Somalia Quotes

Quotes tagged as "somalia" Showing 1-16 of 16
Christopher Hitchens
“Like the Nazis, the cadres of jihad have a death wish that sets the seal on their nihilism. The goal of a world run by an oligarchy in possession of Teutonic genes, who may kill or enslave other 'races' according to need, is not more unrealizable than the idea that a single state, let alone the globe itself, could be governed according to the dictates of an allegedly holy book. This mad scheme begins by denying itself the talents (and the rights) of half the population, views with superstitious horror the charging of interest, and invokes the right of Muslims to subject nonbelievers to special taxes and confiscations. Not even Afghanistan or Somalia, scenes of the furthest advances yet made by pro-caliphate forces, could be governed for long in this way without setting new standards for beggary and decline.”
Christopher Hitchens, The Enemy

Nadifa Mohamed
“Mogadishu the beautiful - your white-turbaned mosques, baskets of anchovies as bright as mercury, jazz and shuffling feet, bird-boned servant girls with slow smiles, the blind white of your homes against the sapphire blue of the ocean - you are missed, her dreams seem to say.”
Nadifa Mohamed, The Orchard of Lost Souls

“Love will cost you dearly.
And it will break your heart.
But in the end, it will save the world.”
Sarah Thebarge

Nadifa Mohamed
“In her orchard the trees had been born from deaths; they marked and grew from the remains of the children that had passed through her.”
Nadifa Mohamed, The Orchard of Lost Souls

Diriye Osman
“In Somali culture hyper-masculinity is the most desired attribute in men. Femininity signifies softness, a lightness of touch: qualities that are aggressively pressed onto young girls and women. When a woman does not possess feminine traits, it is considered an act of mild social resistance. This applies equally to men who are not overtly masculine but the stakes are considerably amplified. If a Somali man is considered feminine he is deemed weak, helpless, pitiful: The underlying message being that femininity is inherently inferior to masculinity.”
Diriye Osman

Giuseppe Catozzella
“Il Viaggio è una cosa che tutti noi abbiamo in testa fin da quando siamo nati. Ognuno ha amici e parenti che l’hanno fatto, oppure a loro volta conoscono qualcuno che l'ha fatto. È come una creatura mitologica che può portare alla salvezza o alla morte con la stessa facilità. Nessuno sa quanto può durare. Se si è fortunati due mesi. Se si è sfortunati anche un anno, o due.”
Giuseppe Catozzella, Non dirmi che hai paura

“Si dalkiinu uu meel sare u gaaro, oo u noqdo mid mar kale horumar ku tilaabsada, ka bilaaba in aad doorataan hogaamiye wanaagsan. Ha ogolaanina in warbaahinta iyo kuwa danaha-gaarka ah lehi ay idinku qasbaan in aad doorataan dadka ay ayagu idiin xuleen, balse doorta dadka aysan ayagu xulan. Dadka dhexdiisa ka doorta hogaamiyaha, oo ah mid uu wado wadnahiisu, mid isu arka in uu matalo shacabka dalka, ogna waxa dalku u baahan yahay dhinac walba.
Ha dooranina hogaamiye lacag uun u socda, oo aan waxba ka ogayn shacabka, shacabkana aan xiriir la lahayn, balse kaliya og waxa shirkadahu u baahan yahiin. Doorta nabaddoon. Mid dadka mideeya, ee aan qaybin. Hogaamiye aqoon leh oo taageera dhaqanka iyo xoriyadda figrad-dhhiibashada; oo aan ahayn mid dadka afka qabta. Doorta hogaamiye maalgaliya iskuulada, oo aan joojin maalgalinta waxbarashada, una ogolaanayn in maktabadahu xirmaan.

