پرش به محتوا

منصور نمری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
منصور نمری
منصور نمری
زادهٔ؟
رأس العین، جزیره ابن عمر
درگذشت۸۰۴م/ ۱۸۸ق
رأس العین، جزیره ابن عمر
پیشهشاعر
آثاراشعار

ابوالفضل منصور نَمَری یا نُمِیری (؟ -۸۰۴م) (نسب: منصور بن سَلَمه بن زبرقان، سعدی خزرجی) شاعر عراقی در سدهٔ دوم هجری بود. او را از شاگردان عمرو بن کلثوم عتابی دانسته‌اند، از این راه به فضل بن یحیی برمکی نیز پیوست و نزد هارون‌الرشید نیز جایگاهی یافت. نمری به تشیع گرایش داشت. فنون شعری اش مدح و هجو، غزل و وصف است. اشعارش در مدح اهل بیت مشهور است.[۱] [۲]

منابع

[ویرایش]
  1. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۳۹.
  2. مصطفی، محمود (۱۹۸۳). إعجام الأعلام. بیروت: دارالکتب العلمیة. ص. ۱۸۹. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶.