Przejdź do zawartości

Giuseppe Francica-Nava di Bontifé

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giuseppe Francica-Nava di Bontifé
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1846
Katania

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1928
Katania

Miejsce pochówku

Katedra św. Agaty w Katanii

Arcybiskup Katanii
Okres sprawowania

1895–1928

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

22 maja 1869

Nominacja biskupia

9 sierpnia 1883

Sakra biskupia

21 października 1883

Kreacja kardynalska

19 czerwca 1899
Leon XIII

Kościół tytularny

Ss. Ioannis et Pauli

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 października 1883

Konsekrator

Giovanni Battista Guttadauro di Reburdone

Współkonsekratorzy

Giovanni Blandini
Gaetano Blandini

Giuseppe Francica-Nava di Bontifé (ur. 23 lipca 1846 w Katanii, zm. 7 grudnia 1928 w Katanii) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Katanii, nuncjusz w Hiszpanii, kardynał

Miał szlacheckie pochodzenie. Urodził się w rodzinie barona Bondife, matka zaś wywodziła się z książąt Reburdone. Sakramentów chrztu i bierzmowania udzielił mu jego wuj, Giovanni Guttadauro di Reburdone. Uczył się w seminarium w Katanii, a następnie w Caltanissettcie. Uzyskał licencjat z teologii. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 maja 1869 z rąk biskupa Giovanniego Guttadauro di Reburdone. Wyjechał do Rzymu na dalsze studia na Uniwersytecie Gregoriańskim (zakończone doktoratem z teologii i filozofii), a także na Ateneum „S. Apolinare” (doktorat utroque iure). Studiował też w rzymskiej szkole dla przyszłych dyplomatów. Był następnie profesorem seminarium w Caltanissetta, a od 1879 rektorem. W 1877 był wysłannikiem papieskim, podczas wręczania kapelusza kardynalskiego arcybiskupowi Lyonu Louis-Marie-Joseph-Eusèbe Caverot. Sprawował funkcje prowikariusza, a później wikariusza generalnego Caltanissetty. Od 1879 był honorowym kanonikiem katedry, a także prałatem domowym Jego Świątobliwości.

9 sierpnia 1883 otrzymał nominację na biskupa pomocniczego Caltanissetty ze stolicą tytularną Alabanda. Głównym konsekratorem był biskup Giovanni Guttadauro di Reburdone, jego wuj. W maju 1889 został nuncjuszem w Belgii i jednocześnie arcybiskupem tytularnym Heraclea in Europa. 18 marca 1895 przeniesiony na arcybiskupstwo w rodzinnym mieście Katania. W 1896 został też nuncjuszem w Hiszpanii.

Na konsystorzu z czerwca 1899 kreowany kardynałem prezbiterem. Brał udział w trzech konklawe: 1903, 1914 i 1922 roku. Umarł jako kardynał protoprete o godzinie 14.25, 7 grudnia 1928 roku. Przyjął ostatnie namaszczenie i apostolskie błogosławieństwo od biskupa Giovanni Jacono z Caltanissetty. Pochowany został w katedrze w Katanii.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]