Przejdź do zawartości

CD+G

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
CD+G
Ilustracja
Ilustracja
Typ nośnika

dysk optyczny

Pojemność

najczęściej 800 MB (ok. 80 minut dźwięku)

Metoda odczytu

laser półprzewodnikowy o długości fali ok. 780 nm

Standard

Rainbow Books

Opracowany przez

Sony, Philips

Wykorzystanie

zapis dźwięku, obrazu, danych

CD+G, CD+Graphics – specjalny rodzaj płyty kompaktowej, który oprócz dźwięku zawiera dane graficzne. Dysk może być odgrywany na zwykłych odtwarzaczach CD oraz na odtwarzaczach CD+G, które mogą wyświetlać zapisane obrazy (zwykle odtwarzacz CD+G podłączony jest do zestawu telewizyjnego lub monitora komputerowego); funkcja ta jest wykorzystywana przede wszystkim do prezentowania tekstu piosenek dla wykonawców karaoke.

W każdym sektorze są 2352 bajty (24×98) danych dźwiękowych i 96 bajtów danych subkanałowych.

96 bajtów danych subkanałowych w każdym sektorze zawiera cztery pakiety po 24 bajty każdy:

1 bajt dla polecenia,
1 bajt dla instrukcji,
2 bajty parzystości Q,
16 bajtów danych,
4 bajty parzystości P.

Wszystkie spośród 96 bajtów danych subkanałowych można uważać za podzielone na 8 bitów, z których każdy odpowiada osobnemu strumieniowi informacji. Te strumienie nazywane są kanałami i nazwane są literami alfabetu poczynając od P:

Kanał P Q R S T U V W
Bit 7 6 5 4 3 2 1 0

Zarówno kanały P, jak i Q na zwykłych płytach CD są używane są do przechowywania informacji o długości ścieżek. Umożliwiają wyświetlanie w odtwarzaczach bieżącego czasu odtwarzania i numeru ścieżki. Część wolnego miejsca jest również używana do zapisu danych CD-Text.

Kanał Q jest używany w celach kontroli bardziej zaawansowanych technicznie odtwarzaczy. Zawiera informacje takie jak MCN i ISRC. Numer ISRC jest używany w przemyśle muzycznym i zawiera dane dotyczące kraju pochodzenia nagrania, roku wydania, prawach autorskich, numerze seryjnym i kilku innych:

Dane
informuje odtwarzacz o tym, że zapisana ścieżka to dane (komputerowe) i można wyciszyć głośniki.
Flaga SCMS
używana przez Serial Copy Management System w celu uniemożliwienia kopiowania ścieżki w formie cyfrowej.
Dźwięk czterokanałowy
ścieżka używa dźwięku czterokanałowego (rzadko używane na płytach CD).
Pre-emfaza
ścieżka audio została nagrana z pre-emfazą (rzadko używane na płytach CD).

Format CD+G korzysta również z kanałów od R do W, które są nieużywane w standardowym formacie Audio-CD. Te sześć bitów przechowuje dane graficzne.

W systemie CD+G, 16-kolorowe (4-bitowe) obrazy są wyświetlane na polu rastrowym o wielkości 300×216 pikseli.

Następujące konsole gier odtwarzają format CD+G: TurboGrafx-CD (przystawka CD-ROM do TurboGrafx-16), Turbo Duo, Sega CD, 3DO, Sega Saturn, Commodore Amiga CD32 i Atari Jaguar CD (przystawka do Atari Jaguar).

Płyty wydane w formacie CD+G

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]