Pumunta sa nilalaman

James Rosenquist

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
James Rosenquist
Larawan ni James Rosenquist sa kanyang studio sa Aripeka, Florida noong 1988. Larawan ni Russ Blaise
NasyonalidadAmerikano
EdukasyonMinneapolis College of Art and Design, University of Minnesota, Art Students League of New York
Kilala saPagpinta Printmaking, Paglarawan
Kilusanpop-art

Si James Rosenquist (ipinanganak 29 Nobyembre 1933) ay isang Amerikanong pintor at ang isa sa mga nanguna sa kilusan ng pop-sining.

Pinanggalingan at Edukasyon

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Siya ay ipinanganak sa Grand Forks, North Dakota at lumaki bilang iisang anak. Ang kanyang mga magulang na sina Louis at Ruth Rosenquist, na may Suwekong pagpanaog, ay mga amateur na piloto. Noong bata pa siya, lipat sila ng lipat mula sa iba’t-ibang bayan upang maghanap ng trabaho hanggang sa permanente silang nanirahan sa Minneapolis. Ang kanyang ina, na noon ay isa ding pintor, ay hinihikayat ang kanyang anak na lalaki na magkaroon ng isang masining na interes. Sa junior high school, si Rosenquist ay nanalo ng isang maikling-kataga ng iskolarship upang mag-aral sa Minneapolis Paaralan ng Sining at pagkatapos ay nag-aral siya ng pagpipinta sa Unibersidad ng Minnesota noong 1952-1954. Noong 1955, sa edad na 21, siya ay inilipat sa New York City na nakaiskolarship pa rin upang magaral sa Ang Liga ng mga mag-aaral ng Sining..[1]

Kanyang Maagang mga Taon at Pop

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mula 1957 hanggang 1960, nakuha niya ang kanyang pamumuhay bilang isang pintor ng paskilan. Ito ay perpektong pagsasana para sa isang pintor na sasabog papunta sa pop sining na tanawin. Maliksing inilapat ni Rosenquist ang pamamaraan ng “sign art” sa malakihang mga kuwadro na sinimulan niyang gawin noong 1960. Tulad ng iba pang mga pop artist, inangkop ni Rosenquist ang visual na wika ng adbertismo at popular na kultura (na madalas nakakatawa, bulgar, at nakakapangilabot) sa konteksto ng pinong sining. Si Rosenquist ay nakakamit ng internasyonal na pagbubunyi noong 1965 dahil sa kuwadrado niyand iskaleng-silid na F-111. Sinabi ni Rosenquist ang mga sumusunod tungkol sa kanyang paglahok sa kilusan ng Pop-sining: "Sila (ang mga kritiko ng sining) ay tinatawag na akong Pop artist dahil gumagamit ako ng madaling makilalang imahe. Ang mga kritiko gustong ginugrupo ng sama-sama ang mga tao. Hindi ko natugunan si Andy Warhol hanggang 1964. Hindi ko talaga kilala sina Andy o Roy Lichtenstein ng mabuti. Hiwa-hiwalay kaming lumitaw."[2]

May edad na trabaho

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang kanyang espesyalidad ay pagkuha ng pira-pirasong, nakapagtatakang deproporsyonadong mga imahe at pinagsasama-sama, pinapang-abot-abot, at pinaglalalagay sila sa mga katsa upang lumikha ng mga viswal na kuwento. Ito ay maaaring iwanan ang ilang mga manonood na humihingal o di nama’y nalilito, kaya nagagawa niya na mapakita ang pinaka-pamilyar na mga bagay (tulad ng isang U-haul trailer, o ng isang kahon ng Oxydol sabong panglaba, atbp) sa higit na abstract at nagbubunsod na paraan.