Doorta hogaamiye wadahadal ka doorta in la dagaalo. Hogaamiye dadnimo leh, mid dhahaya waxuu aaminsan yahay, mid balanta ka soo baxa oo aan dadka been u sheegin. Doorta hogaamiye adag oo isku-kalsoon, laakiin aan kor isu qaadin. Mid caqli badan, laakiin aan dhagarow ahayn, hogaamiyo ogol kala duwanaanta oo aan cunsuri ahayn.

Doorta hogaamiye maalgalinaya dhisidda buundooyin la isaga gudbo, ee aan dhisayn darbiyo dadka kala xira. Buugaag, maya hub, Daacadnimo, maya musuq-maasuq. Xigmad iyo aqoon, maya jahli, Xasilooni, maya baqdin iyo argagax. Nabad, maya burbur. Jacayl, maya nacayb, Isu-imaatin, maya kala qaybin. Dulqaad, maya cunsuriyayn, Daacadnimo, maya munaafaqnimo, Wax ku oolnimo, maya wax kama jiraan, Dabeecad, maya maangaabnimo, Soo bandhigid, maya qarsasho, Cadaalad, maya sharcidaro, Run, maya been.

Ugu danbayn, doorta hogaamiye dadkiisu ay ku farxayaan. Mid dhaqaajinaya qalbiyada dadka, si ay wiilasha iyo gabdhaha qaranku ugu dadaalaan in ay ku daydaan sharafta hogaamiyaha qaranka. Markaas oo qura ayaa qaran si fiican kor ugu kici karaa, marka hogaamiye dhiirigaliyo, soona saaro muwaadiniin u qalma in ay noqdaan hogaamiyayaasha mustaqbalka, maamulayaal qiimo badan iyo nabaddoono. Waqtiyada hadda lagu jirana, hogaamiye waa in uu noqdo mid dhiiran. Hogaankoodu waa inuu ku adeego daacadnimo, mana aha inay u shaqeeyaan laaluush.

Suzy Kassem, waana gabar qoraa Mareykan ah kana soo jeeda Masar, waa na faylasuuf.”
Suzy Kassem, Rise Up and Salute the Sun: The Writings of Suzy Kassem

“May your blessings be as countless as the grains of sand in the desert and the stars in the sky.”
Omar Mohamed; Victoria Jamieson

Diriye Osman
“Who do I write for? I thought about this again and again over the next few days until the answer crystalized in my consciousness. I write for all readers. But my primary interest is in representing the complex but universal experience of Somalis. I do this because the media representation of the global Somali community is one that is carved out of derivative clichés crammed with pirates, warlords, terrorists, passive women and girls whose entire existence seems to be nothing more than a footnote on the primitive dangers of female genital mutilation. I write because I want to give a long-overdue voice to a community that has experienced a tremendous array of challenges but who constantly face these challenges with the most wicked sense of humour, humility and dignity. My father always used to tell me that in our culture, the done thing when you’re facing hardship and your belly is empty is to moisturize your face, comb your hair, press your clothes and step out into the sun with your sense of humanity intact. It’s a lesson I’ve carried with me to this day.”
Diriye Osman

Nadifa Mohamed
“As their figures recede, it strikes Filsan as ironic that they had delayed fleeing so they could take as many of their possessions as possible, but now those very possessions prevent their flight.”
Nadifa Mohamed, The Orchard of Lost Souls

Giuseppe Catozzella
“Della guerra, a me e Alì non è mai importato niente. Si sparassero pure per strada, non ci riguardava. Perché la guerra non poteva toglierci l'unica cosa importante: quello che lui era per me e quello che io ero per lui.”
Giuseppe Catozzella, Non dirmi che hai paura

Giuseppe Catozzella
“Ma noi avevamo fatto finta di essere bambini normali, di quelli che non pensano a niente e sanno giocare.”
Giuseppe Catozzella, Non dirmi che hai paura

“The author also participated in Operation Uphold Democracy (in Haiti, a year after the catastrophic denouement of Operation Restore Hope in Somalia). ... Hope was not restored in Somalia. Democracy was not upheld in Haiti.”
Stan Goff, Full Spectrum Disorder: The Military in the New American Century

