Przejdź do zawartości

Wiera Muchina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiera Muchina
Вера Игнатьевна Мухина
Ilustracja
Portret Muchiny autorstwa Michaiła Niestierowa
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1889
Ryga

Data i miejsce śmierci

6 października 1953
Moskwa

Dziedzina sztuki

rzeźba

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy”

Wiera Ignatjewna Muchina (ros. Вера Игнатьевна Мухина, ur. 1 lipca 1889 w Rydze, zm. 6 października 1953 w Moskwie) – rzeźbiarka rosyjska, znana z socrealistycznego pomnika Robotnik i kołchoźnica z lat 1935–1937.

W latach 1909–1911 pobierała nauki u różnych artystów w Moskwie. W 1912 wyjechała do Paryża, gdzie przez dwa lata studiowała[1] m.in. u Antoinego Bourdelle'a. W latach 1926–1927 była wykładowczynią w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Moskwie. Początkowo reprezentowała kubizm (np. pomnik Jakowa Swierdłowa Płomień rewolucji z lat 1922-1923), aby później zwrócić się ku neoklasycyzmowi w stylu Aristide'a Maillola (np. Chłopka z 1927). Od lat 30. tworzyła rzeźby portretowe (np. Portret Siergieja Zamkowa z 1935) w stylu klasycyzującego realizmu, a także inne prace w estetyce realizmu socjalistycznego[2]. Była pięciokrotną laureatką Nagrody Stalinowskiej (1941, 1943, 1946, 1951 i 1952)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. red. Żurawski 2009 ↓, s. 168.
  2. red. Żurawski 2009 ↓, s. 169.
  3. Биография Веры Мухиной - РИА Новости, 01.07.2019 [online], ru/20190701/1556008636.html [dostęp 2024-04-26] (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]