۰ نفر
۲۰ تیر ۱۴۰۳ - ۰۹:۱۰
باور بومی و فرقه‌ای که حسین(ع) فقط مال ماست!

در کتاب «حسین وارث آدم»، شریعتی می‌کوشد تا شهادت و امام حسین(ع) را از باوری بومی، قومی و فرقه‌ای که می گوید صرفا امام حسین(ع) مال ماست، تبدیل به راهی برای نجات انسان کند...

در این مجال بر آنم تا از کتاب «حسین وارث آدم»، اثر دکتر علی شریعتی یادکنم که در سال 1349 منتشر شد. در دههٔ چهل و پنجاه در میان آثار بسیار متعددی که دربارهٔ حوادث عاشورا به تحریر درآمد، سه اثر بیش از دیگر آثار محل توجه قرار گرفت: «شهید جاوید» اثر آقای صالحی نجف آبادی، «حماسهٔ حسینی» اثر استاد مرتضی مطهری، و «حسین وارث آدم» اثر دکتر علی شریعتی. به گمانم اثر شریعتی، بیش از دو اثر دیگر در میان جامعه، به خصوص در میان نسل جوان راه باز کرد و از اثرگذاری ژرفی برخوردار شد. حتی می توان گفت «حسین وارث آدم» یکی از زیباترین و عمیق‌ترین آثاری است که در تاریخ گذشته و حال ما دربارهٔ شهادت به تحریر درآمده است.

شریعتی به واسطهٔ بازخوانی مفهوم «شهادت»، خواهان نزدیک شدن به وجدان مغفول جامعه و دعوت افراد خوکرده به اخلاق ذلت و بردگی، به نوعی اصالت و خودجوشی بوده است. در همهٔ سنن دینی، شرقی و معنوی یکی از نشانه‌های باورمندی به وجود حقیقت و وفاداری با عهد و پیمانی که میان انسان مومن متفکر با حقیقت وجود دارد، آمادگی فرد مومن و متفکر برای مواجههٔ انتخابی و آزادانه با پدیدهٔ «مرگ» است.
در سنت تاریخی خود ما نیز «شهادت»، یعنی مرگ در راه خدا و ایمان به خداوند در همین سیاق، یعنی بر اساس درک خاصی از حقیقت و وجود پیوندی ازلی و ابدی میان فرد مومن با خداوند باید فهمیده شود.

البته باید توجه داشت که «شهادت» و «آمادگی برای شهادت» از ارزش‌های بسیار متعالی سنن دینی و معنوی از جمله اسلام و تشیع و حتی سنن غیردینی بوده است. لیکن این خطر وجود دارد که این مفاهیم و ارزش‌های متعالی به ابزارهایی سیاسی و ایدئولوژیک در دست قدرت‌ها یا جریان‌های سیاسی تبدیل شوند. آن‌چنان که این استحالهٔ معنایی دربارهٔ مفهوم متعالی «شهادت»، این روزها برای نمونه در عملیات تروریستی و انتحاری برخی از مسلمانان معتقد به گروهی از جریان‌های ظاهرا اسلام‌گرا و در واقع به شدت ضد اسلام و ضد معنویت دیده می‌شود.

شهادت و شهادت‌طلبی که امری بسیار متعالی است، اگر با «آگاهی و خودآگاهی» و نیز با «آزادی و انتخاب» همراه نباشد، بی‌تردید خود برای جامعه و فرهنگ دینی و معنوی به ابزاری بسیار آسیب‌رسان و خطرناک تبدیل می‌شود.

در «حسین وارث آدم»، شریعتی می‌کوشد تا بر اساس درکی وجودی، شهادت و امام حسین(ع) را از باوری بومی، قومی و فرقه‌ای که صرفا مورد اعتقاد شیعیان است، به یک نحوهٔ نگرش و به یک فلسفهٔ تاریخ برای همهٔ آن کسانی تبدیل کند که راهی برای نجات انسان از بردگی و اسارت جست‌وجو می‌کنند.

کد خبر 1930669

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 6 =