Przejdź do zawartości

Isabelino Gradín

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Isabelino Gradín
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1897
Montevideo

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1944
Montevideo

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1915–1921 Peñarol 202 (101)
1922–1929 River Plate
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1915–1927  Urugwaj 24 (10)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
złoto Argentyna 1916
złoto Urugwaj 1917
srebro Brazylia 1919

Isabelino Gradín (ur. 8 lipca 1897 w Montevideo, zm. 21 grudnia 1944 tamże) – urugwajski piłkarz grający jako napastnik i biegacz.

Wraz z José Piendibene jest uważany za największą gwiazdę urugwajskiego futbolu lat dwudziestych. Po zakończeniu kariery poświęcił się lekkoatletyce, zostając sześciokrotnym mistrzem Ameryki Południowej w biegach na 200 i 400 metrów[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Isabelino Gradín urodził się w stołecznym Montevideo, jako potomek emigrantów z Lesotho[2][3].

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Swoją piłkarską karierę rozpoczął w stołecznym CA Peñarol, gdzie zdobył dwa mistrzostwa Urugwaju. Po kłótni z kierownictwem Peñarolu, odszedł w 1922 roku do River Plate Montevideo. Podczas pobytu w klubie, jego kariera piłkarska wyhamowała, a Gradín coraz mocniej poświęcił się lekkoatletyce[1]. Znakiem firmowym piłkarza było niebywałe przyśpieszenie i umiejętność oddawania strzałów w pełnym biegu, czym zaskarbił sobie sympatie i uznanie kibiców[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Był dwukrotnym zwycięzcą turnieju Copa América - w tym tego premierowego z 1916 roku - gdzie z trzema bramkami na koncie został królem strzelców turnieju. Na turnieju w 1916, wygranym spotkaniu z Chile (4:0) kierownictwo przegranej ekipy złożyło protest, oskarżając Urugwajczyków o nielegalny występ w ich zespole Afrykanów - Gradína oraz Juana Delgado. Ostatecznie, apelacja została wycofana, a skruszeni działacze Chile przeprosili za swój protest[1].

Gradirn rozegrał dla reprezentacji Urugwaju 23 spotkania, w których strzelił 9 bramek[4].

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

Swoje ostatnie lata Gradín spędził w biedzie i zapomnieniu. Cztery dni przed śmiercią odwiedziła go w szpitalu delegacja macierzystego Peñarolu, dedykując mu zdobyty tytuł mistrza Urugwaju[5].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja[6]

Reprezentacja Rok Mecze Gole
Urugwaj 1915 1 0
1916 6 6
1917 3 1
1918 6 1
1919 5 2
1920 1 0
1921 0 0
1922 0 0
1923 0 0
1924 0 0
1925 0 0
1926 0 0
1927 1 0
Razem 23 10

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Peñarol[7]

Urugwaj[1]

Indywidualne[1]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Tomasz Wołek, Copa America, Katowice 1995 str. 10-11 (tom 13 cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Tomasz Wołek Copa America, Katowice 1995 str. 10-11 (tom 13 cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji).
  2. Eduardo Galeano, „Blaski i cienie futoblu”, str. 58
  3. Dan Williamson, Isabelino Gradín: the first black icon of Uruguayan football [online], These Football Times, 13 lutego 2019 [dostęp 2021-11-16] (ang.).
  4. Uruguay – Record International Players.
  5. Isabelino Gradin | Idolos 1891-1929 [online], web.archive.org, 18 maja 2009 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-18].
  6. Isabelino Gradín - AUF [online], www.auf.org.uy [dostęp 2021-11-16].
  7. Benjamin Strack-Zimmermann, Isabelino Gradín [online], www.national-football-teams.com [dostęp 2021-11-16] (ang.).