Przejdź do zawartości

Komputer zerowej generacji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Komputery zerowej generacji – maszyny konstruowane przed pojawieniem się uniwersalnych, elektronicznych maszyn cyfrowych, o możliwościach dzisiejszych prostych i średnich kalkulatorów programowanych.

Podstawową ich cechą jest brak aktywnych elementów elektronicznych (lamp i tranzystorów). Budowane były na elementach mechanicznych (np. Z1) lub elektromagnetycznych (np. przekaźnikowy Z3). Do budowy próbowano także wykorzystać gotowe arytmometry elektromechaniczne np. maszynę do fakturowania w PARK.

Mechaniczny Z1 (replika)
Elektromechaniczny PARK
Przekaźnikowy Harvard Mark I
Przekaźnik telefoniczny komputera Z4

Podstawowe cechy

[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nie zalicza się do nich maszyny analitycznej[dlaczego?].
  • Zerowa generacja nie przez wszystkich jest podawana.
  • Czasem błędnie zalicza się do niej ENIAC-a, posiadającego prymitywną organizację, ale zbudowanego głównie na lampach.
  • Komputery zerowej i pierwszej generacji, o organizacji odmiennej od współczesnych, nazywane są wczesnymi komputerami.

Polskie konstrukcje

[edytuj | edytuj kod]