Przejdź do zawartości

Wojciech Źródlak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Źródlak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1952
Łódź

Zawód, zajęcie

historyk, muzealnik

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Wojciech Źródlak (ur. 26 marca 1952 w Łodzi) – historyk, muzealnik, krajoznawca, przewodnik miejski i pilot wycieczek turystycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Wojciech Źródlak dekorowany 9 XI 1999 Odznaką Za Zasługi dla Miasta Łodzi

Maturę zdał w 1972 r. w Liceum Ekonomicznym nr 2 w Łodzi (d. Technikum Handlowe) na kierunku księgarstwo. Studia wyższe odbył w latach 1972–1979 na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego, kierunek historia, zwieńczone dyplomem magistra historii (praca magisterska o dziejach łódzkiej komunikacji tramwajowej do 1914 r.[1])

Długoletni (37 lat), a od sierpnia 2019 emerytowany kustosz Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, w oddziale „Radogoszcz”. W muzeum organizował lub współorganizował wiele wystaw z zakresu dziejów okupacji hitlerowskiej w Łodzi i okręgu łódzkim. Uporządkował i opracował materiały dotyczące dziejów hitlerowskiego więzienia na Radogoszczu w Łodzi. Prowadził też kartotekę byłych więźniów Radogoszcza oraz bibliografię tego miejsca (do 2019, obecnie niekontynuowana[1]). Opracował merytorycznie stronę internetową „Polska Bibliografia Titanica” (w 2002, aktualnie niedostępna z powodu likwidacji serwisu Republika.pl)[potrzebny przypis].

W latach 1980–1981 był redaktorem zakładowego dwutygodnika MPK Łódź – „Tramwajarz Łódzki”. W tym czasie był też współzałożycielem działającego „Klubu Miłośników Starych Tramwajów w Łodzi”, którego celami działalności jest popularyzowanie dziejów tramwajów i autobusów łódzkich, chronienie i odrestaurowywanie starego taboru oraz utworzenie w Łodzi muzeum komunikacji miejskiej w zabytkowej zajezdni tramwajowej „Brus” przy ul. Konstantynowskiej. W latach 1981–2000 był prezesem Klubu. W latach 90. XX w. był członkiem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami w Oddziale Łódzkim i w jednej kadencji członkiem Zarządu Oddziału.

Prowadzi zaawansowane prace przy „Skorowidzu ikonografii w dodatku ilustrowanym do dziennika „Kurier Łódzki” (1924-1939)” w cyklu „Osobowym” i „Przedmiotowym”[2] i zaawansowane prace przy katalogu łódzkich pocztówek z okresu 1939-1945 (nieco ponad 1000 widokówek do opracowania). Jest filokartystą w zakresie pocztówek z polskimi statkami i okrętami (aktualnie jego zbiór liczy ok. 2000 jednostek wydawniczych). W tym zakresie jest inicjatorem i organizatorem Ogólnopolskich Spotkań Kolekcjonerów Pocztówek z Polskimi Statkami i Okrętami (od 2013), a także twórcą i administratorem grupy „pocztówki-morskie.pl” na portalu Facebook.

Od 1978 jest przewodnikiem miejskim po Łodzi[3]. Udziela się w Kole Przewodników PTTK im. Rajmunda Rembielińskiego w Łodzi. Był konsultantem w zakresie scen z udziałem tramwaju w filmie Agnieszki Holland „Europa, Europa” (1990).

Jest ławnikiem w Wydziale IV Karnym Sądu Okręgowego w Łodzi (od lat 90. XX w.), zaprzysiężonym na kadencję 2020–2023.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Został uhonorowany Odznaką Za Zasługi dla Miasta Łodzi (1999)[4] oraz honorowym medalem „Pro publico bono” im. Sabiny Nowickiej (2010) za „kreatywne i ważne społecznie dokonania na rzecz kultury narodowej i miasta Łodzi”.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny o tradycjach lewicowych ze strony ojca Zygmunta (1923-2008)[5]. Matka – Romulada (1922-1998); długoletnia urzędniczka Wydziału Zatrudnienia Urzędu Miasta Łodzi. Babka: Stanisława Wysocka (ze strony matki), zubożała szlachcianka, robotnica w zakładach Poznańskiego w Łodzi, aktywna członkini Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL), zesłana na Syberię (1908-1912), później, po powrocie do Polski i Łodzi w połowie lat 20. XX w. aktywna działaczka PPS-Lewica.