Karagdagan sa kuwadro, siya ay gumagawa ng isang malawak na ayos ng mga kopya, mga guhit at mga collage. Isa sa kanyang mga kopya, ang Alikabok ng Oras (1992), ay nabansagang ang pinakamalaking print sa mundo, na may pagsukat na humigit-kumulang na 7 x 35 na talampakan. Noong 1994, siya ay lumikha ng print na ngalang “Tuklasinang Graphics” para sa pagdiriwang ng isang programa ng Smithsonian na pang-edukasyon na nagdedetalye sa proseso ng paggawa ng mga prints. Ang mga nalikom na suporta ay napunta sa Smithsonian Associates' pangkultura at pang-edukasyon na programa, at isang orihinal na lithograph ay patuloy pa ring nakasabit sa eksibisyon sa Smithsonian Art Collectors Program na Graphic Eloquence sa sentro ng S. Dillon ng Ripley Center sa Pambansang Mall.

Si Rosenquist ay nakatanggap ng maraming parangal, kabilang ang pagpili sakanya bilang "Sining Sa America: Kabataang Talento USA" noong 1963, ang pag-aapoint sakanya ng anim na taon na termino sa Lupon ng konsehong Nasyonal ng mga Sining noong 1978, at ang pagtanggap ng Golden Plate Award mula sa Amerikanong Academy ng Achievement noong 1988. Noong 2002, ang Cristobal Gabarrón Fundación ay binigay sa kanya ang taunang internasyonal na award para sa sining sa pagkilala ng kanyang mga dakilang kontribusyon sa unibersal na kultura.

Mula noong kanyang unang maagang mga retrospektibo sa kanyang trabaho noong 1972 na inorganisa ng Whitney Museum ng Amerikanong Sining, New York City at ng Wallraf-Richartz Museum, Cologne, siya ay naging paksa ng ilang mga gallery at mga eksibisyon sa museo, parehong sa Estados Unidos at sa ibang bansa. Sa Solomon R. Guggenheim Museum nakaayos ang kanyang isang buong retrospektibo ng kanyang trabaho noong 2003 na naglakbay sa iba’t-ibang basa, at naayos sa pamamagitan ng mga Kurators na si Walter Hopps at Sarah Bancroft. [3]

Si Rosenquist ay patuloy na gumagawa ng malakihang mga komisyon, kabilang ang mga kamakailan-lamang na tatlong-kuwadrong suite na Ang Manlalangoy sa Econo-abu-abo (1997-1998) para sa Deutsche Guggenheim, Berlin, Alemanya, at isang kuwadrong pinlano para sa kisame ng Palais de Chaillot sa Paris, Pransiya. Ang kanyang trabaho ay patuloy na dumedebelop sa kapanapanabik na mga paraan at nagsisilbi bilang isang patuloy na impluwensiya sa mas batang henerasyon ng mga artist. Isang tala ng interes ay ang F-111 ay nabanggit sa isang kabanata ng Polaroids mula sa mga Patay sa pamamagitan ni Douglas Coupland..

Sa 25 Abril 2009, nagkaroon ng isang sunog sa Hernando County, Florida, kung saan si Rosenquist ay nanirahan ng mga 30 taon. Nasunog ang bahay ng artist, ang kanyang mga istudyo, at bodega. Ang lahat ng kanyang mga kuwadro na gawa na na naka-imbak sa kanyang bahay ay nawasak, kabilang ang sining para sa isang paparating na palabas.[4][5][6]

Mga Sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. Kastner, Jeffrey (22 Nobyembre 2007). "In the Studio: James Rosenquist". artinfo.com. Nakuha noong 21 Abril 2008.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. "Art Space Talk: James Rosenquist" Naka-arkibo 2008-05-30 at Archive.is, Myartspace, 4 Abril 2008. Retrieved 16 Mayo 2008.
  3. Stevens, Mark, New York Magazine (20 Oktubre 2003). King of Pop
  4. Miamiherald.com
  5. Itzkoff, Dave (28 Abril 2009). "Pop Artist's Works Lost in Studio Fire". The New York Times. Nakuha noong 15 Oktubre 2010.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  6. Baynews9.com[patay na link]
[baguhin | baguhin ang wikitext]