Review in Dutch, as this book is only available in Dutch. For publishers reading this thinking its worth to translate it: don't bother. It's trash.
WatReview in Dutch, as this book is only available in Dutch. For publishers reading this thinking its worth to translate it: don't bother. It's trash.
Wat een rare kijk op ADHD bevat dit boek. Het is overduidelijk niet geschreven dóór en vóór mensen die zelf ADHD hebben. Dit boek slaat totaal de plank mis en getuigt echt van onbegrip voor mensen met ADHD.
Ik werd al meteen getriggerd door het noemen van visolie en homeopathie als behandelingsopties. Natuurlijk zullen er dingen zijn die iets van de symptomen kunnen beïnvloeden, maar ADHD is een serieuze diagnose met échte, intense gevolgen voor een patiënt. Een positieve mindset en supplementen alleen lossen geen disbalans in je brein op.
Veel in dit boek is gebaseerd op pseudoscience, sommige vormen van therapie (NLP.. hier ga ik zo verder nog op in) die genoemd worden zijn nooit wetenschappelijk effectief verklaard. Zo kan ik ook wel zeggen, als ik mijn knuffel draak meeneem naar werk ben ik rustiger, want ik vind hem leuk, dus kan ik me iets beter concentreren, dus hiermee haal ik ADHD "uit mijn hoofd". Onzin toch? Mijn knuffel bestrijdt een symptoom oppervlakkig, net als visolie of een kruidenmengsel.
Vervolgens geeft de auteur aan dat we moeten stoppen met gedrag toeschrijven aan een leeftijdsfase. Dat je ál het gedrag kunt beïnvloeden. Dat is in zekere mate zo, maar de "twee-is-nee" peuter-rebellie en het dronken thuiskomen van een puber van 16 is niet álleen maar puur gedrag. Als hersenen groeien verandert er continu vanalles, nieuwe verbindingen worden gemaakt, afgifte van stoffen verandert, etc. De voorbeelden die de auteur geeft worden ook deels daardoor beïnvloedt: dit is gewoon biologie. Het zijn wél fases, de peuter leeftijd en de puberteit. Dit ontkennen is onzin.
Alle voorbeelden en case studies zijn ongeloofwaardig generiek. Bijna alsof ze bedacht zijn. Er zit geen persoonlijkheid in deze voorbeelden. Óf ze zijn niet echt, of zodanig ge-edit door de auteur zodat ze meer in haar schrijfstijl en gedachtengang passen. Beide opties zouden missers zijn.
Het is pijnlijk vaak duidelijk dat de auteur zelf geen ADHD heeft en ook niet iemand heeft geraadpleegd heeft die dat wel heeft als er adviezen uitgedeeld worden. In de oefeningen (bijvoorbeeld "Achterliggende Overtuigingen Ontdekken") wordt er heel erg gefocused op het feit "dat je zelf je gedrag kunt beïnvloeden". Maar in de meeste ADHD situaties is dat gewoon niet zo. Ik wil heel graag alert zijn, hoofd- en bijzaken scheiden, etc. Ik heb gedragstherapie gevolgd, ik neem medicatie, ik heb vanalles geprobeerd, maar het lukt niet: mijn brein zit anders in elkaar. Als ze vraagt: "Misschien kun je voor jezelf een paar redenen bedenken hoe het is gekomen dat je 'niets wil/mag missen' en dat je zo alert bent." Hier heb ik er één voor je: ik heb ADHD.
In hoofdstuk 5 realiseerde ik me dat veel van de gedachtengang van de auteur gevormd is door NLP (Neurolinguistisch programmeren). Dit is een pseudowetenschappelijke methodiek vooral gericht op communicatie technieken. In principe wordt geloofd dat elke vaardigheid overdraagbaar is op anderen door een "expert". Als het niet lukt, beter je best doen. Dit is natuurlijk onzin. Iedereen kan beter worden in een vaardigheid met geduld, tijd en training. Maar er zit wel een maximum aan wat iemand kan leren. Zeker als je lichaam of brein anders in elkaar zit dan een neurotypisch mens.
Eigenlijk had ik het met de titel al kunnen weten: ADHD: hoe haal je het uit je hoofd? Niet. Je accepteert jezelf zoals je bent, je probeert je niet maximaal te conformeren aan een neurotypisch systeem. Je focust je op wat je zélf kunt doen, en hoe je ervoor kunt zorgen dat je toch kunt meedraaien in een samenleving die niet specifiek voor jou is ingericht. Je zoekt hulp van gecertificeerde mensen die hebben gestudeerd en weten waar ze het over hebben, en niet van "coaches". In plaats van dat je gaat proberen je gedachten ("Van vrolijkheid komt vrolijkheid, van rust komt rust! Je maakt je eigen medicijn!") te herprogrammeren, ga je werken aan zelfacceptatie. Je hoeft niet te veranderen. Je bent perfect zoals je bent, alleen deze samenleving is niet ontwikkeld en gevormd met en door mensen zoals jij en ik in gedachten.
Ik gooi niet vaak een boek weg. Deze heb ik uit een minibieb, maar ik zet dit niet terug. Het gaat bij het oud papier. Zó erg vind ik het. Ik wil voorkomen dat iemand die dit leest denkt dat hun gedachten geherprogrammeerd moeten worden, of dat ze zichzelf met positieve gedachten kunnen medicineren. Zelden voel ik me zó zuur na het lezen van een boek. -60743883 sterren....more
A short, well written book on issues of people with disabilities. It's actually bizarre how the modern day world is constantly trying to "fix" disabilA short, well written book on issues of people with disabilities. It's actually bizarre how the modern day world is constantly trying to "fix" disabilities, something I hadn't really realized before.
The book is quite short, and so it glances over quite a few things and explanations that would have been useful for beginners in the topic (various disability-related terms are not really explained). The most important take-away is in my opinion the (very minimal) role of people with disabilities in decisions made to cater to people with disabilities. The disabled people are the experts, and should be listened to, but often the people who try to "solve the problems" have no in depth experience with the disabilities they are trying to fix. ...more
I was really surprised by this book. I love how the author really focuses on the positives of having schizophrenia. Of course it's very unique for somI was really surprised by this book. I love how the author really focuses on the positives of having schizophrenia. Of course it's very unique for someone to be able to write all of this down in such a clear, engaging way, without bitter feelings involved or undertones. I wanted to learn more about schizophrenia, and I did because of this book. There is no one nearby me (that I know of) with schizophrenia, so it is all unknown to me, but I'm always willing to learn about these kinds of things. I will borrow the authors other books from the library as well!
Thank you so much to the author, publisher and NetGalley for an ARC to read & review. These are my honest opinions....more
This was a nice little introduction on ADHD with some relatable information. It is quite short, I wish it contained more. Maybe it's because I startedThis was a nice little introduction on ADHD with some relatable information. It is quite short, I wish it contained more. Maybe it's because I started with this and not Driven to Distraction (the author's first book). I found the piece on RSD nice, and some great insight on how you can manage ADHD symptoms without medication. These are things I can apply to my life (together with medication) to try and make the best of it....more
I really wanted to like this book.. it's easy to read with the short chapters and understandable language.
But the content is very shallow. Because theI really wanted to like this book.. it's easy to read with the short chapters and understandable language.
But the content is very shallow. Because the chapters are so bite-sized (good for ADHD people), there is no depth in them. Many of the tips could use with explanation on why they would be useful to someone with ADHD.
Besides this, a lot of tips boil down to masking; something most ADHDers want to unlearn to feel more like themselves. Tips like: keep eye contact, sit with confidence, actively listen, find a hobby, read a book etc are somewhat useful, but most ADHDers know that they would benefit from doing this. They just can't.
Lastly, loads of the tips are really for privileged people. Self-care based on taking time off, taking a bath, working from home, eating good food, is just not realistic for many people....more
Loading...