Rodzina „Źródlak” wywodzi się z Dzigorzewa (obecnie rejon Sieradza)[6]. Na skutek rozwoju przemysłowego Łódzkiego Okręgu Przemysłowego członkowie rodziny osiedlili się w Zduńskiej Woli, podejmując pracę w tamtejszych fabrykach włókienniczych. Dziadek Józef był majstrem w fabryce Fuksa przy obecnej ul. Sieradzkiej.

Ojciec po II wojnie światowej, podczas której wraz ze swoim ojcem – Józefem był robotnikiem przymusowym w Niemczech (matka także robotnica przymusowa w fabryce „Telefunken” w Łodzi, a następnie w Ulm), najpierw działacz, a następnie długoletni działacz i pracownik oddziału łódzkiego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego.

Dorobek wydawniczy

[edytuj | edytuj kod]
  • scenarzysta filmu dokumentalnego Jadwigi Wileńskiej „Przystanek, 1.06.1943” (na bazie unikatowych przeźroczy Waltera Geneweina z tego okresu) (prod. TVP3-Łódź).
  • współautor książki „Łódzkie tramwaje 1898-1998” (Łódź 1998) ISBN 83-904079-3-0[7].
  • współautor książki „Łódzka podmiejska komunikacja tramwajowa 1901-2001” (Łódź 2001) ISBN 83-904079-8-1[7].
  • współautor książki „Z dziejów miejskich tramwajów elektrycznych w Łodzi. Informator Historyczny MPK-Łódź” 1994 Łódź ISBN 83-900806-2-1.
  • autor licznych artykułów z zakresu dziejów Łodzi i łódzkiej komunikacji miejskiej w czasopismach (np. Teodor Wileński – łódzki malarz Kronika Miasta Łodzi nr 1, s. 69–74, 2000. Łódź: Urząd Miasta Łodzi ISSN 1231-5354), „Brat krwawego Feliksa”, [w:] „Kronika Miasta Łodzi”, 2007 nr 1, s. 202–211; August Emil Fieldorf na portalu Pozytywy.com. Generałowie II Rzeczypospolitej s. 89; oraz w dziennikach lokalnych, głównie Dziennik Łódzki.
  • autor krytyki książki Aleksandra Szumańskiego „Mord polskich dzieci w łódzkim getcie”[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zbiory Pracowni Regionalnej Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Marszałka J. Piłsudskiego w Łodzi.
  2. „Łódź w Ilustracji” – Skorowidz. Około 50 000 zdjęć do opracowania. Cykl „Osobowy” na etapie opracowania redakcyjnego do wydania.
  3. Anna Gronczewska, „Ja chcę, żeby moja Łódź rosła…”; [w:] „Kocham Łódź”, dod. do „Polska. Dziennik Łódzki”, 6 maja 2011, nr 128, s. 2.
  4. Odznaki „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”.
  5. Henryk Polak, Krzysztof Turowski, „Saga rodu Źródlaków”, [w:] tygodnik „Odgłosy” Łódź, 1974, nr 5, s. 1–5.
  6. Poświadczone tzw. „świadectwem cudu MB Księżnej Sieradzkiej Charłupskiej” z 1784 r. złożonym przez „pracowitego” (rolnika) Bartłomieja Źródlaka, mieszkańca wsi Dzigorzew.
  7. a b Klub Miłośników Starych Tramwajów – publikacje. kmst.mpk.lodz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)]..
  8. „Kronika Miasta Łodzi”, 2013, nr 3, s. 219–224.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wojciech Źródlak, [w:] Działacze krajoznawstwa, turystyki, opieki nad zabytkami, przewodnicy, z Łodzi i regionu Łódź 2017 s. 301 ISBN 978-83-88638-75-6, płyta CD
  • Wojciech Źródlak, [w:] „Who is who w Polsce” wydawane w ramach serii wydawniczej „Hübners Who is Who” od 2003