Przejdź do zawartości

Reprezentacja Maroka w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maroko
arab. ‏المَغرِب‎
berb. ⵍⵎⵖⵔⵉⴱ
Przydomek

أُسُود الأطلس (trb. Igrzamn n Atlasi, pol. Lwy Atlasu)

Związek

Królewska Marokańska Federacja Piłki Nożnej

Sponsor techniczny

Puma

Trener

Walid Regragui
(od 2022)

Skrót FIFA

MAR

Ranking FIFA

12. (1663.39 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

21. (1839 pkt.)[a]

Zawodnicy
Kapitan

Romain Saïss

Najwięcej występów

Noureddine Naybet (115)

Najwięcej bramek

Ahmed Faras (36)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Maroko 3:3 Królestwo Iraku 
(Bejrut, Liban; 19 października 1957)
Najwyższe zwycięstwo
 Maroko 13:1 Arabia Saud. Arabia Saudyjska
(Casablanca, Maroko; 6 września 1961)
Najwyższa porażka
 Węgry 11:2 Maroko 
(Tokio, Japonia; 11 października 1964)
Medale
Mistrzostwa Afryki
złoto 1976
srebro 2004
brąz 1980
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 14 lutego 2024.
Reprezentacja Maroka przed meczem z Czechami w 2009

Reprezentacja Maroka w piłce nożnej mężczyzn – zespół biorący udział w imieniu Maroka w zawodach piłkarskich.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Była pierwszą drużyną z Afryki, która awansowała z rozgrywek grupowych na mistrzostwach świata. W drugiej rundzie Mundialu 1986 „Lwy Atlasu” przegrały z RFN 0:1. Szesnaście lat wcześniej (1970) podobnie jak w 1994 i 1998 roku zmagania mundialowe zakończyli już po fazie grupowej.

W 1976 roku Maroko jedyny raz zdobyło Puchar Narodów Afryki. Później dwukrotnie – w 1980 (III miejsce) i 2004 roku (II miejsce) – stawało na podium mistrzostw Czarnego Kontynentu. W 1986 i 1988 zajęło czwarte miejsce, w 1998 i 2017 osiągnęło ćwierćfinał tych rozgrywek.

W połowie lat 90. piłkarzami marokańskimi zaczęły interesować się kluby europejskie. Mustapha Hadji był liderem Coventry City w czasie, kiedy zespół ten występował w Premier League. W defensywie Deportivo La Coruña przez sześć lat grał Noureddine Naybet, kapitan reprezentacji podczas Mundialu 1998. Przez jakiś czas jego partnerem w Deportivo był napastnik Salaheddine Bassir. W ligach europejskich wyróżniali się także obrońca Youssef Rossi oraz pomocnicy Youssef Chippo i Saïd Chiba. Dzisiaj także wielu piłkarzy obecnej kadry gra na Starym Kontynencie. Większość z nich to wychowankowie Rai Casablanca, jednego z najlepszych klubów w Afryce, trzykrotnego triumfatora Ligi Mistrzów.

W grudniu 2005 roku z funkcji selekcjonera reprezentacji po miesiącu pracy zwolniony został Francuz Philippe Troussier. Jego następcą został Mohammed Fakhir. Prowadzona przez niego drużyna w Pucharu Narodów Afryki 2006 nie wygrała meczu i pożegnała się z turniejem już po fazie grupowej. Po coraz słabszych wynikach drużyny w spotkaniach towarzyskich, szefowie federacji postanowili – w sierpniu 2007 roku – zatrudnić doświadczonego szkoleniowca z zagranicy. Ich wybór padł na Francuza Henri Michela, wcześniej pracującego z reprezentacją Maroka w latach 19952000. Jednak druga kadencja Michela była znacznie krótsza – został zwolniony już w lutym 2008 roku po porażce w Pucharze Narodów Afryki (runda grupowa) oraz krytyce piłkarzy i działaczy związku[1]. Zastąpił go jego rodak Roger Lemerre. Później marokańską kadrę prowadzili kolejno Eric Gerets, Rachid Taoussi, Hassan Benabicha, oraz Badou Ezzaki. Od 2016 roku trenerem ekipy Maroka jest Francuz Hervé Renard.

