Przejdź do zawartości

Hugo Celmiņš

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hugo Celmiņš
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 października 1877
Lubān

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1941
Moskwa

Premier Łotwy
Okres

od 1924
do 1925

Poprzednik

Voldemārs Zāmuels

Następca

Kārlis Ulmanis

Premier Łotwy
Okres

od 1928
do 1931

Poprzednik

Pēteris Juraševskis

Następca

Kārlis Ulmanis

Odznaczenia
Order Trzech Gwiazd I klasy (Łotwa) Order Trzech Gwiazd II klasy (Łotwa) Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa) Order Wojenny Pogromcy Niedźwiedzia (Łotwa) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Krzyż Komandorski I klasy Orderu Białej Róży Finlandii Order Krzyża Orła I Klasy (Estonia) Wielki Krzyż Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Wstęga Wielka Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Hugo Celmiņš (ur. 30 października 1877 w Lubānie w Inflantach, zm. 30 lipca 1941 w Moskwie) – łotewski polityk ludowy, dyplomata, dwukrotny premier, burmistrz Rygi (1931–1935) oraz łotewski poseł w Berlinie (1935–1938).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1903 ukończył studia agronomiczne w Rydze, naukę kontynuował w Bernie. Podczas studiów zaangażował się działalność łotewskiej korporacji "Talavija". Od 1907 do 1913 redagował wydawane w Rydze łotewskie pismo "Baltijas Lauksaimnieks" (Rolnik Bałtycki).

Od 1904 oficer armii rosyjskiej, walczył po stronie Rosji w I wojnie światowej. W 1915 wzięty do niewoli przez Niemców. W 1919 przystąpił do nowo utworzonej armii łotewskiej walcząc z wojskami bolszewickimi.

W kwietniu 1920 wybrano go do łotewskiej konstytuanty (Satversmes sapulce) z ramienia Związku Chłopskiego (Latvijas Zemnieku Savienība, LZS) Karlisa Ulmanisa. Sprawował liczne funkcje ministerialne w kolejnych rządach: był ministrem rolnictwa (1920–1921) i oświaty (1923–1924).

Dwukrotnie stał na czele rządu: pierwszy raz od 19 grudnia 1924 do 23 grudnia 1925, później od 1 grudnia 1928 do 26 marca 1929.

Po odejściu z Sejmu został w 1931 burmistrzem Rygi. W 1935 rząd Kārlisa Ulmanisa wysłał go na placówkę dyplomatyczną do Berlina (w charakterze posła), był również reprezentantem Łotwy w Wiedniu i Hadze.

W lipcu 1940 próbował swych sił w wyborach do Sejmu Ludowego Łotwy, jednak lista której przewodził została unieważniona przez władze, a sam Celmiņš w październiku 1940 aresztowany przez NKWD, skazany na karę śmierci i rozstrzelany w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą 30 lipca 1941.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Devinu viru speks [online] (łot.).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]