Naar inhoud springen

Jodium-125

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jodium-125
Algemeen
Element jodium (I)
Nuclide 125I
Aantal protonen 53
Aantal neutronen 72
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa 124,904630164 u
Spin 5/2+
Bindingsenergie 8,450294 MeV
Massaoverschot −88,836431 MeV
Vervalgegevens
Type verval elektronenvangst
Halveringstijd 59,38 dagen
Vervalenergie 35 keV
Vervalproduct telluur-125
Isotopen van jodium
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde
Natuurkunde

Jodium-125 of 125I is een radioactieve isotoop van jodium. De isotoop komt van nature niet op Aarde voor.

Jodium-125 ontstaat onder meer door radioactief verval van xenon-125.

Radioactief verval

[bewerken | brontekst bewerken]

Jodium-125 vervalt door elektronenvangst naar de stabiele isotoop telluur-125:

De halveringstijd bedraagt 59,38 dagen. Daarmee is het de op een na langstlevende radio-isotoop van het element (na jodium-129).

Jodium-125 is een isotoop die industrieel wordt vervaardigd. In een cyclotron wordt xenon-124 bestraald met neutronen, waardoor het (onder afgifte van gammastraling) overgaat in het metastabiele xenon-125m. Deze isotoop bezit een halveringstijd van 57 seconden en vervalt tot jodium-125.

Jodium-125 wordt aangewend in de nucleaire geneeskunde als radioactieve tracer. Het wordt dan vooral toegediend onder de vorm van natriumjodide (typisch in basische oplossing van natriumhydroxide). Daarnaast gebruikt men jodium-125 ook bij de behandeling van prostaatkanker (brachytherapie) en hersentumoren. Het therapeutisch effect is dan afkomstig van de gammastralen die vrijkomen bij de elektronenvangst.