Do eliminacji mistrzostw świata w Brazylii w 2014 z kolei Maroko przystąpiło od drugiej rundy. Zostało w niej przydzielone do grupy C razem z Wybrzeżem Kości Słoniowej, Tanzanią i Gambią. Po dwóch zwycięstwach, trzech remisach i porażce Marokańczycy nie awansowali ostatecznie do mundialu w Brazylii kosztem WKS-u.

Co nie udało się w 2014 roku udało się cztery lata później. W eliminacjach do rosyjskiego czempionatu najpierw w drugiej rundzie Maroko wygrało 2:1 dwumecz z Gwineą Równikową, a w trzeciej rundzie grając w grupie C z WKS-em, Gabonem i Mali zdobyli ostatecznie dwanaście punktów po trzech zwycięstwach i trzech remisach, uzyskując bezpośrednią kwalifikację do turnieju głównego.

Podczas Mistrzostw Świata 2018 Maroko zagrało w grupie B razem z Portugalią, Hiszpanią, oraz Iranem; nie udało mu się wyjść z grupy[2]. Pierwsze mecze przegrało, a w trzecim zremisowało z Hiszpanią 2:2[2].

Na Mistrzostwach Świata 2022 Maroko zajęło pierwsze miejsce w grupie, wyprzedzając Chorwację, Belgię i Kanadę[3]. W 1/8 finału wyeliminowało Hiszpanię, zwyciężając 3:0 w serii rzutów karnych[4], a w ćwierćfinale Portugalię (1:0), zostając pierwszą drużyną z Afryki i pierwszą drużyną arabską, która awansowała do półfinału mistrzostw świata[5], drugim krajem muzułmańskim który dotarł do półfinału (po Turcji w 2002) i trzecim w historii półfinalistą mundialu spoza UEFA czy CONMEBOL (po Stanach Zjednoczonych w 1930 oraz Korei Południowej w 2002)[6]. W półfinale Maroko przegrało 0:2 z reprezentacją Francji[7]. 17 grudnia 2022 reprezentacja Maroka przegrała 1:2 z Chorwacją w meczu o trzecie miejsce, ostatecznie zajmując czwarte miejsce w turnieju[8].

Udział w międzynarodowych turniejach

[edytuj | edytuj kod]

Selekcjonerzy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stan aktualny na 18 lipca 2023.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Awenlimobor Sylvester: Morocco Sack Henry Michel. 2008-02-07. [dostęp 2008-02-07]. (ang.).
  2. a b Spain 2-2 Morocco: Spain top Group B after dramatic turnaround [online], Sky Sports [dostęp 2022-12-17] (ang.).
  3. Sebastian Janus, MŚ 2022. Maroko wygrywa i awansuje do 1/8 finału [online], Goal.pl, 1 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  4. Hiszpania odpadła z mundialu. Media w Hiszpanii: Maroko nas zatopiło [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  5. Portugalia za burtą mistrzostw świata. Maroko w półfinale [online], www.rmf24.pl [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  6. Everything on World Cup semis: France and Argentina favorites over Morocco, Croatia [online], MARCA, 11 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-17] (ang.).
  7. Katar 2022: Maroko zagra o brąz z Chorwacją. Historyczna szansa „Lwów Atlasu” – Katar 2022 – polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  8. Jakub Rzeźnicki, MŚ 2022. Chorwacja z brązowym medalem mistrzostw świata [online], Goal.pl, 17 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  9. Maroko było gospodarzem turnieju w 2015 roku, ale na 2 miesiące przed rozpoczęciem turnieju władze tego kraju w obawie przed epidemią wirusa Ebola w Afryce Zachodniej zrezygnowały z organizacji turnieju. W ramach sankcji CAF, reprezentacja została zdyskwalifikowana i wykluczona z mistrzostw.
  10. Morocco fined, banned from two AFCON tournaments, Afrykańska Konfederacja Piłkarska, Malabo, 6 lutego 2015 [dostęp 2015-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-26] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Maroka w piłce nożnej mężczyzn w bazie FIFA (ang.)