“Chapter by chapter, line by line, I'll let you read the verses of my life, written by pen signed by bloody fingerprint.”
F.M. Sogamiah

Igiaba Scego
“Gostaria de correr. Brincar com outros filhotes. Ter uma mãe. Fundir-se à savana. Mas a savana está distante, muito longe. Para ele, é uma terra proibida. Encontra-se em perpétuo exílio, uma criança nascida sozinha. Nem sabe se um dia voltará para a África. Nem sabe se já esteve lá. [...] O elefantinho do Bernini da Piazza della Minerva é um dos melhores amigos que tenho em Roma. Para mim, aquele elefantinho é somali. Tem o mesmo olhar dos exilados. E também a mesma irreverência. [...] Com o tempo, descobri que aquele elefantinho tem o mesmo olhar da minha mãe. Não pode voltar, não pode saciar a sede da sua angústia. O exilado é uma criatura dividida. As raízes foram arrancadas, a vida foi mutilada, a esperança eviscerada, o princípio separado, a identidade despida. Parece não ter sobrado nada. Ameaças, dentes crispados, maldade. [...] Minha mãe viveu muitos lampejos. Antes de ser arrancada da Somália, alguém a havia arrancado da mata. De nômade foi forçada a se tornar sedentária. E todas as vezes teve que reinventar-se, teve que redesenhar o seu mapa. Aquele lampejo que vejo em minha mãe e no elefantinho do Bernini são as histórias que nadam em seus ventres. Afinal de contas, se vocês se aproximarem de uma somali ou de um somali, é isso que vão receber: histórias. Histórias para o dia e histórias para a noite. Para vigília, para o sono... para os sonhos.”
Igiaba Scego, La mia casa è dove sono

Igiaba Scego
“Tínhamos que encarar o rosto obsceno daquela realidade que nos tocou no destino. Aquele barquinho naufragado estava cheio de somalis, essa era realidade! Cheio de homens e mulheres, de seres humanos reduzidos a larvas. Aquela embarcação de papel estava cheia de gente com o nariz como o meu, com a boca como a minha, com os meus cotovelos. Todos nós da diáspora somali, no dia em que ficamos sabendo dessa notícia, não sabíamos o que fazer com os nossos corpos. Os que morreram nas costas da ilha de Lampedusa tinham provocado não somente uma comoção sem igual, mas um mal-estar. Por que eles morreram e nós estávamos vivos? Por que o destino nos dividiu em dois? A estação melhorou muitíssimo nos últimos anos. De uma parte, houve a restauração feita pela prefeitura, de outra, várias comunidades migrantes também se organizaram. Há lojinhas de todo tipo. Quer colocar aplique no cabelo? Quer um pouco de cardamomo para os chás condimentados do seu recanto? Quer um tecido com a história da rainha de Sabá para pendurar nas paredes de casa? Em Termini, encontram-se coisas fantásticas: de saris a raiz de rummay para escovar os dentes, e até goiabada que os brasileiros comem com queijo e chamam romanticamente de 'Romeu & Julieta'. E também quantidades infinitas de eenjera e zighinì. Moha, em sua época de ouro, pintou e bordou. Eu e minha mãe éramos espectadoras mudas das confusões que ele armava. Por um período, ele teve até três nomes. Louis para as mulheres que achavam que ele fosse sul-americano, Ali para as brancas que não sabiam pronunciar seu verdadeiro nome (e todas as vezes lhe diziam 'Que massa, como Ali Babá', e Amedeo para as mais duras na queda e experientes. Só disse seu nome verdadeiro à mulher que se tornou, por fim, a mulher da sua vida. 'Eu não queria estragar o nome. É o que me sobrou da Somália, além de vocês.”
Igiaba Scego, La mia casa è dove sono