feb. 15, 2006.
  5. ^ Shuid & Yunus, p. 34.
  6. ^ Means, Gordon P. (1991). Malaysian Politics: The Second Generation, pp. 14, 15. Oxford University Press. ISBN 0-19-588988-6.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]