Przejdź do zawartości

Halina Florkowska-Frančić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halina Florkowska-Frančić
Data urodzenia

1944

profesor nauk historycznych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1974

Habilitacja

1986

Profesura

13 marca 1998

Polska Akademia Nauk / Umiejętności
Status PAN

członek krajowy czynny

Status PAU

członek krajowy czynny

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Halina Florkowska-Frančić (ur. 1944) – polska historyk, prof. dr hab.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia historyczne ukończyła w 1966. Doktorat obroniła w 1974, a habilitację w 1986. Tytuł naukowy profesora uzyskała 13 marca 1998.

Specjalizuje się w historii ruchów migracyjnych, historii skupisk polonijnych oraz stosunkach etnicznych w Europie. Do przejścia na emeryturę w 2014 pełniła funkcję kierownika Zakładu Stosunków Etnicznych w Europie w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest członkinią Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk oraz Komisji do Badań Diaspory Polskiej i Komisji Etnograficznej Polskiej Akademia Umiejętności. Była członkinią Komitetu Badań nad Migracjami Ludności i Polonią przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk.

Ważniejsze publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Struktura polskiej emigracji politycznej w Szwajcarii w latach sześćdziesiątych XIX wieku (1976)
  • Wybór tekstów źródłowych do historii Polski : 1795-1918 (1978; wraz z Mirosławem Frančić)
  • Emigracyjna działalność Agatona Gillera po powstaniu styczniowym (1985)
  • Między Lozanną, Fryburgiem i Vevey : z dziejów polskich organizacji w Szwajcarii w latach 1914-1917 (1997)
  • Z przeszłości Grębałowa : 1247-1997 (1997)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]